|
Ateista i „zatroskany głos rozsądku”
|
Z Lucjan Ferus
| 2021-05-16
|
5. odp. Kwestia wiary w boga.
| Z Leszek |
2021-05-22 12:27 |
Mało tego, nazywa siebie jedynym bogiem. Sam wszystko stworzył, a jednak jest zazdrosny o inne bóstwa i karze tych co wybrali owe (grzech bałwochwalstwa). Czemu zatem stworzył te bałwany, by mieć problem? czy może pretekst by karać biednych ludzi (mściwy bóg)? Podsumowanie: tworzy problem by potem się wyżywać na ludziach. Co zgadza się z tym co mówi Kościół: Bóg zezwala na istenienie zła by potem mieć możliwość pokazania swojego miłosierdzia (małostkowe bóstwo?).
Czyż nie jest to zbyt skomplikowane/pogmatwane - i to zupełnie niepotrzebnie - jak na super doskonała istotę jaką jest Bóg? My ludzie jak się ostro weżmiemy do roboty tworzymy o wiele lepsze projekty. Generalnie wszystko dąży do tego by atuomatyzować procesy, bo jest to wygodne i odporne na błędy. A w/g świętobliwych mężów Bóg sam wszystkim kieruje osobiście tudzież przez swoje anioły (bałwochwalstwo?). Szczerze Mu współczuję. Masa zbędnej roboty. To taki żart. Znaczy z mojej strony tylko, bo nie zacnych kapłanów. Zapewne podstawy działania Wszechświata są tak zautomatyzowane jak tylko to możliwe. Tak że nawet nie jesteśmy sobie w stanie wyobrażić.
4. Kwestia wiary w boga.
| Z Łukasz |
2021-05-20 11:35 |
Kwestia, do czego nasza wiara w boga jest tak bardzo potrzebna temu bogu i dlaczego jest się skazywanym na wieczne męki za brak wiary jest rzadko podnoszona przez krytyków religii. Wszyscy biorą to za rzecz oczywistą, bo są do tej idei od dziecka przyzwyczajeni, ale właściwie dlaczego bóg miałby kogoś za to karać, zwłaszcza że się tak dobrze ukrywa i udaje, że go nie ma? Najbardziej prawdopodobną odpowiedzią na to pytanie jest, że to kij z całego repertuaru kijów i marchewek stosowanych przez przywódców religijnych w celu zagarniania rzesz wiernych. Nieskończenie dobry bóg pogłaskałby z politowaniem po główce stojącego przed nim po śmierci osłupiałego z zaskoczenia ateistę. Ale to chyba nie dotyczy mściwego i zazdrosnego chrześcijańskiego boga.
3. Słońce
"- No dobrze, a co byś zrobił, gdybyś miał po śmierci stanąć przed obliczem Boga i ten zapytałby cię dlaczego w niego nie wierzyłeś?!"
Odp: Po co ci to potrzebne?
A poza tym Allah czy Jahwe czy Jezus czy Mahomet to jest to samo, to samo bóstwo, tylko jednym się "ukazuje jako Mahomet, innym jako Jezus, a innym jako Słońce.
2. Panu Leszkowi
| Z Lucjan Ferus |
2021-05-16 18:49 |
Dziękuję za tyle miłych słów, jakie zawsze kieruje pan pod moim adresem. A tym miejscem na półce obok zacnych pisarzy z zakresu religioznawstwa czuję się wręcz zaszczycony, bo nigdy o takim awansie nawet nie pomyślałem. Wielkie dzięki za tak pochlebną ocenę mojej twórczości, choć mam pewne obiekcje czy na nią zasługuję. A co do pańskiej refleksji, że jeśli coś po nas zostanie, to nasze myśli, to można to rozumieć dwojako: dosłownie, jak np. myśli (a raczej przemyślenia) mądrych ludzi, których już dawno nie ma na tym świecie, a ich myśli wciąż istnieją w umysłach żyjących, mimo upływu czasu. Albo tak, jak widział ten problem Darryll Reanney w książce "Śmierć wieczności. Przyszłość ludzkiego umysłu", w której przedstawił tezę, że podczas śmierci umiera tylko nasze ego, zaś nasza świadomość łączy się z kosmiczną świadomością. Opisałem to w paroczęściowym cyklu z 2018 r. pt. "Człowiek w labiryncie iluzji". Można więc to rozumieć dwojako. Dziękuję raz jeszcze, życząc panu wszystkiego najlepszego w bliższym i dalszym czasie (może jeszcze będzie coś do wstawienia na półkę? Kto wie?).
1. co poczniesz jak śmierć będzie bliżej?
| Z Leszek |
2021-05-16 14:38 |
To jest dobre pytanie co poczniesz jak śmierć będzie bliżej niż dalej, choć ona może nastąpić zawsze. Czy zmienisz swoje poglądy ze strachu przed śmiercią, czy pozostaniesz wierny swoim przekonaniom i odejdziesz z godnością tak jak żyłeś i myślałeś? Gdzieś kiedyś czytałem, że jeśli istenieje jakąś forma przetrwania po śmierci biologicznej to jest to co poznałeś i zrozumiałeś - twoje myśli. Warto więc czytać, rozmyślać i poznawać świat, bo być może - o ile w ogóle - tylko to po nas zostanie. Reszta nie ma znaczenia, bo powiązana jest bardzo mocno z ciałem biologicznym.
Do sprawy można podejść też tak jak Ludwig Witgenstein czy Epikur. "Nie było mnie, jestem i kiedyś mnie znowu nie będzie. Co mnie to obchodzi. Czy kiedy nie byłem to czy było mi jakoś źle?" Problem jest taki, że byt raz do życia powołany nie może pogodzić się z myślą o nieistnieniu. I tu wkracz religia ze swoimi obietnicami by zaspokoić przerażone ego.
Religija nie daje 100% szansy na zbawienie. Jej warunki są nieostre. To jest jednostronna umowa. Co byś nie zrobił to może być za mało. Nie ma ścisłych reguł. Kwestia pozostaje zawsze otwarta. To w/g mnie dyskwalifikuje taką religiję. Wymyślona przez ludzi jest ułomna jak sami ludzie. Wygląda na to, że chodzi o to by gonić króliczka, a nie by go złapać.
Przy okazji: książka już zakupiona i prawie przeczytana :) Wkrótce wyląduje na półce obok innych zacnych pisarzy w temacie religjoznastwa.
Znalezionych 846 artykuły.
| | |
