„Intifada rewolucja, intifada rewolucja, jest tylko jedno rozwiązanie ” – krzyczy do mikrofonu mężczyzna na ulicy w Toronto. Przewodzi wściekłemu, odzianemu w kefiję tłumowi; otacza go około stu ludzi.
W trzecim rzędzie stoi chłopak ubrany w kefiję i bluzę Supreme. Znalazł krąg towarzyski i nie martwi się już, że nie zostanie zaproszony na imprezę u kogoś w domu.
Podnosi pięść, przyłączając się do skandowania.
Rozwiązanie jest jedno: kiedy słyszeliśmy to ostatni raz w historii? Jedno rozwiązanie, rozwiązanie ostateczne: czy widziałeś kiedyś te czarno-białe filmy przedstawiające Hitlera krzyczącego do podnieconego tłumu? A gdy Hitler wykrzykiwał o groźbach, o swoim rozwiązaniu, czy widziałeś tłumy? Ten sam typ, jaki widzę dzisiaj: pochłonięci chwilą, pełni nieuzasadnionego przekonania o prawdziwości swoich haseł.
Intifada, intifada, rewolucja.
Czy wiesz, że intifada to powstanie przemocy? Krzyczeli to ludzie noszący keffije w Gazie, gdy wtargnęli do Izraela 7 października, zabijając 1200 osób. Czy wyzbyli się swojej nienawiści? Czy przyniosło to pokój? Czy powstanie w Gazie, wyważenie bram, radość i chwilowa intifada napawały cię dumą?
„Jedno rozwiązanie”: nauczyłeś się tego w szkole? Czy studiowałeś jedyne rozwiązanie Hitlera? Czy to brzmi znajomo, czy też usunięto to z twojego programu nauczania i zastąpiono dyskusjami na temat najnowszego i najchwytliwszego nowego słowa, które kończy się na „fobia”?
Czy uczyłeś się o intifadzie? Oznacza powstanie; oznacza przemoc. Pamiętasz 7 października? Czy byłeś tam, kiedy wyłamano bramy? Czy byłeś tam, gdy młodzi mężczyźni przylecieli na paralotniach i strzelali do tysięcy nastolatków tańczących na trawie? Intifada, rewolucja. Czy patrzyłeś na mapy dostarczone przez palestyńskich robotników, którzy choć mieszkali w „więzieniu na świeżym powietrzu”, byli w stanie znaleźć pracę i pieniądze na życie za pracę w kibucu? Intifada rewolucja.
Zamordowanie Zaków, Ettiego Zaka, Itai Zaka i Sagi Zaka; nie były liczbami - byli ludźmi i mieli imiona. Spłonęli żywcem.
Nie byli wojownikami: byli matką, ojcem i chłopcem, intifada rewolucja.
Przerażone nastolatki, zgwałcone i triumfalnie porwane do Gazy, tam tłumy też skandowały intifada rewolucja. Dołączasz do nich? Byli w tym samym wieku co moja córka. Nie potrafię wyobrazić sobie bólu rodziców.
Czy wiesz, co mówisz?
Mówisz o rewolucji; która rewolucja nie była przesiąknięta krwią? Czy tego właśnie chcesz? Czy dlatego powtarzasz „intifada rewolucja”? Czy powstanie, ta mała intifada 7 października przyniosła pokój? Czy bojownik przechwalający się przed dumnymi rodzicami, że zabił dziesięciu Żydów, przyniósł rozwiązanie? A może to była rewolucja? Kiedy wasi bojownicy wrócili do domu ze starymi kobietami i zachęcali dzieci, by na nie pluły, czy to była wasza rewolucja? Czy wiecie, że podążacie za Palestyńczykami, kulturą zislamizowaną, z którą żaden naród arabski nie chce mieć nic wspólnego? Są fanatyczni tak jak ISIS.
„Palestyna jest naszym żądaniem; nie ma pokoju na skradzionej ziemi!” - słyszałem, jak skandował chłopak w kefiji.
A potem: “Wolna, wolna Palestyna”
Gaza nie była okupowana; rządził nią Hamas, wybrany rząd, który otrzymał 44% głosów w 2006 roku. Może Hamas był po prostu mniejszym złem w wyborze między nim a Fatahem?
Niemniej każda partia w Kanadzie marzyłaby o 44%, a liberałowie uściubili w Kanadzie skuteczną większość z 31% głosów. I Hamas rządzi Gazą, od szpitali po usługi publiczne, są odpowiedzialni za wszystko. W Izraelu codziennie pracowało ponad 18 tysięcy mieszkańców Gazy; to równowartość 560 tysięcy Amerykanów przybywających codziennie do Kanady do pracy. Nie całkiem wygląda to na więzienie.
Oczywiście granica z Izraelem, a także południowa granica z Egiptem nie są otwarte; zamachowcy-samobójcy i terroryści przekraczający twoją granicę zwykle budzą nieufność rządów do pomysłu niebronionych granic.
71% Gazańczyków poparło masakrę z 7 października.
„Naszym żądaniem jest Palestyna, żadnego pokoju na skradzionej ziemi”. Krzyczysz to? Czy żądanie, aby kraj porzucił całą swoją ziemię, jest tym, czego chcesz? Czy coś takiego kiedykolwiek miało miejsce w historii? Tak, kraje oddawały ziemię, ale kiedy cały kraj zrobił to dobrowolnie? - nigdy się to nie zdarzyło.
Jest to wezwanie do ludobójstwa, wezwanie do zniszczenia Izraela.
Nie brzmi to zbyt dobrze, gdy się nie rymuje, prawda?
Czy Hamas chce pomóc Izraelczykom, wszystkim siedmiu milionom Żydów i dwóm milionom Arabów, spakować się i przenieść do Saskatchewan [prowincja Kanady]? Chłopcze w kefiji, czy kiedykolwiek pomyślałeś, że żądanie odejścia całego narodu izraelskiego jest niczym innym jak barbarzyńskim wezwaniem do zniszczenia? Brzmisz jak chłopak z Hamasu, a czy oni zmienili swój ton?
Funkcjonariusz Hamasu, Hamad Al-Regeb, w kazaniu z kwietnia 2023 r. modlił się o „unicestwienie” i „paraliż” Żydów, których nazwał obrzydliwymi zwierzętami. Przepraszam, to nie jest poetyckie i nie rymuje się, ale mimo to - chcesz to wykrzyczeć?
Ale Hamas nie jest taki zły, prawda, chłopcze w kefiji? Czy nie są po prostu trochę rozgniewani i niezrozumiani? Czy kiedy mówią, że chcą wojny totalnej z Izraelem, jest to po prostu gniew? Czy mieli zły dzień, czy też nie wyspali się porządnie?
Protestujesz przeciwko kradzieży; to taki miły, rytmiczny slogan. Brzmi to świetnie, gdy mówisz to ze swoimi braćmi i siostrami w kefijach, i dobrze pasuje do twojej historii. Czy wiedziałeś, że Arabowie palestyńscy nawet nie wysunęli takich oskarżeń? Dlaczego arabscy przywódcy oświadczyli Komisji Peela w 1937 roku, że cała żydowska ziemia została legalnie nabyta, głównie od Brytyjczyków?
Ale z pewnością zapłacili za mało? Z pewnością Izrael ma zbyt duży kawałek Bliskiego Wschodu? Ale, chłopcze w kefiji – dlaczego jedna tysięczna część Bliskiego Wschodu to za dużo?
Następnie: „Od rzeki do morza Palestyna będzie wolna!” Popraw swoją kefiję. To jest twoje ulubione hasło. Czy to jest to, czego chcesz? Jaka rzeka, jakie morze? Na ziemi pomiędzy rzeką Jordan i Morzem Śródziemnym nie ma zbyt wiele miejsca dla Izraela. Ale ma to w sobie poetycką nutę. Brzmi pięknie, ale rzeczywistość geograficzna jest dość dysonansowa.
Twoje teksty opiewają likwidację Izraela.
Obecnie Uniwersytet w Guelph zawiesił mnie na sześć miesięcy na podstawie skarg złożonych przez radykalnego działacza palestyńskiego i kolegi-profesora, człowieka trawionego nienawiścią do Żydów. Więc chłopcze w kefiji, mógłbyś się z nim dogadać, mógłbyś się równie dobrze dogadać się z zastępcą prorektora Uniwersytetu Guelph-Humber, człowiekiem, który podsunął mi gazetę przed twarz, człowiekiem pełnym gróźb i złości, który zawiesił mnie, trzęsąc się z wściekłości, nie mogąc usiedzieć przy stole, wzburzony, trawiony bezzasadną, furią sprawiedliwego. A dlaczego? Bowiem ten, który powiedział, że zawiesza mnie za coś, czego nie przeczytał, uwierzył słowom palestyńskiego fanatyka.
W konfrontacji z wezwaniem jego ideowego towarzysza do wyeliminowania Izraela, powiedziałem, że stoję po stronie Izraela i nie przyjąłem pozytywnie jego propozycji zamordowania dziewięciu milionów Izraelczyków: siedmiu milionów Żydów i dwóch milionów Arabów. Przykro mi.
Może, chłopcze w kefiji, nie nosisz garnituru, może nie siedzisz za biurkiem i przynajmniej masz wymówkę w postaci głupiej, niedoinformowanej hormonalnej młodości. Pokazujesz swoje barwy, nosisz szalik i nie chowasz się za prawnikami; nie zawsze nosisz markowe ubrania.
Podnosisz głos, ale czy wiesz, co mówisz? Czy tylko skandujesz za innymi, czy też są to jednak twoje słowa?
Czy intonujesz dla zrozumienia, czy intonujesz dla pokoju? Czy twoje słowa o Żydach kiedykolwiek nie znaczą, że chcesz śmierci ich wszystkich?
Idziesz na uniwersytet. Wasi święci „uciskani” chcą teokracji. Czy wiesz, że fundamenty waszego uniwersytetu nie są zbudowane na chwale Allaha, ale na rozsądku? Czy masz pojęcie, co to oznacza? Twoi ideowi towarzysze chcą powrócić do złotego wieku sprzed 1300 lat. Odrzucają rozsądek. Chcą, żeby kobiety szły dwa kroki z tyłu. Chcą śmierci gejów.
Twoi święci uciskani mogą najpierw zabić Żydów, ale chrześcijanie będą na drugim miejscu. Nie ukrywają swoich życzeń. Twoje skandowane hasła również mogą pochodzić z ich ust; oni są z tobą duchem i ty też jesteś z nimi, chłopcze w kefiji. Dokonałeś wyboru; skandowałeś hasła. Zastawiłeś swoją ziemię.
Jeśli nie opowiadasz się za pokojem, czy skandujesz tylko dlatego, że podoba ci się ten towar?
Czy widzisz żydowski tłum wrzeszczący przed meczetami? Czy widzisz, jak wzywają do śmierci Arabów? Czy sprzymierzyli się z tłumem, który wychował swoje dzieci, żeby pluł na stare kobiety, które wyciągano z łóżek i wrzucano na tył pickupa?
Nie tylko aneksja!
Nie tylko okupacja!
Walcz o wyzwolenie!
Obal całość!
To wyraża wszystko najlepiej, prawda? Chłopcze w kefiji, zniszcz to wszystko, zniszcz Żydów, zniszcz państwo.
Dobrze jest powiedzieć: obal całość. Ale z czego chcesz budować? Czy chcesz budować na kościach Żydów?
Czy wiesz do jakiego zespołu dołączyłeś? Czy ty też kochasz śmierć nad życie? Kiedy będziesz mieć dzieci, czy będziesz pragnął, aby zginęły, próbując zabić Żydów? Musisz; to jest twój zespół; nie możesz ukrywać się za twierdzeniami o dobrych intencjach.
Gdzie była twoja kefija, kiedy w Syrii zginęło 555 tysięcy muzułmanów? Czy opowiadasz się za zabijaniem muzułmanów dzisiaj w Sudanie? Czy płakałeś z powodu 20 tysięcy zabitych Czeczenów, 40 tysięcy zabitych przez twoich bohatera, Huti, tych odważnych, uciskanych ofiar, które ostrzeliwują te złe statki handlowe obsługiwane przez nieuzbrojonych Filipińczyków na Morzu Czerwonym, którzy przywożą zboże dla Jemeńczyków?
I wbrew temu, co mogą próbować twierdzić Huti, ich ataki w niczym nie pomagają Palestyńczykom. Ich działania nie przynoszą ani kęsa pomocy, ani żywności dla narodu palestyńskiego. To są fakty, chłopcze w kefiji, więc proszę, posłuchaj.
Huti raz po raz okazują lekceważenie narodu jemeńskiego. 16 lutego zaatakowali statek cywilny i unieruchomili go, ryzykując przedostanie się nawozów i paliwa do morza oraz zagrażając przemysłowi rybnemu Jemenu. 18 i 19 lutego Huti zaatakowali inne statki cywilne, w tym „Sea Champion”, który przewoził kukurydzę i inną żywność dla Jemeńczyków w Adenie i Hudajdah.
Co skandowałeś, kiedy wyszliście na ulice, gdy w Sudanie zginęło 500 tysięcy ludzi? A może pozostawiłeś swoją kefiję w koszu do prania?
Czy Sudańczycy lub ludobójstwo na Ujgurach w Chinach nie skłoniły cię do noszenia jakiegoś modnego wyrazu współczucia? Czy było ci zimno w szyję? Czy czułeś się wtedy nagi i pusty?
Czy chodzi tylko o modę, chłopcze w kefiji? Czy rozumiesz swoją sprawę, czy po prostu bezmyślnie powtarzasz słowa nienawiści? Czy po prostu podążasz za stadem?
Link do oryginału: https://www.freedomtoffend.com/p/to-the-chanting-boy-wearing-a-keffiyeh
Freedom to Offend, 9 maja 2024
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Paul Finlayson – kanadyjski nauczyciel akademicki, wykładowca marketingu na University of Guelph-Humber, obecnie zawieszony na sześć miesięcy w związku z zarzutem uporczywego dementowania kłamstw o Izraelu.
