Oczywiście regularni czytelnicy tego bloga wiedzą, że „uzdrowienie” w tych narracjach zazwyczaj nim nie jest. Liczba “świadectw” o alternatywnej medycynie, które analizowałem przez te lata, pokazała mi, że kiedy jest szczęśliwe zakończenie, dzieje się jedna z dwóch rzeczy. Alternatywna medycyna nie jest przyczyną dobrego wyniku, a osoba składająca świadectwo nie zrozumiała przyczyny i skutku. Ta błędna atrybucja jest szczególnie częsta wśród pacjentów, którzy mają guza dającego się usunąć chirurgicznie. Wydają się zapominać, że lecznicza była operacja, a chemioterapia i/lub radioterapia (które w tych narracjach są niemal zawsze odrzucane na rzecz szarlatanerii) to właściwie „wisienka na torcie”, bo zmniejszają ryzyko powrotu choroby, ale same w sobie nie leczą. Nie zdają sobie również sprawy z tego, że wielu „uzdrawia” sama operacja. Ta błędna atrybucja w sprawie alternatywnych „uzdrowień” z raka piersi była tematem moich pierwszych większych postów, jakie napisałem na tym blogu. Innym dobrym przykładem tego typu jest historia Chrisa Warka, któremu chirurgicznie usunięto raka okrężnicy, ale który przypisuje swoje przeżycie nie operacji, ale szarlatanerii, do której zwrócił się zamiast rekomendowanej adiuwantowej chemioterapii.
Drugie wyjaśnienie tych świadectw jest bardziej tragiczne. Osoba przedstawiająca to świadectwo jeszcze nie umarła, ale umrze. Straciłem rachubę tego, ile razy wracałem, żeby zobaczyć, co stało się z pacjentami, których historie badałem, tylko po to, żeby dowiedzieć się, że ich choroba się pogorszyła lub zmarli wkrótce po tym, jak o nich pisałem.
Co sprowadza mnie z powrotem do tej tragicznej historii czarnej maści w Australii:
Pięćdziesięcioletnia Helen odrzuciła konwencjonalną terapię na raka.
Jej zrozpaczona rodzina mówi, że ta „inteligentna kobieta sukcesu” dostała się pod wpływy samozwańczego uzdrowiciela i hipnoterapeuty, który powiedział jej, żeby nie poddawała się operacji.
Zamiast tego przepisał jej agresywny i bolesny środek zwany czarną maścią, który wyżarł jej ciało i pozostawił opuchniętą w bólach.
Dennis Wayne Jensen twierdził, że dwukrotnie wyleczył własnego raka mózgu i uzdrowił z raka setki innych.
Wieloletnia partnerka Helen, Belinda Davies, opowiada, że woziła Helen do jego domu w North Warrandyte na przedmieściach Melbourne i patrzyła z osłupieniem, jak kładł ręce na jej już okaleczonym jego terapią ciele, mówiąc, że wypędza chorobę.
“Kładł ręce na jej brzuchu i wydmuchiwał powietrze, jak gdyby chciał zdmuchnąć raka, mówiąc nam, że rak zniknął i pozostał tylko jeden mały kawałek” – opowiada Belinda.
“A ona tak leżała cała opuchnięta i po prostu niewiarygodnie chora”.
Helen Lawson była pielęgniarką na pogotowiu i zachorowała na raka jajników. Badanie wykazało 17 cm masę, o której sądzono, że niemal z pewnością jest złośliwa i ustalono datę operacji. Odwołała jednak operację w ostatniej minucie po wizycie u Jensena na dzień przed wyznaczoną datą operacji. Przyszła do domu i powiedziała swojej partnerce, co zdecydowała. Belinda opowiada:
“Przyszła do domu i powiedziała, że nie pójdzie na operację. Powiedziała: ‘Denn [Jensen] powiedział, że operacja nie zadziała i że dla nich jestem tylko numerem, a czarna maść wyciągnie raka i zrobi to, czego nie potrafią chirurdzy’.
Kłóciłyśmy się. Mówiłam: ‘To jest szaleństwo, daj sobie szansę. Na litość Boga, daj sobie tylko szansę’”.
Wkrótce potem wróciła do domu z czymś, co wyglądało jak czarna smoła, pokrywającym jej cały brzuch, co z czasem wyżarło jej ciało.
“To wypala skórę, wygląda jak poparzenia trzeciego stopnia. To okropne” – mówi Belinda.
Oczywiście, to właśnie robi czarna maść. Wypala. Jest żrąca. Taki jest zamiar. Jeden rodzaj czarnej maści sprzedaje się pod nazwą Cansema. Czarna maść składa się przede wszystkim z ekstraktu z krwiowca kanadyjskiego (Sanguinaria canadensis), który izoluje sangwinarynę, związek chemiczny z wielopierścieniowym jonem amonu, który zabija komórki i pozostawia potężne strupy. Wśród innych składników mogą być chlorek cynku i wyciąg z rośliny Larrea tridenta. Zasadniczo jest to bardzo paskudny materiał, o którym mówi się, że jest środkiem kaustycznym z powodu tego, jak niszczy żywą tkankę. Pisałem już o czarnej maści. Mówię o takich maściach, że “wycinają, trują i wypalają naturalnie”.
A oto ciekawa informacja o czarnej maści. W pewnym warunkach istotnie może wyleczyć niewielkie nowotwory skóry. W takich wypadkach w jej działaniu nie ma jednak niczego magicznego. Wypala raka skóry. Zasadniczo jest to sposób usuwania lub niszczenia raka, ale dokonywany jest w sposób znacznie mniej elegancki i precyzyjny, a bardziej oszpecający niż operacja chirurgiczna. Jest tak, ponieważ w dodatku do zabicia komórek rakowych zabija tkankę skórną oraz otaczające tkanki. Jeśli chcecie zobaczyć szkody, jakie potrafi wyrządzić czarna maść, Quackwatch ma przykłady.
Oczywiście, w sytuacji raka takiego jak u Helen Lawson, który był wewnętrzny, czarna maść nie może zadziałać. Niemniej „uzdrowiciele” używający czarnej maści często twierdzą, że może „wyciągnąć” raka. Przypuszczam, że gdyby było to prawdą, to zalewanie kwasem lub ługiem skóry w miejscu nad rakiem również może „wyciągnąć” go, bo jest to zasadniczo to samo, co nakładanie czarnej maści. Co tragiczne i zupełnie nie zaskakujące:
6 kwietnia pogotowie zabrało Helen do szpitala, po tym, jak zemdlała w domu. Zmarła tej samej nocy. Belinda wysłała Jensenowi informację: “straciliśmy ją, rak był wszędzie”, ale nie rozmawiała z nim od tamtego czasu.
Jest tam niewyraźne zdjęcie brzucha Lawson po wielokrotnym potraktowaniu czarną maścią. Mimo że jest niewyraźne, rozróżniłem olbrzymi czarny strup pooparzeniowy. Nie rozumiem, jak ktokolwiek może poddać się takiemu okaleczeniu i poparzeniu, ale Lawson to zrobiła.
Belinda powiedziała, że w kilka tygodni po zastosowaniu czarnej maści przez Helen rana była tak wielka, że chirurdzy nie mogliby operować, nawet gdyby tego chciała.
Po wielu ostrych kłótniach, kiedy Belinda błagała Helen, by poszła do szpitala, poddała się i skupiła na tym, by po prostu być podporą dla swojej partnerki.
Tutaj widzicie dylemat, przed jakim stoją rodziny pacjentów takich jak Lawson, którzy wybierają szarlatanerię zamiast skutecznej medycyny do leczenia zagrażającej życiu choroby. Co robią? Ich bliski dokonał straszliwego wyboru. Jego stan pogarsza się w oczach, a oni nie mogą zrobić niczego, by zmienić tę decyzję.
A oto jeszcze jedna wspólna cecha takich historii: stan Helen nieustannie pogarszał się, ale, jak opowiada Belinda, Jensen uparcie twierdził, że została uzdrowiona. „Obiecywał jej, że wydobrzeje i że rak umarł” – powiedziała.
Dopiero w końcowych tygodniach życia Helen jej kontakt z nim zmniejszył się, ale tylko dlatego, że Jensen ignorował coraz bardziej rozpaczliwe telefony Helen.
Szarlatani mają luksus porzucania swoich pacjentów, kiedy terapia nie idzie dobrze. Prawdziwi lekarze tego luksusu nie mają. Bardzo często słyszy się także pacjentów, których historia z szarlatanerią staje się publiczna i których stan zdrowia pogorszył się, że ich „uzdrowiciele” stawali się coraz trudniej osiągalni w miarę jak zdrowie pacjenta pogarszało się.
Tymczasem Health Complaints Commissioner prowadzi dochodzenie w sprawie Jensena i wydał tymczasowy nakaz zaprzestania przez Jensena reklamowania swojej metody jako terapii na raka, jak również zakaz dostarczania jakichkolwiek usług zdrowotnych w czasie trwania dochodzenia. Jeśli Jensen złamie ten zakaz, czeka go wysoka grzywna lub więzienie do dwóch lat. Oczywiście, czego nie umiem zrozumieć, to jakim sposobem Jensenowi udawało się działać tak długo. To samo pytanie stawiam o Stanisławie Burzyńskim, który uprawia swoją szarlatanerię już od czterdziestu lat.
Helen Lawson and black salve: Cutting, burning and poisoning „naturally”
Respectful Insolence, 24 maja 2018
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
