|
Sfuszerowany artykuł o biologii w „Washington Post”
Jerry A. Coyne
| 2020-01-24
|
Twierdzę, że trochę się na tym znam, bo moją dziedziną badań jest specjacja. Napisałem nawet książkę o specjacji razem z Allenem Orrem. Wydaje się jednak, że Theresa Vargas, reporterka „Washington Post”, niezbyt zna tę dziedzinę. Ma dyplom z socjologii ze Stanford i drugi z Columbia University School of Journalism. Nie dyskwalifikuje jej to automatycznie jako dziennikarki piszącej o nauce. Artykuł poniżej robi to, bo jak to mówią „nawet nie jest błędny”. Mogła uniknąć błędów, rażących dla biologa, gdyby po prostu wzięła telefon i zadzwoniła do jakiegoś ornitologa lub kogoś, kto badał specjację. Nigdy nie zobaczysz Carla Zimmera (na przykład), piszącego artykuł tak pełen błędów.
Najpierw dydaktyczna dygresja. Co to jest „gatunek”? Część (choć nie wszyscy) biologów posługuje się “Biological Species Concept” (BSC) [Biologiczne pojęcie gatunku], które definiuje gatunek jako grupę rozmnażających się ze sobą osobników, które są reprodukcyjnie izolowane od członków innych takich rozmnażających się ze sobą osobników, kiedy występują razem w naturze. To jest, członkowie różnych gatunków nie mogą wymieniać genów na wolności, a więc gen jednego gatunku, choć może szerzyć się wśród wszystkich innych członków własnego gatunku, nie może przejść do innego gatunku – poza rzadkimi wypadkami, takimi jak „horyzontalny przepływ genów” za pomocą pasożytów lub wirusów.
Wiele jest barier, które nie dopuszczają do reprodukcji między występującymi obok siebie gatunkami i mogą to być preferencje do innego mikrohabitatu, brak pociągu seksualnego, więc osobniki nie kopulują, nawet jeśli ich hybrydy byłyby płodne, użycie innych zapylaczy (u roślin), różne okresy godowe (izolacja czasowa) i sterylność lub niezdolność do życia hybryd, które produkują. Wszystkie te czynniki – wspólnie nazywane „barierami reprodukcyjnymi” (streszczone w dwóch rozdziałach naszej książki) – utrzymują odrębność różnych gatunków. Są do tego trzy zastrzeżenia:
1.) Czasami istnieją pośrednie wypadki, w których specjacja nie jest zjawiskiem „wszystko lub nic”. Podczas ewolucji barier reprodukcyjnych istnieje długi okres czasu, kiedy bariery nie są jeszcze pełne i możliwa jest wymiana genów między początkującymi gatunkami. Lub też mogą istnieć rzadkie wypadki, w których dwie dość odrębne grupy tworzą czasami hybrydy w naturze (kaczki to robią). Jeśli jednak te hybrydy są bezpłodne lub nie mogą znaleźć partnerów, to te tworzące hybrydy gatunki są istotnie prawdziwymi gatunkami. W naszej książce piszemy, że specjacja jest procesem, który z czasem prowadzi do całkowitego ustania przepływu genów. Dopóki to nie nastąpi, odgraniczanie gatunków jest dość arbitralnym zadaniem. W naturze jednak wiele gatunków – prawdopodobnie większość – nie może tworzyć płodnych i nadających się do życia hybryd z innymi gatunkami (pomyśl o człowieku i szympansie lub gołębiach i szpakach) i nie ma żadnej subiektywności w odgraniczaniu gatunków. 2.) Czasami gatunki, które są odrębne w naturze, mogą tworzyć hybrydy w niewoli, jak w zoo lub na farmach, i to nawet płodne hybrydy. To nie znaczy, że są członkami tego samego gatunku, bowiem uwięzienie zwierząt może złamać bariery reprodukcyjne – takie jak preferencje habitatu lub niechęć do krzyżowania się z innym gatunkiem – który trzymałyby gatunki osobno w stanie dzikim. Na przykład, tygrysy i lwy żyły na nakładających się na siebie terenach w Indiach, ale nigdy nie znaleziono żadnych hybryd. W zoo jednak czasami tworzą hybrydy – „legrysy” lub „tyglwy”, a niektóre hybrydowe samice są płodne. Lwy i tygrysy nie są jednak tym samym gatunkiem tylko dlatego, że można zmusić je do tworzenia płodnych hybryd w zoo. Ważne jest to, co dzieje się w stanie dzikim, kiedy gatunki koegzystują. (Jeśli nie żyją na tym samym obszarze, czasami trudno jest powiedzieć. Można skrzyżować je w zoo lub laboratorium i jeśli hybrydy są bezpłodne lub nienadające się do życia, mówi to, że byłyby odrębnymi gatunkami, także gdyby żyły w tym samym miejscu. Ten test idzie jednak tylko w jedną stronę: hybrydy w zoo bezpłodne lub martwe = różne gatunki; hybrydy w zoo żywe i płodne = nie da się powiedzieć.)
3.) Kryterium reprodukcyjne BSC akceptują niemal wszyscy biolodzy ewolucyjni, choć kilku szubrawców, głównie systematyków, używa innych kryteriów. Allen i ja wyjaśniamy w rozdziale I i w Aneksie do naszej książki, dlaczego nie uważamy, że te kryteria są dobre, i dlaczego nie są one użyteczne w wyjaśnieniu Wielkiego Pytania Specjacji: dlaczego natura jest „grudkowata” z odrębnymi i łatwo identyfikowalnymi grupami, zamiast tworzyć kontinuum? To jest prawdziwe pytanie o powstawanie gatunków i Darwin na nie nie odpowiedział w swojej słynnej książce. (Nie miał pojęcia o gatunkach jako reprodukcyjnych jednostkach.)
Tyle zastrzeżeń, a teraz spójrzmy na artkuł Vargas. W TC Feathers Aviary w Chantillyw Virginii żyją dwie papugi. Kirby jest samcem ary harlekina, a Suzie samicą ary zielonej. Bardzo różnią się rozmiarami i wyglądem, jak widać poniżej:
Poruszały się swobodnie po sklepie i z czasem skrzyżowały się. Suzie złożyła jajo i wykluło się ono w coś, co Vargas nazywa „nowym gatunkiem”. Nazwano pisklę „Kuzie” (hybrydowe imię) i wyrosło na ptaka o pośrednich cechach. Tutaj jest Kuzie jako pisklę:
Wabikiem tej opowieści, który wyraźnie urzekł wielu czytelników (patrz komentarze) był romans między członkami dwóch podobno odrębnych gatunków i przyjście na świat ślicznego pisklęcia, a wszystko to na oczach klientów. (Te ptaki nie są na sprzedaż.) Atrakcja i doczekanie się potomka dwóch bardzo różnych ptaków wydaje się być dobrą wiadomością w tym trudnych czasach i autorka pod tym kątem napisała artykuł. (Może te ptaki są postrzegane jako członkowie różnych ptasich „grup etnicznych”.) Wszystko jednak w tym artykule o samych ptakach, poza faktem, że się rozmnożyły, jest błędne.
1.) Rodzice nie są członkami odrębnych gatunków. Podczas gdy ara zielona (Ara militaris) istotnie jest prawdziwym gatunkiem, ojciec, ara harlekin, nie jest członkiem uznanego gatunku, ale hybrydą. Jak pisze The Spruce Pets:
Ary harlekiny powstają tylko w niewoli. Ten ptak znany jest jako hybryda pierwszej generacji, ponieważ jest wyhodowany z dwóch „prawdziwych” gatunków ary zwyczajnej [JAC: Ara ararauna] i ary zielonoskrzydłej [JAC: Ara chloropteris]. Wynikiem jest ptak z ubarwieniem i cechami obojga ptaków rodzicielskich.
Vargas nazywa jednak rodziców członkami różnych gatunków, nie wspominając nawet, że Kirby jest ptakiem hybrydowym. Istnieją historie miłosne i jest historia miłości Suzie i Kirby’ego. Jest to nieczęsto spotykana para, zarówno sprzeciwiająca się naturze, jak wynikająca z niej. Tych dwoje są gatunkami papug, które normalnie nie łączą się w pary. Kirby jest arą harlekinem, a Susie jest arą zieloną.
Nic z tych rzeczy. Mimo że Kirby jest płodną hybrydą, nie jest on członkiem gatunku innego niż Suzie. Kirby po prostu jest „hybrydą”. A więc samiec- hybryda skojarzył się z samicą czystego gatunku, co dało męskie pisklę, które ma geny trzech gatunków (A. ararauna, A. chloropteris i A. militaris). Jest to potrójna hybryda, ale nie jest to członek nowego gatunku. Tak jednak Vargas nazywa go w tytule i tak mówi o nim w tekście:
Zrozumieli, że Kuzie nie był tylko produktem niezwykłej historii miłosnej. Był produktem niezwykłej historii miłosnej, która mogła stworzyć jedyny w swoim rodzaju gatunek.
Później Kirby i Suzie mieli kolejne pisklę, tym razem samiczkę nazwaną Millie. Obecnie więc istnieją dwa hybrydowe osobniki (niekoniecznie o tym samym gatunkowym zestawie genowym, ponieważ hybrydowy ojciec produkuje plemniki z innymi genami swoich dwóch gatunków rodzicielskich). Czy te hybrydy są płodne? Czy Millie i Kuzie będą miały własne pisklęta? Kto wie! Nawet jeśli mogą je mieć, nie mówi to niczego o ich członkostwie w nowym gatunku. Są, tak samo jak Kirby, hybrydami. (Czasami w naturze może powstać nowy gatunek rośliny lub motyla po hybrydyzacji, ale to jest w naturze i choć jest to częstsze wśród roślin, jest to niesłychanie rzadkie wśród zwierząt.)
Mamy więc tutaj śliczną, wzruszająca ludzi historię, całkowicie błędną z punktu widzenia biologii. Ale kogo to obchodzi – poza marudnymi biologami takimi jak ja?
Napisałem oburzony komentarz (zrzut z ekranu poniżej), o którym Matthew mówi, że był jak łupanie orzeszka młotem. (Dodałbym, że to był niedobry orzeszek). Napisałem to w przypływie naukowej pasji, więc nie jest specjalnie dobrze napisany, a także nieco zbyt ostry.
[Niestety (a specjacja jest moją dziedziną badań) te hybrydy nawet nie zbliżają się do „nowego gatunku”. Po pierwsze dlatego, że gatunek jest populacją w naturze, której członkowie są wzajemnie płodni z członkami swojej grupy, ale nie mogą wymieniać genów z członkami innych grup. Tutaj zaś mamy hybrydę o nieznanej płodności, która nie jest populacją w naturze, ani nie wiemy, czy, gdyby była, istniałyby bariery do wymiany genów z innymi gatunkami, włącznie z rodzicami. Nie wiemy, czy tych dwoje potomków będzie wzajemnie płodnych ze sobą. To, co mamy tutaj, to podobieństwo do „legrysa”: hybrydy lwa i tygrysa stworzonej w zoo. Podobnie jak ta hybryda, legrysy nie są nowym gatunkiem, ale rzadką i często bezpłodną hybrydą. Ani też legrysy nie pojawiają się w naturze, kiedy rodzicielskie gatunki zajmują ten sam obszar w Indiach. To jest śliczna, wzruszająca historia, ale twierdzenie, że mamy nowy gatunek papugi jest ewidentnie absurdalne. Autorka powinna była skonsultować się z biologiem zanim przedstawiła to twierdzenie lub pozwoliła na wypaczony tytuł artykułu. Patrz rozdział 1 mojej książki z Allenem Orrem, Speciation, żeby zobaczyć jak odgranicza się gatunki.]
Jeszcze jedna sprawa. Artykuł Vargas jest niemal jak religijna opowieść w tym sensie, że prawda jest nieistotna, bo czyni, że ludzie dobrze się czują. To widać wyraźnie z 200 komentarzy czytelników po artykule. Oto jeden z nich:
[Snedhar Pisklę z dwóch różnych gatunków ptaków jest hybrydą. Nienajlepsza rzecz dla zachowania gatunków… Hybrydy potencjalnie są tak płodne jak muły… Zabierz z tego artykułu „bajeczkę Disneya” a zostajesz z dwoma ptakami z popędem rozrodczym, pomylonym instynktem identyfikacji gatunku (z powodu ludzkiej ingerencji) i ograniczonym wyborem partnerów. Teraz to nie jest opowieść dla „dobrego samopoczucia, co? Hallelujahx100 Nie, to nadal jest opowieść dla „dobrego samopoczucia, Snedhar!]
Oczywiście, poinformuję „Washington Post”, ponieważ jestem gderą, a oni najprawdopodobniej mnie zignorują i nie poprawią artykułu. Tak to jest. Śliczne historyjki wypychają prawdziwe relacje (Prawo Coyne’a Dziennikarstwa Naukowego). Not even wrong: The Washington Post botches a biology story
Why Evolution Is True, 5 stycznia 2020 Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Jerry A. Coyne
Emerytowany profesor na wydziale ekologii i ewolucji University of Chicago, jego książka "Why Evolution is True" (Polskie wydanie: "Ewolucja jest faktem", Prószyński i Ska, 2009r.) została przełożona na kilkanaście języków, a przez Richarda Dawkinsa jest oceniana jako najlepsza książka o ewolucji. Jerry Coyne jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów od specjacji, rozdzielania się gatunków. Jest również jednym ze znanych "nowych ateistów" i autorem książki "Faith vs Fakt". Jest wielkim miłośnikiem kotów i osobistym przyjacielem redaktor naczelnej.
Schodki Szaron: Siedzimy tu już dziesięć minut. Hili: Posiedźmy jeszcze ze dwie.
Więcej
|
|
| |
Amerykańskie kampusy: troskliwy wychów terrorystów Bassam Tawil
Podczas gdy protestujący na uniwersytetach Columbia i Yale wychwalają Hamas i jego „opór” (eufemizm oznaczający przemoc i terroryzm), Arabowie wyśmiewają „propalestyńskich” demonstrantów na kampusach amerykańskich uczelni. Dla tych Arabów, w tym niektórych Palestyńczyków, nie ma nic „propalestyńskiego” we wspieraniu sponsorowanej przez Iran grupy terrorystycznej Hamas, której członkowie wymordowali 1200 Izraelczyków i porwali ponad 240 innych osób 7 października 2023 r.
Więcej
|
|
Dlaczego kobiety w Ameryce kibicują Hamasowi i Iranowi? Phyllis Chesler
|
|
Czy zauważyliście, że młode kobiety w całej Ameryce demonstrują na rzecz Hamasu, Iranu i Palestyny? Dlaczego te uprzywilejowane i wykształcone kobiety, spadkobierczynie ruchu #MeToo oraz zachodniego feminizmu drugiej i trzeciej fali, miałyby kibicować gwałcicielom i zabójcom, prawdopodobnie najbardziej krwiożerczym i sadystycznym mizoginistom po Czyngis-chanie? Dlaczego stają po stronie islamistycznych barbarzyńców, którzy więzili, torturowali i dokonywali egzekucji na własnych kobietach za zsuniętą islamską zasłonę i którzy siłą nawracaliby swoje zachodnie wielbicielki na islam, zasłoniliby je również i zmuszali do poligamicznych małżeństw? Czy te wykształcone córki zamożnych rodziców rozumieją, że jeśli wyrażą jakiekolwiek poglądy uważane za dysydenckie w Gazie, Teheranie lub Kabulu, albo jeśli ogłoszą, że są „queer” lub gejami (tak identyfikują się niektóre z tych aktywistek), to natychmiast zostaną zabite? W miesiącach od 7 października 2023r., oprócz odrażającego milczenia fałszywych feministek w sprawie zbiorowych gwałtów na kobietach i mężczyznach, torturowania dzieci i całych rodzin, porwań ludności cywilnej – widzieliśmy przerażające tsunami nienawiści do Izraela, Ameryki i Żydów.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Rdzenna matematyka: zasłona dymna Jerry A. Coyne
Kiedyś myślałem, że „dekolonizacja” STEM [nauk ścisłych] jest najsilniejsza w Nowej Zelandii i Republice Południowej Afryki, co oczywiście jest ruchem mającym na celu detronizację tak zwanej „zachodniej” nauki na rzecz nauki rdzennej. Ale teraz zaczynam się zastanawiać, czy „urdzennowienie/dekolonizacja nauki” nie wkracza także w głąb Australii.Śledzę rozwój wydarzeń w Nowej Zelandii znacznie uważniej niż w innych miejscach, ponieważ często piszą do mnie tamtejsi naukowcy, którzy rozpaczają z powodu detronizacji współczesnej nauki (która od jakiegoś czasu nie jest „zachodnia”) na rzecz Mātauranga Maorysów (MM), „sposobu poznania” rdzennych Maorysów. Odwiedziłem także Nową Zelandię, uwielbiam to miejsce i byłbym zdruzgotany, gdyby nauka została rozwodniona przez przesądy, mity, legendy i moralizowanie.
Więcej
|
|
Teraz jest czas na dokonanie wyboru Caroline B. Glick
Turyści odkryli w środę koło miasta Arad na południu Izraela pozostałości irańskiego pocisku balistycznego z nocnego ataku 13 kwietnia. Izraelski telewizyjny kanał 11 zidentyfikował to jako pocisk Khader-1. Khader-1, podobnie jak rakiety Imad, których Iran również użył w ataku, mają zdolność przeniesienia głowicy nuklearnej. Fakt, że Iran użył dwóch rakiet balistycznych zdolnych do przenoszenia głowic nuklearnych, powinien wywołać wszystkie możliwe sygnały alarmowe. We wtorkowym wywiadzie dla Deutsche Welle przewodniczący Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej Rafael Grossi powiedział, że Iranowi brakuje „tygodni, a nie miesięcy” od posiadania wystarczającej ilości wzbogaconego uranu do skonstruowania bomby atomowej.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Na “afrykańskim placu” pojawiają się nowi gracze Alberto M. Fernandez
Sześć miesięcy po wydaleniu francuskich żołnierzy z Nigru przyszła kolej na zaproszenie żołnierzy amerykańskich do opuszczenia kraju. Amerykańskie siły przebywały w Nigrze od niecałej dekady i Stany Zjednoczone wydały ponad 100 milionów dolarów na budowę bazy antyterrorystycznej w pobliżu północnego miasta Agadez. Teraz junta wojskowa rządząca krajem od lipca 2023 r. nie tylko poprosiła Amerykanów o opuszczenie kraju, ale wydaje się, że zrobiła to stanowczo. Według “Le Monde” premier Nigru Ali Lamine Zeine powiedział wysokiemu rangą pracownikowi Departamentu Stanu, Kurtowi Campbellowi, że „amerykański kontyngent nie jest już mile widziany”.
Więcej
|
|
Hamas przegrywa w Gazie, ale wygrywa w USA Ben-Dror Yemini
Profesor stał przed wejściem na kampus uniwersytecki wstrząśnięty antysemickimi protestami. Jego przepustka pracownicza nie zadziałała. Był w szoku. Wiedział, że uniwersytet jest wobec niego wrogi. Wiedział, że atmosfera jest napięta. Wiedział, że żydowscy studenci się boją. Słyszał antysemickie skandowanie: „Żydzi, wracajcie do Polski”. Słyszał wezwania do coraz większej liczby aktów rzezi. I był przekonany, że władze uczelni zajmą się chuliganami i rasistami, a nie tymi, którzy z nimi walczą. Ale mylił się. Nie wydarzyło się to ani w Monachium w latach trzydziestych, ani w Berlinie. Do zdarzenia doszło w ubiegły weekend na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Profesorem jest Shai Davidai, Amerykanin izraelskiego pochodzenia, wykładowca prestiżowej uniwersyteckiej szkoły biznesu zrzeszonej w Ivy League.
Więcej
|
|
| |
USA, Katar i Iran: Uwolnijcie zakładników! Michael Calvo
To nie pierwszy raz, kiedy muzułmanie przeprowadzają ataki na niemuzułmanów i biorą zakładników. Nie słyszeliśmy, by rektor kairskiego uniwersytetu Al-Azhar, ani Egipt i Jordania, państwa muzułmańskie, które zawarły porozumienie pokojowe z Izraelem, potępiły Hamas za przetrzymywanie izraelskich, amerykańskich, chińskich, francuskich, niemieckich, rosyjskich, filipińskich i tajskich zakładników.
Nie mogli tego potępić: branie jeńców jest dozwolone przez Koran (9:5; 23:1-5 i 70:30-35), o ile jeńcy nie są muzułmanami. W związku z tym ISIS uzasadniało branie jazydzkich kobiet na niewolnice seksualne.
Więcej
|
|
Dlaczego USA wspierają tych, którzy demonizują Amerykę? Itamar Marcus i Ephraim D. Tepler
Dlaczego sojusznicy Hamasu, którzy terroryzują i grożą zwolennikom Żydów i Izraela na kampusach w całych Stanach Zjednoczonych, jednocześnie krzyczą „śmierć Izraelowi” i „śmierć Ameryce”? Odpowiedź jest taka, że podczas gdy Stany Zjednoczone są siłą napędową wywierającą nacisk na Izrael, aby zaakceptował rządy Autonomii Palestyńskiej w Gazie i podczas gdy AP przyjmuje z radością pomoc USA i cicho dziękuje jej za wsparcie ratujące życie, AP jednocześnie nieustannie demonizuje USA. AP posuwa się nawet do twierdzenia, że wojna Izraela przeciwko Hamasowi w Gazie jest w rzeczywistości antyarabską i antyislamską wojną amerykańską, w której Izrael jest jedynie amerykańskim narzędziem.
Więcej
|
|
| |
Co widzą ci, którzy nie widzą? Andrzej Koraszewski
Czasami pytam młodych ludzi, czy widzieli film „Kabaret”. Wśród urodzonych w tym stuleciu z tych, których o to pytałem, nikt nie słyszał o tym filmie. Kiedy wszedł na ekrany w 1972 roku był niezwykle popularny. Fenomenalna gra Lizy Minnelli i Michaela Yorka była częściej tematem dyskusji, niż fakt, że była to (i nadal jest) najwspanialsza prezentacja atmosfery Berlina w momencie, w którym nazizm stawał się religią niemieckiego narodu. Film jest dostępny za niewielką opłatą, można go również kupić na DVD. Oglądanie go dziś robi piorunujące wrażenie. Ponad pół wieku temu ten film opowiadał o odległej historii, dziś opowiada o świecie, w którym żyjemy.
Więcej
|
|
Terroryzm psychologiczny: czy padniemy ofiarą? Sheri Oz
To jest terroryzm psychologiczny w najbardziej wyrafinowanej formie. Czuję się złapana w pułapkę – a to nie ja dźwigam na barkach ciężar narodu. Nie ja mam obowiązek lub władzę podejmowania jakichkolwiek decyzji. Jestem zwykłą obywatelką, która próbuje przebić się przez gąszcz informacji i „informacji”, aby zrozumieć, co się teraz dzieje i gdzie stoję wśród różnych punktów widzenia. Ale najpierw sam film. Napis po arabsku w rogu i na pełnym ekranie na końcu filmu oznacza: „Media wojskowe”.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Alternatywny Genesis: Boski reality show Lucjan Ferus
Kiedy widzę jak w telewizji powtarzany jest do znudzenia ten sam film czy serial i kiedy patrzę na postaci w nich grające, nie zdające sobie sprawy z wielokrotności swego pobytu na ekranie, nieodmiennie przychodzą mi na myśl pytania: Czy przypadkiem nie jest tak samo z naszym życiem? Skąd mamy pewność, że żyjemy tylko jeden, jedyny raz i że jest to nasze premierowe życie? A może jesteśmy w podobnej sytuacji jak ci niczego nie świadomi bohaterowie, ciągle powtarzanych filmów? Może już nie raz odgrywaliśmy tę naszą życiową rolę, myśląc, że wszystko od nas zależy, a tak naprawdę nie mogąc niczego w niej zmienić?
Więcej
|
|
Jest wielu winnych wzrostu antysemityzmu Howard Levitt
Kanadyjscy pracodawcy od kilku lat coraz częściej zatrudniali trenerów „różnorodności, równości i włączenia” (DEI), aby uwolnić swoich pracowników od świadomego, a nawet podświadomego rasizmu. Na pierwszy rzut oka, kto może sprzeciwić się różnorodności, równości i włączeniu? To jakby sprzeciwić się Świętemu Mikołajowi. Niestety, warsztaty te zbyt często były przejmowane przez radykalnych ideologów, którzy w efekcie podżegali do konfliktów rasowych. Nieszczęśliwa historia Richarda Bilkszto, który popełnił samobójstwo po tym, jak jeden z takich szkoleniowców uznał go za rasistę, ponieważ powiedział, że Kanadyjczycy nie są bardziej rasistowscy niż Amerykanie, była tylko nagłośnioną sprawą będącą czubkiem góry lodowej.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Wycie wściekłości na cywilizację Brendan O’Neill
Bez wątpienia najgorszym podejściem do tematu "obozu solidarności z Gazą", który od zeszłego tygodnia okupuje Columbia University w Nowym Jorku, jest mówienie, że studenci zawsze robili takie rzeczy. Studenci od zawsze okupowali budynki i place, aby wyrazić swój pogląd polityczny. Studenci od dawna agitowali przeciwko wojnie. Studenci często okazują radykalną intensywność. Spójrzcie na erę Wietnamu – piszą publicyści w świecie chrześcijańskim – tak jakby obóz poparcia dla Gazy był kolejną eksplozją młodzieńczego antyimperializmu.
Więcej
|
|
Antyliberalna krucjata w obronie antysemickiego tłumu Jonathan S. Tobin
Wszelkie wątpliwości co do tego, czy władze Uniwersytetu Columbia rozumiały gniew, jaki wywołało tolerowanie rutynowej nienawiści do Żydów na ich kampusie, zostały rozwiane w tym tygodniu, dzień po zeznaniach przedstawicieli uniwersytetu przed Izbą Reprezentantów USA. To, co nastąpiło później, stanowiło rzadką próbę wyegzekwowania pewnych konsekwencji wobec antysemickiego tłumu. Ale chociaż wezwanie policji i stanowczość była pewną ulgą, przyzwolenie, jakie tacy ludzie najwyraźniej otrzymali od władz, o tyle gotowość tak wielu liberalnych ekspertów w prasie korporacyjnej do obrony tej tłuszczy jest oznaką tego, w jak niebezpiecznym momencie historii znaleźliśmy się dziś.
Więcej
|
|
| |
Co znaczą związki Chin z Hamasem? Steven Stalinsky
Coraz wyraźniejszy sojusz Hamasu z Rosją i Chinami po ataku Hamasu z 7 października jest istotnym elementem sytuacji. Rosja zyskała na odsunięciu uwagi świata od jej wojny w Ukrainie; Chiny zyskały na odsunięciu uwagi od Tajwanu – wydaje się, że oczy wszystkich zwrócone są na wojnę Izrael-Hamas. Chińscy komentatorzy zwracają uwagę, że konflikt Hamas-Izrael oferuje Chinom szansę na inwazję na Tajwan, którą „należy rozpocząć natychmiast”, podczas gdy uwaga Stanów Zjednoczonych jest skierowana gdzie indziej. Przywódca Hamasu powiedział, że Chińczycy mogą wziąć przykład z 7 października.
Więcej
|
|
„Lepsi” cywile z Gazy Alan M. Dershowitz
„Zbrodnie popełnione przez Niemców są okropne i na każdym rogu słyszy się o nieszczęściach i stratach, jakie celowo sprowadzili na narody. Najdziwniejsze jest to, że nawet lepsi ludzie wśród Niemców nie są świadomi swojej ogromnej odpowiedzialności za te wszystkie zbrodnie popełnione przez wybrany przez siebie rząd i że świat zewnętrzny jest raczej skłonny o tym zapomnieć”. Te słowa napisał Albert Einstein 16 września 1945 roku, wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, w liście, który miałem szczęście zdobyć.
Więcej
|
|
| |
Skamieniałe zachowanie: termity w bursztynie Jerry A. Coyne
Oto rzadki przykład skamieniałości zachowań zwierząt. W tym przypadku chodzi o termity, których współcześni przedstawiciele jako pary angażują się w zachowania zwane „bieganiem w tandemie”. Dzieje się tak po tym, jak odlatuje grupa rozmnażających się termitów, które opuściły swoje gniazdo narodzenia. Zachowanie to z pewnością ewoluowało jako sposób na rozpoczynanie nowych kolonii. W przeciwieństwie do innych owadów społecznych, takich jak pszczoły, w kolonii termitów jest wiele zdolnych do rozmnażania się samców i samic, które mają skrzydła, oczy i zdolność do kojarzenia się i zakładania nowych kolonii (innym robotnikom brakuje skrzydeł i oczu). W czasie godów rój reprodukcyjnych osobników odlatuje losowo, a następnie ląduje na ziemi lub, w tym przypadku, na pniu drzewa.
Więcej
|
|
Jak głęboka jest nienawiść muzułmanów do niewiernych? Andrzej Koraszewski
|
|
Bestialska napaść wyzwoliła wycie żądnej krwi tłuszczy za oceanem i w Europie, podniecając również Teheran, Ankarę, Moskwę i Pekin. Ideologie są różne, ale chwilowo cel jest wspólny – Śmierć Ameryce, ale najpierw śmierć Izraelowi. Odwieczny fanatyzm religijny znakomicie służy do rozbudzenia gniewu na wspólnego wroga. O ile napad zbirów Hamasu i towarzyszących im cywilów na izraelskie miejscowości w pobliżu granicy z Gazą przyniósł mieszkańcom Gazy katastrofę, czyli klęskę militarną i humanitarną, to zdaniem przywódców Hamasu, ich sponsorów i ich sojuszników, 7 października przyniósł historyczne zwycięstwo na skalę światową, a im więcej palestyńskich ofiar (faktycznych lub zmyślonych), tym większy sukces islamu w sojuszu z globalną lewicą w ich wojnie z demokracjami.
Na łamach gazety „The Wall Street Journal” Steven Stalinsky analizuje islamskie reakcje na masowe propalestyńskie protesty w amerykańskich miastach, a w szczególności na amerykańskich uniwersytetach. Autor cytuje wypowiedzi przywódców organizacji terrorystycznych zachwyconych wizją podpalenia świata.
Więcej
|
|
| |
Zobaczcie bojkot XXI wieku Phyllis Chesler
Dwunastego kwietnia „Ha'aretz” opublikował długi i ważny artykuł, w którym opisano „bezprecedensowy światowy bojkot izraelskich naukowców”. Ich raport opiera się na ankiecie przeprowadzonej w styczniu przez Izraelską Akademię Młodych, w której jedna trzecia z 1000 ankietowanych starszych wykładowców zgłosiła „znaczny spadek ich więzi z naukowcami za granicą”.
Więcej
|
|
Jak „przebudzona lewica” stała się miłośniczką Iranu Brendan O’Neill
Jak szybko lobby „Zawieszenie broni teraz!” zamieniło się w pieniących się podżegaczy wojennych. Gdy tylko Iran rozpoczął swoje zbrodnicze bombardowanie Izraela, ci fałszywi zwolennicy pokoju podskakiwali z radości. To „prawdziwa solidarność” – stwierdziła jedna z grup protestacyjnych w odpowiedzi na grad rakiet Iranu na państwo żydowskie.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Chrześcijanie wolą żyć w Izraelu Bassam Tawil
Tego samego dnia, w którym prezenter amerykańskiej telewizji Tucker Carlson przeprowadził wywiad z pastorem z Betlejem, który fałszywie oskarżył Izrael o znęcanie się nad chrześcijanami, Izraelski Uniwersytet w Hajfie poinformował o mianowaniu profesor Mony Maron na stanowisko rektora. Maronicka chrześcijanka z wioski Isfija niedaleko Hajfy, Maron jest pionierką w zakresie integracji i awansu kobiet w nauce, szczególnie w społeczności arabskiej. Była pierwszą Arabką ze swojej wioski, która uzyskała stopień doktora i pierwszym arabskim profesorem neuronauki w Izraelu.
Więcej
|
|
Protesty propalestyńskie w Ameryce Jerry A. Coyne
Rozprzestrzeniły się w ciągu ostatnich dwóch tygodni propalestyńskie protesty po całej Ameryce, zwłaszcza na kampusach uniwersyteckich, takich jak Yale i Columbia, ale także w wielu miastach, gdzie protestujący blokują mosty i ulice. Te protesty stały się intensywniejsze i bardziej nienawistne. Nieuniknione hasła stały się mroczniejsze, przekształcając się z nienawiści do Izraela w nienawiść do Żydów. W niektórych miejscach (patrz poniżej) wybuchła także przemoc wobec Żydów. Nastroje wśród protestujących zmieniają się z obrony narodu palestyńskiego na aprobatę Hamasu i Iranu oraz przemocy i terroryzmu.
Więcej
|
|
| |
Gdyby nie Żydzi nie byłoby problemu Henryk Grynberg
„Można śmiało powiedzieć, że gdyby nie Żydzi, nie byłoby problemu palestyńskiego. Piachy i kamienie zostałyby rozszarpane przez Egipt, Syrię oraz Irak i nikt by się tym nie przejmował.
Więcej
|
|
Islam jako potęga kolonialna Daled Amos
Palestyńska wojna propagandowa i oskarżenia, które fabrykują przeciwko Izraelowi, służą nie tylko zrekompensowaniu ich niższości militarnej, ale także pomagają im w fabrykowaniu ich twierdzeń o rdzennych związkach z tą ziemią. Fakt, że ktoś będzie próbował zredukować powrót Żydów (z chrześcijańskiego i muzułmańskiego świata) na swoją ziemię do jakiegoś rodzaju europejskiej inwazji, pokazuje tylko, jak skuteczna była ta część palestyńskiej wojny propagandowej.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Geneza i paradoksy teizmu (IV) Lucjan Ferus
|
Historie zakładników i narracje terrorystów Liat Collins
|
Czemu Warszawa mówi, że „Tel Awiw powiedział”? Andrzej Koraszewski
|
Co robić by chronić prawa człowieka? G. Steinberg i I. Reuveni
|
„Science”: rozszerzyć DEI w STEMM Jerry A. Coyne
|
Niebezpieczny pęd by uratować Hamas Allan M. Dershowitz
|
Hamas niszczy Gazę, ale głosi „zwycięstwo” Bassam Tawil
|
Palestyńczycy nie są małymi dziećmi Einat Wilf
|
Ruchy masowe i tęsknota do nienawiści Andrzej Koraszewski
|
Antonio Guterres i kochający terror arcykapłan Z materiałów MEMRI
|
Ile jest wart martwy Żyd? Gadi Taub
|
Prawdziwy obraz wojny na Bliskim Wschodzie Matti Friedman
|
Zniszczenie irańskiego konsulatu było całkowicie uzasadnione Con Coughlin
|
Co znaczy „żelazne” wsparcie USA dla Izraela” Elder of Ziyon
|
Irański atak na Izrael Andrzej Koraszewski
|
|
| |
|
| | |