Muzycznie to nigdy nie był mój świat, ale punkową wartość społeczną cenię od początku. Tylko czemuś smutno, gdy uświadamiam sobie, że na zdecydowane myślenie i rąbanie prosto z mostu zdań niewygodnych stać przede wszystkim moich rówieśników, a nieraz i odrobinę starszych (niezawodnie trzeźwa i surowa Herta Müller). Może dlatego, że z tego pokolenia mało kto wychował się w cieplarni, za to wielu musiało bardzo wcześnie dorosnąć. A niektórzy nawet widzieli, jak ich - nieraz bardzo uprzywilejowani - rówieśnicy staczają się w świat iluzji, omotany w arafatkę albo ozdobiony czerwonym krawatem.