Wyjaśnię na wstępie, iż tytuł tekstu nawiązuje do kościelnego urzędu advocatus diaboli, który utworzył papież Sykstus V w 1587 r., a papież Jan Paweł II zlikwidował w 1983 r. „Urząd ów był rodzajem rzecznika publicznego w procesie beatyfikacyjnym, albo kanonizacyjnym w Kościele kat., zgłaszającego zarzuty przeciw wnioskowi i osobie kandydata. W przenośni: obrońca sprawy niesłusznej, albo złej” (wg Słownik mitów i tradycji kultury W.Kopaliński). Nie będę jednak opisywał historii tego zacnego urzędu o kilkusetletniej tradycji, ani też spekulował jakie mógł mieć powody papież Jan Paweł II, by go zlikwidować.

Wielcy myśliciele Wieku Rozumu i Oświecenia byli naukowcami. Nie tylko wielu z nich dało wkład w matematykę, fizykę i fizjologię, ale wszyscy byli zapalonymi teoretykami nauki dotyczącej natury człowieka. Byli neuronaukowcami poznawczymi, którzy próbowali wyjaśnić myśli i emocje w kategoriach mechanizmów układu nerwowego. Byli psychologami ewolucyjnymi, którzy rozważali życie w stanie natury oraz instynkty zwierzęce, które są, jak mówił Hume, „infused into our bosoms." [wtopione w nasze serca]. I byli oni psychologami społecznymi, którzy pisali o uczuciach moralnych, wiążących nas razem, o egoistycznych pasjach, które nas rozpalają, i dziwactwach krótkowzroczności, które krzyżują najlepsze plany.

Zgromadzenie Ogólne ONZ z przyczyn proceduralnych odrzuciło projekt rezolucji potępiającej ataki rakietowe Hamasu na cywilną ludność Izraela. W bezprecedensowym posunięciu przed głosowaniem nad tą rezolucją, Boliwia zażądała, aby o przyjęciu tej rezolucji decydowała kwalifikowana większość dwóch trzecich głosów i ta propozycja została zaakceptowana przez 75 państw, 72 państwa głosowały przeciw, a 26 wstrzymało się. Propozycję rezolucji potępiającej terroryzm Hamasu przedstawiły Stany Zjednoczone. 

Jak powiedziała ambasador USA przy ONZ, Nikki Haley, żądanie kwalifikowanej większości dla akceptacji tej właśnie rezolucji to klarowny przykład podwójnych standardów, ponieważ nikt nie proponował kwalifikowanej większości, kiedy tydzień wcześniej to samo zgromadzenie uchwalało sześć rezolucji przeciw Izraelowi w ciągu jednego dnia.

W tym badaniu we wszystkich trzech grupach poparcie przez celebrytę stanowiska wobec ewolucji zmieniło poglądy studentów lub przedstawicieli społeczności małego miasta na ewolucję w oczekiwanym kierunku, czy było to poparcie dla zatwierdzenia, czy krytyka. Innymi słowy, ewolucja jest jak produkt, który łatwiej można sprzedać, jeśli popiera go celebryta (autorzy cytują dane pokazujące pozytywne efekty takie poparcia w reklamach).

Na "Warsztatach dla Palestyny” zorganizowanych przez American Muslims for Palestine, mieszkający w New Jersey aktywista AMP, Muhammad Habba powiedział, że wierzy, iż Izrael przestanie istnieć w ciągu następnych 50 lat, a następnie chwalił członków partii Demokratycznej za popieranie bojkotu i sankcji przeciwko Izraelowi. 
Poniżej podajemy tekst klipu MEMRI TV z kazania Elkasaby'ego:

Jak powiedziałem we wczorajszym kazaniu, Palestyna nie jest ograniczona do dzisiejszych granic. Palestyna nie jest ograniczona do granic z 1948 r., z 1976 r. lub do Sykes-Picot. Palestyna jest większa niż to. Palestyna jest ziemią wszystkich Arabów i wszystkich muzułmanów. Zanim jest sprawą islamską Palestyna jest sprawą ludzkości.

Muhammad Habba: Istnieje idea, że Izrael jest czymś, co będzie trwać wiecznie, co, niestety, z tego co widzieliśmy ostatnio, nie jest prawdą. Izrael, tak jak to idzie teraz, przestanie istnieć, powiedziałbym w ciągu następnych 50 lat.Obecnie poparcie dla Palestyny w Ameryce jest wyższe niż kiedykolwiek. Większość Demokratów popiera bojkot i sankcje na Izrael z powodu ich traktowania Palestyny.

Doświadczenie wskazuje, że większość ludzi, która niewiele wie o Rudolfie Steinerze i jego mistycznym, magicznym szarlataństwie, takim jak antropozoficzna medycyna i biodynamiczne rolnictwo, uważa szkoły Waldorfa, które bazują na jego filozofii, za ekscentryczne szkoły prywatne, powtarzając za opisem ziemi w Autostopem przez Galaktykę, że są “w zasadzie nieszkodliwe”. Ta ocena jednak pomija fakt, jak przepełniona mistyczną i nonsensowną pseudonauką była filozofia Rudolfa Steinera. Edukacja steinerowska opiera się na dziwacznych i mistycznych zasadach, które nie mają żadnej podstawy w nauce, bo Steiner był wyznawcą okultystycznego systemu wiary znanego jako teozofia.

Długa historia niekompetencji UNIFIL-u w wypełnianiu mandatu utrzymywania południowego Libanu bez broni i terrorystów Hezbollahu nie jest zaskakująca przy braku najbardziej podstawowej uczciwości, niewypełnianiu obowiązków i niezachowywaniu neutralności.

Fakt, że Hezbollah mógł wykopać tunel do Izraela bez tego, by UNIFIL nabrał jakichkolwiek podejrzeń na temat wstrząsów dochodzących z niewielkiej odległości, mówi sam za siebie.

Izraelska armia dostarczyła zdjęcie lotnicze, pokazujące drogę tunelu, który zmusił Izrael do rozpoczęcia Operacji Północna Tarcza.

Brak zasad może prowadzić do łajdactwa, ale pryncypialność ma często równie paskudne efekty. Czy musimy ważyć różne wartości i szukać kompromisów? Każdy sędzia boryka się z tym problemem orzekając wyroki, polityka jest sztuką osiągania tego, co  możliwe. Wacław Havel odwrócił tę starą maksymę, mówiąc, że „polityka nie jest sztuką osiągania tego, co możliwe, ale tego, co niemożliwe”. Jednak, aby osiągnąć to, co niemożliwe, musimy czasem zrezygnować z pryncypialności i zdobyć się na kompromis. Kiedy jednak kompromis okazuje się zgniłym kompromisem, a kiedy pryncypialność zmienia się w tępy fanatyzm? O ważeniu wartości i sztuce kompromisu mówimy rzadko i zazwyczaj bardzo  ogólnie, chociażby z tej przyczyny, że wszyscy lubimy być ludźmi z zasadami.

Alshaer, który najwyraźniej podziela filozofię Hamasu, przyznaje, że poezja Hamasu nie jest zainteresowana pokojem z Izraelem, ale stworzeniem islamskiego państwa:  

"W wielkim planie ideologii Hamasu niepodległa Palestyna jest tylko odskocznią ku realizacji większego islamskiego państwa, które obejmowałoby terytoria większe od Palestyny i ostatecznie uwieńczone by było w islamskim kalifacie." 

Ten facet uczy wpadających w uniesienie nad nim studentów uniwersytetu, jak cudowny jest Hamas.

Wielu z nas kulinarnie docenia indyka – pomyślałem więc, że miło będzie podnieść również jego biologiczne docenianie przez pokazanie zachowań ptaka, którego zjadamy, a przynajmniej jego dzikiego krewnego, indyka zwyczajnego (Meleagris gallopavo). A jak już jestem przy tym, to opiszę także kilka innych ciekawych gatunków w taksonomicznym rzędzie, w którym mieszczą się indyki, Galliformes.

Najlepiej można zrozumieć Kindertransport nie jako przykład otwartości i humanitaryzmu Wielkiej Brytanii podczas II Wojny Światowej, jak o tym mówią dzisiejsi Brytyjczycy, ale jako chwilowy wyjątek, który dowodzi reguły uniwersalnej obojętności na los Żydów. Chwalenie się Wielkiej Brytanii za przyjęcie Kindertransport ukrywa fakt, że Brytyjczycy postanowili także nie wpuścić ich rodziców. Ten wyjątkowy, moment łaski jest równoznaczny ze zmuszeniem Żydów do osierocenia swoich dzieci, by je uratować. Tymczasem dorośli Żydzi, którym pozwolono na wjazd, zostali wpuszczenie tylko pod warunkiem, że brytyjska społeczność żydowska przyjmie za nich pełną odpowiedzialność finansową, ponieważ odmówiono im prawa pracy w Zjednoczonym Królestwie. A jeszcze jest sprawa Białej Księgi. Antyuchodźcza polityka, zatrzymująca Żydów, którzy uciekali z kontynentu przed wjazdem do Wielkiej Brytanii, działała już w pełni, kiedy w 1939 roku Wielka Brytania wydała Białą Księgę, która zapewniła, że Żydzi nie mogli również uciec z opanowanego przez nazistów kontynentu do opanowanej przez Brytyjczyków Palestyny. Nie trzeba dodawać, że USA i Kanada także zakazywały wówczas wjazdu.

„Prawdziwie ‘dobra zmiana’ dociera już nawet na kolej. Ponoć zamiast wypłacać odszkodowania za spóźnienia pociągów kolejarze postanowili zatrudnić specjalnych kapelanów. Taniej wyjdzie. Pasażerowie najpierw poślą maszyniście i konduktorowi wiąchę, potem się wyspowiadają u kapelana, a za pokutę klepać będą pacierze aż do stacji docelowej. Gdyby jednak któregoś z pasażerów trafił najjaśniejszy szl... to kolej funduje ostatnie namaszczenie w cenie biletu” – tyle ksiądz Wojciech Lemański napisał na swojej stronie FB w zapowiedzi do linku łączącego nas cudownie z doniesieniem informującym o możliwości wyspowiadania się w wagonie Kolei Małopolskich.

Morderstwa i podejrzenia morderstw znanych kobiet w Iraku. W sierpniu 2018 r. dwie kobiety z branży kosmetycznej zmarły w tajemniczych okolicznościach. W miesiąc później, 25 września, zastrzelono działaczkę praw człowieka Sou'ad Al-'Ali. Była założycielką Światowej Organizacji Popierania Praw Człowieka i w ostatnich miesiącach brała udział w protestach w jej rodzinnej prowincji, Basra. 27 września zastrzelono również byłą miss piękności i gwiazdę mediów społecznościowych, Tarę Fares. Często wywoływała publiczne protesty przez zamieszczanie zdjęć w mediach społecznościowych, które były uważana za śmiałe. Iracki pisarz, Zaki Reza, uważa, że za te mordy odpowiedzialni sa duchowni. 

Motto: „Inaczej niż życie, śmierć nie może być człowiekowi odebrana, dlatego możemy ją uważać za dar Boga” (Seneka).

Śmierć darem Boga?! Już widzę miny tych „obdarowanych”: nie cieszyć się z bożego daru nie wypada, ale jak tu się cieszyć z takiego „daru”? No i czy to uzasadnienie o niemożności jej odebrania człowiekowi jest wystarczające, by uważać ją za dar? Chyba żadna religia nie wpadła na taki dziwny pomysł i chyba żadna by długo na nim nie „pociągnęła”. Całkiem odmienny od tego, który „lansuje” Biblia, gdzie śmiertelność przedstawiona jest jako zasłużona przez człowieka KARA za nieposłuszeństwo Bogu, który ponoć planował jej początkowo w swoim dziele, ale musiał nią ludzi ukarać, gdyż „karą za grzech jest śmierć”.

Ten list został wysłany do Związku Studentów Uniwersytetu w Edynburgu [EUSA] w kwietniu, po tym, jak zagłosowali za bojkotem Izraela z powodu ”apartheidu”:

Czy mogę powiedzieć kilka słów członkom EUSA?  Jestem absolwentem Uniwersytetu w Edynburgu (magisterium w 1975 r.), który studiował historię perską, arabską i islamską w Buccleuch Place  pod kierunkiem Williama Montgomery Watta i Laurence’a Elwell Suttona, dwóch wspaniałych specjalistów  od spraw Bliskiego Wschodu w owym czasie. Później zrobiłem doktorat w Cambridge  i uczyłem arabskiego i badań nad islamem w Newcastle University. Napisałem kilka książek i setki artykułów z tej dziedziny. Mówię to wszystko, żeby pokazać, że jestem dobrze poinformowany w sprawach Bliskiego Wschodu i że z tego powodu jestem zaszokowany i przygnębiony wnioskiem i głosowaniem EUSA. Jestem zaszokowany z prostego powodu: nie ma i nigdy nie było systemu apartheidu w Izraelu. 

Jeśli masz kota, prawdopodobnie lizał cię i znasz, szorstkość dotknięcia kociego języka. Ta szorstkość jest spowodowana tym, że język kota pokryty jest wieloma „brodawkami” -  zakrzywionym, wskazującymi do tyłu kolcami z kreatyny, białka, które jest we włosach i kopytach. Te brodawki są równie twarde jak nasze paznokcie i dużo twardsze niż tkanka samego języka.

Ośmielam się powiedzieć, ryzykując zawstydzanie i odrzucenie za głośne powiedzenie prawdy, że „Palestyna” jest fikcją, pojęciem, które odnosi się do zmyślonego bytu, nie istniejącego, ale społecznie skonstruowanego. ¨Podczas gdy barbarzyńcy terroryzują ludzi wszędzie (gdyby tak nie było, Wielka Brytania i Australia przyznałyby azyl Pakistance, Asii Bibi), świat pozostaje bosko zajęty, wręcz obsesyjnie zajęty rzekomą „okupacją” kraju, który nie istnieje. 

Rząd hiszpański ogłosił, że planuje zakazanie alternatywnej medycyny w państwowych ośrodkach opieki zdrowotnej. Jest to śmiałe posunięcie i jak najbardziej słuszne. W Hiszpanii istnieje sprawny państwowy system opieki zdrowotnej, który obejmuje wszystkich ludzi żyjących i pracujących w Hiszpanii - około 90% populacji korzysta z publicznej opieki zdrowotnej. Około 19% do jakiegoś stopnia korzysta z prywatnej opieki zdrowotnej. Uważa się, że Hiszpania ma jeden z najlepszych systemów opieki zdrowotnej na świecie i odpowiada temu przeciętna długość życia.  

Każdego listopada od 2014 roku moja organizacja, Harif – brytyjskie stowarzyszenie Żydów z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej – obchodzi specjalny dzień dla upamiętnienia exodusu niemal miliona Żydów z krajów arabskich i z Iranu.

W tym roku nasze oficjalne upamiętnienie przypada na 21 listopada wraz z premierą „Wilka z Bagdadu” audio-wizualnego pamiętnika z muzyką, opowiadającego historię jednej żydowskiej rodziny z Iraku. (W Izraelu Dzień Uchodźców z Bliskiego Wschodu obchodzony jest 30 listopada.)

Nigeria jest jednym z najbardziej religijnych krajów na świecie. Porzucenie religii w tym kraju nie jest łatwe – i często pociąga za sobą wysokie koszty osobiste.
Na początku 2019 roku humaniści spotkają się w nigeryjskiej stolicy, Abudży, by omówić niebezpieczeństwa i trudności odchodzenia od religii w tym kraju. Będzie to historyczne wydarzenie, ponieważ takich okazji nie było jak dotąd wiele w historii Nigerii, kraju, którego rządy stanowe dają nagrody finansowe ludziom przechodzącym z jednej religii na inną. 

Widziałem masowe groby Jazydów pomordowanych przez ISIS. To było ludobójstwo i Izrael powinien to uznać.
W grudniu 2015 r., niemal trzy lata temu, pojechałem w długą drogę na pola śmierci Sindżar w północnym Iraku, gdzie Państwo Islamskie dokonało ludobójstwa jazydzkiej mniejszości.  Dotarliśmy tam nocą, na zdewastowane tereny wokół góry Sindżar, którą miejscowi ludzie nazywają Szingal. To było miejsce, do którego członkowie jazydzkiej mniejszości uciekali w sierpniu 2014 roku przed atakami ISIS.

Poseł Cymański pragnie edukować. Faszyzm nie jest dobry i jeśli gdzieś ktoś przypadkiem wyznaje takie poglądy, to pewnie wynik słabej edukacji, ale działania organizacji „Duma i Nowoczesność” to margines marginesu.

Jest w tym stwierdzeniu ziarno prawdy. Chociaż afera wokół podejrzenia propagowania faszyzmu przez reportera TVN, który zajmował się pokazywaniem owego marginesu, może sprawiać wrażenie, że margines marginesu jest pod specjalnym nadzorem, a nawet, że nasza obecna władza, włącznie z posłem Cymańskim, to swego rodzaju władczy margines społeczny po cichu wspierający margines marginesu. 
Chwilowo sprawujący władzę margines społeczny doszedł do wniosku, że przesadził (albo raczej, że odsłonił zbyt dużo) i wycofał się na z góry upatrzone pozycje. 

Ten świetny artykuł Brendana O’Neilla w „Spectatorze” jest za paywall, ale poniżej podaję kilka fragmentów.

Autor twierdzi – i zgadzam się z nim – że wybieranie przez lewicę Izraela spośród wszystkich państw na przedmiot specjalnego potępienia odzwierciedla antysemityzm systematycznie  przebierający się za „antysyjonizm”. Jak zobaczycie poniżej, O’Neill odpowiada na kilka lewicowych argumentów, mówiących, że Izrael zasługuje na to tak wyjątkowe traktowanie. Pisze także, że histerycznie antyizraelska atmosfera na lewicy może być odpowiedzialna za wzrost antysemityzmu na Zachodzie.