Opis świata jak z innej bajki. A jednak przeżyty także przeze mnie. Proszę śmiało zagłębiać się w szczegóły i detale tamtych lat - odświeżają wspomnienia

Zaczytałam się. Poczułam się przez czas lektury blisko, choć wtedy nic pewnie bym z tego nie rozumiała - nawet upiornie ciekawskie dzieci nie ogarną dorosłych spraw. Przez chwilę ta Dziewczyna w okularach była kimś oczywistym, kogo się intuicyjnie rozumiało - zwłaszcza niechęć do wszelakiej "angelologii i dali". Bliskie było nawet to, co na zdjęciu widać: kłopot z okularami. Dla mnie rozpoznawalność socjalizmu raz na zawsze skoncentrowała się w pewniku, że to jest takie coś, przez co nie można nawet dobrych oprawek robić.
Odczarował mi się Natan Tenenbaum: to przecież był zadziorny chłopak, nie tylko liryk i nostalgik z lat, których wtedy sam sobie nie mógł wyprorokować. Ana marginesie, ten Modzelewski to jednak Karol był. Wtedy też, jak sam przyznał w innym czasie, niemądry, acz wierzący. Czekam na to, co jeszcze się znajdzie.

Odpowiedź:
Oczywiście, Zygmunt, to by jego ojciec. Mój mózg płata figle.