Prawda

Czwartek, 31 października 2024 - 23:53

« Poprzedni Następny »


Globalna izolacja Izraela jest spowodowana antysemityzmem, a nie złą polityką


Jonathan S. Tobin 2024-04-05

Izraelska flaga. Źródło: Pixabay.
Izraelska flaga. Źródło: Pixabay.

Krytycy i zdeklarowani wrogowie Izraela mają rację co do jednego: prawie sześć miesięcy po masakrach z 7 października jego izolacja rośnie. Z każdym dniem trwania wojny z Hamasem coraz więcej sojuszników państwa żydowskiego zamienia się w krytyków, a coraz więcej krytyków w bezpośrednich wrogów. A ci wrogowie coraz bardziej otwarcie mówią o swoim przekonaniu, że problemem jest nie tyle rzekomo brutalna taktyka Sił Obronnych Izraela w dążeniu do eliminacji terrorystów Hamasu, ile ich przekonanie, że jedyne państwo żydowskie na tej planecie jest nielegalne.

Poczucie zbliżającej się zagłady podkreślają doniesienia prasowe, takie jak niedawny artykuł z okładki tygodnika „Economist” zatytułowany Israel Alone. Artykuły tego typu pojawiają się praktycznie codziennie w „New York Times”, a najnowszym jest raport stwierdzający, że Niemcy stopniowo uwalniają się od winy po Holokauście i zaczynają dystansować się od swojej tradycyjnej dyplomatycznej postawy wsparcia dla Izraela.


Podkreśla to pełen nienawiści charakter antyizraelskich protestów, które widzimy w takich miejscach jak Nowy Jork. Scena przed Radio City Music Hall na środkowym Manhattanie, kiedy tłum wzburzył się w tym tygodniu przeciwko wiecowi wyborczemu prezydenta Joe Bidena, wspieranemu przez byłych prezydentów Billa Clintona i Baracka Obamę, świadczy o normalizacji otwartej nienawiści antysemickiej. Nawet odejście Bidena od stanowiska poparcia dla wojny z Hamasem nie wystarczyło, aby przekonać tych, którzy domagali się zwycięstwa tej organizacji terrorystycznej, do ustąpienia lub zaprzestania wyrażania nienawiści do Żydów.


Powód, dla którego tak wiele osób na całym świecie jest poruszonych, aby wyrazić swoje współczucie i solidarność ze sprawcami największej masowej rzezi Żydów od czasów Holokaustu, nie jest specjalną tajemnicą.


Podwójne standardy i antysemityzm


To, że Izrael jest oceniany według standardów nie stosowanych wobec żadnego innego narodu na ziemi, jest oczywiste. Nawet jeśli statystyki Hamasu dotyczące ofiar śmiertelnych, akceptowane przez media głównego nurtu, są całkowicie fałszywe – a istotnie są – to prawdą jest, że po październiku 2023 r. wojna zebrała straszliwe żniwo wśród Palestyńczyków w Gazie. Jednak skala walk jest niczym w porównaniu z innymi wojnami toczonymi w ostatnim czasie w Syrii czy Kongo. I choć propagandyści Hamasu i ich towarzysze na Zachodzie nazywają to, co się dzieje, „ludobójstwem”, ludzkie koszty konfliktu są znikome w porównaniu z faktycznymi ludobójstwami, takimi jak te, które miały miejsce w ostatnich dziesięcioleciach w Afryce lub trwająca kampania Chin przeciwko ich muzułmańskiej populacji ujgurskiej.


Wystarczy powiedzieć, że nie było żadnego ruchu międzynarodowego – nie mówiąc już o masowych demonstracjach – na ulicach miast świata w związku z którymkolwiek z tych konfliktów i ludobójstw. Nawet reakcja na nielegalną i brutalną rosyjską inwazję na Ukrainę, która doprowadziła do odpowiedzi Stanów Zjednoczonych i Europy Zachodniej zmasowanym wysiłkiem w zakresie pomocy wojskowej, której koszt przyćmiewa pomoc, jakiej Amerykanie udzielali Izraelowi przez lata, nie była tak jednolita. (Rosja otrzymuje wsparcie Chin i wielu krajów Trzeciego Świata, a także Iranu.) Nie wywołało to również tego samego rodzaju intensywnej pasji w postaci publicznych demonstracji ze strony tych, którzy nazywają siebie „postępowcami”. Sprawa Ukrainy nie wywołała też płomiennej reakcji studentów na kampusach uniwersyteckich w Ameryce Północnej i gdzie indziej.


Niemal jednomyślność co do okropności izraelskiego postępowania w Organizacji Narodów Zjednoczonych nie jest zaskakująca, ponieważ to ciało światowe niemal od samego początku specjalizuje się w potępiającym wytykaniu palcem państwa żydowskiego. Jednak nasila się głośne bicie w bębny podżegania w społeczności międzynarodowej i poparcie dla wojny prawnej w celu dalszej izolacji Izraela w agencjach takich jak Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze.


Wszystko to prowadzi do wniosku, że istnieje tylko jeden rodzaj walki, który opinia międzynarodowa uważa za naprawdę nie do przyjęcia – a są to wojny prowadzone przez Izrael. Tak jest, nawet jeśli są reakcją na wyraźne naruszenia prawa międzynarodowego, nie wspominając o barbarzyństwie, które zasługuje na porównanie z Holokaustem, jak okrucieństwa popełnione 7 października przez Hamas na społecznościach żydowskich w południowym Izraelu.


Nielogiczne propozycje


Oczywiście wielu zwolenników zawieszenia broni w Gazie podaje się za zwolenników Izraela. Do tej kategorii zalicza się administracja Bidena i rosnąca liczba Demokratów w Kongresie, którzy starają się ograniczyć pomoc wojskową dla Izraela i zmusić go do uznania państwa palestyńskiego po zakończeniu wojny. Jednak jest coś szczególnie zaskakującego w nielogiczności stanowiska opierającego się na wsparciu bezpieczeństwa Izraela z równoczesnym naleganiem, by odtworzyć państwo Hamas w Gazie, którego jedynym celem jest zniszczenie państwa żydowskiego i masowa rzeź Żydów, i pozwolić mu na przejęcie jeszcze większych obszarów Judei i Samarii, co byłoby nieuniknione w przypadku zawieszenia broni.


Nie jest to jednak aż tak zaskakujące, gdy widzi się, że to stanowisko jest motywowane kampanią antysemickiego podżegania przeciwko Izraelowi, zakorzenioną w dezinformacji o toczącej się wojnie, którą to kampanię prowadzą postępowcy o ogromnych wpływach na amerykańskie dziennikarstwo i kulturę popularną, jak też dominują w aktywistycznym skrzydle Partii Demokratycznej.


Dla klas gęgaczy, którzy nalegają na izolację Izraela, odpowiedzi na dylemat tego kraju są jasne. Wierzą, że Izrael powinien zakończyć wojnę z Hamasem, by tym, którzy zaplanowali i przeprowadzili największą masową rzeź Żydów od czasów II wojny światowej i Holokaustu, z szaleństwem gwałtów, tortur i porwań, które miały miejsce 7 października, ich zbrodnie uszły na sucho. Mówią, że to jedyny sposób, aby zakończyć cierpienia narodu palestyńskiego i odbudować Gazę. I uważają, że w ślad za tym musi nastąpić ponowne dążenie do pokoju, który będzie oparty na utworzeniu niepodległego państwa palestyńskiego w Gazie, a także w Judei, Samarii i części Jerozolimy.


Niewielu Izraelczyków jest gotowych zaakceptować ten scenariusz. Chociaż w państwie żydowskim istniało szerokie poparcie dla porozumień pokojowych z Oslo z 1993 r., opartych na formule „ziemia za pokój”, trzydzieści lat palestyńskiego terroryzmu i odrzucenia izraelsko-amerykańskich ofert państwowości otrzeźwiły Izraelczyków w kwestii zamiarów ich arabskich sąsiadów. Druga Intifada – pięć lat palestyńskich samobójczych zamachów bombowych na ludność cywilną w autobusach, restauracjach i szkołach w latach 2000–2005 – utworzenie państwa Hamasu w Gazie po całkowitym wycofaniu się Izraela ze Strefy Gazy latem 2005 r., a teraz horror Simchat Torah zeszłej jesieni stworzyły szeroki konsensus nakazujący zarówno wyeliminowanie Hamasu, jak i sprzeciw wobec państwowości palestyńskiej w dającej się przewidzieć przyszłości.


Ale ci, którzy rozprawiają o izolacji Izraela – świętoszkowatym tonem twierdząc, że mówią bardziej w smutku niż w złości – nie są tym zainteresowani. Nie przejmują się także winą Palestyńczyków za wojnę ani faktem, że sondaże pokazują, że przytłaczająca większość z nich popiera Hamas, jak również okrucieństwa z 7 października. Fakt, że to samo odnosi się do tych, którzy kibicują rozlewowi żydowskiej krwi na ulicach Nowego Jorku i na kampusach uniwersyteckich, również nie jest brane pod uwagę przy omawianiu tego antyizraelskiego konsensusu wśród tak zwanej oświeconej lewicy.


Ustępstwa powodują izolację, a nie popularność


Problem z ich formułą polega jednak nie tylko na tym, że Izraelczycy ją odrzucają. Chodzi o to, że ci, którzy przedstawiają te propozycje, albo nie rozumieją, albo celowo ignorują pierwotną przyczynę problemu Izraela. Jego izolacja nie jest spowodowana złą polityką, prawicowym rządem ani nieuniknionymi cierpieniami spowodowanymi nawet przez najbardziej uzasadnioną i moralną wojną. Jeżeli oburzenie związane z działaniami państwa nigdy nie jest stosowane wobec żadnego innego kraju, to najbardziej krytyczni wobec izraelskiego premiera Benjamina Netanjahu i jego koalicji muszą przyznać, że problemem jest antysemityzm.


W szczytowym okresie optymizmu w Oslo w latach 90. nieżyjący już Szimon Peres, który zapoczątkował tę bardzo głupią politykę, gdy był ministrem spraw zagranicznych Izraela, zwykł głosić, że Izrael nie potrzebuje hasbary – dobrego PR ani proizraelskiego wsparcia. Potrzebna była dobra polityka, która doprowadziłaby do pokoju. Kiedy to się stanie, powiedział, państwo żydowskie będzie popularne wszędzie.


Mylił się. Ani wycofanie się terytorialne Oslo, ani wycofanie się premiera Ariela Szarona ze Strefy Gazy nie przyczyniły się do popularności Izraela. To samo dotyczyło propozycji państwowości złożonych przez premierów Ehuda Baraka i Ehuda Olmerta w latach 2000, 2001 i 2008. W rzeczywistości było odwrotnie.


Im bardziej Izrael podejmował ryzyko dla pokoju, rezygnując ze swoich praw i narażając swoje bezpieczeństwo, tym bardziej był pogardzany na całym świecie. Zamiast przekonać społeczność międzynarodową o swoich dobrych intencjach, ustępstwa wobec Palestyńczyków sprawiły, że Izrael wyglądał na złodzieja zwracającego skradzioną własność prawowitym właścicielom. Odrzucając argumenty, które nalegały na prawa Żydów do ziemi Izraela – gwarantowane przez prawo międzynarodowe, oprócz historii i sprawiedliwości – izraelski obóz pokojowy pomógł legitymizować antysyjonistyczną narrację o palestyńskiej nakbie, „katastrofie” ustanowienia współczesnego państwa żydowskiego.


Co tragiczne, spektakl żydowskiego cierpienia, torturowania i poniżenia, jaki miał miejsce 7 października, wywarł podobny wpływ na opinię światową. Zamiast demonstrować barbarzyńską naturę i ludobójcze cele przeciwników Izraela, antysyjoniści albo zaprzeczyli dowodom tych zbrodni dostarczonym przez samych sprawców, albo argumentowali, że Żydzi – fałszywie określani jako „osadniczo-kolonialni” ciemiężyciele w jedynym kraju na świecie gdzie Żydzi naprawdę są rdzenną ludnością – na to sobie zarobili. Przelanie żydowskiej krwi, jak to miało miejsce wiele razy w przeszłości, jedynie podsyciło większą nienawiść do Żydów.


Choć zadanie stojące przed Siłami Obronnymi Izraela może być trudne, jeśli obecna wojna zakończy się czymkolwiek innym niż całkowitym zwycięstwem nad Hamasem, Izraelczycy nie powinni spodziewać się fali współczucia ani zrozumienia. Hamas nie tylko będzie mógł ogłosić, że miał rację – i dzięki popełnieniu niewypowiedzianych zbrodni przejmie prymat w polityce palestyńskiej – ale będzie trwała międzynarodowa presja na Izrael, by zapewnił Hamasowi więcej triumfów.


“Żelazny mur” jest nadal konieczny


Niestety, nic nie sprawi, że Izrael będzie kochany przez świat. Państwu żydowskiemu nie można „zmienić marki” tak, by kojarzyło się wyłącznie z jego wspaniałą gospodarką, osiągnięciami naukowymi, pięknem krajobrazu lub geniuszem jego narodu. Jedyną receptą na przetrwanie Żydów jest ta, o której syjonistyczny mąż stanu i myśliciel Ze'ev Żabotyński napisał w swoim eseju „Żelazny mur” z 1923 r., w którym głosił, że tylko wtedy, gdy świat arabski zda sobie sprawę, że nie może pokonać Żydów, pokój będzie możliwy. 


Należy pamiętać, że sojusz ze Stanami Zjednoczonymi, będący największym atutem dyplomatycznym Izraela, nie był prezentem danym Żydom przez życzliwy rząd amerykański w 1948 r. Sojusz z Waszyngtonem został zawarty dopiero po zwycięstwie Izraela w wojnie sześciodniowej w 1967 r., kiedy pokazał swoją siłę militarną i uzyskał strategiczną głębię, która sprawiła, że jego przetrwanie nie było tak niepewne.


Ta wiara w dominację Izraela skłoniła także niektóre państwa arabskie do zaprzestania walki prowadząc do porozumień pokojowych, takich jak Porozumienia Abrahamowe z 2020 roku. Jeśli jednak pozwoli się Hamasowi nie tylko na wyjście z życiem z wojny, którą rozpoczął od przełamania obrony Izraela, ale także z koroną zwycięzcy, uczyni to coś więcej niż tylko rozochoci antysemitów. Będą myśleć, że mimo całej swojej siły i osiągnięć państwu żydowskiemu, jak to wyobrażał sobie Żabotyński, brakuje tego żelaznego muru, którego nadal potrzebuje.


Ci, którym zależy na Izraelu, muszą wziąć sobie te lekcje do serca i zdać sobie sprawę, że jedynym rozwiązaniem jego obecnej sytuacji jest ignorowanie krytyków i dążenie do zwycięstwa, bez względu na to, jak trudne może to być z punktu widzenia wyzwań militarnych i dyplomatycznych. Jedynie po wyraźnym pobiciu zbrodniarzy z Hamasu, a także ich licznych zwolenników i pomagierów, sytuacja może stać się nieco łatwiejsza. Cokolwiek mniej, a koszmarny scenariusz wymyślony przez antysemickich wrogów – w którym Izrael naprawdę stanie się państwem pariasem – będzie nieuniknionym rezultatem.


Link do oryginału: https://www.jns.org/israels-global-isolation-is-caused-by-antisemitism-not-bad-policies/

JNS Org., 29 marca 2024

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska


Jonathan S. Tobin
 jest redaktorem naczelnym amerykańskiego magazynu JNS (Jewish News Syndicate).    

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 416 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Syryjska Żydówka odpowiada na zarzuty o dyskryminacji przez Aszkenazyjczyków     2023-08-31
Czy nadawanie priorytetu wolności od terroryzmu jest rasizmem?   Tobin   2023-08-28
O dalekim Izraelu raz jeszcze   Koraszewski   2023-08-24
Walka lub ucieczka.Gdzie jest patriotyzm ludzi, którzy opuszczają Izrael z powodu zawirowań politycznych?   Collins   2023-08-20
"Telegraph" legitimizuje nazistowską analogię   Levick   2023-08-18
Idź i wróć człowiekiem. Książka Andrzeja Koraszewskiego   Tabisz   2023-08-12
Nasza odwieczna walka o Syjon   Chesler   2023-08-07
Prawo i anarchia   Collins   2023-07-29
Napisany 100 lat temu esej Davida Lloyd George’a o antysemityzmie i syjonizmie   Lloyd   2023-07-28
W jakiej sprawie płonie Izrael?   Koraszewski   2023-07-26
Pokój z widokiem na morderców   Koraszewski   2023-07-23
Widmo krąży po Europie   Koraszewski   2023-07-21
Niektórzy ludzie lewicy i Arabowie są oburzeni promowaniem wzajemnego szacunku i równości między izraelskimi Żydami i Arabami     2023-07-18
Zrozumieć prawdziwe pochodzenie karykatury z “New York Timesa”. Jak antysemicka propaganda sowiecka przenika współczesny lewicowy antysyjonizm   Tabarovsky   2023-07-16
Dlaczego władze palestyńskie nienawidzą archeologów   Flatow   2023-07-09
Izrael musi przestać używać nazwy „Zachodni Brzeg” dla „Judei i Samarii”   Fitzgerald   2023-06-30
Prokuratorzy spalonej ziemi.Prokuratorzy Netanjahu, dowódcy policji i media zamierzają walczyć do samego końca.   Glick   2023-06-29
Jedyne miejsce na Bliskim Wschodzie, gdzie mniejszości rozkwitają   Abdul-Hussain   2023-06-27
List do Kena Rotha: Demonizowanie Izraela przez wykorzystywanie Holokaustu   Steinberg   2023-06-10
We wszystkim, co ma związek z wodą, Izrael jest światowym liderem   Fitzgerald   2023-06-04
Nie nazywaj promowania antysyjonizmu wśród młodzieży żydowskiej „dialogiem”   Tobin   2023-06-01
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Jestem głęboko zaniepokojony tym, że Departament Stanu jest głęboko zaniepokojony   Flatow   2023-05-28
Najdziwaczniejszy kraj pod słońcem   Koraszewski   2023-05-27
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
„Economist” rzuca fałszywe oskarżenie „faszyzmu” na syjonistycznego przywódcę   Levick   2023-05-24
List izraelskiego ambasadora jest błędny   Pandavar   2023-05-16
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Między motylami i rakietami   Collins   2023-05-12
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Izrael jest antyrasistowski, antykolonialny, antyfaszystowski (i był od samego początku)Powstanie Izraela nie było cudem, ale epizodem ogromnej odwagi moralnej i militarnej   Herf   2023-05-03
Czego nie rozumieją autorzy artykułów, którzy twierdzą o “realnym istnieniu jednego państwa”   Frantzman   2023-05-01
Więcej niż cud: Izrael ma 75 lat    Jacoby   2023-04-27
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Dlaczego Izrael jest oceniany inaczej.Międzynarodowe wyzwania Jerozolimy   Horowitz   2023-04-21
Izraelski laureat Nagrody Nobla wyraża poparcie reformy sądownictwa   Fitzgerald   2023-04-18
Opowieść o dwóch osiedlach   Greenfield   2023-04-03
Jak rozsądna jest reforma sądownictwa w Izraelu?   Tsalic   2023-03-27
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Izrael jest podzielony, ale palestyńscy terroryści biorą na cel wszystkich Żydów   Flatow   2023-03-21
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Jak piąty marca stał się pamiętnym dniem dla Żydów w Iraku   w Izraelu   2023-03-12
Błędne przekonania o Żydach Mizrahijczykach i izraelskiej polityceOdpowiedź na artykuł Sama Shubego   Julius   2023-03-11
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Żydzi mają rdzenne prawa do Wzgórza Świątynnego   Trotter   2023-02-09
Dlaczego Netanjahu ma rację, chcąc zreformować wszechpotężny Sąd Najwyższy   Kontorovich   2023-02-06
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Klauzula sumienia w Izraelu i w Polsce   Koraszewski   2022-12-30
Demokracja w Izraelu   Dershowitz   2022-12-29
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Netanjahu nadaje treść słowom „Nigdy więcej”, po raz kolejny   Pandavar   2022-11-11
Poranek po dniu wyborów   Collins   2022-11-05
Izrael wczoraj i dziś   Koraszewski   2022-11-04
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Niebezpieczeństwa państwa Palestyna: wielowymiarowe zagrożenia dla Izraela   Sherman   2022-10-28
Sprawa Jerozolimy jest bardziej złożona niż myślisz   Julius   2022-10-18
Palestyńczycy i ich język   Rosenthal   2022-09-29
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Antysyjonizm i jego korzenie   Frantzman   2022-09-24
Żydowska historia miasta Betar i fałszerstwo osiedla Battir   Rose   2022-09-23
Aby Izrael był bezpieczny, musi pogrzebać złudzenia Oslo   Glick   2022-09-22
Syjonizm wygrał. Dlaczego więc nadal jest atakowany 125 lat po Bazylei?   Tobin   2022-09-01
Mędzenie nad Hebronem   Tsalic   2022-08-20
Dylemat więźniów   Collins   2022-07-10
Czym jest “Status Quo” na Wzgórzu Świątynnym?   Hirsch   2022-06-24
Dlaczego Izrael jest tak nieudolny w wydalaniu Arabów?   Flatow   2022-06-20
Szawuot, wojna sześciodniowa i żałosny status quo na Wzgórzu Świątynnym   Blum   2022-06-17
Lekcja z prawdopodobnego upadku rządu? Przestańcie martwić się o międzynarodową opinię   Tobin   2022-06-14
Kto jest winien zamieszek w Jerozolimie?   Yemini   2022-06-13
Wojna sześciodniowa z 1967 roku: dlaczego nadal ma znaczenie   Harris   2022-06-06
Nieuczciwość Petera Beinarta wobec Ben Guriona i sprawa „transferu ludności”     2022-05-25
List do “Drogiej Europy”   Rosenthal   2022-05-24
Izrael, Holocaust i błąd logiczny post hoc   Jacoby   2022-05-14
Hamas musi zostać zniszczony   Rosenthal   2022-05-09
Dżihad niejedno ma imię   Ruthie   2022-04-11
Antysyjoniści dla Palestyny dyskutują o izraelskich Mizrachijczykach     2022-03-30
Pytania, które zadają Izraelczycy, kiedy jest kolejny zamach terrorystyczny     2022-03-25
Izrael i lekcje z Wiednia i Ukrainy   Fitzgerald   2022-03-21
Wielki przywilej bycia Żydem   Altabef   2022-02-26
Co naprawdę znaczy syjonizm?   Rosenthal   2022-02-21
Na pogardę nie odpowiadamy prośbą o litość   Rosenthal   2022-02-10
Amnesty zniekształca moją arabską tożsamość i niszczy Izrael   Haddad   2022-02-05
Arabski rasizm i “żydowskie państwo”   Toameh   2022-01-21
Powtarzanie słów “nigdy więcej” w obliczu narastającego antysemityzmu   Lyons   2022-01-16
Dlaczego potrzebują podwójnych standardów wobec przemocy na Zachodnim Brzegu?   Tobin   2021-12-29
Izrael – najlepsze miejsce, żeby być Arabem   Eid   2021-12-28
Myśl o żydowskiej Palestynie: nie dla salonowych Żydów     2021-12-24
Światło przewodnie dla rdzennych narodów   Trotter   2021-12-04
Co przemawia przeciw otworzeniu amerykańskiego konsulatu w Jerozolimie   Collins   2021-11-25
Syjonizm humanistyczny, czyli dlaczego warto dostrzegać łajdactwo antysyjonizmu   Koraszewski   2021-11-24
Kiedy Palestyna była koszerna   Rose   2021-11-08
Zrozumieć nienawiść do Izraela   Rosenthal   2021-11-03
To jest plemienny konflikt   Rosenthal   2021-10-30
Paragraf międzynarodowej konwencji, który dowodzi, że Human Rights Watch wypacza międzynarodowe prawo przeciwko Izraelowi     2021-10-18
Dlaczego Żydzi tak pospiesznie bronią swoich wrogów?   Julius   2021-10-16
“Syjoniści” uczą syjonizmu   Tsalic   2021-10-07
O samowystarczalności w zakresie obrony   Rosenthal   2021-10-04

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk