Nowa i ważna czaszka hominina z Etiopii

A. anamensis żył mniej więcej 4,2 do 3,9 milionów lat temu, a A. afarensis od 3,9 do 3,0 milionów lat temu. A. afarensis obejmuje słynny szkielet Lucy (około 3,2 milionów lat temu), który jest niemal kompletny od szyi w dół, ale ma tylko fragmenty czaszki. Jak sugeruje poniższa ilustracja (a jest typowa) A. anamensis jest najwcześniejszym znanym homininem, który jest częścią naszej linii rodowej i jest przedstawiany jako przodek A. afarensis:

Zakłada się (jak pokazane powyżej), że było liniowe przekształcenie A. anamensis w A. afarensis: to jest, jak sądzono, że ten pierwszy gatunek wyewoluował z czasem w A. afarensis.

To niedawne odkrycie podważa ten wniosek, co dokumentuje nowy artykuł w „Nature” (dostęp przez kliknięcie na link pod zrzutem z ekranu lub pdf tutaj). To nowe odkrycie pokazuje, że A. anamensis był w rzeczywistości współczesny z A. afarensis, a więc te dwa gatunki żyły równocześnie, przynajmniej przez pewien czas.  

To nie wyklucza jednak możliwości, że A. afarensis wyewoluował z jednej lub więcej populacji  A. anamensis, choć inne populacje tego drugiego gatunku kontynuowały życie w zasadzie niezmienione.  (Niektórzy powiedzieliby jednak, że takie rozgałęzienie automatycznie zmienia nazwę A. anamensis; patrz poniżej.) Tak więc oba gatunki mogły współegzystować, podczas gdy A. afarensis nadal mógł być potomkiem A. anemensis.

Artykuł:

Jak widzicie, nowa czaszka liczy sobie 3,8 miliona lat, co umieszcza ją pod koniec kadencji A. anamensis i mniej więcej w czasie, kiedy pojawił się A. afarensis.

Nowa czaszka jest zadziwiająco kompletna: jest najbardziej nienaruszoną czaszką A. anamensis jaką mamy i ma szereg cech, które mówią nam, że był to hominin, a nie członek A. afarensis. Ponieważ najwcześniejsze A. afarensis żyły nieco wcześniej niż ten okaz (3,9 milionów lat temu) wydaje się, że A. afarensis nie może być potomkiem w linii prostej A. anamensis. (Ale, jak powiedziałem powyżej, może być potomkiem którejś populacji A. anamensis.)

Tutaj jest czaszka, która ma maleńką pojemność (365-370 cc w porównaniu do około 1200-1300 cc u dzisiejszych ludzi), grzebień strzałkowy i łuki brwiowe.

Możecie zobaczyć jak mała jest ta czaszka w porównaniu do rozmiarów głowy głównego autora artykułu:

Wydaje się, że był to dorosły samiec.

Dlaczego jest to hominin? No cóż, tutaj jest żargon, jakiego używają do pokazania, że jest to hominin i bardziej prymitywny (tj., wyglądem bliższy wspólnemu przodkowi) niż A. afarensis:

Okaz jest z łatwością identyfikowalny jako hominin po następujących morfologicznych cechach: kieł ma zredukowane rozmiary w porównaniu do nieczłowieczych małp człekokształtnych i wykazuje silny językowy guzek podstawny; wyrostki sutkowate są rozdęte; płaszczyzna karkowa jest bardziej pozioma niż u nieczłowieczych małp człekokształtnych; a punkt przecięcia linii pośrodkowej tylnej z kresami karkowymi (wyniosłość potyliczna zewnętrzna), który jest zbieżny z punktem antropometrycznym leżącym na łusce kości potylicznej, wyznaczającym największą długość czaszki (lub głowy), leży blisko poziomu płaszczyzny frankfurckiej. Równocześnie mała pojemność czaszki, wysoce prognatyczna twarz, rozległa pneumatyzacja i inne cechy omawiane poniżej wskazują, że MRD reprezentuje hominina, który jest bardziej prymitywny niż A. afarensis.

Zrozumieliście? Ja też nie, ale paleoantropolodzy rozumieją. W każdym razie daty umieszczają go wcześniej niż większość okazów A. afarensis i ma dłuższe górne kły, mniejsze otwory uszne i węższe podniebienie. Tutaj jest porównanie tego nowego okazu (MRD-VP-s/1, w skrócie MRD) z Sahelanthropus tchadensis (homininem, który może być bliski wspólnemu przodkowi linii człowieka i szympansa, i który żył około 7 milionów lat temu) wraz z Australopithecus ramidus (4,4 milionów lat temu, hominin o nieznanym miejscu na drzewie) oraz A. afarensis i późniejszym A. africanus.

Tutaj jest tył czaszki porównany z nowoczesnym szympansem i dwoma późniejszymi australopitekami. Proszę zauważyć mniejszą puszkę czaszki i bardziej wydatny grzebień strzałkowy MRD:

Filogenetyczna analiza miejsca czaszki MDR w filogenetyce homininów. Jak widać, pojawia się przed A. afarensis i mieści się w części, która doprowadziła do współczesnych ludzi.  

W tym gatunku był dymorfizm płciowy, z samcami około 1,5 metra wysokości i wadze 45 kg, oraz samicami o wzroście okolo 1,1 metra i wadze 28 kg. Rozmiary i cechy czaszki (zużycie zębów itd.) sugerują, że był to dorosły samiec.

Wielkie odkrycie: Głównym i jednoznacznym wnioskiem tutaj – zakładając, że datowanie jest poprawne – jest, że A. anamensis współistniał z A. afarensis przez co najmniej 100 tysięcy lat. Sądzi się, że A. afarensis jest jednym z naszych przodków i dał początek rodzajowi Homo, jak również wymarłym „masywnym” australopitekom. Pozostawia to jednak pytanie: 

Czy A. anamensis był przodkiem A. afarensis? Tylko to, że dwa gatunki współistniały, nie znaczy, że ten, który żył wcześniej, nie był przodkiem tego, który pojawił się później. Pomyślmy, że były różne populacje wcześniejszego A. anamensis. Załóżmy, że jedna lub więcej z nich wyewoluowały w A. afarensis, ale jakieś inne populacje zachowały wygląd i cechy A. anamensis. Wtedy nadal mamy stosunek przodek-potomek, chociaż kladystyczni taksonomiści powiedzieliby, że w tym momencie A. afarensis odgałęził się i musimy zmienić nazwę A. amanensis. (To jest część praktyki kladystycznej klasyfikacji, chociaż nie ma to większego sensu dla laików.)

Niezależnie od tego, czy A. afarensis powstał w ten sposób, czy nie, jasne jest, że te dwa gatunki australopiteków żyły w tym samym czasie i paleoantropolodzy uważają, jak pokazuje pierwsza ilustracja powyżej, że jeden z nich jest przodkiem kilku gatunków homininów włącznie z nami.  

h/t: Pyers

Uwaga tłumacza: Proszę wszystkich paleoantropologów, którzy znajdą błędy w tłumaczeniu, o pomoc. Każdy wskazany błąd poprawię natychmiast i z pokorą. Nie powiem, bym zbyt dużo rozumiała z tego, co przetłumaczyłam.

A new and important hominin skull from Ethiopia

Why Evolution Is True, 1 września 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska