W brytyjskim serialu telewizyjnym "Years and Years" wyobrażano sobie bardzo niedaleką przyszłość. Zastanawiam się, co ktoś w 2010 roku myślał o poprawnym przewidywaniu roku 2020. W jednym z odcinków pada zdanie, że nie będzie już bananów. Autorzy programu czytali gazety – to, że około roku 2020 znikną banany Cavendish, było wysoce prawdopodobne. Groził tym bananom grzyb o nazwie “tropikalna rasa czwarta” (TR4), który sto lat wcześniej wyniszczył poprzednie banany, Gros Michel (nie są całkowicie wytępione, ale nie można ich już uprawiać komercyjnie).

Ta polityka jest niezrozumiała z punktu widzenia amerykańskich interesów. Podobno jej celem jest niedopuszczenie do tego, by Iran zdobył broń jądrową oraz powstrzymanie go przed eksportowaniem terroru do regionu i na cały świat. Najlepszym sposobem zrobienia tego bez wojny jest użycie olbrzymiej siły ekonomicznej USA, by przyciskać reżim aż albo załamie się i zostanie obalony przez własną ludność (która będzie szczęśliwa, jeśli znikną), albo bezwarunkowo zgodzi się na zastopowanie swoich projektów nuklearnego i rakiet dalekiego zasięgu oraz zakończy wojny zastępcze z sąsiadami. W nieśmiertelnych słowach Vito Corleone, przedstawią im ofertę, której nie będą mogli odrzucić.

Mimo twierdzeń irańskich przywódców, że ich program nuklearny jest skierowany na cele pokojowe, dowody pokazują, że reżim irański od dawna dąży do zdobycia broni jądrowej.

Redaktor Ernest Skalski na łamach „Studia Opinii” zwrócił się do mnie z pytaniem o przyszłość Porozumień Abrahamowych i perspektyw pokoju między Arabami i Izraelem, jak również ich możliwości wspólnej obrony przed irańskim zagrożeniem. Nie jest łatwo odpowiedzieć na takie pytanie. Wiele istotnych faktów nigdy nie dociera do opinii publicznej, a to, co widzimy, jest z konieczności dalece niepełne. Co więcej, próbując przedstawić te fakty, które naszym zdaniem, będą wpływały na jutro, z konieczności idziemy na skróty, bo innej możliwości nie ma. Bliskowschodnia polityka prezydenta Trumpa zmieniła grę w tym regionie, ale jak się sytuacja będzie rozwijała dalej, tego oczywiście nikt nie wie, chociaż dziś trudno o optymizm. 

W ostatnich czasach z roku na rok, coraz popularniejsze staje się tzw. „morsowanie”, polegające na zanurzaniu się zimą po szyję w lodowatej wodzie (staw, jezioro czy inny zbiornik wodny) i wytrzymanie w niej jakiś czas, kwadrans lub coś koło tego. Jednakże ostatnio nastała jeszcze nowsza odmiana tej mody, polegająca na zimowych wycieczkach po górach w mocno niekompletnym ubiorze, a mówiąc wprost w minimalnym letnim ubraniu jakie bardziej pasuje na upalne lato, niż na zimową nieprzewidywalną aurę i przejmujący „do szpiku kości” wiatr, co w górach jest częstym zjawiskiem.

Pod naciskiem Unii Europejskiej prezydent Autonomii Palestyńskiej, Mahmoud Abbas, po raz pierwszy od 15 lat ustanowił w zeszłym miesiącu datę wyborów powszechnych.

Nasz minister reedukacji narodowej mówi, że w „szkołach powinno być więcej treści katolickich i patriotycznych”, mówi również o szkole „z wizją […] która uczy tego, skąd jesteśmy, skąd pochodzimy i dzięki komu żyjemy tutaj, w tym miejscu, w wolnym kraju”.

W tym samym artykule autorka cytuje ministra sprawiedliwości narodowej, który na łonie telewizji „Trwam”  również o wychowaniu narodu mówił: „Jeśli my tego teraz nie zrobimy, jeśli nie zajmiemy się edukacją, jeśli nie zajmiemy się sferą nauczania na uniwersytetach, jeśli nie zajmiemy się obszarem mediów, to przegramy bitwę o polskie dusze. Jeżeli nie podejmiemy realnych działań, to z całą pewnością w Polsce nie będzie Budapesztu, tylko będzie raczej Dublin”.

Raz jeszcze zbliżamy się do odmętów dorocznego światowego Tygodnia Nienawiści do Żydów. Jego organizatorzy dobrze wiedzą, że nie mogą nazywać tej imprezy jej prawdziwą nazwą. Nazwali zatem swój festiwal nienawiści “Tygodniem Apartheidu w Izraelu”, ale prawdziwe znaczenie i cel tego są zupełnie oczywiste. Od jego wczesnego jątrzenia w Toronto w 2005 roku Tydzień Nienawiści do Żydów narzucono światu, zakażając uniwersytety od Ameryki do Australii i od Afryki Południowej do Irlandii Północnej.
Tydzień Nienawiści do Żydów organizowany na kampusach co roku o tej porze jest okrętem flagowym rasistowskiego ruchu Bojkot, Dywestycje i Sankcje (BDS), którego celem jest przekonanie studentów do jego złowrogiej krucjaty.

Niektóre z najbardziej fascynujących obserwacji w biologii, przynajmniej dla mnie, dotyczą przejmowania gatunku przez pasożyta, który zmienia gospodarza w taki sposób, że ułatwia własne rozmnażanie się pasożyta. “Mrówki zombi“, zakażone przez zmieniającego zachowanie grzyba, są tu ciekawym przykładem, a niektórzy ludzie uważają, że pierwotniak Toxoplasma gondii, którym ludzie zakażają się przez odchody kota, zmieniają zachowanie szczurów, kiedy je zakażą, czyniąc, że szczury tracą wyewoluowany strach przed kotami. Kotom jest wtedy łatwiej zjadać zakażone szczury ułatwiając w ten sposób szerzenie się pierwotniaka, który staje się zakaźny, kiedy dostaje się do kotów i wychodzi wraz z ich odchodami. Każdy zmutowany pierwotniak z tendencją do zmniejszania strachu szczurów przed kotami, będzie przypuszczalnie przekazany dalej, co jest pozytywnym doborem naturalnym. Ani w tym wypadku, ani w wypadku mrówek zombi nie wiemy dokładnie, jak pasożyt przejmuje gospodarza i zmienia jego zachowanie. Zrozumienie tego jest fascynującym zadaniem.

Program nadany w zeszłym miesiącu w BBC 2 (“Confronting Holocaust Denial with David Baddiel”) zwierał wiele mówiącą wymianę słów, którą chcemy naświetlić. Baddiel jest Żydem, brytyjskim komikiem i pisarzem, który niedawno opublikował książkę o antysemityzmie.

W 33 minucie programu Baddiel mówi, że w oparciu o globalne sondaże, negowanie Holocaustu (twierdzenie, że Holocaust jest wyolbrzymiany lub że jest mitem) jest bardzo niskie w Europie, włącznie z Wielką Brytanią, z marginalnym procentem ludzi deklarujących takie przekonanie. Najwyższy poziom negacji widzimy według tych danych na terytoriach palestyńskich, gdzie 82% populacji zaprzecza (w różnym stopniu) Holocaustowi.

Około 13 tysięcy lat temu wielkie ssaki wędrowały po Ameryce Północnej – najsłynniejszy z nich to mamut, ale także olbrzymie bobry, olbrzymie leniwce, gliptodonty, amerykańskie gepardy i inne. Mniej więcej 11 tysięcy lat temu wszystkie zniknęły. Wymieranie jest naturalną częścią cyklu ekosystemów i żaden gatunek nie trwa wiecznie. Kiedy jednak paleontolodzy identyfikują nagły przypływ wymierania, nazywają to zagładą, a z taką sytuacją z pewnością mamy do czynienia. Wydarzenia zagłady wymaga wyjaśnienia – jaka była tego przyczyna?

Fatouh Bensouda uważa, że izraelskie osiedla mogą być “zbrodnią wojenną”. Skąd wziął się ten pomysł? Pochodzi z jej (błędnej) interpretacji Artykułu 49 Konwencji Genewskiej.

Chwilami mi niedobrze, albo raczej często mi niedobrze. Niedobrze mi, kiedy czytam o hajlującym narodowcu w Instytucie Pamięci Narodowej (i cieszy, że jednak zmuszono go do rezygnacji), niedobrze mi na widok Krystyny Pawłowicz w Trybunale Konstytucyjnym (inni sędziowie tego trybunału też wywołują mdłości). Niedobrze mi, kiedy patrzę na wystąpienia Wicepremiera Generalnego. Niedobrze mi, kiedy czytam gazety, niedobrze mi, kiedy patrzę na prezydenta i niedobrze mi, kiedy oglądam opozycję w Sejmie. Niedobrze mi, kiedy widzę Jacka Kurskiego podpisującego umowę państwowej telewizji z Kościołem katolickim i przedstawicieli rządu na kazaniu pana Rydzyka. Niedobrze mi wiele razy dziennie. Państwo mi nie służy, chociaż osobiście nie mam powodów do narzekań.

Ostatnie palestyńskie wybory parlamentarne, przeprowadzone 25 stycznia 2006 roku, dały zwycięstwo Hamasu, islamistycznego ruchu, który panuje w Strefie Gazy. Kolejne wybory parlamentarne są wyznaczone na 15 maja 2021 roku, chociaż parlament, znany jako Palestyńska Rada Legislacyjna (PLC) był wybrany na czteroletnią kadencję.
Zwycięstwo Hamasu w 2006 roku wywołało zażarty spór z frakcją Fatah prezydenta Autonomii Palestyńskiej, Mahmouda Abbasa, skutecznie paraliżując PLC i tworząc dwa odrębne minipaństwa dla Palestyńczyków.

Były dobre wiadomości i złe wiadomości na froncie płacy minimalnej w wywiadzie udzielonym przez prezydenta Bidena dla CBS. Zgodnie z regułami Senatu, przyznał on, nie ma dosłownie żadnej szansy, by próba Demokratów podwojenia minimalnej płacy do 15 dolarów na godzinę została włączona do wynoszącej 1,9 biliona dolarów tarczy kryzysowej w związku z COVID-19, co jest właśnie przedmiotem obrad Kongresu. To jest dobra wiadomość.  Złą wiadomością jest to, że Biden zamierza działać na rzecz wyższej płacy minimalnej w odrębnej legislacji, ponieważ jak twierdzi „cała ekonomia pokazuje, że jeśli to zrobisz, gospodarka rośnie”.

Wraz z zamknięciem kont urzędującego prezydenta USA i tysięcy innych, podobno z powodów związanych z wyborami w USA w 2020 r. i cudacznymi teoriami spiskowymi, widzimy, że władza "Big Tech" firm mediów społecznościowych nigdy nie była bardziej ewidentna. Jak podkreślało wielu, są to prywatne firmy, które – obecnie – mają pełne prawo decydować, kto może otrzymać miejsce na ich platformach w oparciu o własną, subiektywną i niejasną interpretację ich warunków świadczenia usług. To jest decyzja, którą można krytykować, choć nie można naprawdę jej podważyć, czasami wydaje się, że ostateczną miarą tego, co uchodzi, jest światopogląd mędrców z Big Tech w bańce Doliny Krzemowej w Kalifornii.

Oni mają dobrze, ci młodzi znaczy się. Te wszystkie elektroniczne gadżety pozwalają każdemu zostać dziennikarzem śledczym, jak również zrozumieć, że nie wszystko daje się do końca wyjaśnić. 

Jeśli, jak stwierdza w nagłówku “New York Times”, reakcja Izraela na wiadomość, że Stany Zjednoczone są gotowe do rozpoczęcia rozmów z Iranem, była “powściągliwa”, to istniał zasadny powód takiej powściągliwej reakcji. Oznajmienie sekretarza stanu USA, Anthony’ego Blinkena, że administracja będzie pracować ze swoimi europejskimi sojusznikami, by przywrócić umowę nuklearną z Iranem z 2015 roku, było spełnieniem obietnicy wyborczej prezydenta Joego Bidena, a więc nieuniknioną konsekwencją wyniku wyborów 2020 roku. Reakcja izraelskiego premiera, Benjamina Netanjahu, była jedynie powtórzeniem sprzeciwu wobec dążeń Iranu do zdobycia broni jądrowej i zachodniego powrotu do ułomnego porozumienia.

Od wielu już lat oglądam serial „Ranczo” ilekroć jest powtarzany w telewizji i uważam, iż jest to jeden z najlepszych polskich seriali, dorównujący twórczości Stanisława Barei.

Niedawno oglądałem odcinek z 2009 r., w którym nowy wikary (niezrównany Bartosz Kasprzykowski w tej roli, choć moim zdaniem w tym serialu każda z ról jest aktorską perełką) zaczął przeprowadzać swoiste testy wśród mieszkańców filmowych Wilkowyj, na znajomość Biblii i ogólnej wiedzy religijnej. 

Dramatyczny list napisany przez byłego terrorystę, który staje do wyborów prezydenckich w Autonomii Palestyńskiej, ujawnia rozmiary tego, jak pieniądze przekazywane AP przez Izrael i świat podsycają śmierć i terror. Pora, by świat to zauważył.

Wiele powiedziano o olbrzymich sumach, jakie świat wlewa w Autonomię Palestyńską i o tym, co dzieje się z tymi pieniędzmi, kiedy tam dotrą. Te informacje skłoniły kilka krajów europejskich do znacznej redukcji pomocy finansowej dla AP i administrację Trumpa do niemal całkowitego zatrzymania jej. Słyszymy także od czasu do czasu od zwykłych Palestyńczyków o korupcji w AP: są oni w pełni świadomi tego, że pieniądze znikają bez poprawienia ich życia w jakikolwiek sposób.  

Ojciec John McWhorter ma dla nas kolejne kazanie. Publikuje swoją nową książkę w odcinkach na swojej stronie internetowej. Jej tytuł ma brzmieć The Elect: Neoracists Posing as Antiracists and their Threat to a Progressive America. 

Właściwie robię mu krzywdę, nazywając go “ojcem McWhorter”, ponieważ to właśnie religia jest tematem jego książki. Uważa „antyrasizm”, jaki głoszą ludzie tacy jak Ibram Kendi, Robin DiAngelo i Ta-Nehisi Paul Coates, nie za filozofię lub ruch społeczny, ale za religię. Podobnie jak w religii, jego założenia i wyznawcy opierają się wszelkim próbom falsyfikowania; a jego orędownicy uważają się za “Wybranych”, działają jak inkwizytorzy, ustalając, jakiego języka wolno używać i jakie myśli stanowią bluźnierstwo, skazując bluźnierców (takich jak on!) na potępienie i pokazują, że są odporni na wszelką logikę. W rzeczywistości, na początku jego artykułu Persuasion (kliknij na link pod zrzutem z ekranu) McWhorter wylicza wewnętrzne konflikty między różnymi założeniami nowoczesnego antyrasizmu. W każdym wypadku Wybrani przedstawiają dwa sprzeczne twierdzenia.

Ignorując szalejącą korupcję w Autonomii Palestyńskiej (AP), administracja prezydenta Joego Bidena mówi, że przygotowuje się do wznowienia pomocy finansowej dla Palestyńczyków bez stawiania jakichkolwiek warunków.

"Zawieszenie pomocy dla narodu palestyńskiego ani nie dało politycznego postępu, ani nie zabezpieczyło ustępstw ze strony palestyńskiego kierownictwa. Tylko zaszkodziło niewinnym Palestyńczykom” –powiedział rzecznik Departamentu Stanu, Ned Price, na konferencji prasowej w tym miesiącu.   

Ciekawe, czy chociażby w jednym polskim kościele padnie w niedzielę nazwisko zmarłego pedofila, księdza Andrzeja Dymera. Zmarły cieszył się zaufaniem i dobrą opinią. 

Trzeciego stycznia 2021 roku kontrolowany przez Hamas Palestyński Urząd Zarządzania Ziemią w Strefie Gazy "usunął" trzy domy – w jednym z nich mieszkała trójosobowa rodzina – i zniszczył buldożerami około 30 dunamów (30 tysięcy metrów kwadratowych) ziemi rolnej w osiedlu as-Salam na zachód od przejścia granicznego z Egiptem, Rafah. 
Decyzja zburzenia domów i zrównania pól – która przyszła niemal bez uprzedzenia i nie obejmowała bezpośredniej informacji do ludzi tym dotkniętych – spowodowała finansowe szkody i wysiedlenie kilku rodzin Palestyńczyków z ich domów, jak informuje mieszczące się w Gazie Centrum Praw Człowieka Al Mezan.