ONZ daje mistrzowski pokaz antysemityzmu

Raport Komisji Śledczej w sprawie Izraela głosi nienawiść do Żydów.

„Komisja śledcza” powstała w maju 2021 r. i opublikowała swój pierwszy raport na Zgromadzeniu Ogólnym 20 października 2022 r. Ani jedna zachodnia demokracja nie głosowała za stworzeniem tej „komisji śledczej”, ale najwyższy organ ONZ zajmujący się prawami człowieka ma dość niezwykłe cechy. Tylko 30 procent członków Rady Praw Człowieka to wolne demokracje; państwa islamskie mają przewagę poprzez system grup regionalnych, a do ich członków należą tacy luminarze praw człowieka jak Chiny, Libia, Somalia, Sudan i Wenezuela.

„Śledztwo” idzie zgodne z linią jego architektów. Wszyscy trzej członkowie „Komisji śledczej” zostali wybrani, ponieważ już wcześniej uznawali Izrael za winnego tych zbrodni, których zbadanie im zlecono. Mandat „Komisji śledczej” ocieka podwójnymi standardami już w sformułowaniu jej celów, zakresu działań i przyznanych zasobów.

“Komisja śledcza” przedstawiła wstępny raport Radzie Praw Człowieka w czerwcu i nie trwało długo, a jej członkowie popisali się antysemickimi wypowiedziami. Członek Komisji Chris Sidoti z Australii odpowiedział na głosy żydowskich ofiar dyskryminacji twierdzeniem, że „rzucają wokół oskarżenia o antysemityzm jak ziarna ryżu na weselu”. W czerwcu członek Komisji Miloon Kothari z Indii twierdził, że “żydowskie lobby” i jego pieniądze kontrolują media społecznościowe i tworzą Komisji złą prasę. Sugerował również, że należy wyrzucić Izrael z ONZ.

Przewodnicząca „Komisji śledczej”, była Wysoka Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka Navi Pillay, sama głosi oszczerstwa o „ekstremistycznym lobby izraelskim”, o „izraelskim apartheidzie” i popiera ruch BDS (Bojkot, Dywestycje i Sankcje). Tak więc w sierpniu Pillay pozwoliła sobie na bezczelną, wyrachowaną obronę przerażającego zachowania swoich kolegów. Władze ONZ nie zrobiły nic, aby usunąć ich z urzędu. Oczywiście wszyscy złamali podstawowe zasady ONZ wymagające bezstronności, obiektywizmu i uczciwości – ale przecież właśnie dlatego zostali wybrani.

Choć nowy raport dla Zgromadzenia Ogólnego nie jest żadną niespodzianką, to jest niepokojącym świadectwem moralnego zepsucia aparatu praw człowieka ONZ i jego funkcjonariuszy.

Raport jest pełen podkreślonych cytatów z wypowiedzi Palestyńczyków w Hebronie. Wszystkie są niedatowanymi, niepodpisanymi, anonimowymi oskarżeniami, którym nie towarzyszą żadne dowody, nawet przypis. Jeden zawiera oszczerstwo o rytuale krwi o Żydach przybywających do palestyńskich domów w środku nocy, grożąc spaleniem znajdujących się w nich ludzi. Inny twierdzi, że Żydzi molestują dzieci z zamiarem dotykania piersi palestyńskich dziewcząt.

Jak więc inkwizytorzy przeprowadzali swoje „rozpoznawanie faktów”? Jesienią 2021 r. wydali „wezwanie do składania wniosków” i oficjalnie twierdzili, że chcą szczegółowych informacji na temat ofiar „systematycznej dyskryminacji i represji”, a także „podstawowych przyczyn” izraelsko-palestyńskiego konfliktu arabskiego. Nie ma dat rozpoczęcia ani zakończenia opisywanych faktów, sprawców lub przestępstw.

W odpowiedzi, poprzez Touro Institute on Human Rights and the Holocaust oraz Human Rights Voices, ułatwiłam złożenie ponad pięciu milionów unikalnych zgłoszeń dotyczących żydowskich ofiar „systematycznej dyskryminacji i represji” oraz ról odgrywanych przez Palestyńczyków i innych arabskich sprawców. Zimą i wiosną 2022 roku starannie udokumentowane zdjęcia, filmy, oświadczenia, nazwiska i dane statystyczne z takich ośrodków badawczych, jak Palestinian Media Watch, Meir Amit Intelligence and Terrorism Information Center, MEMRI (Middle East Media Research Institute), żydowska Wirtualna biblioteka i CAMERA (Commitet for Accuracy in Middle East Reporting in America) zostały przekazane do „Komisji śledczej” – a te przekazania zostały skrupulatnie zarejestrowane po naszej stronie.

Te zgłoszenia były bezprecedensową reakcją w historii systemu praw człowieka ONZ. Również bezprecedensowe: każde z naszych zgłoszeń zostało wyrzucony do kosza ONZ, najwyraźniej bez przeczytania. Odnosząc się konkretnie do naszych oświadczeń na konferencji prasowej ONZ w czerwcu, Pillay oświadczyła: „Nie widziałam ich” i „wszystkie z nich byłyby proizraelskie”.

Nie zatrzymaliśmy się. W ciągu lata ułatwiliśmy przesłanie 180 316 dodatkowych zgłoszeń. Wymieniały one 190 161 indywidualnych żydowskich ofiar prześladowań i ucisku, a także powiązania palestyńskich Arabów z tymi wydarzeniami. Wymieniały 5875 ataków Palestyńczyków i ich kolaborantów w XXI wieku. I opisywały sześć arabskich wojen przeciwko państwu żydowskiemu, a także osiem obronnych izraelskich operacji wojskowych w odpowiedzi na agresję arabską w XX wieku.

W świetle najnowszego raportu “Komisji śledczej” wiemy teraz, że wszystkie te zgłoszenia także zostały wyrzucone do kosza, dowodząc, że „dochodzenie” ONZ jest tylko kpiną i oszustwem. Inkwizytorzy przechwalają się, że przeprowadzali wywiady z “źródłami pierwotnymi i wtórnymi” oraz “rozmowy osobiste i online z interesariuszami”. W ich raporcie jest 65 “cytatów” od 18 organizacji. Wszystkie jednak, co do jednej, zajmują się szkalowaniem Izraela i nie pojawia się ani jedna tak zwana “proizraelska” organizacja ani “interesariusz”.

Bezwstydne uprzedzenia wykazane w raporcie są szokujące, nawet jak na standardy ONZ. „Podsumowanie” raportu dla Zgromadzenia Ogólnego – podsumowanie śledztwa, które ma rozeznać „wszystkie podstawowe przyczyny” konfliktu – bezczelnie ogłasza, że chodzi tylko o „implikacje praw człowieka dla Palestyńczyków”. Żadnych „praw człowieka” dla żydowskich Izraelczyków.

W takim środowisku szerzy się historyczny rewizjonizm. Jeden anonimowy, niedatowany faktoid „śledztwa” cytuje Palestyńczyka oświadczającego, że Hebron jest „naszą ziemią i ziemią naszego ojca i dziadka”. Tam też nie ma przypisu. Być może dlatego, że w rzeczywistości Hebron jest najstarszą społecznością żydowską na świecie, miejscem pierwszej działki ziemi zakupionej przez Abrahama i należącej do narodu żydowskiego w ich ziemi obiecanej, miejscem pochówku prawie wszystkich patriarchów i matek judaizmu, wymienianą dziesiątki razy w Biblii, a jedynie okresowo Judenrein (oczyszczoną z Żydów) w ciągu kilku lat w XX wieku przez arabskie masakry jej żydowskich mieszkańców, wypędzenia dokonane przez Brytyjczyków i użycie siły przez Jordanię.

Oświadczenia w raporcie o rzekomym łamaniu praw człowieka w Izraelu zakrawają na szaleństwo. Wśród nich jest twierdzenie, że Izraelczycy są winni za problemy higieniczne palestyńskich kobiet i dziewcząt podczas menstruacji.

Raport ogłasza nową „ofiarę” celebrytów: jedną palestyńską kobietę rzekomo maltretowaną przez izraelskiego mężczyznę. Milczenie na temat zabójstw honorowych, dyskryminujących praw i szerzącej się przemocy domowej popełnianych przez seksistowskich, szowinistycznych, agresywnych palestyńskich mężczyzn, którzy systematycznie krzywdzą palestyńskie kobiety, jest ogłuszające.

Czego jeszcze brakuje? Nigdzie nie ma słowa „terroryzm”. Sprawcy palestyńscy zniknęli. Hamas i Palestyński Islamski Dżihad ani razu nie pojawiają się.

Jest jedna przelotna uwaga, że palestyńscy demonstranci „rzucali… czasami koktajle Mołotowa w kierunku sił izraelskich”. Okazuje się jednak, że było to tylko „w reakcji na” izraelskich złoczyńców i nikt nie został ranny podczas tego „rzucania w ich kierunku”.

Nie wymieniono: palestyńskich ataków rakietowych i moździerzowych, zamachów samobójczych, latawców zapalających, bomb rurowych, ostrzału z broni ręcznej, podpaleń, ataków z użyciem pojazdów, napadów, granatów, IED, ostrzału snajperskiego, ognia przeciwczołgowego, ognia przeciwlotniczego, porwań, dźgnięć nożem, gwałtów, tortur, ukamienowań i ścięć.

W jedynej rzuconej od niechcenia uwadze o ofiarach żydowskich raport odnosi się do lat 2000-2007 w następujący sposób: „Komisja uznaje znaczący szkodliwy wpływ ataków zbrojnych i incydentów związanych z bezpieczeństwem”. „Szkodliwy wpływ” – tak opisali Żydów rozerwanych na strzępy w czasach terroru palestyńskich samobójczych bomb. Nie jako pogwałcenie praw człowieka.

Raport kończy się wnioskami i rekomendacjami, które przenoszą na nowy poziom atak na wszelką przyzwoitość.

Inkwizytorzy opowiadają się za ściganiem, stawianiem w stan oskarżenia i więzieniem Izraelczyków za zbrodnie przeciwko ludzkości przez Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) – za podobne do nazistowskich zbrodnie „prześladowania” i „przesiedlania ludności” (dobrze wiedząc, że to ostatnie oznaczało przesiedlenie do obozów zagłady).

Lista rekomendacji skierowana jest wyłącznie do „rządu Izraela”, prokuratora MTK oraz różnych organów ONZ i państw członkowskich. I nie ma ani jednej rekomendacji dla władz palestyńskich.

Z drugiej strony nie byli w stanie wymienić ani jednej zbrodni palestyńskiej wartej ścigania.

I wreszcie, Amerykanie nie powinni mieć złudzeń, że są bezpieczni przed tym toksycznym międzynarodowym pogromem.

Raport domaga się, aby Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, „Trybunał Światowy” ONZ, był instrumentem do fabrykowania obowiązków „państw trzecich” w celu ścigania rzekomych zbrodniczych Izraelczyków.

Ostatni akapit tego arcydzieła współczesnego antysemityzmu ogłasza, jak daleko pająk zarzuca teraz sieć. W prymitywnym żargonie prawniczym „Komisja śledcza” wymaga, aby państwa członkowskie ONZ rozpoczęły „dochodzenie i ściganie osób podejrzanych o popełnienie lub w inny sposób pomoc i podżeganie lub pomoc w popełnieniu lub usiłowaniu popełnienia zbrodni”.

Jakich zbrodnie? Zbrodni w oczach tych samych mężczyzn i kobiet popełniających,  podżegających i pomagających w zbrodniczym przedsięwzięciu zniszczenia państwa żydowskiego i zdziesiątkowania jego mieszkańców.

The UN gives a master class in anti-Semitism

JNS Org., 22 października 2022

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska 

Anne Bayefsky – kanadyjska prawniczka jest dyrektorką Touro College Institute on Human Rights and the Holocaust. Specjalizuje się w dziedzinie prawa międzynarodowego ze szczególnym uwzględnieniem praw człowieka.