Tylko jedno moralne zakończenie: Hamas poddaje się, bezwarunkowo uwalnia wszystkich zakładników
Stoimy w obliczu totalitarnej ideologii znanej jako palestynizm, realizowanej przez Hamas i jego popleczników, której celem jest wyłącznie położenie kresu upokarzającemu widmu suwerenności Żydów.
Nasz wróg stara się wszelkimi możliwymi sposobami dać ostateczną lekcję tym Żydom, którzy odważyli się wyobrazić sobie, że są równi, suwerenni i panują nad swoim losem we własnym państwie na ziemi swoich przodków – aby nigdy więcej nie próbowali tego zrobić.
Stoimy w obliczu wroga, który nie tylko wtargnął do naszego kraju i do naszych domów, by z radością mordować i kaleczyć najbardziej pokojowo nastawionych ludzi w ich łóżkach, ale także porwał setki z nich, by mieć pewność, że nie poniesie żadnych konsekwencji za to, co zrobił 7 października.
Brutalni wykonawcy ideologii palestynizmu z Hamasu, nie porywali ludzi w ograniczonym celu uwolnienia morderców z izraelskich więzień. Raczej robili to, aby upewnić się, że nie zapłacą żadnej ceny za to, co zrobili, umożliwiając im robienie tego znowu i znowu, i znowu.
Nie łudźcie się: jeśli chodzi o Hamas, nie zapłacił on żadnej ceny i nie poniósł żadnych konsekwencji za 7 października. Zniszczenia w Strefie Gazy i zabici tam ludzie nie mają dla Hamasu żadnego znaczenia. Podbudowany globalną presją, by zapewnić mu stałe dostawy, nawet gdy prowadzi totalną wojnę, Hamas nadal sprawuje kontrolę nad Strefą Gazy i jej mieszkańcami.
Hamas zapewnił sobie pozycję prawowitego partnera negocjacyjnego. Jednocześnie cała presja jest skierowana na Izrael, aby spełnił żądania Hamasu na powrót do status quo z 6 października — bez żadnych konsekwencji za barbarzyńskie czyny. Nie ma żadnych żądań ani sankcji państw i organizacji międzynarodowych wobec zwolenników Hamasu — Kataru, Egiptu i Iranu — przy czym pierwszych dwóch fałszywie przedstawia się jako pomocnych (nie są), a tego ostatniego jako niezaangażowanego.
Po tym, jak Hamas wymienił porwane kobiety i dzieci – które były przede wszystkim obciążeniem dla całej sprawy – na gwarantowane stałe dostawy, które zabezpieczały jego rządy w Strefie Gazy, jedyną dodatkową umową, na którą się godził, (jak wielokrotnie jasno dawał do zrozumienia), było zapewnienie powrotu do stanu z 6 października: Hamas pozostaje u władzy w Strefie Gazy, w tym na granicy z Egiptem, która była miejscem niekończących się dostaw dla jego armii i gospodarki, Izrael wycofuje się całkowicie, a Hamas nadal otrzymuje miliardy dolarów ze świata za pośrednictwem UNRWA i innych kanałów, co pozwala mu na jeszcze skuteczniejsze dokonywanie aktów masowych mordów w przyszłości.
Hamas zabija zakładników lub próbuje to zrobić, gdy izraelscy żołnierze są blisko ich uratowania, ponieważ jedyną rzeczą, której nie mogą zaakceptować, jest idea by Żydzi, których uważają za podludzi, mieli prawo do ratowania własnego narodu. Porwani zakładnicy są polisą ubezpieczeniową Hamasu, aby kontynuować walkę, aż do likwidacji Izraela.
Co powinien zrobić rząd
W obliczu totalitarnej ideologii, która deklaruje długofalowy cel, jakim jest zagłada narodu żydowskiego, istnieje tylko jedno stanowisko moralne, które powinien przyjąć każdy rząd lub organizacja międzynarodowa (i powinno to było być stanowisko przyjęte od 8 października):
1. Bezwarunkowe uwolnienie zakładników.
2. Bezwarunkowa kapitulacja Hamasu.
To jedyny sposób na natychmiastowe zakończenie wojny.
(Aby zakończyć trwającą od stulecia wojnę, konieczne jest położenie kresu palestynizmowi jako ideologii, która neguje istnienie suwerennego państwa żydowskiego w jakichkolwiek granicach.)
A do tego czasu? To jest wojna i powinna być prowadzona jako taka, bez złudzeń co do wroga, przed którym stoimy.
Link do oryginału: https://www.jpost.com/opinion/article-817349
Jerusalem Post, 2 września 2024
Tłumaczenie; Małgorzata Koraszewska
EINAT WILF jest autorką napisanej z Adi Schwartzem książki The War of Return. How Indulgence of the Palestinian Dream Has Obstructed the Path to Peace, a w rok później ukazała się jej kolejna książka pod tytułem We Should All be Zionists: Essays on the Jewish State and the Path to Peace (2022). Wilf jest byłą posłanką do izraelskiego Knesetu z ramienia Partii Pracy.
