Prawda

Wtorek, 1 lipca 2025 - 18:59

« Poprzedni Następny »


Najstarsze żyjące kręgowce? Rekiny grenlandzkie mogły żyć 300-500 lat


Jerry A. Coyne 2016-08-23

Rekin polarny (Somniosus microcephalus), mało znany gatunek, rywalizuje rozmiarami z żarłaczem białym. Według Wikipedii, osobniki mogą dochodzić do 7,3 m i ważyć ponad 1400 kg.  
Rekin polarny (Somniosus microcephalus), mało znany gatunek, rywalizuje rozmiarami z żarłaczem białym. Według Wikipedii, osobniki mogą dochodzić do 7,3 m i ważyć ponad 1400 kg.

 

 



Czy jest to najdłużej żyjące zwierzę? Nie, w żadnym razie. Gąbki i koralowce, które są zwierzętami, mogą żyć przez tysiąclecia, a niektóre gąbki na Antarktydzie ocenia się na 10 tysięcy lat. Jednak ze zwierząt bardziej nam znajomych rekord długowieczności dzierży małż. Jak wspominałem w 2013 r., okaz oceanicznej cypriny islandzkiej Arctica islandica małża nazwanego “Ming” – znaleziono na dnie morskim koło Islandii i za pomocą kręgów wzrostu ustalono wiek na 507 lat. Szkoda, że bezduszni naukowcy zabili go, bo kto wie, jak długo mógłby żyć? Podobnie jak rekin polarny jest to organizm zimnowodny. Zimne środowisko może nakładać ograniczenia na tempo wzrostu przez spowolnienie przemiany materii i może także mieć coś wspólnego ze skrajną długowiecznością. Kto wie?


Na ogół odżywiają się rybami, pływają powoli i żyją na obszarach pokazanych powyżej.

Na ogół odżywiają się rybami, pływają powoli i żyją na obszarach pokazanych powyżej.



Ich mięso jest trujące, zaprawione neurotoksynami, które nie są śmiertelne dla ludzi, ale mogą uczynić, że pies pociągowy przez jakiś czas nie może ustać na nogach; i chociaż są mięsożerne, nie ma informacji, by atakowały ludzi. Jedzą jednak duże zwierzęta, choć może dopiero, kiedy zwierzęta są martwe. Jak pisze Wikipedia:

 

Rekiny polarne należą do najwolniej pływających rekinów i osiągają maksymalną szybkość, która jest około połowy maksymalnej szybkości pływania typowej foki. Dlatego biolodzy zastanawiali się, czy rekiny są w stanie polować na foki. Rekiny polarne podobno szukają fok i napadają na nie, kiedy te śpią. Znaleziono także rekiny polarne z resztkami niedźwiedzi polarnych, koni, łosi i reniferów w żołądkach. Wiadomo także, że rekin polarny jest padlinożercą, ale do jakiego stopnia padlina dominuje w zawartości żołądków tych wolno poruszających się ryb, nie wiadomo. Wiadomo, że zapach mięsa gnijącego w wodzie przyciąga ten gatunek.


Niedawno widziałem post o tym rekinie z napisem: „Ten rekin pożera niedźwiedzie polarne!”. Nie wspomnieli, że niedźwiedzie już mogą być martwe.


Badania, w których oznakowywano, wypuszczano i ponownie chwytano rekiny pokazały, że rosną one tylko około 1 cm rocznie (częściowo niewątpliwie z powodu swojego zimnego środowiska), a więc ich duże rozmiary sugerowały naukowcom, że mogą być bardzo stare. Te sugestie popiera nowy artykuł w “Science” Juliusa Nielsena i in.  (odnośnik poniżej). Przy pomocy unikatowej metody datowania tych rekinów odkryli, że mogą mieć aż do 500 lat, osiągając dojrzałość seksualną dopiero po 150 latach. To znaczy, że są najdłużej żyjącymi kręgowcami, znacznie dłużej żyjącymi niż poprzedni posiadacze tego rekordu: żółwie olbrzymie i wale grenlandzkie – nieco ponad 200 lat każdy. (Patrz poniżej: najdłużej żyjące zwierzęta, jakie znamy.)


Sposobem, na jaki Nielson i in. ustalili wiek rekinów (sprawdzali 28 samic w latach 2011-2013) było badanie radioizotopów w białkach oka, których centrum tworzy się, kiedy rekin nadal jest zarodkiem. (Uwaga: rekinów nie zabijano do tego badania: brano te, które przypadkiem zaplątały się w sieci rybackie.)


Okazuje się, że próbne wybuchy bomb termojądrowych w latach 1950. i 1960. stworzyły nagły skok radioaktywnego węgla (węgiel 14), który zaabsorbowało środowisko morskie, a następnie białka zwierząt, a więc widać nagły skok w ilości radioaktywnego węgla u zbadanych okazów około roku 1960 (wykres z artykułu):


(from paper): Fig. 1 Radiocarbon chronologies of the North Atlantic Ocean. Radiocarbon levels (pMC) of different origin (inorganic and dietary) over the past 150 years are shown. Open symbols (connected) reflect radiocarbon in marine carbonates (inorganic carbon source) of surface mixed and deeper waters (26, 36–38). Solid symbols reflect radiocarbon in biogenic archives of dietary origin (11, 14, 22, 24). The dashed vertical line indicates the bomb pulse onset in the marine food web in the early 1960s.
(from paper): Fig. 1 Radiocarbon chronologies of the North Atlantic Ocean. Radiocarbon levels (pMC) of different origin (inorganic and dietary) over the past 150 years are shown. Open symbols (connected) reflect radiocarbon in marine carbonates (inorganic carbon source) of surface mixed and deeper waters (26, 36–38). Solid symbols reflect radiocarbon in biogenic archives of dietary origin (11, 14, 22, 24). The dashed vertical line indicates the bomb pulse onset in the marine food web in the early 1960s.

Autorzy odkryli, że najwyższe ilości radioaktywnego węgla znajdowały się w oczach najmniejszych rekinów, które prawdopodobnie urodziły się około 50 lat temu. Dokonali także radiometrycznego datowania białek oczu innych rekinów, które urodziły się przed tym nagłym skokiem i można było określić ich wiek przy użyciu konwencjonalnych metod. Kiedy bowiem centrum białek oka tworzy się in utero, białka (i węgiel, jaki zawierają, pobrany ze środowiska w owym czasie) nie zmienia się już, tworząc w rezultacie biologiczne artefakty, których wiek można określać podobnie jak starożytnych artefaktów drewnianych.


Analiza jest nieco bardziej skomplikowana, ale możecie przeczytać artykuł, gdzie są szczegóły. Chodzi o to, że jest tam możliwość błędu – nie tylko w samym datowaniu węglem radioaktywnym, ale w ich posłużeniu się statystyką bayerowską, która wymaga wstępnych założeń o wieku i tempie wzrostu.


Biorąc to pod uwagę, autorzy nadal są przekonani, że ich oszacowania są dość dokładne w granicach wskazanego błędu. Dane, które wszyscy chcą znać, są pogrubionym drukiem (moje pogrubienie):

Model szacuje asymptotyczną długość na 546 ± 42 cm (średnia ± SD), rozmiar odpowiadający największym zapisom dla rekinów polarnych, a oszacowanie wieku (podane jako punkt środkowy i zakres prawdopodobieństwa 95,4%) dwóch największych rekinów polarnych na 335 ± 75 lat (nr 27, 493 cm) i 392 ± 120 lat (nr 28, 502 cm). Ponadto, ponieważ samice osiągają dojrzałość płciową przy długości >400 cm, odpowiadającym temu wiekiem byłoby co najmniej 156 ± 22 lat (nr 19, 392 cm) (tabela S2). Amodel to 109,6%, pokazując, że próbki są zgodne wewnętrznie, co implikuje, że oszacowania wieku są wiarygodne.

Granice błędu (które przyjmuję za odpowiednik przedziału ufności 95%, choć mogę się mylić) dają wyższą granicę wieku największego rekina na 512 lat, a dolną granicę na 272 lata, z punktem szacunkowym 392 lata. Znaczy to, że oceniają, iż rekin urodził się w 1624 r., a mógł urodzić się już w 1504 r. „Guardian” tak pisze o punkcie szacunkowym najstarszej samicy:  

Urodziła się za panowania Jakuba pierwszego, była dzieckiem, kiedy Kartezjusz wykładał swoje myśli i kiedy szalał wielki pożar Londynu, jej lata młodości przypadły na czas, kiedy Jerzy II wstępował na tron, osiągnęła dorosłość w czasie, kiedy rozpoczęła sie rewolucja amerykańska i przeżyła dwie wojny światowe. Żyjąc do, jak się szacuje, niemal 400 lat, samica rekina polarnego ustanowiła nowy rekord długowieczności, jak ujawnili naukowcy. [JAC: To jest rekord tylko dla kręgowców. Niektóre zwierzęta są znacznie starsze, lub, technicznie, wręcz nieśmiertelne, podczas gdy rośliny mogą żyć przez tysiące lat.]

No cóż, można tak na to patrzeć i, jeśli te oszacowania są poprawne (patrz poniżej) z pewnością są tam jeszcze starsze rekiny polarne.


Powstają dwa pytania:


1.) Czy naukowcy mają rację z tym oszacowaniem?
 Biorąc pod uwagę założenia i błędy, nie wszyscy akceptują te dane. “Guardian” cytuje wątpiącego:

Nie wszyscy są jednak przekonani, że rekiny polarne mogą żyć przez cztery stulecia. “Przekonuje mnie myśl, że ten rodzaj rekinów jest długowieczny, ale absolutne liczby traktuję z przymróżeniem oka” – powiedział  Clive Trueman, profesor ekologii morskiej z University of Southampton.


Trueman zgadza się, że można otrzymać zapis wczesnego życia kręgowca z białka soczewki oka. Jednak fakt, że białka w centrum soczewki oka, a więc węgiel 14, który się tam znajduje, pochodzą ze składników odżywczych zjedzonych przez matkę rekina, zwiększa niepewność w sprawie tych wyliczeń. 


Campana mówi, że choć podejście przyjęte przez badaczy jest solidne, pozostaje on nieprzekonany, że rekiny polarne żyją niemal 400 lat. Ale, dodaje, “przyszłe badania powinny być w stanie ustalić ich wiek z większą pewnością”.  

2.) Czy jest to najdłużej żyjące zwierzę? Nie, w żadnym razie. Gąbki i koralowce, które są zwierzętami, mogą żyć przez tysiąclecia, a niektóre gąbki na Antarktydzie ocenia się na 10 tysięcy lat. Jednak ze zwierząt bardziej nam znajomych rekord długowieczności dzierży małż. Jak wspominałem w 2013 r., okaz oceanicznej cypriny islandzkiej Arctica islandica małża nazwanego “Ming” – znaleziono na dnie morskim koło Islandii i za pomocą kręgów wzrostu ustalono wiek na 507 lat. Szkoda, że bezduszni naukowcy zabili go, bo kto wie, jak długo mógłby żyć? Podobnie jak rekin polarny jest to organizm zimnowodny. Zimne środowisko może nakładać ograniczenia na tempo wzrostu przez spowolnienie przemiany materii i może także mieć coś wspólnego ze skrajną długowiecznością. Kto wie?  


Na zakończenie, oto wymiana e-maili, jaką miałem z Matthew na temat tego artykułu:

Matthew:  A dlaczego większość kręgowców nie żyje długo, panie profesorze?

Ja: Antagonistyczna plejotropia? Skąd, u diabła, mam wiedzieć?

Matthew: He he. Im więcej wiesz, tym bardziej rozumiesz, że nie wiesz niczego o niczym.

Ja: Niczego o niczym? Nie wiem, ile jest atomów wodoru w normalnej cząstce wody? Nie wiem, kiedy oddzieliliśmy się od przodków szympansów? Nie wiem jaki jest wiek wszechświata lub Ziemi?

Matthew: Wiesz, o co mi chodzi. Nie bądź zrzędą.


h/t: Hempenstein

 

The oldest living vertebrates? Greenland sharks could live 300-500 years

Why Evolution Is True, 12 sierpnia 2016

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Jerry A. Coyne


Profesor na wydziale ekologii i ewolucji University of Chicago, jego książka "Why Evolution is True" (Polskie wydanie: "Ewolucja jest faktem", Prószyński i Ska, 2009r.) została przełożona na kilkanaście języków, a przez Richarda Dawkinsa jest oceniana jako najlepsza książka o ewolucji.  Jerry Coyne jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów od specjacji, rozdzielania się gatunków.  Jest wielkim miłośnikiem kotów i osobistym przyjacielem redaktor naczelnej.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
2. Obywatelska korekta efef 2016-09-14
1. Ten małż tatajarek 2016-08-23






Natura

Hili: Nigdy nie mówimy wszystkiego.

Ja: I to dobrze, bo piekło byłoby jeszcze większe niż jest.

Więcej

Empatia to piękna rzecz
– póki nie zbrzydnie
Lucy Tabrizi


Na Zachodzie zbudowaliśmy cały nasz moralny system wartości wokół empatii. Wychwalamy ją. Nagłaśniamy. Czcimy. Ale gdzieś po drodze empatia przestała być cnotą, a stała się słabością – podatną na przejęcie i wykorzystanie przeciwko nam.


Znam empatię. Żyłam nią. Wywodzę się z kręgów obrońców praw zwierząt; moje dawne konto nosiło nazwę „compassionate living” (współczujące życie), jeśli to cokolwiek mówi. Spędzałam godziny oglądając nagrania z rzeźni, przyglądając się cierpieniu, od którego większość ludzi odwraca wzrok. Stałam kiedyś po kolana w zakrwawionej wodzie morskiej, filmując ciężarną wielorybicę w agonii. Zginęła. Zostały mi po tym objawy PTSD.

Jestem też matką. Sama myśl o cierpieniu moich dzieci jest nie do zniesienia. 

Więcej

Irlandia wprowadza ustawę
'nie kupuj u Żyda'
Hank Berrien


Po raz pierwszy od klęski nazistowskich Niemiec jakikolwiek europejski rząd promuje prawo, które wprost nawołuje do bojkotu towarów produkowanych przez Żydów.

Więcej
Blue line

Antysemityzm
i syjonofobia
Ivan Bassov


Od supersesjonizmu do wymazywania: jak teologia zastępstwa napędza nienawiść wobec Żydów i ich państwa.

Często słyszymy: „Nie jestem antysemitą, jestem tylko antysyjonistą”. To rozróżnienie – regularnie wykorzystywane jako retoryczna zasłona dymna – dziś się rozpada. Współczesna wrogość wobec Żydów coraz częściej wyraża się nie przez dawne obelgi, lecz poprzez obsesyjny sprzeciw wobec ich państwa. Dlatego potrzebujemy nowego języka, który odzwierciedla tę zmianę. Wiele osób twierdzących, że sprzeciwia się „tylko Izraelowi”, przejawia tak głęboką, nieproporcjonalną wrogość, że zasługuje ona na własną nazwę: syjonofobia.

Więcej

Wyciek informacji z CNN
to negacjonizm
Bob Goldberg

Irańska instalacja nuklearna, przed jej zniszczeniem.

Podczas gdy izraelska i amerykańska precyzja w działaniu niszczyły infrastrukturę Iranu, prasa spieszyła się, by naprawić reputację teokracji.

Media wykonały swoją robotę dobrze — dla Teheranu.

Udało im się przedstawić niszczycielski, precyzyjny atak na irańską infrastrukturę nuklearną i system dowodzenia jako kosztowną stratę czasu. Na podstawie jednej wstępnej, wywiadowczej oceny szkód w irańskich operacjach nuklearnych, udostępnionej wszystkim czołowym mediom jednocześnie, dziennikarze sumiennie przekazali komunikat: ataki Izraela i USA opóźniły Iran zaledwie o kilka miesięcy.

Więcej
Blue line

Prawdziwa
historia syjonizmu
Cheryl E. 


Wszyscy słyszeliśmy, jak ignoranci opowiadali, że pewnego dnia w 1897 roku grupa żydowskich syjonistów z Europy Wschodniej obudziła się i postanowiła rozpocząć ruch mający na celu zmuszenie i zmanipulowanie całego świata, by „ukradł” arabską ziemię – tylko dlatego, że ci źli żydowscy syjoniści chcieli odzyskać ziemię, na której żyli ich przodkowie i z której zostali wygnani niemal 1800 lat wcześniej.

Więcej

Aktywiści pro-palestyńscy
dali się nabrać
Ahmed Fouad Alkhatib


Islamska Republika Iranu nigdy nie zaprzestanie mieszania się w sprawę palestyńską, ponieważ Teheran potrzebuje tego konfliktu, by zasilać swoją machinę propagandową. W rzeczywistości bezpieczna, stabilna i niezależna Palestyna pozostanie odległą możliwością, dopóki Islamska Republika istnieje w swojej obecnej formie i może utrzymywać pozory poparcia dla Palestyńczyków. Tylko poprzez napiętnowanie tego złowrogiego reżimu i zdystansowanie się od niego ruch pro-palestyński ma szansę stać się skuteczny.

Więcej

Przeczytaj konstytucję
Iranu i rozbij reżim
I. Marcus i B. Siegel


Chociaż niedawna porażka sojuszniczych ugrupowań Iranu — Hamasu, Hezbollahu i Syrii Asada — przyniosła ulgę wielu osobom, zwłaszcza w Izraelu, to świętowanie jest nadal przedwczesne.
Cele Iranu nie zmieniły się tylko z powodu upadku jego pełnomocników. Prawdziwe zagrożenie, jakie Islamska Republika nadal stwarza dla całej ludzkości, leży na stole w jej podstawowym dokumencie — konstytucji. Przyjęta w 1979 r. i zmieniona w 1989 r. Konstytucja Islamskiej Republiki Iranu stanowi jasną artykulację przyszłego porządku świata, który Iran uważa za swój cel: najpierw narzucić go światu islamskiemu, a następnie całej ludzkości.

Więcej

Nienawiść do Żydów
w tureckich mediach
Elder of Ziyon



Po raz kolejny tureckie media wyprzedziły inne kraje i zostały światowym mistrzem w kwestii antysemityzmu.


Mają go więcej niż Iran. Więcej niż Jordania. Więcej niż Jemen.


Oto kilka ostatnich tureckich wyczynów.


A tu prawdziwa ilustracja 
artykułu w gazecie Aydinlik na temat tego, jak żydowscy miliarderzy rzekomo finansują Izrael:

Więcej

Pamiętnik znaleziony
w starym łbie
Andrzej Koraszewski


Dawno, dawno temu był sobie w Polsce komunizm. To nie był ruski komunizm, to nie był afrykański komunizm, ani jugosłowiański komunizm. To był nasz polski komunizm. Komunistów w Polsce nie widziałem. Byli oportuniści, mnóstwo łajdaków, byli marzyciele tacy jak Jacek Kuroń, urzeczeni utopią i chcący budować utopię, byli durnie tacy jak ja, którzy dali się nabrać na pomysł rewizjonizmu, czyli rozmiękczania tego od środka. (O tej mojej przygodzie z rewizjonizmem może będzie kiedyś osobno.)

Więcej

Reakcje ONZ na ataki
Iranu na izraelskich cywilów
UN Watch


Trzynastego czerwca 2025 r. Izrael rozpoczął operację Wstający Lew, prewencyjny atak militarny na irański program broni jądrowej, kilka godzin po tym, jak Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej ONZ (MAEA) po raz pierwszy od 20 lat ogłosiła, że Iran naruszył porozumienie. Precyzyjne ataki zostały przeprowadzone przeciwko dowódcom wojskowym Iranu i naukowcom zajmującym się energią jądrową, a także przeciwko krytycznej infrastrukturze wojskowej, w tym irańskim systemom obrony powietrznej, obiektom do przechowywania i produkcji pocisków balistycznych oraz obiektom jądrowym. Premier Netanjahu uzasadniał te ataki jako konieczny akt samoobrony. „Gdyby tego nie powstrzymano, Iran mógłby wyprodukować broń jądrową w bardzo krótkim czasie — może to być rok lub kilka miesięcy” — powiedział.

Więcej
Blue line

Wyobraź sobie,
że Hitler pozostał nietknięty
Joshua Hoffman


Pozwolić najwyższemu przywódcy Iranu, Alemu Chameneiemu, wyjść z tej wojny bez szwanku to jak pozwolić Hitlerowi wycofać się do Berlina w 1944 roku — z poturbowaną armią, ale z nietkniętą ideologią.


Czy potrafisz wyobrazić sobie świat, w którym architekci ludobójstwa mogą działać dalej bezkarnie — nadal trzymają się władzy i wciąż wierzą, że mieli rację?


To nie jest alternatywna historia. To ostrzeżenie.

Bo po 12-dniowej wojnie między Izraelem a Iranem właśnie z takim scenariuszem flirtuje dziś świat. Najwyższy Przywódca Iranu, Ali Chamenei, przeżył. Jego reżim nadal jest chroniony. Jego machina propagandowa nadaje. Jego Gwardia Rewolucyjna nadal maszeruje. Jego rakiety mogą być osłabione, jego zastępcze siły zdezorientowane, jego program nuklearny cofnięty — ale on sam pozostaje nietknięty.

Więcej

Kurdowie:
zapomniany naród
Paul Finlayson


Niedawno znalazłem się na spotkaniu zorganizowanym przez godną podziwu, nieco donkiszotowską organizację Tafsik — grupę, której misją jest zszywanie postrzępionych nitek ludzkiej wspólnoty w epoce dudnienia plemiennych werbli. To było wspaniałe wydarzenie, kalejdoskop sprzeciwu wobec ponurych obrazów współczesnego świata.

Więcej
Blue line

Ataki Trumpa na Iran
były sygnałem dla Chin
Daniel; Greenfield


Ameryka właśnie stała się nieprzewidywalna.
Jedną z największych słabości amerykańskiej polityki zagranicznej była nasza przewidywalność. Nasi przeciwnicy potrafili dokładnie określić, co zrobimy, a czego nie.


Jednym z największych atutów prezydenta Trumpa jest jego nieprzewidywalność. W sprawie ataków na Iran nie tylko trzymał wszystkich w niepewności do ostatniej chwili, ale też zastosował wyrafinowane środki, by zmylić obserwatorów. Dan Caldwell, znajomy Tuckera Carlsona, został usunięty z Pentagonu z powodu zarzutów o przecieki. Podobny los spotkał kilku innych. Kiedy ataki faktycznie zostały przeprowadzone, nie pojawiły się wcześniej żadne przecieki – mimo że niektóre media twierdziły, iż mają informacje od anonimowych „urzędników”. Wszyscy nauczyli się milczeć w sprawach naprawdę istotnych.

Więcej

Czas, którego nigdy
nie zapomnimy
Phyllis Chesler

Karykatura zamieszczona przez egipskiego liberała.

Mamy przywilej żyć w tych czasach – czasach, których nigdy nie zapomnimy, w których ważą się losy narodów.


Izrael wykonał całą ciężką pracę, tę brudną robotę – w imię własnego przetrwania, w imię Zachodu, w imię całej ludzkości. Niezwykłe osiągnięcie militarne państwa żydowskiego, w połączeniu z sukcesem zadziwiającej operacji psychologicznej – zdawałoby się, że skoordynowanej ze Stanami Zjednoczonymi – doprowadziło do unicestwienia niemal już gotowej zdolności Iranu do zniszczenia Izraela – chas we’szalom (Boże uchowaj!).

Więcej

Od wtorku do wtorku
minął tydzień
Andrzej Koraszewski 


Nieznośna lekkość dalszego bytu. Informuję szanownych czytelników o chwilowej (lub trwałej) impotencji twórczej. Podobnie jak z pszczołami (tymi od Kubusia Puchatka), z impotencją nigdy nic nie wiadomo. Mój mózg chodzi na zwolnionych obrotach, a nie chciałbym zabierać ludziom czasu ględzeniem.


Zbyt dużo palę. Siedzę na schodkach werandy, gdzie siedzieliśmy 40 minut przed śmiercią Małgorzaty, a ona silnym i ożywionym głosem referowała ostatnie wiadomości. Zawsze lubiliśmy siedzieć na tych schodkach, czasem dziwiliśmy się, że tak pięknie urządziliśmy sobie to nasze ostatnie gniazdko. Tak wyszło — dziewięćdziesiąt procent zasługi to wiele przypadków, dziesięć procent to wysiłki, żeby przypadkowym zdarzeniom nadać jakiś sens.

Więcej

„Filozof Putina”
to antysemita
Elder of Ziyon


Aleksandr Dugin, rosyjski ultranacjonalista często nazywany „filozofem Putina”, to nie tylko niebezpieczny ideolog. To także antysemita opętany teoriami spiskowymi na punkcie Izraela, a jego majaki odzwierciedlają powracającą prawdę: że Żydzi i państwo żydowskie postrzegani są jako egzystencjalne zagrożenie dla totalitarnych ideologii – właśnie dlatego, że wartości żydowskie pozostają z nimi w moralnej opozycji.

The New York Times przedstawił Dugina swoim czytelnikom w 2022 roku, opisując go jako „filozofa Putina”, który był jednym z głównych orędowników inwazji na Ukrainę.
Jego myśl opiera się na idei „eurazjatyzmu” – przekonaniu, że Rosja to odrębna cywilizacja, która powinna stworzyć państwo obejmujące cały kontynent, wzorowane na dawnym imperium, ale bez komunistycznej ideologii Związku Radzieckiego. 

Więcej

Iran jest z Ameryką
w stanie wojny od 46 lat
Daniel Greenfield


„Ameryka nie może nam nic zrobić” – przechwalał się ajatollah Chomeini, przetrzymując naszych zakładników. Administracja Cartera osłabiła rządy szacha na korzyść islamistów, którzy przejęli władzę, a następnie uniemożliwili żołnierzom piechoty morskiej obronę amerykańskiej ambasady i ludzi w niej przebywających przed muzułmańskimi grupami „studenckimi”, które twierdziły, że przybywają z pokojową intencją. „Pokojowi” działacze studenccy przejęli amerykańską ambasadę i wzięli jej pracowników jako zakładników.
Najwyższy Przywódca Ali Chamenei drwił z prezydenta Trumpa w tym samym przekonaniu, że „Ameryka nie może nam nic zrobić” — w czerwcu, po tym jak zaproponowano mu porzucenie irańskiego programu produkcji broni jądrowej. Najwyższy Przywódca powiedział: „Nasza odpowiedź na amerykańskie bzdury jest jasna: nie mogą nic zrobić w tej sprawie”.

Więcej

Kolejne
„Boskie zwycięstwo”
Hussain Abdul-Hussain


Wygląda na to, że Chamenei powtórzy błędy Saddama i Nasrallaha: bombastyczne przemówienia, nierealne obietnice zniszczenia Izraela i machina wojenna zdziesiątkowana przez państwo żydowskie. Niezależnie od wyniku wojny między Iranem a Izraelem, Teheran ogłosi zwycięstwo. Najwyższy Przywódca Iranu Ali Chamenei już zacytował werset Koranu „zwycięstwo od Boga i nieuchronny podbój”. Obserwatorzy Bliskiego Wschodu widzieli ten film wiele razy i zawsze kończy się tak samo: dzięki swojej potędze militarnej Izrael zwycięża — podczas gdy pobity Iran i jego sojusznicy pokazują znak zwycięstwa na gruzach, które kiedyś nazywali domem. Zwycięstwo militarne nigdy nie zdarza się przez czysty przypadek. Jest to jedynie wierzchołek góry lodowej — wynik zbudowany na sukcesie w innych dziedzinach, w tym wolności, dobrych rządach, rządach prawa, wzroście gospodarczym i postępie naukowym.

Więcej

Ciąg dalszy „Listów
z naszego sadu”
Andrzej Koraszewski


Dostaję pytania, co dalej z „Listami”. Nie umiem jeszcze odpowiedzieć. Chwilowo wyjmowałem ze spiżarni teksty przełożone przez Małgorzatę, ale to się skończyło. Wózek zaprojektowany na dwa konie trzeba będzie przerobić. Małgorzata poświęcała sześć godzin dziennie na przeglądy źródeł — jedne referowała ustnie, inne z adnotacją „przeczytaj koniecznie”, jeszcze inne „zobacz, czy to dla nas”.


Czy jest szansa, żeby ciągnąć te „Listy” bez obniżenia ich poziomu? Rozważam różne koncepcje: ograniczenie publikacji do pięciu dni w tygodniu albo do jednego tekstu dziennie. Nie wiem, być może będę trochę eksperymentował, sprawdzał, ile potrafię. Pewnie będzie nieco więcej moich tekstów, mniej tłumaczeń. (Czasu potrzebnego na śledzenie tego, co ważne, nie można nadmiernie redukować.)

Więcej

Niech przemówi mój
podziw dla Żydów
Paul Finlayson


Zacznijmy od szczerej obserwacji: naród żydowski, stanowiący zaledwie 0,2% populacji świata, nie tylko przetrwał, ale wręcz rozkwitł, uderzając tak mocno, że równie dobrze mogliby boksować w wadze ciężkiej.

Tymczasem ich przeciwnicy — szczególnie w świecie arabskim — tkwią w bagnie, które sami stworzyli, miotając się w lamentach, podczas gdy ich gospodarki i społeczeństwa są w rozpadzie. Teza jest prosta: Żydzi wygrywają, ich wrogowie  obsesyjnie myślą o Izraelu i jego mieszkańcach, być może nadszedł czas, aby nienawistnicy spojrzeli w lustro i zajęli się swoją katastrofalną impotencją.

Więcej
Blue line

Rewolucja już jest,
ale jaka to rewolucja?
Alberto M. Fernandez


Co zrobiłbyś, aby powstrzymać to, co uważasz za ostateczne zło? Jeśli jesteś naprawdę szczery, prawdopodobną odpowiedzią jest, że zrobiłbyś wszystko, co konieczne. „Ludobójstwo”, żarzące się, podżegające słowo, często używane w dzisiejszych czasach, wydaje się być częścią tego, co wielu uważa za zło.  Ale w dzisiejszych czasach podżeganie, jeśli chodzi o retorykę publiczną, jest używane niemal wyłącznie w odniesieniu do państwa Izrael, Żydów i głównego zwolennika Izraela, Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Więcej

Granice nieposłuszeństwa
obywatelskiego
Patrycja Walter


Współczesny dyskurs na temat antysyjonizmu, antysemityzmu oraz odpowiedzialności cywilnej ujawnia głębokie napięcia między prawem do protestu a moralnymi i prawnymi granicami demokratycznego sporu. Coraz częściej akty sprzeciwu przybierają radykalne formy, a język solidarności wykorzystywany jest do usprawiedliwiania przemocy zarówno symbolicznej, jak i fizycznej.

Więcej

Myśli o dziennikarstwie
zależnym
Andrzej Koraszewski


Co to takiego dziennikarz niezależny, zastanawia się mój przyjaciel i mogłem mu to wyjaśnić na przykładzie „Listów z naszego sadu.” Mam doświadczenie pracy w BBC, bardzo poważnie traktuję to, co BBC pisze w swoich poradnikach dla swoich pracowników. Nasza strona jest utrzymywana przez BBC, bo pewnie bez mojej emerytury z tej firmy mielibyśmy trudności. 

Więcej

Antysemityzm  gorszy niż
twojej babci
Avi Herbatschek


Oprogramowanie moralne, którego używamy do wykrywania antysemityzmu, nie było aktualizowane od lat. Nie rozpoznaje już nowych odmian nienawiści do Żydów. Dlatego właśnie jest tak niebezpieczne.


Kilka tygodni temu mój paryski przyjaciel zapytał mnie, czy sądzę, że po ośmiu latach spędzonych za granicą wrócę kiedyś do Francji.


Powiedziałem mu, że jestem zadowolony z życia, jakie zbudowałem za granicą, i nie jest to kwestia, która zaprząta mi myśli. Myślałem, że ta odpowiedź go zadowoliła. Ale po chwili przerwy dodałem: „Poza tym nie jestem pewien, czy jest w Europie przyszłość dla Żydów”.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Wojna Izraela z Iranem
jest przysługą dla ludzkości
Z materiałów MEMRI 

Izrael musi powiedzieć
kim jest wróg
Yonatan Daon

Komiczny upadek
kultu kefiji
Brendan O’Neill

Świat pogrążył się
w moralnej otchłani
David Collier

Powinniśmy poważnie traktować
hasło „Śmierć Ameryce”
Daniel Greenfield

Antysemityzm bywa wyrokiem
śmierci
Joshua Hoffman

Izrael wykonuje
brudną robotę za innych
Elder of Ziyon

Chirurgiczny atak
na tyranię islamistyczną
Brendan O’Neill

Tak wygląda
„Nigdy więcej”
Joshua Hoffman

Skorumpowana sprawa
sądowa przecuiw Netanjahu
David Isaac

Wczoraj był piątek
trzynastego
Andrzej Koraszewski

Dwadzieścia lat
amerykańskiej głupoty
Jonathan S. Tobin 

Logika i uprzedzenia:
od starożytności do BBC
Noru Tsalic

Dlaczego administracja Trumpa
sprzedaje broń Katarowi?
Robert Williams

Gaza – Palestyna
- kalifat
Andrzej Koraszewski

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk