|
Przemyśleć na nowo “papieża Hitlera”
|
Z Sam Harris i Mark Riebling
| 2015-10-09
|
4. Chcę jeszcze coś dodać.
| Z Lucjan Ferus |
2015-10-10 14:04 |
W swoim poprzednim komentarzu przeoczyłem ważne zdanie, wypowiedziane przez Marka Rieblinga: "Papież, który czuje się odpowiedzialny za pokierowanie miliarda dusz do wiecznego życia. To ciężkie brzemię..". O tak! Szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę dziwną KONCEPCJĘ tego katolickiego "pokierowania" tychże dusz (pierwsze słyszę, by w latach 40-tych ub. wieku Kościół kat. miał tylu wyznawców)- całkowicie niezgodną z naukami ewangelii. Bowiem biorąc je pod uwagę, można śmiało założyć, że to katolickie "pokierowanie" spowodowało tylko niebywały natłok dusz bynajmniej nie w niebie, lecz.. w piekle. Jeśli ktoś ma wątpliwości, niech przeczyta mój tekst "Prawdziwi uczniowie Chrystusa", który pokazuje czym się różni jezusowa koncepcja zbawienia ludzi, od tej fałszywej katolickiej. A co do obrony papieża Piusa XII. W książce prof. dr teologii Horsta Herrmanna "Książęta Kościoła" jest taki fragment: "Nie należy zakładać, że papież, "namiestnik Księcia Pokoju na ziemi", chciał powstrzymać drugą wojnę światową, bądź chociaż pohamować jej sprawcę - Hitlera. Pius XII zachowywał się wobec Fuhrera bardzo przyjaźnie. Już jego aneksje przed wybuchem wojny zostały przyjęte z aplauzem: Hitler mógł założyć, że rozpoczęta przezeń wojna nie napotka na większe zastrzeżenia ze strony biskupów. Papież oddał mu nawet przysługę. "Wielki dzień X jest blisko", zapowiadał Najwyższy Zwierzchnik, "dzień wkroczenia do Związku Radzieckiego". Również Pius XII, jak i jego święty poprzednik (Pius X) na początku pierwszej wojny światowej, miał wszelkie powody, by życzyć sobie "podbicia krnąbrnych poddanych", "powrotu Rosji" i jej chrześcijan na macierzyste łono "jego" Kościoła. Również i ten papież nie widział żadnego powodu, by nie ujmować drugiej wojny światowej, jako wielkiego czynu Opatrzności. Gdy Anglia i Francja domagały się, by uznał hitlerowskie Niemcy za agresora, odrzucił ich żądanie. Już w połowie sierpnia 1939 r. zapewnił niemieckiego ambasadora przy Watykanie, że jeśli Hitler zwycięży Polskę, on powstrzyma się od potępienia Rzeszy. Na Boże Narodzenie 1939 r. apelował do katolików, by zjednoczyli swe "siły przeciw wspólnemu wrogowi, ateizmowi". Natomiast w książce Lesława Żukowskiego "Największe kłamstwa i mistyfikacje w dziejach Kościoła" jest następujący fragment: "1939-1958. Pontyfikat Piusa XII. E. Pacelli wsławia się początkowo współpracą z faszystami, a potem milczącym ich poparciem. Ujawnia się to zwłaszcza, gdy potępia Anglików, a Francuzów namawia do współdziałania z Niemcami, gdyż liczy na starcie Hitlera z bezbożnym Związkiem Radzieckim. Ma nadzieję, że dojdzie do zniszczenia nie tylko znienawidzonego prawosławia, ale i władzy komunistów, z którymi Kościół w żaden sposób nie może się porozumieć. Dlatego w 1941 r. pobłogosławił niemieckie wojska idące na ZSRR". Oraz ten cytat: ".. w XX w. katolicy ochoczo podają rękę wszystkim dyktaturom, jeżeli tylko obiecują one powrót do przeszłości z bogatym Kościołem, antysemityzmem i ochroną "wartości chrześcijańskich". /../ w praktyce Watykan popiera faszystów we wszystkich krajach Europy. Milczy w 1938 r., kiedy 26 000 niemieckich Żydów trafia do obozów koncentracyjnych, a w całych Niemczech płoną synagogi i żydowskie sklepy. Nigdy też Pius XII nie potępił samych obozów zagłady". To tyle, inne cytaty dotyczące tego papieża "nienawidzącego" Hitlera pominę. Jak się mają te realne, ziemskie plany owego papieża (jak i samego papiestwa), do tych "nadprzyrodzonych", których prawdziwości oraz zasadności nie można w żaden sposób udowodnić? Poza tym, czy USPRAWIEDLIWIANIE ZBRODNI "nadprzyrodzonymi przyczynami" (na zasadzie "cel uświęca środki"), które są jedynie kwestią wiary religijnej, można zaakceptować racjonalnym rozumem? Może warto byłoby na te pytania znaleźć ROZSĄDNĄ odpowiedź?
3. czy spiskowcy byli humanistami?
| Z mieczysławski |
2015-10-09 20:32 |
Hitler jest szalony! Prowadzi nas do zguby! Myślę że to było motywacją zamachowców. Hitler podejmował błędne decyzje militarne, ale nikogo nie słuchał.
Trochę fantazji. W 1941 r. Niemcy nie atakują Związku Radzieckiego, dochodzi do współpracy z państwami osi. Faszyści wygrywają wojnę.THE MAN IN THE HIGH CASTLE
https://www.youtube.com/watch?v=wgvSE4-uktQ
2. Czy to jest TEN Sam Harris?!
| Z Lucjan Ferus |
2015-10-09 19:58 |
Mi natomiast najbardziej "podobał się" ten fragment: "-i według Watykanu- miliony dusz katolickich zostało zwróconych ku potępieniu, ponieważ stracili dostęp do sakramentów. Podobnie, kiedy papież Paweł VI potępił środki antykoncepcyjne /../ - wiele milionów było bliższe piekła. Sądzę, że Pius XII czuł się złapany w pułapkę, gdy musiał ratować dusze katolickie kosztem życia żydowskiego..". Już chyba większej bzdury nie dało się wymyślić?! Bo o horrendalnej obłudzie nawet nie wspomnę. Kiedy mam do czynienia z taką, jak ta argumentacją, to nie wiem czy śmiać się czy płakać? W jednym zdaniu łączy się religijne fantasmagorie, których realności w żaden sposób nie można udowodnić (dusze ludzkie, potępienie, piekło, moc oddziaływania świętych sakramentów itp.)z realnym złem (zabijanie ludzi na masową skalę). I co ciekawe, że wierni to kupują! Według nich zapewne papież Pius XII jest zrehabilitowany i usprawiedliwiony, bo dla ratowania milionów dusz ludzkich od potępienia (nie miały dostępu do sakramentów!)zgodził się na jak najbardziej realne zabijanie ludzi w rzeczywistym świecie. Brawo! Od razu przypomina mi się usprawiedliwianie inkwizycji w podobny sposób: Ci, co przygotowali np. heretykowi stos, tak bardzo go kochali, iż gotowi byli poświęcić jego grzeszne ciało, byle tylko jego nieśmiertelną duszę uratować od potępienia i wiecznej męki w piekle. Taka argumentacja być może przekona kogoś, kto wierzy w te żałośnie infantylne bajki. Ale żeby Sam Harris brał to bredzenie za "dobrą monetę"? Aż nie chce mi się wierzyć! Wcale bym się nie zdziwił, gdyby się okazało, że ktoś się pod niego podszywa, aby jego autorytetem nadać pozory prawdziwości temu niby "wywiadowi". Tak myślę, bo czytałem wspaniałą książkę tego autora "Koniec wiary" i z niej wyłania się zupełnie inny wizerunek jej autora, który - w przeciwieństwie do tego z artykułu - ma wiele mądrego do powiedzenia. Jednym zdaniem: nie wiem co mnie bardziej zdegustowało w tym tekście: obłudna argumentacja rozmówcy Sama Harrisa, czy jego podejrzanie bierna rola w tym przedsięwzięciu. Pozdrawiam.
1. MKraus
| Z MKraus |
2015-10-09 11:13 |
Dziękuje za komentarz pod artykułem, czytałem to na stronie Sama Harrisa i miałem mieszane uczucia właśnie z powodów przez Pana wspomnianych. Być może jest to jakaś nowa strategia Sama - pozwolić mówić swojemu rozmówcy bez komentarza ale dokładnie ten sam, jak się później okazało, błąd popełnił przy próbie korespondencji z Noamem Chomskim, który zaczął besztać Harrisa jak małego chłopca, czego prawdopodobnie Sam by uniknął gdyby na bieżąco prostował wszelkie nieporozumienia, a nie czekał z tym do momentu, gdy było już za późno na wszelkie tłumaczenia i wyjaśnienia. Analogicznie tutaj Sam dał się wykorzystać jako tuba propagandowa (a może to tylko moje odczucia).
Nie takiego Sama pamiętam i lubię - czekam na jego poprzednią "wersję" - tą z debat z Danielem Craigiem i Rezą Aslanem, gdzie mimo charakterystycznego spokoju był bardziej charyzmatyczny i zdecydowany (być może chce uniknąć łatki "wojującego ateisty").
Znalezionych 906 artykuły.
| | |
