|
|
|
Zatrzymać mordowanie podejrzanych o czary Twój komentarz do artykułu
Za tę "zachętę" do pisania. Cóż, musi mi wystarczyć takie "błogosławieństwo" od Pani. Nawet dobrze się składa, iż nie ma Pani zamiaru czytać tego artykułu, bo prawdę mówiąc swoje teksty adresuję do określonej grupy Czytelników, którzy - ogólnie mówiąc - nie chcą być oszukiwani w kwestii życia pośmiertnego. Osobom religijnym szczerze ich nie polecam, nie będą mieli z nich żadnego pożytku. Przy okazji bardzo dziękuję za podesłany link do filmu "Bóg nie umarł". Obejrzałem go sobie wczoraj, gdyż chciałem się przekonać, czy pisząc o mnie, iż jestem w podobnej sytuacji, jak profesor uniwersytetu Radisson, dlatego tyle we mnie goryczy i dociekania w tematyce biblijnej - kolejny raz nie pomyliła się Pani co do mnie. I jak było do przewidzenia pomyliła się Pani, a co do samego "dzieła", skłamałbym gdybym powiedział, że nie widziałem głupszego filmu. Oczywiście, że widziałem i to nie jeden, jak chociażby jakiś czas temu emitowany w telewizji "Trwam" - "Proces przeciwko szatanowi". Może to robił ten sam reżyser, nie wiem. Ja również pozostaję z szacunkiem.
Panie Lucjanie, jeszcze raz przeczytałam Pana odpowiedź i potknęłam się o tekst: "Dla jasności dodam tylko, iż stosuję zasadę św.Tomasza: „Nie patrz kto mówi, ale co mówi”, dlatego istotny jest dla mnie wyłącznie religijny kontekst pewnych problemów... Więc wyjaśniam: mnie nie chodzi o żadne "problemy" religijne, bo ich nie mam :) W Biblii spotkałam jednego Tomasza, tego któremu tak chętnie przypisuje się łatkę: niewierzącego, bo chciał ...dotknąć Pana. Ten katolicki Tomasz, na którego się Pan powołuje, to żaden "święty". Ot: teoretyk religii: (wg google) System filozoficzny Tomasza można najkrócej scharakteryzować jako konsekwentne przystosowanie klasycznych poglądów Arystotelesa do treści zawartych w teologicznej doktrynie chrześcijańskiej... itd. Cóż ten Pana Tomasz ma wspólnego z Bogiem? A dla mnie ważne jest KTO mówi. Psychologia wielokrotnie potwierdza, że jeśli: - WRÓG zrobi nam coś dobrego - to i tak zakładamy, że PEWNO SIĘ POMILIŁ, BO NIE TO CHCIAŁ ZROBIĆ! - PRZYJACIEL zrobi nam coś złego - to i tak zakładamy, że PEWNO SIĘ POMILIŁ, BO NIE TO CHCIAŁ ZROBIĆ! No dobrze, już kończę.
Szanowny Panie Lucjanie, widzę, że Pana korci, aby dalej podyskutować i przypisać mi po moim "A" jakieś swoje "B" i wszystkich przekonać, że o to "B" szło, bo to przecież ...logiczne. Jak Panu pisałam, nie jestem osobą religijną i nie jestem członkiem na liście żadnego kościoła czy zboru chrześcijańskiego. Nic to, bo ...Pan pewno WIE LEPIEJ KIM JESTEM :) Problem jest podstawowy: dla mnie Bóg jest osobą i jest święty. Święty i godzien szacunku. Czy zaproponowałby Pan Gospodarzowi tego sadu, że Pan mu LOGICZNIE przeprowadzi wywód na temat: "Żydzi nie zasługują na ziemię Judy czy Samarii" ? Kto NIE MA WIEDZY HISTORYCZNEJ, to takie "historie" opisuje. Może i LOGICZNIE je opisuje! Pan na dzień dzisiejszy nie zna osobiście Boga, to jaką ANALIZĘ mojej "niereligijności" chciałby Pan analizować? Powiem Panu, że nie byłam na filmie "Pasja", bo ...serce by mi pękło z bólu patrząc na scenę ukrzyżowania. Tak, jestem starą już babą, a tam grał TYLKO AKTOR, a nie Pan Jezus - ale na to patrzyć bym nie mogła. Widzi Pan, taka ze mnie dziwaczka. No i zapewniam Pana, że jestem w pełni władz umysłowych. Więcej: podyplomowo ukończyłam Psychologię Zachowań Społecznych i również teoretycznie świetnie wiem o czym piszę. Gdyby umarło moje dziecko, to nigdy nie poszłabym na film nakręcony na podstawie tego wydarzenia. Po prostu ...się nie da! Kocham Boga :) Tak bez religii... I to nie podlega ANALIZIE, bo jak można ...PRZEANALIZOWAĆ MIŁOŚĆ :) Proszę więc pisać co Pan uważa, lecz ja nie będę tego czytała i się do tego nie odniosę. Pewno Pan "bajki" napisze swoje - jak to mówią: PAPIER WSZYSTKO PRZYJMIE :( Proszę nie wymieniać mojego imienia i nazwiska, bo mojej szczerej miłości do dobrego, osobowego Boga - Pan i tak nie ogarnie. Pozostaje z szacunkiem
Przyznam się, iż do dzisiejszego ranka byłem w przysłowiowej „kropce”. Zastanawiałem się, jak Pani odpowiedzieć, a jednocześnie spełnić swój wcześniejszy zamysł nie wdawania się z Panią w polemikę. Sposób argumentacji, jaki Pani przedstawiła w swoich wpisach (a już szczególnie w tych skierowanych pod moim adresem), aż się prosił o bardziej szczegółową odpowiedź z dobrze uzasadnioną argumentacją. Tym bardziej, iż religijny punkt widzenia, do którego odnosiła się Pani podczas tłumaczenia sobie owej rzeczywistości, jest bliski moim zainteresowaniom religioznawczym już od 35 lat. Niestety jedno z drugim się wykluczało, a i forma komentarzy nie jest dobrym miejscem do wyrażania dłuższych treści. I dopiero dzisiejszego ranka przyszła mi do głowy pewna myśl: mógłbym przecież napisać artykuł na podstawie tych kilku Pani wpisów i w nim przedstawić swój punkt widzenia na problemy, które Pani w nich opisała. Myślę, iż takie rozwiązanie byłoby bardziej korzystne z poznawczego punktu widzenia, gdyż miałaby Pani okazję do spojrzenia moimi oczami (umysłem) na ważne dla Pani problemy i mogłaby Pani od razu skorygować błędy, które Pani zdaniem popełniłem. Jeśli oczywiście ani Pani, ani Pan Koraszewski(do którego adresowane są 3 pierwsze wpisy)nie macie Państwo nic przeciwko temu. Dla jasności dodam tylko, iż stosuję zasadę św.Tomasza: „Nie patrz kto mówi, ale co mówi”, dlatego istotny jest dla mnie wyłącznie religijny kontekst pewnych problemów przedstawionych w Pani wpisach, a nie Pani osoba, która się wyłania z innych ich fragmentów. Inaczej mówiąc, odnosiłbym się do konkretnych poglądów, a nie do wypowiadającej je osoby. Jest to ważne rozróżnienie, bo każdy ma w innym stopniu rozwinięte ego. Jeśli nie ma Pani ochoty uczestniczyć w tym myślowym „eksperymencie”, wystarczy, iż nie odpowie Pani na ten komentarz, a nie będę podejmował tego tematu. Pozdrawiam. Redakcja: Może być ciekawie. :)
Ponieważ Redakcja nie opublikowała mojej odpowiedzi dla Pana Lucjana którą wysłałam wczoraj wieczorem, to widocznie ma jakiś ważny powód. Myślę, że Pan Lucjan jest w podobnej sytuacji jak profesor uniwersytecki Radisson z filmu: BÓG NIE UMARŁ: http://www.cda.pl/video/25373602 stąd Jego gorycz i dociekania w tematyce biblijnej. Pozostaję z szacunkiem Odpowiedź: Redakcja nie zauważyła, bo tekst ma już kilka dni i nowe komentarze, żebym je zobaczył to muszę otworzyć osobną działkę z info o komentarzach do wszystkich artykułów, a zaniedbałem. Redakcja przeprasza :)
Szanowny Panie Lucjanie, chyba zbyt się uniosłam, młoda też nie jestem, i obciążona obowiązkami również. Wciąż pracuję zawodowo (jestem historykiem - archiwistą w dużej korporacji i zawiaduję zasobem przekraczającym kilometr akt i dokumentów) oraz mam wiele obowiązków rodzinnych, więc to zamknięcie mi krótko ust i posłanie wyłącznie do obsługi trojga wnucząt (przekochanych zresztą) kapkę mnie uniosło. Moja córka, polonistka, zawstydziła mnie, że nie było na poziomie pisać: sorry itd. i się również spięłam... Panu Andrzejowi dziękuję, że kocha Izrael, On go kocha za to, że to światły i przyzwoity naród, a ja ponadto za to, że to NARÓD WYBRANY. Tak, Pan i ja żyjemy wśród różnych wartości. I choć nie jestem osobą religijną, jestem biblijną chrześcijanką, starającą się respektować Boże Prawo. A Pan w swoich artykułach nie tylko jest antyklerykałem (ja również, choć tego nie manifestuję), to Pan stara się w sposób (w mojej ocenie prymitywny - znowu się obawiam czy to właściwe słowo ...) zbrukać istotę mojego życia. Powiem tak: PAN OPOWIADA O MALARSTWIE, Z TĄ WADĄ, ŻE JEST PAN ...MALARSKIM ŚLEPCEM. i teraz nie wiem, jak to zabrzmiało. Może łagodniej: PAN NIE MA NARZĘDZI, NIE ZNA JĘZYKA BIBLII, BO BIBLIĘ CZYTA SIĘ ...SERCEM, a nie umysłem. W Biblii jest napisane wręcz, że umysł ludzki nie jest w stanie poznać Boga, a Pan się upiera, że jak UMYSŁ NIE MOŻE POZNAĆ BOGA - TO BOGA ...NIE MA. No dobrze, odpuszczam i tak jak Pan uważam: MOŻNA MIEĆ NAJMOCNIEJSZE ARGUMENTY, ALE JAK UMYSŁ POWIE N I E, TO WSZYSTKIE ARGUMENTY UPADAJĄ. To tak jak z ignorancją, wówczas ...zawsze brak argumentów. Na zakończenie pytanie: A jak Pan wytłumaczył sobie MIŁOŚĆ do małżonki, przecież nie UMYSŁEM? Tylko CHEMIĄ? Bo jeżeli tylko CHEMIĄ, to mam nadzieję, że Pan małżonce tego nie powiedział, bo chyba byłoby jej przykro? Albo: oglądanie ZACHODU SŁOŃCA na porośniętej, pustej plaży. Czy te odczucia opisuje Pan umysłem? A może jednak ...sercem? Pozdrawiam
Szanowna Pani Anno. Błędnie Pani zrozumiała moją odpowiedź, mimo tego, że starałem się aby była lakoniczna. Po pierwsze, nie jestem "u siebie": na początku 2014 r., kiedy zakończyłem współpracę z Racjonalistą, p.Koraszewski "przygarnął" mnie do swego nowo powstałego "Sadu" i od tego czasu jestem tu dość częstym gościem,.. ale tylko gościem. Myślę, że Pani komentarze są tak samo mile widziane przez Redakcję, jak wszystkie pozostałe, które zostają zaaprobowane. Druga sprawa, to mój krótki komentarz. Po prostu chciałem nim naprawić swój błąd, jakim było niepotrzebne włączenie się w dyskusję. Przecież czytając Pani wpisy, mogłem się wcześniej zorientować, iż w ten sposób Pani zareaguje, prawda? A mimo to, coś mnie "podkusiło" aby dołożyć swoje niepotrzebne 3 grosze. Ewidentny błąd, za który jeszcze raz przepraszam. Chciałbym też wyjaśnić dlaczego wycofałem się z dyskusji z Panią. Trafnie Pani odgadła, że to nie jest kwestia braku czasu (choć nie do końca). Otóż kiedyś uwielbiałem taką wymianę poglądów, o czym mogą świadczyć np. dawne komentarze w Racjonaliście (zanim wprowadzono ograniczenie do 1300 znaków). Widocznie musiałem być wtedy jeszcze tak naiwny, iż szczerze wierzyłem, że KAŻDEGO można przekonać mocnymi, logicznymi argumentami. Wyprowadzili mnie z tego błędu Świadkowie Jehowy, z którymi prowadziłem przez wiele lat długie.. i jałowe rozmowy. Od tego czasu wiem, że są takie tematy, które całkowicie opierają się najmocniejszym rozumowym argumentom i logice. Zaliczają się do nich kwestie RELIGIJNE, które w Pani komentarzach odgrywają znacząca rolę. Jednakże z racji podeszłego wieku nie mam już na tyle cierpliwości, aby wdawać się w dyskusje z osobą mającą całkowicie ODMIENNY światopogląd od mojego. Zapewne szybko okazałoby się, że choć mówimy tym samym językiem, to zupełnie inaczej rozumiemy pewne określenia i mamy prawdopodobnie zupełnie inną hierarchie wartości. Potrzeba by użyć wielu słów, aby wyjaśnić sobie te wszystkie RÓŻNICE, aby była możliwa jakaś sensowna dyskusja. Wolę ten czas przeznaczyć na pisanie, choć wiem, iż dla Pani jest to zwykła strata czasu. Wolałem więc uniknąć tych komplikacji, stąd ten mój lakoniczny wpis. I to tyle tytułem wyjaśnienia. Pozdrawiam.
Dziękuję, zrozumiałam. To Pan jest u siebie, a ja tu widać się tylko zabłąkałam. Wychodzę więc cichaczem do siebie i zamykam furtę sadu. Od Redakcji Sad gościnny, zaprasza, mimo różnic zdań. Pozdrowienia Andrzej Koraszewski
A, to najmocniej przepraszam! Jeśli to nie jest "Pani bajka", to jakakolwiek wymiana poglądów między nami pozbawiona jest sensu. Życzę Pani samego dobra w życiu i radości z wnuczek.
Szanowny Panie Lucjanie, Zacznę od tego, że na to na co mamy czas - to jest nasz wybór :) Szkoda mi czasu na śledzenie i analizowanie słów zwierzchnika kościoła katolickiego, a Pan ma na to mnóstwo czasu i artykuły o tym pisze ... Nie jest moją winą, że rzymski patriarcha nie zna Boga Biblii, i nie poruszam tutaj tego tematu, ani nikomu tego nie mam zamiaru udowadniać. Jest proste, jak budowa cepa, że palenie chrześcijan na stosie w przeszłości kościoła rzymskiego ewidentnie pokazało, jaką reprezentuje stronę. Sama jestem przykładem tego, że w swoim życiu wybrałam Boga. Dobrego Boga opisanego w Biblii. Nic to, że w dzieciństwie byłam po katolicku ochrzczona i uczona. Jak dorosłam i poznałam otaczający świat, nie znalazłam w nim DOBRA i BEZPIECZEŃSTWA bez którego moje życie miałoby sens. I wówczas Bóg mnie znalazł. Wielokroć słyszałam różne opowieści, które przekręcają przesłanie Biblii. Często jest tak, że WIDZIMY i SŁYSZYMY TYLKO TO, CO PRZYJMUJE NASZ UMYSŁ! Rozumiemy słowa tylko w języku którego znamy. Tak jest i z CZYTANIEM BIBLII. Może teraz to co napiszę będzie dla Pana jak ...baśń (sorry, ale to już Pana problem) ale jak człowiek NAPRAWDĘ SZUKA UCZCIWYCH ODPOWIEDZI w Biblii, to je odnajduje! Od naszej postawy, od otwartej głowy i uczciwości wobec siebie zależy, co ...przeczytamy w Biblii! Przykłady? Joe Musser: Droga sceptyka do Boga, czy wiele książek Josha McDowella. No i Billy Graham. Jest wielu biblijnie wierzących chrześcijan którzy potwierdzą moje sowa. Po prostu Pan szuka nie tam, gdzie są właściwe odpowiedzi... i w swoich artykułach traci Pan czas na udawadnianiu "kwadratury jaja". Przepraszam, że może tak ostro, ale do Pana artykułów zagadnęłam tylko pobieżnie. To nie "moja bajka". Nie znam książki Michaela Schmidta-Salomona „Poza dobrem i złem” i jestem przekonana, że nie jest dla mnie :) Ponieważ ja w swoim życiu nieraz doznawałam ZŁA i nieraz doznawałam DOBRA, to nie będę uczyła się, że go nie ma! Dla mnie ZŁO nie jest fikcją, chyba że Pan lubi być ...krzywdzony ? Życie tak naprawdę jest proste, to ludzie o pokrętnych umysłach je ...wykręcają. Pozdrawiam również.
Z braku czasu chciałbym w niniejszym wpisie odnieść się tylko do dwóch kwestii z Pani komentarzy: „człowiek sam wybiera wiarę” i problem „dobra i zła”, co nie znaczy, iż z resztą do końca się zgadzam. Wydaje mi się, że w zdecydowanej większości przypadków, jednak człowiek nie wybiera sam wiary, a wybierają ją za niego zazwyczaj najbliżsi z rodziny. Nie można chyba nazwać chrztu w wieku niemowlęcym WYBOREM WIARY, czy późniejszą religijną indoktrynację począwszy od przedszkola, przez cały okres edukacji, za świadomy wybór religijnej wiary, prawda? Owszem, zdarzają się przypadki, że ludzie ZMIENIAJĄ wiarę w dorosłym już życiu, lecz są to stosunkowo nieliczne przypadki w porównaniu z tymi, gdzie zadecydowali o tym inni. Gdyby tak było jak Pani pisze, byłoby wiele przypadków rodzin wielodzietnych i zarazem wyznających różne religie, bo przecież ludzie mają RÓŻNE zainteresowania. Nie byłoby też takiej sytuacji jak obecnie, że są na Ziemi rejony o jednakowej kulturze i jednakowej religii, co byłoby raczej niemożliwe, gdyby każdy człowiek dokonywał OSOBIŚCIE wyboru religii w którą chce wierzyć. Natomiast co do DOBRA I ZŁA; od razu przypomniała mi się doskonała książka Michaela Schmidta-Salomona „Poza dobrem i złem”, w której rozprawia się z mitem wolnej woli człowieka i problemem dobra i zła. Nie będę cytował z niej wszystkich argumentów, gdyż są zbyt długie, lecz tylko te najistotniejsze: „Po pierwsze: Wolna wola jest iluzją. Ludzie, podobnie jak inne istoty żywe, nie są zdolni do wykraczanie poza prawa natury. /../ Po drugie: „Dobro” i „zło” to moralne fikcje niemające odpowiedników w rzeczywistości. /../ Gdy mempleks dobra i zła na stałe zagnieździ się w systemie pojęciowym, trudno znaleźć czyn tak okrutny, żeby w imię „wielkiej, słusznej sprawy” nie można było go popełnić”. To tyle tytułem owych 3 groszy. Pani komentarze są na tyle ciekawe, iż zasługują na bardziej dokładną analizę, lecz jak już wspomniałem brak czasu mi na to nie pozwala. Pozdrawiam.
Sobotnie popołudnie spędziłam z wnusią na placu zabaw i wciąż nurtowały mnie zdania: "Dzieci porywane przez Turków zmieniane były w maszyny do zabijania. Dziś nie jest inaczej, palestyńskie dzieci mają śliczne, inteligentne, buzie, w przedszkolach uczą się jak zbijać, potem idą i zabijają." I patrzyłam na małe dzieci w gronie ich rodziców i dziadków i myślałam, myślałam, myślałam... To okrutne zdania i JAKŻE PRAWDZIWE! Człowiek dopiero w wieku 23 - 25 lat zaczyna używać w podejmowaniu decyzji kory nowej. Tej, znajdującej się tuż za czołem. Wcześniej nasze reakcje są zwyczajowe, odruchowe, wynikłe z wychowania, mniej przemyślane samodzielnie. Okrucieństwo tyranów i ich sługusów polega na tym, że właśnie wykorzystują osoby młode, poddające się manipulacji (bo trudno nazwać to "wychowaniem"). I potem, jeżeli ich ofiary (tak zwani "bojownicy") w ogóle jeszcze żyją (np. po aktach samobójczych ...) to nazbierają tak wiele złych doświadczeń, że często poprzestają ze swoimi mentorami-potworami, bo ... nie widzą innej alternatywy, lub ...rozsmakowali się w ŻLE :( Myślę, że ZŁO panoszące się wokół jest konsekwencją tego, że ta resztka DOBRYCH milczy. Czyli tak jak to uznał mój przedmówca (Mieczysławski). Zimbardo dał prostą instrukcję jak temu zapobiegać: http://www.filozofialo1.freehost.pl/teksty/etyka/zimbardo2.pdf No tak, ale najpierw trzeba samemu wiedzieć, co to jest DOBRO. I tu mój ukłon w stronę Boga Biblii i Jego dekalogu. Osoby poddające Boga pod wątpliwość, niech czytają od 4 zasady, tej dotyczącej własnych rodziców. A i tak będzie dobrze. Jest moim przywilejem, że mogę do Pana pisać i jestem traktowana równorzędnie. Jest moim przywilejem, że Pan mówi otwarcie o Izraelu tak, jak się sprawy mają naprawdę. I jest Pan i Pana Małżonka osobą, której głos coś znaczy. I dziękuję za to forum. Od niedawna się tu znalazłam, od lektury książki WSZYSTKIE WINY IZRAELA, a Państwa forum jest takim "wentylem świeżego powietrza" :) Dotąd spotykałam się z nim jedynie w gronie biblijnych chrześcijan, a teraz, dzięki Państwu, nawet poza nimi :)
Moraliści często mówią, że wiara katolicka jest fundamentem naszej cywilizacji. Średniowiecze to czas ekspansji wiary w czary. Kto na tym korzystał? Inkwizycja. Palenie na stosach w dużej części opierało się na oskarżeniach o czary. Ogólnie, działanie inkwizycji motywowała wiara, że ogień oczyszcza duszę, spalenie jest uczynkiem miłosierdzia. Czy wierzenia powinny podlegać szczególnej ochronie prawnej? Ateista powie, że nie powinno być ochrony prawnej uczuć religijnych, bo to prowadzi do patologii. Ateista, który milczy jest współwinny nieszczęściom spowodowanym przez przesądy.
Podyskutuję, Nie zgadzam się ze stwierdzeniem: "Silna wiara w przesądy może jednak zmienić dobrych ludzi w potwory." Oczywiście, chcę rozważyć to wśród ludzi o zdrowych, niezaburzonych umysłach. Ludzi, których wybory zależą od ich woli, a nie od poziomu dopaminy w synapsach ich mózgów. Ludzi o zdrowych umysłach jest w populacji ludzkiej około 90 procent. a świat wygląda tak, jakby tylko te 10 procent było zdrowe, a reszta zanurzona jest w ...no właśnie: w czym? Ech! może jednak ten wątek odpuszczę ... Skrócę to do mojej, osobistej historii: Urodziłam się w typowym polskim katolickim domu. Oboje rodzice to warstwa inteligencka, po studiach dziennych (z lat 50. XXw.) Mama (z wioski podkrakowskiej) od dziecka przestrzegała mnie przed Żydami i heretykami. Nie będę opowiadała o ciemnocie w jakiej wyrosłam, bo jest mi wstyd za moich rodziców (a nadal w tym tkwią :( ) Gdy dorosłam do własnej świadomości i pracowałam już zawodowo, określiłam się przed rodzicami KIM JESTEM, JAKIE SĄ W MOIM ŻYCIU WARTOŚCI i ..musiałam się z domu wyprowadzić ... Teraz już sama jestem babcią z trojgiem wnucząt i ...opiekuję się, wspieram moich starszych rodziców (mają po 86 i 82 lata). Teraz moje podsumowanie: Uważam, że CZŁOWIEK JEST TYM, KIM JEST W ŚRODKU. Człowiek nie jest "niezapisaną tablicą". Jest KOMPLETNY. Sprawy kulturowe, wychowanie są właściwe i przynoszą dobry skutek jak współgrają z istotą, potrzebami człowieka. Jak są mu obce, bo tęskni za czymś innym, to jak dorośnie i będą sprzyjające okoliczności, to BEDZIE TYM, KIM CHCIAŁBY NAPRAWDĘ BYĆ. Taka NAJLEPSZA WERSJA SAMEGO SIEBIE. Jak już Panu pisałam w moim pierwszym chyba liście: za Fiodorem Dostojewskim pragnę powiedzieć: "Gdyby ktoś powiedział mi, że Chrystus jest poza PRAWDĄ, i gdyby Chrystus był rzeczywiście poza PRAWDĄ, to ja wybrałbym Chrystusa i odrzuciłbym PRAWDĘ. Dopóki nie przejdziemy "na drugą stronę", nie dowiemy się, o co w tym życiu szło naprawdę. I Pan i ja jesteśmy TU. Oboje mamy swoje wizje, jakoś sobie tłumaczymy rzeczywistość. Oboje chcemy żyć przyzwoicie. Ja zaryzykowałam: albo zaufanie Bogu Biblii albo wszystko nie ma sensu. Z tym przekonaniem żyję ponad 30 lat. To jest dobre życie :) Podsumowując: To człowiek wybiera WIARĘ. Człowiek wybiera, czy CHCE BUDOWAĆ czy CHCE BURZYĆ. Jakie są OSOBISTE wartości, dla których warto żyć. Najprościej: To nie okazja czyni złodzieja, ale to złodziej zawsze znajdzie okazję. Jeżeli w końcu ktoś okazał się POTWOREM, to była to w końcu ta okoliczność, z której ten POTWÓR skorzystał. Jeżeli w końcu ktoś okazał się BOHATEREM, to była to okoliczność w której on się ujawnił. Odp. Niestety nie jest to takie proste. Na szczęście większość z nas nigdy nie dowie się do czego jest zdolna. Dzieci porywane przez Turków zmieniane były w maszyny do zabijania. Dziś nie jest inaczej, palestyńskie dzieci mają śliczne, inteligentne, buzie, w przedszkolach uczą się jak zbijać, potem idą i zabijają. Syria, Liban, Afryka, wszędzie widzimy jak łatwo zmienić te proporcje. Jezuici mówili daj mi dziecko, a oddam ci człowieka i oddawali wściekłych, morderczych fanatyków. W zróżnicowanym środowisku możemy się wymknąć, trafiając na innych nauczycieli. Religia to tylko to, czego nauczają w świątyniach. Pięknie wierzący są towarem rzadkim, ateistyczny humanizm może zostać porwany przez potwory w rodzaju Stalina. Fanatyzm to nie tylko religia, chociaż w religii jest go szczególnie dużo i jest wyjątkowo skuteczny, bo operuje zewnętrznym autorytetem.
Szanowny Panie, To, że komentarz piszę pod tym artykułem, nie ma szczególnego znaczenia. To ogólny komentarz do wytłumaczenia rzeczywistości w której żyjemy. Nie jest on JEDYNY ani GENIALNY, ale porządkuje świat w którym żyję dla mnie. Każdy z nas porządkuje, tłumaczy sobie okoliczności (przyczyny i skutki) w pewną logiczna całość aby umysł jego potwierdził mu: OK, jest TAK jako konsekwencja TEGO. I wówczas bezpiecznie się żyje. Problem rodzi się wówczas, jak spotyka nas coś, czego nie potrafimy wytłumaczyć. Czegoś, co burzy nasze poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji i wytłumaczalności zdarzeń. Wówczas kombinujemy: dlaczego ... ? Dopasowujemy takie rozwiązania, które najbardziej pasują do naszych przekonań i nie burzą naszej wizji świata. Tak naprawdę, to nie widzimy innego wytłumaczenia, bo nasz umysł, skrypty i modele zrozumień w naszej głowie nie przyjmują rzeczywistości niewytłumaczalnej lub takiej która burzy poczucie bezpieczeństwa. To tak jak słowa w nieznanym języku: nie pojmujemy ich. Dam przykład: w mojej rodzinie nikt nie chorował na raka. I mam przekonanie, że to na pewno mogą być skłonności w genach u innych rodzin. Mogę też założyć, że to konsekwencja nikotyny (rak płuc) czy nadużywania alkoholu (rak krtani). To tłumaczenie proste i ...czuję się bezpieczna, z pewnością nie zachorowalności na raka. A gdyby tak się okazało, że ja lub najbliżsi mieliby tę chorobę, to co? Zaraz szukałabym ... winnych! Może jednak w dalszej rodzinie ktoś chorował? Może jednak ta osoba popijała "na boku"? Po prostu tak trudno jest zaakceptować pewien dramat TAK PO PROSTU, ŻE J E S T ! Wydaje się, że odbiegłam od tematu komentarza :) Nie! Ludzie tak mają, że MUSZĄ SOBIE WYTŁUMACZYĆ RZECZYWISTOŚĆ! Tak dla zachowania zdrowego własnego umysłu. Ale jak nie potrafię, to szukam ...WINNYCH! A więc: czary! spiski! Trudno przyjąć, że sami bywamy winni lub ...po prostu tak się stało... W świecie widzę podział: na DOBRO i ZŁO. Ewidentny podział. I nie da się tego wytłumaczyć racjonalnie. Po prostu: JEST DOBRO i JEST ZŁO. To DOBRO jest tak potężne, że czasami patrząc na niektóre osoby i ich postawy myślimy: -To nie było możliwe! To było cudowne! Ale bywa, że oglądamy ZŁO: -To jakiś potwór! To było straszne! Obie siły są tak duże, że "zmiatają" narody... W moim zrozumieniu, dla mojego uporządkowania świata, siłą która reprezentuje do co DOBRE jest osobowy BÓG Biblii, który wybrał sobie naród, i w tym narodzie błogosławi światu który stworzył. Czy Żydzi chcą, czy nie (nie jest to bowiem wybór człowieka) są NARODEM WYBRANYM. I to że WCIĄŻ SĄ, świadczy o wielkości Boga Biblii. Niestety nie jestem Żydówką, ale wiem, że KTO BŁOGOSŁAWI IZRAELA, TEGO BŁOGOSŁAWI BÓG. A ja jakoś chcę być szczęśliwa (tzn. błogosławiona :). Jest też osoba sprzeciwiająca się Bogu Biblii, która reprezentuje ZŁO. Ona szerzy knowania, spiski, antysemityzm, rasizm, faszyzm i opowiada kłamstwa, że jakoby "Kościół zastąpił Naród Wybrany (tzn. Izrael). NIKT NIKOGO NIE ZASTĄPIŁ! Och, myślę, że ten komentarz mógłby przerodzić się na "wieczorne Polaków rozmowy" :),ale niech jest choć i to. Pozdrawiam Państwa serdecznie. W moim zrozumieniu, oboje Państwo jesteście po tej DOBREJ STRONIE, choć tłumaczycie to sobie inaczej. Odpowiedź Poszukiwanie winnego nie siedzi w genach, jest kulturowe. Dziecko można przyzwyczaić do rozumienia roli przypadku, zdarzeń, na które nikt nie ma wpływu, do racjonalnego/naukowego spojrzenia na rzeczywistość, która ma prawa, ale losy jednostek są konsekwencją niezliczonej ilości przypadkowych zdarzeń (widocznych i niewidocznych). Nie mogę wiedzieć, że wszedłem do pomieszczenia, gdzie w powietrzy unoszą się jakieś wirusy, czy że wybieram się do sklepu, a pięć kilometrów dalej pijany człowiek siada za kierownicę. Determinizm nieznanego w przypadku nieszczęścia skłania do pytania "dlaczego ja", ale na to jest odpowiedź - przypadek, gdzie częściej nie ma żadnego winnego niż jest. Nauczmy dziecko, że "nie wiem" jest cenniejsze niż domyślam się, a oszczędzimy mu piekła teorii spiskowych. Odpowiedzią na los sterowany milionami przypadkowych zdarzeń jest życzliwość pozwalająca łagodzić dolegliwość zdarzeń nie miłych i korzystania z okazji przypadkowych zdarzeń, które mogą nam życie umilić. Nie ma racjonalizmu bez zaakceptowania faktu, że jesteśmy zanurzeni w nieprzewidywalnej rzeczywistości. W pewnym sensie jest zrozumiałe, że pisze Pani swoje uwagi na marginesie artykułu o koszmarze wiary w czary i zła jakie z tego wynika. Człowiek wyjściowo nie jest ani dobry, ani zły (chociaż są różnice genetyczne z inklinacją do większej empatii lub jej braku aż do patologii włącznie.) Silna wiara w przesądy może jednak zmienić dobrych ludzi w potwory.
Znalezionych 2606 artykuły. |
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
