Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 15:02

« Poprzedni Następny »


“Wszyscy wiedzą” … ale wszyscy się mylą


Vic Rosenthal 2019-04-21

<span><span>Pałac prezydenta Autonomii Palestyńskiej, M. Abbasa, który po burzy palestyńskich protestów przeznaczył jednak na biblioteką narodową.    </span></span><span> </span>

Pałac prezydenta Autonomii Palestyńskiej, M. Abbasa, który po burzy palestyńskich protestów przeznaczył jednak na biblioteką narodową.    

 



Nie wiem ile razy widziałem określenie Judei i Samarii jako „okupowanych terytoriów palestyńskich”, a żydowskich osiedli na tych terenach jako „nielegalnymch według prawa międzynarodowego”. Ale terytoria nie są „palestyńskie” i nie są „okupowane”. Mieszkające tam żydowskie społeczności nie są nielegalne i Izrael nie uciska milionów żyjących tam Palestyńczyków.

Obietnica premiera Netanjahu rozciągnięcia izraelskiej suwerenności na osiedla (nawiasem mówiąc, nie mówił o ”anektowaniu Zachodniego Brzegu”, jak głosi wiele nagłówków gazet) ponownie rozpaliła debatę o tych sprawach. Nic się jednak nie zmieniło. Oto kilka popularnych, ale fałszywych twierdzeń o Judei/Samarii i o żydowskich osiedlach tam zbudowanych:

  1. “Zachodni Brzeg” jest “palestyńską ziemią”, którą okupuje Izrael

Judea i Samaria, podobnie jak reszta Izraela i jak Jordania, były częścią Imperium Osmańskiego od XVI wieku do końca I Wojny Światowej. Po wojnie Liga Narodów uzgodniła przeznaczenie tej części byłego terytorium osmańskiego na powierzony Wielkiej Brytanii przyszły narodowy dom narodu żydowskiego. Wielka Brytania dała wschodnią część  tego terytorium Abdullahowi bin Husseinowi jako zapłatę za jego pomoc podczas wojny udzieloną przez niego i jego ojca, Szarifa Husseina z Hidżazu; z czasem ta część stała się Jordanią. Ziemia między rzeką Jordan a Morzem Śródziemnym, włącznie z tym, co później stało się państwem Izrael oraz Judeą/Samarią i Gazą, było Mandatem Palestyńskim.   

 

Arabowie żyjący na terenie Mandatu sprzeciwiali się żydowskiej suwerenności, a Brytyjczycy z powodu kombinacji pragnienia ugłaskania Arabów, by zmniejszyć ich przemoc (stosowaną wobec zarówno Żydów, jak brytyjskich władców), pragnienia zatrzymania „Palestyny” pod własnym panowaniem z przyczyn strategicznych oraz z powodu zwykłego antysemityzmu, porzucili swoją odpowiedzialność wobec narodu żydowskiego i próbowali zdławić żydowską imigrację, pozwalając równocześnie na imigrację Arabów z otaczających terenów.

W listopadzie 1947 roku ONZ – która przejęła zobowiązania Ligi Narodów – uchwaliła rezolucję (UNGA 181) z rekomendacją podziału Mandatu na państwo żydowskie i państwo arabskie. Palestyńscy Żydzi byli gotowi zaakceptować okrojone państwo (byłoby to drugie okrojenie ziemi pierwotnie przeznaczonej dla Żydów), ale palestyńscy Arabowi i kraje arabskie chcieli, żeby całe terytorium było pod arabską suwerennością i odrzucili tę rezolucję.


Ważne jest zanotowanie dwóch rzeczy: pierwsza, rezolucja, ponieważ uchwaliło ją Zgromadzenie Ogólne, nie zaś Rada Bezpieczeństwa zgodnie z Rozdziałem VII Karty ONZ, była doradcza, nie zaś wiążąca. I druga, ponieważ te rekomendacje nigdy nie zostały wprowadzone w życie, stały się bezprzedmiotowe. 

 

Brytyjczycy, wyczerpani po II Wojnie Światowej i zmęczeni atakami przeciwko ich armii okupacyjnej przez zarówno Żydów, jak Arabów, zakończyli Mandat w maju 1948 roku i poszli do domu. Żydzi, którzy wykorzystali okres Mandatu do zbudowania wszystkich instytucji wymaganych dla państwa: armii, systemu edukacyjnego, związków zawodowych, rozmaitych przedsiębiorstw państwowych i dużo więcej, ogłosili państwo Izrael na terenach przyznanych im przez rezolucję o podziale. Arabowie, którzy mogli zrobić to samo, nie zrobili tego. Podwoili ataki na Żydów. Równocześnie armie pięciu krajów arabskich najechały na Izrael z zamiarem zniszczenia państwa żydowskiego i zabrania ziemi dla siebie (nie po to, by założyć państwo dla palestyńskich Arabów!)

