Trudno zaprzeczyć, że amerykańskie wybory prezydenckie są ważniejsze niż te w Polsce, ale bliższa koszula ciału, więc siłą rzeczy z większą intensywnością patrzymy w fusy po własnej kawie niż w jakieś fusy zaoceaniczne.
Media donoszą, że kampania Andrzeja Dudy zaczęła się blado, co można odczytać jako sursum corda, bo trudno powiedzieć, jak to widzą ci, którzy widzą sprawę inaczej. Romuald Szeremietiew zapewnia, że początek kampanii urzędującego prezydenta był „okazały i profesjonalny”, a wystąpienia były merytoryczne. Na wszelki wypadek zapytałem o zdanie młodszego o dwa pokolenia początkującego wyborcę, który poinformował mnie, że o żadnym Szeremietiewie nigdy w życiu nie słyszał.

Opinie palestyńskich Arabów są w znacznym stopniu zagadką.

Nie rozumiemy przez to, co ich elity mówią, że oni myślą. Lub co zewnętrzni reporterzy zgadują o ich opiniach. To nie jest ani wolne ani otwarte społeczeństwo. Nie ma niezależnych mediów – wręcz odwrotnie. I nie mieli wyborów od ponad dziesięciu lat.

A więc, jak powtarzamy na tym blogu, to, co palestyńscy Arabowie mówią swoim zaufanym rodakom, innym palestyńskim Arabom, którzy są profesjonalnymi badaczami opinii publicznej, o rzeczach, w które autentycznie wierzą, zawsze warte jest ponownych odwiedzin.

Kiedy rozpocząłem tę stronę internetową w 2009 roku, moim zamiarem było tylko nagłośnienie mojej nowej książki, Ewolucja jest faktem. Za poradą wydawcy stworzyłem stronę z myślą o publikowaniu od czasu do czasu nowych dowodów ewolucji, by uzupełniać to, co było w książce. Sądziłem, że będę zamieszczał post mniej więcej raz w miesiącu. No cóż, zrobił się z tego potwór! Dzisiaj jednak piszę o nowej pracy, która doskonale pasuje do oryginalnego celu tej strony. Jest to artykuł z „Proceedings of the Royal Society” autorstwa Kathryn Kavanagh i in., który pokazuje dowody na pochodzenie jednopalczastych koni od przodków z pięcioma palcami. 

Mahmoud Abbas, prezydent Autonomii Palestyńskiej, w tym miesiącu rozpoczął 16. rok swojej czteroletniej kadencji prezydenckiej. Abbas, który został wybrany na następcę Jasera Arafata w styczniu 2005 roku, unikał od tego czasu zorganizowania palestyńskich wyborów prezydenckich, za każdym razem przedstawiając inną wymówkę. Podczas gdy w przeszłości za brak nowych wyborów obwiniał swoich rywali z Hamasu, obecnie próbuje obwiniać za to  Izrael. Wygląda na to, że część Europejczyków wspiera go w tych wysiłkach.

Tego roku w listopadzie minie 30 lat od czasu kiedy Margaret Thatcher ustąpiła z urzędu premiera Wielkiej Brytanii. Najpierw jej były minister obrony, Michael Heseltine, rzucił jej wyzwanie walcząc o kierownictwo w Partii Konserwatystów. Jej minimalna przegrana zadecydowała o wycofaniu poparcia dla niej ze strony jej kolegów w rządzie, zmuszając do zakończenia tego, co Thatcher sama nazwała „wspaniałymi ponad jedenastoma latami”.

Ważnym elementem długotrwałych konfliktów była kwestia polityki wobec Wspólnoty Europejskiej (jak wówczas nazywała się Unia Europejska), o którą Thatcher spierała się z wieloma członkami własnego rządu, jak również z przywódcami innych krajów Wspólnoty i z Białym Domem, gdzie urzędował wówczas   George H. W. Bush (senior).

Nasze państwo jest maleńkie, tak pod względem wielkości, jak populacji. Większość narodów nie chce, żeby w ogóle istniało, a kiedy nie mogły powstrzymać jego istnienia, zrobiły, co mogły, by pozostało małe. Zresztą, nie ma tak wielu Żydów na świecie; tysiąclecia prześladowań i morderstw utrzymywały naszą liczebność na niskim poziomie i dzisiaj są miliony ludzi, którzy są „żydowskiego pochodzenia”, ale są wystarczająco zasymilowani w innych kulturach, by byli na zawsze straceni dla narodu żydowskiego.

Jest to kontynuacja cyklu opartego na książce Tak wymyślono chrześcijaństwo Leo Zena, wieloletniego włoskiego badacza historii religii. Niniejszą część zacznę od interesującego fragmentu, który zawiera rozdział pt. „Niewytłumaczalna różnica między Bogiem biblijnym a Bogiem chrześcijan”. Autor w nim pisze:

Muszę przyznać, że lubiłem patrzeć, jak posłowie raczą się złośliwościami w brytyjskim parlamencie. „Mój uczony kolega oszczędnie posługuje się prawdą” - takie zdanie wypowiadane było z kamienną twarzą bez złośliwości, chociaż czasem słychać było wybuchy śmiechu, kiedy przeciwnik zostawał przygwożdżony faktami, którym nie mógł zaprzeczyć. Było to jeszcze w okresie, kiedy istniały fakty, którym nie można zaprzeczyć, ale czasy się zmieniły i jak się wydaje, dziś już nie ma takich faktów.

“Kiedy ta książka [Protokoły mędrców Syjonu] stała się powszechna własnością ludzi, żydowska zmora może być uznana za złamaną”.  Hitler, Mein Kampf

Pełno jest truizmów, które powodują, że ten konflikt robi wrażenie bardziej skomplikowanego niż w rzeczywistości jest. Ulubionym truizmem jest to, że „konflikt arabsko-izraelski jest bardzo złożony”.  

Nie, nie jest.

Analiza staje się skomplikowana tylko jeśli ignorujesz (a robią to niemal wszyscy) ludobójczo antysemickiego słonia w salonie – tj. tego, który przeniósł się z Berlina do Kairu i rozprzestrzenił w Egipcie i Syrii w miesiącach przed samobójstwem Hitlera w 1945 roku.

Homeopatia jest czystą pseudonauką. Żaden rozsądny przegląd dowodów nie może pokazać innego wniosku. Większość ludzi, którzy używają homeopatycznych produktów, nawet nie wie, co to jest – na ogół sądzą, że chodzi o środki ziołowe lub naturalne. Nic nie może być dalsze od prawdy. W rzeczywistości pierwszą reakcją większości ludzi, którym mówię, czym w rzeczywistości jest homeopatia, jest niedowierzanie. Ponieważ homeopatia jest tak idiotyczna, dobrze jest od czasu do czasu przypomnieć, jak nonsensowny jest przemysł homeopatyczny i jak absurdalne są ich twierdzenia. Tym razem chodzi o homeopatyczny rentgen, o czym opowiem nieco dalej. Dwa podstawowe twierdzenia homeopatii obejmują koncepcję, że podobne leczy podobne – że substancja, która powoduje objawy, złagodzi te objawy, jeśli będzie podana w malusieńkich dawkach.

Najpierw obcięto głowy 11 nigeryjskim chrześcijanom podczas niedawnych obchodów Bożego Narodzenia. Następnego dnia ofiarą była katoliczka, Martha Bulus. Jej oraz jej druhnom ucięto głowy w nigeryjskim stanie Borno na pięć dni przed jej ślubem.

Potem był najazd na wieś Gora-Gan w nigeryjskim stanie Kaduna, gdzie terroryści strzelali do każdego, kogo zobaczyli na placu, gdzie zebrała się społeczność ewangelicka, zabijając dwie młode chrześcijanki. Był także chrześcijański student zabity przez islamskich ekstremistów, którzy filmowali jego egzekucję. Potem ucięto głowę pastorowi Lawanowi Andimiemu, miejscowemu przywódcy Stowarzyszenia Chrześcijan w Nigerii.

Wszyscy rodzice, których znam i z którymi rozmawiałem o kwestii różnicy płci, jeśli mają dzieci obu płci, mówili mi, że bardzo wcześnie zauważyli różnice w zachowaniu między chłopcami a dziewczynkami i że wśród tych różnic były preferencje odmiennych zabawek. Zazwyczaj, choć nie zawsze, chłopcy bawią się „chłopięcymi zabawkami” (samochody, pociągi, karabiny, żołnierze), a dziewczynki wolą „dziewczęce zabawki” (lalki, wyposażenie kuchni, zestawy do herbaty). Także kiedy dziewczynkom daje się samochody, a chłopcom lalki, skłaniają się ku stereotypowym zabawkom. 

Atak 50-letniej kobiety pokazuje absurd profilu „typowego” palestyńskiego Araba terrorysty. Ci, których celem jest zamach na Izraelczyków, reprezentują wszystkie grupy wiekowe, obie płci oraz społeczne warstwy. Niedawne zamachy nożownicze palestyńskich Arabów w Izraelu nie zyskają wiele uwagi, ponieważ na szczęście nikt nie został zabity. Międzynarodowe media uważają zamachy, w których nie ma ofiar śmiertelnych, za nieistotne.

Drogą elektroniczną dostałem pytanie, czy Szymon Hołownia może być czarnym koniem? Odpowiedziałem zgodnie z prawdą, że to zależy od tego, czy wbrew przewidywaniom bookmacherów ludzie będą na niego głosować. Mój rozmówca podejrzewał mnie o żarty, ale czarny koń, to czarny koń, nikt na niego nie stawiał, a on niespodziewanie wysforował się do przodu i pierwszy przekroczył linię mety. Czarny koń jest nazywany czarnym koniem ponieważ nikt go nie zna, nigdy wcześniej nie wygrywał, jego wygrana jest całkowitym zaskoczeniem. Mój rozmówca zwrócił uwagę na fakt, że Hołownia cieszy się sporym zainteresowaniem i sympatią mediów, że ludzie znają go z telewizji, jest bezpartyjny i ma ciekawy program. Istotnie, są to pewne atuty, ale nadal prawdopodobieństwo tego, że przejdzie do drugiej tury jest stosunkowo niewielkie. Jeśli przejdzie do drugiej tury, to oczywiście, oddam na niego głos.

Od 1979 roku Iran zyskał reputację niebezpiecznego państwa. Nieustannie oceniany jako kraj z najgorszymi pogwałceniami praw człowieka, Iran został określony przez Reporterów bez Granic jako „jeden z najbardziej represyjnych krajów świata”.

Iran ma koszmarne notowania łamania praw własnych obywateli z powodu ich wyznania, orientacji seksualnej lub wobec Irańczyków, którzy po prostu chcą wolności słowa i prasy. Raport z 2019 roku specjalnego sprawozdawcy ONZ o prawach człowieka w Iranie wygląda jak encyklopedia łamania praw człowieka, rozciągając się od prześladowań religijnych i ucisku wobec kobiet do wykonywania egzekucji na dzieciach. To wywołało rezolucję ONZ, która potępiła systematyczną politykę „dyskryminacji i innych naruszeń praw człowieka”.

Jednak centralną obsesją władców Iranu jest Izrael.

Jedną z najbardziej powszechnych narracji, jakie widzę ze strony orędowników „alternatywnej medycyny” (tj. szarlatanerii), jest to, że „przegrywamy wojnę z rakiem”. (Wygoogluj ten zwrot, jeśli mi nie wierzysz, a zobaczysz, że powtarzają to nie tylko spece od alternatywnej medycyny.) Zazwyczaj tego rodzaju oświadczenia przychodzą w rocznicę deklaracji prezydenta Nixona o „wojnie z rakiem” (szczególnie w okrągłe rocznice, takie jak 40. rocznica w grudniu 2011 roku, co zastawia nam poniżej dwóch lat na kolejną wielką rundę tych opowieści). Oczywiście, zawsze byłem przeciwny używaniu metafory „wojny” na postępy przeciwko jakiejś chorobie, a jeszcze bardziej przeciew grupie chrób.  

Po tym, jak raz jeszcze podżegał swoją ludność przeciwko Izraelowi i USA, Prezydent Autonomii Palestyńskiej, Mahmoud Abbas, jest w drodze do Rady Bezpieczeństwa ONZ żeby przemawiać przeciwko planowi Donalda Trumpa pokoju na Bliskim Wschodzie - "Peace to Prosperity".

Nieustanne podżeganie Abbasa spowodowało jak dotąd  śmierć trzech młodych Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu -- Nidala Ahmeda Nafleha, 19, Jazana Munther Abu Tabeecha, 19 i Mohammeda Salmana Haddada, 17 -- którzy zostali zabici przez Izraelską Armię Obronną, kiedy atakowali żołnierzy bombami zapalającymi.

Tytuł doniesienia w BBC brzmi: Immune discovery ‘may treat all cancer’ [Odkrycie w immunologii „może leczyć wszystkie rodzaje nowotworów”]. Większość tytułów w mediach (także o prawdziwych odkryciach naukowych), ma tendencję do wielkiej przesady. Wszystkie odkrycia w medycynie najwyraźniej albo wyleczą każdego raka, albo przeziębienie. Moim zdaniem, ten tytuł także jest przesadzony, ale jest to prawdziwe odkrycie z możliwymi implikacjami dla przyszłych terapii nowotworów.  

Naukowcy odkryli receptor układu odpornościowego, który wydaje się celować w większość komórek nowotworowych, nie atakując równocześnie zdrowych komórek. To z pewnością wydaje się być obiecujące do wykorzystania w immunoterapii nowotworów. Tytuł samego badania brzmi: Genome-wide CRISPR–Cas9 screening reveals ubiquitous T cell cancer targeting via the monomorphic MHC class I-related protein MR1.

Turecki prezydent wyruszył na podbój Syrii, wysłał broń i wojsko do Libii, często grozi również Unii Europejskiej zalaniem Europy uchodźcami z Bliskiego Wschodu, jest człowiekiem czułym, często mówi o rodzinie i swojej szczególnej trosce, żeby tureckie dzieci wyrastały w atmosferze pobożności i patriotyzmu. Jednym z jego bliskich współpracowników jest  turecki dziennikarz i intelektualista, Yusuf Kaplan. Kiedy Kaplan miał udar, Erdogan siedział przy jego łóżku w szpitalu, pocieszając przyjaciela i dodając mu otuchy.

Kaplan jest już ponownie zdrowy i w pełni sił umysłowych. 31 stycznia 2020 roku opublikował w rządowej gazecie „Yeni Şafak” artykuł pod znamiennym tytułem Żydowski problem świata. Czy ten artykuł wyraża poglądy prezydenta państwa dysponującego drugą pod względem siły armią w NATO? Wskazuje na to nie tylko osobista przyjaźń między Erdoganem i Kaplanem.

Kontynuacja cyklu opartego na książce włoskiego badacza historii religii Leo Zena pt. Tak wymyślono chrześcijaństwo, w której m.in. przedstawione są historyczne początki tej religii. Część zatytułowaną „Kościół zinstytucjonalizowany” Autor zaczyna od krótkiego zarysu, jak „pod wpływem pogan zaadaptowano obrządki magiczno-sakramentalne skopiowane wprost z Eleusis i z religii mitraicznej”, a także jak „wprowadzono użycie kadzideł podczas mszy, podobnie jak podczas kultu bogów pogańskich”, chociaż „wielu Ojców Kościoła ganiło ten zwyczaj jak „posługę diabła”.

Paryż, 4 kwietnia 2017 roku. Sarah Halimi, 66-letnia Żydówka zostaje wyrzucona z balkonu na trzecim piętrze. Jej ciało ląduje na podwórku budynku. Jej morderca najpierw ją torturował. Sąsiedzi słyszeli krzyki i wezwali policję. Przybyło dziewięciu policjantów, kiedy jednak usłyszeli przez drzwi mężczyznę krzyczącego "Allahu Akbar", zbiegli na dół, by poczekać na posiłki. Kiedy Kobili Traoré wreszcie poddał się, powiedział „Zabiłem szejtan" (szatana po arabsku). Powiedział, że kiedy torturował swoją ofiarę, recytował wersety Koranu i Koran „nakazał mu zabić Żydówkę”. Powiedział, że poprzedni dzień spędził w pobliskim meczecie. Umieszczono go w szpitalu psychiatrycznym, gdzie powiedział badającym go psychiatrom, że palił marihuanę.Gazety przez pierwsze dni nie wspomniały morderstwa. Organizacje francuskich Żydów mówiły o „przygnębiającej, antysemickiej zbrodni”. 

Po co był Brexit? Po tym, jak premier wreszcie wyjął Wielką Brytanię z Unii Europejskiej, może teraz dać nam swoją odpowiedź na to pytanie – ma niepowtarzalną okazję. Może przyspieszyć, może nawet podwoić tempo wzrostu ekonomicznego przez uwolnienie innowacji. Po zostawieniu za sobą pełznącego powoli europejskiego konwoju, Wielka Brytania musi przestać telepać się i pójść pełną parą naprzód. To oznacza ponowne odkrycie metody prób i błędów, szczęśliwego trafu i błyskawicznych reakcji – mechanizmów, dzięki którym rynek dowiaduje się, czego chce konsument.

Coś nowego: arabski piosenkarz występuje przed arabską publicznością i antyizraelska banda dostaje szału. Co tak tym razem rozwścieczyło izraelożerców? Piosenkarzem jest Aziz Maraka, jordański kompozytor, artysta i producent. Publicznością są arabscy obywatele Izraela z miasta Kafr Jasif w Okręgu Północnym w Izraelu. Maraka, który został zaproszony w zeszłym miesiącu, by śpiewać dla arabskich obywateli Izraela podczas dorocznego festiwalu na Targach Bożonarodzeniowych w Kafr Yasif, spotkał się z kampanią krytyki i zawstydzania w za zgodę na występowanie w Izraelu.