Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 08:51

« Poprzedni Następny »


Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”


Jonathan S. Tobin 2023-06-01

Kongresmenka Rashida Tlaib (D-MI) przemawia za ustawą „No Muslim Ban” podczas konferencji prasowej na Kapitolu Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie, 26 stycznia 2023 r. Źródło: Wikipedia.
Kongresmenka Rashida Tlaib (D-MI) przemawia za ustawą „No Muslim Ban” podczas konferencji prasowej na Kapitolu Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie, 26 stycznia 2023 r. Źródło: Wikipedia.

Organizowanie programów Zoom dla żydowskich studentów i tych, którzy dążą do zniszczenia Izraela, jest antyizraelskim aktywizmem, a nie udzielaniem młodzieży informacji, których odmawia się im gdzie indziej.

Amerykańscy Żydzi zawsze byli uzależnieni od dialogu międzywyznaniowego. Grupy żydowskie wykorzystują każdą okazję do angażowania się w programy międzywyznaniowe w celu wspierania sojuszy z innymi mniejszościami. W odniesieniu do dialogu między Żydami i Arabami palestyńskimi programy dialogu, które są zwykle sponsorowane przez grupy krytyczne wobec Izraela, są na ogół jeszcze mniej produktywne niż inne rodzaje. Zbyt często angażują Arabów wściekle narzekających na Izrael i zgadzających się z nimi Żydów. Chociaż te starcia mają dobre intencje i są chwalone za ich idealizm, często wyrządzają więcej szkody niż pożytku, ponieważ mogą służyć wzmocnieniu niechęci Palestyńczyków do porzucenia ich obłąkanych fantazji o zburzeniu państwa żydowskiego.

Teraz jednak otrzymaliśmy przykład formy dialogu żydowsko-arabskiego, który wykracza daleko poza to. Ten najnowszy model polega na łączeniu amerykańskich żydowskich uczniów z ludźmi, którzy są otwarcie antysyjonistami, nastawionymi na zniszczenie Izraela, żeby informowali żydowskich nastolatków o palestyńskiej narracji.


Ezra-Beinart
Ezra-Beinart

Taki jest zamysł programu uruchomionego przez Ezrę Beinarta, licealistę mieszkającego w Nowym Jorku, który rekrutuje innych nastolatków, aby dowiedzieli się więcej o palestyńskiej stronie konfliktu. I z pewnością uzyskują to w serii programów Zoom, które prowadził, w których występowała między innymi kongresmenka Rashida Tlaib (D-Mich.), zaciekła przeciwniczka państwa żydowskiego i zwolenniczka antysemickiego ruchu BDS.


Jego nazwisko powinno brzmieć znajomo. Jest synem dziennikarza Petera Beinarta, który rozpoczął swoją dobrze udokumentowaną osobistą i ideologiczną podróż jako neoliberalny jastrząb, następnie przeszedł etap lewicowego gołębia, samozwańczego liberalnego syjonisty, aż do obecnej postaci jawnego antysyjonisty, który popiera likwidację państwa żydowskiego, za czym opowiada się w publikacjach takich jak „New York Times” oraz jako komentator w CNN.


Często krytykowałem twórczość Beinarta. I rozmawiałem z nim osobiście kilka lat temu, kiedy jeszcze odgrywał rolę liberalnego syjonisty. To było zanim porzucił sprawę samostanowienia Żydów, ponieważ ku jego zaskoczeniu lud Izraela uparcie odmawiał słuchania jego rad, by pójść na samobójcze ustępstwa wobec tych, którzy planują ich zniszczenie.


Choć jednak nie ukrywam, że pogardzam jego pismami i wypowiedziami – i jestem zbulwersowany sposobem, w jaki wykorzystuje swoją żydowską tożsamość, aby nadać niezasłużoną wiarygodność swoim atakom na Izrael – nie żywię do niego ani do jego rodziny żadnej złej woli. W normalnych okolicznościach nie przyszłoby mi do głowy publikowanie, nie mówiąc już o publicznej krytyce, projektów jego syna w szkole średniej.


Jednak młodszy Beinart nie tylko sam swoje projekty wypromował, ale był także tematem pełnego pochwał artykułu na 2000 słów opublikowanego przez Jewish Telegraphic Agency (JTA). Artykuł honorował nastolatka, włączając w to tylko jeden głos, który wyraża delikatny niepokój o jego pracę i nikt nie pociąga go do odpowiedzialności za to, co w najlepszym razie jest wysoce wątpliwym przedsięwzięciem.


Rozczarowujące jest to, że to niegdyś autorytatywne medium żydowskiego dziennikarstwa zdecydowało się zaangażować w tego rodzaju groźne fanaberie. Ale ta historia rodzi poważne pytania – nie tyle o Beinartów, ile o to, czego uczą amerykańskich żydowskich uczniów i co oni wiedzą.


Fałszywa narracja o dyskursie żydowskim


Założeniem zarówno projektu młodszego Beinarta, jak i artykułu JTA jest to, że młodzi Żydzi toną w proizraelskiej propagandzie, która daje im jednostronny i niedokładny opis konfliktu na Bliskim Wschodzie. Jest to bardzo podobne do skarg składanych przez krytyków Izraela, którzy twierdzą, że zorganizowany świat żydowski zamyka usta wszystkim oprócz apologetów państwa żydowskiego i że jest niewiele głosów protestujących przeciwko jego polityce, które mogą być słyszane na forach społecznych lub w mediach.


W odniesieniu do ogólnej debaty o Izraelu wśród Żydów lub świeckich mediów, to twierdzenie zawsze było całkowicie zakłamane. Amerykańscy Żydzi są zalewani krytyką Izraela i jego polityki. Ci, którzy go szkalują, nie mają trudności ze znalezieniem miejsc, w których mogliby opłakiwać jego rzekome zbrodnie i trudną sytuację jego przeciwników.


Podczas gdy niektórzy liberalni rabini twierdzili, że boją się wypowiadać przeciwko Izraelowi, to nigdy nie przeszkadzało większości z nich w robieniu tego i otrzymywaniu pochwał za „odwagę” w powtarzaniu opinii, które są modne na lewicy politycznej. W ruchach konserwatywnych i reformatorskich to ci rabini, którzy pozostają niezłomnymi syjonistami, znajdują się w coraz większej izolacji.


Jest tak jeszcze bardziej w przypadku mediów korporacyjnych i popularnych świeckich liberalnych mediów, takich jak te, w których występuje starszy Beinart. W „New York Times” jest mnóstwo publicystów antysyjonistycznych, w tym tych, którzy wypowiadają się przeciwko Izraelowi „jako Żydzi”. Artykuły broniące Izraela lub krytykujące zachowanie Palestyńczyków są nieliczne w „New York Times” i w większości innych liberalnych mediów.


Tak więc młodym Żydom nie brakuje miejsc, do których mogliby się udać, jeśli chcą czytać lub oglądać ataki na Izrael. Ale co z ich szkołami?


Smutną prawdą jest, że większość żydowskich dzieci otrzymuje niewielką lub nie otrzymują  żadnej edukacji na temat swojego pochodzenia lub wiary. Równie przygnębiające jest to, że ci, którzy zdobyli przynajmniej trochę żydowskiej wiedzy, często kończą z bardzo małą ilością wiedzy na temat żydowskiej historii, syjonizmu i historii konfliktu na Bliskim Wschodzie. Oczywiście niektóre ogólnokrajowe szkoły dzienne – najlepsza możliwa edukacja żydowska dostępna w Stanach Zjednoczonych – wysyłają uczniów na semestralne studia do Izraela lub na wycieczkę klasową. Ale nawet wielu z nich zapewnia tylko minimalną wiedzę, która przygotowałaby ich na lawinę antysyjonistycznej propagandy, jaką ich absolwenci zostaną zbombardowani, gdy dostaną się na studia.


Ilu nawet z tych, którzy są w najlepszych żydowskich szkołach podstawowych lub średnich, dowiedziało się w szkole faktów o tym, co wydarzyło się w 1948, 1967, 1993, 2000, 2006, 2014 (lub wydarzeniach od tamtego czasu) w sposób, który mógłby dać im mocne ugruntowanie się w temacie? Czy wielu z nich wie, że więcej Żydów Mizrachi zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów w świecie arabskim i muzułmańskim po 1948 r. niż całkowita liczba Palestyńczyków, którzy zostali uchodźcami po nieudanej wojnie arabskiej mającej na celu zniszczenie nowo narodzonego państwa Izrael? Czy są świadomi tego, ile razy Palestyńczycy odrzucili kompromisowe oferty pokojowe, ponieważ nie zaakceptują żadnego rozwiązania konfliktu poza takim, które odmawia akceptacji państwa żydowskiego, bez względu na to, gdzie przebiegają jego granice.


