Oto metoda: wyobraź sobie, że poziom każdego z tych czterech bożków w twoim życiu spada do średniej krajowej. Jak bolesne byłoby to dla ciebie w każdym z przypadków? Jak bardzo cierpiałbyś, mając jedynie przeciętną ilość władzy? Bogactwa? Przyjemności? Honoru? (Z drugiej strony, jeśli jesteś poniżej średniej w którejś z tych kategorii, którą najbardziej chciałbyś zwiększyć?)
Gdy Brooks zadał mi to pytanie, moją pierwszą myślą było to, że utrata władzy w ogóle by mnie nie ruszyła. Nigdy mnie to specjalnie nie pociągało. Przez lata miałem własny zespół, ale o wiele bardziej lubiłem być muzykiem wspierającym w cudzych projektach. Uwielbiam prowadzić podcast, ale nie przepadam za byciem jego szefem – czyli kimś, kto zarządza innymi.
Władza więc odpadła bez większego wewnętrznego konfliktu. Ale każda kolejna decyzja była trudniejsza. Co bolałoby mnie bardziej: zejście do przeciętnego poziomu bogactwa, przyjemności czy honoru? W przeciwieństwie do władzy, te wszystkie rzeczy chciałbym mieć w większym stopniu.
W końcu dotarliśmy do mojego głównego słabego punktu – bożka, na którym zależy mi najbardziej: honoru – który w rzeczywistości oznacza coś bliższego sławie.
Powiedziałem Brooksowi, że zejście do przeciętnego poziomu bogactwa byłoby dla mnie drugim najmniej bolesnym poświęceniem. Kilka lat temu, z powodu własnych błędów w planowaniu, musiałem zatrzymać się w jednym z najgorszych przydrożnych moteli w Centralnym New Jersey, podczas tego samego tygodnia, gdy uczestniczyłem w konferencji w jednym z najlepszych hoteli na świecie.
Uderzyło mnie wtedy, że jeśli chodzi o rzeczywiste doświadczenie, różnica między najgorszym motelem a średniej klasy hotelem (np. Holiday Inn) jest nieskończenie większa niż między hotelem średniej klasy a najlepszym na świecie. Dopóki mogę uniknąć biedy, poradzę sobie ze spadkiem do przeciętnego poziomu bogactwa.
Następnie powiedziałem Brooksowi, że drugim najtrudniejszym bożkiem do porzucenia byłaby przyjemność. Przyznaję, że trudno o tym mówić – nie tylko dlatego, że to sprawa intymna, ale też dlatego, że nie wiadomo, jak mierzyć przyjemność. Czy chodzi o to, ile pijesz? Jak często uprawiasz seks? Nie jestem pewien. Dość powiedzieć, że jestem gdzieś w normie.
W końcu dotarliśmy do mojego głównego słabego punktu – bożka, na którym zależy mi najbardziej: honoru – który w rzeczywistości oznacza coś bliższego sławie. W moim przypadku nie chodzi o tę uliczną rozpoznawalność. Tego rodzaju sława to głównie udręka. Najbardziej pragnę podziwu ze strony moich rówieśników.
Nie chodzi o tę uliczną rozpoznawalność. Tego rodzaju sława to głównie udręka. Najbardziej pragnę podziwu ze strony moich rówieśników.
Ujęte łagodnie może nie brzmi to aż tak źle. Ale w najgorszym wydaniu jest to nic innego jak obsesja, by pewna grupa ludzi cię lubiła. Na jakimś poziomie to się staje czymś na wzór licealnej stołówki – tylko zamiast sportowców i cheerleaderek są pisarze i dziennikarze. Ostatecznie nie masz wpływu na to, czy ludzie cię lubią, i nigdy nie powinieneś opierać swoich przekonań, zasad czy działań na kaprysach ich opinii. Przed rozmową z Brooksem nigdy nie rozważałem poważnie, że to właśnie to pragnienie może być większym źródłem dysfunkcji w moim życiu niż potrzeba władzy, pieniędzy czy przyjemności.
Według Akwinaty, jedynym sposobem na uwolnienie się od czterech bożków jest oddanie się Bogu. Jako ateista mam z tym drobny problem. Ale to już temat na inną rozmowę.
A jaki jest twój bożek?
Link do oryginału: https://www.thefp.com/p/coleman-hughes-i-just-did-therapy
The Free Press, 07 marca 2025
Tłumaczenie: ChatGPT and me
Coleman Hughes
Coleman Hughes jest gospodarzem podcastu Conversations with Coleman. Jest również publicystą The Free Press, specjalizującym się w tematyce rasy, polityki publicznej i etyki stosowanej. Występował w popularnych programach telewizyjnych i podcastach, takich jak The View, Real Time with Bill Maher, The Joe Rogan Experience oraz Making Sense with Sam Harris. W 2024 roku Hughes wydał swoją pierwszą książkę pt. The End of Race Politics: Arguments for a Colorblind America (Koniec polityki rasowej: argumenty za Ameryką wolną od podziałów rasowych).
| Chief editor: | Hili |
| Webmaster:: | Andrzej Koraszewski |
| Collaborators: | Jacek Chudziński, Hili, Małgorzata Koraszewska, Andrzej Koraszewski, Henryk Rubinstein |