Prawda

Piątek, 26 kwietnia 2024 - 18:16

« Poprzedni Następny »

„Everybody knows”

„Everybody knows”


Anna Karolina Klys 2018-03-10


It’s difficult to find words. The first words that come to mind are too angry, too radical. But perhaps it’s time to use different words, perhaps just now you have to hit hard with words, not hide behind soft phrases like “it’s unbelievable”, “it’s terrible”, “how is it possible”? 

If so many people dared to say and write cruel, untrue sentences about people who were humiliated, maltreated, and murdered, about millions of mothers, sons, grandmothers, and fathers whose bones were burned and what was left was ground into dust in order to erase any trace of their lives--perhaps it is time now, after all, to speak not with a quiet, cool voice but to shout: SHUT UP!

Every word is like a bullet, like a blade which cuts deeper and deeper into an aching body.

 

That you don’t know about something, that propaganda and a quiet, soothing murmur of cognitive dissonance allow you to forget about all inconvenient information coming from the past is no justification for lies. No justification for insulting people who were once killed physically and are now to be killed for good and all – to be erased from history.

 

Many people have worked hard to wipe memory clean--to make the conscience white and fragrant so it will not reek of envy, betrayal, cruelty, and greed.

“Everybody knows” that before the war Jews in Poland were stealing from farmers, students, workers; that they made matzos out of Christian children’s blood; that they studied law and medicine; that they were Communists; that they owned factories in which they exploited Christian workers; that they welcomed the Red Army in 1920, collaborated with Germans, deserted from the army, were Zionists, wanted to assimilate and blend into the society of True Poles, that they ate white challah and rolls while Polish peasants ate swedes with water; they had simply all the retail trade in their hands, they bought Poles out of their ancestral Polish soil, they didn’t want to work hard, they were living in their exclusive groups, they wormed their way into the education and culture in order to defile and distort the Polish language, they didn’t learn the Polish language, there were plenty of them, actually they didn’t exist. 

 

“Everybody knows” that during the war (and the occupation) Jews were in the Warsaw Ghetto, where thousands of Righteous Poles, risking their own lives and the lives of their families, delivered weapons and food in one direction and in the other led out hundreds, thousands, maybe millions of children and adults who were subsequently hidden. They were also hiding little bags with secret contents which Jews entrusted to them, and after the war somebody came for these bags and this somebody never shared the contents of the bag, indeed, often didn’t even say “thank you”! Some people know that there was also a ghetto in Łódź. But there it was a different story: there Jews had their own state, they worked for the Germans. You could say that they served the Germans. 

 

“Everybody knows” that Jews are cowards. They let themselves be killed. They meekly went to be massacred. They themselves put themselves into the trains, they themselves betrayed themselves, they themselves murdered and burned themselves in the ovens. They had their own special police force that beat them and drove them to Umschlagplatz, the departure point for the cattle cars to take them to the death camps.

“Everybody knows” that thanks to True Poles (across the board from the right to the left) an uprising could break out in the Warsaw Ghetto, but it didn’t succeed, so it’s not worth mentioning. But without the True Poles it would never have happened at all. But whether it is good or bad they don’t know so they don’t talk about it, just in case.  

Everything that was left after the Jews were gone was taken by Germans. Fur coats, diamonds, gold teeth. Factories. Carpets. Sewing machines.

“Everybody knows” also that from the pre-war underworld of thieves and pimps a few less honourable people indulged in blackmail and extortion in Warsaw. Not so in the provinces, because in the provinces – and this really everybody knows – “my grandmother helped the Jews”. Every grandmother, uncle, or grandfather’s cousin “delivered food”, “felt so sorry”, “kept her in the cellar, gave her a loaf of bread, and she gave him a wedding ring as a souvenir”.

And “everybody knows” that Jews were ungrateful; that they were Communist partisans; that they killed Polish National partisans. Though this last bit of knowledge may (as yet) not be known to everybody.  

Recently everybody could learn that in Jewish ghettos life was merry, there were coffee houses and affluence, while on the Aryan (Polish) side there was poverty, the underground army, and fear. 

Moreover, “everybody knows” that there was a camp. Auschwitz. A concentration camp. Some people know that there was also a death camp. Probably Auschwitz as well. And Irena Sendler. I almost forgot.

And now the period after the war – here not only “everybody knows” but they are direct witnesses of the fact that in the Communist Security Services there were only Jews, in the Communist Party there were only Jews, Stalinists were only Jews, prosecutors and torturing investigators were only Jews, Jews drove each other out in 1968 and thanks to that, the more cunning among them left for abroad and the poor Polish Christians  had to stay here and continue to suffer, not in Sweden, not in the U.S., but here in Poland. In Kielce Russians disguised as Jews incited Christians, but actually it is not known who killed a certain number of Jews. And all this was after the war – secret services and Russians. And then to Sweden.

 

And everybody knows that. This is what they hear, this is what they talk about. In this version there are no missing pieces, everything tallies and gives a feeling of national pride, of historic justice. It doesn’t offend, it doesn’t demand thought, it feeds cognitive dissonance with tasty morsels.    

 

There is, however, some information that is not known to everybody. Somebody knows, though. And so: “it is known” that before the war there were Ghetto_benches. It’s not known exactly what it was, it wasn’t especially onerous, you had to sit separately? This is known, more or less. There is also known here and there (recently a bit more), that even if somebody was an anti-Semite before the war (not without reason! and such attitudes were present in the whole Europe, generally Jews were not liked, for sure!) later he or she had a change of heart and became Righteous, saving Jews.

 

Here and there it is known that there was a tragedy in Jedwabne. That Germans forced Polish Christians to participate passively in a horrible murder. Who knows, maybe these Christians suffered even more because first they were persecuted by Judeo-Communists, then by Germans and then by Judeo-Communists again, who organized trials, ruined people’s lives, and created bad blood among the townspeople. How to live in such a town when everybody repeats these lies?

And, finally, there is memory. There are people, newspapers, photos, documents, memoirs, reminiscences. In them, there is a different story. There is a story nobody wants to know. 

People who left Poland legally before 1939 remembered poverty. Beatings. Humiliation. They remembered bombs in shops and in synagogues. They remembered stones hurled through the air, broken glass on the sidewalks of Mińsk, Częstochowa, Bielsko, Przytyk. They remembered caricatures and poems; they remembered “scientific reports” in which there were  descriptions of Jews as lice and vermin (and who were also dirty and spread lice and vermin); they remembered remarks about huge noses, and they remembered talk that they should just go away, disappear. They remembered that they were afraid when they were walking on the streets, that beatings happened  not only at the universities but also in high schools and in elementary schools. That every day there was an article in the newspapers about another “incident”. That there were funerals of children, women, and  men who died “because they were Jews”. So what should they tell their children? That all this didn’t happen? That everything was wonderful? So they were either silent or they talked about fear and about hatred. And they were telling the truth.  

 

This other side, this forgotten part, encompassed everyday life—work, holidays, births, weddings—but also hunger, broken arms and noses, and smashed skulls. 

A Poland that was not built by people of different nationalities is a Poland that does not exist. You cannot rip out from the encyclopaedia of Polish literature pages about poets and writers who had a Jewish mother or grandmother – because only a thin brochure would be left. You cannot cross out “Jewish” scientists because we would be left with kerosene lamps only (oh no, sorry, wait, this can be done after all– because Jewish scientists don’t count when we list Polish Nobel Prize laureates). You cannot go through Polish cities and towns and not to see who built the houses, office buildings, universities, and libraries.

It’s difficult to acknowledge that the Jews live in enclaves because for hundreds of years they were not allowed to live where they wanted, they were forbidden to live and work in the centers of cities and such places. When it comes to the birth rate, it’s not true that “Jews swamped Poland”, because according to official statistics for the third quarter of 1936 the birth rate according to religion was: Roman Catholics 12 per 1000; Greek-Catholics 11.5 per 1000; Orthodox 10.8 per 1000; Jews 9.9 per 1000. The claim that Jews monopolized Polish trade and craft is, according to statistics, not true, however it is true that people of Jewish nationality couldn’t work in any governmental office, couldn’t be chimney sweeps, streetcar drivers, or even janitors in any office. According to statistics for the year 1938 Jews in Poland were owners of 20,000 farms. Some 100,000 Jews worked in agriculture; 8,500 of their farms were smaller than 5 acres;, 6,500 were  from 5 to 12 acres; 800 were up to 124 acres; and 700 were above 124 acres.

In 1937 during the debate over the budget of the Ministry of Industry and Commerce Professor Schorr, a senator, said: “Jews are not a foreign population in Poland. We – Jews – have been bound with this country for a thousand years”.


He reminded his audience that countless Jewish small shops and market stalls, tailor’s shops, cobbler’s and locksmith’s shops were not the result of Jewish preference, inclination, or ability but of the historic contingency, rules, and restrictions which before the Partition of Poland and during it determined which particular occupations Jews were allowed to work in. He talked about the problems of the economic crisis in the nineteenth century and the lack of understanding by the Polish nobility of the need for economic development. Jews were called every name under the sun when they tried to convince townsmen and the nobility of the need to create commerce, industry, a bank system, and railways: 

 

“Jews do not want to work hard on the land, they prefer light work”; “Jews, by enticing our noble families into trade, industry, etc. are contributing to the disintegration of the most beautiful traditions of nobility”; “Not profits, percentages, dividends, bills of exchange, or shares are the ideals of a nobleman” – he quoted opinions from the 1850s and 1860s. And he quoted from the work of the economist Surowiecki O upadku miast w Polsce [“On the decline of towns in Poland”]:

 

“After the country was destroyed by various sad events, after the collapse of towns and the dispersal of their inhabitants, after the disappearance of capital and ready money, there was no way for crafts and trade to remain in Poland. With the exception of a few towns, Poland owes the rescue of trade and crafts to Jews. (...) Whoever looks at Jews without prejudice has to admit that their abilities and entrepreneurship have been until now the extraordinary source which enriched Poland, but if the Jewish nation is useful to our country through its craftmanship, incomparably more useful is it by its trade”.


Senator Schorr listed the names of those Jews who were building Poland’s economy. First Leopold Kronenberg, the creator of agricultural credit, of the Trade Bank, of the Credit Society in Warsaw, the  Industrialists’ Bank, of the Warsaw Insurance Society, of the Mutual Credit Society, of the Warsaw Society of Sugar Factories, of the Society of Coal Mines. He was the builder of the Wilno and Wisła railways, the reformer of the Warsaw Stock Exchange, and the founder of the first College of Commerce in Warsaw.