 

Ta woja zakończyła się zawieszeniem broni w 1949 roku. Kraje arabskie nie zgodziły się na trwały pokój ani na uznanie państwa żydowskiego, ale podpisały porozumienia o zawieszeniu broni, które oznaczały pozycje ich armii. Te porozumienia wyraźnie zastrzegały, że linie zawieszenia broni nie są granicami państwowymi. Obszar Judei i Samarii oraz Gazy były okupowane odpowiednio przez Jordanię i Egipt, a w 1950 roku Jordania formalnie anektowała terytorium, które okupowała i nazwała je „Zachodnim Brzegiem”. Wtedy to po raz pierwszy użyto tej nazwy na to, co poprzednio nazywało się “Judeą i Samarią”.

 

Arabska inwazja wyraźnie łamała Kartę ONZ, będąc “ użyciem siły przeciwko integralności terytorialnej lub niezawisłości politycznej” państwa Izrael, a więc aneksja Judei i Samarii była także nielegalna. Tylko Wielka Brytania (i może Pakistan) uznały ją. Podczas wojny i później Jordania regularnie popełniała zbrodnie, łamiąc Konwencje Genewskie przez czystkę etniczną żydowskiej populacji z terytoriów, które okupowała, przez niszczenie żydowskich synagog i cmentarzy, i przez niedopuszczanie Żydów i chrześcijan do ich miejsc świętych przez całe 19 lat swojej okupacji.  

 

W 1967 roku Arabowie znowu planowali zniszczenie Izraela, a niektórzy przywódcy arabscy wygłaszali także ludobójcze wypowiedzi. Choć jest prawdą, że Izrael wystrzelił pierwszy, istnieje ogólna akceptacja tego, że był to przypadek prawomocnej militarnej prewencji bliskiego ataku i że działania Izraela były uzasadnioną samoobroną. Wojna zakończyła się z Judeą i Samarią oraz Gazą w posiadaniu Izraela.

 

Przedstawiany jest argument, że Karta ONZ zabrania nabywania terytorium siłą. To nie jest poprawne. Karta mówi, że

 

  1. 1.      Wszyscy członkowie powstrzymają się w swych stosunkach międzynarodowych od groźby użycia siły lub użycia jej przeciwko integralności terytorialnej lub niezawisłości politycznej któregokolwiek państwa bądź w jakikolwiek inny sposób niezgodny z celami Organizacji Narodów Zjednoczonych.(Art. 2, Sek. 4)

 

Mówi jednak również, że

Żadne postanowienie niniejszej Karty nie narusza naturalnego prawa każdego członka Organizacji Narodów Zjednoczonych, przeciwko któremu dokonano zbrojnej napaści, do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony, zanim Rada Bezpieczeństwa zastosuje środki, konieczne dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.  … (Art. 51)

Jeśli działania Izraela w 1967 roku były legalne, to jaki jest status Judei i Samarii? Wielu ludzi mówi, że jest to “okupacja wojenna”. Jeśli tak, to nadal byłoby to całkowicie legalne, tak samo, jak legalna była okupacja Niemiec przez aliantów po II Wojnie Światowej. Ale jeśli to jest okupacja, czyje terytorium jest okupowane? Nie Jordanii, której posiadanie tego terytorium było od początku nielegalne!

 

Ostatnim krajem, który legalnie zarządzał Judeą/Samarią była Wielka Brytania, której powierzono Mandat Brytyjski, który już nie istnieje. Ale jedynym narodowym bytem, który rozsądnie można uważać za dziedzica granic Mandatu, jest państwo Izrael. W sytuacji, w której Mandat miał na celu ustanowienie narodowego domu dla narodu żydowskiego i biorąc pod uwagę dobrze udokumentowane twierdzenie, że naród żydowski stanowi rdzennych mieszkańców tej ziemi, jest rozsądne widzenie wydarzeń z 1967 roku jako wyzwolenia terytorium nielegalnie okupowanego i jego powrót do prawomocnego właściciela, Izraela.

 

W 1988 roku król Hussein z Jordanii zrzekł się roszczeń do Judei i Samarii na rzecz OWP (Organizacji Wyzwolenia Palestyny). Ponieważ jednak Jordania nie miała żadnych legalnych praw do tego terytorium, ten gest był bez znaczenia.


Jest prawdą, że palestyńscy Arabowie chcą posiadać Judeę i Samarię (żeby nie wspomnieć, że chcą również posiadać Hajfę i Tel Awiw) i są liczni członkowie ONZ, którzy zgadzają się z nimi z przyczyn religijnych, kulturowych, ekonomicznych i, tak – antysemickich. Ale chęć nie uczyni granic z linii zawieszenia broni z 1949 roku i chęć nie uczyni palestyńskich Arabów prawomocnymi dziedzicami Brytyjskiego Mandatu, ani – mimo kreatywnego podejścia do historii – nie są oni rdzennymi mieszkańcami Ziemi Izraela.

  1. Osiedla są nielegalne według prawa międzynarodowego

 

To jest ulubione twierdzenie wielu mediów i europejskich rządów, które czują przymus dodawania słów ”które są nielegalne według prawa międzynarodowego” po każdej wzmiance o izraelskich osiedlach. Nawet jednak jeśli akceptujesz (czego ja nie robię), że posiadanie przez Izrael Judei i Samarii stanowi okupację wojenną, wysuwany argument, że osiedla stanowią naruszenie postanowień IV Konwencji Genewskiej przeciwko transferowi populacji, jest bardzo słaby. Ten protokół ustalono po II Wojnie Światowej z zamiarem uznania za niezgodne z prawem takich działań, jak deportacja przez Niemcy żydowskich mieszkańców do okupowanej Polski, nie zaś z zamiarem zakazu dobrowolnego osiedlania się na publicznej ziemi (pełniejsze omówienie tego tematu jest tutaj). Należy wspomnieć, że do Konwencji Genewskiej poczyniono dodatki (np. “Dodatkowy Protokół I” z 1977 roku) umyślnie skierowany na politykę Izraela, ale Izrael i inne kraje, włącznie z USA, nie ratyfikowały ich.

 

  1. Izrael uciska miliony Palestyńczyków w Judei i Samarii

 

Kiedy Izrael i OWP podpisali Porozumienia z Oslo w latach 1993-5, zgodzili się podzielić Judeę i Samarię na obszary A, B i C. Obszar A jest pod palestyńską kontrolą bezpieczeństwa i administracji cywilnej, Obszar B (dużo mniejszy) jest pod palestyńską administracją cywilną i izraelską kontrolą bezpieczeństwa i Obszar C pod pełną kontrolą izraelską. Wszystkie osiedla izraelskie są na Obszarze C. Ponad 95% populacji palestyńskiej żyje na obszarach A i B, gdzie rządzi nimi Autonomia Palestyńska (AP). Podczas gdy jest prawdą, że siły bezpieczeństwa Izraela zarezerwowały sobie prawo wchodzenia na obszar A, żeby aresztować poszukiwanych terrorystów, Palestyńczycy mają pełne prawa cywilne i polityczne przyznane im przez Autonomię Palestyńską do głosowania i zajmowania politycznych stanowisk. Istnieją palestyńskie sądy i palestyńska policja, palestyńskie ministerstwo zdrowia, finansów, pracy itd. Doprawdy nie jest słuszne ani sprawiedliwe obwinianie Izraela za to, że Autonomia Palestyńska jest skorumpowaną dyktaturą i że od lat nie zorganizowała wyborów.   


Wniosek

 

Decyzja premiera Netanjahu o rozciągnięciu prawa izraelskiego na osiedla na Obszarze C nie będzie miała żadnego wpływu na Palestyńczyków żyjących pod panowaniem Autonomii Palestyńskiej i nie zmienia statusu terytoriów, na których się mieszczą. Izrael nigdy nie opuści całkowicie Judei i Samarii, chociaż jest możliwe, że pewne części staną się autonomiczną jednostką palestyńską. Ale – ze względu na bezpieczeństwo, jeśli już z żadnego innego powodu – Izrael nigdy nie może zgodzić się na suwerenne państwo arabskie na zachód od rzeki Jordan, ani nie może zgodzić się na olbrzymie wycofanie się i rozmontowanie osiedli, jakie wyobrażano sobie za czasów Obamy. Twierdzenie więc, że „Netanjahu zabił rozwiązanie w postaci dwóch państw”, jest głupie. Rozwiązanie w postaci dwóch państw nigdy nie było żywe z powodu prostych, geostrategicznych faktów.


Czyż nie jest miłe, że prawo międzynarodowe zgadza się z tym?


”Everyone knows”... but everyone’s wrong

12 kwietnia 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Vic Rosenthal

Urodzony w Stanach Zjednoczonych, studiował informatykę i filozofię na  University of Pittsburgh. Zajmował się rozwijaniem programów komputerowych. Mieszka obecnie w Izraelu. Publikuje w izraelskiej prasie. Jego artykuły często zamieszcza Elder of Ziyon


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 351 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Róża Melcerowa - syjonistka i feministka   Walter   2024-03-04
Jak działa kampania „przemocy osadników”.Jednym z wielu niepokojących aspektów kampanii mającej na celu kryminalizację izraelskiej ludności cywilnej jest to, że najwyraźniej jest to pierwszy cel. Następny? IDF.   Glick   2024-02-29
Porwani przez Hamas i ślepota moralna   Collins   2024-02-28
Przykro mi, ale nie ma rozwiązania w postaci dwóch państwUdawanie, że można zawrzeć porozumienie z przywódcami palestyńskimi, otwiera jedynie drzwi do kolejnego 7 października. Izraelczycy nie dadzą się oszukać.   Taub   2024-02-24
Spór o reformę sądownictwa ośmielił wrogów Izraela   Toameh   2024-02-19
Kiedy terroryści rządzą   Bryen   2024-02-18
Izraelczycy nie zgodzą się na nic innego niż pełne zwycięstwo w GazieWykorzystywanie losu porwanych, aby skłonić Izrael do poddania się Hamasowi, jest chorą, manipulacyjną strategią, która jest skazana na polityczną porażkę   Taub   2024-02-12
Dekret prezydencki Bidena powinien nakładać sankcje na Palestyńczyków   Bard   2024-02-09
Arabscy obywatele Izraela wiedzą, że wygrali   Tawil   2024-02-08
Nowy wojskowy mesjasz izraelskiej lewicyWspólny amerykańsko-izraelski plan obalenia Netanjahu z generałem Gadim Eisenkotem w roli głównej zyskuje na popularności w miarę postępu wojny w Gazie   Taub   2024-02-02
Pusty Dzień Pamięci o HolokauścieCi, którzy popierają zawieszenie broni, aby umożliwić ludobójczemu ruchowi antysemickiemu, takiemu jak Hamas, dokonywanie kolejnych rzezi Żydów, nie powinni udawać, że opłakują Sześć Milionów.   Tobin   2024-01-28
Nadwrażliwy Sąd Najwyższy Izraela popełnia dwa błędyNajwyższa władza prawna w kraju pogłębia swoje niepokojące tendencje antydemokratyczne, pokazując, że jest głucha na nastroje narodowe   Taub   2024-01-25
Bezpieczeństwo i solidarność   Collins   2024-01-20
Zwycięstwo jest ważniejsze niż wsparcie USAPremier Izraela Benjamin Netanjahu i jego ministrowie muszą pamiętać, że Izrael nie jest amerykańskim państwem wasalnym.   Glick   2024-01-19
Język propagandy sowieckiej. Postępowy antysyjonizm i trujące dziedzictwo nienawiści zimnowojennej.   Tabarovsky   2024-01-17
Niepokojące rozmowy i gorzkie prawdy   Collins   2024-01-11
Zrozumienie Bliskiego Wschodu wymaga znajomości różnicy między Szalom i Salam   Amos   2024-01-08
Izrael ma prawa   Bryen   2024-01-05
Czy Biden chce, żeby Izrael przegrał wojnę?   Williams   2023-12-27
Ta wojna przyspiesza integrację charedim z izraelskim głównym nurtem     2023-12-22
Ponura przyszłość Izraela: wojna na wyczerpanie na wszystkich frontach   Morris   2023-12-19
Nie stosujcie wobec Żydów dziwacznej, teoretycznie chrześcijańskiej etyki     2023-12-17
Co uchodzi za normalne?   Collins   2023-11-29
Blinken ma klapki na oczach   Bard   2023-11-22
Będziemy się bronić - List z Tel Awiwu   Taub   2023-11-18
List otwarty do Gerszona Baskina i izraelskiego obozu pokojowego   Landes   2023-11-10
Drogi świecie, nie obchodzi mnie to   Lewis   2023-11-08
Dlaczego w Izraelu czuję się jak w domu   Mozias Slavin   2023-11-06
Prawdziwie „proporcjonalną” reakcją na Hamas jest jego eliminacja   Altabef   2023-10-20
Dlaczego Izrael musi prowadzić wojnę ma pełną skalę     2023-10-17
Wojna do samego końca   Greenfield   2023-10-10
Ameryka zdradziła Izrael   Leibovitz   2023-10-09
Porozumienia z Oslo – jak zawiódł izraelski wywiad   i Yigal Carmon   2023-09-30
Zwykła kobieta na wojnie   Oren   2023-09-20
Modlitwa za rok 5784   Glick   2023-09-16
Syryjska Żydówka odpowiada na zarzuty o dyskryminacji przez Aszkenazyjczyków     2023-08-31
Czy nadawanie priorytetu wolności od terroryzmu jest rasizmem?   Tobin   2023-08-28
O dalekim Izraelu raz jeszcze   Koraszewski   2023-08-24
Walka lub ucieczka.Gdzie jest patriotyzm ludzi, którzy opuszczają Izrael z powodu zawirowań politycznych?   Collins   2023-08-20
"Telegraph" legitimizuje nazistowską analogię   Levick   2023-08-18
Idź i wróć człowiekiem. Książka Andrzeja Koraszewskiego   Tabisz   2023-08-12
Nasza odwieczna walka o Syjon   Chesler   2023-08-07
Prawo i anarchia   Collins   2023-07-29
Napisany 100 lat temu esej Davida Lloyd George’a o antysemityzmie i syjonizmie   Lloyd   2023-07-28
W jakiej sprawie płonie Izrael?   Koraszewski   2023-07-26
Pokój z widokiem na morderców   Koraszewski   2023-07-23
Widmo krąży po Europie   Koraszewski   2023-07-21
Niektórzy ludzie lewicy i Arabowie są oburzeni promowaniem wzajemnego szacunku i równości między izraelskimi Żydami i Arabami     2023-07-18
Zrozumieć prawdziwe pochodzenie karykatury z “New York Timesa”. Jak antysemicka propaganda sowiecka przenika współczesny lewicowy antysyjonizm   Tabarovsky   2023-07-16
Dlaczego władze palestyńskie nienawidzą archeologów   Flatow   2023-07-09
Izrael musi przestać używać nazwy „Zachodni Brzeg” dla „Judei i Samarii”   Fitzgerald   2023-06-30
Prokuratorzy spalonej ziemi.Prokuratorzy Netanjahu, dowódcy policji i media zamierzają walczyć do samego końca.   Glick   2023-06-29
Jedyne miejsce na Bliskim Wschodzie, gdzie mniejszości rozkwitają   Abdul-Hussain   2023-06-27
List do Kena Rotha: Demonizowanie Izraela przez wykorzystywanie Holokaustu   Steinberg   2023-06-10
We wszystkim, co ma związek z wodą, Izrael jest światowym liderem   Fitzgerald   2023-06-04
Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”   Tobin   2023-06-01
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony   Flatow   2023-05-28
Najdziwaczniejszy kraj pod słońcem   Koraszewski   2023-05-27
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
List izraelskiego ambasadora jest błędny   Pandavar   2023-05-16
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Między motylami i rakietami   Collins   2023-05-12
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Więcej niż cud: Izrael ma 75 lat    Jacoby   2023-04-27
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Izraelski laureat Nagrody Nobla wyraża poparcie reformy sądownictwa   Fitzgerald   2023-04-18
Opowieść o dwóch osiedlach   Greenfield   2023-04-03
Jak rozsądna jest reforma sądownictwa w Izraelu?   Tsalic   2023-03-27
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Izrael jest podzielony, ale palestyńscy terroryści biorą na cel wszystkich Żydów   Flatow   2023-03-21
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Jak piąty marca stał się pamiętnym dniem dla Żydów w Iraku   w Izraelu   2023-03-12
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Żydzi mają rdzenne prawa do Wzgórza Świątynnego   Trotter   2023-02-09
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Klauzula sumienia w Izraelu i w Polsce   Koraszewski   2022-12-30
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Netanjahu nadaje treść słowom „Nigdy więcej”, po raz kolejny   Pandavar   2022-11-11
Poranek po dniu wyborów   Collins   2022-11-05
Izrael wczoraj i dziś   Koraszewski   2022-11-04
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Niebezpieczeństwa państwa Palestyna: wielowymiarowe zagrożenia dla Izraela   Sherman   2022-10-28
Sprawa Jerozolimy jest bardziej złożona niż myślisz   Julius   2022-10-18
Palestyńczycy i ich język   Rosenthal   2022-09-29
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Żydowska historia miasta Betar i fałszerstwo osiedla Battir   Rose   2022-09-23
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Syjonizm wygrał. Dlaczego więc nadal jest atakowany 125 lat po Bazylei?   Tobin   2022-09-01

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk