Afrykańskie Konsorcjum Badań Prawa i Religii zorganizowało niedawno spotkanie, by zbadać wpływ prawa i religii na dobrostan ludzi. Prelegenci dzielili się spostrzeżeniami o  punktach przecięcia między różnymi wyznaniami i systemami prawnymi w różnych krajach afrykańskich. To spotkanie, które odbyło się w dniach 20-22 maja, było okazją dla nigeryjskich uczonym i polityków do gorących dyskusji o świeckości lub nie-świeckości nigeryjskiego państwa. Świeckość jest naładowanym tematem, ponieważ budzi obawy ograniczania przestrzeni dla aktywności religijnej. Choć była to konferencja, na której od prelegentów oczekiwano opisu i wyjaśnienia swojego punktu widzenia, wielu prelegentów przemawiało w kategoriach deklaratywnych. Spotkanie ujawniło  dyskusyjną i polaryzująca naturę sekularyzmu. Było ewidentne, że Nigeryjczycy są podzieleni na temat tego, jakie mają być związki między kościołem, meczetem a państwem.

Siedemnastego września 2018 r., kilka dni po rocznicy zamachów 9/11, dr 'Abd Al-Hamid Al-Ansari, publicysta katarskiej gazety “Al-Watan” i były dziekan wydziału prawa islamskiego na uniwersytecie Kataru, napisał o lekcjach, jakich można nauczyć się z wydarzeń 9/11. To nie bieda i ucisk prowadzą młodych ludzi do popełniania czynów terrorystycznych. Jest to raczej płomienna wiara – przekonanie, że służą wzniosłemu celowi.  

Przyjaciel zgniewał się na mnie okrutnie, kiedy stwierdziłem, że socjologia nie jest nauką. Mówiłem, że nie ma spójnej teorii socjologicznej, ani metody pozwalającej na falsyfikowanie nowych koncepcji. Nie oznacza to, że nie ma znakomitych socjologów, których prace czyta się z zafascynowaniem. Trudno tu jednak mówić o jakimś rozwoju, zgoła przeciwnie, obserwujemy regres.

W latach stalinowskich wyrzucono socjologię z polskich uniwersytetów, ponieważ ówcześni gowinowie uznali ją za „naukę burżuazyjną”. Oficjalną nauką o społeczeństwie był wówczas marksizm, serwujący wiedzę o walce klas jako nadrzędnej teorii porządkującej historię i wszelkie zjawiska społeczne, która miała ten drobny feler, że nie całkiem zgadzała się z rzeczywistością.

Często można usłyszeć szyickich kaznodziei i przywódców, którzy mówią, że islam uznaje „Ludzi Księgi”, co odnosi się do chrześcijan i Żydów. To zapewnienie brzmi, jak gdyby islam dawał chrześcijanom i Żydom taki sam status jak muzułmanom.

Potwierdził to niedawno prezydent republiki Iranu, Hassan Rouhani, kiedy powiedział, że „Chrześcijanie mają takie same prawa jak inni”. Mógłby ktoś sądzić, że chrześcijanie są stosunkowo bezpieczni w Iranie. Tak nie jest.
W przemówieniach i na papierze te słowa dają wrażenie, że chrześcijanie są nie tylko mile widziani w Iranie, ale że mają równe prawa i ochronę. Jednak codzienne doświadczenia chrześcijan w Iranie opowiadają zupełnie inną historię.

W maju br. napisałem 4 teksty z cyklu poświęconego religiom powstałym z wielkich herezji Kościoła katolickiego, korzystając z książki Andrzeja J.Sarwy Herezjarchowie i schizmatycy.   Przedstawiałem je w kolejności chronologicznej: manicheizm, spadkobiercy manicheizmu, arianizm i nestorianizm. Na tym ostatnim zakończyłem ów cykl, obiecując sobie, iż kiedyś do niego wrócę z racji na ciekawe i niewykorzystane materiały. 

Tradycyjne media fałszywie oskarżyły Izrael o zamordowanie niemowlęcia w Gazie w maju 2018 r., podczas gdy media społecznościowe ujawniły, że palestyńscy lekarze powiedzieli, że dziecko zmarło z powodu istniejącej już wcześniej choroby i z przyczyn naturalnych

Modne jest twierdzenie, że Internet dostarcza i szerzy mnóstwo fałszywych wiadomości. To może pod pewnymi względami być prawdą, ale jeśli chodzi o Izrael, uważam, że często to właśnie media społecznościowe zmuszają media tradycyjne do sprostowań ich fake news.

Moje spotkania z gdyńskimi seniorami zyskały kolejny rozdział. Sami sobie winni, bo jak dotąd dzielnie przeżyli wszystkie moje eksperymenty z nauczaniem historii, więc nie widziałem powodu, by nie spróbować kolejnego.

Dwa ostatnie lata, kiedy „braliśmy” „Historię kobiety” nauczyły nas, że czasem jakiś szczególny kąt, pod którym spojrzy się na dzieje ludzkości, potrafi odkryć przed nami rzeczy zaskakujące, których istnienia albo byśmy nie podejrzewali, albo dotąd traktowaliśmy jako marginalne i niczego istotnego niewnoszące.

Hamas codziennie popełnia zbrodnie wojenne, podczas gdy udaje mu się zrzucać winę na ofiarę – Izrael. Hamas ma dużo więcej zakładników niż się na ogół uznaje. Przetrzymuje zwłoki dwóch żołnierzy IDF porwanych podczas Operacji Ochronny Brzeg w 2014 r.: Hadara Goldina i Orona Shaula. Nie dopuszcza również do jakichkolwiek kontaktów z rodzinami i ze światem zewnętrznym dwóch izraelskich obywateli – Avera Mengistu i Hiszama al-Sajeda. Poza tym jednak Hamas trzyma miliony ludzi jako zakładników: zarówno Gazańczyków, jak Izraelczyków. Używanie ludzkich tarczy jest mocną stroną Hamasu.   

Dlaczego wszystkich tak bardzo obchodzi, czy Albert Einstein był religijny, czy był ateistą? Podejrzewam, że ponieważ jest uważany za Najbardziej Inteligentnego Człowieka naszych czasów, a więc jego opinia na każdy temat jest uważana za autorytatywną. I jeśli Einstein był religijny, to można twierdzić, że nauka i religia są do pogodzenia.

W tej logice są jednak dwa błędy. Ktoś, kto jest wspaniałym naukowcem, niekoniecznie ma do zaoferowania najbardziej autorytatywne opinie na inne tematy. Ponadto, tylko to, że naukowiec może być religijny, nie dowodzi, że nauka i religia są ze sobą zgodne. Czytelnicy znają moje argumenty na rzecz ich niezgodności, więc nie będę ich tutaj powtarzał.

Jeszcze wszystko jest niemal parlamentarne, wielkie rozstrzygnięcia dokonają się przy uranch gdzieś po kolejnych wyborach, a może dopiero po następnych, urny mogą stracić znaczenie i być już tylko dekoracją. Chwilowo toczy się bitwa o samorządy. Te w wielkich miastach, na których skupiają się reflektory mediów, te w województwach i w powiatach i te w gminach.

Nie można wykluczyć, że te w województwach i powiatach są wręcz ważniejsze od tych w metropoliach, znaczenie tych w gminach trudno badać i mało kto zwraca na nie uwagę. W gminach aż nazbyt często proboszcz uczestniczy w kampanii wyborczej. Czasem robi to zupełnie otwarcie, czasem zaledwie pociąga za sznurki. W gminie głosuje się na członków rodziny, na znajomych, zgodnie z rodzinną tradycją, czasem, jeśli ludzie mieli szczęście i wcześniej trafili na dobrego gospodarza, kierują się względami merytorycznymi.

Zwrot „ostateczne rozwiązanie” ukuli naziści podczas II Wojny Światowej jako kryptonim unicestwienia wszystkich Żydów, by rozwiązać to, co widzieli jako „problem żydowski”. Dzisiaj „ostateczne rozwiązanie” nadal jest celem antysemitów, choć starannie unikają używania tego zwrotu.

Inną różnicą między „ostatecznym rozwiązaniem” dzisiejszych antysemitów a „ostatecznym rozwiązaniem” nazistów, jest, że podczas gdy naziści chcieli zlikwidować naród żydowski, nowocześni antysemici chcą zlikwidować państwo żydowskie. W obu wypadkach „rozwiązanie” widzi się jako sposób na załatwienie „problemu” powodowanego rzekomo przez Żydów.  

Neandertalczycy byli naszymi bliskimi kuzynami. Są gatunkiem najbardziej zbliżonym  do współczesnego człowieka, o jakim wiemy. Są także Denisowianie, którzy są obecnie zaklasyfikowani jako podgatunek Homo sapiens, ale mogą z czasem zostać zaklasyfikowani jako osobny gatunek.

Neandertalczycy żyli od 400 do 40 tysięcy lat temu. Wyszli z Afryki i rozeszli się po Europie i Azji. Kiedy nowocześni ludzie przybyli później, było między nimi pewne krzyżowanie się – Europejczycy i Azjaci mają około 2% neandertalskiego DNA. Niedawne badanie sugeruje, że nowocześni ludzie zachowali neandertalskie geny, które dają lepszą odporność na europejskie wirusy.  

Jeśli ktokolwiek ma nadzieję, że usunięcie Hamasu od władzy w Strefie Gazy polepszy tam sytuację i podniesie szanse na pokój między Palestyńczykami i Izraelem, czeka go wielkie rozczarowanie. Hamas, który siłą przejął panowanie nad Strefą Gazy latem 2007 r., nie jest jedyną grupa terrorystyczną w tej nadbrzeżnej enklawie, mieszczącej niemal dwa miliony Palestyńczyków. W dodatku do Hamasu w Strefie Gazy jest kilka innych palestyńskich grup terrorystycznych.  Drugą największa po Hamasie grupą jest Palestyński Islamski Dżihad (PIJ), który ma tysiące zwolenników i bojówkarzy. Jeśli Hamas zostanie kiedykolwiek odsunięty od władzy, PIJ ma największą szansę na zajęcie powstałej próżni.

Nasza wojna domowa jest jeszcze tylko na słowa, marsze, transparenty. Rosną emocje, rośnie zakleszczenie, nasila się dehumanizacja przeciwnikow. Przyszły historyk będzie ją rekonstruował przeglądając doniesienia prasowe, sejmowe stenogramy, artykuły i książki. Nowy film Konrada Szołajskiego to dokument, w którym kamera towarzyszy dwóm aktywistkom, po dwóch stronach barykady. Aktywiści amerykańscy, niemieccy, brytyjscym, czy polscy są do siebie dziwnie podobni. Żyją w spolaryzowanym świecie, walczą o jego dalszą polaryzację, gdyż zwycięstwo drugiej strony będzie oznaczało apokalipsę.

Nie mam żalu do Facebooka za zawieszenie mnie na 24 godziny po tym, jak nazwałem antyizraelską aktywistkę Lindę Sarsour  „szczurem z rynsztoka”. Należało mi się. Kara nie była zbyt surowa, a nikt nie powinien używać tak dehumanizującego języka na Facebooku, chociaż Sarsour jest uważana przez wielu za antysemitkę, a nawet antysemicką terrorystkę.

Czy znaczy to jednak, że Facebook zabrania wszelkiej mowy nienawiści? Niestety, nic podobnego. 

Nareszcie! Mamy pełne wyjaśnienie problemu pedofilii w katolickim Kościele. Wiadomość jest z poważnego źródła – pierwszy zastępca Pana Boga, jego świątobliwość papież Franciszek, wskazał winnego. Jest nim Szatan, który chce zniszczyć Kościół katolicki. Z chwilą kiedy sprawca został zidentyfikowany, ostateczne rozprawienie się z tym problemem nie powinno stanowić większego problemu. Wystarczy przyskrzynić szatana i walczyć z nim zarówno lokalnie, jak i globalnie.

Turecki rząd wydaje setki milionów dolarów na budowanie meczetów jako część długofalowego planu szerzenia islamu na świecie.

Wielu muzułmanów ma nadzieję, że nowe meczety w całej Europie poprą i ułatwią im szerzenie islamu w krajach nie-muzułmańskich i przekonają chrześcijańskich „niewiernych” do porzucenia swojej wiary na rzecz islamu.

Co tu dużo mówić, mam spore zaległości w komentowaniu aktualnych ważnych wydarzeń dziejących się na świecie. Widać już to było w poprzednim moim tekście odnoszącym się do listu papieża Franciszka do ludu Bożego (ogłoszonego 20 sierpnia br.), dotyczącego licznych przestępstw pedofilii w Kościele katolickim, do którego odniosłem się z półtoramiesięcznym „poślizgiem”. Natomiast ten tekst porusza jeszcze wcześniejszy problem, który w ten sposób zanotowałem w lipcu tego roku:

Jednym z najbardziej szokujących przeżyć, jakie miałem w moim życiu, było oglądanie oryginalnego, materiału filmowego, jaki nakręcił palestyński kamerzysta na skrzyżowaniu  Netzarim w dniu 30 września 2000 r. Była to możliwość patrzenia przez obiektyw palestyńskiego kamerzysty, który filmował to, co dziennikarze potem opisali jako dzień rozruchów, w których zginął  12-letni chłopiec, Muhammad al Durah.

Najrozmaitsze kamice pojawiają się od czasu do czasu na fejsbukowym profilu bloga, nieodmiennie wzbudzając entuzjazm. Kamyki w pęcherzykach żółciowych, choć banalne, bywają niezwykle atrakcyjne wizualnie i zawsze przyciągają uwagę oraz tradycyjnie już skojarzenia kulinarne (ziemniaczki? kukurydza? cukierki?). Kamica nerkowa – również mało zaskakująca – jest fenomenem, o którym każdy słyszał, niewiele bardziej zaskakującym niż kamica żółciowa. Te dwie nie stanowią żadnej niespodzianki, choć potrafią zdumiewać estetycznie. Kamica ślinianek wzbudziła już nieco więcej zdziwienia, w prawdziwe zaś osłupienie wprawiła mikrokamica pęcherzykowa płuc, zaburzenie odmiennej zupełnie niźli pozostałe wspomniane natury, schorzenie genetyczne, na pewno kiedyś jeszcze doń wrócę.

Autonomia Palestyńska (AP) mówi, że chce, by społeczność międzynarodowa wywarła nacisk na Izrael, by „powstrzymać łamania praw Palestyńczyków i prawa międzynarodowego”.  To żądanie przekazano członkom delegacji z Parlamentu Europejskiego, którzy 8 października spotkali się w Ramallah z premierem AP, Ramim Hamdallahem. Na spotkaniu Hamdallah ponowił także wezwanie AP do dostarczenia ”międzynarodowej obrony” dla Palestyńczyków.

Apel Hamdallaha do przedstawicieli Parlamentu Europejskiego należy widzieć w kontekście prowadzonej przez kierownictwo AP kampanii kłamstw i podżegania przeciwko Izraelowi. Ten apel zalatuje także hipokryzją i oszustwem.

Drugiego października troje akademików, James Lindsay, Peter Boghossian i Helen Pluckrose, ogłosiło, że przez rok byli zaangażowani w projekt wysyłania „absurdalnych artykułów do wiodących pism naukowych jako część badania ujawniającego skrajną stronniczość w dziedzinach, które badają rasę, gender, seksualność i inne politycznie naładowane tematy”.

Ahed Tamimi, palestyńska nastolatka uwięziona za napad na izraelskiego żołnierza mówi, że popiera przemoc przeciwko Żydom i dąży do zniszczenia Izraela.

Wierzę jej. I uważam, że grupy takie jak J Street, które broniły Tamimi i twierdziły, że stawia opór bez przemocy „izraelskiej okupacji Zachodniego Brzegu” powinny przeprosić żydowską społeczność za odmowę dania wiary jej słowom.