Artykuł @NYTimes o cmentarzach w Gazie to nic innego jak antysemicka teoria spiskowa

Tak wiele artykułów ma tę samą strukturę: 

- Zauważyliśmy, że IDF robi coś, co wydaje się niewłaściwe.

- Nie możemy zrozumieć, dlaczego to robią.

- Dlatego musimy założyć, że powodem jest to, że Żydzi to mściwe małe dranie, które celowo kierują ogromne zasoby i siłę ognia w kierunku obiektów cywilnych bez ważnego powodu.

Widzieliśmy to 14 grudnia w CNN, która nie rozumie, dlaczego IDF może użyć niekierowanych pocisków rakietowych i zakłada, że są one wykorzystywane na oślep przeciwko ludności cywilnej. widzieliśmy to w raportach HRW na temat stosowania przez Izrael białego fosforu. Widzieliśmy to niezliczoną ilość razy w opowieściach o konkretnych izraelskich nalotach, podczas których przeprowadzano wywiady z mieszkańcami, którzy mówili: „Nigdy nie widzieliśmy tu żadnych bojowników!”

Ten przykład pochodzi z „New York Timesa” i stwierdza, że skoro nie mogą pojąć, dlaczego Izrael miałby niszczyć cmentarze w Gazie, muszą to robić złośliwie i dlatego są winni zbrodni wojennych.

Tytuł podsumowuje artykuł:

Dlaczego zakładać, że nowoczesna, profesjonalna armia zrobiłaby cokolwiek bez konieczności militarnej? Gdyby IDF powiedziała setkom żołnierzy: „Idźcie i zniszczcie ten cmentarz bez powodu”; lub „ponieważ nienawidzimy muzułmanów”, nie sądzisz, że do organizacji  „Breaking the Silence” przybiegłyby dziesiątki żołnierzy, żeby złożyć skargę?

„New York Times” sugeruje teorię spiskową, że wielu izraelskich przywódców wojskowych potajemnie pracuje nad upokorzeniem i skrzywdzeniem Gazańczyków, a w środku strefy działań wojennych marnują czas i zasoby na działania, na które nie ma uzasadnionego powodu.

Tak, to jest antysemityzm. Ale obecnie jest to akceptowalny antysemityzm, uzasadniony tym, że IDF nie skomentowała oskarżenia.

Jak to często bywa, gazeta nie zadaje sobie trudu zastanowienia się, dlaczego cmentarz może być uzasadnionym celem wojskowym. 

Wspomina w nim, że „W dzielnicy Szadżjaije w mieście Gaza, gdzie w ostatnich dniach szalały ciężkie walki, siły izraelskie zrównały z ziemią część tunezyjskiego cmentarza, aby utworzyć tymczasową pozycję wojskową” Nie mówi, że jest to niezbędna część operacji walki naziemnej.

Wojny wymagają logistyki. Żołnierze muszą fizycznie przebywać na bezpiecznych stanowiskach, trzeba im zapewnić amunicję i żywność, trzeba zabezpieczyć ich wyposażenie. Rzeczywista walka to tylko część tego, co oznacza pojęcie konieczności militarnej. I choć każda wojna jest trudna, wojna miejska jest znacznie trudniejsza, ponieważ armia musi znaleźć przestrzeń, w której będzie miała dużą przewagę militarną, bowiem przeciwnik może ukrywać się wśród budynków i pod ziemią. Zabezpieczenie obszaru dla tysięcy żołnierzy oznacza, że muszą oni wykorzystać to, co się tam znajduje, aby zapewnić swoim żołnierzom bezpieczeństwo. 

Załoga czołgu musi jeść. Muszą się załatwiać. Nie wystarczy zaparkować czołg w odsłoniętym miejscu na ulicy, w otoczeniu budynków, gdzie wróg może mieć całą noc na podłożenie potężnych materiałów wybuchowych. Jeśli jest wybór między usytuowaniem czołgu na cmentarzu, gdzie można zabezpieczyć jego okolicę, a dzielnicą mieszkalną, każdy rozsądny dowódca wojskowy skorzysta z cmentarza, zakładając, że można go tam odpowiednio zabezpieczyć.

Zabezpieczenie cmentarza oznacza wyburzenie nagrobków buldożerami, aby upewnić się, że nie ma tam żadnych wejść do tuneli ani min, a za drzewami lub pomnikami nie chowają się terroryści. Ochrona życia żołnierzy ma wyższy priorytet niż ochrona nagrobków. 

Oto artykuł na temat działań wojennych w miastach, który powinien być lekturą obowiązkową dla każdego. Daje to małe pojęcie o tym, o co chodzi. Co najważniejsze, pokazuje, jak i dlaczego wojna miejska jest najtrudniejszym rodzajem wojny. Prawdziwe dziennikarstwo podejmuje te kwestie i informuje czytelników o trudnościach i wyborach, jakich muszą dokonać dowódcy. Leniwe, stronnicze dziennikarstwo nie kłopocze się takimi rzeczami.

I choć artykuł jest zły pod względem tego, co mówi i sugeruje, jest jeszcze gorszy ze względu na to, co przemilcza. Czyli fakt, że Hamas ma długą historię wykorzystywania cmentarzy do celów wojskowych.

Oto film przedstawiający odpalanie rakiet z cmentarza w Gazie w 2014 roku. 

Hamas wystrzelił setki rakiet z tych rzekomo świętych cmentarzy. 

Czy „New York Times” kiedykolwiek skrytykował Hamas za profanację miejsca kultu religijnego? Wręcz przeciwnie, kiedy islamiści zniszczyli duży krzyż na brytyjskim cmentarzu wojskowym w Gazie w 2006 roku, „New York Times” przemilczał to. 

Cmentarze to idealne miejsca na ukrycie wyrzutni rakiet. W okolicy nie ma wysokich budynków, a wszelkie kopanie w tym miejscu uważane jest za normalną czynność. Co również sprawia, że cmentarze są idealnymi miejscami do ukrycia szybów tuneli. Hamas uwielbia wykorzystywać cmentarze (i boiska do piłki nożnej), jako miejsca wyrzutni rakiet. 

A niektóre dzielnice Gazy są tak zatłoczone, że ludzie budowali domy na terenach cmentarzy. Nie ma żadnych artykułów w „New York Timesie” o tej profanacji.

Koncepcja, że IDF, w bardzo złożonym militarnie środowisku, marnuje czas i energię na bezmyślne i niepotrzebne niszczenie cmentarza, nie jest tylko ignorancją. To nie tylko zniesławienie. W rzeczywistości jest to antysemicka teoria spiskowa, chętnie rozpowszechniana przez „szacowną gazetę”.

Link do oryginału: https://elderofziyon.blogspot.com/2023/12/a-nytimes-article-on-gaza-cemeteries-is.html

Elder of Ziyon, 15 grudnia 2023

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Elder of Ziyon – blog amerykańskiego badacza nad antysemityzmem w mediach i organizacjach.