Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 10:43

« Poprzedni Następny »


Czy Izrael “kradnie” prywatną ziemię palestyńską na Zachodnim Brzegu?


Hugh Fitzgerald 2020-07-15

Zdjęcie ze strony Al Haq z podpisem: „Izrael demoluje palestyńskie domy”. 

Zdjęcie ze strony Al Haq z podpisem: „Izrael demoluje palestyńskie domy”.

 



W “Jerusalem Post” jest pouczający – i przygnębiający - artykuł o własności ziemi na „Zachodnim Brzegu”:

Jednym z najpoważniejszych oskarżeń w sprawie obecności Izraela w Judei i Samarii wysuwanych przez kampanie “skończyć z okupacją” i Bojkot, Dywestycje i Sankcje jest to, że Izrael systematycznie kradnie lub „przejmuje” „prywatną ziemię palestyńską”. Byłoby to nie tylko nielegalne, ale także niemoralne. To wydaje się być podstawą decyzji Sądu Najwyższego, by anulować Prawo o Regulacji.

Istotne jest pamiętanie o przyczynach powstania Prawa o Regulacji. Kiedy zakładano żydowskie społeczności (“osiedla”), było to robione “w dobrej wierze”, na wolnej ziemi i za aprobatą rządu. Arabowie nie poszli do sądu, by zgłosić roszczenia do „swojej ziemi”.  Dopiero znacznie później lewicowe NGO zachęcały Arabów, by zgłosili roszczenia.


Pamiętajmy, że Mandat Palestyński w Artykule 6 wzywał do “osiedlenia Żydów na tej ziemi, włącznie z ziemią państwową i nieużytkami”. Ziemia, na której Żydzi budowali osiedla, była w owym czasie wolna i nieużywana. Czy była to ziemia państwowa i nieużytki, gdzie Żydom wolno było osiedlać się, czy też była to prywatna własność Arabów? Początkowo Arabowie nie zgłaszali żadnych roszczeń; zrobili to dopiero popychani przez lewicowe – tj. antyizraelskie – NGO. To sugeruje, że Arabowie wcale nie byli pewni w sprawie własności.  

Humanitarnym celem Prawa o Regulacji była ochrona Żydów, którzy zbudowali swoje domy “w dobrej wierze”. Większość krajów ma podobne prawa, które chronią właścicieli domów w wypadkach, kiedy wartość tego, co zostało zbudowane, przekracza wartość ziemi. Zniszczenie domów wielu tysięcy Żydów, by zaspokoić wątpliwe lub fałszywe roszczenia arabskie byłoby niesprawiedliwe i niesłuszne. Dlatego zaoferowano rekompensatę dla Arabów zgłaszających roszczenia, nawet niezależnie od posiadania dowodu własności.


Źródłem oskarżenia, że “Izrael kradnie prywatną ziemię” są nie tylko OWP/AP, Hamas, lewicowe i antyizraelskie media oraz arabska propaganda, ale agencja izraelskiego rządu : Koordynator Działalności Rządowych na Terytoriach (COGAT).


COGAT, jednostka ministerstwa obrony, jest odpowiedzialny za “realizację polityki rządu w Judei i Samarii”. Ale COGAT nie tylko “realizuje”, także tworzy politykę. A jako odrębna, niezależna, wojskowo-prawna administracja, w praktyce nie odpowiada przed nikim poza ministrem obrony i premierem…


COGAT i prawny doradca IDF we współpracy z biurem prokuratora generalnego, biurem prokuratora państwowego, Ministerstwem Sprawiedliwości i Sądem Najwyższym (Bagatz), rutynowo uznaje arabskie roszczenia do ziemi za zasadne…


COGAT broni swoich decyzji przez powoływanie się na rejestr ziemski (taba) dla Judei i Samarii, który wymienia nazwy „właścicieli”, głównie wsi i plemion, które otrzymały ziemię państwową na początku lat 1960. Żaden skrawek tej ziemi nie był kupiony, większość nigdy nie była używana, nie płacono od niej żadnych podatków i Arabowie, którzy otrzymali te ziemię, już nie żyją.
Do kogo należy ta sporna ziemia?

Podczas jordańskich rządów na Judeą i Samarią (“Zachodnim Brzegiem”) rząd jordański rozdawał państwową ziemię Arabom. Ci nowi właściciele nie płacili za to ani grosza, często jej nie używali i nie płacili za nią podatków. W jakim sensie byli właścicielami tej ziemi? Przede wszystkim, czy rząd Jordanii miał prawo rozdawać “ziemie państwowe i nieużytki”?  Mógłby mieć prawo, gdyby Jordania była czymkolwiek więcej niż wyłącznie “wojskowym okupantem” na Zachodnim Brzegu. Ale nigdy niczym więcej nie była. Nie miała żadnego prawa do ziemi należącej do Mandatu Palestyńskiego po drugiej stronie rzeki Jordan. Nie była legalnym “dziedzicem” ziemi państwowej i nieużytków po brytyjskich władzach mandatowych, które same odziedziczyły te “ziemie państwowe i nieużytki” po byłych władcach osmańskich terytorium, które stało się Mandatową Palestyną.

Według prawa Mandatowego, podarowana ziemia nie może być dziedziczona bez zgody suwerena. Ponadto, można zgłosić roszczenia do ziemi podarowanej przez suwerena jako do ziemi prywatnej, tylko jeśli była ciągle używana (ususfructus)   przez 10 lat i płacono od niej podatki. W innym przypadku ziemia, według prawa, wraca do suwerena. Jordania zmieniła to prawo i zarejestrowała ziemię jako prywatną własność, bez żadnych warunków.

Jordania, robiła to prawem kaduka – nigdy nie była legalnym suwerenem na Zachodnim Brzegu – po prostu zdecydowała, że prawo Mandatowe dłużej nie obowiązuje. Nie przedstawiono żadnych prawnych argumentów, bo nie istniały żadne. Po prostu odgórną decyzją Jordania zamieniła ziemie państwowe i nieużytki na Zachodnim Brzegu w prywatną własność, najpierw rozdzielając te ziemie między Arabów bez wymogu żadnej zapłaty, potem ignorując warunek, by ziemia podarowana przez suwerena była nieustannie używana przez dziesięć lat i by płacone były za nią podatki. Wielu działek rozdanych przez rząd jordański ich arabscy “właściciele” nigdy nie uprawiali, nie mówiąc już o ciągłej uprawie przez dziesięć lat; żaden z tych „właścicieli:” nigdy nie płacił od tej ziemi podatków. Jordania sama zdecydowała, że prawo Mandatu nie będzie stosowane. Była zdecydowana zamienić “ziemie państwowe i nieużytki” w “ziemie prywatne”, których właścicielami byli tylko Arabowie – bez płacenia za ziemię, bez obowiązku uprawiania jej i nawet bez płacenia podatków od niej.  

Ponieważ Jordania nigdy nie była uznana za legalnego suwerena na tym terytorium, jej okupacja i antyżydowskie prawa – włącznie z zakazem sprzedaży ziemi Żydom – nie mają prawomocności; COGAT jest innego zdania.


Status ziemi w Judei i Samarii uległ dalszemu zagmatwaniu przez decyzję prezeski Sądu Najwyższego, Dorit Beinisch, która pod koniec swojej kadencji zdecydowała jednostronnie, że hazakah, prawo roszczenia tytułu do ziemi przez uprawianie jej i płacenie podatków, stosuje się tylko do Arabów, ale nie do Żydów.


Ponieważ COGAT uważa rejestr ziemski dla Judei i Samarii za “poufny”, ogranicza Żydom dostęp do niego, czyniąc niemal niemożliwym kwestionowanie arabskich roszczeń do ziemi nabytej przez Żydów. 
Sąd Najwyższy popiera tajność procedur COGAT i broni rządów COGAT jako agencji rządowej. COGAT odmawia wyjaśnienia, dlaczego jego rządy mają być wyłączne i dlaczego zakazuje dostępu do publicznych dokumentów…  


Od 2008 roku COGAT nie pozwala na działanie oczyszczalni ścieków między arabską wsią Silwad a żydowską wsią Ofra,  ponieważ COGAT orzekł, że jest zbudowana na „prywatnej ziemi palestyńskiej”, która należy do wsi. Prokurator generalny i Sąd Najwyższy nakazali usunięcie tego projektu – projektu, który miał służyć mieszkańcom obu tych miejscowości.


COGAT sprzeciwia się także planom rozszerzenia drogi w pobliżu skrzyżowania Adam, ponieważ wchodziłaby na „prywatną ziemię palestyńską”. Poproszony o informację, kto jest właścicielem tej ziemi, COGAT
 odmówił – a COGAT jest “prawem”.

Kto zdecydował, że oczyszczalnia ścieków jest zbudowana na „prywatnej ziemi palestyńskiej”? COGAT. Kto zdecydował, że nie wolno poszerzyć drogi, ponieważ wkroczy na “prywatną ziemię palestyńską”? COGAT. Kto zdecydował, że Żydzi mają zakaz dostępu do rejestrów ziemskich, bez których w żaden sposób nie mogą dowieść swojego twierdzenia, że nie jest to “prywatna ziemia palestyńska”, ale “ziemia państwowa i nieużytki”, które rząd jordański nielegalnie oddał za darmo miejscowym Arabom? COGAT. To stworzyło sytuację, w której wszystkie roszczenia Arabów do ziemi zostają zaakceptowane, a wszystkie próby Żydów udowodnienia nieważności takich roszczeń, są dosłownie uniemożliwione przez COGAT, bo nie pozwala im zobaczyć rejestrów ziemskich.

…Sąd Najwyższy mógł także wymagać, by spory o własność ziemi były najpierw rozpatrywane przez Sądy Okręgowe, zanim będzie możliwość apelacji, jak jest powszechnie praktykowane we wszystkich demokratycznych krajach. Niedawna decyzja Sądu Najwyższego o anulowaniu Prawa Regulacji ignoruje ten ważny pierwszy krok w prawnych procedurach i normach. Dlatego pozostają fundamentalne pytania: do kogo należą sporne ziemie? Czy Prawo o Regulacji jest legalne, słuszne i sprawiedliwe? To jest jeden z powodów, dla których rozciągnięcie izraelskiego prawa i suwerenności na żydowskie miejscowości w Judei i Samarii jest tak ważne.  

Według Mandatu dla Palestyny cała “ziemia państwowa i nieużytki” miały być dostępne do “zasiedlenia ziemi przez Żydów”. Jednak w okresie 1949-1967, kiedy Jordania trzymała bezprawnie Zachodni Brzeg jako “wojskowy okupant”, rząd jordański po prostu rozdał te „ziemie państwowe i nieużytki” Arabom. Ponieważ Jordania nie miała żadnych zasadnych podstaw do roszczeń do tej ziemi, ci, którzy przyjęli taką ziemię od rządu, mają wyłącznie takie same roszczenia do niej, jak darczyńca – czyli w ogóle żadne.  


Kiedy Izrael zdobył Zachodni Brzeg w wojnie sześciodniowej, zamiast po prostu ogłosić nieważność wszystkich roszczeń Palestyńczyków do tego, co zostało zidentyfikowane jako “ziemie państwowe i nieużytki”, rząd izraelski postanowił nie kwestionować zasadności arabskich roszczeń do własności tych uprzednio “ziem państwowych i nieużytków”. Co gorsza, COGAT uniemożliwił Żydom sprawdzanie rejestrów ziemskich przy kwestionowaniu arabskiego tytułu własności; są one dostępne tylko dla Arabów. Nie istnieje zadowalające wyjaśnienie takiej polityki, chociaż sugerowano, że dla izraelskiego rządu było po prostu mniej kłopotliwe i mniej kosztowne nie kwestionowanie arabskich roszczeń do ziemi danej im przez rząd jordański. Kiedy zaś państwo żydowskie zaczęło budowanie osiedli na Zachodnim Brzegu, nie chciało wywoływać więcej tarć z miejscowymi Arabami przez odebranie „ziem państwowych i nieużytków” (do czego miało pełne prawo), ale zamiast tego  traktowało takie ziemie, dane Palestyńczykom przez rząd jordański, jako przekazane przez prawowitego właściciela. Tak więc arabskie roszczenia do tego, co w okresie Mandatu było “ziemiami państwowymi i nieużytkami” były honorowane przez izraelski rząd. A teraz Izrael żyje z konsekwencjami, a COGAT nie dopuszcza Żydów do możliwości kwestionowania  arabskich twierdzeń o tym, że są “właścicielami prywatnej ziemi”, którą tylko suweren, to jest rząd Izraela jako następca Żydowskiego Domu Narodowego - nie zaś będąca „wojskowym okupantem” Jordania - ma prawo przekazywać według własnego uznania.


Does Israel “Steal” Private Palestinian Land in the West Bank?

Jihad Watch, 7 lipca 2020

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 351 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Róża Melcerowa - syjonistka i feministka   Walter   2024-03-04
Jak działa kampania „przemocy osadników”.Jednym z wielu niepokojących aspektów kampanii mającej na celu kryminalizację izraelskiej ludności cywilnej jest to, że najwyraźniej jest to pierwszy cel. Następny? IDF.   Glick   2024-02-29
Porwani przez Hamas i ślepota moralna   Collins   2024-02-28
Przykro mi, ale nie ma rozwiązania w postaci dwóch państwUdawanie, że można zawrzeć porozumienie z przywódcami palestyńskimi, otwiera jedynie drzwi do kolejnego 7 października. Izraelczycy nie dadzą się oszukać.   Taub   2024-02-24
Spór o reformę sądownictwa ośmielił wrogów Izraela   Toameh   2024-02-19
Kiedy terroryści rządzą   Bryen   2024-02-18
Izraelczycy nie zgodzą się na nic innego niż pełne zwycięstwo w GazieWykorzystywanie losu porwanych, aby skłonić Izrael do poddania się Hamasowi, jest chorą, manipulacyjną strategią, która jest skazana na polityczną porażkę   Taub   2024-02-12
Dekret prezydencki Bidena powinien nakładać sankcje na Palestyńczyków   Bard   2024-02-09
Arabscy obywatele Izraela wiedzą, że wygrali   Tawil   2024-02-08
Nowy wojskowy mesjasz izraelskiej lewicyWspólny amerykańsko-izraelski plan obalenia Netanjahu z generałem Gadim Eisenkotem w roli głównej zyskuje na popularności w miarę postępu wojny w Gazie   Taub   2024-02-02
Pusty Dzień Pamięci o HolokauścieCi, którzy popierają zawieszenie broni, aby umożliwić ludobójczemu ruchowi antysemickiemu, takiemu jak Hamas, dokonywanie kolejnych rzezi Żydów, nie powinni udawać, że opłakują Sześć Milionów.   Tobin   2024-01-28
Nadwrażliwy Sąd Najwyższy Izraela popełnia dwa błędyNajwyższa władza prawna w kraju pogłębia swoje niepokojące tendencje antydemokratyczne, pokazując, że jest głucha na nastroje narodowe   Taub   2024-01-25
Bezpieczeństwo i solidarność   Collins   2024-01-20
Zwycięstwo jest ważniejsze niż wsparcie USAPremier Izraela Benjamin Netanjahu i jego ministrowie muszą pamiętać, że Izrael nie jest amerykańskim państwem wasalnym.   Glick   2024-01-19
Język propagandy sowieckiej. Postępowy antysyjonizm i trujące dziedzictwo nienawiści zimnowojennej.   Tabarovsky   2024-01-17
Niepokojące rozmowy i gorzkie prawdy   Collins   2024-01-11
Zrozumienie Bliskiego Wschodu wymaga znajomości różnicy między Szalom i Salam   Amos   2024-01-08
Izrael ma prawa   Bryen   2024-01-05
Czy Biden chce, żeby Izrael przegrał wojnę?   Williams   2023-12-27
Ta wojna przyspiesza integrację charedim z izraelskim głównym nurtem     2023-12-22
Ponura przyszłość Izraela: wojna na wyczerpanie na wszystkich frontach   Morris   2023-12-19
Nie stosujcie wobec Żydów dziwacznej, teoretycznie chrześcijańskiej etyki     2023-12-17
Co uchodzi za normalne?   Collins   2023-11-29
Blinken ma klapki na oczach   Bard   2023-11-22
Będziemy się bronić - List z Tel Awiwu   Taub   2023-11-18
List otwarty do Gerszona Baskina i izraelskiego obozu pokojowego   Landes   2023-11-10
Drogi świecie, nie obchodzi mnie to   Lewis   2023-11-08
Dlaczego w Izraelu czuję się jak w domu   Mozias Slavin   2023-11-06
Prawdziwie „proporcjonalną” reakcją na Hamas jest jego eliminacja   Altabef   2023-10-20
Dlaczego Izrael musi prowadzić wojnę ma pełną skalę     2023-10-17
Wojna do samego końca   Greenfield   2023-10-10
Ameryka zdradziła Izrael   Leibovitz   2023-10-09
Porozumienia z Oslo – jak zawiódł izraelski wywiad   i Yigal Carmon   2023-09-30
Zwykła kobieta na wojnie   Oren   2023-09-20
Modlitwa za rok 5784   Glick   2023-09-16
Syryjska Żydówka odpowiada na zarzuty o dyskryminacji przez Aszkenazyjczyków     2023-08-31
Czy nadawanie priorytetu wolności od terroryzmu jest rasizmem?   Tobin   2023-08-28
O dalekim Izraelu raz jeszcze   Koraszewski   2023-08-24
Walka lub ucieczka.Gdzie jest patriotyzm ludzi, którzy opuszczają Izrael z powodu zawirowań politycznych?   Collins   2023-08-20
"Telegraph" legitimizuje nazistowską analogię   Levick   2023-08-18
Idź i wróć człowiekiem. Książka Andrzeja Koraszewskiego   Tabisz   2023-08-12
Nasza odwieczna walka o Syjon   Chesler   2023-08-07
Prawo i anarchia   Collins   2023-07-29
Napisany 100 lat temu esej Davida Lloyd George’a o antysemityzmie i syjonizmie   Lloyd   2023-07-28
W jakiej sprawie płonie Izrael?   Koraszewski   2023-07-26
Pokój z widokiem na morderców   Koraszewski   2023-07-23
Widmo krąży po Europie   Koraszewski   2023-07-21
Niektórzy ludzie lewicy i Arabowie są oburzeni promowaniem wzajemnego szacunku i równości między izraelskimi Żydami i Arabami     2023-07-18
Zrozumieć prawdziwe pochodzenie karykatury z “New York Timesa”. Jak antysemicka propaganda sowiecka przenika współczesny lewicowy antysyjonizm   Tabarovsky   2023-07-16
Dlaczego władze palestyńskie nienawidzą archeologów   Flatow   2023-07-09
Izrael musi przestać używać nazwy „Zachodni Brzeg” dla „Judei i Samarii”   Fitzgerald   2023-06-30
Prokuratorzy spalonej ziemi.Prokuratorzy Netanjahu, dowódcy policji i media zamierzają walczyć do samego końca.   Glick   2023-06-29
Jedyne miejsce na Bliskim Wschodzie, gdzie mniejszości rozkwitają   Abdul-Hussain   2023-06-27
List do Kena Rotha: Demonizowanie Izraela przez wykorzystywanie Holokaustu   Steinberg   2023-06-10
We wszystkim, co ma związek z wodą, Izrael jest światowym liderem   Fitzgerald   2023-06-04
Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”   Tobin   2023-06-01
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony   Flatow   2023-05-28
Najdziwaczniejszy kraj pod słońcem   Koraszewski   2023-05-27
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
List izraelskiego ambasadora jest błędny   Pandavar   2023-05-16
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Między motylami i rakietami   Collins   2023-05-12
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Więcej niż cud: Izrael ma 75 lat    Jacoby   2023-04-27
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Izraelski laureat Nagrody Nobla wyraża poparcie reformy sądownictwa   Fitzgerald   2023-04-18
Opowieść o dwóch osiedlach   Greenfield   2023-04-03
Jak rozsądna jest reforma sądownictwa w Izraelu?   Tsalic   2023-03-27
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Izrael jest podzielony, ale palestyńscy terroryści biorą na cel wszystkich Żydów   Flatow   2023-03-21
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Jak piąty marca stał się pamiętnym dniem dla Żydów w Iraku   w Izraelu   2023-03-12
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Żydzi mają rdzenne prawa do Wzgórza Świątynnego   Trotter   2023-02-09
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Klauzula sumienia w Izraelu i w Polsce   Koraszewski   2022-12-30
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Netanjahu nadaje treść słowom „Nigdy więcej”, po raz kolejny   Pandavar   2022-11-11
Poranek po dniu wyborów   Collins   2022-11-05
Izrael wczoraj i dziś   Koraszewski   2022-11-04
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Niebezpieczeństwa państwa Palestyna: wielowymiarowe zagrożenia dla Izraela   Sherman   2022-10-28
Sprawa Jerozolimy jest bardziej złożona niż myślisz   Julius   2022-10-18
Palestyńczycy i ich język   Rosenthal   2022-09-29
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Żydowska historia miasta Betar i fałszerstwo osiedla Battir   Rose   2022-09-23
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Syjonizm wygrał. Dlaczego więc nadal jest atakowany 125 lat po Bazylei?   Tobin   2022-09-01

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk