|
Mój dojrzały ateizm. Część VI
|
Z Lucjan Ferus
| 2014-12-27
|
4. Odpowiedź Markowi C (Negev)
| Z Lucjan Ferus |
2014-12-29 16:51 |
Ma Pan całkowitą rację z tym częstym uogólnianiem przeze mnie religii. Musiałem jednak wybrać: albo rozdrabniać się na mnóstwo przeróżnych szczegółów, którymi różnią się poszczególne religie, a nawet odłamy tej samej religii - albo pod hasłem "religia" pisać o religii jako wytworze ludzkiej wyobraźni, a w domyśle (skoro wychowany jestem w katolicyzmie) o tej religii właśnie, która przy okazji jest mi najlepiej znana. Szczególnie w tym cyklu, gdzie chodzi mi o pokazanie MECHANIZMÓW przyczyn powstawania i działania religii, nie mogłem pozwolić sobie na drobiazgowe przytaczanie RÓŻNIC w poszczególnych wyznaniach, gdyż zagubiłbym się w nieistotnych szczegółach, które przysłoniłyby właściwy sens mojej wypowiedzi. Wydaje mi się, iż szczegóły przytoczone przez Pana, w różnicach doktrynalnych czy też obrzędowych poszczególnych religii i tak nie mają wpływu na ogólną konkluzję, czy też całościową wymowę przedstawionej przeze mnie koncepcji. W tym miejscu pozwolę sobie na luźną analogię: bardziej zależało mi na pokazaniu historii powstania całego lasu, niż na opisie poszczególnych drzew i przedstawieniu różnic pomiędzy nimi. Tym nie mniej dziękuję za zainteresowanie i pozdrawiam.
3. Muszę zaprotestować
| Z Marek C (Negev) |
2014-12-28 15:19 |
1.
Mimo, że zgadzam się z Autorem w ogólnym spojrzeniu na większość religii to muszę zaprotestować przeciwko uogólnieniom, których bardziej lub mniej jawnie Pan Lucjan dokonuje. Uwaga ta dotyczy całego cyklu “Mojego dojrzałego ateizmu”. Przechodzi On mianowicie dość gładko z chrześcijaństwa, a nawet tylko z katolicyzmu, do “wszystkich”, “większości”, “prawie każdej” religii. Tak nie jest. W wielu religiach nie ma nawet kapłanów. Protestancki pastor nie ma żadnej “mocy” podobnej do księdza, na pewno nie ma prawa przemawiać w imieniu Boga. W judaizmie również kapłanów nie ma. Byli, owszem, ale już od dawna nie ma. W buddyzmie nie ma mowy w ogóle o żadnym bogu, zatem trudno podejrzewać kapłanów o podszywanie się pod jego wolę.
Innymi słowy, mimo, iż zgadzam się z Autorem co do czysto ludzkich źródeł Boskiej Istoty to nie zgadzam się, że argument katolicyzmu dowodzi tego. Nie czuję się kompetentny do dyskutowania na temat innych religii, np prawosławia, islamu czy hinduizmu, ale proponuję kwestię kapłaństwa w nich, dobrze sprawdzić. Podobnie sprawa się ma z poznawaniem tzw Słowa Bożego - zabronione było ono tylko w katolicyzmie. W innych religiach, np judaizmie czy islamie było ono od zawsze wręcz nakazane.
2. Nie rozumiem zdania o zignorowaniu przykazania “nie będziesz zabijał”. Czy chodzi o to, że Kościół zabijał mimo to? Kościelna argumentacja tego faktu jest dziecinnie prosta: to kościół ma monopol nie tylko na interpretację istniejącego już Słowa Bożego ale także i na wszystkie przyszłe bowiem przewodzi mu Duch Święty a to jedna z Trzech Osób. Jakież to proste, prawda? I w dodatku trzyma się kupy (bez sarkazmu). Mam na myśli to, że jest bardzo chytrym, nie do podważenia wręcz zabezpieczeniem.
Na koniec, chociaż dla ogólnej argumentacji nie ma to aż tak wielkiego znaczenia to przykazanie to brzmi inaczej, całkiem inaczej, drastycznie inaczej! Nie wiem jakim cudem zostało przetłumaczone na polski i inne języki europejskie w ten sposób. W każdym razie chrześcijanie, w tym papiestwo oczywiście łamali je także w oryginalnym znaczeniu, ale nie jest to już tak oczywiste jak “nie zabijaj”.
2. Trochę cierpliwości!
| Z Lucjan Ferus |
2014-12-27 18:18 |
Czyż ów tekst nie kończy się słowami: "Lecz o tym będzie w następnym odcinku tego cyklu"? Zalecam więc nieco cierpliwości, bo następna część w dużym stopniu poświęcona jest wyjaśnieniu tego problemu. Dziękuję za zainteresowanie i pozdrawiam.
1. jaka jest definicja ego?
| Z mieczysławski |
2014-12-27 10:56 |
Na koniec dla mnie zagadka
„Nie chodzi o uleczenie własnego ego, lecz o to, by się z niego wyleczyć; nie o to, żeby zbawić własne „ja”, ale o uwolnienie się od niego. Każde ego jest uzależnione, zawsze. Brak uzależnienia oznacza, że nie ma już żadnego ego. Filozofowanie to nauka uwalniania się”.
Filozofia i praktyki religijne buddyzmu to uwalnianie się od własnego "ja". Są to praktyki medytacji wprowadzania w inny stan świadomości, stan podobny po zażyciu heroiny.
Dla mnie szokiem były samospalenia mnichów buddyjskich, którzy protestowali przeciw chińskiej okupacji Tybetu. Jest to drastyczne złamanie zasady nie krzywdzenia wszystkiego co żywe.
Zdecydowanie wolę naukę od filozofowania.
Jaka jest zależność świadomości i ego?
Język, myślenie abstrakcyjne, to specyficzny rodzaj urojenia, które jest obecne np. kiedy piszę ten tekst. Czy ego to istotna część świadomości?
Nauka bada ludzki mózg i umysł, dokonał się olbrzymi postęp, wyjaśnia wiele zjawisk, które wcześniej były przypisane niematerialnym bytom duchowym (ludzka dusza).
Ateizm to nie odrzucanie głosu własne ja, ale moralności religijnej, która utożsamia się z głosem ja, zdolność rozróżniania tego co jest naturalne np. moralności uwarunkowanej biologicznie od moralności uwarunkowanej kulturowo, która dynamicznie zmienia się.
Od Redakcji
Też miałem problem z tym fragmentem ponieważ Freud narobił tu sporo zamieszania. W literaturze religijnej ego - to nasze duchowe "ja" (czasem wręcz zamienne z duszą), w literaturze psychologicznej, to zależy, którą książkę czytamy; w języku codziennym, to nadmuchany balon poczucia własnej ważności.
Znalezionych 905 artykuły.
| | |
