Wydaje mi się, że Jerry Coyne bardzo przesadza w swojej krytyce tweetów Dawkinsa. Nie uważam by były one niezdarne. Trzeba naprawdę dużo złej woli, by tweety Dawkinsa odczytać jako pochwałę eugeniki, czy zachętę do niej. Przecież Dawkins za każdym razem wyraźnie podkreśla, że ją potępia. Krytykę należy skierować w kierunku tych, którzy nie potrafią czytać ze zrozumieniem nawet prostych i klarownych komunikatów, a nie w kierunku tych którzy wypowiadają się w zgodzie z ustaleniami nauki. Nie można bać się pisać prawdy, bo ktoś może to źle zinterpretować. Niestety, ale Jerry Coyne wydaje się tu wpisywać w pewien niepokojący nurt autocenzury, który zatacza coraz szersze kręgi również w środowiskach akademickich i który nakazuje nałożyć sobie kaganiec poprawności politycznej. Wiem, że nie taki był jego zamiar, ale tak to trochę wygląda.

Także uważam, że tzw. poprawność polityczna osiągnęła poziom otumanienia niektórych umysłów. I nie tylko na polu naukowym. Bardzo trudna, albo nawet niemożliwa jest perswazja wymienionym ich groteskowego wyczulenia na drobiazgi nie wymagające wyjaśnień.