Właśnie natknąłem się na artykuł Johna LaFarge w “Religious Education”, 1944, o antysemityzmie. LaFarge był księdzem-jezuitą i przywódcą w walce z antysemityzmem i rasizmem.
LaFarge rozróżnia między zwykłą antysemicką ksenofobią a bardziej wszechstronnym antysemityzmem, który wychodzi poza inne ksenofobie.
Jest moim poglądem, który przedstawiam tutaj, że z antysemityzmem można poradzić sobie znacznie skuteczniej, jeśli rozumie się go jako coś innego niż antyżydowskie uprzedzenie, chociaż są ściśle ze sobą związane.
...
Przyczyny i objawy antyżydowskiego uprzedzenia są na ogół takie same jak te, które wywołują uprzedzenie wobec różnych, niepodobnych grup społecznych, lub które w nich rozwijają się. Ludzie będą antagonistycznie nastawieni do Żydów jako cudzoziemców, lub przypiszą całej grupie słabości lub antyspołeczne cechy jednostek, albo będą pod wpływem legend lub legendarnych atrybutów, lub ekonomiczna rywalizacja da w wyniku rasową zawiść. Ludzie będą uogólniać z nieprzyjemnych przeżyć osobistych. Będą okazywać wobec Żydów ducha mściwości, jaki w innych okolicznościach okazują wobec Murzynów lub cudzoziemców. Takie zachowanie znajduje swój nieszczęsny wyraz w niemoralnej lub nielegalnej dyskryminacji. Powszechność antyżydowskiego uprzedzenia jest naturalną wylęgarnią dla antysemityzmu, ale nie jest jeszcze w pełni rozwiniętym antysemityzmem.
Przez antysemityzm rozumiem odrębne zjawisko lub ruch, które odznacza się następującymi cechami:
1. Spójny zestaw idei: ideologia w pełnym sensie tego słowa. Ten zestaw idei lub doktryn zajmuje się przypisywaniem Żydom lub judaizmowi pochodzenia całego lub niemal całego zła społecznego na całym świecie.
...
2. Konsekwentna polityka wynikająca z tych idei. Taka polityka odmawia Żydom prawa do korzystania z ich podstawowych praw człowieka, jako obywateli, jako ludzi, z powodu wymienionej wiary w ich zasadniczą szkodliwość dla społeczeństwa.
3. Trzecim elementem, który wydaje się nieodłączny od autentycznego antysemityzmu, jest aktywne propagowanie tych idei i promowanie tej polityki. Antysemityzm jest zasadniczo ruchem, a nie jedynie filozofią.
Jest to fascynujący sposób patrzenia na sprawę, ponieważ prowadzi to do nowoczesnego antysyjonizmu jako antysemityzmu. Antysyjonizm przypisuje Izraelowi odpowiedzialność za społeczne zło na całym świecie: za brutalność amerykańskiej policji, za białą supremację, za zanieczyszczenie środowiska, za seksizm i za wiele innych.
To powoduje, że Izrael nie jest traktowany jak inne kraje, ale wymaga się od niego wyższych standardów i dokładniejszego śledzenia, a obwinia za przestępstwa stworzone wyłącznie dla Izraela – za działania, które nie są przestępstwami, jeśli dokonuje je jakikolwiek inny kraj.
A to z kolei prowadzi do antyizraelskiej propagandy, która szerzy truciznę – jak wspomniano, jest to ruch z “aktywistami” i “bezpośrednią akcją” jako głównymi składnikami.
Ta definicja antysemityzmu idealnie pasuje do antysyjonizmu. W rzeczywistości, pasuje lepiej do antysyjonizmu niż do dzisiejszego, tradycyjnego, skrajnie prawicowego anysemityzmu. Ten ostatni jest bardziej tym, co LaFarge nazywał „antyżydowskim uprzedzeniem”.
To zaś znaczy, że antysyjonizm nie jest tylko postacią antysemityzmu, ale rzeczywistym następcą zachodniego antysemityzmu lat 1940! Kiedy socjalistyczna lewica mówi o antysemityzmie, tworzą nową definicję zjawiska, która ma wykluczyć ich własny antysemityzm.
Dalsza analiza LaFarge'a atrakcyjności antysemityzmu także jest niemal doskonałym opisem antysyjonizmu:
Wszystkie próby uporania się z antysemityzmem muszą zawieść, jeśli nie doceniają psychologicznej atrakcyjności tej ideologii. Antysemityzm oferuje ludzkiemu umysłowi i emocjom trzy bardzo atrakcyjne rzeczy.
Po pierwsze, oferuje niezmierną ulgę emocjonalną. To jest szczególnie niebezpieczne w czasach takich jak nasze, kiedy normalne, zdrowe emocje są często zdeformowane przez demoralizację życia rodzinnego, monotonię przemysłowej egzystencji i tendencję do szukania coraz silniejszych stymulacji. Społeczni psycholodzy zaobserwowali, że jedną z głównych przyczyn straszliwego zła linczu jest poszukiwanie podniecenia w emocjonalnie wygłodzonych społecznościach naszych dotkniętych biedą wiejskich terenów. Antysemityzm daje ludziom takie podniecenie w silnej i uderzającej do głowy dawce.
Po drugie, antysemityzm oferuje pewną intelektualną satysfakcję. Nowoczesny umysł jest oszołomiony i zdezorientowany straszliwą złożonością historii i współczesnych zdarzeń. Ale doktryna autentycznego antysemityzmu oferuje poszukującemu proste wyjaśnienie i nadaje strukturę historii. Widzi historię jako konflikt większości rasy ludzkiej z Żydami.
Wreszcie, antysemityzm dostarcza w wypaczony sposób substytutu dla samej religii. Ma własne doktryny i kodeksy zachowania, własny mistycyzm, podobnie jak wszystkie ruchy rewolucyjne.
To stosuje się dzisiaj głównie do ruchu antysyjonistycznego. Antysemityzm dzisiejszej skrajnej prawicy nie jest nawet w przybliżeniu tak rozpowszechniony, tak zorganizowany ani tak filozoficzny, jak jest antysyjonizm. Cechy wszystkich wcześniejszych typów antysemityzmu miały pozornie społeczne, naukowe lub historyczne uzasadnienia – tak samo jak ma je antysyjonizm.
Socjalistyczna lewica chce, byśmy myśleli, że tylko antyżydowskie uprzedzenie jest identyczne z antysemityzmem, ponieważ chcą odwrócić uwagę od ich nowego, niemal religijnego ruchu nienawiści do Izraela. Dzisiaj jednak antysyjonizm ma dużo więcej wspólnego z tradycyjnym antysemityzmem niż jego dzisiejsza prymitywna, prawicowa odmiana.
An interesting 1944 description of antisemitism describes anti-Zionism perfectly
Elder of Ziyon, 20 listopada 2020
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Elder of Ziyon
Amerykański badacz i bloger, jego blog jest doskonałym źródłem informacji o zachodnim antysemityzmie.