Further: Poznański, Silberstein, Rozenblatt, Osser, Jarosiński, Barciński, Kon, Ettingon – Senator Schorr recalled the contribution of these Jewish citizens to the development of Łódź. Finally, he quoted another Polish economist, Stanisław Szczepanowski: 

 

"Living in a world of constant delusions and fears because of the lack of adequate economic education, we made these Jews in front of us into scapegoats for all our failures and our own deep incompetence, and we barely sense the existence of the reasons for our decline, which are deep and more difficult to remove.”


And you can’t burn all the testimonies of people who were locked into ghettos from the autumn of 1939 (and there were 1100 ghettos in Eastern Europe, most of them on Polish soil), dying of hunger, barefoot, rounded up for heavy work like slaves.  With their bare hands they built roads, cleared ruins, and paved streets and squares with the tombstones of their loved ones. And you can’t shout down the fact that it was Polish Christians who could catch the slight accent, somehow changed word order, or a grammatical error. It wasn’t a German Wehrmacht soldier from Leipzig or Munich. And it was neighbours who knew who lived where. It was they who pointed out and torched hiding places. It was they: firemen, navy-blue uniformed collaborationist policemen, and good-natured neighbours. For many, many thousands of these good-natured Christians, Jews became a source of income. He who had “his own Jew” could, for a time at least, count on money, jewellery, tools, and clothing. Later, when there were no more goods, both sides went their own ways. And the ones who escaped with their lives were incredibly lucky. Most often, though, they were not lucky.    


If they were not killed by their host, they died from hunger, cold, or an accidental meeting with an “un-righteous”. What else do people not know? That the stupid Germans didn’t like to share goods with anybody so they established a death penalty for trade with Jews? For giving them food and shelter? Or that Germans sentenced a mother and her son to death for hiding Jews; they were True Poles who had killed the whole Jewish family they were hiding (including a child), when the Jewish money ran out? What more don’t you know?  

 

That The Painted Bird is not a fantasy? That a woman who survived execution and crawled out from under a pile of bodies— the body of her little daughter among them – escaped naked to the forest, and Polish farmers gave her a gynaecological search because they hoped she had hidden money and a wedding ring?

 

What more don’t you know?


That those who survived in the USSR (in tragic conditions), upon returning to Poland AFTER THE WAR, were taken to formerly German Lower Silesia, as they couldn’t return home to Polish villages because they might be killed there?


What more don’t you know? That AFTER THE WAR people were building – just as in the times of German occupation – courtyards, walls, and troughs for animals out of Jewish tombstones?


You don’t know what happened to mass graves, to places where tens and hundreds of people were buried when they “liquidated” ghettos? You don’t know that on the site of a death camp in Chełmno on the Ner, where no fewer than 160,000 people were gassed to death in trucks, 5,000 children from the Łódź ghetto among them, AFTER THE WAR there was a market for farmers? In a place where thousands upon thousands of people suffered unimaginable torment there were piles of – so necessary to farmers – fertilizer and coal.


You may not know that the “Jewish goods” – the plates, shoes, chairs, and typewriters— didn’t burn the hands of True Poles, that they didn’t go AFTER THE WAR to any Jewish organization and did not return this “inheritance”, mumbling something about how sorry they were?!


It’s not possible to hide behind those who were human beings to the very end—behind those who were more righteous than greedy. Behind this tiny handful of Righteous Among Nations. There were TOO FEW of them then to help the greater number of their brothers and sisters and too few now to hide the stupid and evil un-righteous.


It’s perhaps too extreme to suggest reading a list of the “senior cadre of security apparatus 1945-1953”?  Who is named there, and where, and for how long? And why is it so incredibly important to know whether they were Jewish or not??


Go and clean your conscience, but use very strong bleach. Maybe it will burn a hole through which you will see faces of True Poles, twisted in a stupid, cruel smile, faces of nice women who said: “Go away, I can’t help”? And be careful in front of mirrors. Because there you will see your own faces.

 

And what will everybody know then?

 

Translated by Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson 



Anna Karolina Kłys – Polish journalist and author.

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj











Przerwa
Hili: Oderwałeś się od komputera?
Ja: Nie mogę już patrzeć na to wszystko.
Hili: Doskonale cię rozumiem, ja nawet telefonu ze sobą nie zabieram.

Więcej

Co znaczą związki
Chin z Hamasem?
Steven Stalinsky

Chiński dyplomata Wang Kejian spotkał się 17 marca w Katarze z przywódcą politycznym Hamasu Ismailem Haniją (źródło: Biuro Mediów Hamasu).

Coraz wyraźniejszy sojusz Hamasu z Rosją i Chinami po ataku Hamasu z 7 października jest istotnym elementem sytuacji. Rosja zyskała na odsunięciu uwagi świata od jej wojny w Ukrainie; Chiny zyskały na odsunięciu uwagi od Tajwanu – wydaje się, że oczy wszystkich zwrócone są na wojnę Izrael-Hamas. Chińscy komentatorzy zwracają uwagę, że konflikt Hamas-Izrael oferuje Chinom szansę na inwazję na Tajwan, którą „należy rozpocząć natychmiast”, podczas gdy uwaga Stanów Zjednoczonych jest skierowana gdzie indziej. Przywódca Hamasu powiedział, że Chińczycy mogą wziąć przykład z 7 października.

Więcej

„Lepsi” cywile
z Gazy
Alan M. Dershowitz

<span>Niektórzy cywile w Gazie ponoszą „ciężką odpowiedzialność za wszystkie zbrodnie popełnione przez wybrany przez siebie rząd”. Weźmy pod uwagę cywilów z Gazy, którzy 7 października podążyli za terrorystami do Izraela. Cywile ci pojmali pielęgniarkę Nili Margalit i po zamordowaniu innych Izraelczyków uprowadzili ją do Gazy, gdzie pokazali ją „rozradowanym tłumom” cywilów, którzy wiwatowali na cześć jej porywaczy. Na zdjęciu: terrorysta Hamasu i palestyńscy wspólnicy cywilni wchodzą do kibucu Be'eri, by mordować, gwałcić, torturować i porywać Żydów, 7 października 2023 r. (Źródło zdjęcia: kamera bezpieczeństwa kibucu Be'eri)</span>

„Zbrodnie popełnione przez Niemców są okropne i na każdym rogu słyszy się o nieszczęściach i stratach, jakie celowo sprowadzili na narody. Najdziwniejsze jest to, że nawet lepsi ludzie wśród Niemców nie są świadomi swojej ogromnej odpowiedzialności za te wszystkie zbrodnie popełnione przez wybrany przez siebie rząd i że świat zewnętrzny jest raczej skłonny o tym zapomnieć”.


Te słowa napisał Albert Einstein 16 września 1945 roku, wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, w liście, który miałem szczęście zdobyć.

Więcej
Blue line

Skamieniałe zachowanie:
termity w bursztynie
Jerry A. Coyne


Oto rzadki przykład skamieniałości zachowań zwierząt. W tym przypadku chodzi o termity, których współcześni przedstawiciele jako pary angażują się w zachowania zwane „bieganiem w tandemie”. Dzieje się tak po tym, jak odlatuje grupa rozmnażających się termitów, które opuściły swoje gniazdo narodzenia. Zachowanie to z pewnością ewoluowało jako sposób na rozpoczynanie nowych kolonii. W przeciwieństwie do innych owadów społecznych, takich jak pszczoły, w kolonii termitów jest wiele zdolnych do rozmnażania się samców i samic, które mają skrzydła, oczy i zdolność do kojarzenia się i zakładania nowych kolonii (innym robotnikom brakuje skrzydeł i oczu). W czasie godów rój reprodukcyjnych osobników odlatuje losowo, a następnie ląduje na ziemi lub, w tym przypadku, na pniu drzewa.

Więcej

Jak głęboka jest nienawiść
muzułmanów do niewiernych?
Andrzej Koraszewski

Ten słodki obrazek pokutuje w sieci od lat. Nie przybliża pokoju. Ignorancja i naiwność nie pierwszy raz sprzyjają barbarzyństwu.     

Bestialska napaść wyzwoliła wycie żądnej krwi tłuszczy za oceanem i w Europie, podniecając również Teheran, Ankarę, Moskwę i Pekin. Ideologie są różne, ale chwilowo cel jest wspólny – Śmierć Ameryce, ale najpierw śmierć Izraelowi. Odwieczny fanatyzm religijny znakomicie służy do rozbudzenia gniewu na wspólnego wroga. O ile napad zbirów Hamasu i towarzyszących im cywilów na izraelskie miejscowości w pobliżu granicy z Gazą przyniósł mieszkańcom Gazy katastrofę, czyli klęskę militarną i humanitarną, to zdaniem przywódców Hamasu, ich sponsorów i ich sojuszników, 7 października przyniósł historyczne zwycięstwo na skalę światową, a im więcej palestyńskich ofiar (faktycznych lub zmyślonych), tym większy sukces islamu w sojuszu z globalną lewicą w ich wojnie z demokracjami.

Na łamach gazety „The Wall Street Journal” Steven Stalinsky analizuje islamskie reakcje na masowe propalestyńskie protesty w amerykańskich miastach, a w szczególności na amerykańskich uniwersytetach. Autor cytuje wypowiedzi przywódców organizacji terrorystycznych zachwyconych wizją podpalenia świata.

Więcej
Blue line

Zobaczcie bojkot
XXI wieku 
Phyllis Chesler


Książka w łańcuchach. Zdjęcie: Square Frog/Pixabay.

Dwunastego kwietnia „Ha'aretz” opublikował długi i ważny artykuł, w którym opisano „bezprecedensowy światowy bojkot izraelskich naukowców”. Ich raport opiera się na ankiecie przeprowadzonej w styczniu przez Izraelską Akademię Młodych, w której jedna trzecia z 1000 ankietowanych starszych wykładowców zgłosiła „znaczny spadek ich więzi z naukowcami za granicą”.

Więcej

Jak „przebudzona lewica”
stała się miłośniczką Iranu 
Brendan O’Neill


Zatrzymać ludobójstwo, sympatycy Hamasu protestują w Helsinkach, 21 października 2023r. (Źródło zdjęcia: Wikipedia)   

Jak szybko lobby „Zawieszenie broni teraz!” zamieniło się w pieniących się podżegaczy wojennych. Gdy tylko Iran rozpoczął swoje zbrodnicze bombardowanie Izraela, ci fałszywi zwolennicy pokoju podskakiwali z radości. To „prawdziwa solidarność” – stwierdziła jedna z grup protestacyjnych w odpowiedzi na grad rakiet Iranu na państwo żydowskie. 

Więcej

Chrześcijanie wolą żyć
w Izraelu
Bassam Tawil

<span>Odkąd Autonomia Palestyńska (AP) przejęła kontrolę nad Betlejem w 1995 r., udział chrześcijan w populacji spadł z 65% do zaledwie 12% obecnie. W przeciwieństwie do tego w ostatnich latach populacja chrześcijan w Izraelu rośnie. „Większość z nas, 180 tys. chrześcijańskich Izraelczyków, woli żyć swobodnie pod rządami Izraela, niż pod reżimem Autonomii Palestyńskiej kontrolującym Betlejem. Izrael daje nam wolność, podczas gdy życie pod rządami Arabów było ludobójcze dla chrześcijan na całym Bliskim Wschodzie” – mówi Szadi Challoul, chrześcijanin Maronita, który określa siebie jako „patriotycznego Izraelczyka”. Na zdjęciu: Bazylika Narodzenia Pańskiego w Betlejem z Abbasem w roli statysty. (Źródło obrazu: Britannica)</span>

Tego samego dnia, w którym prezenter amerykańskiej telewizji Tucker Carlson przeprowadził wywiad z pastorem z Betlejem, który fałszywie oskarżył Izrael o znęcanie się nad chrześcijanami, Izraelski Uniwersytet w Hajfie poinformował o mianowaniu profesor Mony Maron na stanowisko rektora. Maronicka chrześcijanka z wioski Isfija niedaleko Hajfy, Maron jest pionierką w zakresie integracji i awansu kobiet w nauce, szczególnie w społeczności arabskiej. Była pierwszą Arabką ze swojej wioski, która uzyskała stopień doktora i pierwszym arabskim profesorem neuronauki w Izraelu.

Więcej

Protesty propalestyńskie
w Ameryce
Jerry A. Coyne

Studenckie rozruchy na Columbia University, 21 kwietnia 2024r. (Zrzut z ekrtanu wideo)

Rozprzestrzeniły się w ciągu ostatnich dwóch tygodni propalestyńskie protesty po całej Ameryce, zwłaszcza na kampusach uniwersyteckich, takich jak Yale i Columbia, ale także w wielu miastach, gdzie protestujący blokują mosty i ulice. Te protesty stały się intensywniejsze i bardziej nienawistne. Nieuniknione hasła stały się mroczniejsze, przekształcając się z nienawiści do Izraela w nienawiść do Żydów. W niektórych miejscach (patrz poniżej) wybuchła także przemoc wobec Żydów. Nastroje wśród protestujących zmieniają się z obrony narodu palestyńskiego na aprobatę Hamasu i Iranu oraz przemocy i terroryzmu.

Więcej

Gdy­by nie Ży­dzi
nie byłoby problemu
Henryk Grynberg


„Moż­na śmia­ło po­wie­dzieć, że gdy­by nie Ży­dzi, nie by­ło­by pro­ble­mu pa­le­styń­skie­go. Pia­chy i ka­mie­nie zo­sta­ły­by roz­szar­pa­ne przez Egipt, Sy­rię oraz Irak i nikt by się tym nie przej­mo­wał.

Więcej

Islam jako potęga
kolonialna
Daled Amos

Żydowscy uchodźcy z krajów arabskich w obozie przejściowym w Izraelu w kwietniu 1950r. (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Palestyńska wojna propagandowa i oskarżenia, które fabrykują przeciwko Izraelowi, służą nie tylko zrekompensowaniu ich niższości militarnej, ale także pomagają im w fabrykowaniu ich twierdzeń o rdzennych związkach z tą ziemią.

 

Fakt, że ktoś będzie próbował zredukować powrót Żydów (z chrześcijańskiego i muzułmańskiego świata) na swoją ziemię do jakiegoś rodzaju europejskiej inwazji, pokazuje tylko, jak skuteczna była ta część palestyńskiej wojny propagandowej.

Więcej
Blue line

Geneza i paradoksy
teizmu (IV)
Lucjan Ferus


Wygląda bowiem na to, iż Bóg teizmu jest osobą,.. a jednocześnie wypełnia sobą całe swoje dzieło (czyli Wszechświat). Jest On jeden, jedyny, ale w trzech osobach nie tożsamych ze sobą („Ojciec nie jest Synem. Syn nie jest Duchem Św., a ten nie jest Ojcem", z dogmatu o Trójcy Św.). Jest On wszechmogący, ale wszelkie Jego działania opisane w Starym Testamencie wcale na to nie wskazują. Jest On wszechwiedzący, czyli wie nieskończenie wcześniej o wszystkim, cokolwiek ma się wydarzyć w Jego dziele,.. 

Więcej

Historie zakładników
i narracje terrorystów
Liat Collins

KROPLE DESZCZU spadają na plakat przedstawiający zakładniczkę Liri Albag podczas wiecu na początku tego roku w Jehud, niedaleko Tel Awiwu.(zdjęcie: Jonathan Shaul/Flash90)

Nie ma granic zła. Jakby megaokrucieństwo popełnione przez Hamas i Palestyński Islamski Dżihad (PIJ) podczas inwazji na Izrael 7 października nie wystarczyło, trwa wojna psychologiczna – faktycznie, bardzo brudna wojna.


Ból rodzin ponad 130 zakładników nadal przetrzymywanych przez terrorystów w Gazie jest bezkresny. Wiadomo, że niektórzy zakładnicy nie żyją, a ich ciała służą jako karta przetargowa. Los pozostałych – około 90 – jest nieznany i niewyobrażalny. Nazwanie tego piekłem zakładników i ich rodzin w żaden sposób nie oddaje okrucieństwa Hamasu.

I to jest zamierzone. Od tej straszliwej soboty, kiedy dobrze uzbrojeni najeźdźcy terroryści szaleli w południowych społecznościach, mordując ponad 1200 osób, gwałcąc, kalecząc, ścinając głowy i paląc, Hamas wykorzystał obawy Izraela o los zakładników jako kartę w grze – publikując filmy wideo uprowadzonych, aby zwiększyć koszmar i przerażenie. 

Więcej
Blue line

Czemu Warszawa mówi,
że „Tel Awiw powiedział”?
Andrzej Koraszewski

Kiedy skandujecie „Śmierć Ameryce” to nie jest tylko hasło, to nasza polityka – mówi Chamenei. (Żródło: zrzut z ekranu wideo)

Warszawa może nie wiedzieć, Warszawa nie wszystko wie i nie ze wszystkiego zdaje sobie sprawę. Nikt nie zdaje sobie sprawy ze wszystkiego, więc nie ma powodu, żeby robić z Warszawy idiotkę, chociaż sprawa jest intrygująca, bo w tym przypadku to z pewnością nie jest żaden antysemityzm. Tak się utarło i trudno się odzwyczaić. Niby wie Warszawa, że stolicą Izraela jest Jerozolima, ale jakby się z tym nie zgadzała, coś tej Warszawie przeszkadza. Pytałem nawet Warszawę, co właściwie jej przeszkadza w tym, że stolicą Izraela jest Jerozolima, ale nie bardzo umiała odpowiedzieć. Nie chciałem być złośliwy i nie pytałem już nawet, dlaczego nigdy nie ma pretensji do Włochów za to, że ukrzyżowali naszego Pana Jezusa Chrystusa. A przecież te dwie sprawy są mocno ze sobą związane.

Więcej

Co robić by chronić
prawa człowieka?
G. Steinberg i I. Reuveni

&Oacute;wczesny Sekretarz Generalny ONZ Kofi Annan z Przewodniczącym Organizacji Wyzwolenia Palestyny Jasserem Arafatem na konferencji przeciw rasizmowi w Durbanie w 2001 roku. (Źródło zdjęcia: Biuro Prasowe ONZ via „Jerusalem Post”)

Kilka tygodni temu pielęgniarki ze Szpitala Dziecięcego Royal Manchester, noszące propalestyńskie naklejki, zostały oskarżone o wyproszenie z łóżka dziewięcioletniego żydowskiego chłopca, którego łatwo było rozpoznać po jego tradycyjnym stroju. Podobno przez czas transfuzji musiał siedzieć na podłodze sali szpitalnej.


Incydent ten, obecnie badany przez szpital, to tylko jeden przykład z wielu czynów dehumanizujących wymierzonych w Żydów od czasu ataków, które 7 października doprowadziły Izrael do wojny z Hamasem. 

Więcej

„Science”: rozszerzyć DEI
w STEMM
Jerry A. Coyne

(Żródło zdjęcia: Wikipedia)

Trwa walka pomiędzy prawdą (lub umiejętnościami) a sprawiedliwością społeczną, której przykładem jest słynny wykład Johna Haidta w Duke na temat dwóch typów podejść do edukacji. Tym razem jest to nowy artykuł w piśmie „Science”, w którym nalega się na rozszerzenie inicjatyw DEI [Diversity, Equity, Inclusion czyli Różnorodność, Równość, Włączenie. MK] w dziedzinach STEMM (nauka, technologia, inżynieria, matematyka i medycyna).

Więcej

Niebezpieczny pęd by
uratować Hamas
Allan M. Dershowitz

<span> Odejście administracji Bidena od pełnego wsparcia dla Izraela będzie kosztować więcej ofiar śmiertelnych wśród Palestyńczyków i Izraelczyków. Zachęci Hamas do dalszej walki i ciągłego odrzucania propozycji powrotu zakładników w zamian za humanitarne zawieszenie broni. Najnowsze dane pokazują, że to nie Izrael powoduje głód w Gazie, ale Hamas: „Hamas, który gromadzi żywność i okrada Gazańczyków, jest główną przyczyną cierpień Gazańczyków”. Na zdjęciu: mieszkaniec Gazy sprzedający na rynku leki z pomocy humanitarnej. (Zdjęcie: Twit</span>ter https://twitter.com/imshin/)

Odejście administracji Bidena od pełnego wsparcia dla Izraela będzie kosztować więcej ofiar śmiertelnych wśród Palestyńczyków i Izraelczyków. Zachęci Hamas do dalszej walki i ciągłego odrzucania propozycji powrotu zakładników w zamian za humanitarne zawieszenie broni. Przekona Hamas, że może wygrać wojnę, osłabić Izrael i stworzyć dystans między USA a Izraelem.

Gdyby administracja Bidena utrzymała silne poparcie dla zniszczenia Hamasu, jakie okazała bezpośrednio po 7 października, walki mogłyby już zakończyć się i wszyscy zakładnicy zostaliby zwróceni. Ale za każdym razem,  administracja Bidena osłabia swoje poparcie dla Izraela i wzmacnia to determinację Hamasu.

Więcej

Hamas niszczy Gazę,
ale głosi „zwycięstwo”
Bassam Tawil

<span>Nie jest zaskoczeniem, że Hamas, wyraźnie podbudowany faktem, że Stany Zjednoczone są po jego stronie, zwiększył żądania. Teraz mówi, że chce jeszcze większych ustępstw ze strony Izraela. Gdzie jest jakakolwiek presja USA na Hamas, Iran czy Katar? Na zdjęciu: przywódca Hamasu w Gazie Jahja Sinwar (Zdjęcie: zrzut z ekranu wideo)</span>

Według doniesień wspierana przez Iran palestyńska grupa terrorystyczna Hamas przygotowuje się do zorganizowania wieców „zwycięstwa”, jeśli i kiedy tylko zakończy się wojna w Strefie Gazy. Jednak wielu Arabów wyśmiewa oczekiwane uroczystości Hamasu i oskarża tę grupę terrorystyczną i jej patronów w Teheranie o zniszczenie Strefy Gazy. „Przyjaciel z miasta Rafah powiedział mi, że widział duże znaki i banery drukowane/przygotowywane przez Hamas w celu zorganizowania „wieców zwycięstwa”. 

Więcej

Palestyńczycy  nie są
małymi dziećmi
Einat Wilf 

Przedstawiciel Hamasu, Osama Hamdan, konferencja prasowa w Bejrucie, 4 kwietnia 2024r. (Zrzut z ekranu wideo Al Dżaziry)


"Palestyńczycy są dorośli". Ze wszystkich pomysłów, które przez lata omawiałam, w książkach, esejach, rozmowach i na spotkaniach, odkryłam, że ta jedna idea reprezentuje mentalną barierę, którą niewielu jest w stanie przekroczyć. Lewicowi czy prawicowi, amerykańscy, europejscy, izraelscy rozmówcy myślą podobnie – w jakiś sposób idea, że Palestyńczycy są dorośli, że mogą mówić za siebie, że wiedzą, o co walczą, że mają jasno wyartykułowane cele, do których dążą z wytrwałością, wydaje się być o krok za daleko.

Więcej

Ruchy masowe i tęsknota
do nienawiści
Andrzej Koraszewski

Wydawnictwo: Fundacja Lethe/Animi2, 2020r.

Rob Henderson jest doktorem psychologii. To, co go różni od innych psychologów, to życiorys. Syn koreańskiej prostytutki i narkomanki, pierwsze lata życia w przyczepie campingowej, potem domy rodzinne,  potem bezdomność, kradzieże, alkohol i narkotyki. Wreszcie wojsko i studia. Jego niedawno wydana autobiografia jest bestsellerem, ultrapostępowcy patrzą na niego podejrzliwie. Prawdę mówiąc, on na nich też. Henderson ukuł pojęcie luxury belief (luksusowy światopogląd lub luksusowe wierzenia). Żyjący w luksie chcą urządzać świat innym w oparciu o swoje wizje. Ten luksusowy światopogląd doprowadził już do  tego, że większość amerykańskich dzieci w rodzinach ubogich wychowuje się w rozbitych rodzinach bez ojca, że masowa oświata nie dostarcza wykształcenia, demokracja przestała być respektowana, powraca anarchia i przemoc. 

Więcej

Antonio Guterres i kochający
terror arcykapłan
Z materiałów MEMRI

Al-Tajjeb wita Guterresa (Zdjęcie: Facebook.com/OfficialAzharEg, 24 marca 2024)

Podczas podróży po Bliskim Wschodzie z okazji Ramadanu Sekretarz Generalny ONZ, Antonio Guterres, 24 marca 2024 r. spotkał się w Kairze z Szejkiem Al-Azhar, Ahmadem Al-Tajjebem, najwyższym autorytetem religijnym w świecie sunnickim. Po tym spotkaniu Guterres pochwalił Al-Tajjeba, mówiąc, że „jego nieustanne zaangażowanie na rzecz wspierania pokoju i solidarności musi być przykładem dla wszystkich”. Zrobił to mimo bezwarunkowego wsparcia wyrażonego przez Al-Tajjeba i kierowaną przez niego instytucję dla organizacji terrorystycznej Hamas.

W niniejszym raporcie dokonano przeglądu niedawnego spotkania Sekretarza Generalnego ONZ Guterresa z Szejkiem Al-Azhar  Al-Tajjebem oraz stanowisk wyrażonych przez tego ostatniego oraz przez instytucję, którą kieruje, na cześć Hamasu i przeciwko Izraelowi od 7 października.

Więcej
Blue line

Ile jest wart
martwy Żyd?
Gadi Taub

Zdjęcia ofiar z miejsca festiwalu Nova w Re’im. (Źródło zdjęcia:: YONATAN SINDEL/FLASH90 via Jerusalem Post)

Lital Szemesz, prezenterka wiadomości telewizyjnych izraelskiego Channel 14, zna terror niemal z pierwszej ręki. W sierpniu ubiegłego roku jej życie nagle się zmieniło. „Byłam w domu, kiedy w grupach WhatsApp przedstawicieli mediów zaczęły krążyć wiadomości o dwóch ofiarach morderstwa” – wspomina Szemesz w swojej nowej książce (po hebrajsku). „Szokujące jest to, że sami Palestyńczycy na miejscu zrobili zdjęcia dowodów osobistych ofiar, a zdjęcia te również zostały szeroko rozpowszechnione. I tak oto na sofie w moim salonie nagle zobaczyłam ukochane twarze mojego wujka Silasa i jego syna Aviada. Do warsztatu, w którym naprawiali samochód, przybył terrorysta i zastrzelił ich z bliskiej odległości”. Następnego dnia – kontynuuje Szemesz – inny terrorysta zamordował jej nauczycielkę z przedszkola.

Więcej

Prawdziwy obraz wojny
na Bliskim Wschodzie
Matti Friedman

Irański „parlament” Majlis raduje się w niedzielę 14 kwietnia 2024r. z powodu ataku na Izrael. (Źródło zdjęcia: zrzut z ekranu wideo.)

JEROZOLIMA – Po nocy pełnej napięcia i huku nad głowami w Jerozolimie (w tym czasu spędzonego z rodziną w schronie, gdy syrena przeciwlotnicza wyła na ulicy, a Żelazna Kopuła pracowała nad głową) bezpośrednie konsekwencje bezprecedensowego irańskiego ataku na Izrael nie są jeszcze jasne. Ale jak błyskawica w ciemności, atak w końcu dał światu coś cennego: wgląd w prawdziwą wojnę na Bliskim Wschodzie.

Przez ostatnie sześć miesięcy, od czasu dokonanej przez Hamas masakry z 7 października, siły ideologiczne sprzymierzone przeciwko Izraelowi robiły wszystko, co w ich mocy, aby wyglądało to na wojnę, w której są dwie strony, a tymi stronami są izraelscy żołnierze i palestyńscy cywile. Ta kampania informacyjna jest tak samo ważna dla wrogów Izraela jak wojna fizyczna, ponieważ osłabia zachodnie poparcie, którego Izrael potrzebuje, aby wygrać i przetrwać.

Więcej

Zniszczenie irańskiego konsulatu
było całkowicie uzasadnione
Con Coughlin

<span>Zamach bombowy na konsulat Iranu w Damaszku w Syrii nie był, jak twierdzą Irańczycy, zwykłym atakiem na niewinną misję dyplomatyczną. Był to starannie ukierunkowany atak na kwaterę główną ekspansywnej siatki terrorystycznej, którą Teheran utworzył na całym Bliskim Wschodzie. Na zdjęciu: teren ambasady Iranu w Damaszku, 1 kwietnia 2024 r. po nalocie, który zniszczył budynek konsulatu. (Zdjęcie: zrzut z ekranu wideo)</span>

Zamach bombowy na konsulat Iranu w Damaszku w Syrii nie był, jak twierdzą Irańczycy, zwykłym atakiem na niewinną misję dyplomatyczną.

Był to starannie ukierunkowany atak na kwaterę główną ekspansywnej siatki terrorystycznej, którą Teheran utworzył na całym Bliskim Wschodzie.

Prawdziwy cel budynku konsulatu Iranu, przylegającego do ambasady Iranu w Damaszku, został ujawniony, gdy sami Irańczycy przyznali, że w nalocie zginęło dwóch wysokich dowódców elitarnej Siły Kuds irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC), co powszechnie przypisuje się izraelskiemu lotnictwu.

Więcej

Co znaczy „żelazne”
wsparcie USA dla Izraela”
Elder of Ziyon


Prezydent Biden uwielbia używać słowa „żelazne poparcie”, mówiąc o wsparciu USA dla bezpieczeństwa Izraela.

 

Użył tego określenia podczas kampanii w 2019r., mówiąc, że jego administracja „[utrzyma] nasze żelazne zobowiązania na rzecz bezpieczeństwa Izraela, niezależnie od tego, jak bardzo nie zgadza się z jego obecnym przywódcą”.

 

Powtórzył to ponownie w latach 2021, 2022, 2023, w zeszłym tygodniu i wczoraj.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Irański atak
na Izrael
Andrzej Koraszewski

“GUARDIAN” podburza
antysemicką tłuszczę
Adam Levick

Palestyński plan „dwóch państw”:
oszukiwanie Zachodu
Richard Landes

Być może Izrael
jest bardziej etyczny?
Elder of Ziyon

Outsourcing: Zachód
nagradza zabijanie Żydów
Andrzej Koraszewski

Przeciwni Hamasowi
Gazańczycy
Sheri Oz

Dlaczego nauka powinna
być neutralna?
Jerry A. Coyne

Dlaczego tak wielu
wierzy w kłamstwa Hamasu?
Brendan O'Neill

„Rewitalizowana” Autonomia
Palestyńska 
Itamar Marcus

„Cywilizacja i islam
to dwie różne rzeczy”
Anjuli Pandavar

Atak IDF na szpital
Al Szifa 
Seth Frantzman

Nagroda dla fotografa -
terrorysty
Jonathan S. Tobin

Kogo i czego uczy
historia?
Andrzej Koraszewski

Wojna jakiej dotąd
nie było
Hillel Fuld

Geneza i paradoksy
teizmu (III)
Lucjan Ferus

Blue line
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk