Prawda

Czwartek, 3 lipca 2025 - 13:10

« Poprzedni Następny »


Największy zdecentralizowany pomnik pamięci na świecie


Tom Gross 2019-05-03


Najmłodsza jest Jiřina Pfefferova, która miała zaledwie osiem miesięcy, kiedy deportowano ją do Terezina. Rodzice mojej babki także byli deportowani do Terezina w tym samym tygodniu co niemowlę Jiřina — to były 75 urodziny mojego dziadka — a później zostali zamordowani w Treblince...

Do 14 roku życia cudowne dziecko, Petr Ginz, napisał pięć powieści i sam je ilustrował rysunkami. Został zabity w wieku 16 lat. Petr marzył o dotarciu na księżyc i kopię jego rysunku „Ziemia widziana z Księżyca” zabrał ze sobą izraelski astronauta Ilan Ramon, którego matka i babka ocalały z Auschwitz, do amerykańskiego wahadłowca kosmicznego  Columbia. Wahadłowiec rozpadł się przy ponownym wchodzeniu w atmosferę Ziemi 1 lutego 2003 roku, niszcząc kopię rysunku Petra.



Kafka, urodzony i wychowany w historycznym, żydowskim getcie Pragi na krótko przed tym, jak zostało zdemontowane, zmarł przed wojną. Jednak jego trzy siostry (Gabriele, Valerie i Ottilie) zamordowano w komorach gazowych.


Milena Jesenska (kochanka Kafki), zdjęcie powyżej, chociaż nie była Żydówką, odmówiła opuszczenia swojego kręgu żydowskich pisarzy i redaktorów, i została z nimi deportowana do Ravensbrück, gdzie zmarła 17 maja 1944 r.



Anna Jaretzki była nieżydowską prawnuczką pruskiego księcia, którego portret (powyżej) wisi w Londynie w Wallace Collection. Książę miał romans z piętnastolatką o imieniu Emilie, ku dezaprobacie królewskiej rodziny. Dlatego ich córka, Charlotte, została zarejestrowana pod nazwiskiem żydowskiego krawca księcia, Isadore Gottschalka. Chociaż Charlotte nie była Żydówką, naziści uznali, że była nią jej wnuczka, Anna. Tak więc, w lipcu 1942 roku, 104 lata po „niepoprawnym” zarejestrowaniu, deportowali Anne jako „częściowo Żydówkę” do Terezina, gdzie zmarła na tyfus. Kilku krewnych Anny było wysoko postawionymi nazistami, którzy uczestniczyli w ludobójstwie europejskich Żydów. Takie było kompletne szaleństwo tego, co było Holocaustem.



Oddawanie czci martwym, kamień za kamieniem


Praga cierpi na godną ubolewania publiczną amnezję w kwestii Holocaustu, ale maleńkie prywatnie pomniki utrzymują przy życiu pamięć o żydowskiej kulturze tego miasta


Praga, jak wie każdy odwiedzający, jest oszałamiająco piękna. Na szczęście nieruszona przez wojenne bombardowania ani przez komunistyczne niszczenie, zachowuje swoją architektoniczną wspaniałość. Jej zakręty i kamienie brukowe, kopuły i iglice, ozdoby Art Nouveau i habsburski splendor nadają jej baśniową jakość. Z wyjątkiem Franza Kafki, jak pisze Milan Kundera w Księdze śmiechu i zapomnienia, Praga jest także „miastem bez pamięci”, gdzie „nikt niczego nie pamięta”. Jest to szczególnie prawdziwe, jak mi się wydaje, w sprawie Holocaustu. 


W pewnym momencie Praga miała proporcjonalnie trzecią najwyższą populację żydowską na świecie. Wiele wybitnych postaci w świecie kultury, w handlu, przemyśle i bankowości na obszarze będącym obecnie Republiką Czeską było Żydami; wielu z nich lub ich krewnych zabito w czasie Holocaustu.  


Kafka, urodzony i wychowany w historycznym, żydowskim getcie Pragi na krótko przed tym, jak zostało zdemontowane w 1890 latach, zmarł jeszcze przed wojną. Jednak jego trzy siostry (Gabriele, Valerie i Ottilie) zamordowano w komorach gazowych.


Sigmund Freud, urodzony w czeskiej prowincji Morawy w rodzinie o długiej linii rabinów, przeniósł się do Wiednia na studia medyczne, a potem uciekł do Londynu w 1938 roku. Ale cztery siostry Freuda zginęły w obozach: Mitzi, lat 81 i Paula, lat 78, zostały przetransportowane do Theresienstadt (Terezin, po czesku) na północ od Pragi i zabrane stamtąd do obozu zagłady Mały Trościeniec w pobliżu Mińska. Dolfi, lat 80, zmarła w Terezinie z powodu wewnętrznego krwotoku wywołanego przez zagłodzenie, a Rosę, 82, zabito w Treblince.


Kompozytor Gustav Mahler, urodzony w żydowskiej rodzinie w Czechach, zmarł przed wojną. Ale jego siostrzenica, Alma Rose, określana jako jedna z najznakomitszych i najmniej znanych muzyków Europy, została zmuszona do prowadzenia kobiecej orkiestry w Auschwitz zanim ją zabito. Była deportowana jako Żydówka, mimo że nawróciła się na katolicyzm.


Niemniej niewielu Czechów wie o tym lub jest świadoma losu dziesiątków tysięcy czeskich Żydów zamordowanych w Zagładzie – często przy kolaboracji Czechów. Nigdzie w Pradze nie ma oficjalnego pomnika upamiętniającego ich, nawet tablicy upamiętniającej, nie mówiąc już o muzeum lub centrum tego rodzaju, jakie ma teraz większość stolic Europy oraz miasta w Argentynie, USA, Australii, Brazylii, Chinach, Meksyku, Południowej Afryce i innych.


Jest płyta upamiętniająca w synagodze Pinkas w Pradze, ale nie jest to publiczna tablica, ale prywatna inicjatywa żydowskiej społeczności, za obejrzenie której trzeba zapłacić za bilet wstępu. Jest także pomnik na stacji kolejowe przedstawiający Nicholasa Wintona, Brytyjczyka, który pomógł uratować 669 czeskich dzieci w Kindertransport. Nie zastąpi to jednak prawdziwego pomnika ofiar Holocaustu w centrum Pragi, tego rodzaju, jaki jest w Berlinie, Wiedniu i gdzie indziej. Jedynym publicznym upamiętnieniem ofiar Holocaustu w Pradze są stolpersteine (“kamienie pamięci”), wielkości kostki brukowej, pokryte mosiądzem kamienie, które są osadzone jako część chodnika przed domami, gdzie żyły ofiary. Za te kamienie płacą rodziny lub przyjaciele ofiar i mogą kosztować do 250 euro za sztukę, włącznie z miejscowymi opłatami.


Rozpoczął ten projekt niemiecki artysta Gunter Demnig w 1996 roku w dzielnicy Berlina, Kreuzberg, a obecnie zwyczaj rozprzestrzenił się w całej Europie. Każdy kamień ma ten sam format, podaje nazwisko ofiary i daty urodzenia, deportacji i śmierci. Każdy stolperstein robi ręcznie w Berlinie jeden człowiek, Michael Friedrichs-Friedländer. Robi do 450 kamieni co miesiąc. Dzisiaj jest ponad 70 tysięcy stolpersteine zainstalowanych w 2000 miast w 24 krajach w Europie. Szwecja i Dania zostaną dodane w tym roku, podnosząc całość do 26 krajów. Jest to największy na świecie zdecentralizowany pomnik pamięci.


Stolpersteine są umieszczane pojedynczo lub po dwa i dla całych rodzin. W jednym wypadku, przed żydowskim sierocińcem w Hamburgu, jest 34 kamieni ułożonych razem, za które zapłacił ktoś dobry, kto chciał upamiętnić dzieci deportowane z tego sierocińca.


W Pradze jest 311 stolpersteine rozrzuconych po mieście i 41 innych zostanie dodanych w tym roku. Tylko mały odsetek żydowskiej populacji miasta ma te kamienie pamięci: według spisu powszechnego z 1930 roku w tym, co obecnie jest Republiką Czeską, było 117 551 Żydów. Niektórzy uciekli, ale olbrzymia większość została zabita. Ponieważ nie ma szczątków ofiar, którzy zostali zagazowani i spaleni, stolpersteine stały się w praktyce zastępstwem grobu lub kamienia nagrobnego. Niemniej władze miejskie pozostawiają je w brudne i zaszargane, co często opłakiwałem, przechodząc obok nich. To nie wydaje się być wynikiem antysemityzmu – Czesi należą do najmniej antysemickich narodów w Europie – ale braku zainteresowania.


Dodała mi otuchy wiadomość, że Trevor Sage, emerytowany Brytyjczyk, który mieszka w Pradze, był tak zaniepokojony ich marnym stanem i faktem, że niektóre zniknęły, że postanowił czyścić je i się nimi opiekować, kamień po kamieniu. Sage, który ma 59 lat, nie jest Żydem i ma żadnych osobistych lub rodzinnych związków z Holocaustem. W ostatnich miesiącach jednak stolpersteine stały się jego pasją. Mówi mi, że uważa to za swój „obowiązek utrzymywanie ich w dobrym stanie i zachowanie ich pamięci”, bo wielu krewnych, którzy pomogli je umieścić, to starsi ludzie, którzy żyją za granicą: w Ameryce, Wielkiej Brytanii lub Izraelu.


Utrzymuje każdy kamień szczególnie czysto w dniu urodzin ofiary, a na tegoroczny Jom HaSzoah (żydowski dzień pamięci Holocaustu, który w tym roku przypada na 1-2 maja) po raz pierwszy zwerbował zespół wolontariuszy, głównie spośród zagranicznej populacji Pragi, by wyczyścić wszystkie 311 kamieni. Mówi, że zainspirował go człowiek z Salzburga, który robi to samo.


Trevor założył stronę Facebooka, Stolpersteine Prague, gdzie są szczegóły i lokalizacja każdego stolperstein w mieście i fotografie 195 ofiar, które udało mu się znaleźć z pomocą ich rodzin.  


Najmłodsza jest Jiřina Pfefferova, która miała zaledwie osiem miesięcy, kiedy deportowano ją do Terezina 23 lipca 1942 roku, i dwa lata i jedenaście miesięcy, kiedy zabrano ją do Auschwitz i zagazowano 6 października 1944 roku. Jej siostra, Alena, zabita z nią razem, miała siedem lat. Rodzice mojej babki także byli deportowani do Terezina w tym samym tygodniu co niemowlę Jiřina — to były 75 urodziny mojego dziadka — a później zostali zamordowani w Treblince. Najstarsza osobą upamiętnioną przez kamień jest Berta Krumpelesova, która miała 83 lat, kiedy zamordowano ją w Terezinie.


Wśród innych stolpersteine, które poszedłem zobaczyć, był kamień dla Petra Ginza, bardzo utalentowanego chłopca – między ósmym a czternastym rokiem życia napisał pięć powieści i zilustrował je własnymi rysunkami – deportowano go do Terezina i potem zabito w Auschwitz.


Jego pamiętnik, pisany kiedy miał 13 i 14 lat, opublikowany po angielsku jako The Diary of Petr Ginz 1941-1942, porównuje się do pamiętnika Anne Frank. Petr marzył o dotarciu na księżyc i kopię jego rysunku „Ziemia widziana z Księżyca” (za pozwoleniem Jad Vaszem) zabrał ze sobą izraelski astronauta Ilan Ramon, którego matka i babka ocalały z Auschwitz, do amerykańskiego wahadłowca kosmicznego  Columbia. Wahadłowiec rozpadł się przy ponownym wchodzeniu w atmosferę Ziemi 1 lutego 2003 roku, niszcząc kopię rysunku Petra.


Wśród innych stolpersteine są kamienie dla Mileny Jesenskiej (kochanki Kafki)  i Gideona Kleina, młodego czeskiego kompozytora. Klein został deportowany do Terezina w grudniu 1941 roku wraz z dwoma innymi utalentowanymi muzykami żydowskimi, Pavlem Haasem (który był uczniem Janáčka) i Viktorem Ullmannem (uczniem Schoenberga). W 1944 roku Klein został deportowany do Auschwitz, gdzie pracował jako niewolnik i umarł w styczniu 1945 roku. Milena Jesenska, chociaż nie była Żydówką, odmówiła opuszczenia swojego kręgu żydowskich pisarzy i redaktorów, i została z nimi deportowana do Ravensbrück, gdzie zmarła 17 maja 1944 roku.


Najbardziej chyba niezwykły stolperstein w Pradze jest dla Anny Jaretzki. Anna była nieżydowską prawnuczką pruskiego księcia, Księcia Augusta, którego portret (powyżej) wisi w Londynie w Wallace Collection. Książę miał romans z piętnastolatką o imieniu Emilie, ku dezaprobacie królewskiej rodziny. Dlatego, dla uniknięcia jakichkolwiek możliwych roszczeń do majątku rodziny królewskiej – książę był jednym z najbogatszych ludzi w Europie - ich córka, Charlotte (urodzona w 1838 roku), została zarejestrowana pod nazwiskiem żydowskiego krawca księcia, Isadore Gottschalka. Chociaż Charlotte nie była Żydówką, naziści uznali, że była nią jej wnuczka, Anna. Tak więc, w lipcu 1942 roku, 104 lata po „niepoprawnym” zarejestrowaniu, deportowali Anne jako „częściowo Żydówkę” do Terezina, gdzie zmarła na tyfus. Kilku krewnych Anny było wysoko postawionymi nazistami, którzy uczestniczyli w ludobójstwie europejskich Żydów. Takie było kompletne szaleństwo tego, co było Holocaustem.


Pierwsza publikacja w : Standpoint


The largest dencedntralized memorial in the world

1 maja 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Tom Gross 

Były korespondent gazety "Sunday Telegraph" w Jerozolimie.

Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2974 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Islam skutecznie wyeksportował swoje zakazy do mediów zachodnich – które odmawiają publikacji fikcyjnego „rysunku Mahometa”     2025-07-03
Empatia to piękna rzecz – dopóki nie przestaje być piękna.   Tabrizi   2025-07-01
Wyciek informacji z CNN to desperacka próba zaprzeczenia zwycięstwu Izraela   Goldberg   2025-06-30
Przeczytaj konstytucję Iranu i rozbij reżim   i Bill Siegel   2025-06-28
Reakcje ONZ na ataki Iranu na izraelskich cywilów     2025-06-27
Wyobraź sobie, że Hitler pozostał nietknięty   Hoffman   2025-06-26
Kurdowie: zapomniany naród w świecie odurzonym wybiórczym oburzeniem   Finlayson   2025-06-26
Ataki Trumpa na Iran były sygnałem dla Chin   Greenfield   2025-06-25
Czas, którego nigdy nie zapomnimy   Chesler   2025-06-25
Od wtorku do wtorku minął tydzień   Koraszewski   2025-06-24
Iran jest z Ameryką w stanie wojny od 46 lat   Greenfield   2025-06-23
Nieznośna lekkość oporu: Granice nieposłuszeństwa obywatelskiego w cieniu antysyjonizmu i antysemityzmu   Walter   2025-06-21
Większość podstawowych elementów do przeprowadzenia rewolucji na Zachodzie już obecnie istnieje, ale jakiej rewolucji?   Fernandez   2025-06-21
Komiczny upadek kultu kefiji   O'Neill   2025-06-18
Izrael wykonuje brudną robotę za innych     2025-06-16
Logika i uprzedzenia: od starożytności do BBC   Tsalic   2025-06-13
Dlaczego administracja Trumpa sprzedaje broń państwom, które przodują w sponsorowaniu terroryzmu?   Williams   2025-06-13
Gaza – Palestyna - kalifat   Koraszewski   2025-06-12
Krzyż na drogę jachtowi głupków płynących z Gretą do Gazy   O'Neill   2025-06-11
Nikt ich nie przekona, że białe jest białe, a czarne jest czarne   Koraszewski   2025-06-07
Antyizraelska prawica łączy się z proirańską lewicą   Smith   2025-06-07
To Amerykanie zmienią stanowisko, a nie Iran     2025-06-06
Antysemityzm należy badać jako poważną chorobę psychiczną   Hoffman   2025-06-05
Krytyka Izraela przez ONZ w sprawie pomocy dla Gazy dowodzi, że dobrze wiedzieli, iż Izrael nie okupował Gazy     2025-06-04
Krwawe oszczerstwo dociera do kolejki po chleb: fabrykowanie masakry w Rafah   Oz   2025-06-03
Wzniosłe zasady i sentymenty   Taheri   2025-06-01
Wywiad z Alanem Dershowitzem   Ruda   2025-05-31
List z Wydziału Praw Obywatelskich Departamentu Sprawiedliwości USA do Franceski Albanese   Terrell   2025-05-30
Najnowsza zbrodnia Izraela? Karmienie mieszkańców Gazy   O'Neill   2025-05-29
List otwarty do prezydenta Trumpa wzywający go do zapobieżenia irańskiemu arsenałowi nuklearnemu   I Andrew Stein   2025-05-28
„Nakba” nie jest naszym problemem   Cohen   2025-05-27
Gaza to więzienie na świeżym powietrzu. Jak śmiesz proponować komukolwiek, żeby wyjechał! (Z satyrycznej strony PreOccupied Territory)     2025-05-26
Iran używa strategii Korei Północnej — a USA znów dają się na to nabrać   Rafizadeh   2025-05-25
Human Rights Watch @HRW jest niemoralny     2025-05-25
Anglia, którą kiedyś szanowaliśmy   Haug   2025-05-24
List otwarty do dziennikarskiej braci   Koraszewski   2025-05-24
Wielką ironią jest to, że Stany Zjednoczone rezygnują z miękkiej siły, jednocześnie przyjmując prezenty od Kataru     2025-05-22
Achillesowa pięta inteligenta   Koraszewski   2025-05-20
Jak rozprzestrzenia się antysemicka nauka: wadliwa metodologia liczenia ofiar śmiertelnych w Strefie Gazy jest promowana przez @TheEconomist     2025-05-19
Samer Berany: Nadszedł czas na przywrócenie Druzom autonomii – państwa, którego Turcy zawsze się bali   Oz   2025-05-17
Czy Unia Europejska rzeczywiście oczekuje, że radykalni islamiści mogą się zreformować?   Haug   2025-05-17
Turcja: masowe aresztowania, tortury, cenzura   Bulut   2025-05-16
Tętent galopujących wiadomości   Koraszewski   2025-05-15
Kącik Miłośników Językoznawstwa, czyli: co znaczy słowo "antysemityzm"?      Kerner   2025-05-15
Benjamin Netanjahu kontra Edward Said: globalna wojna o idee przebudzone   Taub   2025-05-14
Nielegalne przejmowanie ziemi przez Europę   Rhea   2025-05-12
Siedem największych kłamstw na temat działań Izraela i Sił Obronnych Izraela w Gazie   i Arsen Ostrovsky   2025-05-09
Krótka historia antysemityzmu jako sygnalizacji cnoty     2025-05-07
Sąd Najwyższy Wielkiej Brytanii potwierdza, że kobiety istnieją   Greenfield   2025-05-07
Malowane papugi na plafonie jak długi   Koraszewski   2025-05-05
Koszmarne dziedzictwo kolonializmu   Koraszewski   2025-05-02
Departament Sprawiedliwości stwierdza, że UNRWA może zostać pozwana przed amerykańskim sądem   Fitzgerald   2025-05-02
„Guardian” przedstawia antysemityzm na kampusach jako wytwór naszej wyobraźni   Levick   2025-04-29
Zachód znów wpada w pułapkę Iranu   Rafizadeh   2025-04-28
Jak ekstremizm maszeruje bez przeszkód   Bryen   2025-04-28
Vermont, Mohsem Mahdawi i tabun użytecznych idiotów   Collier   2025-04-25
Azerbejdżan: rozszerzenie Porozumień Abrahamowych   Sherman   2025-04-24
Dwa pełne lata piekła w Sudanie   Fernandez   2025-04-23
Szalona kampania mająca na celu dekryminalizację Hamasu   O'Neill   2025-04-21
Najnowsza próba podważenia Izraela? Wykorzystywanie palestyńskich chrześcijan   Bard   2025-04-20
Sytuacja kryzysowa kanadyjskich Żydów   Hecht   2025-04-19
Sahel: rodzące się centrum globalnego islamizmu   Haug   2025-04-19
Drodzy uprzejmi Żydzi i inni o mentalności „Nie chcę się do tego mieszać”:To nie działa.   Finlayson   2025-04-17
Żydowska ambiwalencja w walce z antysemityzmem   Bard   2025-04-17
Biesy napadają raz jeszcze   Koraszewski   2025-04-16
Zapomniana wojna w Sudanie ujawnia nieludzkość izraelofobii   O'Neill   2025-04-16
Zastosowanie żydowskiej perspektywy etycznej do zidentyfikowania i ujawnienia stronniczości mediów (znowu @NYTimes)     2025-04-15
Żydowska etyka polityczna: projekt dla sprawiedliwych     2025-04-14
Realistyczne spojrzenie na kolonializm osadniczy   Finlayson   2025-04-14
Ramy uniwersalnej etyki żydowskiej     2025-04-13
Trump i pułapka Najwyższego Przywódcy   Taheri   2025-04-13
Antyglobalista w Białym Domku   Koraszewski   2025-04-12
Etyka żydowska: wróg każdej wadliwej filozofii     2025-04-11
Udawanie rozbrajania Hezbollahu nic nie pomoże   Abdul-Hussain   2025-04-10
Wojna ONZ z sukcesem Żydów     2025-04-10
Ludobójcza krucjata Iranu     2025-04-09
Trzydzieści lat temu Izrael deportował przywódców Hamasu. Świat zmusił Izrael do przyjęcia ich z powrotem   Greenfield   2025-04-09
Turcja idzie w ślady demokracji z tradycjami   Koraszewski   2025-04-08
Nazistowski supersesjonizm: unicestwienie żydowskiej „antyrasy”     2025-04-08
Wojna socjalizmu z Żydami – od Marksa do dzisiaj     2025-04-07
Zbrodnia to niesłychana   Koraszewski   2025-04-06
Czy rząd USA ma prawo stawiać warunki finansując uniwersytety?   Dershowitz   2025-04-05
Palestyńscy mężczyźni dopuszczają się przemocy wobec kobiet, ale winą obarcza się Izrael   Levick   2025-04-05
Turcja: moment neoosmański   Fernandez   2025-04-04
Jak świecki progresywizm stał się moralnie regresywny     2025-04-04
Samą istotą palestynizmu jest supersesjonizm     2025-04-03
Zawsze przyczyna, nigdy skutek   Malicki   2025-04-02
Tożsamość w czasach zarazy   Koraszewski   2025-04-01
Sprawiedliwość społeczna i supersesjonizm     2025-04-01
Gaza, Trump, prawda i… „transfer”   Sherman   2025-03-31
Nie ma różnicy między “politykami” Hamasu a jego terrorystami   Toameh   2025-03-30
UE musi przestać podważać starania o uratowanie jej samej   Rafizadeh   2025-03-29
Rządy terroru w Bangladeszu: w stronę kolejnego islamistycznego centrum w Azji Południowej?   Bulut   2025-03-28
Jednolita teoria pola antysemityzmu     2025-03-27
Irak: Nieustające ataki na Jazydów   Bulut   2025-03-26
Dają nam słowo Hamasu, że piszą prawdę i tylko prawdę   Koraszewski   2025-03-26
Nie licz na to, że Arabowie odbudują Gazę lub pomogą Palestyńczykom   Toameh   2025-03-25
Jedna wojna ale w różnych odsłonach   Bryen   2025-03-23
Sieć kłamstw Hamasu i współudział mediów (w tym @NYTimes)     2025-03-22
Najwyższy czas usunąć biurokrację ONZ sprzyjającą Hamasowi   Cohen   2025-03-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk