Prawda

Niedziela, 15 czerwca 2025 - 14:51

« Poprzedni Następny »

„Everybody knows”

Powiadom znajomych o tym artykule:
Do:
Od:

„Everybody knows”


Anna Karolina Klys 2018-03-10


It’s difficult to find words. The first words that come to mind are too angry, too radical. But perhaps it’s time to use different words, perhaps just now you have to hit hard with words, not hide behind soft phrases like “it’s unbelievable”, “it’s terrible”, “how is it possible”? 

If so many people dared to say and write cruel, untrue sentences about people who were humiliated, maltreated, and murdered, about millions of mothers, sons, grandmothers, and fathers whose bones were burned and what was left was ground into dust in order to erase any trace of their lives--perhaps it is time now, after all, to speak not with a quiet, cool voice but to shout: SHUT UP!

Every word is like a bullet, like a blade which cuts deeper and deeper into an aching body.

 

That you don’t know about something, that propaganda and a quiet, soothing murmur of cognitive dissonance allow you to forget about all inconvenient information coming from the past is no justification for lies. No justification for insulting people who were once killed physically and are now to be killed for good and all – to be erased from history.

 

Many people have worked hard to wipe memory clean--to make the conscience white and fragrant so it will not reek of envy, betrayal, cruelty, and greed.

“Everybody knows” that before the war Jews in Poland were stealing from farmers, students, workers; that they made matzos out of Christian children’s blood; that they studied law and medicine; that they were Communists; that they owned factories in which they exploited Christian workers; that they welcomed the Red Army in 1920, collaborated with Germans, deserted from the army, were Zionists, wanted to assimilate and blend into the society of True Poles, that they ate white challah and rolls while Polish peasants ate swedes with water; they had simply all the retail trade in their hands, they bought Poles out of their ancestral Polish soil, they didn’t want to work hard, they were living in their exclusive groups, they wormed their way into the education and culture in order to defile and distort the Polish language, they didn’t learn the Polish language, there were plenty of them, actually they didn’t exist. 

 

“Everybody knows” that during the war (and the occupation) Jews were in the Warsaw Ghetto, where thousands of Righteous Poles, risking their own lives and the lives of their families, delivered weapons and food in one direction and in the other led out hundreds, thousands, maybe millions of children and adults who were subsequently hidden. They were also hiding little bags with secret contents which Jews entrusted to them, and after the war somebody came for these bags and this somebody never shared the contents of the bag, indeed, often didn’t even say “thank you”! Some people know that there was also a ghetto in Łódź. But there it was a different story: there Jews had their own state, they worked for the Germans. You could say that they served the Germans. 

 

“Everybody knows” that Jews are cowards. They let themselves be killed. They meekly went to be massacred. They themselves put themselves into the trains, they themselves betrayed themselves, they themselves murdered and burned themselves in the ovens. They had their own special police force that beat them and drove them to Umschlagplatz, the departure point for the cattle cars to take them to the death camps.

“Everybody knows” that thanks to True Poles (across the board from the right to the left) an uprising could break out in the Warsaw Ghetto, but it didn’t succeed, so it’s not worth mentioning. But without the True Poles it would never have happened at all. But whether it is good or bad they don’t know so they don’t talk about it, just in case.  

Everything that was left after the Jews were gone was taken by Germans. Fur coats, diamonds, gold teeth. Factories. Carpets. Sewing machines.

“Everybody knows” also that from the pre-war underworld of thieves and pimps a few less honourable people indulged in blackmail and extortion in Warsaw. Not so in the provinces, because in the provinces – and this really everybody knows – “my grandmother helped the Jews”. Every grandmother, uncle, or grandfather’s cousin “delivered food”, “felt so sorry”, “kept her in the cellar, gave her a loaf of bread, and she gave him a wedding ring as a souvenir”.

And “everybody knows” that Jews were ungrateful; that they were Communist partisans; that they killed Polish National partisans. Though this last bit of knowledge may (as yet) not be known to everybody.  

Recently everybody could learn that in Jewish ghettos life was merry, there were coffee houses and affluence, while on the Aryan (Polish) side there was poverty, the underground army, and fear. 

Moreover, “everybody knows” that there was a camp. Auschwitz. A concentration camp. Some people know that there was also a death camp. Probably Auschwitz as well. And Irena Sendler. I almost forgot.

And now the period after the war – here not only “everybody knows” but they are direct witnesses of the fact that in the Communist Security Services there were only Jews, in the Communist Party there were only Jews, Stalinists were only Jews, prosecutors and torturing investigators were only Jews, Jews drove each other out in 1968 and thanks to that, the more cunning among them left for abroad and the poor Polish Christians  had to stay here and continue to suffer, not in Sweden, not in the U.S., but here in Poland. In Kielce Russians disguised as Jews incited Christians, but actually it is not known who killed a certain number of Jews. And all this was after the war – secret services and Russians. And then to Sweden.

 

And everybody knows that. This is what they hear, this is what they talk about. In this version there are no missing pieces, everything tallies and gives a feeling of national pride, of historic justice. It doesn’t offend, it doesn’t demand thought, it feeds cognitive dissonance with tasty morsels.    

 

There is, however, some information that is not known to everybody. Somebody knows, though. And so: “it is known” that before the war there were Ghetto_benches. It’s not known exactly what it was, it wasn’t especially onerous, you had to sit separately? This is known, more or less. There is also known here and there (recently a bit more), that even if somebody was an anti-Semite before the war (not without reason! and such attitudes were present in the whole Europe, generally Jews were not liked, for sure!) later he or she had a change of heart and became Righteous, saving Jews.

 

Here and there it is known that there was a tragedy in Jedwabne. That Germans forced Polish Christians to participate passively in a horrible murder. Who knows, maybe these Christians suffered even more because first they were persecuted by Judeo-Communists, then by Germans and then by Judeo-Communists again, who organized trials, ruined people’s lives, and created bad blood among the townspeople. How to live in such a town when everybody repeats these lies?

And, finally, there is memory. There are people, newspapers, photos, documents, memoirs, reminiscences. In them, there is a different story. There is a story nobody wants to know. 

People who left Poland legally before 1939 remembered poverty. Beatings. Humiliation. They remembered bombs in shops and in synagogues. They remembered stones hurled through the air, broken glass on the sidewalks of Mińsk, Częstochowa, Bielsko, Przytyk. They remembered caricatures and poems; they remembered “scientific reports” in which there were  descriptions of Jews as lice and vermin (and who were also dirty and spread lice and vermin); they remembered remarks about huge noses, and they remembered talk that they should just go away, disappear. They remembered that they were afraid when they were walking on the streets, that beatings happened  not only at the universities but also in high schools and in elementary schools. That every day there was an article in the newspapers about another “incident”. That there were funerals of children, women, and  men who died “because they were Jews”. So what should they tell their children? That all this didn’t happen? That everything was wonderful? So they were either silent or they talked about fear and about hatred. And they were telling the truth.  

 

This other side, this forgotten part, encompassed everyday life—work, holidays, births, weddings—but also hunger, broken arms and noses, and smashed skulls. 

A Poland that was not built by people of different nationalities is a Poland that does not exist. You cannot rip out from the encyclopaedia of Polish literature pages about poets and writers who had a Jewish mother or grandmother – because only a thin brochure would be left. You cannot cross out “Jewish” scientists because we would be left with kerosene lamps only (oh no, sorry, wait, this can be done after all– because Jewish scientists don’t count when we list Polish Nobel Prize laureates). You cannot go through Polish cities and towns and not to see who built the houses, office buildings, universities, and libraries.

It’s difficult to acknowledge that the Jews live in enclaves because for hundreds of years they were not allowed to live where they wanted, they were forbidden to live and work in the centers of cities and such places. When it comes to the birth rate, it’s not true that “Jews swamped Poland”, because according to official statistics for the third quarter of 1936 the birth rate according to religion was: Roman Catholics 12 per 1000; Greek-Catholics 11.5 per 1000; Orthodox 10.8 per 1000; Jews 9.9 per 1000. The claim that Jews monopolized Polish trade and craft is, according to statistics, not true, however it is true that people of Jewish nationality couldn’t work in any governmental office, couldn’t be chimney sweeps, streetcar drivers, or even janitors in any office. According to statistics for the year 1938 Jews in Poland were owners of 20,000 farms. Some 100,000 Jews worked in agriculture; 8,500 of their farms were smaller than 5 acres;, 6,500 were  from 5 to 12 acres; 800 were up to 124 acres; and 700 were above 124 acres.

In 1937 during the debate over the budget of the Ministry of Industry and Commerce Professor Schorr, a senator, said: “Jews are not a foreign population in Poland. We – Jews – have been bound with this country for a thousand years”.


He reminded his audience that countless Jewish small shops and market stalls, tailor’s shops, cobbler’s and locksmith’s shops were not the result of Jewish preference, inclination, or ability but of the historic contingency, rules, and restrictions which before the Partition of Poland and during it determined which particular occupations Jews were allowed to work in. He talked about the problems of the economic crisis in the nineteenth century and the lack of understanding by the Polish nobility of the need for economic development. Jews were called every name under the sun when they tried to convince townsmen and the nobility of the need to create commerce, industry, a bank system, and railways: 

 

“Jews do not want to work hard on the land, they prefer light work”; “Jews, by enticing our noble families into trade, industry, etc. are contributing to the disintegration of the most beautiful traditions of nobility”; “Not profits, percentages, dividends, bills of exchange, or shares are the ideals of a nobleman” – he quoted opinions from the 1850s and 1860s. And he quoted from the work of the economist Surowiecki O upadku miast w Polsce [“On the decline of towns in Poland”]:

 

“After the country was destroyed by various sad events, after the collapse of towns and the dispersal of their inhabitants, after the disappearance of capital and ready money, there was no way for crafts and trade to remain in Poland. With the exception of a few towns, Poland owes the rescue of trade and crafts to Jews. (...) Whoever looks at Jews without prejudice has to admit that their abilities and entrepreneurship have been until now the extraordinary source which enriched Poland, but if the Jewish nation is useful to our country through its craftmanship, incomparably more useful is it by its trade”.


Senator Schorr listed the names of those Jews who were building Poland’s economy. First Leopold Kronenberg, the creator of agricultural credit, of the Trade Bank, of the Credit Society in Warsaw, the  Industrialists’ Bank, of the Warsaw Insurance Society, of the Mutual Credit Society, of the Warsaw Society of Sugar Factories, of the Society of Coal Mines. He was the builder of the Wilno and Wisła railways, the reformer of the Warsaw Stock Exchange, and the founder of the first College of Commerce in Warsaw.


Further: Poznański, Silberstein, Rozenblatt, Osser, Jarosiński, Barciński, Kon, Ettingon – Senator Schorr recalled the contribution of these Jewish citizens to the development of Łódź. Finally, he quoted another Polish economist, Stanisław Szczepanowski: 

 

"Living in a world of constant delusions and fears because of the lack of adequate economic education, we made these Jews in front of us into scapegoats for all our failures and our own deep incompetence, and we barely sense the existence of the reasons for our decline, which are deep and more difficult to remove.”


And you can’t burn all the testimonies of people who were locked into ghettos from the autumn of 1939 (and there were 1100 ghettos in Eastern Europe, most of them on Polish soil), dying of hunger, barefoot, rounded up for heavy work like slaves.  With their bare hands they built roads, cleared ruins, and paved streets and squares with the tombstones of their loved ones. And you can’t shout down the fact that it was Polish Christians who could catch the slight accent, somehow changed word order, or a grammatical error. It wasn’t a German Wehrmacht soldier from Leipzig or Munich. And it was neighbours who knew who lived where. It was they who pointed out and torched hiding places. It was they: firemen, navy-blue uniformed collaborationist policemen, and good-natured neighbours. For many, many thousands of these good-natured Christians, Jews became a source of income. He who had “his own Jew” could, for a time at least, count on money, jewellery, tools, and clothing. Later, when there were no more goods, both sides went their own ways. And the ones who escaped with their lives were incredibly lucky. Most often, though, they were not lucky.    


If they were not killed by their host, they died from hunger, cold, or an accidental meeting with an “un-righteous”. What else do people not know? That the stupid Germans didn’t like to share goods with anybody so they established a death penalty for trade with Jews? For giving them food and shelter? Or that Germans sentenced a mother and her son to death for hiding Jews; they were True Poles who had killed the whole Jewish family they were hiding (including a child), when the Jewish money ran out? What more don’t you know?  

 

That The Painted Bird is not a fantasy? That a woman who survived execution and crawled out from under a pile of bodies— the body of her little daughter among them – escaped naked to the forest, and Polish farmers gave her a gynaecological search because they hoped she had hidden money and a wedding ring?

 

What more don’t you know?


That those who survived in the USSR (in tragic conditions), upon returning to Poland AFTER THE WAR, were taken to formerly German Lower Silesia, as they couldn’t return home to Polish villages because they might be killed there?


What more don’t you know? That AFTER THE WAR people were building – just as in the times of German occupation – courtyards, walls, and troughs for animals out of Jewish tombstones?


You don’t know what happened to mass graves, to places where tens and hundreds of people were buried when they “liquidated” ghettos? You don’t know that on the site of a death camp in Chełmno on the Ner, where no fewer than 160,000 people were gassed to death in trucks, 5,000 children from the Łódź ghetto among them, AFTER THE WAR there was a market for farmers? In a place where thousands upon thousands of people suffered unimaginable torment there were piles of – so necessary to farmers – fertilizer and coal.


You may not know that the “Jewish goods” – the plates, shoes, chairs, and typewriters— didn’t burn the hands of True Poles, that they didn’t go AFTER THE WAR to any Jewish organization and did not return this “inheritance”, mumbling something about how sorry they were?!


It’s not possible to hide behind those who were human beings to the very end—behind those who were more righteous than greedy. Behind this tiny handful of Righteous Among Nations. There were TOO FEW of them then to help the greater number of their brothers and sisters and too few now to hide the stupid and evil un-righteous.


It’s perhaps too extreme to suggest reading a list of the “senior cadre of security apparatus 1945-1953”?  Who is named there, and where, and for how long? And why is it so incredibly important to know whether they were Jewish or not??


Go and clean your conscience, but use very strong bleach. Maybe it will burn a hole through which you will see faces of True Poles, twisted in a stupid, cruel smile, faces of nice women who said: “Go away, I can’t help”? And be careful in front of mirrors. Because there you will see your own faces.

 

And what will everybody know then?

 

Translated by Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson 



Anna Karolina Kłys – Polish journalist and author.

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj









Podróż

Hili: Czy jesteśmy w tym samym miejscu co wczoraj?
Ja: O, nie, to złudzenie, przelecieliśmy kawał wszechświata.

Więcej

Tak wygląda
„Nigdy więcej”
Joshua Hoffman


Przez dziesięciolecia Zachód grał w ciuciubabkę z Iranem, mając nadzieję, że dyplomacja, sankcje lub układy mogą powstrzymać zagrożenie. Ale Izrael żyje w prawdziwym świecie, a nie w międzynarodowych salach konferencyjnych.
Przez pewien czas świat uważał, że Izrael utracił swój pazur. Po szoku i zniszczeniach, jakie miały miejsce 7 października — kiedy Hamas i inni terroryści wkroczyli do izraelskich społeczności, mordując 1200 osób i porywając ponad 250 w ciągu jednego dnia — wielu zastanawiało się, czy państwo żydowskie jest już tak osłabione, że nie da się go już naprawić.

Więcej

Skorumpowana sprawa
sądowa przecuiw Netanjahu
David Isaac

Premier Beniamin Netanjahu przybywa na rozprawę w swoim procesie w Sądzie Okręgowym w Tel Awiwie, 16 grudnia 2024 r. Zdjęcie: Yossi Zeliger/POOL.

Trzeciego czerwca 2025 r. w piątym już roku procesu rozpoczęło się przesłuchanie krzyżowe premiera Izraela, Benjamina Netanjahu, przed Sądem Okręgowym w Tel Awiwie.


Podczas gdy proces trwa, eksperci prawni mówią JNS, że sprawa upadła z powodu braku  dowodów. Netanjahu miał rację mówiąc, sprawa jest motywowana politycznie i coraz więcej Izraelczyków zaczyna to rozumieć.

Więcej
Blue line

Wczoraj był piątek
trzynastego
Andrzej Koraszewski


Napięcie rosło od kilku dni, w czwartek prasa bębniła, że Witkoff ostrzega przed uderzeniem, bo reakcja Iranu będzie straszliwa. Prawdą jest, że maleńki Izrael muzułmanie mogliby zarzucić turbanami, ale mogą z tym mieć problemy techniczne. Ostrzeżenia ostrzeżeniami, wiedzieliśmy, że coś się zbliża, a jednak to było niesamowite zaskoczenie i już wiemy, że ta data weszła do historii. Oczywiście w najbliższych dniach bardzo wiele może się wydarzyć, jednak to, co stało się wczoraj, wydaje się już przerastać sukces z czerwca 1967 roku.

Więcej

Dwadzieścia lat
amerykańskiej głupoty
Jonathan S. Tobin 

W piątek nad ranem niektóre apartamentowce w Teheranie zostały uszkodzone. Czasem zniszczeniu ulegało mieszkanie generała, a czasem uczonego. Szczególnie ucierpiała dzielnica Halati, co mieszkańców innych dzielnic irańskiej stolicy dziwnie ucieszyło.

Bush bagatelizował, Obama i Biden ugłaskiwali, Trump w drugiej kadencji grał na korzyść Teheranu, opóźniając decyzję bezskutecznymi działaniami dyplomatycznymi, nie pozostawiając Netanjahu innego wyboru, jak tylko działać. Konflikt między Izraelem a Iranem nie musiał się wydarzyć. 

Więcej
Blue line

Logika i uprzedzenia:
od starożytności do BBC
Noru Tsalic


Międzynarodowe media znów huczą od doniesień o izraelskich okrucieństwach. Podobno po zorganizowaniu dostaw żywności przy pomocy amerykańskiej organizacji o nazwie Gaza Humanitarian Foundation (GHF) i intensywnym jej promowaniu jako alternatywy dla ONZ i innych organizacji, Izraelczycy przystąpili do zabijania niewinnych cywilów próbujących dotrzeć do punktów rozdzielania żywności GHF. I – również oczywiście rzekomo – nie była to nawet jednorazowa pomyłka, ale to samo działo się przez 3 dni z rzędu. Takie oskarżenia, jeśli są prawdziwe, budzą podejrzenie, że popełniono przestępstwo.

Więcej

Dlaczego administracja Trumpa
sprzedaje broń Katarowi?
Robert Williams

Najwyższy czas, aby Stany Zjednoczone uwolniły się od wywrotowych sił, które próbują je zniszczyć od wewnątrz, zwłaszcza jeśli Ameryka ma pozostać symbolem wolności na świecie, nie mówiąc już o „ponownym uczynieniu jej wielką”. Dobrym początkiem byłoby nie sprzedawanie broni Katarowi i nie udawanie, że jest on przyjaznym sojusznikiem. Na zdjęciu: Katarski F-150A (Zrzut z ekranu wideo)

Administracja Trumpa podobno sprzeda Katarowi duży pakiet broni, w tym osiem dronów dalekiego zasięgu do obserwacji morskiej oraz setki pocisków i bomb o wartości około 2 miliardów dolarów. Dokument Defense Security Cooperation Agency, informujący Kongres o pierwotnie zatwierdzonej sprzedaży, stwierdzał:

„Proponowana sprzedaż wesprze politykę zagraniczną i cele bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych, pomagając poprawić bezpieczeństwo zaprzyjaźnionego kraju, który w dalszym ciągu jest ważną siłą zapewniającą stabilność polityczną i postęp gospodarczy na Bliskim Wschodzie.

Więcej

Gaza – Palestyna
- kalifat
Andrzej Koraszewski


Piszę ten tekst dziesiątego czerwca 2025 roku. Dzień wcześniej, o godzinie piątej rano izraelskiego czasu, izraelska marynarka wojenna zatrzymała na wodach terytorialnych Izraela luksusowy jacht z dwunastką pasażerów. Jacht od kilku dni wzbudzał zainteresowanie świata, gdyż jak twierdzili jego pasażerowie, jego celem było przełamanie żydowskiej blokady i nakarmienie głodującej Gazy. Czołową bohaterką tej medialnej wrzawy była dwudziestodwuletnia Szwedka, która niegdyś jako piętnastoletnia uczennica postanowiła poruszyć sumienie świata, odmawiając dalszej nauki w szkole, w proteście przeciw globalnemu ociepleniu.

Więcej

Prawdziwym kryzysem
klimatycznym jest antysemityzm
Ruthie Blum

Antyizraelscy aktywiści upamiętniają „Dzień Nakby” („katastrofę” powstania państwa Izrael) w Londynie maj 2025.  Zdjęcie: Zrzut z ekranu wideo.

Dosłowny i metaforyczny wybuch ataków na Żydów i Izraelczyków nie odbywa się w próżni. A jak zauważa ambasador Huckabee, „dezinformacja medialna” odgrywa kluczową rolę w tej ponurej farsie.
Krzycząc „Koniec z syjonistami” i „Wolna Palestyna”, Mohamed Sabry Soliman — 45-letni nielegalny imigrant do Stanów Zjednoczonych z Egiptu — podpalił Żydów w niedzielne popołudnie w Pearl Street Mall w Boulder w stanie Kolorado. Dosłownie. Koktajlami Mołotowa. Jedną z ośmiu osób, które trafiły do szpitala z poważnymi oparzeniami, była ocalała z Holokaustu. Jej przestępstwo? Udział w marszu „Run for Their Lives”, by przypominać o zakładnikach, którzy wciąż są w niewoli Hamasu.

Więcej

Krzyż na drogę
jachtowi głupków
Brendan O’Neill


Ten narcystyczny wybryk był kwintesencją fałszywej cnoty i jarmarcznej teatralności współczesnego aktywizmu.

Morska popisowa wycieczka dobiegła końca. Przechwycono jacht narcyzów. Wielkie plany Grety Thunberg i jej stada samozadowolonych klaunów w kefijach zostały udaremnione. Popłynęli nie do Gazy, ale do izraelskiego miasta portowego Aszdod. Można sobie wyobrazić, jak na falach Morza Śródziemnego płynie zawodzenie „JAK ŚMIELIŚCIE”, podczas gdy Greta i jej głupkowaci apostołowie strofują Izrael za udaremnienie ich mesjańskiej misji ratowania mieszkańców Gazy przed żydowskim złem.

Więcej

Palestyńczycy
zabierają głos
Khaled Abu Toameh

<span>„Oświadczenie Chalila al-Hajji o poświęceniu Gazy nie jest przejęzyczeniem – to zdjęcie maski z twarzy. Kiedy mówi, że Gaza „składa się w ofierze”, ma na myśli, że mieszkańcy Gazy zostali sprzedani... Wymienieni za podniesienie znaczenia w Teheranie,  za brawa w Dosze...” — Hamza Howidy, urodzony w Gazie obrońca pokoju i praw człowieka. Na zdjęciu: Al-Hajja przemawia przed kamerami Al Dżaziry w czerwcu 2025 r. (zdjęcie: X.com/Osint613)</span>

W przededniu islamskiego święta Eid al-Adha (Święta Ofiarowania) przywódca Hamasu Chalil al-Hajja – odpowiedzialny za negocjacje w sprawie uwolnienia zakładników i zawarcia porozumienia o zawieszeniu broni z Izraelem – wygłosił przemówienie, w którym powiedział: „Gaza złożyła siebie w ofierze za muzułmańską ummę [naród] i zasługuje w zamian na pełne wsparcie”.


Oświadczenie Al-Hajji wywołało falę gniewnych reakcji i potępień ze strony wielu Palestyńczyków, zwłaszcza tych ze Strefy Gazy, którzy od 7 października 2023 r., stali w obliczu śmierci i zniszczenia. 

Więcej
Blue line

Mem o „głodujących
dzieciach” w Strefie Gazy
Elder of Ziyon


„New York Times” opublikował fotoreportaż i artykuł o rzekomo głodujących mieszkańcach Gazy, opisując tamtejsze dzieci jako „wychudzone”.

 

Według ministyerstwa zdrowia Gazy, liczba osób, które zmarły z głodu w Gazie od października 2023 r. wynosi 60. I już widzieliśmy, że każda z tych sześćdziesięciu osób, które zostały opisane z imienia i nazwiska w mediach, miała inne problemy zdrowotne, co było głównym powodem ich śmierci.

 

Porównajmy liczbę ludzi, którzy zmarli z głodu w Strefie Gazy, z liczbą takich ludzi na innych obszarach.

Więcej

Toksyczne środowisko
przeciwko Izraelowi
Liat Collins

Aktywistka Greta Thunberg siedzi na pokładzie statku pomocowego Madleen, który 1 czerwca wypłynął z włoskiego portu w Katanii, aby udać się do Strefy Gazy i dostarczyć pomoc humanitarną. Zdjęcie to opublikowano 2 czerwca 2025 r. w mediach społecznościowych.(źródło zdjęcia: FREEDOM FLOTILLA COALITION)

Wzywanie do „sprawiedliwości klimatycznej” przy jednoczesnym ignorowaniu największej niesprawiedliwości, jaka dotknęła naród żydowski od czasu upadku reżimu nazistowskiego, jest groteskowe. Narodziło się nowe oszczerstwo. Według tytułu „ekskluzywnego” raportu w „Guardianie”, „Ślad węglowy wojny Izraela w Gazie przewyższa ślad węglowy wielu krajów”.

Więcej
Blue line

Bractwo Muzułmańskie
i jego podżeganie do terroru
Z materiałów MEMRI


Na stronie internetowej Emiratów „Al Ain”, w artykule z 23 maja 2025 r., jemeński publicysta Hani Salem Maszour pisze, że muzułmańskie  zamachy terrorystyczne są bezpośrednim wynikiem polityki Zachodu, która pozwala organizacjom politycznego islamu, w szczególności Bractwu Muzułmańskiemu (BM), działać na Zachodzie w imię wolności i swobody wypowiedzi, ignorując jednocześnie jego podżeganie do nienawiści.


Maszour dodał, że mimo upływu czasu od ataków z 11 września nie podjęto żadnych znaczących działań, by ograniczyć podżeganie do politycznego islamu.

Więcej

Podwójna niewidzialność
Hamasu i odwrócona moralność
Adam Louis-Klein


Całość jest pokręcona i na swój sposób pomysłowo demoniczna.

W wojnie z Hamasem jedna prawda pozostaje niemal całkowicie nieobecna w niekończącej się powodzi nagłówków, obrazów i międzynarodowego potępienia: Hamas doprowadził do perfekcji strategię podwójnej niewidzialności. Znika fizycznie wśród swojej ludności cywilnej i moralnie w globalnej narracji. W obu przypadkach wykorzystuje samo cierpienie, które celowo wytwarza, jako tarczę. Społeczeństwo oglądające ten spektakl staje się jego ochronnym przedmurzem.

Więcej

Nie wszyscy terroryści
noszą opaskę dżihadu
GlobalDisconnect


Narodziny międzynarodowego kultu terroru, który przekracza granice, wyznania a także logikę.
Od marksistów w Tokio po radykałów w Waszyngtonie, twarze zmieniły się, ale misja pozostała ta sama: mordować w imię „Palestyny”. Przeszłość nie umarła — zmieniła markę. A teraz maszeruje na kampusach, jest na topie na TikToku i ładuje broń w sercu Waszyngtonu. 53 lata temu, 30 maja 1972 roku, trzech młodych mężczyzn wysiadło z samolotu Air France na lotnisku Lod w Izraelu. Jednak w walizkach nie mieli kostiumów kąpielowych. Zamiast tego przywieźli czeskie karabiny szturmowe Vz. 58 i granaty ręczne w futerałach na skrzypce. Na pierwszy rzut oka wyglądali jak grupa muzyków w drodze na trasę koncertową po Izraelu. Jednak gdy weszli do strefy odbioru bagażu, otworzyli futerały na skrzypce, wyjęli karabiny szturmowe i zaczęli strzelać we wszystkich kierunkach. To była krwawa łaźnia.

Więcej

Golda Meir
- Żelazna Dama Izraela
Patrycja Walter

Zdjęcie: zrzut z ekranu wideo.

Papież Paweł VI  (Giovanni Battista Montini) przyjął w styczniu 1973 roku na audiencji w Watykanie a premier Izraela, Goldą Meir. W trakcie audiencji papież wygłosił słowa, które miały charakter moralnej przestrogi: naród, który tak wiele wycierpiał, powinien umieć okazywać miłosierdzie. Meir odpowiedziała bez patosu: Wasza Świątobliwość, czy wiecie, jakie jest moje najwcześniejsze wspomnienie? To oczekiwanie na pogrom w Kijowie. Zapewniam Was, że mój naród doskonale zna prawdziwe „okrucieństwo” i że poznaliśmy również, czym jest prawdziwe miłosierdzie, gdy byliśmy prowadzeni do komór gazowych przez nazistów.

Więcej

Nikt ich nie przekona,
że białe jest białe
Andrzej Koraszewski

Wypowiedź Abu Marzouka, jednego z przywódców Hamasu, który 27 października 2023 roku powiedział w wywiadzie dla „Russia Today” niczego nie owijając w bawełnę:                       „Zbudowaliśmy tunele, ponieważ nie mamy innego sposobu, aby chronić się przed atakiem i śmiercią. Te tunele mają nas chronić przed samolotami [izraelskimi]... a ONZ ma obowiązek chronić [cywilów z Gazy]”.

Jarosław Kaczyński okazał się prorokiem naszych czasów. Kiedy w lipcu 2006 roku, jako premier polskiego rządu oznajmił, że „Żadne krzyki nas nie przekonają, że białe jest białe, a czarne jest czarne”, tłumaczył się później, że się troszkę przejęzyczył. Czy mógł wiedzieć, że jest prorokiem ogólnoświatowego ruchu postprawdy? Prawie dwie dekady później polskie media całkowicie zignorowały informację o zawetowanej przez Stany Zjednoczone rezolucji wzywającej do"natychmiastowego, bezwarunkowego i trwałego zawieszenia broni między Izraelem a Hamasem, do uwolnienia wszystkich zakładników i niezakłóconego dostępu pomocy w całej enklawie.”

Więcej

Antyizraelska prawica
łączy się z proirańską lewicą
Lee Smith

Prezydent Tump udziela wywiaduTheo Van, 30 sierpnia 2024. (zrzut z ekranu Youtube)

Influencerzy MAGA zastępują główne media jako nośniki tradycyjnych kampanii informacyjnych skierowanych przeciwko Izraelowi i Trumpowi.
Donald Trump mówi, że zamierza walczyć z antysemityzmem oraz z lewicową delegitymizacją i nienawiścią do Izraela, które nękają kampusy uniwersyteckie od 7 października, co doprowadziło do zamordowania w zeszłym tygodniu dwojga pracowników ambasady Izraela. Na przeszkodzie jego staraniom o uwolnienie Ameryki od brutalnej i śmiertelnej plagi stoi radykalna lewica, Demokraci, sądy federalne i rektorzy uniwersytetów, którzy są zdecydowani chronić propalestyńskich terrorystów przed jego kampanią deportacyjną.

Więcej

Rzadki proizraelski
artykuł Egipcjanina
Elder of Ziyon


Poniższy artykuł, stanowiący część pierwszą artykułu, który miał być podzielony na trzy części, jest niezwykły, ponieważ jest pro-izraelski i filosemicki. 

 

Opublikował go Elaph, niezależny, reformatorski serwis informacyjny z siedzibą w Wielkiej Brytanii, ale mówi się, że jest wspierany pieniędzmi saudyjskimi. Autor, Mohammed Saad Khiralla, jest egipskim dziennikarzem i politologiem na dobrowolnym wygnaniu w Szwecji.

"Jednym z zakorzenionych filarów zbiorowej świadomości Arabów, przedstawianym jako wieczna prawda," - pisze KHiralla. 

Więcej

To Amerykanie zmienią
stanowisko, a nie Iran
Z materiałów MEMRI

Bachszajisz Ardastani (zdjęcie: Akharinkhabar.ir, May 26, 2025)

Ahmad Bachszajisz Ardastani, członek komisji irańskiego Madżlisu ds. Bezpieczeństwa Narodowego i Polityki Zagranicznej, w wywiadzie dla strony internetowej Didbaniran z 26 maja 2025 r.  szczegółowo opisał główne punkty omańskiej oferty mediacji zaproponowanej Iranowi 23 maja, jako część starań mediacyjnych Omanu w rozmowach nuklearnych USA-Iran. Bachszajisz napisał, że ilość uranu wzbogaconego do 60% w Iranie wystarczy na 10 bomb atomowych. Wywiad został usunięty ze strony internetowej Didbaniran wkrótce po jego opublikowaniu.

Więcej
Blue line

Zachód zwraca się
ku faszyzmowi 
Brendan O’Neill


Jeśli ten barbarzyński atak nie obudzi ludzkiego sumienia, to już nic innego tego nie zrobi.
Znowu palą Żydów. Wczoraj w Boulder w stanie Kolorado mężczyzna użył prowizorycznego miotacza ognia i koktajli Mołotowa w próbie spalenia Żydów. Osiem osób w wieku od 52 do 88 lat zostało rannych. Ich „przestępstwo”? Zebrali się publicznie, aby domagać się uwolnienia izraelskich zakładników. W Europie w latach 30. XX wieku za pomoc nieszczęsnym Żydom groziła kara śmierci. Wygląda na to, że w Ameryce w trzeciej dekadzie XXI wieku są ludzie, którzy marzą o wskrzeszeniu tej ponurej, brutalnej kary za współczucie dla Żydów.

Więcej

Antysemityzm należy badać
jako chorobę psychiczną
Joshua Hoffman

Pracownik ONZ twierdził, że w ciągu 48 godzin umrze 14 tysięcy dzieci. Okazuje się, że to kłamstwo. A zamiast odetchnąć z ulgą, „pro-palestyński” tłum jest zły, że to nie jest prawdą — ponieważ oznacza to, że mają o jeden kij mniej, którym mogą bić Żyda. (zdjęcie: Ehimetalor Akhere Unuabona/Unsplash)

Nie należy dłużej traktować nienawiści tak irracjonalnej, tak obsesyjnej i tak opornej na fakty i historię jako zwykłego uprzedzenia. Należy postawić jej diagnozę.


Albert Einstein zdefiniował kiedyś szaleństwo jako ciągłe robienie tej samej rzeczy i oczekiwanie odmiennych rezultatów.

Jeśli to prawda, to antysemityzm — we wszystkich swoich historycznych, kulturowych i politycznych odmianach — jest być może najbardziej trwałą, globalną formą szaleństwa w historii ludzkości.

Więcej

Kolonialista, okupant,
czy tylko Żyd?
Andrzej Koraszewski 

Dwa zdjęcia zamieszczone obok siebie przez Rafała Betlejewskiego przed drugą turą wyborów prezydenckich w ramach jego prywatnej kampanii wyborczej.

Jeśli chcesz wierzyć, że okrzyk „Żydzi to dzieciobójcy” świadczy o twoim ludzkim odruchu współczucia, to oszukujesz się, żeby ukryć fakt, że twój umysł jest skolonizowany przez żądzę mordu.

Rafał Betlejewski klasyczny polski inteligent, czyli performer, zainteresowany podziwem publiczności, opublikował na swojej stronie Facebooka zdjęcie Warszawy 1945 i Gazy 2025. Nie da się ukryć, że na obydwu zdjęciach widzimy ruiny. Nasz inteligent nie zauważa, że Gaza w 2023 była znacznie piękniejsza od Warszawy w 1939 roku, że miała imponujące hotele, wielkie domy handlowe, zachwycające bulwary, miała sklep Hitler2, miała obozy uchodźców, będących wnukami lub prawnukami ludzi, którzy uciekli od wojny w 1948 roku, gdzie młodzi ludzie byli na ogół bez pracy, chyba, że zaciągnęli się do nazistowskiego ruchu, który dobrze płacił i dawał perspektywy kariery. W decyzji o zaciągnięciu się do Hamasu lub Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu pomagało kształcenie w Hamasjugend, gdzie na letnich obozach dzieci uczyły się podrzynania gardeł, strzelania, budowy bomb, a przede wszystkim zwierzęcej nienawiści.

Więcej

Krytyka Izraela przez ONZ
w sprawie pomocy dla Gazy
Elder of Ziyon

Ponieważ tak wygląda głodzenie Gazańczyków przez Żydów, trzeba zmienić formułę oskarżeń. 

Gniew wywołany działalnością Gaza Humanitarian Foundation [Fundacji Humanitarnej dla Gazy] pokazuje bardzo wyraźnie, że wobec Izraela stosuje się podwójne standardy.

 

Przedstawiciel Humanitarian Country Team powiedział wczoraj: „Właśnie uruchomiono nowy zmilitaryzowany system dystrybucji. Jak stwierdziliśmy, nie jest on zgodny z zasadami humanitarnymi, naraża ludzi na ryzyko i nie zaspokoi ich potrzeb ani godności w całej Strefie Gazy”.

Krytycy twierdzą, że głównym problemem jest to, że izraelskie wojsko znajduje się w centrach dystrybucji, co narusza „neutralność” dystrybucji pomocy humanitarnej.

 

Jednak gdy bojówkarze Hamasu udają, że „chronią” pomoc, ONZ i inne organizacje z jakiegoś powodu nie mają problemu z „neutralnością”.

 

To dopiero początek hipokryzji i kłamstw krytyków.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Krwawe oszczerstwo
dociera do kolejki po chleb
Sheri Oz

Co Hitler widział w Évian,
Hamas widzi w Paryżu
Bob Goldberg

„Rozwiązanie”, ktore ma
zabić Żydów i zniszczyć Izrael
Bassam Tawil

Autonomia Palestyńska
obwinia Hamas
Nan Jacques Zilberdik

Wzniosłe zasady
i sentymenty
Amir Taheri

Abbas cementuje
"strategiczne partnerstwo"
Itamar Marcus

Witamy w nowym
wspaniałym świecie
Andrzej Koraszewski

Wywiad
z Alanem Dershowitzem
Bennett Ruda

Tragiczna naiwność
liberalnych Żydów
Ruthie Blum

List do Franceski
Albanese
Leo Terrell

Najnowsza zbrodnia Izraela?
Karmienie mieszkańców Gazy
Brendan O’Neill

Jak Adolf Hitler
został influencerem
Andrzej Koraszewski

List otwarty
do prezydenta Trumpa
A. Dershowitz i A. Stein 

BBC Verify
– propaganda Hamasu
David Collier

Za dobre,
żeby sprawdzać
Elder of Ziyon

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk