Jakiś czas temu toczyła się dyskusja na temat tego, czy ludzie mogą twierdzić, że są członkami rasy/etniczności innej niż ta, w której się urodzili. Modelowym przykładem jest
Rachel Dolezal, biała kobieta ze Spokane w stanie Waszyngton, która twierdziła, że jest czarna i zmieniła swój wygląd, aby pasował do jej twierdzeń. Doszła do stanowiska prezesa lokalnego NAACP (Krajowe Stowarzyszenie Na Rzecz Popierania Ludności Kolorowej), zanim została zdemaskowana przez rodzinę i prasę. Wyrzucono ją z NAACP i
ogromnie demonizowano za udawanie, że jest czarna. Stało się jasne, że „transrasowość” nie jest czymś, co można zrobić, w przeciwieństwie do twierdzenia, że jest się transpłciowym, co jest nie tylko powszechnie akceptowane, ale i wychwalane.
Moja pierwsza reakcja: jeśli Dolezal rzeczywiście czuła się czarna, to dlaczego demonizowano ją w przeciwieństwie do kobiety, która twierdzi, że tak naprawdę jest mężczyzną uwięzionym w ciele kobiety? Wydaje się, że nie ma fundamentalnej filozoficznej lub moralnej różnicy między transrasowością a transpłciowością, jeśli zgłaszający takie twierdzenia człowiek wyraża szczere uczucia. Jasne, można wymyślać powody, dla których niewielkie różnice sprawiłyby, że to pierwsze byłyby nie do przyjęcia, ale są to tylko wymyślone powody, żeby w jakiś sposób bronić świętości rasy. Aby zobaczyć, jak daleko posuwają się ludzie, by demonizować transrasowość, przeczytaj niektóre argumenty w artykule NBC News poniżej.
Filozoficzne podobieństwo transpłciowości i transrasowości zostało dokładnie omówione przez filozofkę Rebeccę Tuvel w czasopiśmie „Hypatia” w artykule z 2017 r. zatytułowanym In Defense of Transracialism (zobacz moje zdanie tutaj) i Tuvel była natychmiast demonizowana, redaktor czasopisma przeprosił na Facebooku, jak również krążyły petycje wzywające do wycofania artykułu. To wszystko dlatego, że w analizie filozoficznej Tuvel nie znalazła istotnej różnicy między transpłciowością a transrasowością. Oto jej streszczenie i przypis:
(Zwróć uwagę na przypis Tuvel, gdy czytasz krytykę transrasowości w poniższym artykule).
I tak, zgadzam się z Tuvel. Jeśli społeczeństwo uważa, że w porządku jest przybieranie cech płci innej niż płeć urodzeniowa, powinno również zaakceptować kogoś, kto przyjmuje cechy rasy innej niż rasa urodzeniowa, o ile osobowość transrasowa wynika z uczciwych motywacji. W końcu mówi się, że zarówno płeć, jak i rasa są konstruktami społecznymi (nie są, ale to nie ma tu znaczenia) dlaczego więc można zmienić płeć, ale nie rasę? Jedynym powodem, jaki widzę, jest to, że „rasa” jest widziana jako coś świętego, chociaż, podobnie jak seks, jest czymś, z czym się rodzisz (zarówno płeć urodzeniowa, jak i rasa mają w rzeczywistości biologiczne realia). Rasa jest obecnie tak drażliwym i powodującym podziały tematem, że najwyraźniej uważa się ją za coś, czego jednostka nie może zmienić, nawet jeśli, podobnie jak Dolezal, przechodzisz z rasy „uprzywilejowanej” do rasy „mniejszościowej”. A jest to dziś często wybierany kierunek.
Ta kontrowersja jest tematem tego artykułu NBC News. Kliknij, na link pod zrzutem z ekranu aby przeczytać:
Rezultat jest taki, że wielu ludzi próbuje teraz przyjąć nową rasę – większość z nich to młode kobiety, a większość z nich próbuje stać się wschodnioazjatkami. Często odbywa się to za pomocą jakiejś tajemniczej metody zwanej „podprogowa”, dzięki której możesz zmienić swój wygląd, słuchając plików audio. To oczywiście bzdura, ale pomińmy to i przyjrzyjmy się argumentom skierowanym przeciwko ludziom, którzy czują się Azjatami i chcą, aby inni akceptowali ich jako takich. Lub przeciwko tym, którzy chcą zmienić swoją rasę urodzeniową na jakąkolwiek. NBC News nie cytuje w artykule ani jednej osoby, która twierdzi, że ta zmiana jest w porządku. Cytaty z artykułu są wcięte:
Praktykujący to, co nazywają „zmianą rasy na inną” lub RCTA, twierdzą, że są w stanie doznać fizycznych zmian w swoim wyglądzie, a nawet w genetyce, by stać się inną rasą. Oglądają podprogowe filmy, które twierdzą, że mogą nadać im „wschodnioazjatycki wygląd” lub „koreański DNA”.
Eksperci podkreślają jednak, że zmiana rasy jest po prostu niemożliwa.
„To tylko wiara” — powiedział Jamie Cohen, adiunkt na wydziale studiów kulturowych i medialnych w Queens College na City University of New York. „To tak naprawdę nigdy nie działa, ponieważ nic nie robi, ale przekonali samych siebie, że to działa, ponieważ są też inni ludzie, którzy też się przekonali”.
Cóż, może nie zmieniasz swojej genetyki, by odpowiadała grupom etnicznym, które nazywamy „rasami”, ale osoby transpłciowe (czasami nazywane „transseksualnymi”) również nie zmieniają swoich gamet. Zmienia to twoją twarz publiczną i możesz to zrobić z rasą równie łatwo, jak z płcią. Argument Cohena jest po prostu niespójny, ponieważ zarówno transpłciowość, jak i transrasowość to „tylko wiara”!
Eksperci są zgodni, że rasa nie jest genetyczna. Twierdzą jednak, że chociaż rasa jest konstruktem kulturowym, zmiana rasy jest niemożliwa z powodu systemowych nierówności nieodłącznie związanych z urodzeniem się w określonej rasie.
David Freund, historyk rasy i polityki oraz profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Maryland w College Park, potwierdza pogląd, że „rasa biologiczna” nie istnieje. Powiedział, że to, co dziś nazywamy „rasą”, jest połączeniem odziedziczonych cech i tradycji kulturowych przekazywanych z pokolenia na pokolenie.
Ponadto Freund powiedział, że współczesna koncepcja rasy jest nierozerwalnie związana z systemową hierarchią rasową, która powstawała przez setki lat. Mówiąc najprościej, zmiana ras nie jest możliwa, ponieważ same „rasy biologiczne” nie są prawdziwe.
Freund dodał, że pomysł zmiany rasy działa inaczej w zależności od pochodzenia rasowego danej osoby i że biali ludzie, którzy chcą „przejść” na inną rasę, często mogą uniknąć szkód wynikających z rasizmu.
Po pierwsze, jak pokazujemy z Luaną w naszym artykule w „Skeptical Inquirer”, rasa (nawet w swojej najbardziej prymitywnej klasyfikacji) ma podłoże poligeniczne: rasy i grupy etniczne bardzo dobrze odpowiadają analizie skupień opartej na wielu genach. I oczywiście płeć jest przekazywana przez aktywację genów, które uruchamiają ścieżkę prowadzącą do tego, czy masz sprzęt do produkcji nasienia, czy komórek jajowych. Biologia jest kluczem do kształtowania się zarówno pochodzenia etnicznego, jak i płci urodzeniowej. Więc jeśli możesz zmienić jedno, ponieważ czujesz się niekomfortowo, dlaczego nie możesz zmienić drugiego? (Przez „zmianę” mam oczywiście na myśli „zmianę twierdzenia o tym, kim jesteś”, a nie zmianę rzeczywistości twojej biologicznej płci i rasy.)
Więc Freund myli się tu. Ale co z hierarchią płciową niższości kobiet, która również powstawała przez setki lat? Ponownie jednak nie widzę znaczenia argumentu „hierarchicznego”, zwłaszcza że większość ludzi, którzy chcą zmienić swoją rasę, przechodzi z rasy białej na „osobę kolorową” – w kierunku narastania większej bigoterii. (Najwyraźniej czarnoskórzy „uchodzący za białych” ze względu na ich jasną skórę nie są tacy źli, z wyjątkiem Południa Jima Crow, gdzie przestrzegano zasady „jednej kropli”).
Kolejny krytyk:
Kevin Nadal, profesor psychologii na City University of New York, powiedział: „Możliwość zmiany rasy lub mówienie, że się zmienia, to przywilej. Jest wielu ludzi, którzy nigdy nie byliby w stanie zmienić swojej rasy. W szczególności Czarni w tym kraju nie byliby w stanie nagle powiedzieć „jestem biały” i być traktowani z takimi samymi przywilejami, jakie mają ludzie biali”.
Znowu argument nie ma sensu. Ludzie, którzy chcą zmienić swoją rasę, tak jak Dolezal, spotykają się z ogromnym sprzeciwem. Chociaż rzeczywiście istnieją transfobi, ogólny ton myśli liberalnej polega na zaakceptowaniu czyjegoś twierdzenia, że ich samoidentyfikowana płeć różni się od płci urodzeniowej. Ponownie, dlaczego rasa się różni? Jasne, trudno jest czarnej osobie twierdzić, że jest biała, jeśli jej pigmentacja i inne cechy są wyraźnie czarne, ale dotyczy to również wielu urodzonych mężczyzn, którzy twierdzą, że ich tożsamość jest kobieca, ale nadal wyglądają jak mężczyźni. W obu przypadkach można zaakceptować zmianę osobowości, wciąż rozpoznając czyjeś pochodzenie. (Aby być uprzejmym, należy jednak zwracać się do kogoś tak, jak chce, żeby się do niego zwracać i identyfikować – z wyjątkiem przypadków takich jak sport i więzienia, gdzie powinna być uznawany płeć urodzeniowa).
Jeszcze jeden:
Tiq Milan, czarnoskóry aktywista i pisarz zajmujący się transpłciowością, powiedział, że takie porównywanie jest krzywdzące dla osób transpłciowych. Powiedział, że rasa historycznie wyłoniła się jako konstrukt społeczny mający na celu ustanowienie hierarchii rasowej z białą rasą na szczycie, podczas gdy różne tożsamości płciowe istnieją od tysięcy lat.
„Jeśli chodzi o to, kim jesteśmy jako ludzie rasy, to w jaki sposób prezentujemy się światu, ale także w jaki sposób ludzie cię traktują – powiedział Milan. - To nie tylko fryzura i makijaż, rozmawianie i chodzenie [w] pewien sposób. To fetyszyzowanie i uprzedmiotawianie, a także pomniejsza to piękne i skomplikowane kultury ludzi o innym kolorze skóry”.
Po pierwsze, nie sądzę, aby rasa została „skonstruowana” w celu ustanowienia hierarchii; o ile mi wiadomo, rasa nie była używana przez starożytnych Rzymian ani Egipcjan do uszeregowania grup etnicznych, a w każdym razie Egipcjanie nie są biali. Oczywiście uznanie różnych typów, zarówno etnicznych, jak i płciowych, istnieje od tysięcy lat. Ale to też wydaje się nieistotne, podobnie jak „piękne i skomplikowane kultury ludzi kolorowych” (czy to sugeruje, że ludzie bez koloru mają gorsze kultury?). Liczy się dla mnie tylko to, że ludzie mogą twierdzić, że płeć lub pochodzenie etniczne różnią się od ich stanu urodzeniowego, a jeśli istnieją ku temu dobre powody i nie jest to mistyfikacja, ale prawdziwe uczucie, dlaczego rasa i płeć miałyby się różnić?
To trwa, ale ani jednej osoby nie poproszono o obronę transrasowości. (Dlaczego nie zadzwonili do Rebeki Tuvel?)
Ostatecznie uważam, że jeśli zgadzasz się z twierdzeniami ludzi, że są innej płci niż ich płeć urodzeniowa, to nie ma powodu, aby nie robić tego samego z rasą lub pochodzeniem etnicznym. Rasa może być trudniejsza, jeśli rasa urodzeniowa jest oczywista, ale często jest to również trudne dla osób transpłciowych, na przykład zaakceptowanie twierdzenia mężczyzny z wąsami i penisem, że jest płci żeńskiej.
W żadnym wypadku nie musimy akceptować rzeczywistości twierdzeń typu „Jestem kobietą” od człowieka urodzonego jako mężczyzna lub „Jestem wschodnim Azjatą” od człowieka urodzonego jako biały. Ale myślę, że całkiem możliwe jest identyfikowanie się z rasą inną niż rasa urodzeniowa i powinniśmy traktować tych, którzy to robią tak samo, jak ludzi transpłciowych.
Jedyną różnicą, jaką dostrzegam, jest to, że istnieją wyjątki dla rasy, jak w akcji afirmatywnej, i wydaje się niesprawiedliwe mówić, że jesteś czarny, skoro urodziłeś się biały, tylko po to, by to wykorzystać. Ale takie wyjątki znikają i tak naprawdę nie powinny w ogóle istnieć. I pamiętaj, że są też wyjątki dla kobiet, a te również wydają się niesprawiedliwe. Większość z nas uważa, że transpłciowa kobieta nie powinna rywalizować w kobiecych drużynach lekkoatletycznych.
Być może czytelnicy mogą znaleźć istotną filozoficzną różnicę na rzecz traktowania transrasowości inaczej niż transpłciowości. Nie do końca rozumiem, dlaczego są traktowani inaczej, ani też powyższe wyjaśnienia nie wyjaśniają mi sprawy. Wydaje się, że dotyczy to centralnej pozycji rasy w dyskursie publicznym, ale nawet to nie jest zbyt pomocne, ponieważ płeć biologiczna i transpłciowość to również gorące tematy w dzisiejszych czasach.
Aby zapoznać się z sarkastycznym podejściem do artykułu NBC, przeczytaj poniższy fragment Not The Bee (kliknij, aby przeczytać, h/t Luana):
![[StreszczeniePróba tranzycji byłej prezeski oddziału NAACP, Rachel Dolezal, z białej do czarnej rasy wywołała zagorzałą kontrowersję. Jej sprawa zyskała złą sławę w tym samym czasie, kiedy Caitlyn (poprzednio Bruce) Jenner ozdabiała okładkę „Vanity Fair”, co sygnalizowało rosnącą akceptację transpłciowej tożsamości. Niemniej krytyka Dolezal za błędne przedstawianie swojej rasy wskazuje na szeroko rozpowszechniony pogląd społeczny, że nie jest ani możliwe, ani akceptowalne zmienianie rasy w sposób, w jaki można zmienić płeć. Argumenty, które wspierają transpłciowość, wydają się w równym stopniu stosować do transrasowości. Choć Dolezal może, ale nie musi reprezentować autentycznego przypadku osoby transrasowej, jej historia i publiczna reakcja na nią służy pomocnym celom ilustracyjnym.1 Co ważne, nie twierdzę, że rasa i płeć są równoważne. Zamiast tego mam zamiar pokazać, że podobne argumenty, które wspierają transpłciowość, wspierają też transrasowość. Moja teza w żaden sposób nie polega na twierdzeniu, że rasa i płeć są odpowiednikami ani że są historyczne skonstruowane w dokładnie ten sam sposób.]](http://www.listyznaszegosadu.pl/upload/article/bild/9811/1007013/screen-shot-2017-05-03-at-8-35-16-am_s.png)
![[NBC News mówi, że rasa jest ustalona od urodzenia i nie można jej zmienić, ale także, że jest wymyślona… ale nie można jej zmienić, bo nie jest rzeczywista]](http://www.listyznaszegosadu.pl/upload/article/bild/8223/1007017/Screen-Shot-2023-08-02-at-8.22.17-AM_s.png)
