Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 06:59

« Poprzedni Następny »


Argument neuroróżnorodności na rzecz wolności słowa


Geoffrey Miller 2017-08-08


Wyobraźmy sobie młodego Isaaca Newtona, podróżującego w czasie z Anglii lat 1670., by uczyć studentów Harvardu w roku 2017. Po tej podróży w czasie, Newton nadal byłby z osobowością obsesyjną i paranoiczną, z zespołem Aspergera, z silnym jąkaniem się, huśtawką nastrojów i epizodami manii psychotycznej i depresji. Ale teraz  byłby poddany kodeksowi języka  Harvardu, który zabrania  jakiegokolwiek “nieposzanowania godności innych”; każde naruszenie ściągnie na niego kłopoty ze strony Inkwizycji Harvardu (‘Office for Equity, Diversity, and Inclusion’). Newton chce także opublikować Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica, żeby wyjaśnić prawa ruchu we wszechświecie. Jego agent literacki mówi mu jednak, że nie może dostać porządnej umowy na książkę, dopóki nie zbuduje swojej „platformy autorskiej” z co najmniej 20 tysiącami obserwujących – bez wywołania odporu za ogłaszanie swoich ekscentrycznych poglądów o alchemii starożytnych Greków, kryptografii biblijnej, mistycyzmie żydowskim lub o tym, jak przepowiedzieć datę Apokalipsy.

Newton nie przetrwałby długo jako “publiczny intelektualista” w nowoczesnej kulturze amerykańskiej. Wcześniej czy później powiedziałby coś “obraźliwego”, o czym zostałby poinformowany Harvard i co zostałoby podchwycone przez media głównego nurtu jako clickbait moralnego oburzenia. Jego ekscentryczna, kłótliwa niezdarność doprowadziłaby szybko do wyrzucenia go z uniwersytetu, mediów społecznościowych i możliwości publikowania. Wynik? Po stronie pozytywów napędziłby ruch w Huffpost, Buzzfeed i Jezebel, a ludzie mieliby nową kontrowersję, w której mogliby okazywać swoją cnotę na Facebooku. Po stronie negatywów, nie mielibyśmy zasad dynamiki Newtona.


Cofnijmy się o krok od tego koszmaru alternatywnej historii i rozważmy ogólny problem „neuroróżnorodności” i wolności słowa. W tym artykule zajmę się sprawą nauki o neuroróżnorodności i tym, jak kodeksy dotyczące języka na kampusach i ograniczające językowe normy narzucają niedające się spełnić oczekiwania na wrażliwość społeczną, świadomość kulturową, precyzję werbalną i samokontrolę u wielu ludzi odmiennych neurologicznie.


Skupię się na tym, jak kodeksy języka na kampusach wywierają dyskryminujący, mrożący efekt na akademicką neuroróżnorodność, częściowo dlatego, że jestem nerdem akademickim, który nie znosi kodeksów mowy. Nie jest to jednak tylko sprawa osobista. Od Średniowiecza uniwersytety hołubiły ludzi o niezwykłych mózgach i umysłach. Historycznie rzecz biorąc, świat uniwersytecki był bezpieczną przystanią dla neuroróżnorodności wszelkiego rodzaju. Ekscentrycy kręcili się po Cambridge od 1209 r. i po Harvard od 1636 r. Przez stulecia te wyspy ekscentryczności były naszym mostami podróży w czasie od starożytnej historii cywilizacji zachodniej do dalekiej przyszłości nauki, techniki i postępu moralnego. Obecnie tysiące naszych wysp jest zagrożonych, a to jest smutne i złe, i musimy temu zaradzić.


Ten artykuł jest dość długi, ponieważ ten argument jest nowy (na ile wiem) i wymaga nieco tła. Mam jednak nadzieję, że wytrzymacie ze mną, bo sądzę, że ta kwestia jest zaniedbana i ważna.


Od ekscentryczności do neuroróżnorodności


Cenzura zabija twórczość, prawdę i postęp. Bez wolnej wymiany idei ludzie nie mogą dzielić się nowymi pomysłami (twórczość), testować ich przez poddanie logice innych ludzi oraz faktom (prawda) lub zestawić ich w cywilizacyjne osiągnięcia (postęp). Cenzura zabija jednak racjonalną kulturę w mniej oczywisty sposób: zamyka usta ekscentrykom. Dyskryminuje neuroróżnorodność. Wywiera mrożący efekt na niezwykłe mózgi z niezwykłymi umysłami. Marginalizuje ludzi, którzy mogą mieć wspaniałe pomysły, ale którzy mają także zaburzenia psychiczne, dziwactwa osobowości, ekscentryczne przekonania lub niezwykły styl komunikowania się, który powoduje, że trudno im zrozumieć i podporządkować się obecnym normom języka, rządzącym tym, co „akceptowalne”. Kodeksy mowy Harvardu i trolle Twittera mogą nie zabronić niczego w samych Principia ale odpędzają ten rodzaj ekscentrycznych ludzi, którzy piszą takie książki, z powodu innych „obraźliwych” rzeczy, jakie czasami robią i mówią.


Ekscentryczność jest cennym zasobem, łatwo marnowanym. W książce O wolności (1859): John Stuart Mill ostrzegał, że “tyrania większości” grozi marginalizacją spostrzeżeń ekscentryków:  


Ilość ekscentryczności w społeczeństwie na ogół jest proporcjonalna do ilości geniuszu, wigoru umysłowego i odwagi moralnej, jaka w nim jest. Fakt, że tak niewielu odważa się teraz być ekscentrykami, oznacza główne niebezpieczeństwo tych czasów. (C-Rodział 3, akapit 13).


Dzisiaj “tyrania neurotypowego” ucisku neuroróżnorodności może być głównym niebezpieczeństwem naszych czasów. 


Założenie neurotypowości u podstaw kodeksów języka


Początkowo kodeksy języka na kampusach mogły być tworzone w dobrych intencjach. Próbowano uczynić uniwersytety przyjaźniejszymi dla mniejszości rasowych i seksualnych przez zmuszenie wszystkich, by mówili tak ostrożnie jak to możliwe. Skutkiem ubocznym próby zwiększenia różnorodności demograficznej była jednak redukcja neuroróżnorodności przez piętnowanie każdego, kogo mózg nie potrafi nadać odpowiedniej barwy liniom „zaakceptowanego języka”. Im bardziej „pełne szacunku” stawały się wobec neurotypowości, tym bardziej alienowały ludzi neuroróżnorodnych.


Oto problem. Nieformalne “normy języka” w Ameryce, które rządzą tym, co wolno nam powiedzieć, a czego nie, zostały stworzone i narzucone przez “normalne” mózgi do podporządkowania się im i egzekwowania ich norm. Formalne kodeksy języka na uniwersytetach amerykańskich także zostały napisane dla neurotypowych”. Zakładają, że każdy na kampusie jest równie sprawny przez 100% czasu w:

  • Używaniu inteligencji werbalnej i tła kulturowego do rozumienia kodeksów języka, które są umyślnie niejasne, nadmiernie szerokie i eufemistyczne, by rozpoznawać, komu i co wolno powiedzieć, w jakim kontekście, przy użyciu jakich słów; 
  • Zrozumieniu, co wewnątrz okna Overtona jest “akceptowalnymi ideami”, włącznie z aktualnymi normami społecznymi o tym, co jest „pełne szacunku” kontra „obraźliwe”, „niewłaściwe”, „seksistowskie”, „rasistowskie”, islamofobiczne” lub „transfobiczne”;
  • Używaniu “teorii umysłu” do przewidzenia ze 100% dokładnością, które słowa mogą być obraźliwe dla kogoś innej płci, wieku, rasy, pochodzenia etnicznego, pochodzenia narodowego, orientacji seksualnej, religii lub poglądów politycznych;
  • Powstrzymania “niewłaściwej” mowy ze 100% niezawodnością we wszystkich kontekstach społecznych, gdzie inni mogą poinformować o tych słowach lub nagrać je;
  • Przewidzenia ze 100% dokładnością, co może wywołać oburzenie rówieśników, działaczy studenckich, mediów społecznościowych lub mediów głównego nurtu – czegokolwiek, co może stworzyć “niekorzystny rozgłos” dla uniwersytetu oraz reakcję inkwizycji kodeksów języka, w której nie ma bezstronnego procesu ani prawa do odwołania się mówcy od werdyktu.

Kodeksy języka zakładają fałszywy model natury ludzkiej – że każdy ma ten sam rodzaj mózgu, który daje wąski, „normalny” zestaw cech osobowości, zdolności poznawczych i werbalnych, temperamentu moralnego, stylu komunikowania się i zdolności pohamowania się. To założenie neuronormalności jest naukowo błędne, ponieważ różni ludzie dziedziczą inne zestawy genów, które wpływają na wzrost i funkcjonowanie mózgu, a każda cecha umysłowa wykazuje znaczną odziedziczalność. Te cechy dziedziczne są głębokie: są stabilne przez okres dojrzewania i dorosłość i obejmują wszystko – od inteligencji społecznej po postawy polityczne. Pozwalają również przewidywać wiele aspektów komunikacji ludzkiej – prawdopodobnie włącznie ze zdolnością zrozumienia i podporządkowania się formalnym kodeksom języka oraz nieformalnym normom. Neuroróżnorodni często „tacy się rodzą”. 


Dlaczego kodeksy języka piętnują większość kreatywnych myślicieli  


Kiedy uniwersytety narzucają kodeksy języka, narzucają niemożliwe standardy zachowania na ludzie, którzy nie są neurotypowi, takich jak ci z zespołem Aspergera, dwubiegunowością, zespołem Tourette’a lub dziesiątkami innych dziwactw osobowości lub „zaburzeń” psychicznych. W historii neuroróżnorodność była piętnowana ze skrajnym uprzedzeniem, ale ostatnio Autism Rights Movement, National Alliance for Mental Illness i inne grupy wsparcia zaczęły walczyć o większą akceptację. (Określenia “neuroróżnorodny” i “neurotypowy” pochodzą z Autism Rights Movement, ale tutaj używam ich bardziej ogólnie.) Neuroróżnorodność jest nawet fetowana w niedawnych książkach, takich jak Thinking in Pictures Temple Grandin (o zespole Aspergera), A Beautiful Mind Sylvii Nasar (o schizofrenii), The Wisdom of Psychopaths Kevina Duttona (o cechach mrocznej triady) i Quiet Susan Cain (o introwersji).


Ludwig Wittgenstein (1889 – 1951) był austriacko-brytyjskim filozofem, który zajmował się głównie logiką, filozofią matematyki, filozofią umysłu i filozofią języka.
Ludwig Wittgenstein (1889 – 1951) był austriacko-brytyjskim filozofem, który zajmował się głównie logiką, filozofią matematyki, filozofią umysłu i filozofią języka.

Większość prawdziwych geniuszy, jakich znam, nie jest neurotypowa. Szczególnie w teorii gry ewolucyjnej. Mieliby mnóstwo kłopotów ze zrozumieniem lub podporządkowaniem się typowym kodeksom języka na uniwersytetach. Podejrzewam, że dotyczy to również najznakomitszych myślicieli, którzy przez ostatnie tysiąclecia budowali cywilizację. Spójrzmy na kilku tylko geniuszy, którzy – jak się wydaje na podstawie ich danych biograficznych – byli na spektrum autyzmu/Aspergera: Béla Bartók, Jeremy Bentham, Lewis Carroll, Marie Curie, Charles Darwin, Emily Dickinson, Albert Einstein, Sir Ronald Fisher, Sir Francis Galton, Glenn Gould, Patricia Highsmith, Alfred Hitchcock, Alfred Kinsey, Stanley Kubrick, Barbara McClintock, Gregor Mendel, Bertrand Russell, Nikola Tesla, Mark Twain, Alan Turing, H. G. Wells i Ludwig Wittgenstein. (Aspergerowcy, tacy jak ja, lubią robić listy; patrz także tutaj.) Ponadto, najbogatsi miliarderzy informatyki także wykazują podobne do Aspergera cechy: Paul Allen, Bill Gates, Elon Musk, Larry Page, Peter Thiel i Mark Zuckerberg. A w filmach i w telewizji szczerzy do bólu, nieczuli aspergerowcy nie grają już dłużej pomocników “szalonych naukowców”, ale heroicznych protagonistów, jak  Tony Stark, Sherlock Holmes, Gregory House, Lisbeth Salander i Dr. Strange.


Po pozytywnej stronie: wkład cywilizacyjny neuroróżnorodności jest ogromny – i często decydujący w nauce i technice. Po stronie negatywnej: cechy Aspergera wydają się częste wśród akademików, których dotknęło największe oburzenie publiczne wobec rzeczy, które powiedzieli i zrobili, a które nie miały żadnych zupełnie obraźliwych intencji.


Odmiany neuroróżnorodności


Restrykcyjne normy języka są problemem dla ludzi ze spektrum autyzmu, co obejmuje 1% społeczeństwa, ale odsetek jest znacznie wyższy w akademickim świecie nauki, techniki inżynierii i matematyki (dziedziny (STEM) – jak pokazał Sheldon Cooper, fizyk z Caltech, w programie telewizyjnym The Big Bang Theory. Poza spektrum autyzmu znacznie większy odsetek studentów i pracowników na każdym uniwersytecie ma inne zaburzenia neurologiczne, choroby psychiczne lub dziwactwa osobowości, które utrudniają unikanie “obraźliwej” mowy przez 100% czasu – nawet jeśli “dobrze funkcjonują” i nie mają problemów z pracą akademicką. Na przykład, kodeksy języka nie uwzględniają następujących   zaburzeń/stanów:

  • Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi (ADHD) (3%) powoduje wysoką impulsywność i tendencję do wyskakiwania z niewłaściwymi uwagami;  
  • Zespół Tourette’a (1%) może obejmować nieodparty przymus wypowiadania obscenicznych lub uwłaczających słów;
  • Zaburzenie społecznej (pragmatycznej) komunikacji (niedawno uznane zaburzenie, częstotliwość nieznana) ogranicza zdolność używania języka “właściwie”, by pasował do stylów komunikacji w różnych kontekstach i do różnych słuchaczy, oraz czytania między wierszami przy subtelnym lub wieloznacznym języku;
  • Zespół stresu pourazowego (PTSD) (8%) podnosi wrażliwość na przypomnienia minionej traumy (“wywoływacze”), co może powodować gniew, agresję werbalną i obraźliwą mowę;  
  • Zaburzenie afektywne dwubiegunowe (4%) może wywołać fazy maniakalne, podczas których przekonania stają się bardziej ekscentryczne, a mowa i zachowania seksualne mniej opanowane;  
  • Schizofrenia (5%) często prowadzi do niezwykłych stylów komunikowania się, społecznej nieporadności i ekscentrycznych poglądów, które nie mieszczą się w oknie Overtona;
  • Zaburzenia osobowości paranoidalne, schizoidalne i schizotypowe (‘Cluster A’) (4%) obejmują nieporadność społeczną, ekscentryczne zachowania i dziwne wzory mowy, które mogą być odbierane jako bezduszne lub obraźliwe;
  • Zaburzenia osobowości histrioniczne, narcystyczne, borderline i dyssocjalne (‘Cluster B’) (2%) pociągają za sobą impulsywność, szukanie uwagi, chwiejność emocjonalną i/lub brak empatii, czego wynikiem jest mowa, która często łamie normy społeczne.  

Niektóre z ocen częstotliwości występowania są nieprecyzyjne i wiele ludzi ma więcej niż jedno z tych zaburzeń. Razem jednak tego typu zaburzenia psychiczne dotykają co najmniej 20% studentów i pracowników uniwersytetów. Jest to więcej niż procent studentów uczelni amerykańskich, którzy są Latynosami (17%), czarnymi (14%), LGBTQ+ (7%), lub nieudokumentowanymi imigrantami (5%). A w wielu tych zaburzeniach psychicznych powaga objawów sięga szczytu w wieku typowym dla studentów uniwersyteckich: uniwersytety żądają, by neuroróżnorodni pohamowali swoją mowę najstaranniej właśnie wtedy, kiedy są najmniej w stanie zrobić to.


Poza zdiagnozowanymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak Asperger, znacząca mniejszość ludzi na kampusach znajduje się na skrajnościach Wielkiej Piątki czynników osobowości, które wszystkie mają implikacje dla zachowań dotyczących kodeksu języka. Niska sumienność przewiduje impulsywne, brawurowe lub krótkowzroczne wystąpienia i zachowania. Niska ugodowość przewiduje zawziętość, zachowania obrażające i niemiłe – tj. łamanie kodeksów języka. Wysoka otwartość przewiduje przyjmowanie niezwykłych poglądów i ekscentryczne zachowania – tj. łamanie kodeksów języka. Wysoka ekstrawersja przewiduje bycie super towarzyskim, super seksualnym i nadzwyczaj wylewnym – tj. łamanie kodeksów o zachowaniu seksualnym i języku. Ponieważ czynniki Wielkiej Piątki wszystkie mają znaczną odziedziczalność, każdy kodeks języka, którego nie mogą – realistycznie rzecz biorąc – przestrzegać ludzie znajdujący się na krańcach skali tych czynników Wielkiej Piątki, właściwie karze ich za geny, które zdarzyło im się odziedziczyć.


Poza zaburzeniami psychicznymi i dziwactwami osobowości wielu ludzi na kampusach jest w każdym danym momencie w stanie “przejściowej neuroróżnorodności” – zmienionym stanie psychicznym z powodu niskiego poziomu cukru, stresorów, skutków ubocznych przyjmowanych leków lub smart drugs takich jak kofeina, Ritalin, Adderall lub Modafinil. Także zaburzenia snu dotykają ponad 20% ludzi i wynikający z tego niedobór snu redukuje zahamowania. Ten rodzaj przejściowej neuroróżnorodności może zakłócać wrażliwość społeczną, teorię umysłu i zahamowania werbalne, a więc redukować zdolność stosowania się do kodeksów języka. Jeżeli uniwersytety nie chcą zakazać zmęczenia, uczucia głodu, rozpaczy, przyjmowania leków i kawy, trudno utrzymać iluzję, że język każdego będzie  w 100% nierażący przez 100% czasu.


Jak neuroróżnorodność utrudnia zrozumienie kodeksów języka


Ponieważ kodeksy języka są napisane przez neurotypowych dla neurotypowych, neuroróżnorodni często uznają je za dosłownie niezrozumiałe, a nie można trzymać się reguł, których się nie rozumie.


Na przykład, typowy zestaw reguł o “pełnym szacunku kampusie”, „wykroczeniach seksualnych” i „nękaniu” zakazuje:

  • „niepożądanych zachowań werbalnych”
  • “niepożądanych dowcipów o cechach chronionych”
  • “czynów nienawiści lub uprzedzeń, które naruszają poczucie społeczności”
  • „komentarzy seksistowskich”
  • „poniżający materiał zdjęciowy”
  • „pokazywania niedopuszczalnych obiektów”
  • “ negatywnych postów o cechach chronionych”

Te cytaty są z niedawnych reguł ustalonych przez mój uniwersytet, ale są dość standardowe. Nie rozumiem, na co każda z tych reguł rzeczywiście pozwala lub czego zabrania, a pracowałem z kwestiami wolności słowa w naszym senacie uniwersyteckim przez dwa lata i przez rok w naszej Komisji ds. Wykroczeń Seksualnych, a więc zastanawiałem się nad nimi przez dłuższy czas.


Nie mając dobrej teorii umysłu, jak może człowiek z Aspergerem przewidzieć, które słowa będą “niepożądane” dla nieznajomego lub mogą być uznane za “seksistowskie” lub „seksualnie sugestywne”? Nie mając dobrego zrozumienia norm społecznych, jak mogą przewidzieć, co liczy się jako “czyny nienawiści lub uprzedzenia, które naruszają poczucie społeczności” lub co liczy się jako „niedopuszczalny obiekt”? Nie mając dobrego zrozumienia dzisiejszego żargonu praw obywatelskich, jak może 18-letni nowy student – neurotypowy lub nie – zrozumieć, czym są „cechy chronione”?


Język kodeksów mowy na kampusach jest zaprojektowany tak, by dać złudzenie precyzji, podczas gdy pozostaje tak niejasny, że może być egzekwowany według życzeń administracji, gdy tylko skarga indywidualna, protest studenckie, pozew lub nieprzyjazny rozgłos powodują, że korzystne jest ukaranie kogoś za „obrazę”.  Tak więc oczekuje się, że studenci i pracownicy będą zdolni „czytać między wierszami” kodeksu języka, by zrozumieć, co rzeczywiście jest zabronione, a co rzeczywiście jest dozwolone.


Ludzie różnią się jednak zdolnością rozumienia języka mówionego i pisanego, włącznie z suchymi zawiłościami polityki administracyjnej, ciągle zmieniającymi się eufemizmami kultury poprawności politycznej i podwójnymi standardami lewicowej polityki tożsamości. Rozszyfrowanie kodeksów języka wymaga wysokiego poziomu inteligencji werbalnej, społecznej i emocjonalnej, by odkryć rzeczywiste znaczenie za niejasnymi eufemizmami i sloganami sprawiedliwości społecznej, a neuroróżnorodni mogą nie mieć rodzaju mózgów, które potrafią tak wnioskować.


Kodeksy języka są z założenia tak niejasne, by każdy, kogo zdenerwowały czyjeś słowa, mógł złożyć skargę. Subiektywne odczucia słuchającego są rozstrzygające dla uznania, czy wykroczenie zostało popełnione. W większości kodeksów języka na kampusach nie ma standardu „rozsądnej osoby”, według którego mowa liczy się jako obraźliwa. Znaczy to, że jeśli osoba z Aspergerem lub schizotypowa zbuduje właściwy model umysłowy tego, jak zareagowałaby na mowę przeciętna osoba, nie mogą na tym polegać. Oczekuje się od nich, że uczynią swoją mowę nierażącą dla najbardziej wrażliwej osoby, jaką mogą spotkać na kampusie. Rezultatem jest “kultura rozpieszczania”, w której administratorzy dają priorytet domniemanej superwrażliwości słuchających przed prawami do komunikowania się osoby mówiącej. W rzeczywistości, jedynym ukłonem w kierunku neuroróżnorodności w kodeksach języka na kampusach jest (fałszywe) założenie, że “ostrzeżenia przed wywoływaczami” i zakaz „mikroagresji” będą użyteczne w ochronie słuchaczy z  PTSD lub z wysoką neurotycznością. Administratorzy zakładają, że najbardziej narażonymi “śnieżynkami” są zawsze słuchacze ale nigdy sam mówca. Nie rozumieją nawet, że człowiek z PTSD, dla którego dana sytuacja była „wywoływaczem”, może w reakcji powiedzieć coś, co ktoś inny uzna za “obraźliwe”.  


Systematyzowanie kontra empatia


Zaburzenia spektrum autyzmu są centralne dla napięć między cenzurą na kampusie a neuroróżnorodnością. Jest tak z powodu relacji między “systematyzacją” a “empatią”. Systematyzowanie jest pędem do tworzenia i analizowania abstrakcyjnych systemów reguł, dowodów i procedur; jest silniejsze u mężczyzn, u ludzi z Aspergerem i w dziedzinach STEM. Empatia jest zdolnością rozumienia myśli i uczuć innych ludzi i reagowania na nie “właściwymi” emocjami i mową; jest silniejsza u kobiet, ludzi z schizofrenią oraz w sztuce i naukach humanistycznych. Konserwatywni satyrycy często szydzą z „wojowników sprawiedliwości społecznej” z powodu ich “autystycznych wrzasków”, ale lewicowi studenci, którzy protestują, są z większym prawdopodobieństwem wysoce empatycznymi ludźmi z wydziałów sztuki, nauk humanistycznych i nauk społecznych niż wysoce systematyzującymi ludźmi z nauk ścisłych lub inżynierii.


Spójrzmy na skalę Współczynnika Empatii (EQ), stworzoną przez badacza autyzmu, Simona Baron-Cohena do mierzenia empatii kontra systematyzowania. Stwierdzenia, za które są punkty dodatnie i które przewidują wyższą empatię, obejmują:

  • “Potrafię przewidzieć, jak ktoś inny będzie się czuł”.
  • „Łatwo mi postawić się na miejscu kogoś innego”.
  • “Potrafię szybko i intuicyjnie dopasować się do tego, jak czuje się ktoś inny”.
  • “Zazwyczaj potrafię zrozumieć punkt widzenia innej osoby, nawet jeśli się z nim nie zgadzam”.

Stwierdzenia, za które są punkty ujemne, przewidują niższą empatię i obejmują:

  • „Często trudno mi osądzić, czy ktoś jest grubiański, czy uprzejmy”.
  • “Trudno mi zrozumieć, dlaczego pewne rzeczy tak bardzo denerwują ludzi”.
  • “Nie zawsze rozumiem, dlaczego ktoś miałby czuć się obrażony przez jakąś uwagę”.
  • “Inni ludzie mówią często, że jestem nietaktowny, choć nie zawsze rozumiem, dlaczego”.

Czytając to, wydaje się, że wyższe punkty EQ powinni silnie przepowiadać zdolność stosowania się do kodeksów języka na kampusach, które zabraniają obrażania innych. Ludzie z Aspergerem osiągają znacznie niższą punktację na skali EQ. (Pełna informacja: ja osiągam 14 punktów na 80.) Tak więc, ludzie z Aspergerem po prostu nie mają mózgów, które pozwalają na przewidzenie, co może być uważane za obraźliwe, pogardliwe, niepożądane lub oburzające przez innych – niezależnie od tego, czego oczekują od nas kodeksy języka kampusu. Z perspektywy systematyzatora większość kodeksów języka „pełnego szacunku kampusu” są zasadniczo żądaniami, by zamienili się w empatyków czystą siłą woli. Mężczyźni zdobywają też mniej punktów na skali EQ niż kobiety, a Asperger jest 11 razy częstszy wśród mężczyzn niż wśród kobiet, więc kodeksy języka narzucają też „niewspółmierny efekt” na mężczyzn, co jest rodzajem dyskryminacji płciowej, nielegalnej według prawa federalnego.  


Sposoby, na jakie kodeksy języka dyskryminują systematyzatorów, pogłębia fakt, że są niejasne, nadmiernie szerokie, nieusystematyzowane, z podwójnymi standardami i logicznymi niespójnościami – co doprowadza systematyzatorów do szaleństwa. Na przykład, większość kodeksów języka zabrania obrażających słów o płci, rasie, religii lub poglądach politycznych danej osoby. Ale studenci z Aspergerem często zauważają, że te kodeksy są stosowane bardzo selektywnie: jest OK. obrażanie „toksycznej męskości” i „patriarchatu”, ale nie wolno kwestionować twierdzeń o „nierówności płac” lub „kulturze gwałtu”; jest OK. obrażanie „białego przywileju” i „alt-prawicy”, ale nie akcji afirmatywnej lub „Black Lives Matter”; jest OK. obrażanie katolików pro-life, ale nie muzułmanów pro-szariat. Koncepcja „niepożądanych” dowcipów lub „niepożądanych” uwag seksualnych wydaje się ludziom z Aspergerem jak paradoks podróży w czasie – jak możesz wiedzieć, jaka mowa jest „niepożądana” przed otrzymaniem reakcji na nią? Co gorsza, większość kodeksów mowy na kampusach związana jest z teoriami sprawiedliwości społecznej feminizmu gender, krytycznej teorii rasy i konstruktywizmu społecznego, które odrzucają najlepiej uzasadnione odkrycia naukowe o różnicach płci, różnicach rasy i genetyce behawioralnej. Wymaganie od ludzi z Aspergerem w świecie akademickim, by zaakceptowali kodeksy języka oparte na jawnych fałszerstwach, gwałci najgłębsze wartości systematyzatora: logikę, racjonalizm i realizm. Jako przykład irytacji i gniewu systematyzatora na nieuzasadnione kodeksy języka, patrz list studenta Cornell z wysoko funkcjonującym autyzmem.


Dla przetestowania mojej intuicji w tej kwestii zorganizowałem nieformalny sondaż wśród moich obserwujących na Twitterze, pytając: „Jaki stan najbardziej utrudniłby stosowanie się do uczelnianych kodeksów języka, które zabraniają wszystkich ‘obraźliwych’ lub ‘niewykazujących szacunku’ wypowiedzi?” Oddano 655 głosów na cztery możliwe opcje: 54% na “Asperger”, 19% na “Schizofrenia”, 14% na „Dwubiegunowość” i 13% na „ADHD”. Wynik tego sondażu wśród małej grupy moich ekscentrycznych obserwatorów nie może być traktowany poważnie jako jakikolwiek rodzaj badania naukowego. Po prostu pokazuje, że nie jestem jedyną osobą, która uważa, że Asperger utrudnia stosowanie się do kodeksów języka na kampusach.


W rzeczywistości, wielu studentów i pracowników wydziałów STEM ma wrażenie, że empatycy przekuli kodeksy języka na kampusach w broń do piętnowania ludzi z Aspergerem. W świecie, w którym nerdowie tacy jak Mark Zuckerberg i Elon Musk są największymi innowatorami, kodeksy języka wydają się zemstą anty-nerdów.


Jak kodeksy języka narzucają niewspółmierny efekt na ludzi z neuroróżnorodnością


Kiedy polityka jest formalnie neutralna, ale negatywnie wpływa na jedną prawnie chronioną grupę ludzi bardziej niż na innych ludzi, nazywa się to „niewspółmiernym efektem” i jest nielegalne. Ludzie ze zdiagnozowanymi zaburzeniami psychicznymi kwalifikują się jako “niepełnosprawni” według prawa z 1990 r. - Americans with Disabilities Act (ADA) – oraz innych praw federalnych, a więc każdy kodeks języka na uniwersytecie publicznym, który daje niewspółmierny efekt na wiele częstych form neuroróżnorodności, jest nielegalny.


Jaki jest niewspółmierny efekt w tej sprawie? Przy restrykcyjnych kodeksach i normach języka ludzie z różnego rodzaju neuroróżnorodnością wiedzą cały czas, że mogą być „obraźliwi” i że może to prowadzić do wyrzucenia, zerwania kontraktu o pracę lub odmowy stałego etatu. Żyją w strachu. Czują mrożący wpływ na swoją mowę i zachowanie. Uczą się autocenzurować.


Spójrzmy, jak ludzie z neuroróżnorodnością mogą odczuwać kodeksy mowy jako koszmarnie dyskryminujące:

  • Wyobraź sobie, że jesteś doktorantem na wydziale nauk społecznych i słyszysz o swoich kolegach, którzy wpadli w tarapaty za spontanicznie wypowiedzianą uwagę podczas nauczania na kursie o kontrowersyjnym temacie, takim jak Ludzka Seksualność, Historia Ameryki lub Psychologia Społeczna. Odstrasza cię to od nauczania i idziesz do przemysłu prywatnego.
  • Wyobraź sobie, że jesteś mężczyzną i robisz doktorat na wydziale nauk ścisłych, a masz zespół Aspergera. Widzisz jak aktywiści sprawiedliwości społecznej niszczą naukowców-mężczyzn, nerdów, ich politycznie niepoprawne poglądy, trywialne pomyłki lub fikcyjne wykroczenia, jak w przypadku Matta Taylora lub Tima Hunta. Wiesz, że jeśli pozostaniesz na uniwersytecie, prawdopodobnie wcześniej lub później zdarzy ci się podobna błędna ocena sytuacji, a więc odchodzisz do start-upów w Bay Area, gdzie łatwiej wybaczają gafy towarzyskie.  
  • Wyobraź sobie, że jesteś profesorem antropologii i masz Aspergera, a więc nie umiesz przewidzieć, czy ludzie uznają twoje dowcipy za śmieszne, czy za obraźliwe, dopóki ich nie powiesz. Dostajesz jednak lepszą ocenę od studentów, jeśli próbujesz być zabawny. Teraz twój uniwersytet wprowadza kodeks języka, który zasadniczo mówi: “Nie mów niczego, co ludzie mogą uznać za obraźliwe”. Do awansu i stałego etatu potrzebujesz dobrej oceny twoich studentów, ale twój umysł nie potrafi przewidzieć ich reakcji na twoje ekscentryczne poczucie humoru.  
  • Wyobraź sobie, że jesteś studentem, ale masz zaburzenie dwubiegunowe, więc czasami jesteś w stanie maniakalnym, kiedy stajesz się bardziej otwarty w klasie o twoich niepoprawnych politycznie poglądach na politykę seksualną.
  • Wyobraź sobie, że jesteś administratorem system IT na uniwersytecie i masz zespół Tourette’a, a więc czasami na spotkaniach z innym personelem IT nie możesz nic poradzić na to, że wyrzucasz z siebie słowa, które inni uważają za obraźliwe rasowo lub seksualnie.

W reakcji na te mrożące efekty neuroróżnorodni akademicy mogą wycofać się z życia społecznego i intelektualnego uniwersytetu. Mogą unikać spotkań grup laboratoryjnych, obiadów po kolokwiach, przyjęć na wydziale, konferencji, gdzie każdy komentarz, jeśli zostanie podsłuchany przez kogoś ze skłonnością do oburzenia moralnego, może zagrozić twojej reputacji i karierze. Przez ostatnie dwadzieścia lat widziałem coraz więcej takich wycofań się. Nerdowi, ekscentryczni i niezdarni akademicy, którzy byli otwarci, zabawni i radośni w latach 1980., są teraz ostrożni, ponurzy i wystraszeni.


To wycofanie się z uniwersyteckiego “życia intelektualnego” szczególnie rozdziera serce neuroróżnorodnych, którzy często nie mogą znieść banalnych pogaduszek i dla których jedyne prawdziwe związki społeczne przychodzą z ożywionej dyskusji o niebezpiecznych ideach z intelektualnie równymi sobie. Kodeksy języka nie tylko cenzurują ich słowa; dziesiątkują także ich związki, współpracę i sieci społeczne. Mrożący efekt na mowę może zamienić życie społeczne ludzi z Aspergerem w zamarzniętą pustynię. Wynikająca z tego alienacja może pogorszyć wiele zaburzeń psychicznych, prowadząc do wiodącej w dół spirali autocenzury, samotności, rozpaczy i klęski. Popatrzcie na profesora politologii, Willa Moore’a: miał wysoko funkcjonujący autyzm, ale był tak zmęczony tym, że niechcący obrażał kolegów, że zabił się w kwietniu tego roku; jego list pożegnalny jest tutaj.


Jeśli doprowadzenie do samobójstwa nie jest niewspółmiernym efektem, to co nim jest?


Istnieje analogia między neuroróżnorodnością a różnorodnością ideologiczną. Przez ostatnie dwadzieścia lat kodeksy języka na kampusach zmarginalizowały obie. Na uniwersytetach amerykańskich dominują teraz postępowi lewicowcy, zarejestrowani Demokraci i wojownicy sprawiedliwości społecznej. Okazują oni wrogość i dyskryminację wobec studentów i pracowników, którzy są w centrum, konserwatywni i/lub religijni. Ponosi się realne koszty dla kariery, jeśli w świecie akademickim ma się pewne poglądy polityczne – nawet te, które podziela większość Amerykanów. Tym problemem różnorodności ideologicznej już zajmują się duże organizacje, takie jak Heterodox Academy i Foundation for Individual Rights in Education, magazyny on line takie jak Quillette, i orędownicy wolności słowa, tacy jak Alice Dreger, Jonathan Haidt, Sam Harris, Laura Kipnis, Scott Lilienfeld, Greg Lukianoff, Camille Paglia, Jordan Peterson, Steven Pinker i Bret Weinstein. W odróżnieniu od tego problem neuroróżnorodności nie jest przedmiotem wielu dyskusji, mimo że może być łatwiej go rozwiązać poprzez prawa zabraniające dyskryminacji. W zasadzie, kodeks języka dyskryminujący pewne ideologie jest rodzajem niewspółmiernego efektu, ale bycie Republikaninem lub neoreakcjonistą nie oznacza przynależności do „klasy chronionej” zgodnie z federalnym prawem przeciwko dyskryminacji, podczas gdy posiadanie niepełnosprawności, takiej jak zaburzenie psychiczne, to oznacza.   


Wniosek: Co zrobić w sprawie neuroróżnorodności i wolności słowa

Kodeksy języka na kampusach dyskryminują neuroróżnorodność. Narzucają nierealistyczne wymagania, obawy i piętno na duży odsetek studentów i personelu akademickiego, którzy mają częste zaburzenia psychiczne lub znajdują się na krańcach skali Wielkich Pięciu czynników osobowości, lub też mają przejściowe problemy z powodu braku snu lub przyjmowania smart drugs. W praktyce jest dosłownie niemożliwe dla kogoś z Aspergerem, zaburzeniem dwubiegunowym, ADHD, niską ugodowością, niską sumiennością, zespołem chronicznego zmęczenia lub manią po Modafinilu zrozumienie, jaki rodzaj mowy jest uznawany za akceptowalny, jak też był zdolny do powstrzymania „nieakceptowanej” mowy przez 100% czasu w 100 procentach sytuacji.


W kolejnym artykule naszkicuję strategię prawną użycia ADA do wyeliminowania kodeksów języka na kampusach, które dyskryminują neuroróżnorodność.


Na razie tylko rozpatrzmy to: każdy kodeks języka na kampusie i każda norma ograniczająca mowę jest mieczem Damoklesa wiszącym nad głową każdego człowieka w świecie akademickim, którego mózg pracuje trochę inaczej. Codziennie czujemy jego ostrość i ciężar. Po każdym wykładzie, spotkaniu, wpisie na blogu, tweecie oczekujemy moralnego oburzenia, publicznego zawstydzania, polowania na czarownice i inkwizycji, które wydają się uderzać w naszych kolegów w sposób nieprzewidywalny i niesprawiedliwy. Jak goście z minionych stuleci lub obcej kultury nie rozumiemy, które pojęcia mieszczą się w waszym oknie Overtona lub które słowa są akceptowalne dla waszych uszu. Nie rozumiemy waszych tabu werbalnych i moralnych. Nie możemy nadać sensu waszym podwójnym standardom i sprzecznościom logicznym. Nie respektujemy waszego założenia, że empatia zawsze ma pierwszeństwo przed systematyzowaniem. Niemniej wiemy, że macie moc zranienia nas za rzeczy, na które nic nie możemy poradzić. Cierpimy więc z powodu nieustannego niepokoju o nasze słowa, nasze myśli, nasze stosunki społeczne, naszą reputacje i naszą karierę.


Ta epoka minęła. Neuroróżnorodność znajduje własny głos i pewność siebie. Ludzie z zaburzeniami psychicznymi i ekscentrycznymi osobowościami także mają prawa i nie damy się zastraszyć waszym piętnowaniem i zawstydzaniem. Zażądamy naszych praw zgodnie z ADA przez Departament Edukacji, Departament Sprawiedliwości i sądy federalne. Pouczymy administratorów o dyskryminujących skutkach ubocznych ich złej polityki. Zniszczymy wasz miecz Damoklesa i podniesiemy nasz sztandar dziwolągów, by powiewał nad kampusami na całym świecie.


Przez stulecia świat akademicki był przystanią dla neuroróżnorodności – prawdziwym „bezpiecznym miejscem” dla ekscentrycznej myśli i języka, dla myślenia tego, co nie do pomyślenia i powiedzenia tego, co nie do powiedzenia. Zrobimy go taką bezpieczną przystanią  raz jeszcze i nie ma niczego, co administratorzy uniwersyteccy mogą zrobić, by nas powstrzymać. Wszystko jest po naszej stronie: nauki behawioralne, historia intelektualna, prawo federalne, opinia publiczna i najświętsze wartości samego akademickiego świata liberalnego: różnorodność i inkluzywizm. Neuroróżnorodność jest i pozostanie tutaj i nie damy już sobie dłużej zamykać ust.


Jeśli neuroróżnorodni powstaną za naszym prawem do wolności słowa, kodeksy języka kampusu bardzo szybko wymrą. W przyszłości będą uważane za dziwactwo historyczne wyrwanego spoza kontroli sygnalizowania własnej cnoty w XXI-wiecznym świecie akademickim w Ameryce. Wolność myślenia ekscentrycznych myśli i mówienia ekscentrycznych rzeczy musi być znowu chroniona. Musi się przywrócić wolność bycia ekscentrykiem. Newton musi zostać ponownie przyjęty w świecie akademickim.


Dalsze źródła:
ADA.gov at U.S. Department of Justice
Autistic Self Advocacy Network
Autism Research Centre
Autism Research Institute
Disability Rights Education and Defense Fund
Foundation for Individual Rights in Education
Heterodox Academy
National Alliance for Mental Illness

Podziękowanie: Za pomocne uwagi do wcześniejszych wersji podziękowania dla: Jean Carroll, Diana Fleischman, Jonathan Haidt, Claire Lehmann i Greg Lukianoff.


The Neurodiversity Case for Free Speech
Quillette, 18 lipca 2017

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Geoffrey F. Miller


Amerykański psycholog ewolucyjny, wykłada na wydziale psychologii University of New Mexico, specjalizuje się w zakresie doboru płciowego i ewolucji człowieka, ludzkiego mózgu i seksualnej ornamentacji.   

  • Umysł w zalotach. Jak wybory seksualne kształtowały naturę człowieka, Poznań 2004, Dom Wydawniczy Rebis, , s.560, Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska (The Mating Mind. How Sexual Choice Shaped the Evolution of Human Nature 2000)
  • Teoria szpanu. Seks, ewolucja i zachowania klienta, Warszawa 2010, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, s. 368, Tłumaczenie: Bartłomiej Reszuta (Spent. Sex, Evolution and the Secrets of Consumerism 2009)
 

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj







 



Sprostowanie

Ja: Chwilami mam wrażenie, że wszystko już było.
Hili: Brednia, nie było jeszcze jutrzejszego śniadania.

Więcej

“Ramadan
– miesiąc dżihadu”
Bassam Tawil

<span>Ci, którzy wierzą, że Hamas dąży do zawieszenia broni przed Ramadanem, oszukują samych siebie. W całej historii muzułmanie wykorzystywali Ramadan do prowadzenia wojny ze swoimi wrogami. Na przykład podczas Ramadanu w 2016 r. dwóch palestyńskich kuzynów, Mohammed i Chalil Muchamara, dokonali ataku bronią palną na targu Sarona w Tel Awiwie, zabijając czterech Izraelczyków i raniąc 40 innych osób. Na zdjęciu: Imam w Gazie intonuje modlitwę: „O Allahu daj nam zwycięstwo, błogosław naszych męczenników i pomóż naszym rodzinom.” [Żdódło zdjęcia „Palestine Chronicle”, 10 marca 2024]  </span>

Międzynarodowi mediatorzy i światowi przywódcy, w tym prezydent USA Joe Biden, mają nadzieję na osiągnięcie porozumienia o zawieszeniu broni między Izraelem a wspieraną przez Iran grupą terrorystyczną Hamas przed islamskim świętym miesiącem Ramadan, który rozpoczyna się 10 marca. 5 marca Biden ostrzegł przed potencjalnymi problemami w przypadku braku porozumienia o zawieszeniu broni przed Ramadanem. „Konieczne jest zawieszenie broni ze względu na Ramadan – jeśli dojdziemy do okoliczności, w których będzie to trwało aż do Ramadanu, Izrael i Jerozolima mogą być bardzo, bardzo niebezpieczne” – powiedział dziennikarzom w Waszyngtonie.

Więcej

Hamas głodzi naszych
braci i siostry w Gazie
Bassem Eid

Zdjęcie podpisane przez jakiegoś wikipedystę: „Kryzys humanitarny w następstwie totalnej blokady przez Izrael.”  Źródło zdjęcia: Wikipedia

Jak możemy zrozumieć straszliwą, narzuconą przez samych siebie nędzę, która dotyka obecnie mieszkańców Gazy? Rozdzierająca serce panika, która miała miejsce w Gazie w ubiegły czwartek, rzuca jasne światło na brutalną rzeczywistość życia pod rządami Hamasu. Jest to ponure przypomnienie o pilnej potrzebie zajęcia się cierpieniem ludności Gazy, ale stanowi także kluczowy moment w celu wyjaśnienia odpowiedzialności za trudną sytuację Gazy.

Więcej
Blue line

Logika świadectwem
prawdy
Lucjan Ferus


Richard H. Popkin i Avrum Stroll, autorzy  bardzo interesującej książki „Filozofia”, w dziale „Logika”, tak ją scharakteryzowano: „Logika może być określona jako dziedzina filozofii, która zastanawia się nad naturą samego myślenia /../ logika jest najprawdopodobniej podstawową gałęzią filozofii. Wszystkie dziedziny filozofii angażują myślenie, a czy jest to myślenie poprawne czy nie, zależy od tego czy jest ono zgodne z prawami logiki /../ Logika jest więc nauką, która stara się odróżnić złe rozumowania od dobrych”.

Więcej

Odwaga białej flagi
i mój Poznań
Andrzej Koraszewski

Papież Franciuszek (ten w białej sukience), z prezydentem Brazylii Luizem Ignacio Lulą da Silva rozmawiający o pokojowym zakończeniu wojny „między” Rosją a Ukrainą. (Źródło: Wikipedia.)

Papież Franciszek powiedział w wywiadzie, że Ukraina powinna wykazać się - jak to określił – odwagą wywieszenia białej flagi i negocjowania zakończenia wojny z Rosją. Reakcje wydają się dość jednolite i, delikatne mówiąc, niepochlebne. Trudno sobie wyobrazić, żeby ten chrześcijanin powiedział to samo, ale kierując swoje słowa do Hamasu. Mam wrażenie, że opinie byłyby bardziej podzielone, jestem również pewien, że byłoby wiele głosów potępienia. Papież oczekuje zawieszenia broni w Gazie, ale rozumie przez to wywieszenie białej flagi przez Izrael i umożliwienie Hamasowi przetrwanie.

Więcej
Blue line

Demokracja protestów
i piwny parlamentaryzm
Marcin Kruk


Ty ciemnoto boża, powiedział pan Tadzio, na co pan Zdzisio wrzasnął: ty rasisto. Pani Jadzia, która przyniosła im z bufetu kolejne piwo, postanowiła ich uspokoić. Powiedziała, że manichejski dualizm nie jest dobrą przystawką i lepiej, żeby zamówili coś do zjedzenia.  


W sprawie braku popytu na przystawkę mieli konsensus, ale z panią Jadzią, jak z Panem Bogiem, dyskutować się nie da, można ją tylko zignorować, więc pan Tadzio już całkiem spokojnie wyraził sprzeciw wobec zakazu palenia i przedstawił swój pogląd.

Więcej

Izraelska pisarka odpowiada
Zachodnim "intelektualistom"
Jerry A. Coyne


„Dzień dobry, Dina,
Pushkin House ogłosił w mediach społecznościowych naszą zbliżającą się dyskusję i natychmiast otrzymał krytyczne uwagi dotyczące Twojego stanowiska w sprawie konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Chcieliby poznać Twoje stanowisko w tej sprawie, zanim zareagują w jakikolwiek sposób. Czy mogłabyś sformułować swoje stanowisko i przesłać mi je tak szybko, jak to możliwe?

Natalia!„
Pisarka odpowiedziała listem otwartym.

Więcej

Dlaczego warto odrzucić
radykalną dekolonizację
Jay Sophalkalyan 

Panorama Singapuru o wschodzie słońca, 1865, litografia Vincenta Brooksa. (Wikipedia).

Synkretyzm w dominującym dyskursie akademickim na temat „dekolonizacji”  jest wyraźnie nieobecny. Jednak synkretyzm był zjawiskiem powszechnym w starożytnym świecie, gdzie różne społeczeństwa, zjednoczone w drodze podbojów, handlu lub wymiany kulturalnej, często były narażone na obce wierzenia i praktyki. To było katalizatorem fuzji kulturowych i religijnych. Ciekawy przykład tego starożytnego synkretyzmu widzimy w okresie hellenistycznym, kiedy kultura grecka przeplatała się z lokalnymi kulturami na terenach podbitych przez Aleksandra Wielkiego. To skomplikowane zlewanie się kultur dało początek religiom hellenistycznym, które w miarę płynnie łączyły wierzenia greckie i ludów podbitych.
To właśnie synkretyzm odegrał potężną rolę w rozwoju państwa narodowego Singapuru. Początki powstania nowoczesnego Singapuru sięgają początków XIX wieku w efekcie rywalizacji między Brytyjczykami i Holendrami. Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska starała się rozszerzyć swoje wpływy w Azji Południowo-Wschodniej, chroniąc swoje interesy na lukratywnym szlaku handlowym łączącym Chiny z Indiami Brytyjskimi. Tymczasem Holendrzy, którzy kontrolowali już część Azji Wschodniej, zdominowali szlaki handlowe.

Więcej

Jak działa „przebudzony”
antysemityzm 
Jonathan S. Tobin

Brytyjski reżyser filmowy Jonathan Glazer (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Jeśli nie jesteś zapalonym kinomanem, być może nie słyszałeś o Jonathanie Glazerze przed jego momentem sławy podczas tegorocznej ceremonii wręczenia Oscarów. Po tym, jak „Strefa interesów” – niezwykle chwalony film o komendancie obozu zagłady w Auschwitz, luźno oparty na powieści Martina Amisa pod tym samym tytułem – otrzymał Oscara za najlepszy międzynarodowy film fabularny, Glazer pojawił się na scenie wraz z resztą zespołu produkcyjnego, aby odebrać trofea. Stojąc z producentem Jamesem Wilsonem i ich sponsorem finansowym, miliarderem Leonardem Blavatnikiem, Glazer, który napisał scenariusz i wyreżyserował film, zdecydował się nie wypowiadać spontanicznie, ale zamiast tego odczytał oświadczenie.

Więcej

Przepływ genów od
neandertalczyków do ludzi
Jerry A. Coyne 

Rekonstrukcja obozowiska neandertalczyków w Jaskini Ciemnej w Ojcowskim Parku Narodowym.

Dzisiaj spróbuję przedstawić artykuł, z którym mam pewien kłopot, a mianowicie zrozumienie, w jaki sposób autorzy (w tym laureat Nagrody Nobla Svante Pääbo) ustalili, które geny pochodzą od neandertalczyków i denisowian (obie linie obecnie wymarły), a które z ich siostrzanego rodowodu, czyli tej odrębnej linii genetycznej prowadzącej do współczesnych ludzi. (Wszystkie trzy linie rodowe miały wspólnego przodka.) Jak wiemy, genom współczesnego człowieka zawiera pewien niewielki procent genów pochodzących od neandertalczyków i dotyczy to również genów pochodzących od denisowian (te drugie częściej występują we współczesnych populacjach z Oceanii, Azji i u rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej).

Więcej

Credo antysemitów:
„Nigdy nie ufaj Żydowi”
Elder of Ziyon


Zeznania Żydów, którzy byli świadkami ataków, są sprawdzane z dowodami kryminalistycznymi, zdjęciami i filmami, weryfikowane z innymi świadkami, a wszystko, co nie spełnia ich rzekomo profesjonalnych standardów, nawet nie zostaje wspominane. Jednak wyłącznie słowne oskarżenia ze strony Palestyńczyków są publikowane szczegółowo i nie zawierają absolutnie żadnych dowodów potwierdzających. Użycie przez nich słowa „oskarżenia” nie osłabia kolejnego zdania, w którym „okrutne, nieludzkie i poniżające traktowanie przetrzymywanych Palestyńczyków” zostaje opublikowane jako fakt. 

Więcej
Blue line

Dlaczego lewica
musi kłamać o gwałtach
Jonathan S. Tobin

Izraelki, które zostały porwane przez terrorystów Hamasu 7 października, wywiezione do Strefy Gazy i przetrzymywane w niewoli, a następnie wypuszczone kilka miesięcy później, biorą udział w konferencji prasowej w Tel Awiwie, 7 lutego 2024 r. Zdjęcie: Avshalom Sassoni/Flash90.

Nie trzeba czytać lewicowych publikacji, takich jak "Intercept" lub „The Nation”, ani oglądać programu "Democracy Now" dostępnego w NPR i Pacifica, by spotkać się z zaprzeczeniami okrucieństw z 7 października. Są one powszechne w mediach społecznościowych, i jeśli nie śledzisz wyłącznie małych wysepek proizraelskich mediów, trudno tego uniknąć. Jednak nacisk na zaprzeczanie, że gwałt był nie tylko powszechny, ale stanowił ważny element planów i taktyki Hamasu w jego atakach transgranicznych, nie jest związany tylko ze sceptycyzmem wobec tych wydarzeń.

Więcej

USA ukrywa zagraniczne
darowizny na rzecz uniwersytetów
Mitchell Bard

Texas A&M University in Education City, Al Rajjan, Katar. Zdjęcie: Alex Sergeev via Wikimedia Commons.

Antyizraelskie protesty na uczelniach w całym kraju wzbudziły obawy co do potencjalnej roli darowizn arabskich w wzroście antysemityzmu. Jednak Departament Edukacji Stanów Zjednoczonych (DoE) utrudnił ocenę wpływu tych funduszy poprzez celowe ukrywanie danych uzyskanych z uniwersytetów, błędne przedstawianie informacji i zmiany w poprzednich raportach. Do 2020 r. Departament Edukacji nie przywiązywał dużej wagi do przestrzegania zasad przez uniwersytety, a instytucje nie zgłaszały wymaganych informacji o wszystkich darowiznach powyżej 250 tysięcy dolarów. 

Więcej
Blue line

Niektóre obawy dotyczące islamu
są całkowicie racjonalne
Richard Dawkins


„Fobia” to irracjonalny strach, jak w przypadku klaustrofobii, agorafobii lub arachnofobii, a wszystkie one zasługują na współczucie. Ale strach może być też racjonalny. Piechur w okopach z I wojny światowej miałby wszelkie powody, aby obawiać się wyskoczenia z okopu. Oskarżanie go o „fobię” byłoby, delikatnie mówiąc, nieładne. Australijczyk podejrzany o arachnofobię mógłby wskazać na fakt, że pająki, których ukąszenie jest niebezpieczne, nie są rzadkością. W Wielkiej Brytanii jest znacznie mniejszy powód do strachu przed pająkami, więc mój strach przed nimi można śmiało nazwać arachnofobią. Czy istnieje grupa ludzi, która podobnie jak Australijczycy w przypadku pająków ma uzasadnione powody, aby obawiać się pewnych aspektów islamu? Jeśli taka grupa istnieje, sugeruję, że można ją znaleźć wśród samych muzułmanów.

Więcej

Oni kupczą
naszą krwią
Z materiałów MEMRI

Karykatura na kanale Telegramu skierowana przeciwko Hamasowi. Przywódcy Hamasu mówią Gazańczykom, aby wytrwali „dla dobra ojczyzny”; Gazańczycy odpowiadają: „Nie ma już pieniędzy ani ojczyzny – wasz potop [Al-Aksa] zniszczył nas” (T.me/ahrarqaza2024, 2 lutego 2024 r.)

Mieszkańcy Gazy w dalszym ciągu ostro krytykują Hamas i jego przywódców w mediach społecznościowych i podczas demonstracji. Oskarżają go o naleganie na kontynuowanie wojny przeciwko Izraelowi za wszelką cenę, mimo że Hamas spowodował tylko  śmierci i zniszczenia, o prowadzenie wojen, które służą programowi Iranu i nie wyzwalają Palestyny, oraz o narażanie życia cywilów przez wykorzystywanie ich jako ludzkich tarcz dla swoich żołnierzy. 

Więcej

Wybory wartości
w globalnej wiosce
Andrzej Koraszewski

Źródło: Twitter

Amerykańskie wybory prezydenckie dopiero w listopadzie, ale ich wynik jest z każdym, dniem bardziej przewidywalny. Na pytanie, na kogo bym, głosował, gdybym mieszkał w Ameryce odpowiadam, że nie wiem, bo byłbym posiadaczem innego życiorysu. Jako obserwator z zewnątrz mam wrażenie, że dla Ameryki i dla świata byłoby najlepiej, gdyby wygrała Nikki Haley, bo rokowałoby nadzieję na względny powrót umiarkowania i rozsądku. Nie mam jednak na to wszystko nawet tak małego wpływu jak jednostkowy głos wyborcy. Wygrana Trumpa jest wysoce prawdopodobna, więc patrząc na to z Polski na pierwszym miejscu zastanawiam się, jaki to będzie miało wpływ na wsparcie USA dla Ukrainy, jaką politykę będzie prowadził wobec Iranu i Kataru, jak się ułożą stosunki z Unią Europejską?

Więcej

AP zakłada zadawanie
cierpień Gazańczykom
Elder of Ziyon

Rynek w Rafah sfilmowany 6 marca 2024. (https://www.youtube.com/watch?v=BL2IH7NobLg&t=6s )

Istnieją doniesienia, że Stany Zjednoczone badają sposoby dostarczania pomocy humanitarnej do Gazy statkami.

 

Media nie donoszą, że Izrael zatwierdził podobny plan w grudniu – i został on odrzucony przez przywódców palestyńskich.

 

W listopadzie Cypr zaproponował bardzo podobny plan wysłania pomocy do Gazy drogą morską. Sprzeciwiła się Autonomia Palestyńska. 

Więcej

Cena świętego spokoju,
czyli religijny raj
Lucjan Ferus

Zapytano ChatGPT; Jaki jest cel życia?Maszyna odpowiedziała: Żyć zawsze. <br />(Zdjęcie: fragment okładki książki Robot Visions Isaaca Asimova.)

Podobno człowiekowi potrzebna jest świadomość czegoś, co nada sens jego życiu, oraz otaczającemu go światu. Tym czymś lub raczej Kimś, jest oczywiście Bóg, gdyż wg osób wierzących, nic innego nie może spełnić tej doniosłej roli w tak doskonały sposób, w jaki możemy oczekiwać po Bogu. Choć zazwyczaj nie precyzuje się o jakiego Boga chodzi w tej konstatacji, to można przypuszczać, iż chodzi w niej o osobowego Boga teizmu, opisanego w Biblii, wyznawanego również przez katolików, czyli Boga Ojca i Jego Syna Jezusa Chrystusa, występujących łącznie z Duchem Świętym, jako Trójca Święta.

Więcej

Pułapka zastawiona
przez  mafię Hamasu
Seth J. Frantzman

Policja Hamasu w dzielnicy Faluja w północnej Gazie, 14 grudnia 2023 (Zdjęcie: Alwhidi - Anadolu Agency)

Przez ponad półtora dekady kontrolowania Gazy przez Hamas grupa terrorystyczna podejuje działania mające na celu przekształcenie każdego aspektu Strefy Gazy w dźwignię swojego państwa terroru. Oznaczało to drążenie tuneli pod uniwersytetami i szpitalami oraz rozmieszczanie broni w domów cywilów. Oznaczało to także utworzenie policji, która służyła interesom Hamasu. Dziś ta policja jest w centrum uwagi, ponieważ wiele organizacji międzynarodowych, które pracowały w Gazie lub zajmowały się pomocą humanitarną, postrzega policję Hamasu jako „prawo i porządek”, a nie przedłużenie grupy terrorystycznej, która sprowadziła wojnę i ruinę na tę ogarniętą walkami enklawę przybrzeżną. Sprawa policji Hamasu ma kluczowe znaczenie dla bieżących problemów dotykających Gazę. Na przykład istnieje wiele doniesień o kryzysie humanitarnym w Gazie. Hamas i wiele organizacji, które z nim współpracowały przez ostatnie dziesięciolecia, często twierdziły, że w Gazie panuje kryzys humanitarny, aby uzyskać ustępstwa dla Hamasu i umożliwić dalsze rządy tej grupy terrorystycznej.

Więcej

Wejdź
– skoro nalegasz
Athayde Tonhasca Júnior

Jego Ekscelencja Arthur Dobbs esq., generał, naczelny gubernator i wiceadmirał prowincji Karolina Północna, około 1753 r. © The New York Public Library Digital Collections.

Philip Miller (1691-1771), autor znanego słownika The Gardeners Dictionary i członek Towarzystwa Królewskiego, był zapalonym eksperymentatorem w rozmnażaniu roślin. W liście z 1715 roku do przyjaciela Miller opisał swoje obserwacje pszczół odwiedzających kwiaty tulipanów, „co go przekonuje, że Farina może być przenoszona z miejsca na miejsce przez owady” – Farina to Farina Fecundens (zapładniająca mąka), czyli pyłek, który jego koledzy przyrodnicy podejrzewali o odgrywanie ważnej roli w rozmnażaniu roślin. Tymczasem w Ameryce Arthur Dobbs (1689-1765), gubernator Karoliny Północnej, promotor wypraw w poszukiwaniu Przejścia Północno-Zachodniego i naukowiec-amator, doszedł do podobnego wniosku: „Myślę, że Opatrzność wyznaczyła Pszczołę, aby odegrała bardzo ważną rolę w promowanie wzrostu warzyw”.

Więcej

Gdzie są największe
cierpienia Arabów?
Hussain Abdul-Hussain

Obóz uchodźców z Darfuru w Czadzie gdzie schroniło się około 90 tysięcy ludzi, którzy utracili swoje domy podczas obecnego konfliktu wSudanie. (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Co pomyślałby Sudańczyk obserwujący wznowioną wojnę domową w tym kraju – w wyniku której w niecały rok zginęło 14 tysięcy osób, wysiedlono 8 milionów i głód zagroził 17 milionom – gdyby zobaczył nagłówek CBS: „Gaza stoi w obliczu bezprecedensowej sytuacji rozpaczy”. 


Sudan ma 46 milionów mieszkańców, Gaza ma tylko dwa miliony. 

W latach 2004–2009 reżim sudański zabił w Sudanie 400 tysięcy ludzi. Miliony ludzi zostało wysiedlonych i nadal pozostają w obozach cierpiąc z powodu dotkliwego głodu i rozprzestrzeniającej się cholery. Od tego czasu reżim sudański rozpadł się na części: armia walczy z partyzantką. Od kwietnia obie strony toczą wojnę domową, która powoduje jeszcze więcej ofiar śmiertelnych, wysiedleń i agonii w Sudanie.
Według Medecins Sans Frontier co godzinę w Sudanie umiera jedno dziecko. Międzynarodowy Komitet Ratunkowy wymienia wojnę w Sudanie jako główny problem na swojej liście obserwacyjnej sytuacji nadzwyczajnych na rok 2024.
Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Koordynacji Spraw Humanitarnych (UNOCHA) poinformowało, że pomocy potrzebuje 25 milionów Sudańczyków. Prawie 18 milionów z nich boryka się z dotkliwym głódem, z czego 4,9 miliona jest w sytuacji potrzeby nadzwyczaj pilnej pomocy. Z 2,7 miliarda dolarów potrzebnych Sudanowi w 2024 roku agencje ONZ otrzymały 96,7 miliona dolarów, co stanowi zaledwie cztery procent

Więcej
Blue line

Homeopatyczny środek
na wydłużanie rzęs
Andrzej Koraszewski 


Długie rzęsy są jak ogon pawia, zwiększają atrakcyjność, są świadectwem zdrowia, reklamą dobrych genów. Sztuczne rzęsy to atrakcyjna nisza gospodarcza. W Internecie jest mnóstwo reklam środków na porost rzęs naturalnych. Sprawa jest poważna. Atrakcyjność fizyczna jest równie ważna jak atrakcyjność moralna. Dążymy do greckiego ideału połączenia piękna, zdrowia i dobra, co od zawsze prowadziło do sztucznego poprawiania urody fizycznej i moralnej, a to drugie czasem może prowadzić do moralnego daltonizmu. Nie mogę wykluczyć, że moralny daltonizm staje się poważnym problemem społecznym. Komunistyczny Dzień Kobiet skłania do refleksji. Organizacja Narodów Zjednoczonych nadal go niezmiernie szanuje, chociaż nie widzi powodu do interesowania się Irankami zabitymi za zdjęcie z głowy chusty.

Więcej

Przestępstwa seksualne
i Międzynarodowy Dzień Kobiet
Ruthie Blum

Kobiety zbierają się przed kwaterą główną obrony wojskowej Hakirya w Tel Awiwie, wzywając rząd do dalszych działań na rzecz uwolnienia zakładników, z których wiele to młode kobiety, nadal przetrzymywanych w Strefie Gazy, 1 lutego 2024 r. Zdjęcie: Avshalom

Izraelczycy nie potrzebują dalszych dowodów okrucieństw popełnionych 7 października przez Hamas i innych barbarzyńców z Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu i Fatahu. Są liczne zeznania ocalałych i patologów sądowych. Jakby zeznania naocznych świadków nie były wystarczające, istnieją godziny nagrań audio i wideo z telefonów komórkowych, kamer GoPro i kamer CCTV, z których większość została nagrana i sfilmowana przez zachwyconych terrorystów przechwalających się swoimi barbarzyńskimi czynami. Niestety, oszczerstwa za granicą sprawiają, że każdy nowy dowód staje się niezbędny. Nie należy oczekiwać, że dwa raporty opublikowane w poniedziałek zatrzymają zaprzeczanie masakrze.

Więcej

Czy odbędzie się strategiczny
dialog USA-Katar?
Yigal Carmon

Szef biura politycznego Hamasu Isma'il Hanija z emirem Kataru, szejkiem Tamimem bin Hamadem Aal Thani (źródło: qudspress.com)

Strona internetowa Ministerstwa Spraw Zagranicznych Kataru podaje, że w tym tygodniu rozpocznie się szósta runda strategicznego dialogu między Stanami Zjednoczonymi a Katarem.

Co dziwne, Free Press Kashmir powtórzyła oświadczenie Katarskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, ale Departament Stanu USA nie mógł tego potwierdzić.ściwy, a wręcz niebezpieczny dla USA.

Więcej

Palestyńskie zabójstwa honorowe
tysięcy kobiet i dzieci
Elder of Ziyon

Mur chroniący Egipt przed uchodźcami z Gazy. (Źródło: Wikipedia)

Rok temu UN Women poinformowała, że „prawie jedna trzecia ludności Ukrainy została zmuszona do opuszczenia swoich domów. Około 60 procent z 7,7 miliona dorosłych przesiedleńców wewnętrznych to kobiety, podczas gdy 90 procent z 5,6 miliona uchodźców, którzy uciekli z Ukrainy, to kobiety i dzieci, co czyni, że jest to jedno z najbardziej związanymi z płcią przesiedleń w naszych czasach”.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Czy “bezpłciowe” bakterie
tworzą biologiczne gatunki?
Jerry A. Coyne

Czy Ramadan to czas pokoju
czy terroru?
Itamar Marcus

Polityka zagraniczna 
i zbliżające się wybory w USA
Alberto M. Fernandez

Palestyński
handlarz kłamstw
Bruce Bawer

Róża Melcerowa
- syjonistka i feministka
Patrycja Walter
 

Palestyńscy przywódcy ściągnęli 
nakbę na swoją ludność
Khaled Abu Toameh

Bogu/bogom nic
nie jesteśmy winni (III)
Lucjan Ferus

Opary zbiorowego
obłędu
Andrzej Koraszewski

Wszyscy jesteśmy
imigrantami
Andrzej Koraszewski 

Protokoły mędrców Syjonu
w Karcie Hamasu
Eliyahu Stern

Współudział UE w finansowaniu
irańskiego terrroru
Majid Rafizadeh

Powtarzanie kłamstwa
czyni je powszechną prawdą
Elder of Ziyon

Carl Zimmer o gatunkach
i ochronie
Jerry Coyne i Greg Mayer

Jak działa kampania
„przemocy osadników”
Caroline B. Glick

Zachód nakarmi
głodujących Jemeńczyków
Steven Stalinsky

Blue line
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk