Franz Rosenzweig miał wielką i potężnie wyprzedzającą współczesną wiedzę empiryczną rację, gdy w "Gwieździe zbawienia" charakteryzował islam jako religię stagnacji, której efektem jest stagnacja kulturowa. Znaczy to tyle, że w tym obszarze nie ma możliwości zmiany: ludzie ukształtowani w tym porządku mogą przyswoić sobie rozwiązania techniczne, ale stosować je będą w zgodzie ze starymi wzorcami myślenia. Nie mówiąc o tym, że raczej ich nie wymyślą.
Stąd można przyjąć, że reprezentatywna dla "strategii i taktyki" muzułmańskich przywódców jest wojna z 1948. roku: szumne zapowiedzi... i wiadomo, co dalej: odmowa nazwania porażki jej właściwym imieniem, a więc niemożność wyciągnięcia jakiejś nauki. W konsekwencji niezdolność do uczenia się. To by było równoznaczne ze zmianą wzorca, a on właśnie musi zostać nietknięty.