Niedawny artykuł w “Current Biology” dotyczy sekwencjonowania całego genomu wymarłego kota szablozębnego, co daje pewien wgląd w jego historię ewolucyjną. Ten kot to Homotherium latidens, znany także jako europejski kot szablozębny (nazywany także “kotem sztyletozębnym”, bo jego zęby są mniejsze niż prawdziwe szablozębne, takie jak (Smilodon), prawdopodobnie żył od kilku milionów lat temu do stosunkowo niedawno (do późnego plejstocenu, około 12 tysięcy lat temu). Mógł zetknąć się z człowiekiem współczesnym.

Siedemnastego października 2020 r. w egipskiej gazecie “Al-Watan” liberalny dziennikarz, Chaled Montaser pisał o makabrycznym zamordowaniu Samuela Paty, francuskiego nauczyciela historii, który pokazał uczniom swojej klasy karykatury proroka Mahometa podczas lekcji o wolności słowa, a potem młody muzułmanin czeczeńskiego pochodzenia obciął mu głowę. W artykule zatytułowanym „Nasze zacofanie jest najgorszą obrazą Proroka”, Montaser potępił radykalne reakcje arabskie na karykatury Mahometa i twierdził, że zacofanie, przemoc i ekstremizm świata muzułmańskiego szkodzą wizerunkowi islamu i Proroka.   

Kobiety (i nie tylko kobiety) powiedziały basta. Gniewne protesty wylały się na ulice miast i miasteczek. Mrocznym typom w mitrach i ich pomagierom, tym z wytatuowanymi swastykami i tym z profesorskimi dyplomami na ścianach wytwornych gabinetów, rzuciły gniewne, niewybredne słowa. Również w Sejmie posłanki sięgnęły po transparenty, żeby wykrzyczeć swój protest wobec nieludzkich działań genseka i jego hajdamaków w Trybunale.

Przez cztery lata krytycy administracji Trumpa oskarżali ją o prowadzenie polityki zagranicznej pozbawionej moralnego przywództwa, do jakiego świat przywykł ze strony Stanów Zjednoczonych. Teraz jednak, kiedy planuje wygłoszenie doniosłego oświadczenia o zasadach moralnych, liberalni krytycy prezydenta nie są zadowoleni. Wręcz przeciwnie, są głęboko zaniepokojeni decyzja sekretarza stanu Mike’a Pompeo o rozliczeniu trzech czołowych grup międzynarodowych za ich antysemityzm. Niewiarygodne, ale obrońcy Amnesty International, Human Rights Watch i Oxfamu mówią że pragnienie Waszyngtonu zażądania od nich wyjaśnień w sprawie ich pełnych uprzedzeń ataków i starań o podważenie prawa Izraela do istnienia, w rzeczywistości jest dowodem, że administracja nie dba o prawa człowieka. 

Polska należy nie tylko do zwolenników PiS-u i Kościoła, ale również do ich coraz liczniejszych dziś oponentów. To również, to jest naród, obywatele, suweren, z którego zdaniem należy się liczyć. Nie po raz pierwszy protestujący przeciw brutalnej władzy państwowej odczuwali potrzebę zaznaczenia swojej przynależności Mazurekiem Dąbrowskiego, świadomie lub podświadomie wysyłając przekaz, że po raz kolejny przestępcza władza probuje wydziedziczyć ich z ojczyzny. I tym razem odśpiewano go z przejeciem 27 października, podczas protestu w Świętochłowicach, do którego pod miejscową siedzibą PiS-u dołączył protest z sąsiedniego Chorzowa. Co więcej, protestujący znali hymn swojego kraju trochę lepiej niż Jarosław Kaczyński (pamiętamy, jak przed ośmiu laty zamiast „z ziemi włoskiej do polskiej” śpiewał „z ziemi polskiej do Polski”). Domagali się prawa do wyboru, prawa do decyzji o własnym ciele i życiu, kobiety dawały wyraz swojej niezgodzie na bycie inkubatorem czy trumną z gnijącym płodem w brzuchu, a także żądały świeckiego państwa. Tak, z ich ust padało również wiele wulgaryzmów.

Ayaan Hirsi Ali, urodzona w Somalii holendersko-amerykańska badaczka, była polityk, autorka i działaczka, jest jedną z czołowych intelektualistek świata. Jest znana z krytykowania islamu i niezłomnego oddania wolności słowa. Jest autorką wielu książek. Jej najnowszą książka nosi tytuł Heretic: Why Islam Needs a Reformation Now.

Hirsi Ali jest także badaczką w Hoover Institution i założycielką AHA Foundation, organizacji non-profit broniącej praw kobiet. Organizacja walczy głównie przeciwko okaleczaniu genitaliów kobiecych i przymusowym małżeństwom.  

Całe życie Hirsi Ali jest świadectwem determinacji, wytrwałości i krytycznego myślenia. 

Moi dziadkowie uwielbiali Franklina D. Roosevelta. Gdyby żył dłużej, głosowaliby na niego w piątej kadencji. Przyjechali do Ameryki z Rosji w 1910 roku i pracowali przy maszynach do szycia w odzieżowej dzielnicy Nowego Jorku. Moja babka miała 17 lat, kiedy przyjechała i nie umiała czytać ani pisać, ale pracowała najszybciej w warsztacie. Mieli dwa kryteria osądzania polityków: czy są za robotnikami, czy za bossami? Czy są dobrzy dla Żydów? Wierzyli, że Roosevelt, śpiewająco spełniał je oba. Wydostał kraj z Wielkiej Depresji i zatrzymał Hitlera.

Mała enklawa bez dostępu do morza w odległym zakątku Zakaukazia może okazać się  beczką prochu, która zagrozi bezpieczeństwu kilku krajów, w tym Rosji, Turcji, Iranowi i dwóm bezpośrednim przeciwnikom: Armenii i Azerbejdżanowi. High Qarabagh, Nagorno Karabach po rosyjsku, Artsach po ormiańsku, Karabagh Olja po persku i azersku [Górski Karabach po polsku] zajmuje obszar 4 400 kilometrów kwadratowych, mniej niż połowa Libanu, i ma populację 150 tysięcy mieszkańców – ponad 90 procent z nich to etniczni Ormianie. Niemniej w 1924 roku, Józef Stalin, przyłączył Karabach do Azerbejdżanu. 

Jedynym zachodnim rządem, który podejmuje konkretne kroki, by pociągnąć irański reżim do odpowiedzialności za łamanie praw człowieka, destabilizujące zachowanie i agresywną politykę na Bliskim Wschodzie, jest administracja Trumpa. 24 września Stany Zjednoczone wpisały na czarną listę i narzuciły sankcje na wielu irańskich funkcjonariuszy i instytucje za poważne łamanie praw człowieka. Sankcje zostały także narzucone na sędziego, który brał udział w wydaniu wyroku śmierci na irańskiego mistrza zapasów, Navida Afkariego.

Trybunał (nie)Konstytucyjny orzekł, że cierpienia kobiet są zgodne z konstytucją. Czy tym razem PiS strzelił sobie w stopę? Można powiedzieć, że nie ma wątpliwości, iż zrobił, co było w jego mocy, ale jeszcze nie wiadomo, czy trafił. Innymi słowy stoimy przed pytaniem, czy siła oburzenia spowoduje znaczące przesunięcia na polskiej arenie politycznej, czy też za miesiąc i za pół roku będziemy widzieli te same sondaże pokazujące niezmienną przewagę Zjednoczonej Prawicy nad wszystkimi innymi ugrupowaniami politycznymi?

Francuski nauczyciel, Samuel Paty, został zamordowany w Paryżu w piątek w brutalnym ataku religijnego ekstremisty, którego obrał go za cel po usłyszeniu pogłosek, że pokazał w swojej klasie wizerunki, które napastnik uważał za bluźniercze.

To zabójstwo było jednym z wielu mordów jakie miały miejsce we Francji w ostatnich latach, gdzie gazety, duchowni i inni byli celem ataków motywowanych islamizmem ekstremistów. 

Przyznam się, iż nie wiedziałem, że coniedzielne i coświąteczne chodzenie do kościoła jest obowiązkowe dla wiernych tej religii, i że nieuzasadniona absencja jest uznawana za grzech (z którego prawdopodobnie należy się spowiadać?). Teraz wcale mnie nie dziwią te zawsze pełne kościoły wiernych, ta podejrzana skwapliwość starszych ludzi w jak najczęstszym uczestnictwie w nabożeństwach i różnych uroczystościach religijnych. Dotąd wydawało mi się, że jest to przejawem żarliwej pobożności, bogobojności i wolnej woli wyznawców tej religii, ale nawet do głowy by mi nie przyszło, iż jest to wynikiem odgórnego przymusu!  

Rok 2020 nie jest jakimkolwiek rokiem – nigdzie na świecie. W obliczu politycznej polaryzacji pogorszonej reperkusjami pandemii koronawirusa Izrael szykuje się do obchodów 25. rocznicy zamordowania premiera Icchaka Rabina.

Każdy Izraelczyk powyżej czterdziestu lat pamięta dokładnie, gdzie był, kiedy usłyszał, że Rabin został zastrzelony 4 listopada 1995 roku. Kiedy Eitan Haber, doradca medialny Rabina, zmarł na początku tego miesiąca, większość z nas natychmiast przypomniała sobie jego zaszokowany głos, oznajmiający, że Rabin został „zamordowany przez zabójcę w Tel Awiwie”.  

Węgiel pchnął rewolucję przemysłową, zawdzięczamy mu więcej niż większość ludzi zdaje sobie z tego sprawę. To dzięki nowej energii poruszającej maszyny możliwe było uruchomienie masowej produkcji i rozpoczęcie procesu wychodzenia z powszechnej nędzy. Jeszcze lepszym, tańszym i wygodniejszym źródłem energii okazała się ropa naftowa. Węgiel przyniósł nam zmorę zanieczyszczonego powietrza. Ropa również nie okazała się ideałem, chociaż w tym przypadku bodaj większym problemem od powodowanych przez to paliwo zanieczyszczeń były zbrojne konflikty, nieustanna walka o panowanie nad tym bogactwem, stanowiącym od stu lat główny napęd przemysłowego rozwoju.

Nauczyciel Samuel Paty, został zabity w pobliżu szkoły, w której pracował i morderca obciął mu głowę. Jego „przestępstwem” było mówienie uczniom o wolności słowa. W tym zamachu terrorystycznym jest koszmarna różnica z innymi zamachami, różnica która nie została w pełni zrozumiana. To jest dzieło społeczności. Kilku muzułmanów w szkole poczuło się obrażonych i rozpoczęli protest. Jeden z rodziców sprowadził “eksperta”, by pomógł w walce z bluźnierczym nauczycielem. Wydano fatwę i wymierzono karę za bluźnierstwo. Co gorsza – mimo wyrazów solidarności z ofiarą ze strony sfer politycznych – przesłanie jest jasne i otrzymali je nauczyciele w całej Francji. Bluźnierstwo jest we Francji przestępstwem obłożonym karą śmierci.

Jest rok 1980 i bierzesz ślub. Twoi rodzice postanowili zaprosić na wesele 100 gości. Przyjęcie kosztuje 100 dolarów na osobę czyli w sumie 10 tysięcy dolarów. Szybko przenosimy się do roku 2018. Teraz pora na ciebie. Urządzasz wesele dla swojego dziecka. Lista gości wzrosła o 72% (kilku staruszków już nie ma, ale liczba kuzynów eksplodowała). To znaczy, że musisz zaopatrzyć 172 ludzi. Cena za jednego gościa pozostała ta sama (chwilowo zapomnij i zignoruj inflację), więc spodziewasz się rachunku na 17 200 dolarów. Zamiast tego rachunek wynosi 4 816 dolarów, czyli mniej niż połowa tego, co twoi rodzice zapłacili za ciebie. Jak to możliwe, pytasz właściciela restauracji? Odpowiada, że na każdy jeden procent wzrostu liczby uczestników rachunek obniża się o jeden procent. A więc, podczas gdy liczba gości wzrosła o 72%, twój rachunek zmalał o 72%. Z pewnością takie rzeczy nie zdarzają się w prawdziwym życiu – a może jednak?

Jest październik 2010 roku przywódcy państw arabskich i afrykańskich zebrali się w Sirte. To nadmorskie miasto wiele ucierpiało z powodu z rozlewu krwi podczas dziesięciu lat wojny domowej w Libii.

W owym czasie było jednak spokojniejsze, gorące i suche. Trwał drugi arabsko-afrykański szczyt. Przywódcy na całym Bliskim Wschodzie i w Afryce wznosili toasty za sukces. Mówili o utrzymaniu pokoju, bezpieczeństwa i stabilności na świecie. We wspólnej deklaracji powiedzieli, że są oddani “respektowaniu prawa międzynarodowego, praw człowieka, międzynarodowego prawa humanitarnego, rozbrojeniu, nierozprzestrzenianiu broni jądrowej i walce z międzynarodowym terroryzmem”. Wygłaszano te wzniosłe deklaracje mimo, że wielu z obecnych było dyktatorami i despotami. Dotyczyło to gospodarza, Muammara Kaddafiego, jak również Hosni Mubaraka...  

Wiadomo obecnie, że wiele zwierząt używa narzędzi i artykuł poniżej z “Functional Ecology” pokazuje, że tylko u owadów znamy pięćdziesiąt przykładów. Niektóre z nich, u mrówek, dotyczą używania różnych substancji, takich jak liście lub sklejone grudki ziemi, które nasączają słodkim płynem i zabierają do mrowiska. Artykuł poniżej opisuje nie tylko użycie narzędzi, ale zdolność dopasowania ich użycia w warunkach środowiska.

Eksperci telewizyjni powiedzą ci, że najbardziej niebezpiecznymi wrogami sprawy Arabów palestyńskich są królestwa z Zatoki, które postanowiły uznać Izrael lub europejskie kraje, które przenoszą swoje ambasady do Jerozolimy, albo amerykańscy politycy, którzy odmawiają dalszego spłacania długów Autonomii Palestyńskiej.  

Nie zgadzam się z tym. Moim zdaniem największym wrogiem Palestyńczyków jest  … archeologia.

Oboje z żoną należymy do grupy osób, które mogą nie doczekać końca pandemii. Wiek i przebyte choroby nie dają nam dobrych prognoz. Na szczęście oboje jesteśmy palaczami (a palacze mają zniszczone receptory w nosach, co utrudnia temu wirusowi czepianie się). Niby mieszkamy strategicznie, czyli na odludziu, jednak bardzo trudno być stu procentowym odludkiem, a zaraza zastukała już do bram naszego miasteczka, więc jakiś kontakt z tym świństwem już był, albo zaraz będzie.

Inwestycja tej korporacji naftowej jest nie tylko olbrzymim czynnikiem pobudzającym  przemysł gazu ziemnego Izraela. Jest kolejnym dowodem, że świat arabski zrezygnował z prowadzenia wojny z państwem żydowskim.

Przez wiele dziesięcioleci jedną z oczywistości w dyskusjach o świecie arabskim i Izraelu była rola jaką odgrywał amerykański i międzynarodowy przemysł naftowy.

Ten przemysł popierał arabską wojnę ze syjonizmem. Jednym z najważniejszych czynników w podtrzymywaniu wrogości establishmentu polityki zagranicznej wobec Izraela były olbrzymie wpływy wielkich korporacji naftowych, które uważały stosunki USA z Izraelem za zagrożenie ich możliwości robienia interesów na Bliskim Wschodzie. Myśl o którejkolwiek z tych korporacji robiącej interesy z Izraelem był nie do pomyślenia, ponieważ to głównie one wspierały arabski bojkot państwa żydowskiego.

Internet i jego pochodne, takie jak email i World Wide Web, zostały stworzone przez akademickich badaczy. Chociaż armia zapłaciła za znaczną część tych innowacji, niewiele uwagi zwracano na bezpieczeństwo i żadnej na treść. Akademicy zbudowali skrajnie demokratyczną strukturę. Każdy mógł stworzyć stronę internetową i włożyć tam cokolwiek chciał. Nie trzeba było być publiczną postacią ani przekonywać wydawcy, by zainwestował w szerzenie twoich idei, ani nie trzeba było posiadać stacji telewizyjnej. Jeśli miałeś czyjś adres email, niezależnie od tego, kim byłeś i kim był odbiorca, mogłeś wysłać mu komunikat (może nie byłoby odpowiedzi, ale jednak). Radykalna wolność słowa była nie tylko teoretyczna, była realna.

Hipokryzja palestyńskich Arabów nie zna granic. Oskarżają Izraelczyków o wszystkie możliwe potworności – gwałcenie, okaleczanie, mordowanie niewinnych Arabów, jak również „zabieranie narządów palestyńskich męczenników”, żeby je przeszczepić Izraelczykom. Oskarżają także Izraelczyków o nieokreślone „medyczne eksperymenty” na palestyńskich więźniach, niewątpliwie zainspirowane przez dra Josefa Mengele. W końcu, czyż nie twierdzą, że syjoniści byli bliskimi kolaborantami nazistów? Niemniej, kiedy chodzi o ich własne dobro, palestyńscy przywódcy pokazują, w co naprawdę wierzą, mimo oskarżania Izraelczyków o popełnianie wszelkiego rodzaju potworności.