Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 15:34

« Poprzedni Następny »


Zawsze byliśmy tutaj: historyczne prawo narodu żydowskiego do Ziemi Izraela


Vic Rosenthal 2019-08-24

<span>Wejście do starożytnej synagogi w Kafar Nahum Capharnaum</span>
Wejście do starożytnej synagogi w Kafar Nahum Capharnaum

Często mówię o historycznym prawie narodu żydowskiego do Ziemi Izraela, w dodatku do praw międzynarodowych i moralnych.  Co przez to rozumiem? Najpierw musimy zrozumieć pojęcie odrębnego „narodu”.

 

Mahmoud Abbas wiele razy powtarzał, że Żydzi nie są narodem: bycie Żydem oznacza tylko religię. Nie mógłby się bardziej mylić: naród żydowski jest klasycznym przykładem narodu. Innymi słowy, jeśli chcesz wiedzieć, czym jest „naród”, spójrz na Żydów.  


”Naród” jest zbiorem jednostek, które mają pewne wspólne cechy. Nie każda jednostka w grupie ma je wszystkie, ale im więcej ich ma, tym bardziej prawdopodobne, że będzie uważana za członka grupy. Są nimi:

  1. Wspólne pochodzenie geograficzne i związek z ich pierwotnym terytorium.
  2. Wspólne dziedzictwo genetyczne.
  3. Unikatowy język przodków.
  4. Unikatowa religia.
  5. Wspólna kultura.
  6. Wspólne doświadczenie historyczne.
  7. Samookreślenie jako członkowie narodu.

 

Naród żydowski powstał w Ziemi Izraela. Na ogół przez tysiąclecia zawierali małżeństwa wewnątrz grupy, a więc testy DNA pokazują dzisiaj wysoki stopień genetycznego podobieństwa. Zachowali znajomość starożytnego języka hebrajskiego, mimo że mówili innymi językami w wyniku rozproszenia. Ich religia, judaizm, zmieniła się do pewnego stopnia na przestrzeni wieków, ale ich księga święta, Tora, pozostała zasadniczo ta sama przez kilka tysięcy lat. Ich rozproszenie stworzyło żydowskie podkultury, ale wszystkie zachowały związek z ich oryginalną kulturą, także kiedy różniły się między sobą. Historyczne doświadczenie Żydów w diasporze było zadziwiająco podobne, niezależnie od tego, czy byli w Europie, Afryce, czy na Bliskim Wschodzie – byli outsiderami, czasami prześladowanymi i wyganianymi, czasami żyjącymi w pokoju, ale zawsze oznaczeni jako inni i niemal zawsze jako obywatele drugiej kategorii. Wreszcie, wszyscy wszędzie uważali się za członków narodu żydowskiego, związanymi z Ziemią Izraela, o powrót do której modlili się.

 

Jednostki mogą wstąpić do narodu lub opuścić go, zazwyczaj przez małżeństwo, przyjęcie religii, języka i kultury partnera. Narody zmieniają się z czasem. Czasami naród zostaje tak rozcieńczony, że zanika, wchłonięty przez okoliczne narody. Tak stało się z wieloma kulturami starożytności. Gdzie są nasi niegdyś śmiertelni wrogowie, Filistyni? (Nie, palestyńscy Arabowie nie pochodzą od nich.) Naród żydowski jednak zachował swoją genetyczną odrębność, religię, język i wiele ze swojej kultury przez tysiąclecia w diasporze.  


Wraz z założeniem państwa Izrael w Ziemi Izraela naród żydowski mógł przywrócić język swoich przodków do codziennego użytku, połączyć różne żydowskie subkultury, które rozwinęły się w długim okresie diaspory i ponownie rozwinąć nie-diasporyczną kulturę: kulturę ludzi żyjących we własnym kraju.  

 

Mówi się, że populacja jest rdzenna w miejscu, gdzie powstała. Członkowie najstarszej istniejącej grupy rdzennej dla danego miejsca są nazywaniu tubylczymi mieszkańcami tego miejsca. Naród żydowski jest najstarszym istniejącym narodem, rdzennym dla Ziemi Izraela, a ostatnią, rdzenną, niezależną instytucją polityczną w Judei była żydowska dynastia Machabeuszy około 110 p.n.e. Od tego czasu Ziemią Izraela rządził następujący po sobie szereg nie-rdzennych zdobywców, poczynając od Rzymian. W siódmym wieku kraj został podbity przez arabskich muzułmanów z Arabii; później wpadał w ręce krzyżowców, Mongołów i wielu innych. W 1517 r. podbili go Turcy Osmańscy, którzy władali nim przez 400 lat. Wreszcie, po I Wojnie Światowej, przeszedł w ręce Brytyjczyków. Rdzenna populacja żydowska zwiększała się i zmniejszała, ale zawsze była obecna, podczas gdy inni przychodzili i odchodzili. W 1948 roku ostatni kolonizator – Imperium Brytyjskie – zostało wygnane i na nowo ustanowiono państwo żydowskie.

 

To jest niezwykłe, wręcz niewiarygodne. W każdym innym wypadku tubylcze narody nie były w stanie ponownie ustanowić suwerenności na swoich rdzennych terytoriach – z pewnością nie w Ameryce, Australii lub Nowej Zelandii. Kiedy odeszli Brytyjczycy, była walka o suwerenność między Żydami, którzy zbudowali fundamenty państwa w okresie Mandatu, a Arabami w kraju i poza krajem. Otaczające narody arabskie chciały podzielić to terytorium między siebie i większość palestyńskich Arabów ich w tym popierała. Mimo tego, co ludzie sądzą, palestyński nacjonalizm – w odróżnieniu od szerszego, arabskiego nacjonalizmu – nie był wówczas znaczącą siłą.  

 

Żydzi odparli Arabów i ustanowili suwerenne państwo. Nie „zabrali państwa palestyńskim Arabom”, którzy nigdy go nie mieli. Po prostu stali się suwerenni w miejscu, w którym panowały obce mocarstwa od 110 p.n.e.  


Palestyńscy Arabowie, którzy w większości popierali próbę państw arabskich przejęcia kraju (i przy okazji zmasakrowania jego żydowskich mieszkańców), zapłacili cenę za stanie po stronie, która przegrała wojnę. Jedni z nich wyjechali przed wojną i planowali powrót, inni uciekli ze strachu, że Żydzi zrobią im to, co sami zrobiliby Żydom, a jeszcze inni zostali wydaleni przez żydowskich bojowników.  Liczby są przedmiotem sporu, ale 500-700 tysięcy Arabów opuściło swoje domy w ziemi, która stała się państwem Izrael i nie pozwolono im powrócić. Dla nich to była tragedia, ale tę tragedię stukrotnie pomnożyły państwa arabskie, które odmówiły zaabsorbowania uchodźców. Z grubsza w tym samym czasie około 800 tysięcy Żydów wygnano (lub uciekli) z arabskich i innych muzułmańskich krajów. Większość z nich przybyła do Izraela, którego żydowska populacja dzisiaj mniej więcej w połowie składa się z europejskiej diaspory, a w połowie z diaspory afrykańskiej i bliskowschodniej.   

 

Palestyńscy Arabowie twierdzą, że to oni są tubylczymi mieszkańcami, i że Żydzi są Europejczykami, którzy najechali i skolonizowali „palestyńską ziemię”. Nigdy jednak nie było politycznego organizmu palestyńskiego, a sami palestyńscy Arabowie są od stosunkowo niedawna w tej ziemi. Bardzo niewielu z nich ma przodków, którzy przybyli przed około 1830 rokiem, a większość przybyła na początku XX wieku. I rzeczywiście, definicja „palestyńskiego uchodźcy”, przyjęta przez ONZ, wymaga tylko, by osoba żyła w Mandacie Palestyńskim od czerwca 1946 do maja 1948 roku i straciła dom i pracę z powodu wojny.  

 

Palestyńscy Arabowie nie mają unikatowego palestyńskiego języka ani religii. Chociaż pierwsze oznaki palestyńskiego nacjonalizmu pojawiły się już w latach 1920. (głównie wśród chrześcijańskich Arabów), większość palestyńskich Arabów identyfikowała się najmocniej ze swoimi klanami, a nieco słabiej jako należącymi do „południowej Syrii”. Dopiero w połowie lat 1960. zaczęli określać siebie jako „Palestyńczycy”. Jeśli można ich nazwać narodem, to jest to naród, którego narodziny datują się na lata 1960. i którego unikatowa „palestyńska” kultura składa się wyłącznie ze sprzeciwu wobec żydowskiej suwerenności i państwa Izrael.  

 

Palestyńskie twierdzenie, że są starożytnym ludem zakorzenionym w tej ziemi, jest po prostu fałszywe. Odarte z narracyjnych ozdobników sprowadza się wyłącznie do faktu, że bezpośrednio przed 1948 rokiem między rzeką Jordan a Morzem Śródziemnym było więcej Arabów niż Żydów.

Żydzi istnieli tutaj od czasów biblijnych. Żydowskie twierdzenie, że są tubylczymi mieszkańcami Ziemi Izraela ma poparcie przez olbrzymi zbiór dowodów historycznych – co nie jest dziwne, biorąc pod uwagę znaczenie wkładu narodu żydowskiego do zachodniej cywilizacji – jak również przez dowody archeologiczne, wzmacniane niemal codziennie nowymi odkryciami.

 

To jest podstawa historycznych roszczeń narodu żydowskiego do Ziemi Izraela. Jest to także część argumentu o prawach narodu żydowskiego zakorzenionych w prawie międzynarodowym, zarówno jako beneficjenta Mandatu, jak i jako naturalnych dziedziców procesu dekolonizacji. Ale to jest inna, długa historia.  

 

We’ve Always Been Here: The Historical Right of the Jewish People to the Land of Israel

4 sierpnia 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Vic Rosenthal


Studiował informatykę i filozofię na  University of Pittsburgh. Zajmował się rozwijaniem programów komputerowych. Obecnie jest na emeryturze, mieszka w Izraelu. Publikuje w izraelskiej prasie. Jego artykuły często zamieszcza Elder of Ziyon.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Syjonizm

Znalezionych 357 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Dżihad Izraela jest moim dżihadem   Ahmed   2013-11-20
Wyzwalająca przemiana nienawidzącego Żydów człowieka w syjonistę   Corbella   2013-11-20
Indianin, którego obraża porównanie z Palestyńczykami   Bellerose   2013-11-20
Hiszpański dwugłos José María Aznar, Pilar Rahola     2013-11-20
Kwakrzy porzucili działaniana rzecz pokoju   Lawson   2013-12-17
Izrael, Palestyna i demokracja   Kontorovich   2013-12-20
Kto jest tubylczym ludem Izraela?   Bellerose   2013-12-27
Cykl przemocy?   Treppenwitz   2013-12-31
Izrael daje wszystkim pełne prawa   Amar   2014-01-02
List   Koraszewski   2014-01-08
Żołnierz i Refusenik   Valdary   2014-01-25
Mesjasz i jego cudowna mikstura   Honig   2014-01-26
Izraelski szpital polowy dla syryjskich ofiar wojny     2014-02-03
Oszczerstwo Eli Sidi w sprawie edukacyjnych wyjazdów izraelskiej młodzieży szkolnej     2014-02-16
W obronie wolności   Valdary   2014-02-27
SMUTNO MI    Weiler   2014-08-14
 Najbezpieczniejsze miejsce dla Arabów   Berko   2014-09-12
A co z żydowską NAKBĄ?   Jemini   2014-12-10
Syjonizm – walka moralna   Bellerose   2014-12-25
Hipokryzja solidarności –  od Gazy do Ferguson   Hafeez   2014-12-31
Wspieranie chrześcijan na Bliskim Wschodzie jest syjonizmem   Naddaf   2015-05-19
Wyzwolenie naszej Jerozolimy   Greenfield   2015-05-28
Norman Finkelstein, Westminster University i antysemityzm   Collier   2016-08-17
Czy Żydzi powinni przepraszać?   Żabotyński   2016-12-10
Prawda jest opinią mniejszości   Rosenthal   2016-12-18
316 mil do Aleppo. Lekcja dla Izraela   Collier   2016-12-30
Cywilizowani barbarzyńcy i niespodziewani przyjaciele     2017-01-06
Dyplomacja strachu, ambasada USA i jak Trump powinien odpowiedzieć na groźby palestyńskie     2017-01-14
Dlaczego nas nienawidzą   Rosenthal   2017-01-27
Dlaczego organizacje pokojowe polegają na “alternatywnych faktach”?   Miller   2017-02-12
Tego dnia narodziła się izraelska demokracja   White   2017-02-17
Patrząc z linii frontu   Stuart   2017-02-18
Czy Żydzi są rdzennym ludem w ziemi Izraela? Oczywiście   Bellerose   2017-02-19
To nie Izrael powoduje antysemityzm   Dershowitz   2017-03-02
Dlaczego budują osiedla?   Tsalic   2017-03-21
 Kogo obchodzi Izrael?   Koraszewski   2017-05-09
Czy spotkał się pan z Chelsea Manning, Herrr Minister?   Yemini   2017-05-10
50 lat demonizacji i wypaczania prawdy     2017-05-12
Z takimi “syjonistami”, kto potrzebuje wrogów?   Yemini   2017-05-15
Czasami obraz wart jest więcej niż tysiąc słów   Fitzgerald   2017-05-26
Przestańcie próbować ratować Izrael   Collins   2017-06-05
Do pokoju przez prawdę: książka, która odważa się powiedzieć prawdę o Izraelu   Greenfield   2017-06-09
Przerywając ciszę, by ujawnić zbrodnię   Koraszewski   2017-06-12
Nasi druzyjscy sąsiedzi   Shapiro   2017-07-27
Niepodważalne argumenty o ludach rdzennych   Fred Maroun   2017-08-16
Naród Narracji   Rosenthal   2017-08-18
Czy Izrael musi płacić za pokój?   Rosenthal   2017-12-01
Otwarty list do Mandla Mandeli   Neguise   2017-12-13
Dlaczego milczycie?   Stern   2017-12-25
Jak Golda Meir definiowała “Palestyńczyków”?   Meir   2018-01-21
Arab z urodzenia, syjonista z wyboru   Maroun   2018-02-14
Prawdziwe powody, dla których ułuda dwóch państw nie umiera... i prosty powód, dla którego powinna   Bellerose   2018-03-11
Muzułmańscy dysydenci przeciw nienawiści   Koraszewski   2018-04-05
Tchórzliwy profesor Henry Maitles i aktywiści, którzy uciekli   Collier   2018-04-13
O latawcach i Natalie Portman   Collins   2018-04-29
List otwarty do niemieckiej kanclerz   Bat Adam   2018-05-12
Taniec na linie     2018-05-13
Żołnierz IDF o swoich przeżyciach podczas obrony granicy   Barad   2018-06-20
Znieść Rabbinat!   Rosenthal   2018-07-02
Żydowskie państwo w nieżydowskich oczach     2018-08-03
Czy Izrael pozostanie państwem żydowskim i syjonistycznym?   Rosenthal   2018-08-17
Kto jest okupantem?     2018-08-23
Antysyjonizm nie jest antysemityzmem, ale jest może gorszy   Maroun   2018-09-11
Żydowskie prawa do Izraela (część 1): Deklaracja Niepodległości   Rain   2018-09-12
Gideon Levy jest pijany siłą   Maroun   2018-09-17
Pokój z Jordania – nie wpadajcie w panikę   Kedar   2018-10-28
Wypełnianie warunków umowy społecznej   Rosenthal   2018-10-29
Zamach na Hotel King David   Amos   2018-11-09
Trauma i terror: widok z Południa   Plosker   2018-11-15
Partia Meretz próbuje zawłaszczyć pamięć Icchaka Rabina   Maroun   2018-11-16
Okrzyk ”Prawo powrotu” wyciszony przez pełną historię   Julius   2018-11-30
Kolejna bitwa w wojnie o kulturę w Izraelu   Rosenthal   2018-12-10
Dlaczego syjonizm nie jest ani jak panafrykanizm, ani jak biały nacjonalizm   Valdary   2019-01-07
Moje serce jest w Izraelu   Maroun   2019-01-10
Do naszych arabskich obywateli   Rosenthal   2019-01-17
O konflikcie arabsko-izraelskim i lewicowych grupach żydowskich   Thaabet   2019-01-18
Dlaczego odmówiłam udziału w Marszu Kobiet   Levin   2019-02-02
Nie uczestniczyłem w Dniu Pamięci o Holocauście   Tsalic   2019-02-04
Wrogowie Izraela wreszcie przyznają, że kamienie zabijają   Tobin   2019-02-06
Żydowska krew   Bergman   2019-02-25
Absurdalność wymiany terytoriów   Rosenthal   2019-03-02
Nie, syjonizm nie jest kolonializmem osadniczym     2019-03-10
Izraelski Arab z prawicy chce być bezpieczny   Oz   2019-03-12
Strach i odraza na punktach kontrolnych IDF   Altabef   2019-03-19
Fenomen żydowskiego antysyjonizmu   Koraszewski   2019-03-22
Czy Izrael może spełnić oczekiwania prawicy lub lewicy?   Amos   2019-04-05
Atak na prawo o państwie narodowym   Rosenthal   2019-04-08
Netanjahu zmierza do rekordowej, piątej kadencji, ale może zaprosić Gantza do przyłączenia się      Gross   2019-04-11
Beresheet: księżyc, duma i śmiech   Stern   2019-04-12
Pesach i wolność Żydów     2019-04-19
“Wszyscy wiedzą” … ale wszyscy się mylą   Rosenthal   2019-04-21
Netanjahu chce zamknąć sprawę rozwiązania w postaci dwóch państw. Dobrze!   Rosenthal   2019-04-25
Jak poskromić naszych kuzynów z Gazy   Rosenthal   2019-05-07
Żydowska i palestyńska tożsamość narodowa (odpowiedź dla @HenMazzig)     2019-05-10
Dobry książę i umowa z Iranem   Rosenthal   2019-05-13
Dzień Nakby: Dlaczego Arabowie uciekli w 1948 roku, a Żydzi zostali?     2019-05-16
Musicie się z tym pogodzić: Jerozolima jest stolicą Izraela   Benson   2019-05-17
Powody, dla których trwają wojny z Gazą     2019-05-23
”Dzień Nakby” tylko infantylizuje arabską agresję   Kryger   2019-05-30
Nadchodzący kryzys konstytucyjny Izraela   Rosenthal   2019-06-03

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk