Dekapitacja wolności w Europie

Wielu piszących nie dotyka tego tematu – są zbyt przestraszeni, że mogą zrobić najmniejszy błąd, który zostanie użyty przeciwko nim. Boją się, że zostaną zakrzyczani jako “islamofobi”. Już to wskazuje na problem i pokazuje, jak nasze prawo do wolności słowa i do bronienia się zostaje nam odebrane. Nauczyciel został brutalnie zamordowany za wykonywanie swojej pracy. Na początku roku 16-letnia dziewczyna we Francji potrzebowała ochrony policyjnej za krytykowanie islamu. Musimy o tym mówić.

Atak w Paryżu był inny

Dlaczego ten incydent terrorystyczny był inny? W zamachach takich jak zamach bombowy w Manczesterze, 7/7, w Nicei a nawet zamordowanie Lee Rigby’ego, ofiary były przypadkowe. W tym ataku nie było niczego przypadkowego. To było zastosowanie islamskiego prawa na ulicach Paryża. I tu docieramy do pierwszej przeszkody – zachodnią odruchową, politycznie poprawną reakcją na terrorystyczne ataki radykalnych muzułmanów jest publiczne oświadczenie, że nie ma to nic wspólnego z islamem.   

To jednak, co może mieć jakieś znaczenie (a nie mówię, że ma) w sytuacji, kiedy szaleniec z głową wypełnioną ideologią ISIS wysadza się w powietrze w tłumie – nie da się w żaden sposób utrzymać, kiedy morduje się wyznaczonego człowieka z powodu bluźnierstwa.

Prosty fakt: to jest argument w islamie. Ci muzułmanie, którzy mówią że bluźnierca musi zostać zabity, znajdują w prawie islamskim klarowny nakaz (jak również stosowny werset znajdują ci, którzy mówią, że nie musi).

Ci, którzy mówią, że to nie ma nic wspólnego z islamem, powinni rozważyć następujący fakt – gdyby ten nauczyciel zrobił to w Pakistanie, Afganistanie, Iranie, Mauretanii, Nigerii, Somalii lub Arabii Saudyjskiej, wymierzono by mu tę samą karę (śmierć) – w usankcjonowanej przez państwo egzekucji. W miejscach takich jak Jordania, Egipt, Algieria, Syria, Libia lub tereny AP, mógłby spędzić długi czas w więzieniu. Faktem jednak pozostaje, że tak czy inaczej wszystkie kraje z muzułmańską większością penalizują bluźnierstwo. Wszystkie.

Zadaj sobie pytanie – ilu pobożnych muzułmanów, z którymi rozmawiałeś, uważa, że “Charlie Hebdo” nie zrobił niczego złego?  

To, co zdarzyło się w Paryżu, nie jest czymś niezwykłym w Pakistanie. W Pakistanie niedawno co najmniej 51 ludzi oskarżonych o bluźnierstwo nigdy nie dotrwało do końca procesu sądowego. Zginęli w pozasądowych morderstwach. Zaledwie cztery miesiące temu Tahir Ahmad Nasim, obywatel USA, został zastrzelony na sali sądowej, gdzie odpowiadał w sprawie o bluźnierstwo. Osobą, która przeszmuglowała broń na salę sądową i dała ją mordercy, był prawnik. Wielkie publiczne demonstracje, jakie nastąpiły potem, nie były wyrazem solidarności z ofiarą, ale w poparciu dla mordercy:

Samuel Paty zrobił wszystko, co powinien robić nauczyciel. Uczył o znaczeniu wolności słowa. Nawet powiedział muzułmańskim uczniom, że może to ich obrazić i że mogą wyjść z klasy. Nie miało to znaczenia. Pokazując karykatury Mahometa z satyrycznego magazynu “Charlie Hebdo”, Samuel Paty podpisał własny wyrok śmierci.

Terrorystyczny atak

18-letni terrorysta, Abdoullah Anzorow, został zastrzelony, ale nie był samotnym wilkiem. Od momentu ataku aresztowano około 15 innych ludzi, w tym ojca jednej z uczennic. Podobno po lekcji moralnej i obywatelskiej edukacji ojciec jednej z uczennic zgłosił skargę na policję, twierdząc, że Paty „szerzył pornografię”. [Okazuje się, że na cztery dni przed jego śmiercią policja wezwała tego nauczyciela na przesłuchanie, jako podejrzanego. Musiał tłumaczyć policjantom, że “nie popełnił żadnego przestępstwa”. przyp. tłum.] Ta uczennica nawet nie chodziła do klasy Samuela Paty. Następnie odbyły się protest w szkole i online. Jeden z rodziców zwrócił się do znanego radykalnego islamisty, Abdelhakima Sefriouiego, po pomoc. W dniu morderstwa zabójca stał przed szkołą i prosił uczniów, by wskazali tego nauczyciela - zapłacił im 300 euro za pomoc.

Abdelhakim Sefrioui jest dobrze znanym ekstremistą. Tutaj jest zdjęcie Sefriouiego, jak przemawia na antyizraelskiej imprezie w 2012 roku:

Ideologia radykalnego islamu jest jednym z kluczowych filarów antyizraelskiej działalności, ale media głównego nurtu niemal nigdy o tym nie mówią. Tę antyizraelska imprezę w 2012 roku – z ekstremistycznym mówcą, który uważa, że bluźnierstwo powinno być penalizowane, niewątpliwie nazywano „protestem w sprawie praw człowieka”. „Postępowe” elementy na Zachodzie wysoko cenią ekstremistów – dają im platformy, a czasami także ich wielbią.

Oszustwo, uniki i kłamstwa

Dla większości ludzi w Europie ten zamach był koszmarnym wydarzeniem, które wstrząsnęło nimi. To był nauczyciel wykonujący swoją pracę nauczania. Za to spotkał go brutalny koniec. Nie wszyscy jednak tak uważali. Roshan Salih jest redaktorem 5Pillars, witryny informacyjnej brytyjskich muzułmanów. Salih obwinił “Charlie Hebdo”:

Od momentu ataku Salih napisał szereg tweetów atakujących Francję.

Potem są tacy, którzy uważają, że jest to operacja fałszywej flagi. Sądząc po jego profilu, Ahsen Khan jest brytyjskim muzułmaninem:

Klasyczną strategią pozostają urojenie i zaprzeczenie – “to nie jest islam”.

Prawdziwie spektakularne komentarze zamieszczają antyizraelscy aktywiści. Nie pozostawiają one wiele miejsca dla wyobraźni:

Bluźnierstwo w Paryżu

Ten zamach terrorystyczny był narzuceniem Europie islamskiego prawa o bluźnierstwach. Choć wielu muzułmanów nie popiera zabijania, jest prawdą, że wielu uważa, iż bluźnierstwo powinno być penalizowane (a więc ma być karalne). W zamian, żeby “nie obrazić” – ludzie na Zachodzie umniejszają to lub ignorują. Tak samo, jak ignorują antysemityzm, którym przesiąknięte są społeczności muzułmańskie. Traktujemy to ulgowo – a nie powinniśmy.

Gdybyś wszedł na kampus Sheffield Hallam powiewając izraelską flagą, natychmiast spotkałbyś się z wrogością i poważnym sprzeciwem. Niemniej pakistańską flagę można swobodnie i dumnie pokazywać na terenie kampusu:

To pytanie leży u sedna całej sprawy. Dlaczego? Jak to jest, że pozwoliliśmy rozkwitać antyizraelskiej aktywności, skoro jest w tak oczywisty sposób dwulicowa i zakorzeniona w religijnym i antysemickim zapale? Islamskie stowarzyszenia na kampusach są często frontem antyizraelskiej działalności. To nie jest sprawa “praw człowieka”, ale narzucenia islamistycznej ideologii i dyskryminacji na terenie uniwersytetów. Niemniej postępowe media nie wskazują na to i nie potępiają tego. Zamiast tego “wtórują” i udają, że nie widzą prawdy. Albo, co jeszcze bardziej niebezpieczne – rzeczywiście są popierani przez marksistowskich akademików jako część walki z imperializmem. Perwersyjnie – uciszanie żydowskich głosów i odmawianie platform proizraelskim opiniom jest przedstawiane jako działania NA RZECZ wolności słowa.

To wszystko stanowi rzeczywiste zagrożenie dla nas wszystkich – nie tylko dla Żydów. To, co stało się z Samuelem Paty, było wynikiem ignorancji, głupoty i tchórzostwa. Nie powinno być żadnej tolerancji – żadnej – dla żadnego rodzaju lub odmiany islamskiej ideologii, która nie zgadza się na swobody i tolerancję oczekiwane od naszych obywateli w naszych krajach. To jest przesłanie, które powinno być głoszone głośno i wyraźnie. Rodzice rzeczywiście myśleli, że mają wystarczająco silną pozycję, by zaskarżyć tego nauczyciela. To ich niewłaściwe wzmocnienie jest naszą winą.

W zeszłym roku minister spraw zagranicznych ZEA, szejk Abdullah bin Zajed Al-Nahjan, powiedział nam, że nasza naiwność będzie naszą zgubą:

Naprawdę powinniśmy tego słuchać. Wiele istnień ludzkich zależy od tego.

The decapitation of Europe’s freedom

21 października 2020

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

David Collier
Brytyjski badacz i bloger śledzący głównie antysemityzm, w brytyjskich mediach i organizacjach.