Przez tysiąclecia było wiele różnych wymówek dla nienawiści do Żydów.
Faraon: „Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W wypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami w walce przeciw nam, aby wyjść z tego kraju”
Haman: „prawa jego są inne niż każdego innego narodu. Praw króla oni nie wykonują”
Voltaire: „Żydzi są ignoranckim i barbarzyńskim narodem, którzy od dawna zjednoczył najbardziej plugawą chciwość z najbardziej obrzydliwymi przesądami i najbardziej niezwyciężoną nienawiścią do każdego narodu, który ich toleruje i wzbogaca”.
Luter: „Gdziekolwiek mają swoje synagogi, nie można znaleźć nic prócz jaskini diabłów, w której czysta samochwała, zarozumiałość, kłamstwa, bluźnierstwo i zniesławienie Boga i ludzi są praktykowane najbardziej złośliwie”.
Marks: „Jaka jest światowa religia Żyda? Cwaniactwo. Jaki jest jego ziemski Bóg? Pieniądze”.
Wagner: „[Żydzi] nie są zdolni […] do ekspresji artystycznej, ani przez swój wygląd zewnętrzny, ani przez język, a tym bardziej przez śpiew”.
Wilhelm Marr: „Żydostwo… skorumpowało całe społeczeństwo swoimi poglądami. Wyparło wszelki idealizm, zajmuje pozycję kontrolną w handlu, coraz bardziej infiltruje urzędy państwowe, rządzi teatrem, stanowi socjopolityczną falangę i wreszcie zostawiło wam niewiele więcej niż ciężka praca fizyczna, którą zawsze pogardzało ”.
Dla większości z nich nienawiść do Żydów pojawiła się przed ich teoriami i uzasadnieniami ich nienawiści, ale starali się stworzyć spójną filozofię, która pozwoliłaby im usprawiedliwiać swoją nienawiść i nie czuć się potworami.
Palestyńskiego antysemityzmu nie interesuje spójność. To nie jest filozofia. Swobodnie kradnie wszelkie inne odmiany antysemityzmu, nawet te sprzeczne ze sobą. Dopóki ktoś ma coś do powiedzenia przeciwko Żydom, Palestyńczycy będą to papugować.
Palestyńczycy przyjęli tradycyjny muzułmański antysemityzm, w którym Żydzi są uważani za kłamców i zdrajców proroków od czasów biblijnych. Jednak przyjmują również antysemicką teorię Chazarów, która mówi, że większość Żydów nie jest w ogóle prawdziwymi Żydami.
Palestyńczycy zaprzeczają Holocaustowi, ale kiedy jest to wygodne, porównują Izrael do nazistów – a potem ponownie zmieniają tory i twierdzą, że są prawdziwymi ofiarami Holocaustu.
Palestyńczycy atakują Żydów jako lud, jako naród, jako kulturę i jako religię. Ale twierdzą też, że naród żydowski nie istnieje, że to tylko religia.
Palestyńskie artykuły opisują absolutną żydowską kontrolę nad światem, ale piszą także, że Żydzi są słabi jak pajęczyna, a przerażeni Żydzi uciekną z Izraela, gdy tylko napotkają jakikolwiek opór.
Mówią, że nie są antysemitami i szanują judaizm jako świętą religię, ale właśnie dzisiaj, nie po raz pierwszy, oficjalna palestyńska agencja informacyjna określiła codzienną modlitwę żydowską jako „rasistowskie rytuały talmudyczne”.
Skrajnie lewicowy LFWP oraz islamski Hamas i Islamski Dżihad nie toczą publicznych sporów o swoje sprzeczne filozofie. Ich światopoglądy nie mają ze sobą prawie nic wspólnego. Ale to, co ich łączy, jest uważane za znacznie ważniejsze niż dzielące ich filozofie: wszyscy oni nienawidzą Żydów. Skrajnie prawicowi islamiści chętnie zapożyczają skrajnie lewicowy język „rasizmu” i „apartheidu”, mimo że są o wiele bardziej winni tych zbrodni; skrajna lewica entuzjastycznie podpisuje się pod „obroną Jerozolimy przed judaizacją”, nawet jeśli są hałaśliwymi ateistami. Sprzymierzyli się i współpracowali w atakach terrorystycznych na Żydów.
Palestyńczycy twierdzą, że państwo żydowskie jest rasistowskie, a równocześnie oznajmiają, że sami chcą własnego, czysto arabskiego państwa opartego na islamie. Mówią, że Żydzi praktykują apartheid wobec Arabów, ale chcą, aby setki tysięcy Arabów przeniosło się do Izraela, aby żyć w tym środowisku.
Jedyną rzeczą spójną i konsekwentną w filozofii palestyńskiej jest ich nienawiść do Żydów.
Palestinian antisemitism has no underlying philosophy - it is just pure hate of Jews
Elder of Ziyon, 8 listopada 2022
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
*Elder of Ziyon – blog amerykańskiego badacza nad antysemityzmem w mediach i instytucjach.
