Prawda

Czwartek, 3 lipca 2025 - 12:51

« Poprzedni Następny »


Czy zwracamy zbyt dużo, czy zbyt mało uwagi na “Szwadron”?


Jonathan S. Tobin 2022-02-24

Spikerka Izby Reprezentantów USA, Nancy Pelosi, ze spikerem Knesetu, Mickey’em Levym, po wspólnym oświadczeniu w Knesecie, 6 lutego 2022 r. Zdjęcie: Olivier Fitoussi/Flash90
Spikerka Izby Reprezentantów USA, Nancy Pelosi, ze spikerem Knesetu, Mickey’em Levym, po wspólnym oświadczeniu w Knesecie, 6 lutego 2022 r. Zdjęcie: Olivier Fitoussi/Flash90

To był na pozór wspaniały pokaz sojuszu USA-Izrael. Spikerka Izby Reprezentantów,  Nancy Pelosi, przewodziła delegacji Demokratów podczas wizyty w państwie żydowskim, gdzie uderzyła we wszystkie właściwe struny. Najpotężniejsza kobieta Ameryki wiedziała dokładnie, co jej gospodarze – jak również wielu żydowskich darczyńców jej partii w Ameryce – chcieli usłyszeć i obficie sypała polukrowanymi słowami. Stanowiło to ostry kontrast z najnowszą salwą o Izraelu reprezentantki Alexandrii Ocasio-Cortez (D-N.Y.), przywódczyni kongresowego “Szwadronu”, która twierdziła, że Izrael na Zachodnim Brzegu trzyma palestyńskie dzieci w klatkach, jak również utrzymywała, że zwolennicy Palestyńczyków są cenzorowani i ignorowani przez media.

AOC otrzymuje większy rozgłos medialny niż większość gwiazd rocka, ale polityczni eksperci zawsze mówią nam, że prasa zwraca zbyt wiele uwagi na to, co ona i inni radykalni członkowie “Szwadronu” mówią, szczególnie, jeśli chodzi o Izrael. Twierdzą, że to Pelosi i inni weterani starej gwardii Partii Demokratycznej naprawdę się liczą i oni są lepszym wskaźnikiem trwającej siły dwupartyjnej, proizraelskiej koalicji, jaka nadal istnieje w amerykańskiej polityce.


Choć byłoby bardzo miło wierzyć, że jest to prawdą, niestety, nie jest. Chwilowo 81-letnia Pelosi i inni osiemdziesięcioletni członkowie przywództwa Demokratów w Izbie Reprezentantów, włącznie z przywódcą większości, Stenym Hoyerem (82), whipem większości Jamesem Clyburnem (81), jak również nieco młodszymi Demokratami, takimi jak prezydent Joe Biden (79) i przywódca większości w Senacie Charles Schumer (71), są tymi, którzy trzymają dłonie na sterach władzy. Ci starzy Demokraci są jednak nie tylko systematycznie zastraszani przez swoich rzekomo bezsilnych, młodszych, lewicowych kolegów, którzy nienawidzą Izraela, część z tego, co ci weterani głoszący proizraelskie stanowisko mówią i robią w stosunku do żydowskiego państwa, jest praktycznie bez znaczenia.


Podróż Pelosi do Izraela jest klasycznym przykładem tego, co (jak mamy wierzyć), ma olbrzymie znaczenie, ale w rzeczywistości ma małą lub żadną wartość dla sojuszu.


Pelosi, kiedy znalazła się w państwie żydowskim, zaczęła od zwyczajowych nieszczerych zapewnień o “dwupartyjnym zobowiązaniu wobec nierozerwalnej więzi między Izraelem a Stanami Zjednoczonymi, zbudowanej na wzajemnym działaniu na rzecz bezpieczeństwa, na naszych ekonomicznych interesach i naszych wspólnych wartościach oraz oddaniu demokracji”. Po wygłoszeniu starej mantry ta mająca wielkie doświadczenie polityczka komentowała najważniejsze wyzwanie dla bezpieczeństwa Izraela (które powoduje największe tarcie między tymi dwoma krajami).

 

Powiedziała: “Stoimy razem w walce przeciwko terroryzmowi sponsorowanemu przez Iran w regionie, a także przeciw jego programowi nuklearnemu. Zagrożenie nuklearne Iranu jest globalne. Jest to groźba dla świata. Bliskość Izraela do Iranu jest troską dla nas wszystkich i odpowiedzialnością nas wszystkich”.  


Te wyrazy poparcia z ekstazą przyjęli izraelski premier Naftali Bennett i inni izraelscy przywódcy, którzy ochoczo fotografowali się ze spikerką Izby Reprezentantów.  


Jest to zgodne ze strategią Bennetta, który próbuje publicznie minimalizować jakiekolwiek różnice z administracją Bidena, by wpłynąć na nich i powstrzymać kolejną rundę ugłaskiwania Iranu przez Demokratów. Teoretycznie był to dobry pomysł, chociaż w praktyce okazał się katastrofalny, ponieważ Biden i jego zespół do spraw polityki zagranicznej ignoruje niepokoje Izraela, prąc do przywrócenia niebezpiecznie słabej umowy zawartej z Iranem przez byłego prezydenta Baracka Obamę w 2015 roku. A bez Izraela bijącego na alarm o rychłej katastrofie trudniej jest proizraelskim politykom w Ameryce protestować i nie brzmieć tak, jak by byli bardziej papiescy niż sam papież.


Choć ma sens unikanie alienowania potężnych amerykańskich polityków, a także oklaskiwanie ich, kiedy wygłaszają zwyczajowe banały o dobrych stosunkach USA-Izrael, wspomnienie Iranu przez Pelosi zadaje kłam jej zapewnieniom, że Kongres popiera i dba o bezpieczeństwo żydowskiego państwa.  


Pelosi popiera finansowanie izraelskiej obrony, a to nie jest mała rzecz. Jednak jej uwagi o Iranie i popieraniu izraelskiego społeczeństwa nie ostają się przy bliższym zbadaniu. Jak długo Demokraci popierają powrót do paktu Obamy – choć obecne negocjacje w Wiedniu prawdopodobnie zapewnią, że będzie jeszcze słabszy – gwarantując, że Iran zdobędzie niebawem broń nuklearną z aprobatą Zachodu, jej retorykę trzeba widzieć jako coś, co nie tylko nie jest pomocne. Jest to w rzeczywistości część starań amerykańskiej administracji w naciskach na Izrael, by nie sabotował samodzielnie programu nuklearnego Iranu.


Niemniej także ci proizraelscy demokraci, którzy rozumieją, jak niebezpieczna jest polityka ich partii w sprawie Iranu – a jest ich nadal wielu – widza ją i resztą gerontokracji, która kieruje Kongresem, jako niezbędną zaporę wobec rosnących wpływów AOC i skrajnej lewicy.


Kłamstwo AOC o Izraelczykach trzymających palestyńskie dzieci w klatkach, potępiło wiele grup żydowskich, ale spikerka Pelosi i cała reszta kierownictwa Demokratów, która podchwytuje każdą kretyńską wypowiedź nic nie znaczących Republikanów ze skrajnej prawicy, by potępić ich i wyrzucić z komisji Izby Reprezentantów, w tej sprawie jednak zachowali milczenie. Absurdalne twierdzenie AOC o cenzurowaniu tych, którzy są przeciwni Izraelowi, było w rzeczywistości obroną takich ludzi jak Marc Lamont Hill, który publicznie wzywał do zlikwidowania żydowskiego państwa. Ale Pelosi nadal jest gotowa tolerować AOC i innych członków “Szwadronu”, takich jak Ilhan Omar (D-Minn.) i Rashida Tlaib (D-Mich.), mimo ich poparcia dla antysemickiego ruchu BDS. A jest tak, ponieważ, jak już pokazała, autentycznie boi się ich i ma po temu dobry powód: mają oni poparcie szeregowych działaczy partyjnych.  

 

Co więcej, pochlebianie AOC przez niektórych ludzi w partii i w establishmencie medialnym, jak na przykład ze strony założyciela “Politico”, Johna Harrisa, który niedawno napisał artykuł okrzykujący ją przyszłą przywódczynią partii, jak również przymilne traktowanie “Szwadronu” w komediowych programach wieczornych, pokazuje jasno, że tabele aktuarialne są największym problemem proizraelskich Demokratów. Prosto mówiąc, młodzież partii Demokratycznej trzyma z AOC. Choć nie jest ona tak fanatycznie antyizraelska, jak chcieliby tego niektórzy ludzie na lewicy – niedawno zakrzyczano ją w Austin, kiedy promowała swój “Green New Deal” i poparła liberalnego Demokratę, który nie był skłonny formalnie poprzeć zniszczenia Izraela – zdolność intersekcjonalnej lewicy do panoszenia się nie jest tajemnicą.

 

To wyjaśnia niedawną decyzję innego członka “Szwadronu” - Jamaala Bowmana (D-N.Y.) o ogłoszeniu, że od teraz jest przeciwny Porozumieniom Abrahamowym, które przyniosły normalizację stosunków między Izraelem a kilkoma arabskimi krajami. Bowman zaryzykował gniew skrajnej lewicy przez udział w wycieczce do Izraela zorganizowanej przez J Street, ale od tego czasu wycofywał się ze swojej próby zbudowania mostu między liberalnym syjonizmem a BDS. Stanowisko Bowmana, które zasadniczo jest oznajmieniem, że pokój nie jest dobry dla Palestyńczyków, dowodzi raz jeszcze, że linia oddzielająca niektórych przyjaciół Izraela od otwartych wrogów jest cieńsza niż wielu Demokratów jest skłonna przyznać.

 

Niemniej u sedna problemu Demokratów leży coś jeszcze bardziej niebezpiecznego niż przepaść pokoleniowa między młodymi lewicowcami a starym establishmentem. Nie da się zignorować faktu, że kierownictwo partii zaniechało otwartego przeciwstawienia się krytycznej teorii rasy i intersekcjonalności, które piętnują Żydów jako godnych pogardy posiadaczy „białego przywileju. Zapewnia to, że ktokolwiek przyjdzie na miejsca Bidena, Pelosi i Schumera, kiedy w najbliższych latach nastąpi zmiana gwardii, albo będzie popierał te toksyczne mity, które dają pozwolenie na antysemityzm, albo będzie zbyt zastraszony przez swoich zwolenników, by próbować z nimi walczyć.  


Widziana w tym świetle krytyka prasy, według której zwracamy zbyt wiele uwagi na marginalnych członków Izby Reprezentantów z tylnych ławek, nie doceniając w pełni znaczenia tego, co robią przywódcy partii, jest błędna. Nie nagłaśniamy nadmiernie AOC i “Szwadronu”. Wręcz odwrotnie, nie skupiamy się wystarczająco na zagrożeniu przejęcia przez nich jednej z dwóch głównych partii Ameryki. A kiedy zrobią to, nawet teoretyczna nadzieja na ożywienie dwupartyjnego konsensusu w sprawie Izraela zniknie całkowicie.


Do we pay too much or too little attention to ‘The Squad?’

JNS. Org, 18 lutego 2022

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Jonathan S. Tobin

Amerykański dziennikarz, redaktor naczelny JNS.org, (Jewish News Syndicate). Komentuje również na łamach National Review, New York Post, The Federalist, w prasie izraelskiej m. in. na łamach Haaretz.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2974 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Islam skutecznie wyeksportował swoje zakazy do mediów zachodnich – które odmawiają publikacji fikcyjnego „rysunku Mahometa”     2025-07-03
Empatia to piękna rzecz – dopóki nie przestaje być piękna.   Tabrizi   2025-07-01
Wyciek informacji z CNN to desperacka próba zaprzeczenia zwycięstwu Izraela   Goldberg   2025-06-30
Przeczytaj konstytucję Iranu i rozbij reżim   i Bill Siegel   2025-06-28
Reakcje ONZ na ataki Iranu na izraelskich cywilów     2025-06-27
Wyobraź sobie, że Hitler pozostał nietknięty   Hoffman   2025-06-26
Kurdowie: zapomniany naród w świecie odurzonym wybiórczym oburzeniem   Finlayson   2025-06-26
Ataki Trumpa na Iran były sygnałem dla Chin   Greenfield   2025-06-25
Czas, którego nigdy nie zapomnimy   Chesler   2025-06-25
Od wtorku do wtorku minął tydzień   Koraszewski   2025-06-24
Iran jest z Ameryką w stanie wojny od 46 lat   Greenfield   2025-06-23
Nieznośna lekkość oporu: Granice nieposłuszeństwa obywatelskiego w cieniu antysyjonizmu i antysemityzmu   Walter   2025-06-21
Większość podstawowych elementów do przeprowadzenia rewolucji na Zachodzie już obecnie istnieje, ale jakiej rewolucji?   Fernandez   2025-06-21
Komiczny upadek kultu kefiji   O'Neill   2025-06-18
Izrael wykonuje brudną robotę za innych     2025-06-16
Logika i uprzedzenia: od starożytności do BBC   Tsalic   2025-06-13
Dlaczego administracja Trumpa sprzedaje broń państwom, które przodują w sponsorowaniu terroryzmu?   Williams   2025-06-13
Gaza – Palestyna - kalifat   Koraszewski   2025-06-12
Krzyż na drogę jachtowi głupków płynących z Gretą do Gazy   O'Neill   2025-06-11
Nikt ich nie przekona, że białe jest białe, a czarne jest czarne   Koraszewski   2025-06-07
Antyizraelska prawica łączy się z proirańską lewicą   Smith   2025-06-07
To Amerykanie zmienią stanowisko, a nie Iran     2025-06-06
Antysemityzm należy badać jako poważną chorobę psychiczną   Hoffman   2025-06-05
Krytyka Izraela przez ONZ w sprawie pomocy dla Gazy dowodzi, że dobrze wiedzieli, iż Izrael nie okupował Gazy     2025-06-04
Krwawe oszczerstwo dociera do kolejki po chleb: fabrykowanie masakry w Rafah   Oz   2025-06-03
Wzniosłe zasady i sentymenty   Taheri   2025-06-01
Wywiad z Alanem Dershowitzem   Ruda   2025-05-31
List z Wydziału Praw Obywatelskich Departamentu Sprawiedliwości USA do Franceski Albanese   Terrell   2025-05-30
Najnowsza zbrodnia Izraela? Karmienie mieszkańców Gazy   O'Neill   2025-05-29
List otwarty do prezydenta Trumpa wzywający go do zapobieżenia irańskiemu arsenałowi nuklearnemu   I Andrew Stein   2025-05-28
„Nakba” nie jest naszym problemem   Cohen   2025-05-27
Gaza to więzienie na świeżym powietrzu. Jak śmiesz proponować komukolwiek, żeby wyjechał! (Z satyrycznej strony PreOccupied Territory)     2025-05-26
Iran używa strategii Korei Północnej — a USA znów dają się na to nabrać   Rafizadeh   2025-05-25
Human Rights Watch @HRW jest niemoralny     2025-05-25
Anglia, którą kiedyś szanowaliśmy   Haug   2025-05-24
List otwarty do dziennikarskiej braci   Koraszewski   2025-05-24
Wielką ironią jest to, że Stany Zjednoczone rezygnują z miękkiej siły, jednocześnie przyjmując prezenty od Kataru     2025-05-22
Achillesowa pięta inteligenta   Koraszewski   2025-05-20
Jak rozprzestrzenia się antysemicka nauka: wadliwa metodologia liczenia ofiar śmiertelnych w Strefie Gazy jest promowana przez @TheEconomist     2025-05-19
Samer Berany: Nadszedł czas na przywrócenie Druzom autonomii – państwa, którego Turcy zawsze się bali   Oz   2025-05-17
Czy Unia Europejska rzeczywiście oczekuje, że radykalni islamiści mogą się zreformować?   Haug   2025-05-17
Turcja: masowe aresztowania, tortury, cenzura   Bulut   2025-05-16
Tętent galopujących wiadomości   Koraszewski   2025-05-15
Kącik Miłośników Językoznawstwa, czyli: co znaczy słowo "antysemityzm"?      Kerner   2025-05-15
Benjamin Netanjahu kontra Edward Said: globalna wojna o idee przebudzone   Taub   2025-05-14
Nielegalne przejmowanie ziemi przez Europę   Rhea   2025-05-12
Siedem największych kłamstw na temat działań Izraela i Sił Obronnych Izraela w Gazie   i Arsen Ostrovsky   2025-05-09
Krótka historia antysemityzmu jako sygnalizacji cnoty     2025-05-07
Sąd Najwyższy Wielkiej Brytanii potwierdza, że kobiety istnieją   Greenfield   2025-05-07
Malowane papugi na plafonie jak długi   Koraszewski   2025-05-05
Koszmarne dziedzictwo kolonializmu   Koraszewski   2025-05-02
Departament Sprawiedliwości stwierdza, że UNRWA może zostać pozwana przed amerykańskim sądem   Fitzgerald   2025-05-02
„Guardian” przedstawia antysemityzm na kampusach jako wytwór naszej wyobraźni   Levick   2025-04-29
Zachód znów wpada w pułapkę Iranu   Rafizadeh   2025-04-28
Jak ekstremizm maszeruje bez przeszkód   Bryen   2025-04-28
Vermont, Mohsem Mahdawi i tabun użytecznych idiotów   Collier   2025-04-25
Azerbejdżan: rozszerzenie Porozumień Abrahamowych   Sherman   2025-04-24
Dwa pełne lata piekła w Sudanie   Fernandez   2025-04-23
Szalona kampania mająca na celu dekryminalizację Hamasu   O'Neill   2025-04-21
Najnowsza próba podważenia Izraela? Wykorzystywanie palestyńskich chrześcijan   Bard   2025-04-20
Sytuacja kryzysowa kanadyjskich Żydów   Hecht   2025-04-19
Sahel: rodzące się centrum globalnego islamizmu   Haug   2025-04-19
Drodzy uprzejmi Żydzi i inni o mentalności „Nie chcę się do tego mieszać”:To nie działa.   Finlayson   2025-04-17
Żydowska ambiwalencja w walce z antysemityzmem   Bard   2025-04-17
Biesy napadają raz jeszcze   Koraszewski   2025-04-16
Zapomniana wojna w Sudanie ujawnia nieludzkość izraelofobii   O'Neill   2025-04-16
Zastosowanie żydowskiej perspektywy etycznej do zidentyfikowania i ujawnienia stronniczości mediów (znowu @NYTimes)     2025-04-15
Żydowska etyka polityczna: projekt dla sprawiedliwych     2025-04-14
Realistyczne spojrzenie na kolonializm osadniczy   Finlayson   2025-04-14
Ramy uniwersalnej etyki żydowskiej     2025-04-13
Trump i pułapka Najwyższego Przywódcy   Taheri   2025-04-13
Antyglobalista w Białym Domku   Koraszewski   2025-04-12
Etyka żydowska: wróg każdej wadliwej filozofii     2025-04-11
Udawanie rozbrajania Hezbollahu nic nie pomoże   Abdul-Hussain   2025-04-10
Wojna ONZ z sukcesem Żydów     2025-04-10
Ludobójcza krucjata Iranu     2025-04-09
Trzydzieści lat temu Izrael deportował przywódców Hamasu. Świat zmusił Izrael do przyjęcia ich z powrotem   Greenfield   2025-04-09
Turcja idzie w ślady demokracji z tradycjami   Koraszewski   2025-04-08
Nazistowski supersesjonizm: unicestwienie żydowskiej „antyrasy”     2025-04-08
Wojna socjalizmu z Żydami – od Marksa do dzisiaj     2025-04-07
Zbrodnia to niesłychana   Koraszewski   2025-04-06
Czy rząd USA ma prawo stawiać warunki finansując uniwersytety?   Dershowitz   2025-04-05
Palestyńscy mężczyźni dopuszczają się przemocy wobec kobiet, ale winą obarcza się Izrael   Levick   2025-04-05
Turcja: moment neoosmański   Fernandez   2025-04-04
Jak świecki progresywizm stał się moralnie regresywny     2025-04-04
Samą istotą palestynizmu jest supersesjonizm     2025-04-03
Zawsze przyczyna, nigdy skutek   Malicki   2025-04-02
Tożsamość w czasach zarazy   Koraszewski   2025-04-01
Sprawiedliwość społeczna i supersesjonizm     2025-04-01
Gaza, Trump, prawda i… „transfer”   Sherman   2025-03-31
Nie ma różnicy między “politykami” Hamasu a jego terrorystami   Toameh   2025-03-30
UE musi przestać podważać starania o uratowanie jej samej   Rafizadeh   2025-03-29
Rządy terroru w Bangladeszu: w stronę kolejnego islamistycznego centrum w Azji Południowej?   Bulut   2025-03-28
Jednolita teoria pola antysemityzmu     2025-03-27
Irak: Nieustające ataki na Jazydów   Bulut   2025-03-26
Dają nam słowo Hamasu, że piszą prawdę i tylko prawdę   Koraszewski   2025-03-26
Nie licz na to, że Arabowie odbudują Gazę lub pomogą Palestyńczykom   Toameh   2025-03-25
Jedna wojna ale w różnych odsłonach   Bryen   2025-03-23
Sieć kłamstw Hamasu i współudział mediów (w tym @NYTimes)     2025-03-22
Najwyższy czas usunąć biurokrację ONZ sprzyjającą Hamasowi   Cohen   2025-03-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk