Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 07:34

« Poprzedni Następny »


Czy zbliża się wielka wojna?


Andrzej Koraszewski 2019-07-01


Z wielu stron powtarzają się opinie analityków, że wojna jest nieunikniona, a jej wybuch to tylko kwestia czasu. O wojnie stosunkowo najczęściej, praktycznie niemal codziennie, mówią politycy Islamskiej Republiki Iranu, zapewniając buńczucznie, że zniszczą Stany Zjednoczone, ale najpierw zniszczą Izrael.


Zimna wojna nigdy nie była zimna. Od zakończenia drugiej wojny światowej nie było dnia bez wojny. My żyliśmy pod atomowym parasolem, gwarantującym, że Ameryka i ZSRR nie skoczą sobie do gardeł. Dziesiątki milionów ludzi umierały na odległych frontach, gdzie strony toczyły wojny zastępcze, już nie o kolonie, a o strefy wpływów.


Francis Fukuyama ogłosił, że wraz z końcem zimnej wojny kończy się historia. Musiałem go ignorować z innych ważnych względów. (Od czasu, kiedy w ludowej ojczyźnie odmówiono mi paszportu „z innych ważnych względów”, uwielbiam to określenie.) Głosił uczony Francis Fukuyama, że wiek XXI będzie wiekiem łagodności, zwycięstwem kapitalizmu i demokracji. Globalna bezkonfliktowość miała przyświecać naszej postmodernie.


Najwyraźniej Fukuyama nie zauważył, że kolejny totalitarny potworek urodził się głęboko w czasach zimnej wojny. Jego przywidzenie było efektem popularnej w pewnych kręgach wady wzroku.


Ostateczny upadek ZSSR wielu wiązało z wojną w Afganistanie, którą stronie radzieckiej skomplikował nasz rodak Zbigniew Brzeziński, przekonując Cartera, że zbrojąc mudżahedinów wciągnie się ZSRR w takie bagno, w jakie Amerykanie wpadli w Wietnamie. Dowcip się udał, Rosjanie musieli wyjść z Afganistanu, Amerykanie tkwią w tym bagnie do dnia dzisiejszego. W narracji islamskiej, było to pierwsze od stuleci zwycięstwo muzułmanów nad Zachodem. Narracje są ważne, mogą niesłychanie wzmocnić morale. Zaś wysokie morale w połączeniu z górami pieniędzy, może prowadzić (i doprowadziło) do stworzenia zupełnie nowej rzeczywistości.  


W końcu drugiej dekady XXI wieku ponad 70 milionów ludzi jest uciekinierami, ponad 41 milionów ludzi błąka się z dala od swoich domów we własnych krajach, pozostali są na łasce i niełasce poza swoimi krajami.


Obecne wojny mają głównie charakter wojen domowych, w których zaangażowane są kraje ościenne. Najnowsza i najbardziej krwawa jest dogasająca wojna w Syrii, w którą zaangażowany jest Iran, Rosja, Turcja, Arabia Saudyjska, jak również Izrael, reagujący głównie na obecność sił irańskich w pobliżu swojej granicy. Pół miliona zabitych, ponad cztery miliony Syryjczyków znalazło się poza granicami swojego kraju, kolejne miliony ludzi musiały opuścić swoje domy i przenieść się w inne regiony Syrii.  


O co biją się Syryjczycy? Początkowo mogło się zdawać, że część społeczeństwa domaga się odejścia od dyktatury i wprowadzenia demokratycznych rządów. Szybko jednak okazało się, że mamy do czynienia z gmatwaniną interesów, a Syria niemal z dnia na dzień przekształciła się w pole bitwy o to, czyją będzie strefą wpływów. Główna oś to starcie islamu szyickiego z islamem sunnickim (czyli starcie Iranu z Arabią Saudyjską), Turcja korzystająca z okazji, żeby zaszkodzić Kurdom, Rosja próbująca skorzystać z zamieszania i wrócić na Bliski Wschód i dopiero gdzieś na dalszym miejscu znalazły się różnice polityczne między mieszkańcami Syrii. W Syrii Ameryka jest wielkim nieobecnym. Ponoć jest nadal zaangażowana w walkę z ISIS, walkę z dziwacznym tworem skrajnie fanatycznych sunnitów, którzy stworzyli kalifat Iraku i Syrii. Ten kalifat, to stosunkowo niewielka, niezwykle brutalna siła, uzbrojona głównie w broń amerykańską (przejętą praktycznie bez walki od armii irackiej), która w krótkim czasie zajęła obszary większe od Wielkiej Brytanii.  Skuteczny opór tej fanatycznej armii Allaha stawiali wyłącznie marnie uzbrojeni Kurdowie. O ofiarach tej armii Allaha nadal mamy daleko niepełne informacje, odnosiło się wrażenie, że zachodnie media koncentrowały się niemal wyłącznie na cywilnych ofiarach amerykańskich ataków z powietrza. Tereny zajęte przez ISIS zostały odbite, ale fanatyczni bojownicy tej formacji pojawiają się teraz w Afryce, w Afganistanie, ale również w krajach zachodnich, gdzie dotarli wraz z niekontrolowaną falą uchodźców.    


Drugim polem bitwy, gdzie zaangażowany jest głównie Iran, jest Jemen. Tam walczą ze sobą popierani przez Iran, wyznający szyicki islam Huti oraz zdominowane przez sunnitów i popierane przez Arabię Saudyjską władze rządowe. W walkach na ziemi od 2015 roku zginęło między 10 a 15 tysięcy ludzi. W  wyniku bombardowań, według Yemen Data Project, do marca 2019 życie straciło blisko 18 tysięcy ludzi. Największe żniwo śmierci zbiera jednak głód. Jak podaje ONZ 13 milionów Jemeńczyków zagrożonych jest głodem, a ponad 50 tysięcy ludzi już z powodu panującego tam głodu zmarło.    

 

Wcześniej, na przełomie stuleci, najbardziej krwawą wojną w ostatnich dziesięcioleciach, była tzw. druga wojna w Kongo (w latach 1998-2003), podczas której zginęło w walkach oraz z powodu głodu i chorób ponad trzy miliony ludzi (niektórzy pisali wręcz o pięciu milionach, ale nikt tak dokładnie nie liczył). W tę wojnę zaangażowanych było dziewięć państw afrykańskich, w Europie mało kto o niej wiedział. Nie była ciekawa. Co innego atak 11 września 2001 na WTC i Pentagon oraz następująca po nim amerykańska wojna w Iraku i w Afganistanie.     


W kilka tygodni po zamachu 11 września 2001 roku, zachodnia koalicja zaczęła przeprowadzać ataki lotnicze na cele w Afganistanie, który był wówczas rządzony przez talibów. Talibowie nie różnili się specjalnie od ISIS, prymitywni religijni fanatycy, barbarzyńsko prześladujący własną ludność, którą rząd afgański mordował tysiącami. Powodem ataków zachodniego lotnictwa nie była jednak ochrona afgańskiej ludności, a złamanie struktur dających oparcie terrorystycznej organizacji atakującej cele na Zachodzie. Al-Kaida miała nie tylko swoje bazy treningowe w tym kraju, ale zdaniem wywiadów, ukrywał się tam jej przywódca. Niebawem talibowie musieli wyjść z Kabulu, nadal jednak byli (i są do dziś) istotną siłą w wielu regionach kraju, a co gorsza mieli silne poparcie Pakistanu i mogli korzystać ze swoich baz na terenie tego kraju.      


W porównaniu do nadal nieznanej liczby cywilnych (muzułmańskich) ofiar talibów, ta wojna nie była specjalnie krwawa. Szacuje się, że w latach 2001-2016 po stronie afgańskiej zginęło około 30 000 żołnierzy i bojowników, a w wyniku walk zginęło drugie tyle afgańskich cywilów, zaś po stronie koalicyjnej (29 państw w tym Polska), zginęło 3 500 żołnierzy.  


Wojna w Afganistanie złagodziła nieco cierpienia ludności tego kraju, ale ani nie przyniosła pokoju, ani nie doprowadziła do całkowitej eliminacji Al-Kaidy, miała jednak pewne poparcie społeczeństw zachodnich. 20 marca 2003 roku Stany Zjednoczone ponownie zmontowały koalicję krajów zachodnich i uderzyły na Irak. Ten kraj rządzony był wówczas przez krwawego dyktatora, który masowo mordował mieszkańców swojego kraju, włącznie z użyciem broni chemicznej przeciw ludności kurdyjskiej. Nie ukrywał swoich ambicji zdobycia broni nuklearniej, kupował od Rosji rakiety dalekiego zasięgu, nie krył się również ze swoimi sympatiami dla Al-Kaidy. Ameryka patrzyła na niego z pewną sympatią, kiedy prowadził wojnę z Iranem, a po tej wojnie brutalnie prześladował ludność szyicką, uznając ją za wewnętrznego wroga. Sama wojna zachodniej koalicji w Iraku był krótka, bo trwała zaledwie miesiąc, strona zachodnia straciła około 200 żołnierzy, poległych żołnierzy irackich nikt nie liczył, potem zaczęło się coś w rodzaju wojny domowej i powstania przeciw okupacji, co doprowadziło do śmierci nie mniej niż 85 tysięcy irackich cywilów oraz 4 700 żołnierzy amerykańskich. Amerykanie demokratycznie oddali kraj szyitom (co oznacza, że Irak stał się irańską strefą wpływu), uzbroili wspaniale iracką armię i w 2010 roku wojska amerykańskie wycofały się z Iraku. Ponieważ wcześniejsze prześladowania szyitów zostały zastąpione prześladowaniami sunnitów, w niespełna cztery lata później powstał sunnicki kalifat, który błyskawicznie opanował nie tylko niemal cały Irak, ale i duże obszary Syrii.


W cieniu znienawidzonej przez zachodnie media operacji nieudolnego usuwania krwawego dyktatora przez republikańskiego prezydenta USA (operacji, która była tylko odrobinę mniej nieudolna od późniejszego usuwania innego krwawego dyktatora, w Libii, przez demokratycznego prezydenta USA), jeszcze inny krwawy muzułmański dyktator, Omar Al-Bashir przeprowadzał ludobójstwo w Darfurze. Tu zamordowano co najmniej 300 tysięcy ludzi, a ponad trzy miliony ludzi straciło swoje domy.


Czy jest coś, co łączy wojnę w Afganistanie, wojnę w Iraku, wojnę z ISIS i wojnę z Kaddafim w Libii? Prawdopodobnie możemy te wszystkie wojny nazwać wojną z terrorem. Wojnę, którą Zachód konsekwentnie przegrywa na każdym froncie. Udało się wygnać talibów z Kabulu, zlikwidować Saddama Husajna, zabić Bin Ladena, zabić Kadafiego, rozbić ISIS, zapewniając przy każdej okazji, że ani sam terror, ani powołujące się na Allaha terrorystyczne organizacje nie mają nic wspólnego z islamem. Tymczasem kolejni przywódcy zapewniają, że z pomocą Allaha podbiją świat, że ich sztandary zawisną w Rzymie, w Grenadzie, w Berlinie i nad Białym Domem. Ich przechwałki mogą śmieszyć. Możemy wzruszać ramionami, mówić, że ich ofiarami są przecież głównie sami muzułmanie, albo jacyś tam pakistańscy, syryjscy, czy afrykańscy chrześcijanie, albo mieszkający w Izraelu Żydzi. Możemy odwracać oczy od budowania w krajach zachodnich meczetów przez Arabię Saudyjską, Turcję, Katar, czy Iran, możemy nie zauważać miliardów oferowanym zachodnim uniwersytetom, kupowania dziennikarzy i polityków. Możemy również nie słuchać ostrzeżeń dysydentów z muzułmańskiego świata, krzyczących, że polityczny islam jest nowym totalitaryzmem. Ten ukochany przez zachodnią lewicę polityczny islam jest wściekle prawicowy, nienawidzi demokracji, nienawidzi praw człowieka, praw kobiet, nauki. Zachodnia tolerancja jest dla tej totalitarnej ideologii oznaką słabości i pozwala wierzyć, że islam podbije świat, a ogólnoświatowy kalifat jest już w zasięgu ręki.


Chwilowo toczy się zaciekły spór o to, kto ten światowy kalifat zorganizuje, sunnickie Bractwo Muzułmańskie, czy Islamska Republika Iranu, Arabowie, czy Turcy? Podobnie jak wcześniej Związek Radziecki, dziś marzący o światowym kalifacie za nic mają dobrobyt swoich społeczeństw, kuszą je potęgą, nadzieją na podboje i rozboje i zapewniają wieczne rozkosze w nagrodę za walkę o potęgę islamu.


Trudno w to uwierzyć, ale to działa, działa na prostych afrykańskich pasterzy i działa na świetnie wykształconych na zachodnich uniwersytetach młodych ludzi z zamożnych domów. Sen o potędze zaprawiony głęboką wiarą jest narkotykiem. Wierzą, że demokracja jest słabością Zachodu, wierzą, że Allah jest po ich stronie.


Czy mogą popełnić ten sam błąd co Hitler uderzając na ZSRR? Czy mogą popenić ten sam błąd co Japonia uderzając na Pearl Harbor? Historyczne analogie są zwodnicze. Nie mogą być aż tak głupi. Przecież Zachód zmiażdży ich jednym uderzeniem. Nie zmiażdżył Afganistanu, nie zmiażdżył Iraku, nie zmiażdżył Libii. Wszędzie i zawsze na dłuższą metę przegrywa.       


Pamiętajmy, że ta wojna już trwa, trwa od kilku dziesiątków lat. Przeciwnik wygrywa na polu propagandowym, zdobywa również coraz więcej przyczółków. Najgroźniejszy jest Iran (chociaż turecki sen o odbudowie osmańskiej potęgi może się okazać groźniejszy niż nam się wydaje). Iranu, nie bez powodu, najbardziej obawia się Izrael. Wszystkie kraje islamskie przez dziesięciolecia podsycały wściekły antyjudaizm. Dziś w walce o przywództwo w świecie islamu toczy się konkurencja o to, kto bardziej nienawidzi Żydów i kto głośniej obiecuje, że zniszczy Izrael. Bez wątpienia obietnice Teheranu słychać najczęściej. Nie są również gołosłowne.  



Atak na tankowce oraz zestrzelenie przez Irańczyków amerykańskiego drona wywołało falę spekulacji na temat możliwości nagłej eskalacji i przerodzenia się trwającego konfliktu w otartą wojnę. Trudno o wątpliwości, że ostrzeliwanie rakietami Izraela z terytorium Gazy, a przez ostatni rok systematyczne powodowanie tysięcy pożarów przy pomocy balonów z podpalającymi ładunkami, jest celową prowokacją zmierzającą do wywołania odwetowej reakcji na dużą skalę. Wielu ludzi nie ma wątpliwości, że Hamas robi to na polecenie Iranu (chociaż Katar i Turcja mieszają w tym kotle również. Hamas jest odgałęzieniem Bractwa Muzułmańskiego, a zarówno Katar, jak i Turcja to kraje, w których Bractwo Muzułmańskie jest siłą rządzącą). Ostrzeliwanie Izraela tysiącami względnie prymitywnych rakiet jest stosunkowo tanie, obrona niebywale kosztowna, pożary są dewastujące, a obrona przed nimi wymaga strzelania do „cywilów” co daje niebywałe zyski propagandowe. A jednak wielu ludzi jest przekonanych, że właściwym celem jest sprowokowanie odwetu, w którym zginą tysiące mieszkańców Gazy, co wywoła zarówno gniew zachodnich liberałów, jak i może usprawiedliwić zmasowane uderzenie na Izrael z wielu stron. 


Iran tylko w Libanie w pobliżu granicy z Izraelem ulokował 130 tysięcy rakiet (w tym tysiące rakiet dalekiego zasięgu o dużej precyzji rażenia). Wyrzutnie i składy broni Hezbollahu rozmieszczone są w gęsto zaludninych rejonach, więc próba ich zniszczenia wiąże się nieuchronnie z dużymi stratami wśród ludności cywilnej. Iran buduje również swoje bazy w Syrii. W Gazie zapasy uzbrojenia Hamasu nieustannie rosną. Przekonanie, że Iran świadomie dąży do eskalacji konfliktu, i że wolałby, żeby ten wielki konflikt „rozpoczął się” od takiej reakcji izraelskiej na prowokacje, w której będą tysiące ofiar (co wywołałoby tak potężne oburzenie w świecie muzułmańskim, iż mogłoby skłonić wielu do walki przeciw Żydom pod sztandarami Islamskiej Republiki Iranu).


Izrael ogranicza akcje odwetowe do niemal symbolicznych reakcji (co budzi w Izraelu coraz silniejsze protesty społeczne). Rząd, a przede wszystkim premier, jest świadomy, że ta wojna na wyniszczenie nie jest głównym celem, że powtarzane systematycznie zapowiedzi Iranu, że zrównają Izrael z ziemią, nie są gołosłowne, że uderzenie ze wszystkich stron, nawet jeśli uda się je odeprzeć, będzie bardzo kosztowne, z dużymi ofiarami po stronie izraelskiej i koniecznością użycia ogromnej siły ognia przeciw napastnikom. Równocześnie istnieje świadomość, że Iran jest coraz bliższy posiadania broni nuklearnej, a jego zasoby rakiet dalekiego zasięgu, które mogą być uzbrojone w głowice atomowe, są coraz większe.       


Czy sankcje ekonomiczne mogą spowodować załamanie się fanatycznej dyktatury w Iranie? To mało prawdopodobne. Władcy Islamskiej Republiki Iranu bezlitośnie dławią wszelkie protesty własnego społeczeństwa, równocześnie zdają sobie sprawę z tego, że wojna z Izraelem da im ogromne poparcie w całym świecie muzułmańskim, a w dodatku sporo sympatii w świecie zachodnim. W tej sytuacji wielu analityków powtarza, że dziś pytaniem nie jest to, czy będzie wojna, ale kiedy oraz w jakim stopniu w tej wojnie Izrael będzie osamotniony?   


Jeśli idzie o Palestyńczyków, to już dziś widać, że największa góra pieniędzy i najwspanialsze perspektywy gospodarczego rozwoju nie zachęcą ich do pokoju. Przeciwnie, ci Palestyńczycy, którzy woleliby raczej pokój niż wojnę, muszą się liczyć z aresztowaniem, perspektywą tortur lub śmierci.


Czy rację mają ci, którzy twierdzą, że ta wojna może się okazać dla Izraela groźniejsza zarówno niż wojna o niepodległość w 1948 roku, jak i wojna Jom Kipur w 1973 roku? Zmasowane ataki rakietowe mogą przełamać możliwości obrony przeciwrakietowej. Wielkie centra miejskie i ośrodki przemysłowe mogą być narażone na poważne zniszczenia. Siły Izraelskiej Armii Obronnej będą rozrzucone na wielu frontach.


Dla wielu mieszkańców Izraela jest to pytanie, czy wojna wybuchnie za kilka tygodni, za kilka miesięcy, czy może za kilka lat? Są przekonani, że na Zachodzie najgłośniej będzie słychać domaganie się całkowitego embarga na dostawy broni, a jeśli szala przechyli się na stronę Izraela, świat będzie żądał natychmiastowego zawieszenia broni i pokoju.   

Jeśli Izrael przegra, jeśli spełnią się marzenia Islamskiej Republiki Iranu i jej miłośników, by dokończyć plan ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej i podwoić liczbę żydowskich ofiar, również marzenia o czarnych flagach nad Rzymem i Waszyngtonem mogą przestać być wzbudzającym uśmiechy politowania bajdurzeniem ludzi powtarzających co drugie zdanie „jeśli Allah pozwoli”.


Tymczasem w zachodnim świecie coraz więcej ludzi wydaje się powtarzać słowa napisane w Argentynie przez Adolfa Eichmanna na krótko przed jego porwaniem przez agentów Mossadu:

Wy, 360 milionów mahometan, z którymi mam silny związek wewnętrzny od dni mojej więzi z waszym Wielkim Muftim Jerozolimy. Wy, którzy macie większą prawdę w surach waszego Koranu, wzywam was, byście mnie osądzili.

To nie była tylko prośba o osądzenie. To było również powierzenie ideologicznego dziedzictwa.


Zabawy w kreślenie scenariuszy zostawiam innym. Mamy właściwie pewność, że rzeczywisty rozwój wydarzeń okaże się inny, niż to sobie wyobrażaliśmy. Nie można wykluczyć, że Irańczycy sprowokują jednak Amerykanów jakimś atakiem na amerykańską bazę, zestrzeleniem samolotu, czy innym wyczynem. Prawdopodobnie jednak nawet wówczas, główna siła ognia skierowana zostanie na Izrael, zaś dalszy rozwój wydarzeń pozostaje nieprzewidywalny.   

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
8. @Paweł Sobieski 2019-07-05
7. @sobieski Paweł 2019-07-04
6. Iran i broń nuklearna sobieski 2019-07-04
5. Bez tytułu Paweł 2019-07-02
4. Broń jądrowa Paweł 2019-07-02
3. Straszenie dart 2019-07-01
2. Antysemityzm jest jak balon baszarteg 2019-07-01
1. @subject Hal 2019-07-01


Notatki

Znalezionych 2570 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Odwaga białej flagi i mój Poznań   Koraszewski   2024-03-17
Izraelska pisarka wycofuje się z zaplanowanego wystąpienia, zanim zostanie anulowana z powodu „złych poglądów”   Coyne   2024-03-16
Demokracja protestów i piwny parlamentaryzm   Kruk   2024-03-16
Dlaczego nowo niepodległe kraje muszą odrzucić radykalną dekolonizacjęKontrastujące historie Singapuru, Tanzanii i Sri Lanki ukazują niebezpieczeństwa związane z próbą całkowitego wymazania kolonialnej przeszłości.   Sophalkalyan   2024-03-15
Dlaczego lewica musi kłamać o Hamasie i gwałtach   Tobin   2024-03-13
Departament Edukacji USA ukrywa zagraniczne darowizny na rzecz uniwersytetów   Bard   2024-03-13
Od miesięcy oficjalna polityka Autonomii Palestyńskiej zakłada zadawanie cierpień Gazańczykom     2024-03-11
Wybory wartości w globalnej wiosce   Koraszewski   2024-03-11
Czy Gaza naprawdę jest przypadkiem największych cierpień Arabów?   Abdul-Hussain   2024-03-09
Przestępstwa seksualne Hamasu-UNRWA i Międzynarodowy Dzień Kobiet   Blum   2024-03-08
Homeopatyczny środek na wydłużanie rzęs   Koraszewski   2024-03-08
Czy odbędzie się strategiczny dialog USA-Katar?   Carmon   2024-03-07
Kiedy polityka wobec zagranicznych wojen staje się krajową polityką wyborczą   Fernandez   2024-03-05
Palestyński handlarz kłamstw   Bawer   2024-03-05
Wszyscy jesteśmy imigrantami   Koraszewski   2024-03-02
Współudział UE w finansowaniu irańskiego terrroru   Rafizadeh   2024-03-01
Dzień po i jego konteksty   Koraszewski   2024-02-26
Sabotowanie romansu USA-Izrael   Altabef   2024-02-24
Eurowizja i bębny wojny   Collins   2024-02-23
Milczenie feministycznych owiec: ani słowa o horrorach HamasuZwolennicy #MeToo milczeli.   Chesler   2024-02-22
A zwycięzcą jest – Hamas!   Dershowitz   2024-02-21
"Palestyńczycy są tacy sami jak my", zapewnia mędrzec Blinken   Pandavar   2024-02-20
Żyjemy w momencie kulturowego chaosu   Meotti   2024-02-20
Chleba naszego powszedniego daj nam Google   Koraszewski   2024-02-19
Jak propalestyńscy są zachodni demonstranci?     2024-02-16
@Guardian kłamie, żeby przedstawić żołnierzy IDF jako potwory – ale pokazuje, że @IDF pozostaje najbardziej moralną armią na świecie     2024-02-15
Blinken powinien wiedzieć, że Autonomia Palestyńska jest równie zła jak rządy Hamasu w Gazie   Marcus   2024-02-14
Czy może istnieć uczciwa propalestyńska lewica?   Levick   2024-02-14
Hipokryzja zdefiniowana: grupy praw człowieka martwią się wszelkimi ograniczeniami w przepływie uchodźców, ale milczą w sprawie Egiptu, który zakazuje wjazdu jakimkolwiek uchodźcom z Gazy     2024-02-13
Czy uchodźcy żydowscy i arabscy są równi?Mimo prawie miliona żydowskich uchodźców z krajów arabskich, Organizacja Narodów Zjednoczonych nadal ma obsesję wyłącznie na punkcie potomków uchodźców arabskich.   Julius   2024-02-11
Kilka uwag wokół niepewności   Koraszewski   2024-02-09
Moi drodzy Palestyńczycy: Czas pozbyć się naszych przywódców i przyjąć izraelskie oferty pokojowe   Eid   2024-02-07
Jak zdemontować UNRWA: instrukcja krok po kroku     2024-02-07
Wojna Izraela z Hamasem jest najmniej śmiercionośną wojną w regionieDlaczego więc media opisują go jako „jedną z najbardziej śmiercionośnych… w historii”?   Greenfield   2024-02-06
Zdradziecka awangarda intelektualna   Koraszewski   2024-02-04
Departament Stanu a rzeczywistość   Bard   2024-02-03
Szef ONZ twierdzi, że Palestyńczycy mają „prawo do państwowości”. Dlaczego?   Fitzgerald   2024-02-03
UNRWA istnieje, aby pomóc w prowadzeniu wojny, której celem jest likwidacja Izraela   Tobin   2024-02-02
Islamscy terroryści tworzą klęski głodowe, żeby czerpać korzyści z pomocy zagranicznejWalka z terrorystami nie powoduje klęsk głodowych; pomoc humanitarna dla terrorystów powoduje klęski głodowe.   Greenfield   2024-02-01
Kto pierwszy mrugnie w wojnie w Gazie?   Fernandez   2024-02-01
Dokumentowanie działań umożliwiających zbrodnie wojenne Hamasu: agencje ONZ, programy pomocy rządowej i organizacje pozarządowe   Steinberg   2024-01-31
Prawdziwe ludobójstwa, które świat ignorujeZamiast przeciwstawić się prawdziwym zbrodniom przeciw ludzkości, społeczność międzynarodowa obrzuca Izrael krwawymi oszczerstwami.   Bryen   2024-01-29
Wysoki Przedstawiciel UE, Josep Borrell, przyznaje, że chce „dwóch państw”, a nie „pokoju”     2024-01-26
Błędna odpowiedź Bidena w sprawie TajwanuGłównym zagrożeniem dla pokoju w Azji nie jest niepodległość Tajwanu, ale chińska wojowniczość.   Jacoby   2024-01-26
Jak zakończyć cierpienia Palestyńczyków   Tawil   2024-01-24
Dla mediów terroryści Hamasu to duchy   Bard   2024-01-23
Złóżmy pozew przeciwko UNRWA w Hadze   Bedein   2024-01-23
Jak Princeton wybiela haniebną historię Kena Rotha   Steinberg   2024-01-22
Jedna wojna i dwie wizje   Taheri   2024-01-21
Pytasz, czy jesteś antysemitą?   Koraszewski   2024-01-21
“Koszmar zatajonych pieniędzy”: jak Katar kupił Ligę Bluszczową   Williams   2024-01-20
“Krwawe Boże Narodzenie”: chrześcijanie masakrowani w nigeryjskim ludobójstwie   Ibrahim   2024-01-17
Pracownicy pomocy humanitarnej wspierają Hamas   Bard   2024-01-13
Samobójcza głupota „rozwiązania w postaci dwóch państw”   Anderson   2024-01-12
Starzy orędownicy procesu pokojowego i wojna w Gazie   Flatow   2024-01-11
Dlaczego chrześcijańscy przywódcy ignorują ataki na swoją społeczność   Tawil   2024-01-10
Masha Gessen, lub, ври, да знай же меру   Fitzgerald   2024-01-09
Dla mediów terroryści Hamasu to duchy   Bard   2024-01-06
Izrael ma nie tylko armię najbardziej moralną, ale także najbardziej przejrzystą     2024-01-06
Krytycy Izraela po prostu nie chcą, aby Izrael zwyciężył   Tobin   2024-01-05
Kto popiera Hamas?   Dershowitz   2024-01-04
Nie ma „upokorzonej izraelskiej męskości”   Chesler   2024-01-02
Nie ma porównania pomiędzy przemocą palestyńską i żydowską na Zachodnim Brzegu     2024-01-02
Odzyskanie romantyzmu naszej sprawy   Greenfield   2023-12-28
Przyszła strategia ekonomiczna dla pokoju   Mahjar-Barducci   2023-12-25
“Przebudzenie” zagraża amerykańskim Żydom   Tobin   2023-12-23
Dziesięć podstawowych faktów na temat wojny z Hamasem, o których media nie mówią     2023-12-23
Zakazanie przez Bidena prawa wjazdu do USA dla „stosujących przemoc osadników” izraelskich zablokowałby tych, którzy po prostu nie zgadzają się z jego polityką   Kontorovich   2023-12-21
Wojna w Ukrainie i na Bliskim Wschodzie   Koraszewski   2023-12-20
Czy dysonans poznawczy Bidena może pozwolić Izraelowi wygrać wojnę?   Tobin   2023-12-19
Dlaczego islamiści roszczą sobie prawa do ziemi niemuzułmańskiej?   Bulut   2023-12-18
Polityka tożsamości i zaburzenia kognitywne   Koraszewski   2023-12-18
Symfoniczna wersja terroru   Taheri   2023-12-15
Wsparcie dla terroru: jak terroryści wykorzystują organizacje humanitarne   i Nathaniel Rabkin   2023-12-14
Zdumiewająca naiwność Izraelofobów. Zachodnie oburzenie wywołane wyłapywaniem przez IDF podejrzanych członków Hamasu jest absurdalnym kwiecistym moralizowaniem.   O'Neill   2023-12-13
Redaktor kuwejckiej gazety: Hamas powinien być ścigany sądownie za śmierć i zniszczenie, jakie ściągnął na Gazańczyków atakiem z 7 października     2023-12-11
Tak daleko, tak blisko   Koraszewski   2023-12-10
Za kulisami Human Rights Watch: nienawiść i korupcjaPamięci Roberta Bernsteina, założyciela Human Rights Watch   Steinberg   2023-12-09
Najnowszy hit Pallywoodu. Jak usłużne relacje mediów o „zbombardowaniu” szpitala Al-Ahli promowały propagandę Hamasu   Landes   2023-12-07
Nagroda Nobla za terror i inne absurdy   Fernandez   2023-12-06
Gaza – kto z kim walczy i w imię czego?   Koraszewski   2023-12-05
Unia Europejska jest wspólnikiem Iranu   Rafizadeh   2023-12-05
W  Betlejem Boże Narodzenie zostało odwołane , a winni są Żydzi.     2023-12-04
Porażka zachodniego feminizmu, kiedy jest najbardziej potrzebny   Chesler   2023-12-04
Huti: kim są i dlaczego atakują Izrael?   Flatow   2023-12-03
Krótka historia długiej odpowiedzialności zbiorowej   Koraszewski   2023-12-02
Dlaczego Arabowie “zdradzili” Palestyńczyków   Toameh   2023-12-01
Coleman Hughes atakuje porównania między Palestyńczykami a walką Czarnych o wolność w Afryce Południowej i w Ameryce   Coyne   2023-12-01
Prawdziwi eksperci prawa międzynarodowego są zgodni: Hamas jest winny zbrodni wojennych i niemal na pewno ludobójstwa. Ale media ignorują ten przekaz     2023-11-30
Czerwony Krzyż po raz kolejny zawodzi Żydów   Bard   2023-11-28
“Rozwiązanie w postaci dwóch państw” oznacza terroryzm   Greenfield   2023-11-27
Niebezpieczne fantazje Bidena o państwie palestyńskim   Tobin   2023-11-26
Nie, Joe. Powierzenie ONZ odpowiedzialności za Gazę byłoby kiepskim dowcipem   Kontorovich   2023-11-24
Nagroda administracji Bidena dla Iranu w wysokości 10 miliardów dolarów: tylko małe podziękowanie za zorganizowanie wojny, zranienie 56 żołnierzy amerykańskich i próbę wypędzenia USA z Bliskiego Wschodu.   Rafizadeh   2023-11-23
Gaza moja miłość   Koraszewski   2023-11-22
Oszczerstwa o popełnianiu „ludobójstwa przez Izrael mają na celu usprawiedliwienie ewentualnego prawdziwego ludobójstwa na Żydach     2023-11-21
Dlaczego Palestyńczycy nie chcą rządzić Gazą?   Abdul-Hussain   2023-11-18
Gaza, islam i Zachód   Smith   2023-11-17
Pora, żeby Biden publicznie przyznał, że jest to wojna irańskich mułłów przeciwko Izraelowi i Stanom Zjednoczonym   Rafizadeh   2023-11-15
Amerykański front   Rosenthal   2023-11-07

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk