Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 15:55

« Poprzedni Następny »


Śmierć demokracji?


Denis MacEoin 2018-02-25

Na zdjęciu: Anjem Choudary (po prawej), brytyjski islamistyczny radykał, przebywający obecnie w więzieniu, przemawia na wiecu w Londynie 21 marca 2011 r. (Zdjęcie: Oli Scarff/Getty Images)
Na zdjęciu: Anjem Choudary (po prawej), brytyjski islamistyczny radykał, przebywający obecnie w więzieniu, przemawia na wiecu w Londynie 21 marca 2011 r. (Zdjęcie: Oli Scarff/Getty Images)

Wiele słabości, jakie zidentyfikowaliśmy w tak wielu nowoczesnych państwach europejskich, pochodzi, jak na ironię, z naszych mocnych stron. Mamy wiele powodów do dumy. Jakkolwiek czasami niedoskonali, zastąpiliśmy tyranię demokracją, zagwarantowaliśmy wolność słowa i prasy, zapewniliśmy prawa wszystkim obywatelom, dostarczyliśmy prawnych i politycznych podstaw pod rosnące wzmocnienie roli kobiet, walczyliśmy przeciwko rasistowskiej i religijnej bigoterii, wyprowadziliśmy homoseksualnych mężczyzn i kobiety z ukrycia, daliśmy ochronę środowisku i dzikim zwierzętom, rozciągnęliśmy opiekę zdrowotną na większość ludzi, znieśliśmy karę śmierci we wszystkich krajach europejskich (i Izraelu) i ustanowiliśmy normy do zatrzymywania i karania przestępstw takich jak handel ludźmi, niewolnictwo i szmuglowanie narkotyków.

Najlepszy przykład tego, jakie to ma znaczenie, znajdujemy w państwie Izrael. Właśnie dlatego, że Izrael i większość Izraelczyków od początku łączyła żydowskie wartości etyczne z zachodnimi poglądami Oświecenia, wyróżnia się on tak bardzo od wszystkich swoich sąsiadów. Łamanie praw człowieka w Iranie, państwach arabskich, Turcji i innych pokazuje, że Izrael, jakkolwiek byłby obrzucany obelgami przez międzynarodowe organy i media i jakiekolwiek miałby wady, jest w rzeczywistości bastionem demokracji, praw człowieka, równości wobec prawa i pozytywnych wartości do tego przypisanych.


Ironia polega na tym, że tak wielu ludzi zaczęło interpretować prawa człowieka i wartości liberalne w sposób, który je często podważa. Poprawność polityczna, która rozwinęła się w latach 1980. i 1990., zaczęła się z dobrymi intencjami. Słowa, polityka i działania społeczne, które albo w zamiarze, albo niechcący obrażały ludzi z powodu ich rasy, niepełnosprawności, orientacji seksualnej i tak dalej, muszą być zamieniane na „poprawne” określenia, które nie obrażają. Zrobiono tym wiele dobrego i dzisiaj istnieją wyrażenia, których nigdy nie znajdziemy w szanujących się publikacjach ani nie usłyszymy w publicznych mediach. Zostały słusznie usunięte z całego przyzwoitego dyskursu.


Wielu ludzi, którzy trzymają się poprawności politycznej pociągnęło to tak daleko, że nawet całkowicie racjonalna, podbudowana faktami i inteligentna argumentacja lub zachowanie spotykają się z potępieniem. To często może być działaniem (i najwyraźniej jest takim działaniem), by zablokować dyskusję – nowy rodzaj cenzury jaskrawo widoczny w zachowaniach kadry nauczycielskiej i studentów na większości zachodnich uniwersytetów, gdzie zakazuje się wstępu na kampus mówcom oferującym alternatywne poglądy (takim jak pro-izraelskim akademikom), podczas gdy studenci przestraszeni możliwością, że zdenerwuje ich wykład, który prezentuje inny punkt widzenia, tworzą „bezpieczne przestrzenie”, jakich nie będą mieli po ukończeniu studiów, jeśli odczują potrzebę pociechy z powodu zranionych uczuć. Stało się to tak destruktywne dla samego celu istnienia uniwersytetów, że w grudniu 2017 r. Jo Johnson, minister szkolnictwa wyższego Zjednoczonego Królestwa, powiedział uniwersytetom, by skończyły z praktyką „zakazu udzielania platformy” pewnym mówcom. Oczywiście, przywódcy studenccy zaatakowali go za to.


Kiedy grupy walczące z establishmentem przeszły od popierania klasy robotniczej do nacisku  na solidarność z tymi, których Frantz Fanon nazwał „wyklętym ludem ziemi”, ich współczucie dla cierpiących narodów Trzeciego Świata zostało właściwie przesłonięte przez przekonanie, że całe dzisiejsze zło wynika z imperializmu i kolonializmu. Do lat 1970. to samo przekonanie wyrażano w poparciu dla państw komunistycznych, niezależnie od tego, jak były represyjne.


W parze z wiarą, że cierpienia świata wynikają z działań imperialistycznych i kolonialnych państw w Europie i Ameryce, rozwinęła się narastająca pogarda dla białych ludzi, którzy są obywatelami tych krajów. Chociaż Wielka Brytania, Francja i Portugalia porzuciły swoje imperia w Afryce i w Azji, nadal były skażone. Także, choć Izrael nigdy nie był przedsięwzięciem kolonialnym, a w rzeczywistości służył jako miejsce schronienia dla jednych z najbardziej prześladowanych grup ludzi na świecie, atakowano go tym samym oszczerstwem.


Ta pogarda dla Zachodu dobrze przekłada się na wiele innych spraw, ale nigdzie nie pasuje tak dobrze jak do radykalnego islamu. Po rewolucji islamskiej w Iranie w 1979 r. i rozprzestrzenieniu się koncepcji, że muzułmanie powinni być uważani teraz za największe ofiary zachodniej hegemonii, coraz więcej ludzi Zachodu akceptowało islamską interpretację historii i nadzieje na apokalipsę, by naprawić niesprawiedliwość przeszłości.


Niejeden radykał, który był cierniem w ciele zachodnich demokracji, posunął się aż do nawrócenia na islam i połączenia losu z anty-zachodnimi podżegaczami z Iranu i świata arabskiego. Roger Garaudy, wiodąca postać francuskiej partii komunistycznej i skazany negacjonista Holocaustu, stał się dzięki tej negacji bohaterem w świecie muzułmańskim i w 1982 r. nawrócił się na islam. Carlos Szakal (Ilich Ramirez Sanchez), który określał się jako marksistowsko-leninowski “zawodowy rewolucjonista” i został terrorystą, zrobił to około roku 2000.


Wielu innych entuzjastycznie popiera islamskie grupy terroru, takie jak Hamas. W 2010 r. najstarsza córka Che Guevary, Aleida, pojechała do Libanu, żeby wyrazić podziw dla radykalnej grupy szyickiej, Hezbollahu. Judith Butler, rewolucyjna profesor amerykańska, oznajmiła, że "jest niezmiernie ważne rozumienie Hamasu/Hezbollahu jako ruchów społecznych, które są postępowe, które są na lewicy, które są częścią globalnej lewicy”. I powiedziała to kobieta, która jest feministką i popiera prawa gejów. Nazwanie Hamasu i Hezbollahu „postępowymi” powinno utknąć w gardle każdego, kto wie, jak gardzą oni prawami człowieka, uciskają kobiety i mordują homoseksualistów.  


Jeden człowiek, Edward Said, dokonał szczególnie wielkich szkód w publicznym postrzeganiu zachodnich wartości, włącznie z demokracją. Wielu uczonych wysoko ceniło – z niezrozumiałych przyczyn – jego książkę z 1978 r. Orientalism. Ci ludzie powinni byli wiedzieć lepiej, biorąc pod uwagę jego wiele oszustw, jak, na przykład, tutaj, tutaj, tutaj, tutaj, tutaj, tutaj, tutaj, tutaj, tutaj i tutaj. [1]


Oczywiście, wielu ludzi, którzy także powinni byli wiedzieć lepiej, wierzyli w takie miraże jak komunizm, a wielu nadal wierzy – mimo tak katastrofalnych przykładów jak Wenezuela – w socjalizm.


Said propagował koncepcję, że Zachód, z jego historią imperializmu i kolonializmu, zrobił  z mieszkańców Bliskiego Wschodu i muzułmanów (szczególnie Palestyńczyków) ofiary świata. Według niego zachodnie demokracje są największymi złoczyńcami w historii, a Izrael źródłem wszelkiego zła na Bliskim Wschodzie i daleko poza Bliskim Wschodem.  


Dzięki ignorowaniu niezwykłych osiągnięć Zachodu i wybielaniu wielu zbrodni popełnionych przez muzułmanów na przestrzeni wieków, nie mówiąc już o silnym tradycjonalizmie, który pogrążył wszystkie kraje islamskie w najbardziej represyjnej polityce, normalnie potępianej przez liberałów, Said próbuje uczynić anty-zachodnie i pro-islamskie postawy czymś szacownym. Jedyny sprzeciw wobec tej pobłażliwości wobec islamu przyszedł ze strony ludzi oskarżanych obecnie – często niesprawiedliwie - o to, że są „rasistami” lub „islamofobami, co jest jeszcze jednym smutnym przypadkiem „strzelania do posłańca”.


To generalizujące oczernianie stworzyło problemy, niewątpliwie zamierzone, dla tych, którzy przedstawiają zrównoważoną krytykę islamu, ale często są mierzeni jedną miarą.


Ogólna odmowa słuchania poważnych niepokojów w sprawie islamu jako ideologii i politycznego przedsięwzięcia wynika z tego, co pod wieloma względami jest najbardziej niebezpiecznym, choć mimowolnie zajętym stanowiskiem “środkowej drogi”. Można łatwo stracić rachubę zachodnich polityków i przywódców kościelnych, którzy niefrasobliwie utrzymują, że "Islam jest religią pokoju” lub, kiedy przedstawia się im fakty dżihadystycznego terroryzmu, twierdzą, że „nie ma to nic wspólnego z islamem”. Rodzaj paraliżu zrodzonego przez strach przed mianem „islamofoba” powoduje, że postaciom publicznym jest trudno, lub wręcz nie mogą przyznać, że prawda jest inna i była, niestety, dobrze znana przez stulecia.


Być może najjaskrawszym przykładem zderzenia się dwóch wersji islamu jest list zamieszczony on line w dzień Bożego Narodzenia zeszłego roku. Jest zaadresowany do papieża Franciszka, który powiedział, że "Islam jest religią pokoju, szanującą prawa człowieka i pokojową koegzystencję”. Ten list do papieża był napisany bardzo inteligentnie i z mocnymi argumentami w imieniu tysięcy byłych muzułmanów, którzy nawrócili się na katolicyzm i chcieli wyjaśnić, że znają islam z pierwszej ręki i dlatego właśnie przyjęli chrześcijaństwo. Cytaty z chrześcijańskich i islamskich pism świętych aż nadto wyraźnie pokazywały różnice między tymi dwiema wiarami.


Pora na prawdę. Islam był w stanie wojny z Zachodem przez 1384 lata z bardzo nielicznymi chwilami zawieszenia broni. Kiedy muzułmańskie armie arabskie najechały na Syrię w 634 r., poszły dalej, by zniszczyć niemal całe chrześcijańskie Imperium Bizantyjskie (ostatecznie w całości pokonane, kiedy Turcy zdobyli Konstantynopol w 1453 r.), przejęli panowanie w Hiszpanii, Portugalii, na Sycylii i w innych ziemiach północnego wybrzeża Morza Śródziemnego, był to początek niekończących się wojen dżihadu. Te wojny nie skończyły się podczas stuleci handlu niewolnikami przez Berberów, kiedy to chrześcijanie byli systematycznie porywani przez muzułmańskich piratów i sprzedawani na targach w Algierii i innych miejscach północnoafrykańskiego wybrzeża. Ani też nie skończyły się te ataki, kiedy państwa europejskie kolonizowały lub tworzyły protektoraty w państwach muzułmańskich, takich jak imperium Mogołów w północnych Indiach, Algierii, Tunezji, Maroku i Egipcie. W latach 1920. Wielka Brytania panowała nad połową muzułmanów świata i pokonała największe imperium muzułmańskie w historii, Imperium Osmańskie. Ekspansja mocarstw europejskich posłużyła tylko, by podsycać urazy i zachęcać do przemocy przeciwko mocarstwom imperialnym. Islamską ofensywę przeciwko zachodnim mocarstwom zastąpiły duże, często międzynarodowe grupy, takie jak Taliban, Al-Kaida, Państwo Islamskie, Hamas, Hezbollah i setki innych islamskich wojowników lub armii.


Niestety, wniosek, że współczesny terroryzm „nie ma nic wspólnego z islamem” lub że „islam jest religią pokoju” jest w widoczny sposób sprzeczny z zapisem historycznym. Jest to ten rodzaj myślenia, który odbiera pewności siebie nowoczesnej demokracji. Co najważniejsze, wydajemy się niezdolni do zrozumienia, że islam jest przede wszystkim totalitarnym projektem obejmującym wszystkie aspekty ludzkiego życia od duchowego do materialnego, od prawa do rządzenia, do ubioru, żywności, płci, opodatkowania i tak dalej. Ten totalitaryzm odrzuca demokrację na najbardziej podstawowym poziomie, jako pochodzącą zaledwie od ludzi zamiast od Allaha.


Nowocześni radykałowie muzułmańscy,
od Hasana al-Banny, Sajjida Kutba, Abu A'la Mawdudiego do siedzącego obecnie w więzieniu brytyjskiego radykała, Anjema Choudary’ego, wszyscy oni twierdzą, że tylko Bóg może stanowić prawa, pomysł, że ludzie mogą stanowić prawa przez parlamentarne demokracje, jest odrażający, jak również odrażająca jest dla nich idea wolności dla wszystkich obywateli. Na przykład, Choudary, mówił całkowicie jednoznacznie o tym odrzuceniu podczas publicznego wystąpienia:

"Nie dla demokracji. Nie dla wolności. Nie dla liberalizmu, nie dla sekularyzmu. Nie dla chrześcijaństwa. Nie dla judaizmu. Nie dla sikhizmu. Nie dla buddyzmu. Nie dla demokracji. Demokracjo, idź do diabła! Demokracjo, idź do diabła!”

Chyba nie można być bardziej radykalnym niż to. Kiedy jednak zachodni akademicy, tacy jak John Esposito i Juan Cole bronią ekstremistów i udają, że w rzeczywistości mają na myśli odwrotność tego, co mówią, ta idea szerzy się w całym społeczeństwie.


Na przykład, oto, co Esposito pisze o Samim Al-Arianie, który w 2006 roku przyznał się do winy dostarczania dóbr i usług terrorystycznej grupie Palestyński Islamski Dżihad:

Sami jest oddanym rodzinie człowiekiem....Sami Al-Arian jest dumnym i oddanym Amerykaninem, jak również dumnym i oddanym Palestyńczykiem. Jest niezwykle inteligentnym, elokwentnym uczonym i intelektualistą-działaczem, człowiekiem z sumieniem z silnym przywiązaniem do pokoju i sprawiedliwości społecznej.


A tutaj mówi znowu
, tym razem o zamachach 9/11: "11 września uświadomił każdemu fakt, że nie zajęcie się tego rodzaju kwestiami, o jakie tutaj chodzi, tolerancją i pluralizmem, ma katastrofalne konsekwencje”. 


A oto jak mówi o palestyńskich zamachowcach-samobójcach:

Nie nazywajcie ich zamachowcami-samobójcami, nazywajcie ich szuhada [męczennikami] bo nie uciekli przed nieszczęściami życia. Oddali swoje życie. Życie jest święte, ale pewne rzeczy, takie jak prawda i sprawiedliwość, są świętsze niż życie. Nie są desperatami, mają nadzieję... [Izraelczycy] mają karabiny, my mamy ludzkie bomby. Kochamy śmierć, oni kochają życie.

Cole także staje na głowie, żeby nie nazywać rzeczy po imieniu:

Ponieważ zarówno po arabsku, jak w innych językach słowo „islamski” odnosi się do ideałów muzułmańskiej religii, zarówno muzułmanie, jak ludzie z dobrą znajomością angielskiego, stanowczo protestują przeciwko takim zwrotom jak “islamski terroryzm” lub “islamski faszyzm”.  

Według A. J. Caschetty,

Jeden z czołowych profesorów-apologetów islamu, Cole, jest mistrzem wykręcania się, zawsze gotowym do analogii z wykroczeniami Zachodu, żeby umniejszyć i zrównoważyć zło czynione przez islam. Jego standardową odpowiedzią jest obwinianie Orientalizmu za wszystkie bolączki świata islamskiego. 

W artykule z 2016 pod tytułem Beznadziejna tolerancja Brytanii pozwoliła rozkwitać nienawiści Anjema Choudary'ego, brytyjska dziennikarka Allison Pearson ostro krytykowała naszą niezdolność do zaaresztowania jednego z najbardziej niebezpiecznych ludzi w kraju przez dwadzieścia lat.  


Unikanie przyznania islamskiego radykalizmu przez wielu ludzi, wybranych lub zatrudnionych do obrony europejskich obywateli przed niebezpieczeństwem zamachów terrorystycznych, doprowadziło do śmierci i okaleczenia setek ludzi. W ciągu około dwudziestu lat znaleźliśmy się w miastach skupionych na bezpieczeństwie, obawiamy się przejść naszymi głównymi ulicami, kupować na naszych targach, chodzić na koncerty rockowe lub pójść do rządowego budynku. Tymczasem tysiące Żydów opuszczają Europę, wygnani przez nową falę antysemityzmu, której w wielu miejscach przewodzili muzułmańscy fundamentaliści. Francja, z jej 750 strefami bez wstępu i jej uprzywilejowaną populacją islamską, jest najgorzej dotknięta, chociaż ma największą w Europie społeczność żydowską.


W ciągu ostatnich trzydziestu lat zachodnie społeczeństwa stały się niemal całkowicie bezsilne wobec ideologii, które kwestionują ich najbardziej podstawowe wartości. Odrzuciwszy wiele przejawów politycznego i religijnego ekstremizmu, bigoterii i okrucieństwa; porzuciwszy imperializm i kolonializm; uchwalając prawa o przestępstwach nienawiści, Europejczycy i Amerykanie nadal są potępiani przez aktywistów, którzy wyznają zasady radykalnej poprawności politycznej. Dla wielu w szeregu amerykańskich i europejskich uniwersytetów, których profesorowie wyglądają jak bigoteryjni fanatycy w swoim zapale odebrania wolności słowa, jeśli ktokolwiek przeciwstawia się ich poglądom, wszystko co ich zdaniem zatrąca krytyką etnicznych, płciowych lub religijnych mniejszości, musi być natychmiast potępione. Aż nazbyt często jedyna odpowiedź na tę hiper-wrażliwość przychodzi ze strony innych bigoteryjnych fanatyków, coraz bardziej popularnych w wielu krajach europejskich, takich jak Węgry [2].


W The Rape of the Masters: How Political Correctness Sabotages Art, amerykański autor, Roger Kimball analizuje szkody poczynione w dziedzinach humanistycznych przez postmodernistycznych, politycznie poprawnych myślicieli. W przedmowie (str. xix), pisze:

Drugim powodem, że ten atak na tradycję... ma znaczenie, jest to, że reprezentują oni jeden front w znacznie większej wojnie, wojnie o wydźwięk naszej kultury, naszego wspólnego rozumienia tego, co Grecy zwykli byli nazywać „dobrym życiem człowieka”. "Gwałt na mistrzach" .... jest częścią... procesu de-cywilizacji. Innymi słowy, to, czego jesteśmy świadkami, nie jest tylko zdradą akademickiej dyscypliny: jest to atak na kulturę, na sposób patrzenia i oceniania świata i naszego w nim miejsca.

"De-cywilizacja". Tam niemniej idziemy, prowadzeni przez politycznie poprawną inteligencję, kościoły i partie polityczne, w efekcie wręczając naszą cywilizację ludziom, którzy jej nienawidzą.  


Później Kimball pisze:

Często zauważano, że totalitarne ideologie wykorzystują wolności demokratyczne właśnie w celu zniszczenia wolności i zniesienia demokracji.  Demokratyczne społeczeństwa głoszą tolerancję, bardzo dobrze, sprytny totalitarysta głośno domaga się tolerancji dla własnych działań, starannie niszcząc warunki, które umożliwiają tolerancję. (p. 79).

Na to właśnie pozwoliliśmy w zachodnich demokracjach. Sojusz tych aspirujących totalitarystów i muzułmanów narzucił obraz kryminalisty na jedno z najbardziej demokratycznych państw świata, na Izrael i przejął w tym celu Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, UNESCO, Radę Praw Człowieka ONZ, UNWRA i inne organy. Rada Praw Człowieka, nie ustaje w potępieniach Izraela, ale bardzo rzadko, jeśli kiedykolwiek, potępia wiele muzułmańskich tyranii. Jeśli mamy uratować zachodnią cywilizację i demokrację, musimy pilnie zebrać nasze siły, by przeciwstawić się tym wszystkim, którzy chcą ją zniszczyć.


[1] Wielu autorów opublikowało krytykę Saida i jego dzieł, podkreślając jego dwulicowość i nieścisłości; do najlepszych należy krótka praca Edward Said Conquers Academia for Palestine Joshuy Muravchika, rozdział siódmy jego obszerniejszego studium Making David into Goliath: How the World Turned against Israel (Encounter Books, New York/London, 2014.)

[2] O Węgrzech patrz Kirchik, The End of Europe, rozdział 2.

Death of Democracy?

Gatestone Institute, 12 lutego 2018

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Denis MacEoin

Mieszkający obecnie w USA pisarz irlandzki, autor 26 powieści, znawca literatury perskiej i arabskiej, były wykładowca na studiach islamistycznych, od dwóch lat związany z Gatestone Institute.  


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2574 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Żydzi z Hollywood są jak indyki na Boże Narodzenie   Julius   2024-03-24
Strategia okrucieństwa w wojnie w Strefie GazyPrawdopodobnie Hamas jest pierwszym reżimem w historii, który prowadzi wojnę mającą na celu maksymalizację ofiar wśród własnej ludności.   i Leonard Hochberg   2024-03-22
Lewica, prawica i kanarek w kopalni   Koraszewski   2024-03-22
Dlaczego liberałowie ponieśli porażkę w walce z antysemityzmem   Tobin   2024-03-21
Odwaga białej flagi i mój Poznań   Koraszewski   2024-03-17
Izraelska pisarka wycofuje się z zaplanowanego wystąpienia, zanim zostanie anulowana z powodu „złych poglądów”   Coyne   2024-03-16
Demokracja protestów i piwny parlamentaryzm   Kruk   2024-03-16
Dlaczego nowo niepodległe kraje muszą odrzucić radykalną dekolonizacjęKontrastujące historie Singapuru, Tanzanii i Sri Lanki ukazują niebezpieczeństwa związane z próbą całkowitego wymazania kolonialnej przeszłości.   Sophalkalyan   2024-03-15
Dlaczego lewica musi kłamać o Hamasie i gwałtach   Tobin   2024-03-13
Departament Edukacji USA ukrywa zagraniczne darowizny na rzecz uniwersytetów   Bard   2024-03-13
Od miesięcy oficjalna polityka Autonomii Palestyńskiej zakłada zadawanie cierpień Gazańczykom     2024-03-11
Wybory wartości w globalnej wiosce   Koraszewski   2024-03-11
Czy Gaza naprawdę jest przypadkiem największych cierpień Arabów?   Abdul-Hussain   2024-03-09
Przestępstwa seksualne Hamasu-UNRWA i Międzynarodowy Dzień Kobiet   Blum   2024-03-08
Homeopatyczny środek na wydłużanie rzęs   Koraszewski   2024-03-08
Czy odbędzie się strategiczny dialog USA-Katar?   Carmon   2024-03-07
Kiedy polityka wobec zagranicznych wojen staje się krajową polityką wyborczą   Fernandez   2024-03-05
Palestyński handlarz kłamstw   Bawer   2024-03-05
Wszyscy jesteśmy imigrantami   Koraszewski   2024-03-02
Współudział UE w finansowaniu irańskiego terrroru   Rafizadeh   2024-03-01
Dzień po i jego konteksty   Koraszewski   2024-02-26
Sabotowanie romansu USA-Izrael   Altabef   2024-02-24
Eurowizja i bębny wojny   Collins   2024-02-23
Milczenie feministycznych owiec: ani słowa o horrorach HamasuZwolennicy #MeToo milczeli.   Chesler   2024-02-22
A zwycięzcą jest – Hamas!   Dershowitz   2024-02-21
"Palestyńczycy są tacy sami jak my", zapewnia mędrzec Blinken   Pandavar   2024-02-20
Żyjemy w momencie kulturowego chaosu   Meotti   2024-02-20
Chleba naszego powszedniego daj nam Google   Koraszewski   2024-02-19
Jak propalestyńscy są zachodni demonstranci?     2024-02-16
@Guardian kłamie, żeby przedstawić żołnierzy IDF jako potwory – ale pokazuje, że @IDF pozostaje najbardziej moralną armią na świecie     2024-02-15
Blinken powinien wiedzieć, że Autonomia Palestyńska jest równie zła jak rządy Hamasu w Gazie   Marcus   2024-02-14
Czy może istnieć uczciwa propalestyńska lewica?   Levick   2024-02-14
Hipokryzja zdefiniowana: grupy praw człowieka martwią się wszelkimi ograniczeniami w przepływie uchodźców, ale milczą w sprawie Egiptu, który zakazuje wjazdu jakimkolwiek uchodźcom z Gazy     2024-02-13
Czy uchodźcy żydowscy i arabscy są równi?Mimo prawie miliona żydowskich uchodźców z krajów arabskich, Organizacja Narodów Zjednoczonych nadal ma obsesję wyłącznie na punkcie potomków uchodźców arabskich.   Julius   2024-02-11
Kilka uwag wokół niepewności   Koraszewski   2024-02-09
Moi drodzy Palestyńczycy: Czas pozbyć się naszych przywódców i przyjąć izraelskie oferty pokojowe   Eid   2024-02-07
Jak zdemontować UNRWA: instrukcja krok po kroku     2024-02-07
Wojna Izraela z Hamasem jest najmniej śmiercionośną wojną w regionieDlaczego więc media opisują go jako „jedną z najbardziej śmiercionośnych… w historii”?   Greenfield   2024-02-06
Zdradziecka awangarda intelektualna   Koraszewski   2024-02-04
Departament Stanu a rzeczywistość   Bard   2024-02-03
Szef ONZ twierdzi, że Palestyńczycy mają „prawo do państwowości”. Dlaczego?   Fitzgerald   2024-02-03
UNRWA istnieje, aby pomóc w prowadzeniu wojny, której celem jest likwidacja Izraela   Tobin   2024-02-02
Islamscy terroryści tworzą klęski głodowe, żeby czerpać korzyści z pomocy zagranicznejWalka z terrorystami nie powoduje klęsk głodowych; pomoc humanitarna dla terrorystów powoduje klęski głodowe.   Greenfield   2024-02-01
Kto pierwszy mrugnie w wojnie w Gazie?   Fernandez   2024-02-01
Dokumentowanie działań umożliwiających zbrodnie wojenne Hamasu: agencje ONZ, programy pomocy rządowej i organizacje pozarządowe   Steinberg   2024-01-31
Prawdziwe ludobójstwa, które świat ignorujeZamiast przeciwstawić się prawdziwym zbrodniom przeciw ludzkości, społeczność międzynarodowa obrzuca Izrael krwawymi oszczerstwami.   Bryen   2024-01-29
Wysoki Przedstawiciel UE, Josep Borrell, przyznaje, że chce „dwóch państw”, a nie „pokoju”     2024-01-26
Błędna odpowiedź Bidena w sprawie TajwanuGłównym zagrożeniem dla pokoju w Azji nie jest niepodległość Tajwanu, ale chińska wojowniczość.   Jacoby   2024-01-26
Jak zakończyć cierpienia Palestyńczyków   Tawil   2024-01-24
Dla mediów terroryści Hamasu to duchy   Bard   2024-01-23
Złóżmy pozew przeciwko UNRWA w Hadze   Bedein   2024-01-23
Jak Princeton wybiela haniebną historię Kena Rotha   Steinberg   2024-01-22
Jedna wojna i dwie wizje   Taheri   2024-01-21
Pytasz, czy jesteś antysemitą?   Koraszewski   2024-01-21
“Koszmar zatajonych pieniędzy”: jak Katar kupił Ligę Bluszczową   Williams   2024-01-20
“Krwawe Boże Narodzenie”: chrześcijanie masakrowani w nigeryjskim ludobójstwie   Ibrahim   2024-01-17
Pracownicy pomocy humanitarnej wspierają Hamas   Bard   2024-01-13
Samobójcza głupota „rozwiązania w postaci dwóch państw”   Anderson   2024-01-12
Starzy orędownicy procesu pokojowego i wojna w Gazie   Flatow   2024-01-11
Dlaczego chrześcijańscy przywódcy ignorują ataki na swoją społeczność   Tawil   2024-01-10
Masha Gessen, lub, ври, да знай же меру   Fitzgerald   2024-01-09
Dla mediów terroryści Hamasu to duchy   Bard   2024-01-06
Izrael ma nie tylko armię najbardziej moralną, ale także najbardziej przejrzystą     2024-01-06
Krytycy Izraela po prostu nie chcą, aby Izrael zwyciężył   Tobin   2024-01-05
Kto popiera Hamas?   Dershowitz   2024-01-04
Nie ma „upokorzonej izraelskiej męskości”   Chesler   2024-01-02
Nie ma porównania pomiędzy przemocą palestyńską i żydowską na Zachodnim Brzegu     2024-01-02
Odzyskanie romantyzmu naszej sprawy   Greenfield   2023-12-28
Przyszła strategia ekonomiczna dla pokoju   Mahjar-Barducci   2023-12-25
“Przebudzenie” zagraża amerykańskim Żydom   Tobin   2023-12-23
Dziesięć podstawowych faktów na temat wojny z Hamasem, o których media nie mówią     2023-12-23
Zakazanie przez Bidena prawa wjazdu do USA dla „stosujących przemoc osadników” izraelskich zablokowałby tych, którzy po prostu nie zgadzają się z jego polityką   Kontorovich   2023-12-21
Wojna w Ukrainie i na Bliskim Wschodzie   Koraszewski   2023-12-20
Czy dysonans poznawczy Bidena może pozwolić Izraelowi wygrać wojnę?   Tobin   2023-12-19
Dlaczego islamiści roszczą sobie prawa do ziemi niemuzułmańskiej?   Bulut   2023-12-18
Polityka tożsamości i zaburzenia kognitywne   Koraszewski   2023-12-18
Symfoniczna wersja terroru   Taheri   2023-12-15
Wsparcie dla terroru: jak terroryści wykorzystują organizacje humanitarne   i Nathaniel Rabkin   2023-12-14
Zdumiewająca naiwność Izraelofobów. Zachodnie oburzenie wywołane wyłapywaniem przez IDF podejrzanych członków Hamasu jest absurdalnym kwiecistym moralizowaniem.   O'Neill   2023-12-13
Redaktor kuwejckiej gazety: Hamas powinien być ścigany sądownie za śmierć i zniszczenie, jakie ściągnął na Gazańczyków atakiem z 7 października     2023-12-11
Tak daleko, tak blisko   Koraszewski   2023-12-10
Za kulisami Human Rights Watch: nienawiść i korupcjaPamięci Roberta Bernsteina, założyciela Human Rights Watch   Steinberg   2023-12-09
Najnowszy hit Pallywoodu. Jak usłużne relacje mediów o „zbombardowaniu” szpitala Al-Ahli promowały propagandę Hamasu   Landes   2023-12-07
Nagroda Nobla za terror i inne absurdy   Fernandez   2023-12-06
Gaza – kto z kim walczy i w imię czego?   Koraszewski   2023-12-05
Unia Europejska jest wspólnikiem Iranu   Rafizadeh   2023-12-05
W  Betlejem Boże Narodzenie zostało odwołane , a winni są Żydzi.     2023-12-04
Porażka zachodniego feminizmu, kiedy jest najbardziej potrzebny   Chesler   2023-12-04
Huti: kim są i dlaczego atakują Izrael?   Flatow   2023-12-03
Krótka historia długiej odpowiedzialności zbiorowej   Koraszewski   2023-12-02
Dlaczego Arabowie “zdradzili” Palestyńczyków   Toameh   2023-12-01
Coleman Hughes atakuje porównania między Palestyńczykami a walką Czarnych o wolność w Afryce Południowej i w Ameryce   Coyne   2023-12-01
Prawdziwi eksperci prawa międzynarodowego są zgodni: Hamas jest winny zbrodni wojennych i niemal na pewno ludobójstwa. Ale media ignorują ten przekaz     2023-11-30
Czerwony Krzyż po raz kolejny zawodzi Żydów   Bard   2023-11-28
“Rozwiązanie w postaci dwóch państw” oznacza terroryzm   Greenfield   2023-11-27
Niebezpieczne fantazje Bidena o państwie palestyńskim   Tobin   2023-11-26
Nie, Joe. Powierzenie ONZ odpowiedzialności za Gazę byłoby kiepskim dowcipem   Kontorovich   2023-11-24
Nagroda administracji Bidena dla Iranu w wysokości 10 miliardów dolarów: tylko małe podziękowanie za zorganizowanie wojny, zranienie 56 żołnierzy amerykańskich i próbę wypędzenia USA z Bliskiego Wschodu.   Rafizadeh   2023-11-23
Gaza moja miłość   Koraszewski   2023-11-22
Oszczerstwa o popełnianiu „ludobójstwa przez Izrael mają na celu usprawiedliwienie ewentualnego prawdziwego ludobójstwa na Żydach     2023-11-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk