Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 12:06

« Poprzedni Następny »


Musicie się z tym pogodzić: Jerozolima jest stolicą Izraela


Pesach Benson 2019-05-17


“Jerozolima jest stolicą Izraela”.


Dlaczego takie proste zdanie, zawierające zaledwie cztery słowa, wywołuje takie kontrowersje? Czy większość świata rzeczywiście może się mylić, kiedy zaprzecza statusowi Jerozolimy jako stolicy? Jakie właściwie są argumenty przeciwko i jak skutecznie Izrael równoważy zasady i pragmatyzm w tym mieście?


I czy cały szum — o polityczny i prawny status miasta, o misje dyplomatyczne, o sprzeczne roszczenia – w ogóle ma znaczenie?

 


1. Podstawowe fakty o stolicach


Kraje wybierają swoje stolice i lokują większość – jeśli nie wszystkie – najważniejsze urzędy rządowe w tym mieście. Koniec.  


W większości wypadków siedziby władzy wykonawczej, ustawodawczej, sądowniczej i administracyjnej są skoncentrowane w tym mieście. Tam mieszczą się ambasady i tam wizytujący zagraniczni dygnitarze spotykają się z przywódcami państwa. Jedne stolice, takie jak Londyn, Buenos Aires lub Bangkok, są również największymi miastami, centrami gospodarki lub kultury. Inne stolice, takie jak Canberra lub Brasilia, ustępują w tych dziedzinach innym miastom takim jak Sydney i Rio de Janeiro.


Kraje, które zmieniły swoje stolice
 są całkowicie normalne. Kraje z wieloma stolicami są mniej częste, ale także są akceptowane, dzieląc siedziby władzy wykonawczej, ustawodawczej, sądowniczej i administracji, jak im się podoba.

 

Sprawa zasadnicza: Stolica jest tam, gdzie dany kraj decyduje, że będzie. Nie ma żadnego znaczenia, co inne kraje mówią o tym wyborze. To jest standardowe zachowanie.


2. Jerozolima jako stolica: historyczny kontekst


Model Miasta Dawida, tak jak wyglądało w epoce rzymskiej.
Model Miasta Dawida, tak jak wyglądało w epoce rzymskiej.

Jak więc Jerozolima stała się stolicą starożytnego królestwa żydowskiego i dzisiejszego nowoczesnego Izraela?


Jerozolima dostała się pod panowanie Izraelitów, kiedy król Dawid zdobył miasto (Samuel II, roz. 5.) i przeniósł tam swój tron z Hebronu (roz. 6). Jego syn, król Salomon, wiele lat później zbudował Pierwszą Świątynię. Kiedy biblijne królestwo rozpadło się na dwoje między Judeą a Izraelem (Księga Królewska I roz. 12), Jerozolima pozostała stolicą Judei. 


W 597 p.n.e. Nabuchodonozor splądrował Jerozolimę, zburzył Świątynię i wygnał Żydów do Babilonii. Cyrus II pozwolił jednak Żydom na powrót do Judei i na odbudowanie Świątyni, jak to opisują Księgi Ezra and Nehemiasza.


Przechodzimy szybko do 140 p.n.e., kiedy Machabeusze, kapłańska rodzina, zbuntowali się przeciwko seleukidzkiemu królowi Antiochowi IV i oczyścili Świątynię w wydarzeniach upamiętnianych podczas święta Chanuka.  Dynastia Machabeuszy rządziła z Jerozolimy nieco ponad 100 lat, aż rodzinę odsunęli od władzy Rzymianie, którzy osadzili na tronie Heroda Wielkiego. Żydzi zbuntowali się przeciwko rządom Rzymian, ale ich powstanie zostało zdławione w 70 n.e.


Od 70 n.e. do 1948 roku, przez okres niemal 2000 lat, Jerozolimą rządzili obcy - Rzymianie, Bizantyńczycy, Umajjadzi, Fatymidzi, Seldżucy, Krzyżowcy, Mamelucy, Osmanowie i Brytyjczycy. Miasto nigdy nie było polityczną, administracyjną lub religijną stolicą żadnego z tych zdobywców.


Jerozolima była stolicą tylko państwa żydowskiego i żadnego innego.

3. Jerozolima znowu jako stolica



W listopadzie 1947 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych głosowała za podzieleniem Palestyny na dwa odrębne państwa, żydowskie i arabskie, i ustanowieniem Jerozolimy jako międzynarodowego miasta pod auspicjami ONZ. Kiedy brytyjskie wojska opuściły Ziemię Świętą w maju 1948 roku, Izrael ogłosił niepodległość i Arabowie zaatakowali. Wojska jordańskie odizolowały Jerozolimę, ale nie udało im się jej w pełni zdobyć.

 

Tak więc Tel Awiw służył początkowo jako stolica Izraela z Tymczasową Radą Państwa (Moetzet Hamedina Hazmanit) zbierającą się w różnych miejscach w Tel Awiwie.  

 

Wojna o niepodległość zakończyła się zawieszeniem broni w lutym 1949 roku. Linie zawieszenia broni bardzo różniły się od granic wyobrażonych w oenzetowskim planie podziału. Jerozolima zaś, zamiast zostać umiędzynarodowiona, była teraz podzielona między Izrael a Jordanię. Po wojnie ONZ zaczęła dyskusję, jak wprowadzić w życie umiędzynarodowienie Jerozolimy, co skłoniło premiera Davida Ben Guriona do ogłoszenia w grudniu 1949 roku, że stolica Izraela zostaje przeniesiona do Jerozolimy:  

Naród, który przez dwa tysiące pięćset lat wiernie dochowywał przysięgi złożonej przez pierwszych wygnańców nad wodami Babilonu, że nie zapomni Jerozolimy, nigdy nie zgodzi się na oddzielenie od Jerozolimy. Żydowska Jerozolima nigdy nie zaakceptuje obcych rządów, kiedy po tysiącach lat jej młodzież po raz trzeci wyzwoliła swoją historyczną ojczyznę, ratując Jerozolimę przed zniszczeniem i wandalizmem.  


Nie osądzamy ONZ, która nie zrobiła niczego, kiedy narody, które są członkami ONZ, wypowiedziały wojnę jej rezolucji z 29 listopada 1947 roku, próbując siłą nie dopuścić do utworzenia Izraela, unicestwić żydowską populację Ziemi Świętej i zniszczyć Jerozolimę, święte miasto narodu żydowskiego.


Gdybyśmy nie byli w stanie stawić oporu agresorom, którzy podnieśli rebelię przeciwko ONZ, żydowska Jerozolima zostałaby wymazana z powierzchni ziemi, żydowska populacja zostałaby zlikwidowana i państwo Izrael nie powstałoby. Tak więc, nie jesteśmy dłużej moralnie związani rezolucją ONZ z 29 listopada 1947 roku, ponieważ ONZ nie była w stanie wprowadzić jej w życie. Naszym zdaniem decyzja z 29 listopada dotycząca Jerozolimy jest unieważniona.

26 grudnia 1949 roku Kneset przeniósł się do tymczasowej siedziby w “Beit Frumin” na King George St. w Jerozolimie.  A 31 sierpnia 1966 roku Kneset przeniósł się do swojej obecnej, trwałej siedziby w Dzielnicy Rządowej Jerozolimy.


Budynek Knesetu w Jerozolimie
Budynek Knesetu w Jerozolimie

4. A co z Zieloną Linią?


Przez około 3000 lat swojej historii Jerozolima była podzielona tylko przez 19 lat. Zawieszenie broni, które zakończyło wojnę o niepodległość, pozostawiło Izrael z zachodnią częścią miasta, a Jordanię z kontrolą nad wschodnimi dzielnicami. Izrael założył swoją stolicę w zachodniej połowie Jerozolimy.



To jednak zmieniło się w czerwcu 1967 roku. Choć Izrael dokonał prewencyjnego uderzenia na egipskie siły powietrzne, Izrael przekazał równocześnie informację królowi Jordanii Husseinowi, prosząc go, by nie wkraczał do walki. Król jednak wierzył zaprzeczeniom egipskiego prezydenta, Gamela Abdel Nassera co do znaczenia egipskich strat i rozkazał armii jordańskiej przypuścić atak na Izrael. Izraelskie Siły Obronne kontratakowały, odzyskały wschodnią Jerozolimę i wygnały siły jordańskie aż za rzekę Jordan.


Jerozolima była ponownie połączona i pod panowaniem izraelskim.  


Profesor Eugene Kontorovich wyjaśnia, dlaczego linia zawieszenia broni z 1949 roku – powszechnie znana jako Zielona Linia – nie ma żadnego związku ze statusem stolicy:

“Zielona Linia” została stworzona w następstwie Wojny o Niepodległość Izraela 1948-49. Po założeniu państwa, Jordania i jej sojusznicy dokonali inwazji z zamiarem niedopuszczenia do powstania państwa żydowskiego. Chociaż nie udało im się osiągnąć tego celu, armie arabskie w momencie ogłoszenia zawieszenia broni istotnie okupowały znaczące terytoria, włącznie z tym co jest nazywane Zachodnim Brzegiem i Jerozolimą Wschodnią. Jordania następnie wygnała wszystkich Żydów z terenów, które opanowała.  


W 1967, podczas wojny sześciodniowej, Izrael odbił te miejsca. Potem jednak ONZ nadała tymczasowym liniom zawieszenia broni z 1949 roku niemal magicznego znaczenia. ONZ twierdziła, że Izrael „okupuje” terytorium, które Jordania zajęła siłą niecałe dwadzieścia lat wcześniej. Tak więc społeczność międzynarodowa wysunęła unikatowe żądanie: Izrael miał utrzymywać tereny pod swoim panowaniem, włącznie z wschodnią Jerozolimą i Starym Miastem, wolne od żydowskich mieszkańców. Każdy ruch w kierunku zjednoczenia Jerozolimy byłby traktowany jak zbrodnia wojenna.   


W prawie międzynarodowym linie zawieszenia broni nie są granicami; zaznaczają jedynie przerwę w walkach. Twierdzenie, że Zielona Linia stworzyła permanentną  “Judenrein” strefę na terenach okupowanych przez Jordanię lub że w jakikolwiek sposób zmieniała prawny status terytorium poza nią, jest wyjątkowe i stronnicze. 

A więc, jak podsumował ambasador Alan Baker:

Zjednoczenie Jerozolimy przez Izrael w 1967 roku przez rozciągnięcie prawa, jurysdykcji i administracji na wschodnią Jerozolimę, choć nie zaakceptowane przez społeczność międzynarodową, nie zmieniło legalności obecności, statusu i zarządzania Izraela tym miastem.

5. Lawiranctwo w sprawie statusu konsulatów

WłochyBelgiaWielka BrytaniaGrecjaHiszpaniaFrancjaSzwecjaTurcja mają obecnie konsulaty w Jerozolimie. Bliższe przyjrzenie się pokazuje jednak, że nie są to właściwie konsulaty w pełnym znaczeniu tego słowa.

 

Shmuel Berkowitz wyjaśnia, jak Izrael i te osiem krajów kreatywnie lawirują w sprawie statusu tych misji, jak i to, dlaczego nie ma więcej konsulatów w Jerozolimie:  

Żaden z zagranicznych konsulatów w Jerozolimie nie przedstawił oficjalnej prośby (exequatur) izraelskiemu Ministerstwu Spraw Zagranicznych, by uznał je za konsulaty, z powodu ich pragnienia powstrzymania się przed dokonaniem aktu (tj. przedstawienia wniosku do Ministerstwa Spraw Zagranicznych), który sugerowałby uznanie przez ich kraje Jerozolimy jako stolicy państwa Izrael – wbrew ich oficjalnej polityce. Niemniej, ponieważ zagraniczne konsulaty w Jerozolimie są przedstawicielstwami przyjaznych krajów, z którymi Izrael utrzymuje stosunki dyplomatyczne, Izrael uznaje je de facto i przyznaje im status konsularny oraz dokumentację zgodną z Wiedeńską Konwencją o Stosunkach Konsularnych z 1963 roku. . . .


Wszystkie zagraniczne konsulaty działały w Jerozolimie przed zjednoczeniem miasta w 1967 roku, a niektóre działały nawet w mieście w okresie osmańskim. Od czerwca 1967 roku Izrael nie pozwolił żadnemu państwu na otwarcie nowego konsulatu w Jerozolimie i pozwala tylko na otwieranie ambasad, ponieważ chce zachęcać do uznania Jerozolimy jako stolicy Izraela, idąc za międzynarodową praktyką, że ambasady są ulokowane w stolicy kraju gospodarza.

(Patrz także wyjaśnienie Berkowitza dla Apostolskiej Delegacji Watykanu w Jerozolimie, której nie przytaczam tutaj z braku miejsca.)

* * *

Co najmniej uznanie zachodniej Jerozolimy jako stolicy Izraela nie powinno być problematyczne. Wizytujący dygnitarze już:

 

  • Prezentują swoje listy uwierzytelniające prezydentowi w jego rezydencji w zachodniej Jerozolimie.
  • Prowadzą rozmowy w Biurze Premiera w zachodniej Jerozolimie.
  • Spotykają się z ustawodawcami w Knesecie w zachodniej Jerozolimie.
  • Kładą wieńce w muzeum Holocaustu Jad Waszem w zachodniej Jerozolimie.
  • Nocują w najlepszych hotelach w zachodniej Jerozolimie.

Prezydent Egiptu, Anwar Sadat, przemawia w Knesecie w 1977.
Prezydent Egiptu, Anwar Sadat, przemawia w Knesecie w 1977.

W rzeczywistości, dawno, dawno temu, więcej krajów miało ambasady w Jerozolimie. Shmuel Berkowitz wyjaśnia, że 18 krajów przeniosło ambasady z Jerozolimy (lub zostały do tego zmuszone), kiedy Kneset przyjął Ustawę Podstawową: Jerozolima, stolica Izraela, która oznajmia, że „Jerozolima, cała i zjednoczona” jest stolicą Izraela:  

18 krajów, które miały takie ambasady, zaakceptowały decyzję i usunęły je z miasta. Po dyplomatycznych naciskach na Kostarykę przywróciła ona swoją ambasadę do Jerozolimy w 1982 roku. W 1984 roku również ambasada Salwadoru wróciła do Jerozolimy. Jednak latem 2008 roku, po drugiej wojnie libańskiej i w celu poprawienia stosunków z krajami arabskimi, te dwa kraje znowu wycofały swoje ambasady z Jerozolimy. Jerozolima stała się w ten sposób jedyną stolicą na świecie bez żadnej ambasady.

Uznając rzeczywistość i naprawiając historyczny afront, USA przeniosły swoją ambasadę do Jerozolimy w maju 2018 roku. W kilka dni później Gwatemala zrobiła to samo.

 

Od tego czasu inne kraje otwarcie dyskutowały przeniesienie swoich ambasad, w tym Paragwaj, Honduras, Brazylia, Rumunia i Republika Czeska. Czas pokaże, czy lub kiedy zrobią to i czy inne kraje pójdą w ich ślady.


Samo dyskutowanie takiego posunięcia pokazuje uznanie politycznej rzeczywistości, że Izrael jest tutaj na stałe i że naród żydowski ma historyczny związek z Jerozolimą, co nie musi wykluczać możliwości porozumienia pokojowego, który daje także Palestyńczykom udział w Jerozolimie. W 2009 roku premier Ehud Olmert powiedział, że jest gotowy podzielić Jerozolimę na rzecz pokoju. Bliżej naszych czasów, w 2010 roku, minister obrony w rządzie Benjamina Netanjyahu, Ehud Barak, powiedział, że Izrael jest skłonny oddać część Jerozolimy za pokój.

 

Warto przypomnieć, że najbardziej znaczący przełom w stosunkach izraelsko-arabskich – izraelsko-egipskie porozumienie pokojowe – zaczęło się od wizyty egipskiego prezydenta Anwara Sadata w Izraelu w listopadzie 1977. Dla zdobycia serc i umysłów Izraelczyków wygłosił on przemówienie oferujące pokój.

 

W Knesecie.

W Jerozolimie, stolicy Izraela.


Deal With It: Jerusalem is Israel’s Capital

Honest Reporting, 28 kwietnia 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Pesach Benson

Izraelski dziennikarz.

 

Od redakcji „Listów z naszego sadu”


Trudno zrozumieć zdumiewający opór przeciw uznaniu, faktu, że od 70 lat stolicą Izraela jest Jerozolima, bez znajomości długotrwałych zabiegów Watykanu, żeby przypadkiem Jerozolima nie wpadła w ręce Żydów. O historii tej uporczywej wojny Watykanu z państwem żydowskim pisałem w artykule pt.: Czy Donald Trump podważył watykański paradygmat  

Andrzej Koraszewski


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
2. Jerozolima w proroctwach kuba 2019-05-22
1. A czy my Polacy dyskutujemy z Czechami baszarteg 2019-05-17


Syjonizm

Znalezionych 357 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Dżihad Izraela jest moim dżihadem   Ahmed   2013-11-20
Wyzwalająca przemiana nienawidzącego Żydów człowieka w syjonistę   Corbella   2013-11-20
Indianin, którego obraża porównanie z Palestyńczykami   Bellerose   2013-11-20
Hiszpański dwugłos José María Aznar, Pilar Rahola     2013-11-20
Kwakrzy porzucili działaniana rzecz pokoju   Lawson   2013-12-17
Izrael, Palestyna i demokracja   Kontorovich   2013-12-20
Kto jest tubylczym ludem Izraela?   Bellerose   2013-12-27
Cykl przemocy?   Treppenwitz   2013-12-31
Izrael daje wszystkim pełne prawa   Amar   2014-01-02
List   Koraszewski   2014-01-08
Żołnierz i Refusenik   Valdary   2014-01-25
Mesjasz i jego cudowna mikstura   Honig   2014-01-26
Izraelski szpital polowy dla syryjskich ofiar wojny     2014-02-03
Oszczerstwo Eli Sidi w sprawie edukacyjnych wyjazdów izraelskiej młodzieży szkolnej     2014-02-16
W obronie wolności   Valdary   2014-02-27
SMUTNO MI    Weiler   2014-08-14
 Najbezpieczniejsze miejsce dla Arabów   Berko   2014-09-12
A co z żydowską NAKBĄ?   Jemini   2014-12-10
Syjonizm – walka moralna   Bellerose   2014-12-25
Hipokryzja solidarności –  od Gazy do Ferguson   Hafeez   2014-12-31
Wspieranie chrześcijan na Bliskim Wschodzie jest syjonizmem   Naddaf   2015-05-19
Wyzwolenie naszej Jerozolimy   Greenfield   2015-05-28
Norman Finkelstein, Westminster University i antysemityzm   Collier   2016-08-17
Czy Żydzi powinni przepraszać?   Żabotyński   2016-12-10
Prawda jest opinią mniejszości   Rosenthal   2016-12-18
316 mil do Aleppo. Lekcja dla Izraela   Collier   2016-12-30
Cywilizowani barbarzyńcy i niespodziewani przyjaciele     2017-01-06
Dyplomacja strachu, ambasada USA i jak Trump powinien odpowiedzieć na groźby palestyńskie     2017-01-14
Dlaczego nas nienawidzą   Rosenthal   2017-01-27
Dlaczego organizacje pokojowe polegają na “alternatywnych faktach”?   Miller   2017-02-12
Tego dnia narodziła się izraelska demokracja   White   2017-02-17
Patrząc z linii frontu   Stuart   2017-02-18
Czy Żydzi są rdzennym ludem w ziemi Izraela? Oczywiście   Bellerose   2017-02-19
To nie Izrael powoduje antysemityzm   Dershowitz   2017-03-02
Dlaczego budują osiedla?   Tsalic   2017-03-21
 Kogo obchodzi Izrael?   Koraszewski   2017-05-09
Czy spotkał się pan z Chelsea Manning, Herrr Minister?   Yemini   2017-05-10
50 lat demonizacji i wypaczania prawdy     2017-05-12
Z takimi “syjonistami”, kto potrzebuje wrogów?   Yemini   2017-05-15
Czasami obraz wart jest więcej niż tysiąc słów   Fitzgerald   2017-05-26
Przestańcie próbować ratować Izrael   Collins   2017-06-05
Do pokoju przez prawdę: książka, która odważa się powiedzieć prawdę o Izraelu   Greenfield   2017-06-09
Przerywając ciszę, by ujawnić zbrodnię   Koraszewski   2017-06-12
Nasi druzyjscy sąsiedzi   Shapiro   2017-07-27
Niepodważalne argumenty o ludach rdzennych   Fred Maroun   2017-08-16
Naród Narracji   Rosenthal   2017-08-18
Czy Izrael musi płacić za pokój?   Rosenthal   2017-12-01
Otwarty list do Mandla Mandeli   Neguise   2017-12-13
Dlaczego milczycie?   Stern   2017-12-25
Jak Golda Meir definiowała “Palestyńczyków”?   Meir   2018-01-21
Arab z urodzenia, syjonista z wyboru   Maroun   2018-02-14
Prawdziwe powody, dla których ułuda dwóch państw nie umiera... i prosty powód, dla którego powinna   Bellerose   2018-03-11
Muzułmańscy dysydenci przeciw nienawiści   Koraszewski   2018-04-05
Tchórzliwy profesor Henry Maitles i aktywiści, którzy uciekli   Collier   2018-04-13
O latawcach i Natalie Portman   Collins   2018-04-29
List otwarty do niemieckiej kanclerz   Bat Adam   2018-05-12
Taniec na linie     2018-05-13
Żołnierz IDF o swoich przeżyciach podczas obrony granicy   Barad   2018-06-20
Znieść Rabbinat!   Rosenthal   2018-07-02
Żydowskie państwo w nieżydowskich oczach     2018-08-03
Czy Izrael pozostanie państwem żydowskim i syjonistycznym?   Rosenthal   2018-08-17
Kto jest okupantem?     2018-08-23
Antysyjonizm nie jest antysemityzmem, ale jest może gorszy   Maroun   2018-09-11
Żydowskie prawa do Izraela (część 1): Deklaracja Niepodległości   Rain   2018-09-12
Gideon Levy jest pijany siłą   Maroun   2018-09-17
Pokój z Jordania – nie wpadajcie w panikę   Kedar   2018-10-28
Wypełnianie warunków umowy społecznej   Rosenthal   2018-10-29
Zamach na Hotel King David   Amos   2018-11-09
Trauma i terror: widok z Południa   Plosker   2018-11-15
Partia Meretz próbuje zawłaszczyć pamięć Icchaka Rabina   Maroun   2018-11-16
Okrzyk ”Prawo powrotu” wyciszony przez pełną historię   Julius   2018-11-30
Kolejna bitwa w wojnie o kulturę w Izraelu   Rosenthal   2018-12-10
Dlaczego syjonizm nie jest ani jak panafrykanizm, ani jak biały nacjonalizm   Valdary   2019-01-07
Moje serce jest w Izraelu   Maroun   2019-01-10
Do naszych arabskich obywateli   Rosenthal   2019-01-17
O konflikcie arabsko-izraelskim i lewicowych grupach żydowskich   Thaabet   2019-01-18
Dlaczego odmówiłam udziału w Marszu Kobiet   Levin   2019-02-02
Nie uczestniczyłem w Dniu Pamięci o Holocauście   Tsalic   2019-02-04
Wrogowie Izraela wreszcie przyznają, że kamienie zabijają   Tobin   2019-02-06
Żydowska krew   Bergman   2019-02-25
Absurdalność wymiany terytoriów   Rosenthal   2019-03-02
Nie, syjonizm nie jest kolonializmem osadniczym     2019-03-10
Izraelski Arab z prawicy chce być bezpieczny   Oz   2019-03-12
Strach i odraza na punktach kontrolnych IDF   Altabef   2019-03-19
Fenomen żydowskiego antysyjonizmu   Koraszewski   2019-03-22
Czy Izrael może spełnić oczekiwania prawicy lub lewicy?   Amos   2019-04-05
Atak na prawo o państwie narodowym   Rosenthal   2019-04-08
Netanjahu zmierza do rekordowej, piątej kadencji, ale może zaprosić Gantza do przyłączenia się      Gross   2019-04-11
Beresheet: księżyc, duma i śmiech   Stern   2019-04-12
Pesach i wolność Żydów     2019-04-19
“Wszyscy wiedzą” … ale wszyscy się mylą   Rosenthal   2019-04-21
Netanjahu chce zamknąć sprawę rozwiązania w postaci dwóch państw. Dobrze!   Rosenthal   2019-04-25
Jak poskromić naszych kuzynów z Gazy   Rosenthal   2019-05-07
Żydowska i palestyńska tożsamość narodowa (odpowiedź dla @HenMazzig)     2019-05-10
Dobry książę i umowa z Iranem   Rosenthal   2019-05-13
Dzień Nakby: Dlaczego Arabowie uciekli w 1948 roku, a Żydzi zostali?     2019-05-16
Musicie się z tym pogodzić: Jerozolima jest stolicą Izraela   Benson   2019-05-17
Powody, dla których trwają wojny z Gazą     2019-05-23
”Dzień Nakby” tylko infantylizuje arabską agresję   Kryger   2019-05-30
Nadchodzący kryzys konstytucyjny Izraela   Rosenthal   2019-06-03

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk