Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 05:41

« Poprzedni Następny »


Dziennikarstwo z własnym samobójczym celem


Richard Landes 2021-06-18

Zrzut z ekranu z reportażu ze szpitala w Gazie wyprodukowanego przez dziennikarzy Reutersa przy współpracy Hamasu.
Zrzut z ekranu z reportażu ze szpitala w Gazie wyprodukowanego przez dziennikarzy Reutersa przy współpracy Hamasu.

Miesiąc maj 2021 nauczył nas, Izraelczyków, wielu ponurych rzeczy; rzeczy, o których mieliśmy nadzieję, że nie są prawdziwe (i nadal mamy nadzieję, że nie są prawdziwe) – o smutnych cechach izraelskiej demokracji… o nieubłaganie autorytarnej naturze Palestyńczyków (lub bardziej ogólnie, arabskiej i muzułmańskiej, kulturze politycznej…) o kłopotliwych relacjach między Izraelczykami i Arabami w Izraelu… o rosnącej sile nienawiści religijnej w regionie i na świecie… i o (przynajmniej moim zdaniem), najbardziej bezsensownym, ale uporczywym zjawisku, które pojawia się za każdym razem, gdy wybucha otwarty konflikt między Izraelczykami a Arabami – o zabójczym i wrogim dziennikarstwie wojennym zachodnich mediów, niosącym falę nienawiści, którą zgodnie z przewidywaniami rozpętuje na całym świecie.

Krótki wstęp do dyskusji na temat trzech rodzajów nieetycznych form „dziennikarstwa wojennego”. Dziennikarstwo wojny patriotycznej: doniesienia udające wiadomości, a będące propagandą wojenną własnej strony; Zabójcze dziennikarstwo wojenne: propaganda wojenna jednej z walczących stron prezentowana jako wiadomościDziennikarstwo wojenne z własnym samobójczym celem: przekazywaniepropagandy wojennej wroga jako wiadomości.


Współczesne, profesjonalne dziennikarstwo uważa  patriotyczne dziennikarstwo wojenne za nieetyczne, za prostytucję z przekonania. Dziennikarze jednak czasami sympatyzują z jedną „stroną” w wojnie państw trzecich, jednak Zabójcze dziennikarstwo wojenne systematycznie uwiarygodnia zabójczą narrację jednej z  walczących stron, przedstawiając drugą stronę jako okrutnego wroga. Jeśli chodzi o tę trzecią kategorię dziennikarstwa wojennego, wydaje się to całkowicie nieprawdopodobne: dlaczego ktoś miałby robić coś tak podłego?

 

A jednak w XXI wieku ziemia między rzeką Jordan a morzem Śródziemnym zrodziła wśród zachodnich dostawców wiadomości szczególnie zjadliwy przypadek zarówno zabójczego dziennikarstwa, jak i dziennikarstwa z własnym samobójczym celem. W latach 2000-2002 fala najbardziej okrutnego i prowokacyjnego zabójczego dziennikarstwa w historii nowoczesnego, profesjonalnego dziennikarstwa była dziełem zachodnich dziennikarzy, którzy przedstawiali najbardziej nieuczciwe palestyńskie twierdzenia o rzekomych izraelskich złych czynach (celowe zabijanie dzieci, masakrowanie cywilów, itp.) i przedstawiali je jako Wiadomości. Kiedy takie informacje były obalane, serwisy informacyjne, które je przekazały nie robiły nic, aby naprawić swoje błędy. Wiosną 2002 roku, kiedy zabójczy dziennikarze wypełnili światową sferę publiczną  doniesieniami o izraelskiej masakrze w Jenin  (porównywanej do masakr dokonywanych przez nazistów w Polsce), niektórzy ludzie w Europie protestowali, zakładając atrapy pasów samobójców na znak solidarności z wrogiem, który nie ukrywa, że chce również ich również zaatakować. Dziennikarstwo z własnym celem zadało potężny samobójczy cios, którego zaciekłość ujawniały te atrapy samobójczych pasów, które upojeni własną szlachetnością demonstranci z taką dumą na siebie zakładali.

 

(Warto zauważyć, że w 2021 r., tuż przed wybuchem działań wojennych w Gazie, „Guardian” dokonał przeglądu największych „błędów ” w swojej 150-letniej historii. Chociaż nie wymienił przerażających i kłamliwych relacji na temat „masakry w Jeninie”, wymienił aprobującą redakcyjną opinię o Deklaracji Balfoura, innymi słowy, zatuszował swój dziennikarski kardynalny błąd dotyczący wiadomości i odwrócił osąd moralny z 1917 r. na podstawie obrazu Izraela, spreparowanego przez niepohamowane, zabójcze dziennikarstwo).

 

Od tego czasu zachodnie media kontynuują praktykowanie tego zabójczego dziennikarstwa wojennego, tam, gdzie dotyczy to Izraela ale nie tylko (np. odrzucenie/zakazanie „teorii spiskowej” chińskiego laboratorium o możliwym pochodzeniu wirusa, który spowodował pandemię). Tutaj, na Bliskim Wschodzie, wygląda to tak: dziennikarze przekazują palestyńską (głównie Hamasu) propagandę – stanowiącą morderczą narrację o strasznym  Izraelu – podając ją jako wiadomości; traktując równocześnie izraelskie zaprzeczenia jako izraelską propagandę; kiedy kłamstwo wychodzi na jaw, porzucają je i przechodzą do następnej narracji. Ten pozornie nie do złamania wzór dziennikarskich zachowań zrodził w XXI wieku jedną z najbardziej groteskowych (a zarazem nieludzkich) strategii wojennych w historii wojen asymetrycznych: prowokowanie wroga do ataku, żeby zmaksymalizować własne straty cywilne i żeby wykorzystywać współczucie ludzi postronnych, tak aby ludzie postronni nienawidzili twojego wroga tak samo jak ty.

 

Ten kanibalizm, polegający na powodowaniu szkód wśród własnej ludności w celu wygrania wojny propagandowej przeciwko wrogowi, może być skuteczny tylko wtedy, kiedy „wolne”  media prezentują historię dokładnie tak, jak ty tego chcesz: wystarczy wtedy podkreślać swoje cierpienie, pokazywać spreparowane statystyki, obwiniać wroga za nieproporcjonalną reakcję, oskarżać go o zbrodnie wojenne i czystki etniczne. Oczywiście, zagraniczne media nie mogą informować, że strzelasz z miejsca, gdzie są cywile, nie mogą informować o przedwcześnie spadających rakietach, które zabijają własną ludność, ani o twojej ludobójczej propagandzie wewnętrznej, podżegającej do nienawiści, którą podsycasz konflikt. Wymaga to systematycznego zastraszenia dziennikarzy, do takiego poziomu złamania ich etyki zawodowej, żeby kategorycznie zaprzeczali, iż są zastraszani. Stowarzyszenie Dziennikarzy Arabskich i Bliskiego Wschodu wydało pokazujący te zasady zestaw wytycznych dla Arabów pracujących dla zachodnich serwisów informacyjnych.

 

Można by sądzić, że doświadczenia podczas Operacji Ochronny Brzeg latem 2014 roku powinny spowodować pewne zmiany. Wyszło wówczas na jaw przekazywanie spreparowanych przez „Ministerstwo Zdrowia” statystyk, fałszywych protokołów Hamasu dla mediów informacyjnych; rozległe zastraszanie przez Hamas  mediów krajowych i zagranicznych oraz kategoryczne zaprzeczanie kierownictwa zachodnich mediów, że doskonale wiedzieli o tych praktykach. Doniesienia obwiniające Izrael za śmierć dzieci zabitych przez Hamas powodowały przemoc swoimi nagłówkami; niezliczone demonstracje będące inwersją Holokaustu, z hasłami –  Izraelczycy to naziści!, demonstracje powszechnej nienawiści do Żydów w całej Europie, w tym wielogodzinne zgromadzenia motłochu wrzeszczącego „śmierć Żydom” w wielu stolicach europejskich. Można by pomyśleć, że po tym doświadczeniu dziennikarze zastanowią się dwa razy, zanim ponownie przedstawią palestyńskie podżeganie jako wiadomości.

 

A jednak, kiedy 11 maja 2021 r. wybuchły walki, prasa natychmiast powróciła do zabójczego i samobójczego schematu „informowania”. Jak tylko doszło do pierwszego ostrzelania Izraela rakietami i reakcji izraelskiego lotnictwa, Hamas opublikował raport, w którym informował o ofiarach wśród ludności cywilnej, w tym wśród dzieci, a zachodnie media podały to jako sprawdzoną wiadomość: „ Izraelskie naloty na Gazę zabijają 24 osoby, w tym dziewięcioro dzieci, jak mówią palestyńscy urzędnicy ”, głosił tytuł w „Washington Post”, zaś Reuters w najlepszym stylu Pallywod, aby ilustrować te twierdzenia, dostarczył „reportaż” z gazańskiego szpitala. Nikt nie wspomniał, że z tych 24 zabitych, 17 osób, w tym sześcioro dzieci, zostało zabitych przez zabłąkaną rakietę Hamasu. (Informacje o tym były  przekazane z Ramallah, przez Defence for Children International - Palestine i były dostępne w Internecie.) Według Meir Amit Center, którego statystyki okazały się znacznie dokładniejsze niż Ministerstwa Zdrowia w Gazie, w ciągu pierwszych dwóch dni Izrael zabił 58 osób, z których 42 to zidentyfikowani kombatanci, co jest niespotykane w walkach na obszarach miejskich. Co ważniejsze, rakiety Hamasu zabiły ponad jedną piątą zabitych cywilów w Gazie.

