W przemówieniu przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ przywódca palestyński Mahmoud Abbas ponownie zademonstrował, dlaczego on i Palestyńczycy odrzucają każdą izraelską ofertę pokoju.
Zaprzeczając historii i równocześnie przepisując i historię, i obecną rzeczywistość, Abbas pokazał większość prawdziwych przeszkód na drodze do pokoju. Od jego opisu stworzenia państwa Izrael jako „hańby dla ludzkości” i „ohydnej zbrodni” po jego obietnicę niezachwianego poparcia dla „sprawiedliwych męczenników” – tj. martwych terrorystów – i uwięzionych terrorystów, oraz jego hołd dla matki sześciu morderców, do żądania, by ONZ teraz wdrożyła ONZ-owski plan podziału z 1947 roku, który odrzuciły wszystkie kraje arabskie, Abbas przedstawił światu prawdziwe wyjaśnienie braku izraelsko-palestyńskiego pokoju.
Podczas gdy niemal żadne zdanie z przemówienia Abbasa nie było oparte na faktach, poniżej przedstawiamy tylko kilka fragmentów przemówienia, które zawierają w sobie ideologię AP, osadzonych w kontekście za pomocą krótkiego komentarza PMW.
Abbas:
„Mówię do was w imieniu ponad czternastu milionów Palestyńczyków, których rodzice i dziadkowie przeżyli tragedię ‘Nakby’ siedemdziesiąt cztery lata temu i nadal przeżywają skutki tej ‘Nakby’, która jest hańbą dla ludzkości, zwłaszcza dla tych, którzy spiskowali, planowali i dokonali tej ohydnej zbrodni.
Co więcej, ponad pięć milionów Palestyńczyków cierpi pod izraelską okupacją wojskową od pięćdziesięciu czterech lat”.
PMW:
Udając czasami, że on i przywódcy palestyńscy popierają „rozwiązanie w postaci dwóch państw”, w tym przemówieniu Abbas wyraził pogląd AP, która odrzuca prawo Izraela do istnienia jako narodowej ojczyzny narodu żydowskiego. Z jego perspektywy stworzenie Izraela – w jakichkolwiek granicach – było „hańbą dla ludzkości” i „ohydną zbrodnią”. W oczach Abbasa decyzja społeczności międzynarodowej w San Remo z 1920 r. i decyzja Ligi Narodów z 1922 r. o uznaniu historycznego związku narodu żydowskiego z Ziemią Izraela i zatwierdzeniu odtworzenia ojczyzny żydowskiej były niczym więcej niż spiskiem przeciwko „Palestyńczykom”. Wszystko to przy jednoczesnym twierdzeniu, że to Izrael „zaprzecza rezolucjom o międzynarodowej legitymizacji”.
Abbas:
„Izrael prowadzi szaloną kampanię konfiskaty naszych ziem i rozprzestrzeniania kolonialnych osiedli oraz grabieży naszych zasobów, jakby ta ziemia była pusta i nie miała właścicieli, tak jak w 1948 roku”.
PMW:
Kiedy Abbas mówi o „naszych ziemiach” i „naszych zasobach”, próbuje wzmocnić fikcyjną ideę, że naród palestyński był kiedyś właścicielem całej Ziemi Izraela. To jest pozbawione podstaw. Nigdy nie istniał żaden niezależny kraj o nazwie „Palestyna”. W rzeczywistości od 1517 do 1917 roku obszar zwany „Palestyna” był tylko kolejną prowincją Imperium Osmańskiego. Wcześniej był podbijany przez kolejnych najeźdźców, od czasu, kiedy Rzymianie wypędzili naród żydowski w 70 roku n.e. Od 1917 do 1948 r. „Palestyna” była administrowana przez Brytyjczyków pod mandatem Ligi Narodów. Wyraźnym celem mandatu było odtworzenie żydowskiej ojczyzny narodowej.
Co więcej, podczas gdy wielu Arabów posiadało i nadal posiada ziemię w Izraelu, Abbas ignoruje fakt, że znaczna część obszaru była rzeczywiście niezamieszkana i że obszary te, podobne do statusu niezamieszkanych ziem w wielu krajach na całym świecie, są uważane za „ziemie państwowe”. Abbas zaprzecza również faktowi wspomnianemu w Raporcie Shawa z 1930 roku, po arabskiej masakrze 130 Żydów w 1929 r., że Żydzi, którzy przenieśli się do Izraela po przyjęciu mandatu, kupowali od Arabów ogromne obszary ziemi „często po bardzo wysokiej cenie".
Chociaż oświadczenia Abbasa nie są oparte na faktach, ujawniają one fundamentalne przesłanie AP, często podkreślane przez PMW. Według AP Izrael nie ma prawa istnieć. Cały Izrael to „Palestyna” i nikt nie ma prawa zrezygnować z jakiejkolwiek jego części.
Abbas:
„Izrael nie zostawił nam nic z ziemi do ustanowienia naszego niepodległego państwa w świetle jego szaleńczego ataku osadniczego, więc gdzie nasi ludzie będą żyć w wolności i godności? Gdzie ustanowimy nasze niepodległe państwo, by żyć w pokoju z sąsiadami? Osadnicy liczą obecnie około 751 tysięcy, co stanowi 25% całej populacji Zachodniego Brzegu i Jerozolimy”.
PMW:
To twierdzenie Abbasa także na wielu poziomach przeciwstawia się rzeczywistości. Po pierwsze, Abbas nie potrafi wyjaśnić, dlaczego żadne niezależne „państwo palestyńskie” nie zostało utworzone w latach 1948-1967, kiedy Izrael nie kontrolował ani Strefy Gazy, ani Judei i Samarii, i nie istniały żadne „osiedla”. Podobnie nie wyjaśnił, dlaczego odrzucił ofertę pokojową ówczesnego premiera Izraela Ehuda Olmerta z 2008 roku. Oferta ta obejmowała utworzenie „państwa palestyńskiego” na terytorium większym niż Gaza, Judea i Samaria przed 1967 rokiem. Nie zauważa również, że dziś Palestyńczycy kontrolują całą Gazę i co najmniej 40% Judei i Samarii – obszarów określonych jako obszary A i B w porozumieniach pokojowych z Oslo. 95% ludności palestyńskiej mieszka na tych obszarach. Ponadto AP promowała i finansowała zakrojoną na szeroką skalę, nielegalną, palestyńską grabież ziemi na obszarze C. Według izraelskiej organizacji pozarządowej Regavim, na tej zagrabionej ziemi Palestyńczycy zbudowali dziesiątki tysięcy nielegalnych budowli. Dla porównania, ostatnio opublikowane dane sugerują, że „osiedla izraelskie” na obszarze C obejmują nie więcej niż 2,5% tego obszaru.
Abbas:
„Dlatego przedstawiam dziś organizacji ONZ, źródłu międzynarodowej legitymizacji na tym świecie, formalną prośbę o wdrożenie rezolucji 181 Zgromadzenia Ogólnego, która stanowiła podstawę rozwiązania w postaci dwóch państw z 1947 roku, a także rezolucji 194 wzywającej o prawo powrotu uchodźców palestyńskich”.
PMW:
Po nazwaniu stworzenia Izraela katastrofą i dodaniu rozmaitych kłamstw i oszczerstw przeciwko Izraelczykom i Izraelczykom, Abbas zażądał, aby ONZ wdrożyła ONZ-owski Plan Podziału z 1947 roku. Najwyraźniej w oczach Abbasa możliwe jest cofnięcie wskazówek zegara w celu wdrożenia martwej już decyzji, która została wówczas całkowicie odrzucona przez Arabów.
Jeśli chodzi o realizację rezolucji 194, jak już pokazała PMW, kiedy Abbas i AP rozmawiają o realizacji tak zwanego „palestyńskiego prawa powrotu”, tak naprawdę wzywają Izrael do popełnienia narodowego samobójstwa.
Abbas:
„Wszelka chwała sprawiedliwym męczennikom narodu palestyńskiego, którzy swoją czystą krwią oświecili ścieżkę wolności i niepodległości. Pozostaną symbolami, które pokolenia palestyńskie będą pamiętały z wdzięcznością i szacunkiem, pokolenie za pokoleniem, a my pozostajemy przed nimi odpowiedzialni.
Jeśli chodzi o naszych dzielnych więźniów, żywe sumienie naszego ludu, którzy poświęcają swoją wolność w imię wolności swojego ludu, tych ludzi nie da się opisać słowami. Są żywymi męczennikami, są bohaterami i stanowczymi przywódcami, a my mamy obowiązek zapewnić im wolność i nie porzucimy ich. Nie zostawimy ich synów i córek i ich rodzin, i mówimy im i naszym zatrzymanym dzieciom oraz bohaterskiemu więźniowi Nasserowi Abu Hmaidowi i jego towarzyszom, że nadchodzi świt i nadszedł czas, aby zerwać ich łańcuchy. Pozdrowienia ode mnie i całego naszego ludu dla wszystkich naszych bohaterskich męczenników i rodzin. Pozdrawiam z tego podium matkę Nassera, matkę więźniów i męczenników, i szkoda, że władze okupacyjne nie dopuściły jej do zobaczenia jej uwięzionego, bohaterskiego syna, choćby na minutę, kiedy walczył ze śmiercią spowodowaną przez zaniedbanie medyczne”.
PMW:
Potępiwszy stworzenie Izraela, zażądał od Izraela popełnienia narodowego samobójstwa i odwrócenia wskazówek zegara w celu wdrożenia nieistniejącej już propozycji, zignorował rzeczywistość i przepisał historię, następnie zwrócił się do jedynego tematu, który naprawdę może zidentyfikować jako swoje trwałe dziedzictwo Palestyńczyków i izraelsko-palestyńskiego procesu pokojowego: gloryfikowanie terroru i terrorystów.
„Sprawiedliwi męczennicy” i „dzielni więźniowie”, o których mówi Abbas, to tysiące zabitych terrorystów, w tym zamachowców-samobójców, a także morderców, takich jak Abdallah Barghouti, odpowiedzialny za zamordowanie 67 osób, Ibrahim Hamed, odpowiedzialny za zamordowanie 54 osób, oraz dziesiątki innych terrorystów.
Jego wsparcie dla tych morderców obejmuje płacenie im hojnych miesięcznych pensji i żądanie ich uwolnienia jako warunku wstępnego przyszłego porozumienia pokojowego. Oddanie Abbasa terrorystom to nie tylko deklaracje. Jest to odzwierciedlenie priorytetów Autonomii Palestyńskiej, która przedkłada interesy terrorystów ponad dobrobyt, edukację i zdrowie Palestyńczyków.
Można powiedzieć, że te słowa są odpowiednikiem Osamy Bin Ladena stojącego na podium ONZ i głoszącego pochwały Mohameda Atty, Marwana Al-Shehhiego i ich wspólników, terrorystów, którzy przeprowadzili ataki terrorystyczne z 11 września.
Abbas demands that UN turn back the hands of time
Palestinian Media Watch, 3 października 2022
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
* Maurice Hirsch jest badaczem i publicystą Palestinian Media Watch.