Młodszy Beinart, który spędził lato pracując jako stażysta w pro-palestyńskim think tanku Jerusalem Fund w Waszyngtonie, i jego pomocnicy zakładają, że prawdziwą luką w ich wiedzy jest brak indoktrynacji w nienawistnej narracji palestyńskiej nakby. Arabskie słowo oznaczające „katastrofę” lub „nieszczęście” (odnoszące się do ustanowienia współczesnego Izraela) sugeruje, że syjonizm i samostanowienie Żydów w ich starożytnej ojczyźnie są uważane za zbrodnię, która musi zostać odpokutowana, by sprawiedliwości stało się zadość.


Włączenie antysemityzmu Tlaib do głównego nurtu


W tym celu Ezra Beinart łączy uczniów z postaciami takimi jak Tlaib. Jej antysemicka kampania mająca na celu delegitymizację państwa żydowskiego zyskuje wpływy wśród postępowych demokratów, którzy kupują intersekcjonalne mity o Izraelu jako „białym” państwie ciemiężycieli, a także kłamstwo, że stuletnia palestyńska wojna z syjonizmem przypomina walkę o prawa obywatelskie w Stanach Zjednoczonych. Wciąganie Tlaib i pozwalanie jej na udawanie przyjaciółki Żydów, podczas gdy dąży ona do zniszczenia Izraela, stanowi pomoc i wsparcie kampanii propagandowej, która jest wymierzona w Żydów i w ich prawa.


Celem tych wysiłków jest nie tyle edukacja, ile raczej włączenie do głównego nurtu idei, że odmawianie Żydom praw, o odmowie których komukolwiek innemu nikt nawet nie pomyślałby – takich jak prawo do suwerenności i samoobrony w ich starożytnej ojczyźnie – nie jest formą uprzedzeń. Jest to niebezpieczny fałsz, podobnie jak twierdzenie obu Beinartów, że „dwunarodowe państwo” chroniłoby prawa i życie Żydów. Nie zauważają, że wyeliminowanie Izraela wbrew woli jego ludu i zastąpienie go takim państwem może nastąpić tylko w wyniku ludobójczej wojny, o jakiej marzą Hamas i Palestyński Islamski Dżihad. Antysyjonizm jest najbardziej rozpowszechnioną współczesną formą antysemityzmu – i to jest prawdą, nawet jeśli ci, którzy go propagują, są Żydami.


Więc zamiast chwalić ten projekt lub akceptować fałszywe przesłanki, że pomaga on w dawaniu młodym Żydom pełniejszego spojrzenia na świat, musimy uznać go za część fali antysyjonistycznej propagandy, która zalewa amerykańską opinię publiczną. Amerykańscy licealiści nie będą decydować o losie Izraela i nikt nie powinien osobiście obrażać nawet tego, kto działa przeciwko przetrwaniu państwa żydowskiego. Mimo to, w czasach, gdy antysemityzm rośnie, a młodzi Żydzi muszą dowiedzieć się więcej o idei syjonizmu i sprawie Izraela, wysiłki wspierające promowanie jego zniszczenia nie spełniają uzasadnionego celu edukacyjnego. Podważają żydowskie prawa i żydowskie bezpieczeństwo.


Link do oryginału: https://www.jns.org/jns/antisemitism/23/5/25/290930/

JNS Org, 25 maja 2023

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

 

*Jonathan S. Tobin

Amerykański dziennikarz, redaktor naczelny JNS.org, (Jewish News Syndicate). Komentuje również na łamach National Review, New York Post, The Federalist, w prasie izraelskiej m. in. na łamach Haaretz.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 351 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Róża Melcerowa - syjonistka i feministka   Walter   2024-03-04
Jak działa kampania „przemocy osadników”.Jednym z wielu niepokojących aspektów kampanii mającej na celu kryminalizację izraelskiej ludności cywilnej jest to, że najwyraźniej jest to pierwszy cel. Następny? IDF.   Glick   2024-02-29
Porwani przez Hamas i ślepota moralna   Collins   2024-02-28
Przykro mi, ale nie ma rozwiązania w postaci dwóch państwUdawanie, że można zawrzeć porozumienie z przywódcami palestyńskimi, otwiera jedynie drzwi do kolejnego 7 października. Izraelczycy nie dadzą się oszukać.   Taub   2024-02-24
Spór o reformę sądownictwa ośmielił wrogów Izraela   Toameh   2024-02-19
Kiedy terroryści rządzą   Bryen   2024-02-18
Izraelczycy nie zgodzą się na nic innego niż pełne zwycięstwo w GazieWykorzystywanie losu porwanych, aby skłonić Izrael do poddania się Hamasowi, jest chorą, manipulacyjną strategią, która jest skazana na polityczną porażkę   Taub   2024-02-12
Dekret prezydencki Bidena powinien nakładać sankcje na Palestyńczyków   Bard   2024-02-09
Arabscy obywatele Izraela wiedzą, że wygrali   Tawil   2024-02-08
Nowy wojskowy mesjasz izraelskiej lewicyWspólny amerykańsko-izraelski plan obalenia Netanjahu z generałem Gadim Eisenkotem w roli głównej zyskuje na popularności w miarę postępu wojny w Gazie   Taub   2024-02-02
Pusty Dzień Pamięci o HolokauścieCi, którzy popierają zawieszenie broni, aby umożliwić ludobójczemu ruchowi antysemickiemu, takiemu jak Hamas, dokonywanie kolejnych rzezi Żydów, nie powinni udawać, że opłakują Sześć Milionów.   Tobin   2024-01-28
Nadwrażliwy Sąd Najwyższy Izraela popełnia dwa błędyNajwyższa władza prawna w kraju pogłębia swoje niepokojące tendencje antydemokratyczne, pokazując, że jest głucha na nastroje narodowe   Taub   2024-01-25
Bezpieczeństwo i solidarność   Collins   2024-01-20
Zwycięstwo jest ważniejsze niż wsparcie USAPremier Izraela Benjamin Netanjahu i jego ministrowie muszą pamiętać, że Izrael nie jest amerykańskim państwem wasalnym.   Glick   2024-01-19
Język propagandy sowieckiej. Postępowy antysyjonizm i trujące dziedzictwo nienawiści zimnowojennej.   Tabarovsky   2024-01-17
Niepokojące rozmowy i gorzkie prawdy   Collins   2024-01-11
Zrozumienie Bliskiego Wschodu wymaga znajomości różnicy między Szalom i Salam   Amos   2024-01-08
Izrael ma prawa   Bryen   2024-01-05
Czy Biden chce, żeby Izrael przegrał wojnę?   Williams   2023-12-27
Ta wojna przyspiesza integrację charedim z izraelskim głównym nurtem     2023-12-22
Ponura przyszłość Izraela: wojna na wyczerpanie na wszystkich frontach   Morris   2023-12-19
Nie stosujcie wobec Żydów dziwacznej, teoretycznie chrześcijańskiej etyki     2023-12-17
Co uchodzi za normalne?   Collins   2023-11-29
Blinken ma klapki na oczach   Bard   2023-11-22
Będziemy się bronić - List z Tel Awiwu   Taub   2023-11-18
List otwarty do Gerszona Baskina i izraelskiego obozu pokojowego   Landes   2023-11-10
Drogi świecie, nie obchodzi mnie to   Lewis   2023-11-08
Dlaczego w Izraelu czuję się jak w domu   Mozias Slavin   2023-11-06
Prawdziwie „proporcjonalną” reakcją na Hamas jest jego eliminacja   Altabef   2023-10-20
Dlaczego Izrael musi prowadzić wojnę ma pełną skalę     2023-10-17
Wojna do samego końca   Greenfield   2023-10-10
Ameryka zdradziła Izrael   Leibovitz   2023-10-09
Porozumienia z Oslo – jak zawiódł izraelski wywiad   i Yigal Carmon   2023-09-30
Zwykła kobieta na wojnie   Oren   2023-09-20
Modlitwa za rok 5784   Glick   2023-09-16
Syryjska Żydówka odpowiada na zarzuty o dyskryminacji przez Aszkenazyjczyków     2023-08-31
Czy nadawanie priorytetu wolności od terroryzmu jest rasizmem?   Tobin   2023-08-28
O dalekim Izraelu raz jeszcze   Koraszewski   2023-08-24
Walka lub ucieczka.Gdzie jest patriotyzm ludzi, którzy opuszczają Izrael z powodu zawirowań politycznych?   Collins   2023-08-20
"Telegraph" legitimizuje nazistowską analogię   Levick   2023-08-18
Idź i wróć człowiekiem. Książka Andrzeja Koraszewskiego   Tabisz   2023-08-12
Nasza odwieczna walka o Syjon   Chesler   2023-08-07
Prawo i anarchia   Collins   2023-07-29
Napisany 100 lat temu esej Davida Lloyd George’a o antysemityzmie i syjonizmie   Lloyd   2023-07-28
W jakiej sprawie płonie Izrael?   Koraszewski   2023-07-26
Pokój z widokiem na morderców   Koraszewski   2023-07-23
Widmo krąży po Europie   Koraszewski   2023-07-21
Niektórzy ludzie lewicy i Arabowie są oburzeni promowaniem wzajemnego szacunku i równości między izraelskimi Żydami i Arabami     2023-07-18
Zrozumieć prawdziwe pochodzenie karykatury z “New York Timesa”. Jak antysemicka propaganda sowiecka przenika współczesny lewicowy antysyjonizm   Tabarovsky   2023-07-16
Dlaczego władze palestyńskie nienawidzą archeologów   Flatow   2023-07-09
Izrael musi przestać używać nazwy „Zachodni Brzeg” dla „Judei i Samarii”   Fitzgerald   2023-06-30
Prokuratorzy spalonej ziemi.Prokuratorzy Netanjahu, dowódcy policji i media zamierzają walczyć do samego końca.   Glick   2023-06-29
Jedyne miejsce na Bliskim Wschodzie, gdzie mniejszości rozkwitają   Abdul-Hussain   2023-06-27
List do Kena Rotha: Demonizowanie Izraela przez wykorzystywanie Holokaustu   Steinberg   2023-06-10
We wszystkim, co ma związek z wodą, Izrael jest światowym liderem   Fitzgerald   2023-06-04
Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”   Tobin   2023-06-01
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony   Flatow   2023-05-28
Najdziwaczniejszy kraj pod słońcem   Koraszewski   2023-05-27
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
List izraelskiego ambasadora jest błędny   Pandavar   2023-05-16
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Między motylami i rakietami   Collins   2023-05-12
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Więcej niż cud: Izrael ma 75 lat    Jacoby   2023-04-27
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Izraelski laureat Nagrody Nobla wyraża poparcie reformy sądownictwa   Fitzgerald   2023-04-18
Opowieść o dwóch osiedlach   Greenfield   2023-04-03
Jak rozsądna jest reforma sądownictwa w Izraelu?   Tsalic   2023-03-27
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Izrael jest podzielony, ale palestyńscy terroryści biorą na cel wszystkich Żydów   Flatow   2023-03-21
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Jak piąty marca stał się pamiętnym dniem dla Żydów w Iraku   w Izraelu   2023-03-12
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Żydzi mają rdzenne prawa do Wzgórza Świątynnego   Trotter   2023-02-09
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Klauzula sumienia w Izraelu i w Polsce   Koraszewski   2022-12-30
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Netanjahu nadaje treść słowom „Nigdy więcej”, po raz kolejny   Pandavar   2022-11-11
Poranek po dniu wyborów   Collins   2022-11-05
Izrael wczoraj i dziś   Koraszewski   2022-11-04
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Niebezpieczeństwa państwa Palestyna: wielowymiarowe zagrożenia dla Izraela   Sherman   2022-10-28
Sprawa Jerozolimy jest bardziej złożona niż myślisz   Julius   2022-10-18
Palestyńczycy i ich język   Rosenthal   2022-09-29
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Żydowska historia miasta Betar i fałszerstwo osiedla Battir   Rose   2022-09-23
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Syjonizm wygrał. Dlaczego więc nadal jest atakowany 125 lat po Bazylei?   Tobin   2022-09-01

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk