|
Rozmyślając nad sensem życia (VIII)
|
Z Lucjan Ferus
| 2019-05-26
|
7. Mojemu przedmówcy
| Z Lucjan Ferus |
2019-05-29 19:50 |
Niepotrzebnie Pan "wyważa otwarte drzwi". Nigdy i nigdzie nie traktowałem Kościoła kat. jako reprezentanta chrześcijaństwa. W wielu tekstach natomiast pisałem, iż jest on karykaturą i zaprzeczeniem jezusowych nauk z ewangelii (np. "Krezusowa cena zbawienia" czy "Przerażająca cena zbawienia"). Nie wiem z czego Pan to wywnioskował. A przy okazji: pewno, że Biblia nie mówi o Kościele kat., którego oficjalny początek datowany jest na IV wiek n.e. Z Biblii wynika, iż Jezus nie miał zamiaru zakładać żadnego Kościoła, skoro głosił rychłe nadejście królestwa Bożego na ziemi. To był pomysł Pawła, by oczekiwanie na królestwo Boże na ziemi, zamienić na indywidualną wędrówkę ludzkich dusz do nieba po śmierci. Nawiasem mówiąc genialny, bo nie można zweryfikować prawdziwości tej koncepcji, w przeciwieństwie do jezusowej koncepcji rychłego nadejścia ziemskiego królestwa, co dość szybko okazało się piękną, ale tylko obietnicą. To tylko tak gwoli ścisłości.
6. Konfuzja
Dziękuję za źródło cytatu, ale traktowanie kościoła watykańskiego jako reprezentanta chrześcijaństwa jest tragicznym pomieszaniem z poplątaniem. To jakby szukać wiedzy o Żydach czy Izraelu w Rycerzu Niepokalanej, Der Stürmer, lub w kazaniach mułłów. Dlaczego nie traktować kościoła prawosławnego, luterańskiego, czy któregoś spośród setek pomniejszych jako reprezentanta chrześcijaństwa? Lektura "Kościół Dogmatów i Tradycji", The Two Babylons" A. Hilsopa itp...czy samego Nowego Testamentu przekonuje, że KRK nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem. "Poczet papieży" Wierusza Kowalskiego (były ksiądz) pokazuje jak szybko ryba zepsuła się od głowy (nomen omen to ryba, a nie krzyż była symbolem chrześcijaństwa). Ostoja konserwatyzmu, wstecznictwa, wróg postępu, okopywania się nie może być nazwana DROGĄ - symbolem wędrówki i poszukiwań, postępu, rozwoju, odkrywania nowych horyzontów, doskonalenia a więc chyba...ewolucji, a tak nazywano tą żydowską sektę (Dz. Ap. 18,24-25; 24,14). "Czynienie sobie ziemi poddanej" musi opierać się na korzystaniu z intelektu w zdobywaniu wiedzy, toteż chrześcijaństwo nie może występować przeciw nauce jako poszukiwaniu prawdy o otaczającym świecie. Ciekawe, że autor motta ateistów sam był prawdopodobnie zamieszany w oszustwo człowieka z Piltdown-Eoantropus dawsoni, który był koronnym argumentem za ewolucją w owym czasie (ile tamto miało wspólnego z nauką?) Daniel Gruber w "Kopernik i Żydzi" (właśnie ukazało się jej wznowienie) stawia m.in. taką tezę: "Może was to przyprawi o ból głowy, ale powtarzajcie sobie kilka razy: - Biblia nie mówi o Kościele! Powtórzcie to sobie tyle tysięcy razy ile razy przeczytaliście to słowo..." Chrześcijaństwo jest wypełnieniem obietnic z Tanach i proroków o żydowskim Mesjaszu, jest kontynuacją a nie jakąś nową organizacją. Konkludując, stosy inkwizycji, krzyżowcy, antysemityzm, tradycja czyli nauka ludzka przecząca Biblii itd. nie jest nawet karykaturą chrześcijaństwa lecz jego zaprzeczeniem.
5. @ kuba: podaję namiar na cytat
| Z Lucjan Ferus |
2019-05-27 20:10 |
Cytat, którego Pan bezskutecznie szukał (a właściwie jego fragment) jest zaczerpnięty z książki Karlheinza Deschnera „Opus diaboli” (str. 65) i w całości brzmi:
„Prawda jest taka, że wszystkie udogodnienia socjalne czasów nowożytnych zostały stworzone nie przez Kościół, lecz przeciw niemu. Że ludzkość zawdzięcza prawie wszystkie bardziej humanitarne formy i reguły współżycia świadomym swojej odpowiedzialności czynnikom pozakościelnym. Że Kościół, jak pisze nie wróg chrześcijaństwa, lecz wybitny teolog protestancki Martin Dibelius, zawsze stanowił „straż przyboczną despotyzmu i kapitalizmu”. „Dlatego też wszyscy, którzy pragnęli poprawy warunków życia na tym świecie, musieli – jak wyznaje ten chrześcijański uczony – walczyć przeciw chrześcijaństwu”. Sam cytat (choć bardzo wymowny) nie uświadomi tyle, ile cała książka. Polecam każdemu, kto chce znać PRAWDĘ o religii katolickiej. Nie podawałem źródeł owych cytatów z zakończenia cyklu, ponieważ wielokrotnie odwoływałem się do nich w różnych swoich tekstach, uznając, że są dobrze znane Czytelnikom.
4. „Jak ateiści znajdują sens życia?”.
Najnowszy artykuł Pana Koraszewskiego skłonił mnie do pochylenia się raz jeszcze nad "manifestem ateisty", którego motto jest zaczerpnięte z Teilharda de Chardin. Okazuje się był on zwolennikiem teorii ewolucji "w duchu chrześcijańskim", co przypomina świnkę morską, która jest ani świnką ani morską. Poglądy głosiciela dualizmu-nasycenia materii duchem (panteizmu?), świadomych cząstek, z rozwijającym się człowiekiem w centrum świata ("Człowiek pojawił się we wszechświecie jako efekt jednej z mutacji. Inne gatunki stoją lub zanikają, natomiast typ ludzki od pewnego czasu się rozwija."-wiki) itd musi zostać odrzucone zarówno przez ewolucjonistów jak i chrześcijan. Po zapoznaniu się z jego rozumieniem "świadomości, wolności i poszanowania człowieka" wydaje się, że samo PRZEKONYWANIE ludzkości do pójścia tą drogą okaże się niewystarczające. Trzeba ją będzie PRZYMUSIĆ by wybrała ową drogę wolności i wznoszenia się ku lepszemu życiu. Leszek Kołakowski też nie ma złudzeń i rozwiewa podobne nadzieje jednym zdaniem: "Spodziewać się, że można zinstytucjonalizować braterstwo, miłość i bezinteresowność, to tyle, co mieć już niezawodną receptę na despotyzm." ("Socjalizm to paskudna rzecz" - Andrzej Koraszewski)
Od Redakcji "Listów"
Istotnie próba pogodzenia religijnych mitów z nauką jest raczej skazana na niepowodzenie. Z trudem uprały sie biedactwa z teorią kopernikańską (próbując usilnie zlekceważyć fakt, że Zimia jest zaledwie pyłkiem w Kosmosie. Odkrycie ewolucji zmienia w kiepski żart święte księgi, chociaż są uparci wirzący, którzy zarówno rozumieją astrofizykę (profesor Heller), czy biskupi rozumiejący, że genetyka ostatecznie rozwiała wszelkie wątpliwości w kwestii ewolucji (nieżyjący już biskup Życiński). W obronie wystepują ludzie nie mający zielonego pojęcia o nauce, a ci obwieszczają z tiumjfem, że nauka sie myli. Wypada powiedzieć "szczęść boziu" i zająć się czymś ciekawszym.
3. do O przykłady proszę
| Z Leszek |
2019-05-27 12:09 |
Myślę, że ten pana komentarz tak dla jaj by zirytować autora tekstu, bo trudno uwierzyć by pan nie wiedział, że przed Jezusem z Nazaretu istniała cywilizacja. Gdyby nie ona to nic byśmy o Jezusie nie wiedzieli, bo nie byłoby jak i na czym zapisać. Chyba że chce pan udowodnić, że pismo to też wynalazek, który jest następstwem pobytu Jezusa na Ziemi? Niech pan nie będzie śmieszny z tą moralnością. Nie jest to wynalazek żadnej religii tylko ewolucja humanizmu, właśnie wbrew religii m.in. takiej jak chrześcijańska w otoczce katolicyzmu. Gdybyśmy się zdali na chrześcijaństwo w wersji katolickiej to nadal ludzie płonęliby na stosach za to że używają swojego rozumu i śmią pytać i wątpić.
Powinien pan też wiedzieć, że z połowa ludzkości nie jest chrześcijańska i ci ludzie mają się świetnie teraz, a także kiedy Jezusa jeszcze nie było. To może jest odpowiedź na pana pytanie jak by wyglądał Świat bez przyjścia Jezusa. Te narody ekonomię mają solidną, wynalazki naukowa zapierające dech w piersiach, a z moralnością też sobie radzą. Mam na myśli choćby cywilizacje Wschodu jak Japonia czy Chiny. Niech pan nie mówi, że to w następstwie kontaktu z krajami chrześcijańskiej Europy. O nie! Dużo wcześniej ich cywilizacje były daleko bardziej zaawansowane niż nasza europejska. Zresztą jak ok. 3mld ludzi musi się czuć jak słyszy, że moralność jest tylko domeną chrześcijaństwa? Mogliby się pogniewać.
A co do atakowania chrześcijaństwa to się zgadzam z Panem. Jest to skrajnie niegrzeczne, a nawet zwyczajnie prostackie. Można co najwyżej rzeczowo krytykować, ale kulturalnie w sposób wyważony. Tylko że nie zawsze tak było. Jeszcze kilka wieków temu można było za takie zachowanie tj. nawet drobną krytykę religii, o ataku nie wspominając, skończyć na torturach i spłonąć na rynku ku wielkiej radości moralnej gawiedzi chrześcijańskiej. Na szczęście religia straciła zęby i szpony, ale sama się ich nie pozbyła, nie dobrowolnie.
2. O przykłady proszę
„Dlatego też wszyscy ci, którzy pragnęli, żeby na tym świecie żyło się lepiej, musieli wystąpić przeciwko chrześcijaństwu” (Marcin Dibelius, teolog protestancki).
Próbowałem dotrzeć do źródła, z którego pochodzi ów cytat, by przekonać się czy w kontekście ma więcej sensu. Bezskutecznie, więc proszę o konkretne przykłady szkód w społeczeństwie dokonanych rzekomo przez chrześcijaństwo. Łatwo jest być ateistą w kulturze judeo-chrześcijańskiej, w której króluje tolerancja płynąca z 2 najważniejszych przykazań dotyczących miłości Boga - Prawodawcy i miłości bliźniego. Warto sięgnąć po lekturę "What If Jesus Christ Has Never Been Born" bo "żyjemy w cynicznym wieku, w którym tolerowane jest tylko jedno uprzedzenie - antychrześcijańska bigoteria. Jednak pomimo nieokiełznanych oszczerstw i ataków na wiarę, jedna potężna prawda jest niezaprzeczalna: jeśli Chrystus nigdy się nie narodził, prawie każdy aspekt ludzkiego życia byłby znacznie bardziej nieszczęśliwy niż obecnie. Rozmieszczone tematycznie i przedstawiające fascynujące, mało znane fakty historyczne. Co, jeśli Jezus nigdy się nie urodził? wyraźnie pokazuje, że ogromna korzyść dla ludzkości - od ekonomii po sztukę, rząd, naukę, wolności obywatelskie, moralność dla zdrowia i poza nią - nigdy by się nie wydarzyła, gdyby Jezus Chrystus nie żył." (z opisu na amazon)
1. hipokryzja
| Z Leszek |
2019-05-26 16:34 |
Świetny tekst jak zawsze. Dużo cytatów, ciekawe przemyślenia. Jak to się mówiło kiedyś; samo mięsko :)
Ostatnio portale newsowe obiegła wiadomość, że jeden z biskupów nie da dostępu do archiwów w sprawie pedofilii X księdza, bo to tajemnica zawodowa. Można pomyśleć, że ów X ksiądz robił to zawodowo...
Znalezionych 905 artykuły.
| | |
