Wprowadzenie
Podczas gdy tak wiele mówi się o obrażaniu proroka islamu, mało słyszymy o muzułmańskich fobiach, to znaczy o nurtach nienawiści płynącej z muzułmańskiej wiary, praktyk, tekstów i tradycji. W tym artykule przypomnę opowieść o Gandoki i pewne wersety z Koranu, aby naświetlić niektóre dżihadystyczne narracje i fobie.
W czasach gorącej debaty na temat rzekomych bluźnierczych wpisów na Facebooku Mubaraka Bala, twierdzę, że rzekome pomówienie proroka islamu jest wykorzystywane dla odwrócenian uwagi i dla osłony nienawistnej islamistycznej narracji przed jakąkolwiek krytyką. Twierdzenia o poniżających i prowokacyjnych uwagach o islamie i jego proroku są nagłaśniane, by usankcjonować przemoc i groźby przemocy ze strony muzułmańskich fanatyków.
Opowieść o Gandoki znajdujemy w podręcznikach języka angielskiego dla klas czwartych, piątych i siódmych (Macmillan Primary English Course). Ta opowieść powtarzana jest uczniom nigeryjskich szkół od pokoleń. Traktuje o wojowniczym komendancie, który „kochał walkę” i „szedł wszędzie, gdzie były konflikty”. Gandoki był dżihadystą i staczał bitwy, by szerzyć islam i żeby bronić islamu. Czytamy o nim, że „brał udział w każdej bitwie Fulanich przeciwko niewiernym”. Fulani to jedno z plemion w Nigerii i większość z jego członków jest muzułmanami. W podręczniku dla piątej klasy Gandoki mówi do Hambana, do jego synów i innych mieszkańców miasta: „jeśli przyjmiecie islam, będziecie wolni. Jeśli nie przyjmiecie islamu, obetnę wasze głowy”.
Potem w dziale pytania i odpowiedzi uczniowie dostają pytanie: „Co powiedział Gandoki, że się stanie, jeśli nie przyjmą islamu?” Oczekuje się od dzieci odpowiedzi: „Obetnie im głowy” Spróbuj to sobie wyobrazić. Oczekuje się od dzieci, że nauczą się tego i będą się na tym wzorować! Dlaczego mamy się skarżyć na muzułmański fanatyzm i krwiożerczość? W podręczniku dla klas siódmych, czytamy o Gandoki, który podróżował po kraju i nauczał ludzi islamu. Mówił: „Zabiłem tych, którzy nie modlili się do Allaha”. To oznacza, że mordował niewiernych: chrześcijan, animistów, ateistów i innych. W dalszym ciągu opowieści czytamy, że kiedy jego życie było zagrożone w „ziemi Dżinn” krzyknął „Allah jest większy”, czyli Allahu Akbar. „Mój miecz był przy moim prawym boku, Moja włócznia była w mojej dłoni. Szedłem nieustraszony”.
Allah Akbar jest określeniem wyrażającym chwałę muzułmańskiego Boga, które muzułmanie powtarzają chórem podczas swoich modłów w meczetach. Niestety, to zawołanie przyjęło również inne znaczenie. Stało się wezwaniem do świętej wojny. Jest okrzykiem bojowym!
Nienawiść i przemoc w Koranie
W samym Koranie znajdujemy wzorce szerzenia nienawiści. Przede wszystkim jest tam zakodowana irracjonalna nienawiść do każdego, kto nie wierzy w muzułmańskiego boga, ateofobia. Koran wzywa muzułmanów, aby nie zawierali przyjaźni z Żydami i chrześcijanami (5:51). Tak jak w opowieści o Gandoki, niewierni mogą wybrać islam i być wolnymi, albo ich głowy zostaną odrąbane. Koran głosi: „zabijaj niewiernych, gdziekolwiek ich znajdziesz” (92:191); Zwalczajcie tych spośród niewiernych, którzy są blisko was. Niech się spotkają z waszą surowością. (9:123). Koran mówi: „zabijajcie bałwochwalców, tam gdzie ich znajdziecie; chwytajcie ich, oblegajcie i przygotowujcie dla nich wszelkie zasadzki! (9:5). Ateofibia jest powodem, dla którego apostazja jest karana śmiercią. Islam potępia tych, którzy wątpią, skazuje ich na piekło przedstawia ich jako brudnych (5:10; 9:28).
Muzułmańskie fobie są ksenofobiczne, uderzają w każdego, kto wyznaje inną religię, włącznie z tymi, którzy inaczej interpretują nauki islamu i słowa Proroka. Jest tu również niechęć do Afryki i afrykańskiej kultury. Islam jest zakorzeniony w kulturze arabskiej i od Afrykanów nawróconych na islam wymaga arabizacji. Muzułmańscy duchowni walczą z zachodnim stylem życia i uważają, że ma demoralizujący wpływ, ponieważ dla nich jedynym wzorem jest muzułmański, arabski styl życia. To Arabowie, a nie Żydzi są narodem wybranym.
W muzułmańskiej religii szczególna nieniawiść kieruje się przeciwko tym, którzy kwestionują, krytykują lub rzucają wyzwanie dogmatom i doktrynie. Sceptycyzm jest bluźnierstwem. Każde zdanie krytyczne wobec islamu jest obrazą i ogłasza się je za karalne śmiercią lub uwięzieniem. Fobia wobec dociekających jest w muzułmańskim świecie silniejsza niż gdzieindziej. W krajach takich jak Nigeria, Indonezja czy Jordania zarówno państwo, jak i organizacje religijne zabijają lub wsadzają do więzień za wypowiedzi, które uważane są za bluźnierstwo. Sceptykofobi uważają wypowiedzi krytyczne wobec islamu, proroka Mahometa, czy Allaha za obrazę. Traktują te wypowiedzi bardzo osobiście i uważają, że ich obowiązkiem jest zemsta w imieniu Allaha.
Rozpowszechnienie i dominacja islamu w Afryce jest możliwa dzięki poniżeniu afrykańskich religii i pogardzie dla afrykańskich wierzeń i praktyk. Muzułmanscy kaznodzieje głoszą wyższość islamu nad innymi religiami. Krytykują inne religie, w tym chrześcijaństwo. I jak widzimy w opowieści o Gandoki, dżihadyści posuwają się do zabijania tych, którzy odmawiają objęcia islamu.
Confronting Jjihadist Narratives And Islam-based Phobias In Nigeria
Sahara Reporters 28 maja 2020
Tłumaczenie: Andrzej Koraszewski
Leo Igwe
Sekretarz Nigeryjskiego Ruchu Humanistycznego, działacz Center for Inquiry w Nigerii, członek IHEU i Atheist Alliance International. Jest redaktorem "Humanist Inquirer" i autorem wielu artykułów wolnomyślicielskich. Większość swojego czasu poświęca ratowaniu dzieci oskarżanych o czary.
