Prawda

Czwartek, 28 marca 2024 - 18:59

« Poprzedni Następny »


Powiadom znajomych o tym artykule:
Do:
Od:

Konserwatyzm w dobie populistycznej rewolty


Bo Winegard 2022-12-23

BO WINEGARD Okładka 69 Ways To Own The Libs: A guide to destroying liberals online and in real life (2018), i brytyjski filozof Edmund Burke.
BO WINEGARD Okładka 69 Ways To Own The Libs: A guide to destroying liberals online and in real life (2018), i brytyjski filozof Edmund Burke.

Między ideałem
A rzeczywistością
Między ruchem
A aktem
pada cień.

~TS Eliot

Konserwatyzm to wyrafinowana społeczno-polityczna ideologia, która próbuje prowadzić ograniczone, ale obdarzone wyobraźnią zwierzę, Homo sapiens, przez niebezpieczny świat. Czyni to poprzez promowanie stabilnych, hierarchicznych społeczeństw, które chronią wolność jednostki i zachowują spójność społeczną. Świadomy konserwatyzm, choć zakorzeniony w prymitywnych potrzebach i pragnieniach, pojawił się dopiero po rewolucji francuskiej. Jest to postoświeceniowa i często prooświeceniowa ideologia, ale sceptyczna wobec ludzkiego rozumu i nieograniczonego samodoskonalenia. Jego pesymizm, antyutopizm i nacisk na ludzką słabość mogą wydawać się ponure, ale nie musi mieć obsesji na punkcie niedającej się odzyskać przeszłości ani fiksacji na temat zdeprawowania ludzkości.


Nie dowiemy się tego oglądając Fox News, słuchając konserwatywnego radia czy oglądając debatę z wieloma najpopularniejszymi politykami Partii Republikańskiej. Prawica w Stanach Zjednoczonych przyjęła przewrotny anty-establishmentyzm, który często bardziej rozkoszuje się upokarzaniem swoich wrogów niż przekonywaniem swoich krytyków. Donald Trump – gburowaty, ale charyzmatyczny biznesmen, który prawdopodobnie nie przeczytał ani jednej strony Burke’a, Kirka czy Buckleya – jest najbardziej oczywistą manifestacją tego pełnego urazy gniewu, ale nie jest anomalią. Nawet na kampusach uniwersyteckich, które powinny być pełne idei i argumentów, konserwatyści zaczęli popierać antyintelektualizm i reaktywną prowokację.


Ta wrogość wobec establishmentu jest zrozumiała, ale godna ubolewania. Establishment w Stanach Zjednoczonych – zwłaszcza media i środowisko akademickie – jest niezaprzeczalnie wrogo nastawiony do konserwatyzmu i pod wieloma względami wrogo nastawione do wartości wyznawanych przez wielu Amerykanów. Główne serwisy informacyjne promują wprawiające w konsternację i stwarzające podziały poglądy na temat płci, rasy i tożsamości oraz oczerniają Stany Zjednoczone. Przed populistyczną rewoltą także wielu republikanów z establishmentu wydawało się być ludźmi wyniosłymi, oderwanymi od rzeczywistości i obojętnymi na los zwykłych ludzi – bardziej zainteresowanymi obniżaniem podatków i rozwojem biznesu niż zachowaniem tradycyjnych wartości.


Pokazanie środkowego palca w odpowiedzi było oczyszczające i radosne. Wybór Trumpa był wyzywająco niecenzuralny, a wielu konserwatywnych wyborców świętowało, gdy uderzył w święte krowy establishmentu, który ich zdaniem traktował ich z pogardą. Trump, obrazoburca, zaatakował wszystko i wszystkich nie tylko elitarne media, ale także elity z własnej partii, a jego baza kochała go za to. Inni kandydaci i eksperci zauważyli i naśladowali jego szorstki styl, chociaż zwykle brakowało im jego politycznej charyzmy. Populistyczna rewolta i jej wykraczająca poza granice estetyka szybko się rozprzestrzeniły.


Jednak ulotna przyjemność, jaką daje nieposłuszeństwo, nie może zastąpić wygranej w wyborach i kształtowania instytucji. W wyborach w połowie kadencji 2022 roku Republikanie osiągnęli bardzo słabe wyniki (z pewnością w porównaniu z ich aroganckimi oczekiwaniami), co było katastrofą podkreśloną przegraną w drugiej turze wyborów w Georgii. Te ponure wyniki nie były przypadkowe; gatunek zadziornych i wyznających teorie spiskowe kandydatów preferowanych przez Trumpa osiągał gorsze wyniki o około pięć procent w porównaniu do zwykłych kandydatów republikańskich. Oddana baza może cieszyć się widowiskowością populizmu, ale umiarkowanych wyborców to odrzuca.


Konserwatyści muszą albo zaakceptować istniejące instytucje, albo zbudować nowe, i pilnie pracować nad przekonaniem umiarkowanych, niezależnych, a zwłaszcza młodych. Aby to zrobić, muszą jaśniej przemyśleć swoją własną filozofię i jej związek z ich programem politycznym. Błyskotliwe sylogizmy i sprytna dialektyka nie są najskuteczniejszymi ani najważniejszymi narzędziami w kampanii politycznej: rygor logiczny jest mniej ważny niż elokwencja, a metafizyka nie zastąpi charyzmy. Jakość kandydata jest kluczowa. Jednak zrozumienie intelektualnych podstaw konserwatyzmu — jego zasad i idei — jest również pomocne w inspirowaniu popularnego programu politycznego, przekonywaniu młodych i ciekawskich myślicieli oraz obalaniu powszechnych nieporozumień i karykaturalnych idei rozpowszechnianych przez media głównego nurtu i profesorów uniwersyteckich.


Głównym celem konserwatyzmu jest zachowanie instytucji, praktyk i norm społecznych, które przyczyniają się do dobrego życia, ożywienie tych, które podupadły i odzyskanie tych, które zostały utracone. Konserwatyzm to nie tylko konserwacja, ponieważ panujący porządek społeczny niekoniecznie musi przyczyniać się do rozkwitu ludzkości. Konserwatysta w Stanach Zjednoczonych przed wojną secesyjną mógł (i powinien był) sprzeciwiać się niewolnictwu, ponieważ była to niegodziwa instytucja, która powodowała wielkie nieszczęścia. Podobnie współczesny konserwatysta może (i powinien) sprzeciwiać się radykalnemu progresywizmowi, który stał się częścią status quo.


Tak więc, mimo oskarżeń, że jest inaczej, konserwatyzm nie jest daremną walką przeciwko zmianom. Instytucje, które zasługują na śmierć, powinny umrzeć. Niewielu konserwatystów tęskni za pięknymi dniami, kiedy królowie ozdabiali mosty nabitymi na pale głowami wrogów. Jednak konserwatyzm jest walką z degeneracją i upadkiem. Podobnie jak gotycka katedra, złożone, uporządkowane i przeważnie pokojowe społeczeństwa nie są czymś naturalnym ani nieuniknionym; są anomaliami, których utrzymanie wymaga żmudnej pracy i poświęcenia. A ponieważ są nieustannie pod naciskiem ludzkich namiętności i kłótliwości, wymagają starannego zarządzania i ciągłej renowacji.


Główny spór między konserwatyzmem a jego rywalami (takimi jak libertarianizm i progresywizm) polega na tym, że konserwatyzm faworyzuje porządek i martwi się chaosem. Przedkłada zachowanie istniejącego dobra nad tworzenie wyobrażonego lepszego, ponieważ zgadza się z wariantem zasady Anny Kareniny: bez względu na to, jak wiele jest sposobów na poprawę społeczeństwa, istnieje nieskończenie więcej sposobów na jego pogorszenie.



Można powiedzieć, że konserwatyzm opiera się na trzech filozoficznych przesłankach lub założeniach.


1. Ludzka natura jest ograniczona, ale ludzka wyobraźnia nie jest


W swojej książce A Conflict of Visions Thomas Sowell dzieli niezliczone poglądy na temat natury ludzkiej na dwa szerokie nurty — ograniczone i nieograniczone. Ograniczona wizja postrzega ludzi jako względnie określonych przez swoje szczególne biologiczne dziedzictwo i niezdolnych do przekroczenia swoich naturalnych ograniczeń. Nieograniczona wizja postrzega ludzi jako bardziej plastycznych, a zatem zdolnych do ogromnej poprawy, a może nawet doskonałości.


Konserwatyzm popiera ograniczoną wizję natury ludzkiej. Akceptuje świecką wersję teologicznego twierdzenia, że ludzie cierpią z powodu grzechu pierworodnego. Nie tylko są ograniczeni, ale jesteśmy także słabymi i omylnymi stworzeniami, które mogą sobie wyobrazić doskonałość moralną, ale nigdy jej nie osiągają. To jest klucz do kondycji ludzkiej. Gdyby ludzie byli ograniczeni, ale także niezdolni do wyobrażenia sobie lepszego świata, bylibyśmy nieświadomi własnych wad i tak niewinni jak lew pożerający antylopę. Ludzki dylemat polega nie tylko na tym, że jesteśmy ograniczonymi stworzeniami, ale także na tym, że mamy ekspansywną wyobraźnię moralną. Możemy wyobrazić sobie raj, ale jesteśmy skazani na życie w czyśćcu.


To nieustanne zderzenie wyobraźni z rzeczywistością jest bolesne i niebezpieczne, ale może być pożyteczne. Jest bolesne, ponieważ niespełnienie własnych ideałów moralnych skazuje nas na niezadowolenie. Jest niebezpieczne, ponieważ możemy wyczarować w umyśle nieosiągalne fantazje o pokojowych i obfitych społeczeństwach, a pogoń za takim rajem jest następnie wykorzystywana, by usprawiedliwić narzucanie wielkich cierpień. I może być pożyteczne, ponieważ możemy rozpoznać własne niedostatki i starać się je łagodzić oraz kierować je w bardziej produktywną stronę. Lew nie ma wyrzutów sumienia, ale nie może poprawić swojego zachowania ani stworzyć systemu społecznego, który pobudzałby jego najlepsze impulsy, jednocześnie tłumiąc najgorsze.  


Świecka koncepcja grzechu pierworodnego konserwatystów prowadzi do pewnego rodzaju pełnego nadziei sceptycyzmu. Konserwatyzm jest sceptyczny wobec radykalnych lub utopijnych idei, które wymagają dramatycznej transformacji społeczeństwa, ponieważ te idee są zazwyczaj nie tylko błędne, ale także niszczą obecny porządek społeczny. A nawet jeśli są poprawne, najlepiej realizować je poprzez stopniowe zmiany, a nie rewolucje. Ale konserwatyzm ma nadzieję, że dzięki rozważnej krytyce ludzie będą mogli nadal ulepszać normy i instytucje, które poprawiły ich życie. Nieustanne doskonalenie jest niemożliwe i nie każda zmiana okazuje się lepsza. Trudno jednak twierdzić, że średniowieczny wieśniak prowadził bardziej satysfakcjonujące i przyjemniejsze życie niż przeciętny rolnik w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych.


Kiedy status quo zawodzi, konserwatyści nie boją się go kwestionować. I mogą nawet przyjąć idee poważnych, szanowanych reformatorów z lewicy, nie odrzucając własnej filozofii. Kondycja ludzka jest tragiczna, ale cywilizacje nie są skazane na zastój czy upadek. A przeszłość nie zawsze jest bardziej chwalebna niż teraźniejszość.


2. Instytucje i normy zawierają mądrość, której ludzie często nie znają


Konserwatyzm twierdzi, że „cel” norm i instytucji – podobnie jak cel części samochodu lub organu w ciele – jest często trudny do rozpoznania. Jest sceptyczny wobec racjonalizmu lub poglądu, że normy i instytucje są zawsze przejrzyste dla rozumu i mogą być w pełni zrozumiane, przynajmniej przez odpowiednio wyszkolonych ekspertów. Normy i instytucje nie pojawiają się w świecie w pełni uformowane, jak Atena z głowy Zeusa, i nie mają prostych i przewidywalnych konsekwencji. Raczej rozwijają się fragmentarycznie, w reakcji i próbach dostosowania się do sytuacji wyłaniających się ze zmieniającej się historii, i mają niezliczone i często nieprzewidywalne skutki.


Ich struktura, podobnie jak budowa ptasiego dziobu lub skrzydła nietoperza, zawiera ukrytą wiedzę, nie daną od Boga ani jakiegoś wszechwiedzącego króla-filozofa, ale przez selektywne siły kultury. Innymi słowy, normy i instytucje, podobnie jak organizmy, ewoluują. A ewolucja nie wymaga uprzedniej wiedzy ani zrozumienia.


Prowadzi to do sceptycznego wariantu płotu Chestertona lub zasady, że powinniśmy najpierw zrozumieć cel czegoś, zanim spróbujemy to usunąć lub wymienić. Jak na ironię, możemy w pełni nigdy nie poznać celu czegoś, dopóki tego nie usuniemy i nie będziemy musieli poradzić sobie z konsekwencjami. Ale wtedy powrót do status quo ante może być trudny lub wręcz niemożliwy. W razie potrzeby należy zatem przeprowadzać eksperymenty z ostrożnością.


Z drugiej strony postępowcy i radykałowie występują przeciwko instytucjom, które postrzegają jako niesprawiedliwe, i normom społecznym, które postrzegają jako przymusowe. Zgadzają się z tym, co można by nazwać brzemieniem Chomsky'ego, na cześć wpływowego językoznawcy i myśliciela politycznego, Noama Chomsky'ego - poglądem, że władza jest z założenia nielegalna. Z tej perspektywy normy i instytucje, które nie są w stanie racjonalnie obronić swojego istnienia, powinny zostać zdemontowane (ponieważ normy i instytucje wymagają władzy, aby były skuteczne).


Dla konserwatysty brzemię Chomsky'ego przecenia ludzki rozum i źle rozumie naturę i rozwój instytucji społecznych. Nie są one jak argumenty filozoficzne, są jak organizmy w złożonym ekosystemie. I tak jak praktycznie niemożliwe jest wiedzieć, co się stanie, gdy wprowadzi się nowy gatunek do ekosystemu, tak samo praktycznie niemożliwe jest wiedzieć, co się stanie, gdy zmieni się normę lub obali się instytucję. Odpowiednia heurystyka jest zatem heurystyką szacunku, zwłaszcza jeśli dana instytucja społeczna ma długą historię sukcesów. Chociaż można to wyśmiać jako rodzaj bezmyślnego preferowania status quo, jest to bezpośrednia konsekwencja poważnego traktowania sceptycyzmu i empiryzmu.


Warto jednak powtórzyć, że domyślny szacunek konserwatyzmu dla istniejącego stanu nie jest nieograniczony. W miarę jak skutki normy lub instytucji stają się bardziej oczywiste i wymiernie szkodliwe, argumenty przemawiające za podporządkowaniem się im słabną. W skrajnych przypadkach konserwatyści zaakceptują nawet potrzebę wojny lub buntu, tak jak to zrobili podczas wojny secesyjnej, ponieważ może to być jedyny sposób na zakończenie tyranii lub niesprawiedliwości.


3. Porządek, hierarchia i wspólnota są ważne


Nieporządek jest zgubny dla ludzkiego rozkwitu. Okresy wojny i rewolucji są pełne cierpienia i zubożenia. Tworzenie i zachowanie porządku są zatem sprawą nadrzędną. Może to brzmieć jak dziwna troska dla osób urodzonych w stabilnym i dobrze prosperującym społeczeństwie, ale konserwatyści martwią się, że nieład stanowi ciągłe zagrożenie dla cywilizacji. Zamieszki, które nastąpiły po śmierci George'a Floyda i wyborach w 2020 roku, przypomniały, że nawet w zamożnych i uporządkowanych społeczeństwach przemoc może siać spustoszenie.


W dużych społeczeństwach postindustrialnych porządek jest utrzymywany przez zaawansowany system sądownictwa karnego oraz normy i oczekiwania, które opierają się na szacunku i miękkiej hierarchii statusu, mądrości i wiedzy. Bez szacunku i hierarchii społeczeństwo stałoby się niesforną anarchią jednostek. Współpraca byłaby bardzo ograniczona, a zbiorowe podejmowanie decyzji byłoby praktycznie niemożliwe.


Chociaż współczesny konserwatyzm popiera hierarchię, nie obejmuje to arystokracji ani żadnej innej statycznej formy rozwarstwienia społecznego. Ludzie powinni wznosić się lub upadać zgodnie z własnymi cechami i talentami, a szacunek powinien opierać się na zasługach, a nie na arbitralnym przymusie. To stawia konserwatyzm w sprzeczności z radykalnym egalitaryzmem promowanym przez postępową lewicę. Nierówności ekonomiczne, podobnie jak wiele innych form nierówności, są nieuniknioną cechą każdego funkcjonalnego i stosunkowo wolnego społeczeństwa. Podsycanie zgorzknienia poprzez skupianie się na dysproporcjach ekonomicznych jest często destabilizujące i rujnujące porządek społeczny, zwłaszcza jeśli takie zachęty są połączone z obietnicą jakiegoś iluzorycznego raju równości.


Najlepszym sposobem promowania stabilności i łagodzenia zawiści, jaką może wywołać nierówność, jest promowanie nadrzędnej tożsamości i celów grupy. Dlatego konserwatyzm podkreśla wartość wspólnoty i narodu, a gardzi kpiną z patriotyzmu. Jedynym sposobem na utrzymanie razem dużych grup jednostek bez niedopuszczalnego autorytaryzmu lub ogłupiającego konformizmu jest ustanowienie znaczącej wspólnej tożsamości. Wyśmiewanie patriotyzmu niszczy wspólną tożsamość narodu, co zwiększa zarówno polaryzację, jak i znaczenie węższych tożsamości, takich jak rasa czy orientacja seksualna.


Ludzie rozkwitają, gdy są wolni, ale także związani miłością, obowiązkiem i podziwem dla swoich rodzin, społeczności i narodów. Kiedy te więzy pękają, wolność tymczasowo się rozszerza, ale wkracza znużenie, pozbawiając ludzi celu i niszcząc prawdziwą wolność. Co gorsza, szarlatani i demagodzy wykorzystują rosnącą pustkę, obiecując łatwe rozwiązania lub ekscytację chwalebną Sprawą. Radykalizm jest równie często odwróceniem uwagi od nudy sytej codzienności, jak i odpowiedzią na prawdziwą niesprawiedliwość.



Te trzy założenia filozoficzne mogą prowadzić do poparcia wielu różnych, być może nawet sprzecznych polityk. Niemniej jednak zalecają niektóre pozycje bardziej niż inne. Pozwalają konserwatystom na przedstawianie ostrożnych, racjonalnych i przekonujących argumentów na rzecz polityki i idei, które media głównego nurtu zbyt często określają jako napędzane strachem lub bigoterią. Rozważ następujące przykłady:

  • Konserwatyści są często podejrzliwi wobec nazbyt otwartej polityki imigracyjnej nie dlatego, że są rasistowskimi szowinistami, ale dlatego, że martwią się, że różnorodność jest trudnym wyzwaniem, które potencjalnie podważa spójność i zaufanie grupy. Nielegalna imigracja jest szczególnie zła, ponieważ narusza również rządy prawa.
  • Konserwatyści popierają policję i system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych nie dlatego, że są szczególnie nastawieni na karanie, ale dlatego, że obawiają się, że przestępczość jest niszczycielską siłą, która szkodzi społecznościom i promuje atmosferę strachu, którą mogą manipulować pozbawieni skrupułów politycy.
  • Konserwatyści, także ci, którzy nie są wierzący, akceptują religię i promują wiarę religijną nie dlatego, że są zacofani lub antynaukowi, ale dlatego, że wierzą, iż religia jest potężną siłą nadającą sens i spójność społeczności, która została ukształtowana i udoskonalona przez wymogi cywilizacji.

Tę listę można kontynuować. Nie chodzi o to, by bronić każdego konserwatywnego przekonania, ale o to, by zauważyć, że te przekonania są wynikiem starannych rozważeń. Oczywiście opierają się na intuicji i temperamencie, podobnie jak przekonania każdej ideologii. Ale nie są to po prostu kognitywne spazmy pewnego rodzaju mózgu. Wynikły one z debaty i narady; są spójne z zestawem prawdopodobnych założeń dotyczących świata społecznego; i przemawiają do wielu inteligentnych i rozsądnych myślicieli. Nie oznacza to oczywiście, że są one poprawne. Ale to czyni je godnymi poważnego rozważenia.


Niestety, wielu współczesnych konserwatystów już ich nie przyjmuje ani nie próbuje przekonać innych o ich zaletach. Zamiast tego uciekli się do swego rodzaju młodzieńczej prowokacji, uwalniając swoją wrogość wobec nieprzyjaznego status quo poprzez przyjęcie nihilizmu. Ale jest to podwójnie błędne. Po pierwsze dlatego, że po prostu wzmacnia postępowe podejrzenia, że konserwatyści, zwłaszcza konserwatyści społeczni, są pozbawieni idei i argumentów oraz kierują się strachem i nienawiścią. A po drugie dlatego, że alienuje to centrystów i niezdecydowanych. Wielu przyzwoitych Amerykanów wolałoby głosować na Partię Demokratyczną, której nie lubią, niż na Partię Republikańską pełną trolli tworzących memy.


Celem konserwatyzmu jest zachęcenie ludzi do uznania naszych naturalnych ograniczeń, zdyscyplinowania naszych demonów, odrzucenia romantyzmu, wystrzegania się utopizmu i zaakceptowania faktu, że rzeczywistość nigdy nie będzie idealna. Dla zbyt wielu konserwatystów zostało to utracone we mgle nieustającej wojny z progresywizmem. Konserwatyzm może być wyrafinowaną socjopolityczną ideologią, ale jeśli ludzie są zbyt zajęci spijaniem liberalnych łez, by to uzasadnić, nowe pokolenie myślicieli nauczy się raczej innej lekcji. Następnie zaś będą odpowiednio działać i głosować.


Conservatism in an Era Of Populist Revolt

Quillette, 13 grudnia 2022

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

*Bo Winegard - amerykański psycholog ewolucyjny, zastępca redaktora naczelnego magazynu "Qillette" 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2574 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Żydzi z Hollywood są jak indyki na Boże Narodzenie   Julius   2024-03-24
Strategia okrucieństwa w wojnie w Strefie GazyPrawdopodobnie Hamas jest pierwszym reżimem w historii, który prowadzi wojnę mającą na celu maksymalizację ofiar wśród własnej ludności.   i Leonard Hochberg   2024-03-22
Lewica, prawica i kanarek w kopalni   Koraszewski   2024-03-22
Dlaczego liberałowie ponieśli porażkę w walce z antysemityzmem   Tobin   2024-03-21
Odwaga białej flagi i mój Poznań   Koraszewski   2024-03-17
Izraelska pisarka wycofuje się z zaplanowanego wystąpienia, zanim zostanie anulowana z powodu „złych poglądów”   Coyne   2024-03-16
Demokracja protestów i piwny parlamentaryzm   Kruk   2024-03-16
Dlaczego nowo niepodległe kraje muszą odrzucić radykalną dekolonizacjęKontrastujące historie Singapuru, Tanzanii i Sri Lanki ukazują niebezpieczeństwa związane z próbą całkowitego wymazania kolonialnej przeszłości.   Sophalkalyan   2024-03-15
Dlaczego lewica musi kłamać o Hamasie i gwałtach   Tobin   2024-03-13
Departament Edukacji USA ukrywa zagraniczne darowizny na rzecz uniwersytetów   Bard   2024-03-13
Od miesięcy oficjalna polityka Autonomii Palestyńskiej zakłada zadawanie cierpień Gazańczykom     2024-03-11
Wybory wartości w globalnej wiosce   Koraszewski   2024-03-11
Czy Gaza naprawdę jest przypadkiem największych cierpień Arabów?   Abdul-Hussain   2024-03-09
Przestępstwa seksualne Hamasu-UNRWA i Międzynarodowy Dzień Kobiet   Blum   2024-03-08
Homeopatyczny środek na wydłużanie rzęs   Koraszewski   2024-03-08
Czy odbędzie się strategiczny dialog USA-Katar?   Carmon   2024-03-07
Kiedy polityka wobec zagranicznych wojen staje się krajową polityką wyborczą   Fernandez   2024-03-05
Palestyński handlarz kłamstw   Bawer   2024-03-05
Wszyscy jesteśmy imigrantami   Koraszewski   2024-03-02
Współudział UE w finansowaniu irańskiego terrroru   Rafizadeh   2024-03-01
Dzień po i jego konteksty   Koraszewski   2024-02-26
Sabotowanie romansu USA-Izrael   Altabef   2024-02-24
Eurowizja i bębny wojny   Collins   2024-02-23
Milczenie feministycznych owiec: ani słowa o horrorach HamasuZwolennicy #MeToo milczeli.   Chesler   2024-02-22
A zwycięzcą jest – Hamas!   Dershowitz   2024-02-21
"Palestyńczycy są tacy sami jak my", zapewnia mędrzec Blinken   Pandavar   2024-02-20
Żyjemy w momencie kulturowego chaosu   Meotti   2024-02-20
Chleba naszego powszedniego daj nam Google   Koraszewski   2024-02-19
Jak propalestyńscy są zachodni demonstranci?     2024-02-16
@Guardian kłamie, żeby przedstawić żołnierzy IDF jako potwory – ale pokazuje, że @IDF pozostaje najbardziej moralną armią na świecie     2024-02-15
Blinken powinien wiedzieć, że Autonomia Palestyńska jest równie zła jak rządy Hamasu w Gazie   Marcus   2024-02-14
Czy może istnieć uczciwa propalestyńska lewica?   Levick   2024-02-14
Hipokryzja zdefiniowana: grupy praw człowieka martwią się wszelkimi ograniczeniami w przepływie uchodźców, ale milczą w sprawie Egiptu, który zakazuje wjazdu jakimkolwiek uchodźcom z Gazy     2024-02-13
Czy uchodźcy żydowscy i arabscy są równi?Mimo prawie miliona żydowskich uchodźców z krajów arabskich, Organizacja Narodów Zjednoczonych nadal ma obsesję wyłącznie na punkcie potomków uchodźców arabskich.   Julius   2024-02-11
Kilka uwag wokół niepewności   Koraszewski   2024-02-09
Moi drodzy Palestyńczycy: Czas pozbyć się naszych przywódców i przyjąć izraelskie oferty pokojowe   Eid   2024-02-07
Jak zdemontować UNRWA: instrukcja krok po kroku     2024-02-07
Wojna Izraela z Hamasem jest najmniej śmiercionośną wojną w regionieDlaczego więc media opisują go jako „jedną z najbardziej śmiercionośnych… w historii”?   Greenfield   2024-02-06
Zdradziecka awangarda intelektualna   Koraszewski   2024-02-04
Departament Stanu a rzeczywistość   Bard   2024-02-03
Szef ONZ twierdzi, że Palestyńczycy mają „prawo do państwowości”. Dlaczego?   Fitzgerald   2024-02-03
UNRWA istnieje, aby pomóc w prowadzeniu wojny, której celem jest likwidacja Izraela   Tobin   2024-02-02
Islamscy terroryści tworzą klęski głodowe, żeby czerpać korzyści z pomocy zagranicznejWalka z terrorystami nie powoduje klęsk głodowych; pomoc humanitarna dla terrorystów powoduje klęski głodowe.   Greenfield   2024-02-01
Kto pierwszy mrugnie w wojnie w Gazie?   Fernandez   2024-02-01
Dokumentowanie działań umożliwiających zbrodnie wojenne Hamasu: agencje ONZ, programy pomocy rządowej i organizacje pozarządowe   Steinberg   2024-01-31
Prawdziwe ludobójstwa, które świat ignorujeZamiast przeciwstawić się prawdziwym zbrodniom przeciw ludzkości, społeczność międzynarodowa obrzuca Izrael krwawymi oszczerstwami.   Bryen   2024-01-29
Wysoki Przedstawiciel UE, Josep Borrell, przyznaje, że chce „dwóch państw”, a nie „pokoju”     2024-01-26
Błędna odpowiedź Bidena w sprawie TajwanuGłównym zagrożeniem dla pokoju w Azji nie jest niepodległość Tajwanu, ale chińska wojowniczość.   Jacoby   2024-01-26
Jak zakończyć cierpienia Palestyńczyków   Tawil   2024-01-24
Dla mediów terroryści Hamasu to duchy   Bard   2024-01-23
Złóżmy pozew przeciwko UNRWA w Hadze   Bedein   2024-01-23
Jak Princeton wybiela haniebną historię Kena Rotha   Steinberg   2024-01-22
Jedna wojna i dwie wizje   Taheri   2024-01-21
Pytasz, czy jesteś antysemitą?   Koraszewski   2024-01-21
“Koszmar zatajonych pieniędzy”: jak Katar kupił Ligę Bluszczową   Williams   2024-01-20
“Krwawe Boże Narodzenie”: chrześcijanie masakrowani w nigeryjskim ludobójstwie   Ibrahim   2024-01-17
Pracownicy pomocy humanitarnej wspierają Hamas   Bard   2024-01-13
Samobójcza głupota „rozwiązania w postaci dwóch państw”   Anderson   2024-01-12
Starzy orędownicy procesu pokojowego i wojna w Gazie   Flatow   2024-01-11
Dlaczego chrześcijańscy przywódcy ignorują ataki na swoją społeczność   Tawil   2024-01-10
Masha Gessen, lub, ври, да знай же меру   Fitzgerald   2024-01-09
Dla mediów terroryści Hamasu to duchy   Bard   2024-01-06
Izrael ma nie tylko armię najbardziej moralną, ale także najbardziej przejrzystą     2024-01-06
Krytycy Izraela po prostu nie chcą, aby Izrael zwyciężył   Tobin   2024-01-05
Kto popiera Hamas?   Dershowitz   2024-01-04
Nie ma „upokorzonej izraelskiej męskości”   Chesler   2024-01-02
Nie ma porównania pomiędzy przemocą palestyńską i żydowską na Zachodnim Brzegu     2024-01-02
Odzyskanie romantyzmu naszej sprawy   Greenfield   2023-12-28
Przyszła strategia ekonomiczna dla pokoju   Mahjar-Barducci   2023-12-25
“Przebudzenie” zagraża amerykańskim Żydom   Tobin   2023-12-23
Dziesięć podstawowych faktów na temat wojny z Hamasem, o których media nie mówią     2023-12-23
Zakazanie przez Bidena prawa wjazdu do USA dla „stosujących przemoc osadników” izraelskich zablokowałby tych, którzy po prostu nie zgadzają się z jego polityką   Kontorovich   2023-12-21
Wojna w Ukrainie i na Bliskim Wschodzie   Koraszewski   2023-12-20
Czy dysonans poznawczy Bidena może pozwolić Izraelowi wygrać wojnę?   Tobin   2023-12-19
Dlaczego islamiści roszczą sobie prawa do ziemi niemuzułmańskiej?   Bulut   2023-12-18
Polityka tożsamości i zaburzenia kognitywne   Koraszewski   2023-12-18
Symfoniczna wersja terroru   Taheri   2023-12-15
Wsparcie dla terroru: jak terroryści wykorzystują organizacje humanitarne   i Nathaniel Rabkin   2023-12-14
Zdumiewająca naiwność Izraelofobów. Zachodnie oburzenie wywołane wyłapywaniem przez IDF podejrzanych członków Hamasu jest absurdalnym kwiecistym moralizowaniem.   O'Neill   2023-12-13
Redaktor kuwejckiej gazety: Hamas powinien być ścigany sądownie za śmierć i zniszczenie, jakie ściągnął na Gazańczyków atakiem z 7 października     2023-12-11
Tak daleko, tak blisko   Koraszewski   2023-12-10
Za kulisami Human Rights Watch: nienawiść i korupcjaPamięci Roberta Bernsteina, założyciela Human Rights Watch   Steinberg   2023-12-09
Najnowszy hit Pallywoodu. Jak usłużne relacje mediów o „zbombardowaniu” szpitala Al-Ahli promowały propagandę Hamasu   Landes   2023-12-07
Nagroda Nobla za terror i inne absurdy   Fernandez   2023-12-06
Gaza – kto z kim walczy i w imię czego?   Koraszewski   2023-12-05
Unia Europejska jest wspólnikiem Iranu   Rafizadeh   2023-12-05
W  Betlejem Boże Narodzenie zostało odwołane , a winni są Żydzi.     2023-12-04
Porażka zachodniego feminizmu, kiedy jest najbardziej potrzebny   Chesler   2023-12-04
Huti: kim są i dlaczego atakują Izrael?   Flatow   2023-12-03
Krótka historia długiej odpowiedzialności zbiorowej   Koraszewski   2023-12-02
Dlaczego Arabowie “zdradzili” Palestyńczyków   Toameh   2023-12-01
Coleman Hughes atakuje porównania między Palestyńczykami a walką Czarnych o wolność w Afryce Południowej i w Ameryce   Coyne   2023-12-01
Prawdziwi eksperci prawa międzynarodowego są zgodni: Hamas jest winny zbrodni wojennych i niemal na pewno ludobójstwa. Ale media ignorują ten przekaz     2023-11-30
Czerwony Krzyż po raz kolejny zawodzi Żydów   Bard   2023-11-28
“Rozwiązanie w postaci dwóch państw” oznacza terroryzm   Greenfield   2023-11-27
Niebezpieczne fantazje Bidena o państwie palestyńskim   Tobin   2023-11-26
Nie, Joe. Powierzenie ONZ odpowiedzialności za Gazę byłoby kiepskim dowcipem   Kontorovich   2023-11-24
Nagroda administracji Bidena dla Iranu w wysokości 10 miliardów dolarów: tylko małe podziękowanie za zorganizowanie wojny, zranienie 56 żołnierzy amerykańskich i próbę wypędzenia USA z Bliskiego Wschodu.   Rafizadeh   2023-11-23
Gaza moja miłość   Koraszewski   2023-11-22
Oszczerstwa o popełnianiu „ludobójstwa przez Izrael mają na celu usprawiedliwienie ewentualnego prawdziwego ludobójstwa na Żydach     2023-11-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk