Prawda

Poniedziałek, 6 maja 2024 - 17:41

« Poprzedni Następny »


Dwa “haniebne” lata Niemiec w Radzie Bezpieczeństwa ONZ


Soeren Kern 2021-01-08

Bliskie przyjrzenie się głosowaniom Niemiec w ONZ na przestrzeni ostatnich kilku lat ujawnia niepokojące podwójne standardy w całym szeregu spraw, szczególnie w sprawie praw człowieka, o których rząd Niemiec twierdzi, że są „kamieniem węgielnym” jego polityki. Na zdjęciu: ambasador przy ONZ, Christoph Heusgen na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa ONZ.
Bliskie przyjrzenie się głosowaniom Niemiec w ONZ na przestrzeni ostatnich kilku lat ujawnia niepokojące podwójne standardy w całym szeregu spraw, szczególnie w sprawie praw człowieka, o których rząd Niemiec twierdzi, że są „kamieniem węgielnym” jego polityki. Na zdjęciu: ambasador przy ONZ, Christoph Heusgen na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa ONZ.

Dwuletnia kadencja Niemiec jako niestałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ zakończyła się 31 grudnia 2020 roku. Niemieckie ministerstwo spraw zagranicznych w samochwalczym zestawie swoich domniemanych osiągnięć, by „wzmocnić porządek międzynarodowy”, oświadczyło, że Niemcy zasługują teraz na przyznanie stałego miejsca w Radzie Bezpieczeństwa ONZ.


Bliskie przyjrzenie się głosowaniom Niemiec na przestrzeni ostatnich kilku lat ujawnia niepokojące podwójne standardy w całym szeregu spraw, szczególnie w sprawie praw człowieka, o których rząd Niemiec twierdzi, że są „kamieniem węgielnym” jego polityki.


Dane pokazują, że podczas swojej kadencji w Radzie Bezpieczeństwa ONZ Niemcy głosowały za dziesiątkami rezolucji, z których wiele zalatywało antysemityzmem, a które zajmowały się taśmowym potępianiem Izraela, jedynej demokracji na Bliskim Wschodzie.


Antyizraelskie rezolucje, które poparły Niemcy, sponsorowały głównie niedemokratyczne, muzułmańskie kraje, takie jak Algieria, Bahrajn, Bangladesz, Brunei, Komory, Dżibuti, Egipt, Indonezja, Irak, Jordania, Kuwejt, Liban, Mali, Mauretania, Maroko, Namibia, Nigeria, Oman, Katar, Arabia Saudyjska, Senegal, Sudan, Syria, Tanzania, Tunezja, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Jemen, jak również dyktatury, takie jak Kuba, Korea Północna, Wenezuela — oraz Tajlandia w imieniu Chin.


Ponadto, Niemcy milczały, kiedy kraje masowo łamiące prawa człowieka, włącznie z Chinami, Kubą, Libią, Mauretanią, Pakistanem, Rosją, Somalią i Wenezuelą, były wybierane między innymi do Rady Praw Człowieka, najwyższego organu ONZ ds. praw człowieka.


Niemcy głosowały także za rezolucjami potępiającymi Stany Zjednoczone, które gwarantują nie tylko niemiecką, ale europejską stabilność, bezpieczeństwo i dobrobyt.


Jak pokazuje UN Watch (mieszcząca się w Genewie, niezależna grupa obserwacyjna), w 2020 roku Niemcy głosowały 13 razy za potępieniem Izraela, ale nie przedstawiły ani jednej rezolucji o sytuacji praw człowieka w Chinach, na Kubie, w Pakistanie, Arabii Saudyjskiej, Turcji lub Wenezueli – ani w 175 innych krajach. W jednej z rezolucji zaaprobowanej przez Niemcy, o Wzgórzu Świątynnym w Jerozolimie mówiono wyłącznie przy użyciu jego arabskiej nazwy, Haram al-Szarif. Dyrektor UN Watch, Hillel Neuer, powiedział:

"ONZ okazało dzisiaj pogardę zarówno dla judaizmu, jak i chrześcijaństwa przez uchwalenie rezolucji, która nie wspomina nazwy Wzgórza Świątynnego, najświętszego miejsca judaizmu i świętego dla wszystkich, którzy czczą Biblię, gdzie starożytna Świątynia miała centralne znaczenie”.

W komunikacie prasowym UN Watch dodał:

"Podczas gdy niemal wszystkie państwa UE poparły w tym roku 13 z 17 rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, które potępiały Izrael, nie przedstawiły ani jednej rezolucji na rzecz działaczek praw kobiet więzionych i torturowanych w Arabii Saudyjskiej, artystów-dysydentów aresztowanych na Kubie, dziennikarzy siedzących  za kratami w Turcji, mniejszości religijnych atakowanych w Pakistanie, czy członków opozycji prześladowanych w Wenezueli, skąd ponad pięć milionów ludzi uciekło przed rządowymi represjami, głodem i upadkiem gospodarki”.  

2019 roku Niemcy głosowały 15 razy za potępieniem Izraela, ale przedstawiły zero potępień takich krajów łamiących prawa człowieka jak Chiny, Kuba, Pakistan, Arabia Saudyjska, Turcja i Wenezuela, podaje UN Watch. Jeden z tekstów zaaprobowanych przez Niemcy przedstawia Izrael jako "okupanta" Dzielnicy Żydowskiej w Jerozolimie oraz najświętszych miejsc judaizmu.  


15 listopada — w ciągu tylko jednego dnia — Niemcy głosowały za siedmioma antyizraelskimi rezolucjami i wstrzymały się od głosu, ale nie odrzuciły jeszcze jednej. Tego dnia nie było potępienia żadnego innego kraju na świecie. Teksty tych rezolucji potępiały Izrael za rzekome "represyjne kroki” przeciwko syryjskim obywatelom na Wzgórzach Golan, odnowiły mandat skorumpowanej UNRWA i odnowiły mandat specjalnej komisji ONZ do badania „izraelskich praktyk dotyczących praw człowieka narodu palestyńskiego”. Żadna z tych rezolucji nie wspomniała Hamasu ani Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu. 


Neuer dostarczył kontekst:

"Napaść ONZ na Izrael powodzią jednostronnych rezolucji jest surrealistyczna. Zaledwie w kilka dni po zaatakowaniu Izraela przez grupę terrorystyczną Palestyński Islamski Dżihad gradem dwustu rakiet (podczas gdy Zgromadzenie Ogólne ONZ i Rada Praw Człowieka milczały), ta światowa organizacja dosypała soli na rany przez przyjęcie ośmiu jednostronnych potępień, których jedynym celem jest demonizacja Izraela


Podczas gdy oczekuje się, że Francja, Niemcy, Szwecja i inne państwa UE poprą 15 z 20 rezolucji przeciwko Izraelowi, które mają zostać przyjęte w grudniu, te same kraje europejskie nie przedstawiły ani jednej rezolucji Zgromadzeniu Ogólnemu ONZ o sytuacji praw człowieka w Chinach, Wenezueli, Arabii Saudyjskiej, Białorusi, Kubie, Turcji, Pakistanie, Wietnamie, Algierii ani 175 innych krajów.


Cztery z dzisiejszych rezolucji dotyczą UNRWA — niemniej żadna nie wspomina, że szef tej agencji został właśnie wyrzucony ze stanowiska, ponieważ najwyższe kierownictwo brało udział w tym, co wewnętrzna kontrola ONZ opisała jako 'seksualne wykroczenia, nepotyzm, odwet, dyskryminacja i inne nadużycia władzy dla korzyści osobistych’. Wszystkie państwa UE są wspólnikami w tym spisku milczenia.  


Jedna z dzisiejszych rezolucji — napisana i współsponsorowana przez Syrię — fałszywie oskarża Izrael o ‘represyjne kroki’ wobec syryjskich obywateli na Wzgórzach Golan. To jest nieprzyzwoite. Rezolucja potępia Izrael za utrzymywanie kontroli nad Wzgórzami Golan i żąda, by Izrael oddał tę ziemię i jej ludność Syrii.


To niesłychane. Po tym, jak reżim syryjski zabił pół miliona własnych obywateli, jak ONZ może wzywać, by oddać więcej ludzi pod rządy Assada? Ten tekst jest moralnie skandaliczny, a logicznie absurdalny.


Dzisiejsze rezolucje utrzymują, że ONZ dba o Palestyńczyków, niemniej ta sama ONZ jest obojętna wobec losu ponad trzech tysięcy Palestyńczyków, których zabiły, okaleczyły lub wygnały siły Assada.  


Dzisiejsza farsa w Zgromadzeniu Ogólnym podkreśla prosty fakt: automatyczna większość w ONZ nie jest zainteresowana prawdziwą pomocą dla Palestyńczyków ani ochroną czyichkolwiek praw człowieka; celem tego rytuału, tego jednostronnego potępienia, jest uczynienie z Izraela kozła ofiarnego.


Nieproporcjonalne napaści ONZ na państwo żydowskie podważają instytucjonalną wiarygodność tego, co miało być bezstronnym organem międzynarodowym. Upolitycznienie i wybiórczość szkodzą misji założycielskiej, niszcząc obietnicę Karty ONZ równego traktowania wszystkich narodów, dużych i małych”.

Głosowanie odbyło się po tym, jak minister spraw zagranicznych Niemiec, Heiko Maas tweetował swoje rzekomo niezachwiane poparcie dla Izraela:

"Minister spraw zagranicznych @HeikoMaas w 70, rocznicę przyjęcia Izraela do ONZ: Chcemy dzisiaj powtórzyć raz jeszcze, że Niemcy stoją, także w ONZ, ramię w ramię z Izraelem, którego bezpieczeństwo i prawo do istnienia nigdy więcej nie może być kwestionowane przez nikogo”.  

Niemcy prowadziły podobną politykę popierania rezolucji antyizraelskich ONZ w 20182017 i 2016 roku. Głosowały za wyjątkowo haniebną rezolucją ONZ, współsponsorowaną przez grupę krajów arabskich i delegacje palestyńską, która wymieniła Izrael jako jedyny kraj na świecie łamiący “umysłowe, fizyczne i środowiskowe zdrowie”.


Antyizraelskie głosowania Niemiec w ONZ wydają się mieć szerokie poparcie w niemieckim politycznym establishmencie. W marcu 2019 roku niemiecki Bundestag przeważającą liczbą głosów odrzucił rezolucję przedstawioną przez Wolną Partię Demokratyczną (FDP), by nakłonić rząd kanclerz Angeli Merkel do zmiany antyizraelskiego wzoru głosowania w ONZ.


408 głosami do 155 z 65 wstrzymującymi się od głosu Bundestag odrzucił wezwanie FPD do rządu, by “wyraźnie odciął się od jednostronnych, motywowanych głównie względami politycznymi inicjatyw i sojuszy antyizraelskich państw członkowskich ONZ i by bronił Izraela i prawomocnych interesów Izraela przed jednostronnymi potępieniami” .


Antyizraelskiej krucjacie Niemiec przewodził minister spraw zagranicznych, Heiko Maas, który twierdzi, że zajął się polityką z powodu Auschwitz, największego z obozów koncentracyjnych nazistowskich Niemiec. Podczas inauguracji jako minister spraw zagranicznych powiedział:

"Dla mnie niemiecko-izraelska historia wiąże się nie tylko z historyczną odpowiedzialnością. Dla mnie osobiście jest głęboką motywacją mojej politycznej działalności. Z całym szacunkiem, nie zająłem się polityką z powodu [byłego kanclerza] Willy Brandta. Nie zająłem się polityką także z powodu ruchu pokojowego ani kwestii środowiskowych. Zająłem się polityką z powodu Auschwitz. I dlatego ta część mojej pracy jest dla mnie tak ważna”.

Maas miał pomocnika w ambasadorze Niemiec przy ONZ. Był nim Christoph Heusgen, którego Simon Wiesenthal Center nazwał w 2019 roku jednym z czołowych dziesięciu antysemitów świata.  


Największa niemiecka gazeta, “Bild”, zapytała: “Dlaczego Niemcy raz za razem głosują przeciwko Izraelowi w ONZ?” I odpowiedziała:

"To jest haniebny rytuał: co roku autorytarne państwa, takie jak Syria, Jemen i Arabia Saudyjska przedstawiają liczne rezolucje w ONZ, skierowane przeciwko jednemu krajowi – Izraelowi. Bolesne jest jednak to, że Zgromadzenie Ogólne ONZ bierze w tym udział i przyjmuje niemal wszystkie antyizraelskie rezolucje.


Republika Federalna także na ogół głosuje ZA tymi rezolucjami – a więc PRZECIW Izraelowi. Robi to mimo faktu, że rząd federalny raz za razem podkreśla, że jest po stronie Izraela.  


Heusgena uważa się za zagorzałego krytyka izraelskiej polityki osadnictwa – jest to uprawnione stanowisko, które – w wypadku Heusgena – wydaje się doprowadziło do całkowitego braku krytycyzmu wobec Palestyńczyków i do porównań, które nasuwają  wątpliwości czy ma jakikolwiek kompas moralny.


W 2019 roku Heusgen wywołał skandal, kiedy porównał rakiety islamskiej grupy terrorystycznej, Hamasu, do izraelskich buldożerów, którymi Izrael burzy palestyńskie i izraelskie nielegalnie wybudowane domy. Zrobił to w tym samym tygodniu, w którym Hamas przeprowadził masowe ataki rakietowe na Izrael i zranił siedmiu izraelskich cywilów.


Żadnej krytyki antysemickich wypowiedzi palestyńskich polityków, żadnej krytyki płac dla palestyńskich terrorystów – dla Heusgen winnymi zabagnionej sytuacji są jedynie Waszyngton i Jerozolima”.

Lewicowy polityk, Volker Beck, powiedział o Heusgenie:

"Zawsze jestem ostrożny z etykietką ‘antysemity’. Jedna rzecz jest jednak pewna: każdy, kto jest odpowiedzialny za potępianie przez Niemcy w ONZ Izraela dziesiątki razy częściej niż wszystkich bandyckich państw na świecie, stosuje podwójne standardy wobec żydowskiego i demokratycznego państwa, a więc bierze udział w antysemickiej kampanii. Swoją polityką Heusgen przeciwdziała jednoznacznym wypowiedziom Kanclerz Merkel w sprawie istnienia i bezpieczeństwa Izraela”.

Burmistrz Frankfurtu, Uwe Becker dodał:

"Włączenie pana Heusgen do listy [antysemitów] Centrum Wiesenthala jest czymś więcej niż żółtą kartką za zachowanie Niemiec podczas głosowań w ONZ. Niemcy muszą okazać więcej solidarności z Izraelem w ONZ i konsekwentnie odrzucać w przyszłości antyizraelskie rezolucje.  


Lata teatru politycznego oczerniania Izraela można przeciwważyć tylko konsekwentnym ‘NIE’. Porównanie dokonane przez Heusgena między działaniami Izraela a terroryzmem Hamasu podważyło solidarność z Izraelem i, niestety, nadaje się do propagowania związanego z Izraelem antysemityzmu. Nie wolno, by Niemcy stały się także kluczowe w związanym z Izraelem antysemityzmie”.

W najnowszej wypowiedzi niemieckie ministerstwo spraw zagranicznych oświadczyło:

"Niemcy chcą nadal odgrywać rolę w zachowaniu globalnego pokoju – jako stały członek Rady Bezpieczeństwa. ‘Przez ostatnie dwa lata pokazaliśmy, że jesteśmy w stanie zapełnić miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ  na długą metę’ – powiedział minister spraw zagranicznych, Heiko Maas. 'Dlatego chcemy nie tylko kandydować do niestałego miejsca za osiem lat, ale także starać się o zostanie stałym członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ przed tą datą’”.

Jako oznaka, że niemiecki appeasement nie osiągnął swoich celów, Rosja i Chiny kwestionowały nadawanie się Niemiec do roli stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ. Rosyjski zastępca ambasadora, Dmitri Poljański otwarcie powiedział: "Nie będziemy za wami tęsknić". Chiński przedstawiciel, Yao Shaojun dodał, że niemiecka droga do stałego członkostwa „będzie trudna”.


Heusgen, który planuje odejście na emeryturę po ponad 40 latach jako niemiecki dyplomata, zaapelował do Chin, by uwolniły na Boże Narodzenie dwóch aresztowanych Kanadyjczyków:

"Pozwólcie, że zakończę moją kadencję w Radzie Bezpieczeństwa apelem do moich chińskich kolegów, by poprosili Pekin o uwolnienie Michaela Kovriga i Michaela Spavora. Boże Narodzenie jest właściwym momentem na taki gest”.

Zastępca ambasadora Chin przy ONZ, Geng Shuang, oskarżył Heusgena o nadużywanie Rady Bezpieczeństwo do przypuszczania “złowrogich” ataków na innych członków “w próbie zatrucia roboczej atmosfery”. Dodał: "Chcę powiedzieć coś z całego serca: Krzyżyk na drogę!"


Germany’s „Shameful” Two Years on the UN

Gatestone Institute, 1 stycznia 2021

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

 

Od redakcji „Listów z naszego sadu”


A jednak należy w tym miejscu powiedzieć coś pozytywnego na temat Niemiec. Zarówno w niemieckiej prasie, jak i w niemieckim parlamencie słychać głosy sprzeciwu wobec tej polityki niemieckiego rządu. W Polsce, która prowadzi dokładnie taką samą politykę w ONZ, żadnych takich głosów nie ma. Na uczciwość nie zdobyła się żadna partia polityczna, żaden polityk, żaden redaktor naczelny znaczącej w kraju gazety.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2597 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Co arabscy darczyńcy dla amerykańskich uniwersytetów kupują za 10 miliardów dolarów?   Bard   2023-07-02
Krew, ropa i golf: Zachodnia hipokryzja wobec COP-28   Fernandez   2023-07-01
Misterium historycznego zakrętu   Koraszewski   2023-06-28
Chiny, Pakistan i Turcja sięgają po Kaszmir   Bulut   2023-06-27
Kto chce apartheidu? Palestyńczycy!     2023-06-25
Jak USA starają się związać ręce Izraela przed ogłoszeniem nowej umowy z Iranem   Doran   2023-06-24
ONZ i WHO obwiniają Izrael bardziej niż kogokolwiek innego   Bryen   2023-06-22
Problem z definicją antysemityzmu IHRA polega na tym, że nie pozostawia miejsca dla  antysemitów     2023-06-21
Groźba decywilizacji   Lloyd   2023-06-21
„To nie dowcip”: zaskakujące milczenie administracji Bidena, ONZ i UE w sprawie łamania praw człowieka w Iranie   Rafizadeh   2023-06-20
UNRWA dostarcza darmowych świadczeń 775 tysiącom osób, które nie są uchodźcami nawet według jej własnej definicji     2023-06-19
Polityka w czasach romantycznej zarazy   Koraszewski   2023-06-17
Antyzachodni klub nuklearny: Korea Północna, Chiny, Rosja i Iran niebezpiecznie atakują Zachód   Rafizadeh   2023-06-08
Polemika z izraelskimi migawkami   Koraszewski   2023-06-08
Amerykanin w Moskwie   Bawer   2023-06-07
Saudyjczycy wyłaniają się jako nowe mocarstwo Bliskiego Wschodu     2023-06-06
Czy modne bzdury przestaną być modne?   Koraszewski   2023-06-05
Amerykańska Narodowa Strategia Przeciwdziałania Antysemityzmowi jest porażką, zanim rozpoczęła działalność     2023-06-03
Głupota i podłość w służbie walki o władzę   Koraszewski   2023-06-02
Nowe media i stare problemy z dialogiem   Koraszewski   2023-05-30
Turcja: Co powiedziałby ojciec?   Taheri   2023-05-30
Wybory w Turcji: nacjonalistyczna polityka tożsamości wygrywa mimo nędzy   Bekdil   2023-05-27
Ekstremiści już planują wykorzystanie AI   Stalinsky   2023-05-23
Wywiad rzeka o seksie   Koraszewski   2023-05-22
Iran: Zastąpienie Chomeiniego Clintonem   Taheri   2023-05-20
Krytyka nazbyt zatroskanego rozumu   Koraszewski   2023-05-19
Dwaj reformatorzy, dwa bardzo różne światy   Fernandez   2023-05-17
Napięcia rosną na Bliskim Wschodzie, gdy jedna strona chce zabijać Żydów, a druga strona to Żydzi, którzy nie chcą umierać i żadna ze stron nie godzi się  na kompromis     2023-05-15
Problem niedoborów wody na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej   Raphaeli   2023-05-15
Dziewczyna z Krochmalnej, która nie została Jentł   Walter   2023-05-10
Co dalej w sprawie uczciwości sztucznej inteligencji?   Koraszewski   2023-05-09
Wiek XXI – wojna przeciw kobietom i zanikanie rodzaju żeńskiego   Chesler   2023-05-08
Systematyczne zaciemnianie uprzedzeń rasowych   Rubinstein   2023-05-05
Absurd goni absurd   Koraszewski   2023-05-04
Świat w krzywych zwierciadłach   Koraszewski   2023-05-02
Dwadzieścia lat po obaleniu Saddama przez Amerykę Irakijczycy są pod butem islamistycznego Iranu   Abdul-Hussain   2023-04-29
Sprawy, które wzbudzają niepokój   Hirsi Ali   2023-04-28
Turcja: Porzuceni iraccy i syryjscy chrześcijanie   Bulut   2023-04-27
Urzędnik państwowy stanął w obronie praw związanych z płcią i drogo za to zapłacił   Kay   2023-04-20
Wycofanie się z Afganistanu było jednym chaosem. Dlaczego Biden udaje, że tak nie było?   Jacoby   2023-04-19
Islamskie dyktatury próbują kupić agencje ONZ   Meotti   2023-04-17
Czy moralność jest zapisana w genach?   Koraszewski   2023-04-13
Francja: “Krajobraz ruin”   Milliere   2023-04-11
„Biedni” Palestyńczycy nie są tacy biedni   Fitzgerald   2023-04-07
Hipokryzja brytyjskiego premiera Rishiego Sunaka wobec Izraela i terroru   Flatow   2023-04-06
Serce i umysł: Ćwierć wieku MEMRI   i Alberto M. Fernandez   2023-04-04
Żart niech się żartem odciska, a przed fejkami uczmy bronić się za młodu   Koraszewski   2023-04-01
Obrona obiektywnego dziennikarstwa   Jacoby   2023-03-31
Co myślą Palestyńczycy?   Hirsch   2023-03-30
Słowa nie mają znaczenia. Mamy władzę nad słowami, a nie odwrotnie.   Krauss   2023-03-29
Dziennikarze czczą Rogeta i porzucają obiektywizm   Bard   2023-03-29
Progresiści zwrócili Demokratów przeciwko Izraelowi   Tobin   2023-03-28
Roger Waters twierdzi, że odmawia się mu „wolności słowa”, obiecuje pozwać niemieckie miasta   Fitzgerald   2023-03-26
Dylematy demokraty, chochoła i warchoła   Koraszewski   2023-03-25
Czy niemowlęta nadal wygrywają wojny?   Taheri   2023-03-24
France24 zawiesza dziennikarzy za antysemityzm   Wójcik   2023-03-22
Nie każda solidarność budzi podziw i uznanie   Koraszewski   2023-03-20
Protesty i Zasada Pani Frearson   Collins   2023-03-19
Amerykańscy profesorowie przemawiają na konferencji terrorystów   Flatow   2023-03-18
Pornografia protestu. Szukanie przyjemności w szlachetności buntu   Leibovitz   2023-03-18
Pożegnać świętości, wrócić do zasad   Koraszewski   2023-03-17
Mordercza obsesja UE na punkcie Izraela   Tawil   2023-03-17
Czy modlitwa w szkole jest zgodna z Konstytucją?   Dershowitz   2023-03-14
Dziecięca choroba lewicowości   Koraszewski   2023-03-10
Lista rzeczy, których NIE zobaczymy i NIE usłyszymy od rządu i mediów USA po zamordowaniu obywatela amerykańskiego w Judei     2023-03-07
Chiny przekraczają “czerwoną linię” pomagając Rosji w wysiłkach wojennych   Bergman   2023-03-03
Katastrofa demokracji, czy katastrofa w demokracji   Koraszewski   2023-03-02
Republika Strachu: 20 lat później   Teheri   2023-03-01
Empatia i wrażliwość sztucznej inteligencji   Krauss   2023-02-28
“Przebudzona” Ameryka — oglądana przez uciekinierkę z Korei Północnej   Bawer   2023-02-27
Rajd IDF na Nablus to kolejny gwóźdź do trumny Autonomii Palestyńskiej   Toameh   2023-02-24
Ukraina: niezamierzone konsekwencje   Taheri   2023-02-23
Gdzie, u licha, była „Palestyna”?   Collier   2023-02-23
Wojna zastępcza Europy przeciwko Izraelowi. Jak UE ignoruje zbrodnie Hamasu   Tawil   2023-02-22
UE walczy z dezinformacją. Ale nie antyizraelską dezinformacją     2023-02-20
Szczęśliwy święty Jerzy   Koraszewski   2023-02-19
Trzęsienia ziemi przynoszą śmierć. Ale także życie   Jacoby   2023-02-18
CIA Burnsa wznawia wojnę z Izraelem   Bard   2023-02-18
„Global Getaway”: nadmiar pustych obietnic ze strony UE?   Bergman   2023-02-17
UNRWA jest problemem a nie rozwiązaniem   Tawil   2023-02-16
Syria: Wojna, która nie ma końca    Taheri   2023-02-16
Dialog ze sztucznym inteligentem   Koraszewski   2023-02-15
Chiny i Rosja pogłębiają więzi   Bergman   2023-02-11
Iran: Wyprzedaż klejnotów rodzinnych, by kupić lojalność   Taheri   2023-02-09
Zagrożeni Asyryjczycy i język Jezusa potrzebują międzynarodowego wsparcia   Bulut   2023-02-08
Palestyńczycy naprawdę zasługują na współczucie   Koraszewski   2023-02-07
„Imam Pokoju” wzywa Arabów, muzułmanów do zaakceptowania Izraela     2023-02-07
Unia Europejska w sprawie praw człowieka w Iranie: najpierw biznes   Rafizadeh   2023-02-01
Państwa arabskie wysyłają miliardy na amerykańskie uniwersytety     2023-01-29
Naród ofiar jest skazany na porażkę   Greenfield   2023-01-28
Dlaczego należy zakazać flagi OWP i Konfederacji?   Flatow   2023-01-27
Komu na rękę z niewidzialną ręką?   Koraszewski   2023-01-27
UE i administracja Bidena wciąż ugłaskują i nagradzają mułłów Iranu   Rafizadeh   2023-01-24
Żyjemy w ciekawych czasach   Koraszewski   2023-01-24
Wojna Unii Europejskiej z Izraelem   Tawil   2023-01-19
Czy istnieje środek prawny na kłamstwa George'a Santosa?   Dershowitz   2023-01-19
Wieczny dyktator i brakujący pokój: historia Mahmuda Abbasa   Eid   2023-01-19
Orwellowska obsesja „New York Timesa” na punkcie Izraela   Chesler   2023-01-18
Palestyna: Perwersyjny – i wprawiający w osłupienie - paradoks   Sherman   2023-01-17
Kolejna faza ewolucji państwucha   Koraszewski   2023-01-17

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk