Ponieważ wiecznie głodny tłum antyizraelski połyka każdą historię o brutalnej okupacji, jaką może znaleźć, grupy palestyńskie, które dostarczają tych historyjek, szybko zrozumiały, że nikt nie bada jakości ich produkcji. Cokolwiek mówią, cokolwiek twierdzą, staje się wiadomością, a im smakowitsza historia, tym większe szanse, że pójdzie jak burza. Widzimy wirtualną orgię łapczywego pożerania opowieści, które w większości wypadków są po prostu pełne kłamstw. Czasem jednak mówią prawdę.
W dzisiejszych czasach nie zdarza się godzina bez wiadomości o brutalnej „okupacji izraelskiej”. Tysiące organizacji pozarządowych (NGO), szacownych źródeł medialnych lub przypadkowych blogów ma swoje placówki rozprzestrzeniane po mediach społecznościowych przez aktywną grupę ludzi, którzy po prostu nienawidzą Izraela.
Przy takim tłumie okazującym nienasycony apetyt na to, co makabryczne i nieludzkie, siły rynkowe pchają ku większej ilości i niższej jakości. Czytelnicy, już przeświadczeni o winie Izraela, nie dbają zanadto o prawdziwość poszczególnych twierdzeń. Doszło do tego, że każdy artykuł, który nie uderzy w wystarczająco „wysoką nutę” w twierdzeniach o izraelskich „zbrodniach wojennych”, po prostu nie jest przekazywany dalej. Jeśli chcesz zyskać szlify jako znawca piszący o tym konflikcie, jedynym sposobem na zdobycie „udziałów” lub „retweety” jest odrzucenie troski o rzetelność i dążenie do tego, co najbardziej szokuje.
Ponieważ wiecznie głodny tłum antyizraelski połykał każdą historię o brutalnej okupacji, jaką mógł znaleźć, grupy palestyńskie, które dostarczały tych historyjek, wkrótce zrozumiały, że nikt nie bada jakości ich produkcji. Cokolwiek powiedzieli, cokolwiek twierdzili, stawało się wiadomością, a im smakowitsza historia, tym większe szanse, że pójdzie jak burza. Widzimy wirtualną orgię łapczywego pożerania opowieści, które w większości wypadków są po prostu pełne kłamstw.
NGO działające na obszarach palestyńskich stoją przed szczególnie skomplikowaną sytuacją. Te organizacje pomocowe są w stanie nieustannej konkurencji o uwagę świata, wrzawą domagając się datków i finansowania z publicznych źródeł. Zasadniczo, sytuacja musi być tragiczna, by usprawiedliwić ich istnienie, a niezdolność nieustannego przekonywania ludzi o pilności ich sprawy dałaby w wyniku katastrofę finansową. „Palestyńczycy” muszą pozostawać na pierwszych stronach gazet.
W rzeczywistym świecie humanitarne organizacje pomocowe przez 68 lat utrwalały cierpienia palestyńskie. Po pierwsze, przez zgodę na odmowę rządów arabskich na permanentne osiedlenie uchodźców, a następnie przez zaakceptowanie hasła „NIE dla normalizacji”. Przez ostatnie 30 lat było coraz gorzej i niemal wszystkie te organizacje stały się aktywne politycznie po stronie palestyńskiej. Z personelem w terenie składającym się niemal wyłącznie z Palestyńczyków i nikim, kto przejmowałby się prawdziwością wychodzących informacji, wiele z tych NGO stało się po prostu kolejnymi tubami, głoszącymi niezmiernie upolitycznione i coraz bardziej wątpliwe twierdzenia.
Większość z tych organizacji potrzebuje wolontariuszy. Są setki stron internetowych poświęconych dostarczaniu informacji o możliwościach zgłoszenia się na ochotnika do pracy na całym świecie i niemal wszystkie zawierają dział o „Palestynie”. Dostarczają podstawowych informacji o dostępnych miejscach i dane o kontaktach dla tych czytelników, którzy okażą zainteresowanie. Jedną z głównych trosk, niezależnie od tego, gdzie działa NGO, jest zawsze bezpieczeństwo. Oto, co African Volunteer Network ma do powiedzenia o Somalii:
Praca wolontariuszy w Somalii
Somalia jest w zasadzie synonimem konfliktu i bardzo niewiele organizacji pomocowych jest gotowa na narażenie życia swoich wolontariuszy na niebezpieczeństwo i dlatego działają w tym rozdartym wojną kraju tylko przez krótkie okresy czasu, zrzucając pomoc humanitarną lub ewakuując swoich pracowników. W tej sytuacji ci, którzy mają nadzieję na podjęcie pracy wolontariusza w tym kraju, będą rozczarowani, chyba że zechcą pracować z Czerwonym Krzyżem/Czerwonym Półksiężycem.
W Syrii jest obecnie tak niebezpiecznie, że możemy rozważać podania tylko od ludzi z zawodami medycznymi. Nie oferujemy możliwości wolontariatu w Syrii ani w żadnym sąsiednim kraju.
Jeśli więc bardzo niewiele organizacji pomocowych jest „gotowa na narażenie życia swoich wolontariuszy na niebezpieczeństwo”, to jak może być obecnie tak wiele organizacji pomocowych ogłaszających, że potrzebują wolontariuszy w „Palestynie”? Jak mogą istnieć NGO, które twierdzą, że Izrael dokonuje “ludobójstwa”, “zbrodni wojennych” i “czystek etnicznych”, a równocześnie ogłaszać nabór wolontariuszy do pomocy przy sadzeniu drzew oliwnych, uczeniu angielskiego i pracy w obozach uchodźców? Jest to przejrzysta i oczywista sprzeczność i najwyraźniej kwestia, którą warto zbadać.
Przesyłam specjalne podziękowania dla Sheri Oz, która pisze na blogach w Israel Diaries i Times of Israel. Sam pomysł był Sheri, skontaktowała się ona z uniwersytetami na terenie Autonomii Palestyńskiej, pytając, czy bezpiecznie jest pojechać tam na studia. Jej post na blogu, zatytułowany ‘Situation in Palestine is Normal – No Need for BDS’ [Sytuacja w Palestynie jest normalna – nie ma potrzeby BDS] demaskuje dwulicowość twierdzeń palestyńskich. Zainteresowała mnie sama strategia. Kiedy społeczeństwo palestyńskie potrzebuje pokazania się jako normalne, bezpieczne i stabilne, nie ma problemu z robieniem tego, a kiedy potrzebuje twierdzenia, że ma tam miejsce ludobójstwo, robi to także. Ustaliliśmy więc z Sheri, że ja zajmę się NGO. Podczas gdy uniwersytety i przemysł turystyczny skupiają się na jednym – pokazaniu pokojowego otoczenia, NGO muszą być niemal schizofreniczne, by funkcjonować. Jak ogłaszasz o potrzebie wolontariuszy do kraju, w którym, jak twierdzisz, dzieją się potworności? Jak pokazują przykłady Somalii i Syrii, po prostu nie ogłaszasz.
Zdałem sobie sprawę, że ta sprzeczność musi być publicznie widoczna i zabrałem się za badanie tej sprawy. Pomógł mi przyjaciel, który skontaktował się z organizacjami ogłaszającymi nabór wolontariuszy/stażystów do pracy na terytoriach palestyńskich. Ma on kontakty z wieloma grupami pro-palestyńskimi i po prostu zapytał je, jak bardzo jest to niebezpieczne. Lista obejmowała
UNWRA
B’Tselem
Rabbi’s for Human Rights
Physicians for Human Rights
The Excellence Centre
Project Hope
International Solidarity Movement
Camden Abu Dis Friendship
Passia
ACDI/VOCA
An-Najah Uni
Canadian Palestinian Educational Exchange
ICG Crisis Group
IPYL
SCI Workcamps
Christian Peacemaker Teams
Love Volunteers
International Service Partners
Service Civil International
Oxford Center
Palestinian Union of Social Workers and Psychologists
La Casa Learning Center
CADIP
Palestine Solidarity Project
Medicins Sans Frontieres
Interfaith Peace-Builders
Women in Hebron
Karama Organization
Operation Groundswell
Volunteers for Peace
Mashjar Juthour
Było kilka godnych uwagi odpowiedzi:
International Solidarity Movement (ISM) jest jedną z bardziej osławionych grup aktywistów palestyńskich. Umyślnie starają się doprowadzać do starć z żołnierzami izraelskimi. Chociaż twierdzą, że popierają tylko „opór bez przemocy”, gazeta „Daily Telegraph” nazwała ISM “grupą ‘pokojową’, która stosuje przemoc”. ISM szybko odpowiedział na pytanie e-mailem i bezpośrednio zajął się podniesionym problemem bezpieczeństwa. Ich odpowiedź, podpisana przez “Zespół Ramallah”, stanowi dającą do myślenia lekturę.
Drogi Johnie,
Dziękujemy za zainteresowanie ISM. Poziom ryzyka tutaj zależy od działań, jakie podejmujesz i gdzie dokładnie idziesz. Podobnie jak w wielu innych miejscach na świecie, kiedy idziesz na demonstrację, stoisz przed ryzykiem odniesienia rany. Dlatego musisz zostać przeszkolony u nas, gdzie uczymy wolontariuszy, jak reagować na przemoc i czego oczekiwać na demonstracjach – i wiele innych rzeczy.
Ale kiedy pracujesz w terenie, jak na przykład towarzysząc dzieciom do szkoły, monitorując punkty kontrolne, odwiedzając rodziny, by informować o ich sytuacji, ryzyko jakiejkolwiek szkody jest niskie lub nieistniejące.
Ryzyko istnieje, kiedy otwarcie przeciwstawiasz się armii izraelskiej lub osadnikom w sytuacjach, kiedy są oni prowokujący i nastawieni na wywołanie przemocy.
Ponieważ pracujemy na zasadzie konsensusu, wolontariusz nigdy nie uczestniczy w akcjach, w których nie chce uczestniczyć, a więc w tym sensie podejmowane ryzyko jest własnym wyborem. Masz swobodę wyboru tego, co chcesz robić i dokąd pójść.
Mamy nadzieję, że to odpowiada na twoje wątpliwości.
Dwa warte podkreślenia punkty z tego e-maila:
Po pierwsze, informują, że zranienia mogą zdarzyć się podczas demonstracji. Piszą, że jest to naturalne i zdarzyłoby się podczas takiej akcji „wielu innych miejscach na świecie”. Nie ma więc żadnej sugestii tutaj, że Izrael działa w sposób niezwyczajny, wręcz przeciwnie. Próbując zwabić wolontariusza, ISM zmniejsza czujność i pozwala zabłysnąć prawdzie.
Po drugie, piszą, że podczas pracy w terenie, przy punktach kontrolnych, szkołach lub miastach, ryzyko odniesienia ran jest „niskie lub nieistniejące”. Raz jeszcze ISM wyraźnie stwierdza, że jeśli po prostu zajmujesz się swoimi codziennymi sprawami, jest bardzo mało prawdopodobne, że wpadniesz w kłopoty.
Zestawienie tych dwóch wyraźnych wypowiedzi tworzy problem dla stanowiska ISM. Najwyraźniej Izrael nie atakuje Palestyńczyków, a przemoc może zdarzyć się tam, gdzie Palestyńczycy decydują się na konfrontację z Izraelczykami. Jeśli jednak idziesz za tą logiką, nieunikniony wniosek jest gorszy.
Skoro ludzie mogą zajmować się swoimi codziennymi sprawami bez ryzyka odniesienia szkód, miejsce i czas przemocy musi niemal zawsze być wyborem Palestyńczyków. Jeśli, jak ISM twierdzi w e-mailu, jesteś zagrożony, kiedy Izraelczycy są nastawieni na prowokację i powodowanie przemocy, to jakim sposobem wszyscy inni mogą być bezpieczni? Każde twierdzenie o bezpieczeństwie staje się absurdalne, chyba że można przewidzieć czas i miejsce tych prowokacji i aktów przemocy. Dlatego jedyną logiczną odpowiedzią jest, że akty przemocy zdarzają się tylko wtedy, kiedy tworzą je ISM i grupy podobne do ISM. Nie ma innego logicznego wyjaśnienia tych wypowiedzi.
Zobaczywszy, że wizerunek, jakiego ISM używa, by ściągnąć wolontariuszy, wyraźnie pokazuje zarówno to, że Palestyńczycy są bezpieczni, jak i to, że Izraelczycy raczej reagują na agresję niż ją zaczynają, zacząłem oglądać ten drugi wizerunek ISM, ten, który pokazują szerszej społeczności, ten o „brutalnej okupacji”. To jest z pisma ISM z października 2015:
“Wśród pierwszych ofiar tego ludobójstwa jest prawda, jest więc naszym obowiązkiem nie dopuścić, by środki masowego przekazu zamieniły Palestyńczyków w ‘terrorystów’, którzy zawsze ‘giną’ podczas ‘przeprowadzanego ataku terrorystycznego’”.
To jest brutalne twierdzenie o ludobójstwie od organizacji, która właśnie powiedziała mi, że ogólne ryzyko jakiegokolwiek zranienia jest niemal nieistniejące. W kontekście tego e-mailu jeden z nagłówków na ich witrynie internetowej nie mógłby być bardziej skandaliczny:
Codzienna przemoc w drodze do szkoły
Wiadomość na pierwszą stronę o “Codziennej przemocy w drodze do szkoły” od organizacji, która właśnie powiedział mi wyraźnie, że przemoc w drodze do szkoły nie zdarza się. Dobra robota ISM! Sam artykuł, o przemocy w Hebronie, nie jest niezwykły, jako że jest pełen wypaczeń. Hebron z powodu złożonej i napiętej sytuacji jest niemal zawsze na porządku dnia i wszystkie wycieczki objazdowe, których celem jest wypaczenie postrzegania, nigdy nie zapominają o zatrzymaniu się tam. Zamiarem jest pokazanie „najgorszego” i udawanie, że jest to „przeciętna”. Z czasem i miejscem tych wycieczek zawsze znanym z góry nietrudno jest ekstremistom, którzy chcą pokazać Hebron pełen przemocy, załatwienie, że grupy to właśnie zobaczą, kiedy przyjadą. Jak zwykle, będą tam kamery, żeby zapewnić, że „spontaniczne demonstracje” staną się wiadomościami z pierwszej strony.
Czy więc w Hebronie jest tak źle, jak nam wszyscy nieustannie mówią? Na to pytanie najlepiej odpowiada inna z reakcji, jakie otrzymałem od samych Palestyńczyków. To jest z Excellence Centre.
“Początkowo można myśleć, że Palestyna, a szczególnie Hebron, jest niebezpiecznym miejscem dla zagranicznego gościa. Jest tak z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, fakt, że Hebron jest społecznością konserwatywną i po drugie, z powodu obecności izraelskich żołnierzy okupacyjnych, którzy patrolują punkty kontrolne rozdzielające Stare Miasto w Hebronie. Jednak ten wizerunek Hebronu jest bezpodstawny. W rzeczywistości ludzie z zagranicy, zarówno mężczyźni, jak kobiety, mogą bezpiecznie przyjeżdżać z wizytą, żyć tu i pracować.
Fakt, że Hebron jest miastem religijnym i konserwatywnym, nie znaczy, że jest niebezpieczne dla młodych gości zagranicznych. Wymaga tylko, by okazywali szacunek w sposobie zachowania się i w ubiorze. Wiele z tego jest po prostu zdrowym rozsądkiem, jak powiedział Patrick Magee z Irlandii, międzynarodowy wolontariusz, który uczestniczył w programie Wolontariusze w Palestynie latem 2015 r. w Excellence Centre: „to nie jest niebezpieczne miejsce dla zachodnich mężczyzn lub kobiet, bo jeśli szanujesz ludzi i ich kulturę, wszyscy gorąco cię przyjmują. Chcą pokazać gościom i reszcie świata, że Palestyna jest pokojowym i szczęśliwym krajem”.
Jeśli chodzi o okupację, 15-letnia uczennica, Szahad, zbyła pytanie o obecność żołnierzy izraelskich; wyjaśniła, że są oni częścią codziennego życia i że nie boi się ich, kiedy idzie ulicą. Jako internacjonalista, nie odczujesz żadnego lub tylko nieznaczny wpływ żołnierzy na twoje życie codzienne. Na Nowym Mieście, gdzie mieści się Excellence Centre, nigdy nie spotkasz żadnego osadnika, bo panuje to Autonomia Palestyńska”.
Excellence Centre, w rozpaczliwej próbie pokazania “rzeczywistego oblicza” życia w Hebronie, tworzy także film z wolontariuszami opowiadającymi o swoich doświadczeniach. Tutaj są dwie wolontariuszki:
Ważne jest odnotowanie, że obie wolontariuszki przybyły w czasie, kiedy znaleziono trzy ciała porwanych Izraelczyków w pobliżu Hebronu. Były więc obecne przez cały czas konfliktu w Gazie. Był to czas wzmożonego napięcia. Niemniej obie mówiły o tym, jak jest bezpiecznie i obie wspominają explicite szum medialny i pogoń za sensacją. Nie jest istotne, czy kazano im to powiedzieć, czy nie. Excellence Centre najwyraźniej wie, że wizerunek, jaki ich społeczeństwo przedstawia społeczności globalnej, by otrzymać uwagę, jaka jest im potrzebna, jest grubo przesadzony i muszą przeciwstawić temu wizerunkowi prawdę, by przyciągnąć wolontariuszy. Dla tych, którzy chcą zobaczyć więcej wideo z wolontariuszami, którzy mówią o bezpieczeństwie w Hebronie, Excellence Centre wyprodukował ich wiele na swoim kanale YouTube.
Z powodu swojej reputacji, bliskości do przemocy i twierdzeń o trwającym ludobójstwie, e-mail ISM wyróżniał się, ale prawdę mówiąc, po prostu wpasowuje się w ogólny wzór innych e-maili i otrzymanych informacji. Były tam proste zapewnienia od Oxford Centre, kolejnej grupy oferującej wolontariuszom możliwości w Hebronie:
Cześć,
Tak, mam e-mail, nie jest niebezpiecznie. Możemy pogadać szczegółowo. Mój e-mail: Oxford.center.ps@gmail.com
Adresy e-mailowe niektórych organizacji nie działały, kilka w ogóle nie odpowiedziało. Inni nie doczytali mojego e-maila i zaprosili mnie bez odpowiadania na pytania. Nadal koresponduję z kilkoma innymi. Większość chciała przekonać o bezpieczeństwie wolontariuszy. Oto co napisał kierownik z Love Volunteer:
“Pracujemy w Palestynie od wielu lat i jest to popularny program dla wolontariuszy. W tym czasie nie było żadnych przypadków wolontariuszy skarżących się na problem bezpieczeństwa. W rzeczywistości byli wolontariusze uznawali, że Palestyna jest znacznie bezpieczniejsza niż oczekiwali i wielu przedłużyło swój pobyt”.
Najwyraźniej ma tu miejsce nie tylko globalne oszustwo, ale oszustwo, które jest tworzone w strategicznie przemyślany sposób. Obraz „brutalnej okupacji” jest kłamstwem i oni o tym wiedzą. Wiemy o tym z pewnością, bo czasami, kiedy jest im to potrzebne, niektórzy z nich mówią nam prawdę.
*Ze wszystkich odpowiedzi otrzymanych na e-maile i kontakty przez strony Facebooka (odpowiedziało 50%), ani jedna grupa lub NGO nie sugerowała, że “niebezpieczeństwo” rzeczywiście istnieje lub że problem bezpieczeństwa powinien być częścią rozważań, czy zdecydować się na wolontariat w “Palestynie”.*
To jest schizofrenia palestyńskiego N’GOneering (inżynierii działania organizacji pozarządowych).
Ruchy palestyńskie różnią się od innych programów wolontariatu na całym globie tym, czego oczekują od wolontariuszy po ich powrocie do domu. Istnieje wyraźnie skoordynowany wysiłek nakłonienia wolontariuszy, by pozostali aktywni i by dało się ich używać na długo po tym, jak opuścili region. Proszę zobaczyć ten przykład z Project Hope:
PO PALESTYNIE
Dla wielu wolontariuszy powrót do domu może być bardzo trudny. Często czują się zagubieni i bez celu. Niektórzy wolontariusze doświadczają swego rodzaju „odwróconego szoku kulturowego” po powrocie do bardziej uprzywilejowanego stylu życia, otoczeni przez ludzi, którzy są nieświadomi sytuacji w Palestynie. Możesz czuć się izolowany i mieć trudności w kontaktach z przyjaciółmi i rodziną. Twój pobyt w Palestynie mógł cię radykalnie zmienić i wielu z twoich bliskich może nie rozumieć lub nie odczuwać empatii dla twoich doświadczeń.
Po powrocie ważne jest pozostawanie w kontakcie z innymi wolontariuszami. Szczególnie, jeśli nie wracasz do wspierającej, rozumiejącej społeczności w domu, możesz potrzebować wyrażania uczuć do kogoś, kto rozumie, gdzie byłeś i co widziałeś.
Często pomocne jest skierowanie wszystkich tych uczuć na konkretne, produktywne działania – zbieranie funduszy lub organizowanie imprez dla podniesienia świadomości o sytuacji palestyńskiej. Po okresie wolontariatu otrzymasz Pakiet Powracającego z większą ilością informacji, wskazówkami i środkami, jak się do tego zabrać.
Najprawdopodobniej w twojej społeczności będzie wiele organizacji zainteresowanych twoimi doświadczeniami. W szczególności szukaj organizacji pracujących na rzecz zakończenia okupacji i pozostawaj związany z nimi. Oni będą ci wdzięczni za twoje doświadczenie i perspektywę, i mogą także być dla ciebie dobrym systemem wsparcia.
Mogłeś przybyć na Zachodni Brzeg, planując „dawanie” Palestyńczykom, ale zobaczysz, że niemal zawsze otrzymujesz od nich więcej niż jesteś w stanie dać podczas twojego krótkiego pobytu tutaj. Dlatego też, kiedy wrócisz do domu, spoczywa na tobie odpowiedzialność kontynuowania pracy dla sprawy palestyńskiej, dzielenia się swoimi doświadczeniami i podnoszenia świadomości.
To “po Palestynie” jest głównym motorem dla aktywności i subsydiów wielu różnych grup, jak widać w tej informacji z Camden Abu Dis Friendship Association:
Camden Abu Dis Friendship Associacion (CADFA)
Dobrze oceniane wizyty [na rzecz] praw człowieka CADFA są prowadzone przez Palestyńczyków. Goście mają bazę w Abu Dis na przedmieściach Jerozolimy i odwiedzają miasta, wsie i obozy uchodźców na całym Zachodnim Brzegu. Spotykają się z organizacjami i ludźmi różnego rodzaju, zapoznają się z bogatą kulturą palestyńską i dowiadują, jak wygląda życie pod okupacją izraelską. Jest czas na oglądanie, badanie, rozmyślanie i dyskutowanie przyszłej działalności. Nasze wizyty wzmacniają związki bliźniacze między Palestyną i Wielką Brytanią. CADFA pracuje nad subsydiowaniem kosztu wizyt, ponieważ nasi goście wracają, żeby powiedzieć innym, czego nauczyli się i znaleźć sposoby na dalszą aktywność.
Camden Abu Dis Friendship Association (CADFA) jest kolejną organizacją, którą spotkało wiele krytyki, jest nazywana “bardzo upolitycznioną organizacją charytatywną z historią poparcia dla terroru”. W raporcie o niej jest twierdzenie, że CADFA otwarcie określa zamachowców samobójców jako “męczenników”. CADFA nie ma także żadnych problemów z opisywaniem “niebezpieczeństw” zagrażających populacji mieszkańców. Tutaj jest wypowiedź CADFA o szkołach w Abu Dis (jednym z miejsc, gdzie pracują wolontariusze):
Armia izraelska używała ostatnio bardzo dużo gazu łzawiącego w Abu Dis. Dzieci w szkołach w Abu Dis straciły wiele pierwszych dni szkolnych, ponieważ armia strzelała gazem łzawiącym na podwórka szkolne, jak również wokół pobliskiego uniwersytetu.
My [Cadfa] piszemy do naszego przedstawiciela w parlamencie, by poprosił Foreign Office o dochodzenie w tej sprawie, żeby bronić ludzi (a szczególnie dzieci) w obliczu takich ataków. Możesz zrobić to samo.
Trzy miesiące temu CADFA rozpisała petycję ogłaszającą stan zagrożenia ludności “Palestyny” i potrzebę poważnej ich obrony, wraz ze stwierdzeniem, że sytuacja w “Palestynie” pogarsza się:
Pilne! Pilne! Pilne! Obecny STAN ZAGROŻENIA W PALESTYNIE wymaga natychmiastowego naświetlenia. Sytuacja pogarsza się z godziny na godzinę. Zła sytuacja na szerszym Bliskim Wschodzie nie może przesłonić łamania praw człowieka w Palestynie.
Wzywamy do skupienia się na prawach człowieka, trosce o istoty ludzkie i o konsekwencję i antyrasizm. *Ludność Palestyny jest w poważnej potrzebie ochrony*
Sytuacja w Palestynie pogarsza się szybko: morderstwa z rąk uzbrojonych osadników i żołnierzy izraelskich, setki rannych, dziesiątki aresztowań, straszliwe wideo pokazujące dzieci zabierane rodzicom i ojców zabieranych dzieciom, burzenie domów, restrykcje poruszania się, gaz łzawiący na całym Zachodnim Brzegu (i nadal straszliwe oblężenie Gazy). Jest oburzająca mowa nienawiści w Izraelu, pokazująca najgłębszy rasizm przeciwko Palestyńczykom. Szczególnie młodzi ludzie są zagrożeni.
No cóż, z gazem łzawiącym na całym Zachodnim Brzegu, z pewnością CADFA będzie miała jakieś poważne ostrzeżenia dla potencjalnych wolontariuszy. Muszą mieć, prawda? CADFA ma w sieci dające się ściągnąć dokumenty dla wszystkich potencjalnych rekrutów, a nawet specjalny dokument o „kwestiach zdrowotnych i bezpieczeństwa odnoszących się do okupacji izraelskiej”. Podobnie jak dokumenty ISM sugeruje to, że obrazy, które próbują sprzedać, zupełnie nie odzwierciedlają rzeczywistości:
Robimy wszystko, co w naszej mocy, by trzymać cię z daleka od sytuacji, w których może być konfrontacja z żołnierzami. Wiemy, że niektórzy ludzie chcą chodzić na demonstracje w miejscach, gdzie regularnie jest gaz łzawiący i strzelanina. NIE chcemy, byś to robił jako wolontariusz Camden Abu Dis Twinning. Prosimy, byś pytał i przyjmował rady koordynatora Dar Assadaga w razie jakichkolwiek wątpliwości.
Ten fragment wyraźnie sugeruje, że przemoc ani nie jest szeroko rozprzestrzeniona, ani nieprzewidywalna. Ponadto, wydaje się to sugerować, że problemy pojawiają się niemal wyłącznie, kiedy prowokuje je demonstracja. Z grupami takimi jak ISM, umyślnie pojawiającymi się w potencjalnych miejscach zapalnych, te „grupy pokojowe” w rzeczywistości zachęcają pełne przemocy konfrontacje. Druga częścią dokumentu CADFA o bezpieczeństwie, którą warto zauważyć, jest to:
Wiemy, że możesz odczuwać wielką potrzebę powiedzenia żołnierzom na posterunkach kontrolnych lub w miastach, co czujesz w sprawie Okupacji, jaką narzucają. Kiedy jesteś z grupą, prosimy, NIE RÓB TEGO. Spowoduje to wiele niepokoju naszym palestyńskim gospodarzom. Jak najbardziej, użyj wszystkich dostępnych ci środków po wizycie, żeby powiedzieć światu, co widziałeś o życiu pod Okupacją!
To także jest bardzo pouczające. Zasadniczo przyznaje to, że po nakręceniu ludzi propagandą rozumieją potrzebę tych ludzi do skonfrontowania personelu wojskowego. Ale tłumaczą, że Palestyńczycy, którym wolontariusze towarzyszą, nie chcą takiej konfrontacji. Albo, innymi słowy, Palestyńczycy wiedzą, że kłopoty zdarzają się tylko, kiedy sami je zaczynają. Nie mogą jednak otwarcie powiedzieć tego wolontariuszom bez ujawniania nielogiczności całego swojego stanowiska, więc po prostu piszą, że spowoduje to „niepokój”. Jest to w zasadzie to samo przyznanie, jakie podała ISM, więc nie zaskakuje fakt, że e-mail od tej grupy potwierdził to:
Drogi xxxx
Szanuję niepokój twoich rodziców, ale jestem obecnie w Palestynie z grupą i kolejna grupa przybędzie wkrótce – jak widzisz więc, jesteśmy ostrożni, ale ściągamy tutaj ludzi. Kluczem jest słuchanie dobrych porad miejscowych i nie martwimy się o ludzi, którzy zobowiązują się do słuchania i wykonywania porad organizacji gospodarzy.
Jesteśmy zainteresowani otrzymaniem twojego podania, chociaż obecnie nie mamy żadnych miejsc EVS i wolontariusze muszą sami siebie finansować. Głównym zadaniem w chwili obecnej jest komunikacja, taka jak praca na blogu – nie wiem, czy widziałeś nasze blogi. Złóż podanie i porozmawiamy o tym.
Pozdrawiam Nandita
Naprawdę przerażające w sprawie grupy CADFA jest to, że przyłączyła się ona także do system szkolnego Wielkiej Brytanii i załatwiła możliwość przekazywania swojej propagandy naszej społeczności przez „świadków”, którzy przychodzą, by szerzyć dezinformację wśród naszych dzieci. Fakt, że pozwalają na to nasze służby edukacyjne w obliczu wyraźniej i publicznej sprzeczności między ilością przemocy, którą zmyśla CADFA, „stanu poważnego zagrożenia”, dla którego tworzą petycje, a postawą „nie martw się, po prostu przyjeżdżaj”, jaką anonsują do potencjalnych wolontariuszy, jest po prostu osłupiający.
A co z tymi wolontariuszami? Ci, którzy zainwestowali dobrą wolę i czas w próbie pomocy ludziom, odkrywają, że są teraz „dłużni” Palestyńczykom obowiązek walczenia o ich sprawę.
No cóż, dla nich jest to okazja zdobycia kilku poważnych punktów za cnotę w świecie, który ceni takie sygnały. Te tereny są blisko Europy, podróż jest tania, wspaniałe wędrówki na miejscu, słonecznie i, co najważniejsze, jest to bezpieczne. Dlaczego miałoby zabraknąć ludzi chętnych do takiej wyprawy? Biorąc pod uwagę bliskość i koszty, niewiele jest lepszych alternatyw dzisiaj niż zgłoszenie się jako wolontariusz do „Palestyny” i nikt pracujący w dziedzinie pomocy humanitarnej gdziekolwiek indziej nie jest nawet w przybliżeniu tak bezpieczny.
Niemniej, większość z tych ludzi nigdy nie widziała konfliktu i nigdy nie opuszczała komfortu pierwszego świata. Dla nich doświadczenie wolontariatu z NGO w „Palestynie”, jest równie obce, jak jest szokujące. Nie mogą porównać tego do Syrii, Somalii ani żadnego innego miejsca rzeczywiście spustoszonego wojną, bo nigdy tam nie byli. Wszystko, co mogą, to porównanie Nabluzu, Jerycha i Hebronu do Londynu, Madrytu lub Berlina. Ważne jest zrozumienie tego kontekstu. Ktoś przybywający z Zachodu będzie patrzył na życie Palestyńczyków jako na coś cięższego niż cokolwiek, co widział w swoim życiu.
Nie mając niczego choćby zbliżonego w osobistej historii, ci ludzie są bezbronni, naiwni i wpadają w łapy machiny propagandowej, która nie ma dzisiaj sobie równej na świecie. Niezależnie od tego, jak długo tam zostają, są karmieni bajkami, wypaczeniami i bezczelnymi kłamstwami. Widzą „okupację”, więc „okupacja” musi być winna wszystkim trudnościom, jakich są świadkami. Nie przechodzi im przez myśl, że życie ludzi na Zachodnim Brzegu może być lepsze niż niemal wszystkich innych w tym regionie. Nie było ich w Syrii lub Iraku, Afganistanie lub Jemenie, Jordanii lub Libanie, więc nie mogą porównać. Wypaczona historia, której uczą się, jest czystą narracją palestyńską.
Skuszeni do “Palestyny” ciepłymi, zachęcającymi słowami przyjaznych ogłoszeń z NGO, po powrocie do domu ci byli wolontariusze stają się ważnymi ambasadorami pro-palestyńskiego tłumu. Nagle źródłem ich informacji nie są ciepłe anonse szukające wolontariuszy, ale znacznie bardziej agresywne niestworzone historie opowiadane przez machinę kampanii solidarności, pro-palestyńskie witryny internetowe i grupy Facebooka. Kiedy słyszą przerażające opowieści o tym, co dzieje się ludziom, z którymi siedzieli przy stole i wymieniali się dowcipami, popycha ich to do jeszcze bardziej skrajnego stanowiska przeciwko Izraelowi.
Jeśli spojrzysz dzisiaj na to, co piszą na mediach społecznościowych ci byli wolontariusze, ludzie, którzy żyli bezpiecznie w “Palestynie” NGO, zobaczysz, że szerzą fałszywe opowieści o ludobójstwie i czystce etnicznej. Dla podniesienia wartości własnych zasług zaczynają opowiadać o własnym czasie w „pokojowej Palestynie” w nieco inny sposób. Wielu stało się naiwnymi pionkami sprawy palestyńskiej na Zachodzie, funkcjonującą częścią machiny propagandowej.
Są nawet tacy, którzy nie czekają na powrót do domu. Można zastanawiać się, z jakiego Zachodniego Brzegu pisała Wendy:
Jestem wolontariuszką praw człowieka z International Women’s Peace Service (IWPS – WWW.iwps.info) na Zachodnim Brzegu Palestyny, która żyje pod brutalną i nielegalną okupacją wojskową Izraela. Robię to jako Żydówka, bo odrzucam tezę, że Izrael reprezentuje mnie i całe żydostwo światowe. Robię to jako obywatelka Stanów Zjednoczonych, bo sprzeciwiam się olbrzymim sumom pieniędzy, jakie mój kraj daje Izraelowi, by dokonywał tak strasznej niesprawiedliwości. I robię to jako człowiek, który chce żyć w sprawiedliwym i pokojowym świecie.
W miarę jak wzrasta przemoc wobec Palestyńczyków, jest jeszcze ważniejsze niż kiedykolwiek, by przedstawiać świadectwa i okazywać solidarność. Pamiętajcie, że niebezpieczeństwo, na jakie narażeni są nie-Palestyńczycy, jest niczym w porównaniu do tego, na jakie narażeni są ludzie – od maluchów do babć – którzy tylko próbują żyć w godności.
To, od byłej wolontariuszki o imieniu Katie, jest niezmiernie pouczające:
Dzięki przywódcom zespołu programu od początku my (ja i moi koledzy-wolontariusze) byliśmy zachęcani do krytyki wpływu zachodnich rządów i firm w Palestynie. To obejmuje krytyczne spojrzenie na sam program, który ściągnął nas do Palestyny. Uświadomiło mi to wpływ, jaki mam tutaj jako człowiek Zachodu.
Post Katie naświetla, jak wygląda propaganda na pełen regulator i proces nawrócenia. Katie pisze, że od „początku” nie tyle pomagała lub wspierała ludzi miejscowych, jak niewątpliwie zamierzali fundatorzy programu, ale zamiast tego miejscowi używali ten czas do atakowania podstaw tego właśnie społeczeństwa, które ją tam wysłało (Wielkiej Brytanii). W innym poście pisze, że w ciągu dnia lub dwóch od przyjazdu zaczęto jej pokazywać wideo propagandowe (choć, oczywiście, tak tego nie określa).
Wydaje się, że Kim była na tym samym Zachodnim Brzegu, co Katie, Anna i Wendy (ale nie na tym samym Zachodnim Brzegu, na który ściągają wolontariuszy wszystkie NGO):
O mnie
Jestem aktywistką, która w różnych okresach czasu przez kilka lat żyła i pracowała jako wolontariusz międzynarodowy na Zachodnim Brzegu Okupowanych Terytoriów Palestyńskich. Ten blog jest sprawozdaniem z mojego czasu w Palestynie, a także podaje wiadomości i analizy (jak też przedruki) o Palestynie. [Informacje] na żywo z kampanii Okupowanej Palestyny dla zakończenia izraelskiego apartheidu i brutalnej, nielegalnej okupacji ludu palestyńskiego. Możesz powielać każdy materiał z tego blogu, który jest autorstwa Kim, proszę tylko o podanie autora i strony blogu
Te blogi nie są pisane przez ludzi w terenie, którzy „znają prawdę”, ale przez naiwnych młodych dorosłych, którzy w całości połknęli propagandę. Wyszukuje się tych ludzi, by „szerzyli słowo” i, jak pokazuje e-mail z CADFA, te blogi nie są konsekwencją działalności NGO, ale raczej wymaganą i reklamowaną działalnością, która dostarcza żywotnej usługi szerzenia dezinformacji.
Pewne jest, że ci blogerzy, ci byli wolontariusze, mogą przekroczyć granice, których NGO przekroczyć nie mogą. To niewiarygodne, ale są oni istotnie uważani za bardziej godnych zaufania niż zarówno Arabowie, jak Żydzi. Palestyńczycy znają prawdę, ale ci wolontariusze jej nie znają i przepełnieni dezinformacją i propagandą ci ludzie tworzą główną część motoru tworzącego prawdziwie absurdalne opisy tego, co się dzieje. Mają oni także dodatkową moc jako część „świadectw naocznych”. Można się zastanawiać, czy ci ludzie są świadomi tego, że odpychają dalej pokój z każdym blogiem, który piszą?
Mamy więc NGO, które świadomie wypaczają informację i wprowadzają w błąd ludzi o dobrych intencjach, którzy mogą szczerze wierzyć, że Palestyńczycy są dowolnie mordowani na ulicach i że nie panują nad własnym losem. Te sprzeczności nie są czymś niezwykłym. Widzisz to samo wszędzie, gdzie zaczynasz dokopywać się do wiedzy w konflikcie izraelsko-arabskim. Wystarczy ledwo poskrobać powierzchnię, by odkryć prawdę. Ale te palestyńskie grupy i NGO wiedzą, że nikogo nie obchodzi, jaka jest rzeczywista prawda, więc nawet nie muszą jej ukrywać. Mogą mówić jedną rzecz, a w chwilę później i coś zupełnie innego. Mogą nawet przekazywać te sprzeczne obrazy na tej samej stronie internetowej i nadal otrzymywać dotacje od rządów zachodnich.
Pora powiedzieć, że wystarczy tego oszustwa. Pora powiedzieć, że wiele tych grup kłamie otwarcie i świadomie z zamiarem prezentowania wizerunku, którego w żaden sposób nie da się podeprzeć faktami. Pora wezwać do zbadania tych praktyk, które przedłużają cierpienia Palestyńczyków i utrwalają konflikt. Tym grupom nie chodzi o pokój – chodzi im o wojnę. Ani jedna z tych grup nie wzywa Palestyńczyków do negocjacji, do rozmów pokojowych, do poparcia wezwania o wielostronne zaprzestanie przemocy. To, co robią, jest umyślne – prowokują, wzmacniają elementy w społeczności palestyńskiej, które chcą konfliktu, i osłabiają te, które go nie chcą. Są bezwstydnymi, bezczelnymi kłamcami, którzy nabierają ludzi na dawanie datków. Część naszych pieniędzy z podatków także kończy w ich kieszeniach. Jeśli chcesz pokoju w tym regionie, musisz zacząć od zatrzymania wszystkich tych, którzy podżegają i czerpią korzyści z trwającej przemocy. Obcięcie finansowania tych NGO byłoby świetnym początkiem.
