Omawialiśmy tu możliwość kulturowej ewolucji (rozprzestrzeniania się zachowania lub nowych umiejętności przez naśladowanie i uczenie się) u papug kakadu, co ściągnęło wiele uwagi, prawdopodobnie ze względu na paralele z ewolucją kulturową u człowieka. (Wydaje się, że kakadu uczyły się otwierania pojemników na śmieci przez obserwowanie innych kakadu.) W naszym gatunku jest niezliczona ilość przykładów tego rodzaju uczenia się, szczególnie od czasu, kiedy transport pozwolił innowacjom na szerzenie się szybko i szeroko. Wiele jest przykładów: dżinsy, potrawy, muzyka, a wcześniej druk, koło (niektóre kultury nigdy go nie dostały) a także religia.

W kwietniu 2015 roku, Ahmed Tibi, członek parlamentu Izraela z ramienia arabskiej Wspólnej Listy, wygłosił ostre potępienie zbrodni wojennych Islamskiego Państwa (ISIS) przeciwko palestyńskiej populacji w Syrii. „To, co dzieje się w obozie Jarmouk , jest zbrodnią przeciwko ludzkości” – powiedział o brutalnym przejęciu kilka dni wcześniej tego obozu ulokowanego w pobliżu Damaszku przez tę grupę terrorystyczną.

“Zabili ponad tysiąc Palestyńczyków” – powiedział Tibi.

Zamykając książkę lubię się zastanawiać, co z niej mam ochotę opowiedzieć innym. A tu piękna historia, która zostanie ze mną na długo. Przyjeżdża cywilizowany do dzikich i pyta jednego, jak tam u was, towarzyszu, z duchowością. Dziki, jak to dziki, prosi o podanie definicji. Męczy się cywilizowany jak potępieniec, żeby w przystępny sposób sprawę wyjaśnić, dziki słucha uważnie, żąda dodatkowych uściśleń, żeby nie było wątpliwości, a w końcu mówi, że oni to nazywają życiem. 

Amerykańska dziennikarka, Katherine Ozment, poświęciła kilka lat na tropienie bezdusznej duchowości ateistów i właśnie otrzymaliśmy polskie tłumaczenie rezultatu jej badań, czyli książkę pod tytułem Dusza bez boga. W poszukiwaniu sensu, celu i wspólnoty w świeckim życiu, wydaną w Wydawnictwie Stapis w serii „Bez bogów”.

Brygady Al Kassam Hamasu uwielbiają świętowanie rocznic dużych ataków terrorystycznych. Masakra w Sbarro, dokonana 9 sierpnia 2001 roku nie jest wyjątkiem. (29 lipca była hebrajska data rocznicy tego ataku.)

Dowodzi to ostatecznego zdeprawowania nie tylko Hamasu, ale wszystkich Palestyńczyków, którzy świętują tę rocznicę. Strona internetowa Brygad Al Aksa opublikowała artykuł pełen zachwytu dla tego wyczynu.

Ten makabryczny artykuł wyolbrzymia liczbę ofiar śmiertelnych, atak wyglądał na jeszcze bardziej “udany” niż był, autorzy twierdzą bowiem, że zginęło 19 ludzi. Fakty są wystarczająco koszmarne – 15 zamordowanych w tym siedmioro dzieci i kobieta w ciąży.

 Arabski tekst jest odrażający:

Podczas gdy Stany Zjednoczone przygotowują się do zakończenia wycofywania z Afganistanu do 31 sierpnia 2021 roku, rosnąca liczba Arabów niepokoi się, że to amerykańskie posunięcie nie tylko wyniesie talibów ponownie do władzy, ale doprowadzi również do ponownego pojawienia się innych islamskich grup terrorystycznych, takich jak Al-Kaida i Państwo Islamskie (ISIS).

Arabowie mówią, że Amerykanie mylą się, jeśli sądzą, że wojna z terroryzmem skończy się wraz z wycofaniem żołnierzy USA z Afganistanu.

Daje pewną satysfakcję potwierdzenie wielokrotnych twierdzeń Izraela, że Hamas umyślnie magazynuje broń w dzielnicach mieszkalnych, przychodzące obecnie od samych Palestyńczyków – a mianowicie, od 133 palestyńskich NGO, które potępiły niebezpieczne i okrutne działania Hamasu. Pisze o tym Khaled Abu Toameh w artykule z 24 lipca 2021 roku w "Jeruzalerm Post“, Palestinians accuse Hamas of storing weapons in residential areas [Palestyńczycy oskarżają Hamas o magazynowanie broni na terenach mieszkalnych]:

"Palestyńskie grupy i organizacje praw człowieka wezwały Hamas i inne palestyńskie grupy terroru, by przestały magazynować broń w dzielnicach mieszkalnych po kolejnej eksplozji w czwartek [21 lipca], która zabiła jedną osobę i raniła 14 innych.
Żądają także dogłębnego śledztwa w sprawie eksplozji w celu pociągnięcia winnych do odpowiedzialności."

Jest to kontynuacja cyklu, w którym starałem się przedstawić nie tyle przyczyny niemożności porozumienia się osób o poglądach areligijnych i religijnych (bo te ostatnie są raczej natury emocjonalnej, podporządkowanej instynktom, przesądom i uprzedzeniom oraz religijnej indoktrynacji, więc argumenty rozumowe zazwyczaj nie wchodzą w rachubę), co pokazać prawdziwe czyli psychiczne przyczyny powstania idei bogów/Boga i religii, jakie moim zdaniem powinny wziąć pod uwagę obie strony tego światopoglądowego sporu. W tym celu niezbędna jest podróż w czasie i przestrzeni przez tysiąclecia w głąb historii naszego gatunku.

Londyn. 23 maja. Organizacja o nazwie Palestinian Solidarity Campaign zorganizowała protest przeciwko Izraelowi. Przyszło 180 tysięcy. Transparenty porównywały Izraelczyków do nazistów, a czarne flagi dżihadystycznych ruchów powiewały obok palestyńskich flag (a towarzyszyły temu wrzaski "Allahu Akbar"). "Izrael, nowe państwo nazistów", głosiły jedne transparenty; "Naziści istnieją nadal, teraz nazywają się syjoniści”, oznajmiały inne. Ten rodzaj porównań jest obecnie częsty w Europie wśród ludzi, którzy wydają się także być życzliwi wobec marksizmu. Czy ci nowi marksiści, którzy porównują Izrael, jedyną demokrację na Bliskim Wschodzie, do Trzeciej Rzeszy, a syjonistów do nazistów, naprawdę nie wiedzą, co mówią? 

Nowy tekst na stronie Jihad Watch informuje o najnowszym raporcie władz brytyjskich w sprawie seksualnego wykorzystywania dzieci i zaniedbań opieki społecznej, kiedy dzieci były wykorzystywane przez bandy muzułmańskich gwałcicieli. Raport szczegółowo omawia cztery przypadki, Jihad Watch koncentruje się na przypadku „Anny”, nastolatki niewolonej, gwałconej, która po zajściu w ciążę została zmuszona do wyjścia za mąż za swojego gwałciciela, a ponieważ była nieletnia, została przekazana pod opiekę rodzinie „męża”.

Departament Stanu USA osiągnął nowe wyżyny świętoszkowatego absurdu kiedy, po zburzeniu przez IDF domu palestyńskiego terrorysty, który zabił jednego nastolatka i na resztę życia okaleczył drugiego, Ambasada USA w Jerozolimie wydała oficjalny komunikat ostro potępiając izraelskie działanie. „Dom całej rodziny nie powinien być niszczony za działania jednej osoby” – perorowali Amerykanie.
To był dopiero początek ich arogancji.

Rozmawiać czy nie rozmawiać? Dla administracji Joe Bidena w Waszyngtonie jest to pytanie w odniesieniu do „zamrożonych” negocjacji z Iranem w sprawie tak zwanych „nuklearnych ambicji”. Początkowo Biden wydawał się chętny do zrobienia wszystkiego, żeby tylko ożywić to, co jego były szef Barack Obama wciąż przedstawia jako swoje największe osiągnięcie w polityce zagranicznej, rozluźniając w ten sposób lasso, które Donald Trump zacisnął na karku rządu mułłów w Teheranie.

Navi Pillay będzie przewodniczyć Komisji Dochodzeniowej Rady Praw Człowieka ONZ, której zadaniem jest ogłoszenie Izraela państwem „apartheidu”. Trzyosobowa komisja Pillay ma rzekomo przyjrzeć się “podstawowym przyczynom” konfliktu między Izraelem a Palestyńczykami. Nienawiść Pillay do Izraela jest wielokrotnie potwierdzona i jest ona także apologetką zarówno terroru, jak antysemityzmu. Należała do głównych organizatorów niesławnej konferencji z 2001 roku w Durbanie, która zamieniła się w antysemickie święto nienawiści, niemniej broniła jej i później organizowała obchody jej rocznic, które zbojkotowało wiele krajów zachodnich.

Jak daleko zajdą obecne protesty w Islamskiej Republice Iranu? Tego oczywiście nie możemy wiedzieć. Trwająca od wielu lat susza zagraża rolnictwu, zagraża egzystencji mieszkańców wsi, zagraża egzystencji narodu. W jakim stopniu? Czy nie ma w tym przesady? Reakcja Najwyższego Przywódcy, który po raz pierwszy powiedział, że protestujący mają pewne powody do niepokoju, może wskazywać na to, że irańskie władze zaczęły się bać. Na ulicach irańskich miast coraz częściej słychać okrzyk „śmierć dyktatorowi”, nie widziałem transparentu z napisem: „nie chcemy bomby atomowej, chcemy odsalania wody”.

Bardzo niewiele (jeśli jakiekolwiek), spraw i idei potrafiło zdobyć poparcie i swobodę działania tak wielu rozbieżnych ideologii, jak robi to sprawa palestyńska. Od ideologicznych projektów islamizmu, poprzez dżihadyzm, arabski nacjonalizm do ideologii wyzwolenia trzeciego świata, feminizmu i “przebudzenia” sprawa palestyńska służy jako wezwanie dla takich odległych od siebie grup. Palestyńscy “uchodźcy” są uważani za  unikatowy rodzaj wysiedlonych ludzi, całkowicie inny niż dziesiątki milionów uchodźców od czasów II wojny światowej. Niedawna fala protestów przeciwko opartym na ucisku rządom Autonomii Palestyńskiej okazała się znacznie mniej interesująca dla zachodnich zwolenników sprawy palestyńskiej niż palestyńskie cierpienia na punktach kontrolnych. 

Najwyższy Przywódca jest zaniepokojony. Ajatollah Chamenei nakazał armii zdławienie trwających protestów w Ahwaz, stolicy Chuzestanu, irańskim ostanie (prowincji), gdzie produkuje się niemal całą ropę naftową kraju. Siła jednak nie zadziałała. Choć jak dotąd zabito kilku protestujących w Ahwaz, demonstranci, wściekli na reżim z wielu powodów, ale obecnie przede wszystkim z powodu braku wody w tym głównie arabskim ostanie, odmówili rozejścia się. Ajatollah Chamenei próbuje więc teraz innej taktyki, wyrażając zrozumienie i współczucie dla demonstrantów w nadziei, że miękka reakcja złagodzi gniew. Najnowsza informacja o protestach w Chuzestanie jest tutaj: Five dead during Iran water shortage protests, Khamenei comments.

Były parlamentarzysta iracki, Mithal Al-Alusi, powiedział, w wywiadzie nadanym przez Sharqiya TV (Irak) 13 lipca 2021 r., że palestyńskie prawa nie powinny być ważniejsze niż prawa irackiego narodu i że “Palestyńczycy żyją w luksusie, podczas gdy my w Iraku jesteśmy masakrowani”. Polityk mówił, że z irackiego budżetu płaci się palestyńskiemu “oporowi”, tymczasem ich przywódcy żyją jak książęta, że nie ma żadnej różnicy między islamistami w Iraku a islamistami w Gazie. Dziennikarz zapytał Al-Alusiego, czy normalizacja stosunków z Izraelem rozwiązałaby kryzys w Iraku, na co odpowiedział, że Irakijczyków obchodzi własny kraj i własny naród. Dodał, że nie wszyscy w Iraku zgadzają się z nim, chociaż wszyscy arabscy politycy zgadzają się z tym po cichu.

Kiedy epidemia czarnej ospy uderzyła w Boston w 1721 roku, władze próbowały ją opanować przez izolowanie chorych w “domu zarazy” i obłożenie kwarantanną statków i ich załóg w porcie bostońskim. Cotton Mather, jeden z czołowych obywateli miasta i wybitny purytański intelektualista w Nowej Anglii, namawiał do innego działania. Naciskał na lekarzy Bostonu, by rozpoczęli program inokulacji. Przez stulecia rodzaj szczepień zwany wariolacją stosowano w Indiach, by chronić się przed czarną ospą. Dokonywało się tego przez nacięcie skóry i wtarcie w rankę płynu z wrzodów kogoś, kto miał łagodną postać choroby. Mather czytał zapiski greckiego lekarza, który opisał taką procedurę stosowaną w Imperium Osmańskim.

Larry Sanger, współzałożyciel Wikipedii powiedział niedawno, że „nikt nie powinien ufać Wikipedii”. Sanger opisuje środowisko Wikipedii – w którym konserwatywne głosy są dławione lub zakazane, a krytyka lewicowej ideologii – kiedy się w ogóle pojawia – brzmi jak mowa obrończa.

To jest miażdżąca krytyka ze strony człowieka, który wie o Wikipedii więcej niż większość ludzi. Sanger jednak zauważa tylko część obrazu. Ocenia środowisko Wikipedii, w którym walczą dwie strony – obie równie potężne – i jedna przeważa. To prowadzi do nieuniknionego i wyraźnego skrzywienia i redakcyjnej dominacji – i o tym pisze Sanger. Nie obejmuje jednak całej skali problem. Na przykład – sytuacji, w której jedna strona jest nieporównywalnie liczniejsza od drugiej.

Dzisiaj w Ameryce mamy nowe pokolenie wychodźców z komunistycznych reżimów, którzy walczą z nową poprawnością polityczną nazywaną wokeism („przebudzeniem”).

Czesław Miłosz, zanim został laureatem Nagrody Nobla w literaturze i autorem Umysłu zniewolonego, walczył z dwoma totalitaryzmami w swoim kraju: najpierw z nazizmem, a potem z komunizmem. W 1945 roku Miłosz został mianowany attaché kulturalnym ambasady w Nowym Jorku. W 1951 roku uciekł do Francji.

UNESCO w kwietniu 2016 roku uchwaliła rezolucję, w której ta agencja ONZ potępiła “izraelską agresję i nielegalne posunięcia wobec wolności praktykowania religii i swobody dostępu muzułmanów do meczetu Al-Aksa”. [Muzułmanie mają pełen dostęp do Wzgórza Świątynnego, chrześcijanie, Żydzi i inni mają bardzo ograniczony dostęp i zakaz modlenia się tam. przyp. tłum.] W lipcu 2021 roku rządy Jordanii, Egiptu i Turcji potępiły żydowskie odwiedziny i modlitwy na Wzgórzu Świątynnym, które nazywają  “kompleksem Al-Aksa”.

Jest to kontynuacja niedawnego tekstu o tym samym tytule. Tamten miał motto: „Nad tą przepaścią nie da się zbudować mostu”. Jego autorem jest Daniel C.Dennett i zacytowałem je z książki Odczarowanie. Religia jako zjawisko naturalne. Choć jego Autor w nieco innym kontekście zamieścił je w tej publikacji, w moim tekście miałem na myśli „przepaść” (czyli niemożność porozumienia się osób o przeciwstawnych poglądach), nad którą nie da się zbudować „mostu porozumienia”, które zaakceptowałyby obie strony sporu. 

Kiedy takie postaci jak John Simpson, Jeremy Bowen i Lyse Doucet w pełni nadzorują charakter relacjonowania przez BBC z Bliskiego Wschodu, nie zaskakuje odkrycie, że uznali za stosowne zatrudnienie Palestynki, niejakiej Tali Halawa, na stanowisko reportera BBC z bazą w Ramallah – choć BBC nigdy nie uważała za stosowne zatrudnienie Izraelczyka, by relacjonował z Izraela lub skądkolwiek indziej. Dodaje więc otuchy fakt, że niedawno Halawa została wyrzucona z tej posady przez BBC za tweetowanie “#Hitlermiałrację” i innych antysemickich obwieszczeń. Czy to jest oznaka prawdziwej zmiany w BBC, czy jedynie sytuacja, w której antysemityzm tej osoby był zbyt rażący i przerażający, by go ignorować?

Słynne jest ostrzeżenie Winstona Churchilla przed ugłaskiwaniem agresora: “Każdy ma nadzieję, że jeśli dobrze nakarmi krokodyla, krokodyl zje go na końcu. Wszyscy mają nadzieję, że burza minie, zanim przyjdzie ich kolej na pożarcie. Obawiam się jednak – bardzo obawiam się – że burza nie przejdzie. Będzie szalała i będzie coraz głośniejsza i coraz bardziej groźna. Rozprzestrzeni się na południe, rozprzestrzeni się na północ”.   

Historia wielokrotnie dowiodła, że ugłaskiwanie bandyckiego państwa wyłącznie ośmiela i wzmacnia je. Niemniej administracja Bidena i Unia Europejska wydają się zdecydowane prowadzić niebezpieczną politykę ugłaskiwania reżimu, który skanduje „Śmierć Ameryce”, który planuje wypchnięcie USA z Bliskiego Wschodu, który jest oddany idei wykorzenienia i zastąpienia Izraela, i który jest, według Departamentu Stanu USA, jednym z czterech głównych państwowych sponsorów terroryzmu, jak również przoduje na świecie w łamaniu praw czlowieka.

Nie ma niczego “ekstremistycznego” w tym, co powiedział ten imam; to jest islam głównego nurtu. Ludobójczy hadis, który cytuje, o kamieniach i drzewach przywołujących muzułmanów, by zabili Żydów, znajduje się w Sahih Muslim 6985 i innych miejscach. Twierdzenie, że muzułmanie nie powinni respektować szwedzkiej flagi, ponieważ jest na niej krzyż, opiera się na Koranie 4:157, który to werset mówi, że Jezus nie został ukrzyżowany, jak również na idei, że ponieważ krzyż jest chrześcijańskim symbolem, muzułmaninowi nie wolno go szanować, bowiem zrobienie tego będzie oznaczało poddanie się nie-muzułmańskiej władzy. Czy jakiś rzecznik “umiarkowanych muzułmanów” mógłby wyjaśnić, jak właściwie Basem Mahmoud “uprowadza” islam? A jaka będzie przyszłość Szwecji i ogólnie Zachodu w wyniku braku sprzeciwu wobec wierzeń i czynów ludzi, które są sprzeczne z zachodnimi normami i zasadami społecznymi?