 

Mieszkańcy Zachodu woleli statystyki hamasowskiego „Ministerstwa Zdrowia”, żeby móc potępić okrucieństwo Izraela, przekazywano je od Twittera  poprzez najbardziej renomowane serwisy informacyjne, aż do sal amerykańskiego Kongresu. Ilhan Omar wykorzystała pierwsze statystyki „Ministerstwa Zdrowia” Gazy dotyczące 20 zabitych, aby oskarżyć  Izrael o terroryzm i nazwać każdego, kto nie potępia tych ataków człowiekiem, „bez sumienia”. (Wyobraźcie jakie te „wiadomości” wywoływały oburzenie i jak zdezorientowani byliby odbiorcy wiadomości czytając tytuł: Hamas, próbujący zabić izraelskich cywilów podczas Eid, uderza w swoją własną ludność: 17 zabitych, w tym 6 dzieci .) Główne serwisy informacyjne, takie jak BBC i CNN korzystały jednak z pracy „dziennikarzy”, którzy opisując ten konflikt dzielili się hashtagiem „#Hitler miał rację”.

 

I tak w kółko. Dziennikarze korzystający ze statystyk z „Ministerstwa Zdrowia”, stosującego wytyczne Hamasu, w których jest wyolbrzymiona liczba cywilów i zminimalizowana liczba zabitych terrorystów, są przykrywką dla krzyczących tytułów powielających twierdzenia Palestyńczyków tak, jakby były sprawdzonymi wiadomościami. Apele o bardziej precyzyjny język, chociażby przez powiedzenie, że jest to informacja od kierowanego przez Hamas Ministerstwa Zdrowia, spotkały się z gwałtownym sprzeciwem


Reakcja na wszystkie wnioski wyciągnięte w 2014 roku na temat  wątpliwej wiarygodności statystyk Hamasu sprowadza się do dwuznacznego wykrętu „Palestyńczycy mówią”.

 

Po zakończeniu majowych działań wojennych „New York Times” opublikował na  pierwszej i dalszych stronach zdjęcia zabitych dzieci (które wszystkie chciały być „lekarzami, artystami i przywódcami”). To zaproszenie do emocjonalnej orgii miało tytuł – „To były tylko dzieci” – i było wspólną produkcją dziennikarzy NYT i medialnego ramienia palestyńskiej organizacji propagandowej. Redakcja niczego nie sprawdzała. W tym poruszającym serca zestawie było dwóch nastoletnich żołnierzy i co najmniej ośmioro dzieci zabitych przez Hamas.

 

Być może najbardziej uderzającym aspektem reakcji Zachodu na ostatnie działania wojenne była jej niemal pełna jednolitość, zdecydowane poparcie dla palestyńskiej „strony”. Rozmawiając z Izraelczykami dziennikarze zakrzykiwali swoich rozmówców palestyńską narracją, przerywali próby dyskutowania o ludobójczej ideologii Hamasu, łasili się do palestyńskich rzeczników i nieustannie wyjaśniali konflikt palestyńsko-izraelski w kategoriach izraelskiej okupacji i ucisku, palestyńskiego oporu i pragnienia wolności. Uczeni z  Princeton, Harvardu, Rutgers, MESAAmerykańskiego Stowarzyszenia AntropologicznegoGender Studies, a nawet ludzie z instytucji zajmujących się historią Żydów wydawali niepokojąco podobne oświadczenia, które urągały podstawowym zasadom badań naukowych i uczciwości.

 

Organizacje pozarządowe zajmujące się prawami człowieka powtarzają w kółko fałszywe statystyki i nieistniejące prawa międzynarodowe, by przedstawić Izrael jako państwo „apartheidu”. Nawet komicy orzekali, że Izraelczycy (używający schronów dla cywilów i Żelaznej kopuły do ich ochrony) cierpieli nieproporcjonalnie mniej niż Gazańczycy, których władcy używają schronów dla bomb, a cywilów jako ludzkich tarcz. „Ośmioro dzieci w jednym uderzeniu” – grzmiał John Oliver, nieświadomy, że sześcioro z nich zostało zabitych przez rakiety Hamasu. Najbardziej szacowne gazety publikowały karykatury mające utrwalić te „wiadomości”, a Twitter  zawiesił konto Faith Quintero  za to, że odważyła się zaprotestować. Żydowscy pracownicy Google podpisali dokument wzywając tego giganta informacyjnego do używania terminologii palestyńskiej i nie cenzurowania jakiejkolwiek krytyki Izraela jako mowy nienawiści. YouTube zablokował filmy broniące Izraela, dając równocześnie zielone światło dla antyizraelskich tyrad, podczas gdy Facebook zamknął stronę poświęconą modlitwom za Izrael, dając swobodę politycznie poprawnej wersji antysemityzmu – antyizraelskiego delirium. Był to masowy i skoordynowany pokaz „ kultu okupacji ”, w którym „okupacja” przez Izrael jest wyjątkowym złem (w przeciwieństwie, powiedzmy, do chińskiej okupacji Tybetu czy Hongkongu, lub prześladowań Ujgurów). Oni żądają natychmiastowego zadośćuczynienia w imię pokoju na całym świecie.

 

A jednak, mimo tego całego oburzenia „organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka”, płaczów naukowców i mas współczujących Palestyńczykom z powodu straszliwych szkód, ta 11-dniowa operacja obronna Izraela w rzeczywistości spowodowała wyjątkowo niską liczbę ofiar śmiertelnych (10% z siedmiotygodniowych walk w 2014 r.). oraz bardzo wysoki odsetek zabitych wśród walczących zbrojnie przeciwników. Proporcje zabitych żołnierzy do cywilów wynoszące 3:1 (norma dotycząca działań wojennych w miastach wynosi 1:3). Kiedy dyrektor UNRWA przyznał to w izraelskiej telewizji, został zwymyślany przez dziennikarzy palestyńskich kanałów propagandowych i zwolniony z obowiązków. Dzięki alchemii internetowego oburzenia, im lepiej Izrael radzi sobie w okrutnej walce z wrogami, którzy chowają się i strzelają zza pleców swoich cywilów, tym bardziej świat jest oburzony „rzezią”, która w ich relacjach musi być gorsza niż gdziekolwiek i kiedykolwiek.

 

Ten gatunek dziennikarstwa niesie za sobą wysokie koszty. Jak to często bywało na przestrzeni ostatnich ponad dwudziestu lat, zachodnie zabójcze dziennikarstwo wywołało ponownie falę nienawiści i przemocy. (Kraje demokratyczne są tu uprzywilejowane; w świecie arabskim  nie ma już praktycznie Żydów, więc muzułmanie nie mogą ich tam atakować.) W pierwszych latach naszego stulecia tego rodzaju ataki na Żydów miały miejsce głównie w Europie, poczynając od Francji, gdzie 6 października 2000 r. po raz pierwszy usłyszeliśmy okrzyk „ Śmierć Żydom! ”, po którym  nastąpiła cała fala ataków na Żydów, gdzie już w 2002 r. władze zalecały Żydom, żeby „nie nosić jarmułki w miejscach publicznych”. Po 2014 roku te ludobójcze wrzaski stały się we Francji czymś banalnym i rozprzestrzeniły się w całej Europie.

 

Teraz, po dramatycznym pogorszeniu się sytuacji w USA, po części dzięki zamieszkom latem 2020 roku, oraz po wzmocnieniu BLM i BDS, przemoc wobec Żydów przenosi się od motłochu na ulicach do miejsc, w których Żydzi mieszkają i pracują, i Urzędnik administracji Bidena odradza Żydom noszenie jarmułek w miejscach publicznych. Nawet Jason Greenblatt  musi przyznać, że „Żaden z ludzi popełniających te zbrodnie nie nosił czapek z napisem MAGA, prawda?… mamy ludzi wymachujących palestyńskimi flagami, a następnie bijących Żydów”.

 

W miejscach takich jak Anglia, gdzie nowy wzorzec obowiązuje od dwóch dekad, ataki na Żydów wzrosły pięciokrotnie, z czego zdecydowana większość (90%) była powiązana w czasie z doniesieniami z Bliskiego Wschodu, zaś najgroźniejszymi napastnikami byli brytyjscy muzułmanie. I podobnie jak wcześniej na przestrzeni ostatnich dwóch dekad, te same media, które uprawiają zabójcze dziennikarstwo, nie informują lub dramatycznie łagodzą informacje o agresji, którą inspirują, i promują obojętność, z jaką źle poinformowana większość reaguje na przemoc.  

 

Te ataki na Żydów pokazują, iż zabójcza wojna mediów przeciwko Izraelowi posiada własny cel, wymierzony w zachodnią demokrację. Te praktyki dają wyznawcom kultu śmierci przyzwolenie na agresję. Ci, którzy angażują się w tę obłąkaną antyizraelską kampanię oszczerstw, podobnie jak ci, którzy kibicowali Hamasowi w 2002 roku, nadal wydają się nie zdawać sobie sprawy, że Żydzi są tylko pierwszą ofiarą dżihadystycznej nienawiści. Nie zdają sobie sprawy, że okrzyk „Wolna Palestyna ” to okrzyk wojenny dżihadu i że ci dziennikarze pod pozorem ideologii wyzwolenia zaprosili milicje dżihadystyczne do swojego domu. Kto by pomyślał, że w 20 lat po 11 września 2001 muzułmańskie gangi będą krążyć po ulicach amerykańskich miast szukając Żydów, żeby ich bić? I nawet gdy te gangi już się pojawiły, NYT szerzy ociekającą nienawiścią palestyńską propagandę na swoich pierwszych stronach.

 

                                                              ***

Cofając się od opowieści o izraelskim osadniku-kolonialiście prześladującym niewinnych Palestyńczyków, spojrzymy na „kult opowieści o okupacji”, widzimy tu niepokojący obraz. Hamas jest również kultem, jest to organizacja oddana światowemu dżihadowi, deklarująca ludobójczą nienawiść, wyznająca teologię samobójczego terroru i dosłowny kult śmierci. Ten ruch wierny swojej pogardzie dla ludzkiego życia, opracował  kanibalistyczną strategię, która zamienia członków własnego społeczeństwa w pionki oddawane w wojnie propagandowej przeciwko rzekomo śmiertelnemu wrogowi, Izraelowi. Ta strategia jest skuteczna, ponieważ dzięki niej przywódcy Hamasu mogą napadać na izraelskich cywilów (do czego czują się zobowiązani przez swoją ideologię) i zachować zarówno życie, jak i władzę. Mają pewność, że oburzony świat zażąda „humanitarnego”: zawieszenia broni, ratując ich przez klęską i ratując ich barbarzyńską kulturę polityczną przez zmianę obrazu Izraela w obraz wcielonego diabła. Dzięki temu Hamas może ogłosić kolejne zwycięstwo w długiej wojnie zmierzającej do eksterminacji izraelskich Żydów. „Im bardziej cierpi własna ludność, tym lepiej. Jeśli zabijemy własne dzieci, to też dobrze o ile uda się obwinić za to Izrael”.

 

Ta makabryczna strategia może jednak zadziałać tylko wtedy, kiedy świat zewnętrzny rzeczywiście obwinia Izrael. Tak więc to masowe „wsparcie”, o którym ludzie Zachodu sądzą, że jest współczuciem dla „biednych palestyńskich ofiar”, w rzeczywistości zachęca palestyńskich dyktatorów do dalszego narażania życia Palestyńczyków. Nie rozróżniając między palestyńskimi tyranami, którzy poświęcają swoje społeczeństwo dla propagandowych korzyści, a jego palestyńskimi ofiarami, zachodni postępowcy stają się naiwnymi wykonawcami, którzy dosłownie wykonują rozkazy ludobójczego ruchu, który sprzeciwia się wszystkiemu, co oni sami uważają za „dobre”. Mordercza ironia: umysły ludzi, którzy mają obsesję na punkcie zakończenia izraelskiej „okupacji”, skolonizowała narracja, która ma na celu zniszczenie ich samych.

 

Entomolodzy zidentyfikowali grupę  pasożytujących grzybów, które przejmują mózgi mrówek i zmuszają je do zachowania się w sposób, który jest jednocześnie autodestrukcyjny dla żywiciela i bardzo korzystny dla rozmnażania się pasożyta. W jednym przypadku przytaczanym przez Daniela Dennetta  jako interesująca analogia do religii, pasożyt skłania  mrówkę do wspinania się na źdźbło trawy, aby krowa ją zjadła, dzięki temu wirus dociera do żołądka krowy, gdzie się rozwija. Jak sądzę, lepszą analogią tego procesu niż do całych systemów religijnych są pewne apokaliptyczne, święte memy  (religijne lub  świeckie), które dosłownie „dosiadają” wierzących i „jadą na nich”, zmuszając do czynów sprzecznych z ich interesami i nie zważając na dobro fanatyków i ich społeczności. Innymi słowy, zarówno pewne apokaliptyczne memy, jak i pewne fizyczne pasożyty mogą skolonizować umysły swoich nosicieli i, po spełnieniu swojego celu, pozbyć się nosiciela.

 

W tym przypadku postępowa lewica, jak się wydaje, przyswoiła sobie kluczowy mem kultu śmierci dżihadu głoszący, że: „Ameryka i Izrael to dwa szatany, apokaliptyczni wrogowie, których należy zniszczyć dla zbiorowego zbawienia”. Zachodni postępowcy wydają się całkowicie nieświadomi całości apokaliptycznej narracji, której ten mem jest kluczowym elementem, a która zmierza do podboju świata przez islam i unicestwienia każdej wartości, którą ci postępowcy uważają za świętą: empatii dla innych, ekumenicznej różnorodności i tolerancji, równości i godności dla wszystkich, praw kobiet, wolności od przymusu religijnego, eliminacji nadużyć władzy....

 

A jednak postępowcy i liberałowie wydają się niezdolni, by oprzeć się temu demonicznemu memowi, jak długo kradnie on język praw człowieka. Są zahipnotyzowani brakiem równowagi ofiar. Brygady obrońców honoru, które ścigają każdego, kto próbuje wyłamać się z szeregów powtarzających narrację (z UNWRA na czele), kontrolują graczy mediów społecznościowych w podobny sposób, jak grzyb sprawuje bezpośrednią kontrolę nad mięśniami mrówki. Podobnie jak cierpiące mrówki, te zniewolone umysły zaciskają szczęki na opowieściach o niegodziwym Izraelu, czekając na moment, kiedy sami zostaną pochłonięci. Muszą powtarzać propagandę dżihadu, powstrzymywać się od pokazywania zachowań i wierzeń dżihadystów i nienawidzić tych, których nienawidzą dżihadyści. Ludzie będący produktami tego dyskursu, są całkowicie rozbrojeni. Mogą doskonale słyszeć moralne szaleństwo i nadal będą przekazywać pieniądze na jego realizację. Bez względu na to, jak oczywiste jest niebezpieczeństwo, nie zatrzymają się, ponieważ nie mogą sobie nawet wyobrazić, że powinni przestać.

 

I tak nieubłaganie idziemy do własnej zagłady: zachodnie i globalne instytucje zbudowane przez społeczeństwo obywatelskie, oparte na demokratycznych zasadach równości, godności i sprawiedliwości – sądy, zgromadzenia międzynarodowe, środowisko akademickie, dziennikarstwo, nasza sfera publiczna – wszystko to jest skorumpowane przez kolonizujący mem, wpychający w rozszerzające się zawirowaniach dysfunkcjonalności. Nienawiść postępowców, której podobno tak się brzydzą, szybuje na skrzydłach postępowej myśli; nienawiść do Żydów kwitnie wśród tych postępowców, napędzana przez ich muzułmańskich „postępowych” sojuszników. Znęcanie się w Internecie i w prawdziwym życiu wdziera się w sferę publiczną; siły porządku są sparaliżowane. Sama debata narodowa staje się zderzeniem nienawiści. Ludzie zarażeni antysyjonistycznym memem i napędzającą go inwersją Holokaustu wznoszą się coraz wyżej na wyimaginowanym źdźble trawy, okazując swoje nadęte moralne oburzenie.

 

W przypadku jednego z opisywanych przez Dennetta grzybów, pasożyt „w końcu rozrasta się do bulwiastej kapsułki pełnej zarodników, która pęka i zarodniki spadają na żerujące poniżej mrówki, powodując ich przemianę w zombi”. W naszym przypadku, w roku 2000 jako pierwsze „najechało” umysły zachodnich dziennikarzy hasło „Od rzeki do morza Palestyna będzie wolna”; teraz w dwadzieścia lat później, widzimy bulwiastą kapsułę antysyjonistycznych zarodników, która w 2021 r. spada na cały Zachód, zatruwając ścieżki informacji wrogimi, fałszywymi wiadomościami, mającymi na celu wykorzystanie naszego współczucia w celu szerzenia nienawiści. Ten samobójczy, ludobójczy zarodnik jest niesiony przez agentów, którzy twierdzą, że sprzeciwiają się nienawiści i kochają pokój.

 

Różnica między nami a mrówkami polega na tym, że mamy wybór, a nasz grzyb to „tylko” mem. Nie musimy poddawać się naszej głupocie. Dziękuję,  Markowi Ruffalo , za dostrzeżenie i przyznanie swojego błędu. To oczywiście (jak widzimy po reakcjach), nie jest łatwe.

 

Lethal Own-Goal War Journalism

JNS, 13 czerwca 2021

Tłumaczenie: Andrzej Koraszewski  



 Richard Allen Landes


Amerykański historyk, wykładowca na Boston University, dyrektor bostońskiego Center for Millennial Studies. Autor szeregu książek o średniowieczu i ruchach apokaliptycznych. Obserwator konfliktu na Bliskim Wschodzie (to on ukuł pojęcie „Pallywood” na wyprodukowane ze statystami filmy mające być „dowodami” przeciwko Izraelowi). Jest również autorem dwuczęściowej druzgoczącej analizy  tzw. „Raportu Goldstone’a”.    

Niedawno wyemigrował na stałe do Izraela.

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Brunatna fala

Znalezionych 1443 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

“Ramadan – miesiąc dżihadu”: Ramadan nie powstrzyma Hamasu przed zabijaniem Żydów   Tawil   2024-03-18
Jak działa „przebudzony” antysemityzmZdobywca nagrody filmowej za film o Holokauście wykorzystał swoją chwilę na scenie do zasygnalizowania swojego sprzeciwu wobec Izraela i milczącego wsparcia dla współczesnych nazistów.   Tobin   2024-03-15
Kluczowa część nowego antysemityzmu: „Nigdy nie ufaj Żydowi”     2024-03-14
Catch-22 Gazy: pułapka zastawiona przez  mafię Hamasu   Frantzman   2024-03-10
Palestyńskie zabójstwa honorowe tysięcy kobiet i dzieci     2024-03-07
Czy Ramadan to czas pokoju czy terroru? USA myślą o pokoju; AP propaguje terror   Marcus   2024-03-06
Palestyńscy przywódcy ściągnęli nakbę na swoją ludność   Toameh   2024-03-04
Opary zbiorowego obłędu   Koraszewski   2024-03-03
Protokoły mędrców Syjonu w Karcie Hamasu.Islamizacja zachodniego antysemityzmu i jego integracja do dżihadu przeciwko Żydom   Stern   2024-03-02
Powtarzanie kłamstwa czyni je powszechną prawdą. Jak „okupowane terytoria palestyńskie”     2024-03-01
Utrzymywanie olbrzymiego arsenału broni i oczekiwanie, że Zachód nakarmi głodujących Jemeńczyków   Stalinsky   2024-02-28
Jeśli Hamas przyznaje, że zginęło 6000 terrorystów, wiesz, że rzeczywista liczba jest co najmniej dwukrotnie większa     2024-02-27
„Przebudzone” skrzydło HamasuOd Londynu po Nowy Jork młodzi radykałowie stali się żołnierzami nienawiści do Żydów.   O'Neill   2024-02-27
Hamas: Palestyńscy cywile są także terrorystami   Toameh   2024-02-26
Premier Kataru: Nie należy oczekiwać, że Hamas uwolni zakładników za „zawieszenie broni”Negocjacje z terrorystami kończą się tylko w jeden sposób.   Greenfield   2024-02-25
Jak oskarżać Izrael o najgorsze łamanie praw człowiekaPRAKTYCZNY PORADNIK Wypróbowany przez organizacje „praw człowieka”!     2024-02-21
Kosmiczna zdrada żydowskich kobiet przez lewicęBrak solidarności wobec kobiet, które zostały bestialsko potraktowane przez Hamas, jest odrażający.   O'Neill   2024-02-16
Mistrzowska operacja odbicia zakładników   Koraszewski   2024-02-13
Palestyńscy terroryści, szpitale i perspektywy państwa palestyńskiego   Tawil   2024-02-12
Twierdza Hamasu w Rafah w Gazie jest kluczem do jego przetrwania   Frantzman   2024-02-10
WYPOWIEDZI IMAMÓW Z KALIFORNII W POPARCIU ATAKU HAMASU 7 PAŹDZIERNIKA     2024-02-06
Poszukiwani: przywódcy palestyńscy, którzy potępią terroryzm   Tawil   2024-02-05
Czy doszłoby do Holokaustu, gdyby Twitter istniał w latach czterdziestych XX wieku?  Oczywiście, że tak, a dowód na to mamy dzisiaj.     2024-02-05
Najpierw przyszli po mój lud, potem przyszli po ŻydówByły niewolnik z Sudanu Południowego o pogromie dokonanym przez Palestyńczyków 7 października   Deng   2024-01-30
„Droga” administracji Bidena do terrorystycznego palestyńskiego państwa   Tawil   2024-01-30
Coraz większa zawiść o HolokaustNowe pokolenie zamroczone ideologią bycia ofiarą desperacko pragnie swojego udziału w Holokauście.   O'Neill   2024-01-29
Kafka przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości   Wisse   2024-01-27
Lewicowy antysemityzm zawsze opiera się na teoriach spiskowych, a ta wojna to potwierdza     2024-01-24
Rzeczywistość Gazy     2024-01-22
Liban gości terrorystów, uderza w Izrael posiadając ogromny arsenał, a następnie skarży się, kiedy Izrael się broni   Tawil   2024-01-19
Nie odwracaj wzroku od głównej przyczyny epidemii antysemityzmu   Tobin   2024-01-18
Biden obiecał, że pomoc dla Gazy nie trafi do Hamasu. Skłamał.   Greenfield   2024-01-18
Te oskarżenia o „ludobójstwo” przynoszą hańbę ludzkości.    O'Neill   2024-01-16
Sieć terroru Hamasu w Europie   Greenfield   2024-01-16
Po 7 października rozpoczęła się era oficjalnego antysemityzmu   Tobin   2024-01-14
Walczymy z Ameryką, syjonizmem i wszystkimi, którzy atakują wielkość i honor Islamskiej Rewolucji Iranu     2024-01-13
Ludzie, kto za to płaci?   Koraszewski   2024-01-10
Zachód wciąż nie może pojąć, że Hamas kontroluje WSZYSTKO w Gazie – łącznie z całą pomocą humanitarną     2024-01-09
Nieświęty sojusz między “przebudzeniem” i barbarzyństwem   O'Neill   2024-01-07
„Zaufaj nauce”: media szerzą antysemickie oszczerstwo o Izraelu „kradnącym narządy” zmarłym Palestyńczykom – co jest medycznie niemożliwe     2024-01-03
Dekolonizacja umysłów zniewolonych   Koraszewski   2024-01-03
Krótka historia ataków Hamasu na pomoc humanitarną przeznaczoną dla mieszkańców Gazy     2024-01-01
Jak UNWRA wychowuje terrorystów   Tawil   2023-12-31
Globalne imperium Palestyny   Smith   2023-12-30
Nie oddawajcie Gazy Autonomii Palestyńskiej   i Itamar Marcus   2023-12-29
Mądrość Hamasu. Oni dobrze rozumieją wojnę, w której walczą.    Friedman   2023-12-29
Lekarze bez Granic (Médecins Sans Frontières), wspólnik Hamasu?   Destexhe   2023-12-27
Złe dziennikarstwo, zła wiara i rosnący antysemityzm   Koraszewski   2023-12-26
Itamar Marcus pokazuje Radzie Praw Człowieka ONZ, że antysemityzm AP doprowadził do 7 października   Marcus   2023-12-24
IDF daje Hamasowi więcej informacji wywiadowczych!   Pandavar   2023-12-22
Artykuł @NYTimes o cmentarzach w Gazie to nic innego jak antysemicka teoria spiskowa     2023-12-21
Iran wzywa do równowagi grozy i strachu     2023-12-20
Zniewolenie i rzeź Czarnych Afrykanów muszą się skończyć. Ten sam dżihad, który 7 października uderzył w Żydów, od dziesięcioleci atakuje Czarnych Afrykanów   i Ben Poser   2023-12-16
Hamas tworzy nową grupę terrorystyczną, żeby zniszczyć Liban   Toameh   2023-12-16
Nienawistnicy wygrali. Młodzi Amerykanie stają się coraz bardziej antysemiccy. Amerykańska żydowska diaspora może być skazana na zanikanie     2023-12-15
Przywódcy Hamasu: Naszym celem jest ustanowienie globalnego islamskiego kalifatu, a nie tylko wyzwolenie Palestyny     2023-12-14
Czy lewicowi dziennikarze kochają Hamas?   Koraszewski   2023-12-13
Dlaczego tak trudno zrozumieć, że kłamstwo jest integralną częścią strategii Hamasu?     2023-12-12
ONZ i Hamas: Partnerzy w zbrodni   Williams   2023-12-12
Dlaczego uniwersytety Ligi Bluszczowej są tak zblazowane w kwestii ludobójstwa   O'Neill   2023-12-08
Rosną dowody na przestępstwa seksualne Hamasu – ale rośnie też obojętność świata     2023-12-06
Nie akceptuj terroryzmu jako nowej normalności   Greenfield   2023-12-02
Od rzeki do morza   Herf   2023-11-30
Jedyna droga naprzód   Koraszewski   2023-11-29
Palestyńczycy są współwinni zbrodni Hamasu   Dershowitz   2023-11-28
Skrajne poparcie dla grupy terrorystycznej Hamasu i dla zagłady Izraela   Tawil   2023-11-27
Ludobójstwo i miliony jego obrońców   Koraszewski   2023-11-25
Al-Kaida na subkontynencie indyjskim     2023-11-25
Milczenie jest w rzeczywistości współudziałem   Pessin   2023-11-24
Globalne milczenie, kiedy Pakistan nakazuje przymusową deportację 1,7 miliona afgańskich uchodźców   Ahmad   2023-11-21
Marsz dla Palestyny był marszem skrajnie prawicowym   O'Neill   2023-11-20
List otwarty Żyda do świata zachodniego po ataku Hamasu na Izrael w 2023 r    Żyd   2023-11-20
Zrozumieć koszmar wojny w Gazie   Koraszewski   2023-11-19
Hamas jest postrzegany jako przedstawiciel Palestyńczyków   Marcus   2023-11-17
Dziennikarze pomagający terrorystom przyczyniają się do wprowadzenia nienawiści do Żydów do głównego nurtu   Tobin   2023-11-16
Zaciekłe podżeganie przez Al-Azhar: Pochwały dla palestyńskich bojówkarzy dżihadu; Losem Izraela jest zagłada; USA to największy szatan; Żydzi są potomkami małp i świń     2023-11-16
Human Rights Watch: Destrukcyjny program, symboliczna równowaga   Steinberg   2023-11-15
Plakaty przedstawiające porwane izraelskie dzieci powodują traumę wśród zwolenników Hamasu   Greenfield   2023-11-14
Rozwiązanie w postaci “dwóch państw”, żeby można było mordować Żydów   Tawil   2023-11-13
Rozgrzeszenie HamasuJak „przebudzeni” zachodni radykałowie stali się moralnymi spin doktorami Hamasu.   O'Neill   2023-11-12
Skąd biorą się zaprzeczenia potwornościom 7 października?   Glick   2023-11-11
Palestyna, czyli ostrze włóczni   Koraszewski   2023-11-11
Kolejna nowa wojna? Żołnierze, którzy ścinają głowy Ormianom są bohaterami Azerbejdżanu   Bulut   2023-11-10
Nie “tylko Hamas”   i Erielle Davidson   2023-11-09
Zlikwidowanie zbrodniarzy wojennych ratuje wszystkich   Bryen   2023-11-09
Popierają „Palestynę”, ponieważ nienawidzą Żydów   Tobin   2023-11-07
Mówimy „nie” hipokryzji i nienawiści UNICEF   Steinberg   2023-11-06
Kto powiedział, że Hamas nie reprezentuje Palestyńczyków?   Tawil   2023-11-04
Jak atak Hamasu zaskoczył Izrael   Greenfield   2023-11-03
Wojna z Źydami   Oren   2023-11-02
Negatywny wynik testu Hamasu   Landes   2023-11-02
Marzenie o aksamitnym Palestyńskim Państwie Hamasu i Innych   Koraszewski   2023-11-01
Powraca oszczerstwo o rytuale krwi   Dershowitz   2023-10-31
Jak Iran bezpośrednio wspierał atak Hamasu na Izrael   Toameh   2023-10-30
Który z nich powinien otrzymać pomoc humanitarną?   Pandavar   2023-10-29
Hamas, Israel i hipokryzja arabskich oraz innym muzułmańskich przywódców    Toameh   2023-10-28
To islam, głupczeNie chodzi tu o Izrael, kolonializm, globalizm czy kapitalizm; chodzi o islam.   Greenfield   2023-10-27
Barbarzyństwo Hamasu jest częścią tradycji arabskich pogromów   Julius   2023-10-27
Kim są cywile Gazy?   Bard   2023-10-26
Połowa amerykańskich wyborców poniżej 35. roku życia uważa, że masakry i gwałty na Żydach można uzasadnić     2023-10-25

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk