Ten sam proces zaślepienia, który opisał Adam Louis-Klein. Tu pokazany tak, jak musi być widziany z drugiej strony: co oni robią?! Oni, czyli my, zachodni obywatele. Arabscy autorzy nie po raz pierwszy pokazują, nawet stawiają znaki ostrzegawcze, że uwaga! tu się montuje pułapki, a tu są już gotowe. I nic; wytworne ignorowanie ostrzeżeń, wyniosła odmowa podjęcia tematu. Swoista autocenzura - nie będzie się na to patrzyć i nie będzie się o tym mówić. Mamy swoje zasady, które wymagają niezauważania plam na obrusie ani złego zachowania przy stole. Przecież każdy ma prawo czuć się swobodnie; ten, kto niewłaściwie się zachowuje również.
Potem, odrywając skutki od przyczyny, dziwimy się wprawdzie wzrostowi złego zachowania; ale że mamy zasady, więc dalej ćwiczymy się w sztuce niewidzenia. Co najwyżej irytują na ci, którzy wbrew naszym zasadom pozwalają sobie nas głośno ostrzegać.