Stajnia Augiasza

Hili: Administrator czyści stajnię Augiasza. Marudzi, że w ciągu jednego dnia to się nie da zrobić, bo nie jest Heraklesem. Mówi, że jako zwykły śmiertelnik potrzebuje miesiąca. Pierwsza fala spowodowała zamieszanie, wszędzie pełno papierów. Nikomu nie pozwala dotykać ani swojego biurka, ani Małgorzaty biurka. Ciągle czegoś szuka w stertach powyciąganych wydruków, Grzebie w fotografiach. Robi notatki na kolorowych karteczkach, których potem gorączkowo szuka. Często wskakuję mu na kolana i próbuję się zorientować, co się dzieje. Czuję się zgubiona w tym wszystkim.       

Hili: Administrator pisze testament. Odkąd Małgorzata umarła, myśli głośno, więc wszystko słyszę. Zastanawia się, czy można testament ozdobić zdjęciami. Małgorzata w spadku zostawiła mu chęć dzielenia się. Nie miała rodzeństwa. Miała dwie ciotki, które zmarły wiele lat temu. Resztę rodziny wymordowali naziści. Technicznie rzecz biorąc, Administrator dziedziczy po Małgorzacie wszystko, czyli całą chęć dzielenia się tym, co było dotąd wspólne. Trzeba to jednak przełożyć na język prawniczy: rozdać przedmioty, określić w procentach, komu ile pieniędzy z tego, co po nim zostanie. Musi to zrobić szybko, bo tego wymaga prawo. Dziękuje losowi, że ma wnuczkę, to znaczy, za córkę przyjaciela, która adoptowała go jako substytut dziadka, którego nigdy nie miała, a której może zostawić instrukcje w kwestii dzielenia się tym, co po nim zostanie. To ułatwia pisanie testamentu.

Hili: Muszę sobie wypracować jakiś styl na ten miesiąc. John Stuart Mill zbyt poważny, Alan Sokal zbyt podstępny, Erazm? Pochwała głupoty? Chyba nie muszę dłużej szukać.  '

„Ludzie odurzają się i łudzą różnymi rzeczami, by poczuć się szczęśliwymi – takimi jak alkohol czy religia.

Ci, którzy przechwalają się swoją mądrością i tytułami, są głupi, bo czerpanie radości z samouwielbienia jest śmieszne.

Równie niedorzeczne jest przechwalanie się miejscem urodzenia, pochodzeniem czy przynależnością etniczną.
Aby być mądrym, trzeba przyglądać się temu, co kryje się pod powierzchnią, a ci, którzy chełpią się swoją wiedzą, są głupcami.”

To Erazm. On pokazywał, że czasem głupi są mądrzy, a mądrzy są głupi. My, koty, umiemy łączyć skromność  z geniuszem i tego muszę się trzymać.

Hili: Administrator zmienia swój świat, zaniedbał kuchnię nie zmywa po jedzeniu. Nie może się doczekać, kiedy siądzie do pisania. Pospiesznie załatwia sprawy, które dzielą go od możliwości pracy. Od świtu pojechał załatwiać nowe aparaty słuchowe. Mówi, że musi odzyskać możliwość słyszenia ludzi. Żartuje, że jako głuchy słyszał więcej. Małgorzaty nie ma, mówi, że teraz musi zmierzyć się ze światem bez pośredników. Wspólniczka jest jednak potrzebna. Danka jest jego największą nadzieją, Zagląda do jej książek, czyta zdania, dowiaduje się tego, co już wiedział, myślą podobnie, więc wspólna praca będzie radością. Zachowuje się jak jakiś Szwed, Najważniejsze jest teraz przygotowanie narzędzi potrzebnych do działania.