Prawda

Czwartek, 1 maja 2025 - 05:25

« Poprzedni Następny »

Genocide and millions of its defenders

Powiadom znajomych o tym artykule:
Do:
Od:

Genocide and millions of its defenders


Andrzej Koraszewski 2023-11-29

Palestinian members of the Al-Aqsa Brigades during a military parade in the Balata \
Palestinian members of the Al-Aqsa Brigades during a military parade in the Balata "refugee camp" in the West Bank on September 21, 2022. Photo source Magazine +972. (Nasser Ishtayeh/Flash90)

Facebook offers a hodge-podge, my eyes land on a picture of a giant dam with dry land behind it, the caption in Ukrainian states that Ukraine is protecting Europe from the Russian flood. I have already finished my morning review of information from around the world, which for many weeks I have invariably started with Israeli sources. Russia's war with Ukraine has turned into a war of attrition. We stopped being excited about it, while still sympathizing with Ukrainians and still condemning Putin's Russia. The symbolic picture doesn't lie, but Russia is not our only threat. Israel's defensive war evokes different emotions. There is growing eagerness to accuse the attacked nation, to talk about alleged genocide, though the accusations are often accompanied by decorative arabesques about the brutal attack that preceded the war with Hamas.

On October 29 the new Deputy Speaker of the Polish Senate, Magdalena Biejat, wrote on her Facebook page: 

“Three weeks have passed since Hamas carried out terrorist attacks, killing over 1,400 Israeli citizens, including children and the elderly. In an act of retaliation, Israel is taking revenge on the defenseless Palestinian civilian population living in the Gaza Strip. The escalation of violence brings more civilian casualties every day.” 

The post had hundreds of likes and dozens of shares, comments were closed, and for me the most important thing is the middle sentence: "Israel, in an act of retaliation, is taking revenge on the defenseless Palestinian civilian population living in the Gaza Strip."


Ms. Biejat is a translator of Spanish literature, but she studied sociology, and is also the co-chair of the New Left Party. I first noticed her when in July 2022 she went with a Polish parliamentary group for a pilgrimage to the grave of Yasser Arafat.

 

That pilgrimage seems to perfectly explain this sentence. I wonder if this well-educated 40-year-old woman ever asked herself whether the social activities of her idol caused more deaths of Muslims or Jews?


Truth be told, no one knows. Arafat started two civil wars, destroyed Lebanon, is responsible for the deaths of thousands of Palestinians and not only Palestinians, but his absolute priority was always the murder of Jews. Ms. Biejat could have heard about the massacre of Israeli athletes in Munich he organized, about terrorist attacks first from Jordan and then from Lebanon, about plane hijackings, about the first and second intifadas, about thousands of attacks organized until the last days of his life. Does our parliamentarian associate him more with the Soviet Union or with Nazism?

 

Idealizing his mentor, Amin al-Husseini, from an early age, he never said a bad word about either Hitler or Nazism, but since he mainly benefited from the support of the USSR, many preferred to perceive him as a man of the left rather than as one who was continuing Nazism. (Few people realized that there was no contradiction here, that the two could be perfectly combined.) Arafat once renounced terror, but only in English, and immediately explained to his people in Arabic that he had acted like Muhammad to deceive the enemy.     

 

Magdalena Biejat calls the Israeli war against Hamas "revenge against the defenseless population." She does not suggest that Hamas immediately release the kidnapped Jewish children, elderly, and women, she does not propose that it stop shelling Israeli towns and villages, it does not occur to her that Hamas might surrender or at least recognize the Jews' right to life. She knows nothing about the IDF’s efforts to spare the Palestinian civilian population (often risking the lives of its own soldiers). The new vice-leader of our Senate chooses to falsely accuse the victims of a genocidal attack of revenge against a civilian population.

 

In this short entry, not only does the immeasurable brutality of this particular attack on October 7 disappear, not only does the enemy, armed to the teeth, who organized this attack, who has declared from the moment of its inception his intention to finally solve the Jewish question, disappear, but also the fact disappears that this enemy has chosen to murder Jews at the expense of its own society and that it raises Palestinian children to be sadistic murderers.


This post can only be interpreted in one way: the intention to destroy Hamas should be immediately abandoned, the terrorist organization's authority over the Palestinians in Gaza should be restored, and the crimes of Israel should be recognized, all of whose victims in Gaza are defenseless civilians.              


In Poland, in the last elections we managed to defeat the United Right; how many Hamas and Fatah sympathizers (Fatah supported the brutalities of Hamas) did we introduce to the upper and lower Legislative Chamber, how many such sympathizers will join the government?


Many people claim that Israel today is the main front in the fight for Enlightenment values, for democracy, for individual freedom, freedom of religion, women's rights and children's rights. There are Arabs (and not only Arabs) who claim that Israel also fights for the rights of Palestinians. These people note that Western feminists do not condemn the mass rape, torture, and killing of Israeli women and girls. For them, they were only Jewish women. These people note that children's rights organizations do not condemn the sadistic murder of infants. To them, they were just Jewish babies. These organizations also do not condemn raising Palestinian children to be sadistic murderers because they believe that they will only murder Jews. These people note that organizations such as Doctors Without Borders had information about the use of hospitals by genocidal terrorists but chose to remain silent. Politicians who more or less openly support Hamas do not demand international pressure for the immediate release of all kidnapped Jewish children, women, and elderly people, or an end to the shelling of Israeli towns and villages; they immediately supplement their perfunctory condemnations of the brutal attack on October 7 with thunderous accusations of attacking defenseless civilians and even of the genocide of the Palestinians.

 

An interesting example on the Polish scene is the well-known columnist Konstanty Gebert, who writes about his disappointment because Ghazi Hamad previously seemed to him to be a moderate representative of the Palestinians. The columnist does not explain to readers why he changed his mind. Perhaps he assumes that readers know that this criminal was one of the main organizers of the genocidal attack on October 7. He probably thinks that everyone knows his statement on October 24, when he assured television viewers that Hamas would continue to carry out such massacres of Jews and that no one must condemn Hamas for what it did on October 7. Gebert only writes that Hamad seemed so nice to him before. He does not explain why he was so willing to be deceived, or whether he knew the politician's previous statements made in Arabic.

 

The Polish political scene and Polish media are secondary in all this (but important for us and our humanity). The world's reactions are important. These don't look promising. Recent surveys have shown that 70 percent of young Americans (18-30 years old) support Hamas. We don't have such studies showing what it looks like in Western European countries, but nothing indicates that it is much better. Politicians, even from centrist political parties, are aware of this support and either sincerely or for tactical reasons adapt their statements to voters' expectations. They do not criticize colleagues such as Magdalena Biejat. Hundreds of thousands of demonstrators demanding the murder of Jews cannot be ignored. 

 

What role do the media, the academic world, and human rights organizations play here?

 

The mainstream media systematically distorts the image of this conflict. They systematically try to blur the hostility of the Muslim world towards the Jewish state and present it as a conflict between powerful Israel and the poor and oppressed Palestinians. The sources of finance for Palestinian terrorism, the supply of weapons, and, above all, the entire Islamic ideology are disappearing.


Western journalists never question the information of the Palestinian Authority and Hamas authorities (often presenting it as facts, even without citing the source), and treat the testimony of "eyewitnesses" seriously. Information from the Israeli authorities is invariably accompanied by the ritual phrase: "we could not verify it."



Will the world media's reactions to Hamas' claim that Israel destroyed Al Ahli hospital and killed 500 people go down in the history of journalism and be shown to students as an example of both the worst forms of violation of journalistic ethics and the willing cooperation of journalists with terrorists? Virtually all mainstream media picked up this "news" so hastily and so greedily that they did not even have time to even briefly check the condition of this "bombed" hospital. Also the next day, when Hamas organized a press conference with the participation of doctors and decoratively laid out corpses, information from Israel - that it had nothing to do with it, that a faulty Palestinian rocket fell in the parking lot of this hospital, killing several to several dozen people - was still treated with skepticism.

 

This was neither the first nor the last example of close cooperation between the Western media and a genocidal organization. When it could no longer be denied that the media had misled the public, they withdrew quietly, mumblingly, and without any sense of shame. Have we heard the voice of condemnation from journalist associations, ethicists, and other defenders of morality? Nothing like that happened; it was simply considered a minor mistake not worth mentioning, and journalists practicing genocidal journalism did not face even the slightest condemnation from their superiors or from their peers.    


Misled politicians were as hasty as these journalists in condemning Israel, only to then decide that there was no reason to apologize to Israel, much less condemn the journalists for misleading everyone. 


The perversity of accusing Israel of vindictiveness and retaliatory genocide in the mainstream media receives virtually no criticism.    

 

The fact that some Israelis are among those accusing Israel of genocide should not be surprising. For two thousand years, Christian anti-Judaism has been happy to use Jewish helpers, Muslim anti-Judaism did so later, and Soviet antisemitism and its crowd of Judeo-Marxists perfected this practice.       


Among the most recent examples, we see two Israeli historians working in the US. These gentlemen are Raz Segal and Omer Bartov. 

 

A week after October 7, Raz Segal published an article in the American magazine Jewish Currents (originally affiliated with the American Communist Party and still rabidly Israel-hating), which immediately made him famous in antisemitic circles throughout the West. Segal calls Israel's war in Gaza a "textbook case of genocide." He claims that Israelis are waging a campaign to expel Palestinians from Gaza and to Egypt.

 

As two other American historians, Norman Goda and Jeffrey Herf, write, these allegations are absurd. While Hamas openly proclaims its intention to exterminate the Jewish population, Israel makes every effort to minimize civilian casualties. Not only does it warn the civilian population of which objects will be military targets, it drops leaflets, warns by phone, and calls on the civilian population to leave combat areas, but it also has the lowest number of civilian casualties in relation to terrorists killed during urban fighting of any army in the world. Moreover, not only has Israel not proposed any expulsion of Palestinians from Gaza to Egypt, but Egypt has firmly announced that it will not accept any refugees from the war zone (which is a serious violation of international law). The facts do nothing to prevent the sudden avalanche of media interest in this particular historian.

 

Omer Bartov published his revelations on November 10 in the The New York Times, claiming that Israeli operations have created a humanitarian crisis in Gaza, which could constitute a war crime, and then suggesting that it could be a harbinger of ethnic cleansing or even genocide. Bartov deduces this genocide from Israeli public statements, suggesting that words may turn into deeds in the coming weeks or months.           

These words, which are supposedly foreshadowing actions, include calling Hamas terrorists human beasts (as if murders, torture, rape, burning people alive, killing infants, and kidnappings did not justify such a term at all). The scholar fears this may dehumanize Hamas members. Bartov, like Segal, distracts public opinion from both the brutal actions of Hamas on October 7 and the genocidal Charter of Hamas written in 1988 in accordance with the Nazi rhetoric of the Muslim Brotherhood, as well as its version amended in 2017 and adapted to the rhetoric of the woke left (without changing in any way the solution of the Jewish question in Palestine and the rest of the world enshrined in this Charter). Bartov is eager to blame the Israeli government for the crimes of Hamas, not noticing that these crimes were a reinforced version of previous actions, and the brutal attack on October 7 itself was prepared for at least two years, i.e. before the appearance of the current government in Israel.    

 

The Israeli campaign, Norman Goda and Jeffrey Herf remind us, is aimed at destroying the military infrastructure, weapons and ammunition resources, and the possibility of continuing the war against the Jews of this territory. Yes, this is a humanitarian catastrophe both for that part of Gazans who support Hamas' goals (until recently it was the majority, and we don't know how it has changed now) and for those who would prefer to live under a different government.


The arguments of such scholars as Segal and Bartov are warming the cockles of the hearts of overly woken atheists, as well as the heart of the Holy Father, who on November 22 deigned to announce that:

“The violence unleashed by the State of Israel and Hamas militants has exceeded the boundaries of war and has become terrorism.”

This Holy Father, like his predecessors, likes to change the order of things. Israel has not started a single war in its entire history, but the Vatican tradition requires it to be presented to the faithful differently. The wars started by Hamas were terrorism that Israel must put an end to by liberating Palestine from Hamas.


The humanitarian catastrophe in Gaza was created primarily by Iran, which armed terrorists and incited them to murder Jews, using the civilian population as a human shield and hoping for numerous civilian victims as an asset in international propaganda.



The Iranian leader announced in 2014 that he would arm the West Bank just as he armed Gaza. He kept his word, stepped up the rearmament of Gaza, and armed the West Bank. Not for the sake of the well-being of the Palestinians, but in the hope of murdering Jews, which has led to brutality and, yes, a humanitarian catastrophe.     


The Pope has never protested against these genocidal practices, he is protesting today the fact that Jews are defending their lives. Nothing new.  

 

Pope Francis is contributing to both a humanitarian catastrophe and to strengthening Palestinian plans for genocide. Slightly more decent people choose only silence, probably not realizing that silence not only can be, but is a form of support.


Hamas is only the vanguard of jihad against all the values of the civilized world. Tiny Israel is today a dam holding back the flood. On our side, many are making efforts to weaken this dam.    


Written during the hours of waiting for the return to Israel of the first group of those kidnapped by the beasts.

Translation: Małgorzata Koraszewska and Sarah Lawson


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj















Narcyz
Hili: Mało tych narcyzów w ogrodzie.
Ja; One wiedzą, że nie kocham pięknoduchów.

Więcej

Tak, ale… Antysemityzm
a antysyjonizm
Patrycja Walter 

Warszawa 1968 r.

Tak, to była przerażająca zbrodnia popełniona na tańczących w psychodelicznym rytmie młodych ludziach, ale … Tak, to była niewyobrażalna masakra popełniona na budzących się w swoich domach, ale…. Owo ale, zabrzmiało, jak wiele razy powtarzał Douglas Murray, nim krzyk torturowanych, mordowanych nie wybrzmiał. To ale dominuje w wielu komentarzach. Z pozoru wyważone, w rzeczywistości staje się próbą relatywizacji bezprecedensowej przemocy. W tle pobrzmiewa znajomy refren: owszem, atak był brutalny, lecz sprowokowanyśmierć tragiczna, ale przecież cierpienie nie jest jednostronne. Obrońcy praw wszystkiego uzbrojeni w transparenty: Wszelkimi możliwymi środkami, rzucili standardowe: kolonizatorzy, ludobójcy. Robili to w chwili, gdy Izraelczycy wciąż cierpieli. Nie dano im nawet czasu na żałobę — tego samego dnia na ulicach świata rozbrzmiały hasła, które przypominały ponure melodie sprzed II wojny światowej, gdy antysemickie tony sączyły się ze zgromadzeń i gazet.

Więcej

Krew w buszu,
milczenie na Zachodzie
Paul Finlayson


Sumienie świata, o ile kiedykolwiek istniało, zostało przekazane algorytmom i pokazom moralnej mody.

Gdyby oburzenie było rozdzielane zgodnie z logiką, bylibyśmy świadkami globalnych protestów nad zwęglonymi szczątkami nigeryjskich kościołów i poćwiartowanymi ciałami chrześcijańskich dzieci. Ale nie — świat cierpi na  deficyt uwagi moralnej. 

Więcej
Blue line

Duchowni w Pakistanie
wzywają do dżihadu
Z materiałów MEMRI

Przywódca Dżamiat Ulema-e-Islam (JUI-F) Maulana Fazlur Rehman przemawia na konferencji.

Dziesiątego kwietnia 2025 r. zorganizowana przez muzułmańskich duchownych w Pakistanie Narodowa Konferencja o Palestynie wydała deklarację wzywającą do dżihadu przeciwko Izraelowi i stwierdziła: „Wojna w Strefie Gazy to nie tylko wojna, ale otwarte ludobójstwo Palestyńczyków. Dżihad stał się obowiązkiem muzułmanów. Wszyscy muzułmańscy władcy powinni formalnie ogłosić go [dżihad przeciwko Izraelowi]”. Deklaracja przyjęta przez konferencję stwierdzała również: „Chcemy otwarcie powiedzieć, że cały region, w tym Izrael, jest odziedziczoną po przodkach ojczyzną Palestyńczyków; mają oni do niego legalne i naturalne prawa. Ameryka, jeśli chce, może osiedlić Izraelczyków gdziekolwiek indziej”.

Więcej

Antysemityzm jako wytwór
naszej wyobraźni 
Adam Levick

Propalestyńska demonstracja amerykańskich studentów.

„Guardian” jest przywiązany do dwóch niemal religijnych dogmatów: po pierwsze, że Palestyńczycy są nieodmiennie ofiarami izraelskiej opresji i dlatego nawet po masakrze 7 października nigdy nie można obarczać ich odpowiedzialnością za ich destrukcyjne zachowanie. Po drugie: że zwolennicy Palestyńczyków są z natury postępowi i „antyrasistowscy” – zatem oskarżania ich o antysemityzm  jest nieuczciwie.

Więcej
Blue line

Zachód znów wpada
w pułapkę Iranu
Majid Rafizadeh

Każda runda dyplomacji daje reżimowi Iranu większe pole manewru, więcej czasu na rozwijanie broni i więcej zasobów na finansowanie terrorystycznych pełnomocników na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Łacińskiej. Rezultatem nie jest pokój — to proliferacja. Na zdjęciu: hipersoniczny pocisk balistyczny Fattah1 (Zdjęcie: Wikipedia)

Irański reżim po raz kolejny świętuje fakt prowadzenia negocjacji dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi, tym razem pod rządami administracji Trumpa. Przywódcy Teheranu przedstawiają te wznowione rozmowy jako coś pozytywnego, co pozwoli im utrzymać władzę i uruchomić programy broni jądrowej i pocisków balistycznych w późniejszym terminie.
Irańscy przedstawiciele, w tym czołowe osobistości w ministerstwie spraw zagranicznych, wyrazili optymizm w sprawie prowadzonych negocjacji, przedstawiając gotowość zespołu Trumpa do zaangażowania się jako krok w kierunku "wzajemnego zrozumienia”. Chcieliby, aby świat uwierzył, że dyplomacja działa — gdy w rzeczywistości jest pułapką. 

Więcej

Jak ekstremizm maszeruje
bez przeszkód
Shoshana Bryen

Uczestnicy wiecu popierającego Izrael, domagają się uwolnienia Izraelczyków porwanych przez terrorystów z Hamasu w Strefie Gazy w Toronto w Kanadzie, 1 września 2024 r. Źródło: Doron Horowitz/Flash90.

Rządy państw zachodnich, takich jak Kanada, nadal tolerują nienawiść do Żydów, jednocześnie krytykując Amerykę za podejmowanie działań, by chronić swoich żydowskich obywateli.

W Jom HaSzoa, Dniu Pamięci o Holokauście, kusi, żeby po prostu przypomnieć, w jaki sposób „holokaust” i „ludobójstwo” zostały zniekształcone i wykorzystane przeciwko Izraelowi i Żydom przez ludzi, którzy z dumą ogłaszają zamiar zabicia nas wszystkich — przez Iran, Hamas, Hezbollah i Palestyński Islamski Dżihad.

Więcej

Wojna Izraela
z Hamasem?
Andrzej Koraszewski

Przewodnicząca brytyjskiej Komisji Spraw Zagranicznych Izby Gmin Emily Anne Thornberry. (Zrzut z ekranu)

Nie ma wojny Ukrainy z Rosją i nie ma wojny Izraela z Hamasem. Jest wojna Rosji z Ukrainą i islamu z Żydami na Bliskim Wschodzie. Czy to ważne jak rozumiemy konflikty zbrojne? W Wikipedii hasło „Wojna Izraela z Hamasem” jest przełożone na 88 języków. Dowiadujemy się z tego „encyklopedycznego” źródła, że to "konflikt zbrojny" między Izraelem a dowodzonymi przez Hamas palestyńskimi ugrupowaniami militarnymi, toczący się głównie w Strefie Gazy od 7 października 2023 roku. Do walk doszło również na Zachodnim Brzegu Jordanu, a także z udziałem Hezbollahu wzdłuż granicy izraelsko-libańsiej na Wzgórzach Golan. Jest to piąta wojna między Strefą Gazy i Izraelem od 2008 roku, stanowiąca jednocześnie część szerszego konfliktu izraelsko-palestyńskiego i największy konflikt zbrojny w regionie od czasu wojny Jom Kipur 50 lat wcześniej”.

Nie, to nie jest konflikt „izraelsko-palestyński”. To ponad stuletnia wojna islamu z Żydami, z ideą odbudowy żydowskiego państwa, z ideą żydowskiej suwerenności.

Więcej

Między literą
a duchem prawa
Patrycja Walter


Francuski wymiar sprawiedliwości był zawsze bardziej otwarty na abstrakcyjne idee niż angielski, stwierdza w książce pod tytułem Mężczyzna w czerwonym płaszczu (2020) Julian Barnes, przywołując historię z 1894 roku, kiedy to anarchizujący krytyk sztuki Félix Fénéon został zatrzymany i przesłuchiwany przez śledczych. Zapytany przez sędziego, jak odniesie się do faktu, że widziano go stojącego za latarnią gazową w rozmowie z dobrze znanym anarchistą, Fénéon odparł z typowym dla siebie spokojem: Czy może mi pan powiedzieć, która część latarnii gazowej jest jej tyłem?. Ponieważ rzecz miała miejsce we Francji, pisze Barnes, tupet i ironia nie zaszkodziły, a krytyk sztuki został uniewinniony. Kiedy jednak rok później podobnym orężem humoru i dowcipu posłużył się w angielskim sądzie Oscar Wilde, szybko zrozumiał, że tu nie przyniesie mu to żadnych korzyści.

Więcej

Pamięć o okrucieństwach
wymaga uzbrojenia się po zęby
Phyllis Chesler

https://www.israelnationalnews.com/news/407327

Dzień pamięci o Holokauście, 2025

Wczoraj wieczorem oglądałam wzruszający moment w izraelskim programie z okazji Dnia Holokaustu. Była tam drobna kobieta, która przeżyła Hitlera, wbrew jego zamiarom otoczona swoją liczną rodziną. Wszyscy zostali poproszeni o powstanie, aby zaśpiewać Hatikwę, hymn narodowy Izraela — i Mogadi (Esther) Unger powoli wstała ze swojego wózka inwalidzkiego i zaśpiewała wyraźnie i głośno.


Wzruszyłam się do łez. Obejrzyjcie i posłuchajcie sami.

Więcej

Plan Autonomii Palestyńskiej:
zalać Izrael uchodźcami
Nan Jacques Zilberdik


Podczas gdy przyszłość Strefy Gazy pozostaje nieznana, Autonomia Palestyńska proponuje rozwiązanie, które doprowadzi do upadku Izraela jako państwa żydowskiego.


W odpowiedzi na plan prezydenta Trumpa dotyczący relokacji Arabów ze Strefy Gazy (patrz notatka poniżej), przewodniczący Autonomii Palestyńskiej Abbas i inni czołowi przywódcy Autonomii Palestyńskiej wzywają do „powrotu” „uchodźców” z Gazy do miejsc w Izraelu, które według nich są „ich domami i wioskami” w „Palestynie”.

Więcej
Blue line

Islam zabrania
istnienia Izraela
Itamar Marcus


Jednym z błędów popełnianych przez światowych (a nawet wielu izraelskich) przywódców, jest postrzeganie Autonomii Palestyńskiej (AP) jako świeckiego przywództwa muzułmańskiego, które, w przeciwieństwie do Hamasu, odrzuca religijną wojnę dla Allaha. Jest to fundamentalnie błędne odczytanie Palestyńczyków i konfliktu. Zasadniczo przywódcy polityczni Autonomii Palestyńskiej, podobnie jak przywódcy Hamasu, są przede wszystkim religijnymi muzułmanami, a dopiero potem Palestyńczykami.

Więcej

Mahdawi i tabun
użytecznych idiotów
David Collier


Wystarczą dwa dni poszukiwań, aby odkryć całą tę historię.


Opowiem wam prawdziwą historię Mohsena Mahdawiego, studenta aresztowanego ostatnio przez amerykańską Służbę Imigracyjną i Celną (ICE) oraz kampanię PR, którą rozpoczął, aby nagłośnić swoje zatrzymanie i zwieść wybranych na urząd oficjeli, zamieniając wielu z nich w głupców, frajerów i tuby pomagające ukryć jego powiązania z terroryzmem.

Więcej
Blue line

Zdrada kobiet
i Żydów przez lewicę
Brendan O’Neill


Nienawiść z Mrocznych Wieków Średnich raz jeszcze rzuciła cień na Wielką Brytanię. W sobotę w Essex ludzie szyderczo poniżali Żydów wracających do domu z synagogi  po modlitwach szabatowych w Pesach, pokazując im atrapy martwych dzieci. Nieśli lalki w całunach poplamionych czerwoną farbą i krzyczeli " Przestańcie zabijac dzieci!". W Edynburgu, również w sobotę, gniewni mężczyźni otwarcie marzyli o egzekucji kobiet-czarownic. „Przywróćcie palenie czarownic… JK”, głosił plakat na wiecu trans. Inny plakat dobitnie ujął to w słowach: "Zabijcie JK Rowling”.

Więcej

Azerbejdżan: rozszerzenie
Porozumień Abrahamowych
Martin Sherman

Prezydent Izraela Isaac Herzog spotyka się ze swoim azerskim odpowiednikiem Ilhamem Alijewem w Baku, 30 maja 2023 r. Źródło: Haim Zach/GPO.

„ Porozumienia Abrahamowe były największym osiągnięciem polityki zagranicznej pierwszej administracji Trumpa. Trump dał jasno do zrozumienia, że jego nowa administracja będzie dążyć do ich rozszerzenia”. — „Forbes”, 8 marca 2025 r.


Dwa niedawne doniesienia medialne podkreśliły rosnącą pozycję międzynarodową kaukaskiej Republiki Azerbejdżanu i jej powiązania z Izraelem.

Więcej

Rzeczywisty spisek,
o którym nikt nie mówi
Andrew Pessin


Wymyślili żydowski spisek, żeby usprawiedliwić krucjatę przeciwko Żydom.

Wszyscy znamy najbardziej wpływową antysemicką książkę w historii nowożytnej: Protokoły mędrców Syjonu.

Pojawiła się na początku lat 1900., a następnie została przyjęta i rozpowszechniony przez „drużynę pierwszej ligi” międzynarodowych antysemitów – Rosję i Związek Radziecki, nazistów, Bractwo Muzułmańskie i Hamas itd. – i rzekomo jest protokołem z tajnego spotkania „Mędrców Syjonu” zorganizowanego za kulisami Pierwszego Kongresu Syjonistycznego1w 1897 roku.

Więcej

Dwa pełne lata
piekła w Sudanie
Alberto M. Fernandez


Wielkie tragedie walczą o zyskanie zauważenia w świecie opętanym Gazą i Ukrainą, na których skupia się każda najnowsza burza medialna. To, że 15 kwietnia 2025 r. była druga rocznica brutalnej wojny domowej w Sudanie, jest jedną z tych wielkich tragedii, o których zaledwie się wspomina, a potem się je zapomina. Jednym z powodów jest to, że brakuje w niej czynników, które uczyniłyby z niej wiadomość najwyższej klasy, mimo że jest to najgorszy kryzys humanitarny na świecie. Odbywa się w Afryce, ojczyźnie zapomnianych historii. 

Więcej

Jak Bibi uparcie brnął
do zwycięstwa
Edward N. Luttwak

Benjamin Netanjahu (Wikipedia)

Dzięki upartej wytrwałości izraelski premier odparł nieustającą presję ze strony Waszyngtonu i zmienił mapę regionu. Ale jego najpoważniejszy test wciąż jest przed nim.

Więcej

Umowa nuklearna czy nie,
Hezbollah musi się rozbroić
Hussain Abdul-Hussain


Jeśli broń milicji miała służyć obronie, to zawiodła, przynosząc Libanowi i szyitom śmierć i zniszczenie.

Szyici z Libanu, którzy przysięgają wierność irańskiemu najwyższemu przywódcy Alemu Chameneiemu, powinni zadać sobie następujące pytania: dlaczego bojkotują amerykańskie produkty, skoro Chamenei zaprasza Amerykanów do inwestowania w Iranie i obiecuje Waszyngtonowi kontrakty o wartości 4 miliardów dolarów? Dlaczego ci szyici muszą mieszkać w namiotach, rozstawionych na ruinach zburzonych domów i nie oddawać broni Hezbollahu nawet w zamian za pieniądze na odbudowę? Dlaczego Chamenei ustępuje w sprawie swojego programu nuklearnego, podczas gdy Hezbollah walczy o bezwartościowy skrawek spornego terytorium granicznego z Izraelem?

Więcej

Tanecznym krokiem
powraca przeszłość
Andrzej Koraszewski

Warszawa 1968 – protesty studentów po zdjęciu ”Dziadów” (Zrzut z ekranu wideo)

Antysemityzm, przecież to już takie niemodne – powiedziała w marcu 1968 roku szykowna koleżanka ze studiów socjologicznych, nie ukrywając swojego zdumienia i oburzenia. Trudno zaprzeczyć, że dyktat mody intelektualnej jest bardziej bezwzględny niż tej, którą lansuje „Vogue”. Wiemy jak rozchodzą się idee, znamy mechanizm grupowego konformizmu, a jednak trudno wyjść ze zdumienia, kiedy ideologicznie wrogie środowiska lewicy i prawicy, nie przestając na siebie warczeć, w pewnych sprawach mówią jednym głosem. Podobnie kochają pieski i kotki, podobnie współczują chorym dzieciom, podobnie kochają Palestyńczyków, podobnie również chłoną każde kłamstwo o Izraelu.

Więcej

Szalona kampania
dekryminalizacji Hamasu
Brendan O’Neill


Słyszeliśmy prawne autorytety ostrzegające, że ryzykujemy wskrzeszenie karania za bluźnierstwo po oskarżeniu mężczyzny o spalenie Koranu. Widzieliśmy ministrę ds. ochrony kobiet, Jess Phillips, mówiącą, że rządowi Wielkiej Brytanii nie chce się kiwnąć palcem w bucie i nie rozpocznie dochodzenia na wielką skalę w sprawie seksualnego wykorzystywania młodych dziewcząt z klasy robotniczej przez gangi składające się głównie z pakistańskich muzułmanów. A teraz wisienka na tym zjełczałym torcie: brytyjscy prawnicy agitują za tym, aby Hamas nie był już uznawany za organizację terrorystyczną.

Więcej
Blue line

Chytra manipulacja
płci
Athayde Tonhasca Júnior

Salmakis nieprzystojnie zalecająca się do Hermafrodyta, autor: François-Joseph Navez (1787–1869) © Muzeum Sztuk Pięknych w Gandawie, Wikimedia Commons.

Dawno, dawno temu w starożytnej Grecji, młody mężczyzna przechadzał się po lesie, ciesząc się piękną pogodą, nieświadomy, że zbliża się do stawu zamieszkiwanego przez najadę Salmakis. Podobnie jak wszystkie najady, pomniejsze bóstwa, które opiekowały się źródłami, studniami i jeziorami, Salmakis miała słabość do młodych, jurnych mężczyzn. 

Więcej

Wykorzystywanie
palestyńskich chrześcijan
Mitchell Bard

Palestyńczycy dzielą się Świętym Ogniem w mieście Ramallah na Zachodnim Brzegu podczas obchodów Wielkiej Soboty, którą prawosławni chrześcijanie obchodzą dzień przed świętami Wielkanocnymi, 15 kwietnia 2023 r. Zdjęcie: Flash90.

Nicholas Kristof, wieloletni członek zespołu notorycznych izraelożerców z „New York Timesa”, obrał nowy kierunek ataku w swojej nieustającej kampanii: wykorzystuje trudną sytuację palestyńskich chrześcijan jako sposób na zwrócenie amerykańskich chrześcijan przeciwko państwu żydowskiemu. W niedawnym artykule ten publicysta maluje obraz izraelskiego ucisku w Betlejem, ignorując jednocześnie rzeczywistą sytuację, która nie pasuje do jego narracji.

Artykuł Kristofa ukazał się w momencie, kiedy nowe badanie Pew wykazało, że 72% ewangelików postrzega Izrael pozytywnie. Ewangelicy są zazwyczaj lepiej poinformowani o Izraelu niż inni chrześcijanie, których poglądy są zazwyczaj bardziej podzielone. Przedstawienie przez Kristofa palestyńskich chrześcijan jako ofiar prześladowań izraelskich najwyraźniej ma spowodować, że amerykańscy chrześcijanie zwrócą się przeciwko Izraelowi.

Więcej

Sahel: rodzące się
centrum globalnego islamizmu
Nils A. Haug

Ludzie poranieni w wyniku wybuchu bomby podłożonej przez Boko Haram w Nyanya, kwietniu 2014. (Wikipedia)

Bliski Wschód nie jest już centrum światowej działalności terrorystycznej i masowych  śmierci. Zgodnie z szanowanym Global Terrorism Index „Region Sahelu w Afryce jest teraz 'epicentrum globalnego terroryzmu'”, odpowiedzialnym za „ponad połowę wszystkich zgonów związanych z terroryzmem” na świecie.

Subsaharyjski Sahel jest w dużej mierze nieznany większości świata. Można go opisać jako duży, w większości płaski pas o szerokości blisko tysiąca kilometrów, położony między sawannami Sudanu na południu a pustynną Saharą na północy. W ciągu ostatnich dziesięciu lat, według Royal United Services Institute, najstarszego na świecie think tanku ds. obronności i bezpieczeństwa z siedzibą w Londynie, Sahel doświadczył „znacznego wzrostu przemocy dżihadystów.

Więcej

Sytuacja kryzysowa
kanadyjskich Żydów
Igal Hecht

Od 7 października 2023 r. na kampusach uniwersyteckich w całej Kanadzie pojawiły się obozowiska, w których nękani są żydowscy studenci i wykładowcy. „Montreal stał się stolicą antysemityzmu w Ameryce Północnej” — powiedział profesor Gad Saad z Uniwersytetu Concordia w Montrealu. Miasto szybko staje się największym siedliskiem radykalnego islamu na kontynencie. Na zdjęciu: transparent wzywający do „intifady” w obozowisku protestów antyizraelskich w Montrealu. (Zdjęcie: zrzut z ekranu wideo.)

Historia jest surowym nauczycielem. Zbyt często jej ostrzeżenia pozostają niezauważone. Dwadzieścia lat temu Francja pogrążyła się w szambo antysemickiej przemocy, która trwa do dziś. W 2006 roku, kiedy muzułmański gang przestępczy, znany jako „Gang Barbarzyńców” porwał młodego Żyda o imieniu Ilan Halimi, torturował go przez trzy tygodnie, a następnie brutalnie zamordował, społeczność międzynarodowa była zaszokowana. Powodem porwania, tortur i morderstwa był stary stereotyp, że rzekomo wszyscy Żydzi są bogaci. Rodziny Halimiego nie było stać na zapłacenie 450 tysięcy euro żądanych jako okup.

Więcej
Dorastać we wszechświecie

Johnny Rotten ma rację:
Hamas to banda 
Brendan O'Neill

Mordowanie Żydów
pod fałszywym pretekstem
Bassam Tawil

Żydowska ambiwalencja
w walce z antysemityzmem
Mitchell Bard

Hasło „Nie chcę się
do tego mieszać” nie działa
Paul Finlayson 

Biesy napadają
raz jeszcze
Andrzej Koraszewski
 

Co ujawnia "zapomniana"
wojna w Sudanie
Brendan O’Neill 

„Uczeni” z Kataru wzywają
do śmierci i zniszczenia
Khaled Abu Toameh 

Etyka żydowska
a stronniczość mediów
Elder of Ziyon

Realistyczne spojrzenie
na kolonializm osadniczy
Paul Finlayson

Żydowska etyka polityczna:
projekt dla sprawiedliwych
Elder of Ziyon

Trump i pułapka
Najwyższego Przywódcy
Amir Taheri

Ramy uniwersalnej
etyki żydowskiej
Elder of Ziyon

Antyglobalista
w Białym Domku
Andrzej Koraszewski

Dżihad szaleje
w Afryce
C. Jacobs i U. Bulut

Historia gametycznej definicji
biologicznej płci
Jerry A. Coyne

Blue line
Polecane
artykuły

Hamasowscy mordercy


Stawianie czoła


 Dyplomaci, pokerzyści i matematycy


Dlaczego BIden


Nie do naprawy


Brednie


Rafizadeh


Demokracje powinny opuścić


Zarażenie i uzależnienie


Nic złego się nie dzieje


Chłopiec w kefiji


Czerwone skarby


Gdy­by nie Ży­dzi


Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill

Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk